#gesmolten ring

[astroblogs]

Nog even over die 'gesmolten ring'

Nog even over die ‘gesmolten ring’

Credit: ESA/Hubble & NASA, S. Jha December vorig jaar net na de Kerst had ik hier het bericht over GAL-CLUS-022058s, een sterrenstelsel mét zwaartekrachtlens gelegen in het zuidelijke sterrenbeeld Oven (Fornax), beter bekend onder z’n bijnaam, de gesmolten ring. De foto van dat sterrenstelsel is onlangs nader bestudeerd en dat heeft meer informatie opgeleverd over het ‘gelensde’ sterrenstelsel,…

[adrianusv61]

Nog even over die 'gesmolten ring'

Nog even over die ‘gesmolten ring’

Credit: ESA/Hubble & NASA, S. Jha December vorig jaar net na de Kerst had ik hier het bericht over GAL-CLUS-022058s, een sterrenstelsel mét zwaartekrachtlens gelegen in het zuidelijke sterrenbeeld Oven (Fornax), beter bekend onder z’n bijnaam, de gesmolten ring. De foto van dat sterrenstelsel is onlangs nader bestudeerd en dat heeft meer informatie opgeleverd over het ‘gelensde’ sterrenstelsel,…

[literairfrietkot]

Onhandig

Scène 1

“Smaakt het?”

“Ik heb wel beter gegeten.”

“En ik heb zo mijn best gedaan.”

“Dat kan, maar je weet dat courgettes mijn ding niet zijn.”

“Nee, maar dit is echt lekker, met dat gehakt enzo.”

“Hier, je mag mijn portie hebben.”

“Zeg, Gerard, als dat je dank is.”

“Je zou blij moeten zijn, schat, meer voor jou. Ik maak wel een pizza klaar.”

“Pizza?”

“Ja pizza, je weet wel, zo een platte schijf met tomatensaus en kaas en salami. Naar het schijnt eten ze dat in Italië nogal vaak. En je hebt ook versies die ingevroren zijn. Zo eentje ga ik nu halen.”

“Maar schat, zou je dat wel doen? Ik kan snel iets anders klaarmaken. Er is nog gehakt over.”

“Nee, blijf gerust zitten en eet smakelijk. Ik red me wel. Wijntje?”

“Nee, dank je.”

(Man gaat naar de kelder, doet diepvriezer open, komt kalm terug, zet pizza in de oven)

“Zeg, Marlies, dat hand in de diepvriezer, van wie is die eigenlijk?”

“Van de vorige eigenares, denk ik. Waarom?”

“Gewoon, er zit nog een trouwring om. Misschien moeten we die terugbezorgen aan de weduwnaar?”

“Ja, misschien wel. Ik kijk straks wel even in het dossier naar het telefoonnummer.”

  Scène 2

“Meneer Schepens? Met Marlies Verhoeven van Begrafenissen Bulens. Ik heb goed nieuws.”

“Oh ja?”

“Ja. We hebben de trouwring van je echtgenote teruggevonden.”

“Maar hoe kan dat? Hoe is dat mogelijk? Die was toch mee de oven ingegaan en gesmolten?”

“De wonderen zijn de wereld nog niet uit, blijkbaar. Toen we deze morgen meneer De Graaf verstrooiden, hoorden we wat kletteren in die strooikoker. En daar vonden we dan plots uw ring, enfin de ring van je overleden echtgenote.”

“Oh, maar dat is werkelijk goed nieuws. Ik ben zo blij. Zo heb ik toch nog iets tastbaars van Emma, iets wat van haar is. Ik mis haar zo erg. Ik zou zo graag haar hand nog eens een keertje willen vasthouden… 

“Dat begrijp ik meneer.”

“Maar goed, ik heb nu haar ring tenminste terug. Mag ik hem onmiddellijk komen halen?

“Jazeker. Maar we willen hem wel nog even goed schoonmaken natuurlijk. We willen niet dat er nog as van meneer de Graaf in die groefjes blijft zitten. Kom anders binnen een half uurtje langs. Je kent het adres?”

“Jawel, we hebben veertig jaar gewoond waar jullie zaak is. Het zou erg zijn mocht ik dat niet meer weten zijn.”

  Scène 3

“Haardroger. Zaagje.”

“Wel voorzichtig hé, Gerard.”

“Jaag me niet op, Marlies, ik doe ook gewoon maar mijn best.”

“Ja, maar je moet toch zien dat je die ring niet beschadigt. En een beetje zachtjes met mijn hand. Straks kan ik het niet meer gebruiken.”

“Tang, Marlies, tang.”

“Wat ben je van plan?”

“Die ring moet toch uit, of niet? En we hebben niet veel tijd meer. Straks is meneer Schepens hier en wat dan?”

