#gecmisinpencesinde

[kafamdaolanhersey]

...

[gecmisinpencesinde]

her şey senin içindi, şimdi her acı benim içim

[dionysos-1]

Senin susman farklı,cama tırnak sürter gibi susuyorsun. Tırnakların kırıldığı için değil, camı çizemediğinden ağlıyorsun..

[goktekinil-blog]

Önüme bakmaya, yeni hayaller kurmaya, yeniden sevmeye, yeni heyecanlara izin yok geçmişimden. Ne zaman kendime bir yol çizmeye başlasam önüme çıkıyor peşimi bırakmıyor gölgem gibi hep dibimde. Bırak artık beni izin ver başkasını sevmeme. Muhtemelen senin aklına bile gelmiyorum muhtemelen değil kesinlikle senin aklına gelmiyorumdur. Ama ben senin yüzünden hala başka bir hikayeye teslim olamıyorum. Sımsıkı tutunmuşum bir ağaca ne sel götürüyor beni ne yel. Öyle korkuyorum öyle emin değilim. Biri var çok yakın hissettiğim ama öyle bir anda geliyorsun ki aklıma bir anda soğuyorum ondan da. Bana yaptığın tüm hayatıma zehir gibi yayıldı. Ne bitiyorsun ne başlıyorsun yıllardır. Keşke silebilsem seni ve yaşadıklarımızı zihnimden kalbimden. Tekrardan koşulsuz teslim olabilsem yeni duygulara. Kalbim yoruldu siyah adam artık git hayatımdan..

Nil

[coders1903]

Özlemek, dönüp dönüp geçmişe bakmak bugünden vazgeçmektir,dünden vazgeçmek yerine yarından vazgeçmek ne zararlı bir alışveriştir.

[birilerihalledebilirdik]

[tapinakdansozu]

Devamında ise şöyle diyor; “Elizabeth intihar etti, biliyor musun?”..

[mavimilenova]

Portekizce'deki "Saudade" kelimesi bir zamanlar kaybettiğin bir şeyin sonsuza kadar kaybolduğunu ve bir daha asla senin olamayacağnı anladığın an yaşadığın his anlamına geliyormuş. Adamlar tek kelime ile hayatımı özetlemişler

[ayciddimisin]

Seviyorsun, üzülüyorsun, dertleniyorsun ama senin boğulduğun sularda onun ayağı dahi ıslanmıyor

[birzamanleydisi]

özür dilerim. kalbim birini sevmeye hazır değil. kalbimde hala kaldırmaktan kaçtığım bir ceset var. ölüsünden bile vazgeçemiyorum. affet, ben onu unutamıyorum.

[kafamdaolanhersey]

[gecmisinpencesinde]

Benim artık dayanmaktan yoruldum, omzumu sana dayasam olur mu?

[dionysos-1]

Zihnime intihar ipleri doladım ama sandalyeyi itemeyecek kadar yorgunum.

[azadxb-blog]

Karanlik çöktü yine üstümüze sevenler sarsin sevdiklerini sevilmeyenler sarsin tütünü ceksin icine sevdigini..

[ayriliginnehri-blog]

Sensizlik gitsin , sen gel.

[thisiswhatiwanted]

Senden sonra tam 546 gün geçti, özür dilerim saatleri sayamadım ama bilirsin matematik konusunda o kadar iyi değilimdir. Inan bana saatleri saymayı çok istedim. Sana yazmaya cesaretim olmadığı için bakabileceğin her yere yazıyorum belki görürsün diye ama artık görmeni istemiyorum, her yere yazdım ama hep kalan bende kaldı. Belki bir kez olsun sarılırsın diye yazdım, çok saçma öyle değil mi gül güzelim. Bir gün olursa ki bu yazılanları okursan sende kalsın, bende kaldığı gibi lütfen bu çığlıklarımı kimselere anlatma, ben güçlüyüm hani. Biliyor musun cancağzım ? Ben çok yoruldum, öyle yoruldum ki bu kafamın içinde ki sesi durduramıyorum, biliyorsun öyle değil mi ? Hastayım ben, evet evet hastayım ben. İlaçlarımı almıyorum, artık adım atmadan, koşmadan heves ettiğim herşeyden uzaklaşıyorum, hayatımda yapabileceğim en büyük ihaneti kendime yaptım ben, kendi kendime. Sessiz, soğuk soğuk, kan kan. Kendimi senden uzak tutmak için sebeplerim var artık, sırlarım var benim. Seni unutmuş gibi davranabilirim ama biliyorsun ben iyi rol yaparım, oysa ki bilmen gerek ben hiç birşeyi unutamıyorum. Böyle un tanecıiklerini ufak edip unut diyorum ama olmuyor. Unutmak degil bu, hüzün. Ufak yüzlerin canı cehenmeme ben çok yoruldum, çok büyüdüm, zaten ben hep küçük yaşlarda büyüktüm. Çok değiştim ben sevgilim, artık patlamış mısıra karşı alerjim yok, ayak numaram 42 oldu, o çok sevdiğin kumral saçlarım dökülüyor, ağlayamıyorum, alkolü terkettim, çok gülmeye başladım, tanrıyı seviyor bir o kadarda tanrıya kızgın ve bir o kadar kırgınım, böyle 21 yaşıma doğru hüzün hüzün ilerliyorum, sakallarım gür bir şekilde kabarmaya başladı ve annem bana sarılıyor. Evet evet