“Ok, ok. Welke tang bedoel je?”

“Die tang, je weet wel, met dat rode handvat, waar ik normaal de tanden mee trek.”

“Alsjeblieft.”

“Nee, dat zal niet lukken Marlies. Je zult de hand moeten loslaten. Gehaktmolen alsjeblieft.”

“Maar, Gerard, neen, dat kan je niet doen. Dat mag je niet doen. Ik smeek je, nee.”

“Het moet Marloes, het moet. Straks gaat de bel. En wat heb jij toch met handen? Waarom houden we die bij? Waarom moet ik van alle crematies die we doen, een hand bijhouden? Je ziet nu wat ervan komt.”

“Schat, echt waar, soms denk ik dat je een bord voor je kop hebt. Nooit Freud gelezen? Kijk eens goed hier, naar deze robothanden. Vind je het dan zo gek dat ik…”

(De bel gaat)

[goudsmid-fanny-van-den-heuvel]

Opdracht: Oude ring met saffier die niet meer gedragen werd mocht gesmolten worden. Hiervan oorstekers gemaakt met de saffiertjes uit de oude ring.www.fannyvandenheuvel.be#opmaatgemaakt #costumemade #oudgoud #recyclage #saffier

[heerlijkehappen]

De Paris Brest uit de keuken van Roos

Voor het diner van chef Danny Jansen bij mij thuis nodigde ik een aantal bloggers uit en Roos was één van de gelukkige die erbij was. Nu wilde ze niet met lege handen aankomen en vroeg of ze iets lekkers mocht bakken. Ik riep gelijk dat ik dat géén probleem vond als ik het recept maar mocht hebben! En daar had Roos gelukkig weer geen problemen mee. Roos is een hobby bakster die de lekkerste dingen uit haar oven tovert en ik kan je zeker aanraden om eens een kijkje op haar site te nemen. Hier nu voor jullie het recept voor de Paris Brest uit de keuken van Roos.

De Paris Brest in een dessert uit de Franse keuken, mijn favoriete keuken! Voor de soezenring : 125 ml melk125 ml water5 gr zout100 gr ongezouten roomboter150 gr patentbloem5 eierenamandelschaafsel als decoratie Voor de vulling heb je nodig: 500 ml slagroom100 gram verse frambozen20 gram basilicumblaadjes45 gr + 75 gr kristalsuiker50 ml water Verwarm eerst je oven voor op 200 graden. Neem een steelpan erbij en verwarm hierin de melk, water, het zout, en de roomboter tot de boter helemaal gesmolten is. Haal de pan van het vuur en voeg de bloem toe, roer het geheel goed door en zet de pan terug op het vuur. Verwarm tot de bloem gaar is, dit duurt ongeveer 2 minuten, blijf ondertussen wel goed roeren! Voeg nu één voor één de eieren toe aan het soezende. Roer na elk ei goed door. ( LET OP: na het toevoegen van een ei splitst het deeg zich in kleine stukjes, het wordt weer een geheel als je goed blijft roeren, dit kun je ook op een lage stand doen in een keukenmachine).

Rozemarijn in haar keuken, druk in de weer met soesjes! De soezen maken: Pak een vel bakpapier erbij en teken hier een aantal cirkels op. Gebruik bijvoorbeeld een bakring hiervoor. Draai daarna het bakpapier om anders komt de inkt van de pen op je soes te zitten. Doe het deeg in een spuitzak met een ronde spuit-tip en spuit een mooi rondje om de getekende cirkels heen. Met je vinger en een beetje water strijk je de bovenkant van de soepen mooi glad. Als laatste strooi je wat amandelschaafsel over de ringen en dan gaan ze de oven in. Bak ze voor 15 minuutjes op 220 graden, verlaag daarna de temperatuur naar 170 graden en bak ze dan nog 25 minuutjes. Wanneer ze klaar zijn laat ze dan in de oven afkoelen met de deur op een kier zodat het vocht kan verdampen. De vulling voor de soezen maak je zo: Neem een schone steelpan erbij en doe hier de 50 ml water ende 45 gram suiker in. Laat de suiker helemaal oplossen. Voeg daarna de basilicumblaadjes toe en verwarm deze voor een minuutje mee. Daarna giet je alles in een maatbeker en pureer het met een staafmixer of in je keukenmachine. Je basilicumsiroop is nu klaar. Doe de slagroom met de 75 gram suiker in een grote kom en klop het geheel stijf.

Een heerlijk dessert en wat een verfijnde toevoeging die basilicumsiroop! De Paris Brest uit de keuken van Roos Om de soezen helemaal af te maken haal je ze uit de oven en snij je ze als een bagel horizontaal door het midden. smeer een beetje van de siroop aan de binnenkant van de soes Doe de slagroom in een spuitzak en spuit een mooie dikke ring op de onderste helft van de soes. Leg her en der een verse framboos en druppel nog wat basilicumsiroop over de slagroom. Dek hem af met de bovenste ring en bestrooi met een beetje poedersuiker n daarna: Heerlijk Happen! Dank Roos voor je heerlijke soezen en het delen van je recept, ik vond het super leuk dat je erbij was! Read the full article

[groningsnieuws]

Zuidelijke ringweg is weer open voor al het verkeer

De noordelijke baan van de Ring Zuid is sinds maandag zes uur 's ochtends weer open voor het verkeer. Afgelopen weekend werd het gesmolten ... meer https://www.google.com/url?rct=j&sa=t&url=https://www.nu.nl/groningen/5390009/zuidelijke-ringweg-weer-open-al-verkeer.html&ct=ga&cd=CAIyGzdiZTM2OTAwNTFkODk0MDk6bmw6bmw6Tkw6Ug&usg=AFQjCNHpC2yaO5n-q4rVjFIdLpBA71-7Ng

[nodramatoday]

Pasen is voorbij en zo is 1 april, dus ik zal geen grapjes met jullie uithalen vandaag! Het eerste weekend van de paasvakantie is al achter de rug. Zoals jullie in mijn artikel van afgelopen zaterdag hebben kunnen lezen, ben ik van plan om een hele planning voor school te maken in mijn bullet journal. Dus het zullen zeker geen rustige weken worden!

Tweede week op rij dat ik nog eens kon uitslapen op een maandag. Mijn stageplaats liet weten dat ik pas in de namiddag moest komen, dus dat was een leuke verrassing. Ik had nog eens de kans om mee naar de markt te gaan op een maandagochtend en dat deden we ook. ‘s Avonds moest ik op stage zijn aangezien ik vrijwilligers én deelnemer was van één van de inleefsessies van de Vlaamse Vereniging Autisme. In deze sessies laten twee sprekers ervaren hoe het is om autisme te hebben. Zeker eens een aanrader! Ik wist trouwens dat we in één van de gebouwen op mijn campus een starbuck koffiemachine hadden. Om eerlijk te zijn dacht ik niet dat het veel ging zijn, maar ze hadden chai latte! Een favoriet van mij!

Toen ik wou beginnen aan het eten voor ‘s avonds (lees: mijn boter was net gesmolten en mijn water was aan het koken) viel de stroom uit over heel de straat. Daar stond ik dan met mijn potten aan het vuur. Omdat ik niet wist hoe lang het nog ging duren, ging ik mijn make-up maar doen. Want ik heb vorige week een heel erg leuk palette besteld waar er zeker nog een review van komt, maar daar ga ik nog niets over verklappen. Het was al ‘s middags toen de stroom terug was. Ik had honger, maar ik was ook nog steeds bezig aan het eten. Aangezien mijn aardappelen aan het koken waren en ik zin had in een gekookt eitje, besloot ik om het ei samen bij de aardappelen te doen. Best wel een grappig zicht, maar dat is tenminste één pan minder om af te wassen! Mijn nichtjes kwamen naar hier zoals iedere dinsdag en ze hadden een donut voor mij mee. Zo lief!

Weer een maskertje om te testen! Ik weet niet of jullie het zien, maar dit moet een panda voorstellen haha. In de namiddag ging ik werken aangezien het paasweekend voor de deur stond. Mijn mama wou gisteren iets bestellen op bol.com en om aan gratis verzendingskosten te komen, kocht ik eindelijk het gedichtenboek van Rupi Kaur! Het was trouwens nog in de aanbieden. Ik werkte ‘s avonds nog wat voor school en net toen ik in de zetel lag, kwam Lowie met zijn touw om te spelen. Typisch!

Eén ding moet je proberen. Pindakaas met komkommer en gebakken uitjes. Zo verrassend en zo lekker! Donderdag was weer een werkdag, maar deze keer in de voormiddag. De ijsjeszaak bij ons de buurt begint steeds meer en meer unieke smaken te verkopen. Ik bedoel … smurfentaart? Alleen heb ik niet zo graag smurfentaart. In de avond stond ik voor de moeilijke beslissing of ik spookjeschips zou eten of Ben&Jerry’s. Maar eigenlijk was de keuze diep vanbinnen al gemaakt, want spookjeschips is mijn ultieme favoriet! Jutah is er trouwens ook fan van. Het is zo goed als onmogelijk om nee te zeggen tegen haar, vooral omdat het extra kraakt als ze er op knabbelt.

Vrijdagvoormiddag had ik les en ik was het niet vergeten, haha. In de ochtend was het koud, dus had ik mijn winterjas aangedaan. Ook omdat het weer sowieso niet zo goed ging zijn die dag. But boy was I wrong. Na school ging ik nog even de stad in omdat ik nog een afspraak had op stage. Zo ongelooflijk warm dat ik het had met mijn jas aan! Eigenlijk was de &other stories de enigste winkel waar ik stopte voor 2 dingen: de zonnebril die ik enkele weken geleden had gepast maar niet had meegenomen en spijt van had én eindelijk een keuze maken welke nieuwe ring ik wou. Na wat zoeken in de winkel, vonden de verkoopster nog een laatste exemplaar van de rode bril en die ging direct mee! Ik had uiteindelijk ook een keuze kunnen maken van ring en ik ben er erg tevreden mee. Hun sieraden zijn gewoon allemaal ZO MOOI! Ik ging nog vlug een stukje pizza halen voordat ik naar stage ging. ‘s Avonds installeerde ik mij in de zetel om de nieuwe aflevering van Rupaul’s Drag Race te kijken. Natuurlijk!

Zoals iedere zaterdag ging ik werken. In plaats van tot 13u werken, was het nog eens tot 16u. Altijd moeilijk om dan tijdens de pauze een keuze te maken van al dat eten! Mijn lief was zo lief genoeg (haha) om mij te komen halen. Voor die avond hadden we niet veel gepland. We aten noedels en ‘s avonds keek iedereen een film. Vanaf het begin was ik al in slaap gevallen, dus ik besloot om al om half 10 naar bed te gaan. Mijn vriend keek de film uit en kroop voorzichtig naast mij in bed.

Zondag was het Pasen (wat jullie waarschijnlijk wel weten) dus dat vraagt voor een eitje ‘s morgens! Ik maakte een spiegeleitje voor zowel mij als mijn vriend. Toen was het tijd om mij op te maken. Ik weet niet of je het goed ziet op de foto, maar ik heb een groene kleur gebruikt voor mijn onderste wimperrand. Zag er uiteindelijk écht mooi uit! Dat is trouwens een goede manier om meer kleur toe te voegen in je make up routine. We gingen op bezoek bij mijn oma en opa. Rond 17u kwam iedereen naar hier om ‘s avonds mee te eten. Mijn papa maakt niet zo vaak dessert, maar als hij dessert maakt dan is het koekjeskoek (of petit beurre taart) die heerlijk is! Hoe hebben jullie Pasen gevierd?

Tine ❤

MY WEEK IN PICTURES #78 Pasen is voorbij en zo is 1 april, dus ik zal geen grapjes met jullie uithalen vandaag!

[alisonwoodhouse-blog]

Hoofdstuk II

Het weekend met de langste dagen van het jaar vindt eigenlijk nu pas plaats, denk ik terwijl ik mijn boeken netjes in kaften schuif en ze op de boekenplank plaats. Al kon afgelopen weekend inderdaad wel tellen. Het is vrijdagvoormiddag. De ramen van mijn kamer staan wagenwijd open. De warmte van de zon stroomt welkom naar binnen. Meneer Lievens kan zijn wiskunde-examen hebben, bedenk ik me grimmig. Ik zou het voor geen goud een tweede keer willen afleggen, hoe mooi zijn glimlach ook is wanneer hij les staat te geven. Katrien steekt haar middelmatige tot slechte scores steeds op hem en zijn charmante uiterlijk. Zo kan ik toch niet opletten, zegt ze me vaak op verontwaardigde toon van over de stalen deur van haar locker, terwijl ze alweer gefrustreerd met een test vol rode lijnen en cirkels staat te wapperen. Vanaf het moment dat ik haar leerde kennen, begon ik hoe langer, hoe meer te genieten van haar spontaniteit en lichte bazigheid. Dat is toch één goed ding dat is voortgekomen uit de lessen van meneer Lievens. Op een maandagochtend in oktober vond hij het als klastitularis – eindelijk – tijd om de klasplaatsen opnieuw in te delen. Ondanks het feit dat Katrien zonder twijfel de meest extraverte persoonlijkheid van ons twee is, was ik het die mijn nieuwe buurvrouw voor het eerst aansprak. Ik was geïntrigeerd door de grote zilveren mood ring rond haar vinger en vroeg waar ze hem vandaan had. “Van mijn broer gekregen. Zomaar”, antwoordde Katrien. “Hoe bedoel je, ‘zomaar’?” vroeg ik. “Ik wou heel graag meegaan naar een feest, maar hij weigerde. De dag nadien gaf hij me plots deze ring, omdat hij zich schuldig voelde. Later zou ik wel mee mogen, wanneer ik wat groter was.” “Dat is lief van hem. Ik heb geen broers, of zussen”, antwoordde ik. Niet lang nadien vertrouwde Katrien me toe dat ze, net als de andere – populaire en niet zo populaire – meisjes van de klas een boontje had voor meneer Lievens. Ze kwam ook af en toe naast me staan tijdens de pauzes. De nieuwe klasindeling was een welkome afwisseling voor mij nu ik het dromerige geneurie afgewisseld met vreemde melodieën van nasale keel- en neusgeluiden van mijn vorige buurvrouw – rare Linda – zo beu als wat was geraakt. Toen had ik nog geen idee dat de vreemde Linda met haar ronde brilletje zo een speciale hobby beoefende. Dat verklaart waarschijnlijk ook haar eeuwige birkenstocks en wortelbroeken in alle mogelijke tinten groen die ze af en toe omruilt voor haar lange, bruine bedeltjesrok. Wanneer ze die combineerde met haar regenboogstreepjestrui, moest ik een hele dag links wegkijken om niet scheel te worden van alle kleuren die weerspiegelden in de vele spiegeltjes en reflecterende kralen van haar rok. Katrien schaterde het uit toen ik er haar op wees tijdens de tweede week dat we naast elkaar zaten in de klas. Intussen heeft ze de gelegenheid gehad om rare Linda er op te wijzen dat ze haar lange bruine rok het best combineert met een zwart blouse omdat dat haar donkerblonde haar beter zou doen uitkomen. Ik hoor Oma door de plankenvloer roepen dat het eten binnen een halfuurtje klaar is. De keuken ligt vlak onder mijn slaapkamer. Ook al is het oude huis stevig gebouwd, toch kan ik af en toe ruiken door de oude houten vloer wat Oma heeft klaargemaakt. Soms word ik zondagochtend wakker door de geur van pannenkoeken die naar boven kringelt door de kieren en spleetjes van het keukenplafond. Als ik dan goed luister en mijn adem inhoud, kan ik ze ook opgewekt horen neuriën boven het kookvuur. Ze zingt steeds hetzelfde melodietje van Schubert wanneer ze in een goede bui is. Ik schuif de laatste map op de boekenplank en slenter naar beneden langs één van de blinkende mahoniehouten trappen die aan weerszijden van de hal naar boven leiden. De zwarte cowboylaarzen van tante Erika liggen onderaan de trap geslingerd. Ze zijn bezaaid met restjes afgeschaafd zilver die op de punten van beide laarzen zijn gesmolten tijdens het werken aan haar ontwerpen in het atelier. De geur van het eten komt me tegemoet door de opengeslagen deuren van de living, vermengd met de typische geur van het huis van Oma. Het ruikt er altijd huiselijk op een prettige manier. Het geurt er steeds lichtjes naar de kruiden die er hangen te drogen en opgeslagen zijn in tientallen bruine en donkergroene glazen bokalen op schapjes in de keuken. Andere geuren die ik soms ruik in het huis van Oma, zijn de geur van lavendelolie, koperpoets, peterselie die weekt in rode wijn met honing en verse soep op het vuur. De Engelse staande klok in de living geeft bengelend aan dat het halfzeven is. Boven de bloemige fauteuils hangen tientallen schilderijtjes en ingelijste foto’s tegen het groene behangpapier. Voor de grote ramen hangen er statige gordijnen vastgebonden met flosjes. Ze staan halfopen. De wind blaast er zachtjes doorheen en brengt de franjes van de antieken lampadaires in de war. Ik glijd met een hand over de toetsen van de zwarte buffetpiano met zilveren kandelaars. Wanneer tante Erika in een melancholische bui is, durft ze er nog eens Bach op te spelen. Dat doet ze vooral in de perioden wanneer ze mijn moeder mist. Dan haalt ze haar pianoboeken uit de eiken wandkast en begint ze na een paar lange zuchten te spelen. Mine roept me met zijn rauwe stemmetje vanuit de patio. Hij heeft gehoord dat ik beneden ben, maar hij is te lui om uit zijn comfortabele divan te komen voor een paar aaitjes. Ik wandel naar hem toe. Wanneer hij me ziet, steekt hij tevreden zijn kopje naar boven. Hij ligt opgekruld op zijn deken onder de schaduw van een blad van één van de exotische planten die in de patio staan. Zijn fluweelzachte vacht voelt warm aan. Hij krult zijn staart rond mijn pols, alsof hij wil zeggen ‘ blijf bij me’. Oma wenkt me vanuit de keuken. “Het eten zal al binnen enkele minuutjes klaar zijn. Het gebraad is sneller gaar dan ik dacht. Die oude oven doet nog goed zijn werk. Kan je al een paar borden op de tuintafel zetten?” vraagt ze me. Oma staat in haar schort de potten en pannen in de gaten te houden – Oostenrijks model. Het blijft me een wonder hoe ze er steeds voor zorgt dat haar brillenglazen niet bedampt geraken. Oma wordt niet voor niets de ‘dorpsheks’ van Sint-Martens-Lennik genoemd. Regelmatig bellen er wanhopige dorpsbewoners aan. Meestal vragen ze haar om hulp voor een oppervlakkig kwaaltje zoals wratten, eksterogen of mondzweren. Soms ook om depressies of liefdesverdriet te verhelpen. Oma ontvangt ze dan als een echte dokteres. De living wordt ingenomen als consultatieruimte en ik wordt naar mijn kamer gestuurd. De dorpsbewoner in kwestie installeert ze in een houten stoel met comfortabele leuning aan de overzijde van haar praktijktafel. Terwijl ze luistert naar het verhaal, slaat ze haar Maria Treben-kruidenboek open. Wanneer het over minder eenvoudige zaken gaat, legt ze haar notitieboekjes erbij. Dan zwaait ze met haar koperen pendel boven de bladzijden van het boek tot ze de geschikte formule vindt voor de kwaal. Ze schrijft dit vakkundig op de achterkant van een bierviltje of uitgeknipt kartonnetje van mijn ontbijtgranen en geeft dit mee aan de patiënt, gepaard met een grote hoeveelheid goede raad en geruststellende woorden. Meestal haalt ze de correcte tincturen meteen uit de keuken en geeft deze mee voor een symbolische vergoeding. Wat Oma niet heeft liggen, moet de patiënt dan maar in de natuurwinkel gaan halen. Ondanks het feit dat Oma meestal gekleed gaat in degelijke, geruite rokken en kanten bloezen, is ze – anders dan haar uiterlijk doet vermoeden – helemaal niet conservatief ingesteld. Soms is ze iets te open van geest naar mijn smaak, tot groot plezier van tante Erika. Af en toe probeer ik een consultatie af te luisteren door de kieren van de plankenvloer in de gang boven de living, bijvoorbeeld wanneer het een patiënt is die ik vaag herken van bij het aanschuiven aan de kassa van de buurtwinkel, of als het één van de ouders van iemand van op school is. Wanneer het gaat over erectieproblemen of de seksualiteit van hun huwelijk in het algemeen, haak ik gauw af. Oma lijkt er nochtans voldoening uit te halen te luisteren naar deze mensen en ze te helpen. Het was trouwens zij die me mijn eerste lessen in seksuele opvoeding heeft gegeven, twee jaar geleden tijdens de afwas op een gewone donderdagnamiddag. Ze moest gedacht hebben dat het hier tijd voor was, tot mijn grote ongenoegen. Ik haal zwijgend de borden uit de keukenkast en brengt ze naar de smeedijzeren tafel buiten in het gras. De witte bijpassende stoelen beginnen al wat sporen van roest te vertonen. Er weerklinken pruttelende geluiden van aan de voorkant van het huis. Dat moet tante Erika zijn die door de dreef de laatste meters aflegt met haar motor. Ik steek voorzichtig een citronellakaars aan tegen de muggen en loop weer over het tuinpaadje naar de keuken om de rest van de spullen te gaan halen. Er stijgen vochtige, naar laurier ruikende dampen op uit het gebraad. Oma mengt nog wat mayonaise en bieslook door de aardappels en kruidt alles af met de pepermolen. Tante Erika stapt goedgeluimd de keuken binnen en zwiert haar leren jasje over de keukenstoel. “Ik heb drie nieuwe afnemers van mijn juwelen”, kirt ze, “onder andere een donkere Arabische man die op twintig kilometer van ons dorp een mooie juwelenwinkel uitbaat. Hij heeft duidelijk smaak. Dat zag ik aan zijn handen.” “Hoe kan je dat nu aan zijn handen zien?” vraag ik sceptisch. “Hij droeg een paar zilveren ringen met zwarte onyx rond zijn vingers, maar zijn handen bleven er erg mannelijk uitzien”, tante Erika knippert overdreven met haar wimpers en zwaait haar lange, rode haar naar achteren. “Ik ben wel al eens gepasseerd langs zijn winkel, maar volgende week krijg ik een rondleiding door zijn hele stock. Die zal er fel op verbeteren wanneer hij bij mij blijft aankopen, is het niet, kritische Ellie?” “Ja, tuurlijk”, zeg ik lachend. “Wanneer je voldoende met je haar zwaait, geraak je misschien wel af van het vervallen deel van jouw stock.” “Vervallen! Mijn juwelen kunnen nooit vervallen geraken.” Ze knijpt plagend in mijn zij en ik laat bijna twee glazen op de keukenvloer vallen. “Kinderen toch, rustig aan! Dat zijn glazen die ik nog van groottante Wilhelmina heb geërfd”, zegt Oma streng. Tante Erika en ik lopen grinnikend naar buiten. Mine loopt nog slaapdronken achter ons aan. Hij neemt halverwege het tuinpad een pauze om zich uit te rekken. Ter hoogte van het hortensiaperk inspecteert hij de muizenholletjes tussen de plantenwortels. De vroege avondzon raakt met haar zomerstralen de blaadjes van de rozen, de sering en de vlinderstruik aan. De warmte maakt de geur van de lelies en de vele kruiden in de tuin los. De lucht wordt gevuld met het getjirp van krekels, het tikken van bestek tegen borden en glazen en het tevreden gesmak van Mine die de taaie stukjes van het gebraad toegeworpen krijgt. “Zo meisje, jij verlaat ons vanavond, heb ik begrepen?” begint Oma. “Toch niet voor een man mag ik hopen”, zegt tante Erika ondeugend, “want die zijn het meestal niet waard.” “Ik heb geen afspraakje vanavond. Het is gewoon een feestje waar ik naartoe ga voor Katrien omdat ze geen zin had om er alleen naartoe te gaan.” “Ah zo, een feestje. De afspraakjes volgen dan wel snel nadien, hoor. Neem het maar aan van de ervaringsdeskundige. Zolang je het veilig… .” Ik proest een grote slok water uit. Het stukje aardappel dat ik er mee wou doorspoelen komt in mijn neus terecht. “Tante, je weet toch nog wel hoe oud ik ben”, onderbreek ik haar hoestend. “Het is waar mijn kind. Neem je tijd en geniet er van wanneer het zo ver is. Zolang wij maar de eersten zijn met wie je je ervaring deelt”, komt Oma tussenbeide, “of op zijn minst vertelt welke jongeheer de gelukkige was.” Ze knipoogt naar me en wrijft geruststellend over mijn hand. “Zo dan”, vervolgt tante Erika. Ze schept nog wat aardappelsalade op mijn bord. “Waar gaat dat feestje door?” vraagt ze me. “Moet ik je afzetten met de motor?” “Nee dank je voor het aanbod. Straks denken alle ‘jongeheren’ dat ik al bezet ben”, zeg ik met rode ogen van het hoesten. “Katrien komt me binnen drie kwartier oppikken met de fiets. Het is eigenlijk vlakbij. We gaan eerst nog langs bij haar thuis en nadien naar den Ouden bosch. Het is een buitenfeest met wat kampvuren op een veldje in het bos.” Tante Erika laat haar vork zakken. “In den Ouden bosch? Wat voor feestje is het? Waarom kan het niet gewoon doorgaan in het theaterzaaltje van Rik en Lena aan de kerk als de organisatoren dan toch kiezen voor zo een godvergeten gat als Sint-Martens om hun feest te laten doorgaan?” “Omdat de ouders van rare Linda waarschijnlijk liever niet geflambeerd willen worden in hun eigen theater”, antwoord ik. Er kan geen lachje van het gezicht van tante Erika. Alle humor lijkt uit haar gelaat verdwenen te zijn. “Kampvuren – heb je hem?” vraag ik. Tante Erika lijkt niet op mijn woorden te letten en kijkt vragend naar Oma. Die zet haar bril af, poetst hem met de punt van haar schort en schuift hem na een paar lange seconden weer zwijgend op haar neus. “Het is ok, lieve kind. Het is attent van jou dat je Katrien vergezelt naar die doening in het bos. Zolang het maar bij deze keer blijft en je niet elke week ’s avonds in den Ouden bosch er op uit trekt.” “Ik ken het bos als mijn broekzak, Oma, dat weet je. En dat ben ik trouwens helemaal niet van plan. Ze wil gewoon graag wat gezelschap voor deze avond”, antwoord ik. “’s Avonds is iets anders dan overdag. Nu goed, genoeg hierover. We zijn net blij dat je de wereld intrekt en je je wat onder leeftijdsgenoten begeeft, ja toch, Erika?” vraagt Oma. Tante Erika trekt slechtgezind haar neus op, maar geeft een knikje. “Ja hoor, maar in het vervolg ga je maar uit in Sint-Kwintens-Lennik. Daar zijn genoeg leuke cafés waar ik je gerust mee naartoe wil nemen zo vaak je maar wil.” “Ik dacht dat Oma ‘leeftijdsgenoten’ had gezegd”, zeg ik plagend, “maar jullie vergeten blijkbaar dat ik overdag ook nog naar school ga. Nu al dement, zeg.” “Oh”, roept tante Erika en ze springt recht om me te kietelen.

[adornmentsbyeloise]

Can't choose between purple and blues. by woeste featuring rustic wood frames ❤ liked on Polyvore

Evening cocktail dress etsy.com

Envelope clutch etsy.com

Swarovski crystal necklace etsy.com

Purple brooch $5.44 - etsy.com

Sapphire diamond ring etsy.com

Green jewelry $11 - etsy.com

Home decor $4.48 - etsy.com

Rustic wood frame etsy.com

Nyc skyline wall art etsy.com

Glass paper weight $42 - etsy.com

Energie brown wall art $11 - etsy.com

Beautiful Murano style vase. Blue vase made of Italian glassware. $20 - etsy.com

Purple Blue Cuff Baby Booties Crochet Booties Two Tone Booties etsy.com

cuddle Blanket, crochet Blanekt, cozy Blanket, crochet Blanket, blue... etsy.com

Crochet Dishcloth, Cotton Crochet, Dishcloth, Washcloth, Multi-color,... $13 - etsy.com

Haarspeldje blauwe gesmolten glas handgemaakte Hair Clip hoge... $11 - etsy.com

kleine nagellak rack trend muur paars $71 - etsy.com

jarmfarm etsy.com

Blue Rose orecchini di goccia, orecchini di goccia blu di... $20 - etsy.com

[astroblogs]

Hubble ziet een ‘gesmolten ring’

Hubble ziet een ‘gesmolten ring’

Credit: ESA/Hubble & NASA, S. Jha; Acknowledgment: L. Shatz Zie hier GAL-CLUS-022058s, een sterrenstelsel mét zwaartekrachtlens gelegen in het zuidelijke sterrenbeeld Oven (Fornax). De foto is gemaakt met ESA/NASA’s Hubble ruimtetelescoop en hij laat een prachtig exemplaar zien van een ‘Einstein ring’, een complete cirkelvormige zwaartekrachtlens. Het was Albert Einstein die als eerste het idee…

[adrianusv61]

Hubble ziet een ‘gesmolten ring’

Hubble ziet een ‘gesmolten ring’

Credit: ESA/Hubble & NASA, S. Jha; Acknowledgment: L. Shatz Zie hier GAL-CLUS-022058s, een sterrenstelsel mét zwaartekrachtlens gelegen in het zuidelijke sterrenbeeld Oven (Fornax). De foto is gemaakt met ESA/NASA’s Hubble ruimtetelescoop en hij laat een prachtig exemplaar zien van een ‘Einstein ring’, een complete cirkelvormige zwaartekrachtlens. Het was Albert Einstein die als eerste het idee…

[heerlijkehappen]

Kipburger met zoete aardappel buns

Kipburger met zoete aardappel buns

De buns in dit recept zijn eigenlijk geen èchte hamburgerbroodjes maar zoete aardappelpuree. Een iets andere versie van een hamburger. Maar lekker dat hij was joh! Ik had dus zin in een hamburger maar wilde weer eens wat anders uitproberen. Zo koos ik dus niet voor de runderburger maar voor een kipburger en gebruikte ik als kaas een raclettekaas. En die smelt zo mooi in je pannetje. Met maar een paar ingrediënten weer eens een heel ander gerechtje op tafel. Lees snel mee hoe jij deze kipburger met zoete aardappel buns kunt maken: Voor 2 personen heb je nodig:

3 zoete aardappels 1 grote tomaat 4 kipburgers 4 plakjes raclette kaas een zakje veldsla peper/zout En zo maak je ze: -Schil eerst de zoete aardappels en snij ze daarna in kleine blokjes. Doe deze in een pan met wat zout en kook de blokjes tot ze zacht zijn. Ongeveer 15 tot 20 minuutjes. -Terwijl de aardappels aan het koken zijn kun je de grill aanzetten en de kipburgers grillen. Heb je een kleine grill zet dan je oven aan zodat je de burgers warm kunt houden als je het in twee keer moet doen. -Snij de tomaat in mooie dunne ringen. -Neem een grote koekenpan erbij en leg hierin de plakjes raclette kaas. Het voordeel van deze kaas is dat hij mooi smelt op zijn plek en niet helemaal uitloopt. Je kunt dus vier plakjes in de pan leggen en ze langzaam laten smelten. -Wanneer de zoete aardappelblokjes gaar zijn giet je ze af in een vergiet en stamp je ze daarna met een stamper helemaal fijn. Breng eventueel nog op smaak met wat zwarte peper -Pak een bord erbij en zet hierop een kookring. Vul de ring met wat puree en duw het aan met de bolle kant van een lepel. -Daarna ga je de burger opbouwen, leg er een schijf tomaat op en wat veldsla, dan de eerste burger en met een spatel schep je een gesmolten plakje raclette kaas erop. En zo bouw je de burger verder af. -Als laatste schuif je voorzichtig de ring erop en eindig je met nog wat puree. Wel voorzichtig doen zodat je torentje niet omvalt. Kipburgers met zoete aardappel buns Rest alleen nog maar : Heerlijk Happen! En geniet van je burger!   Read the full article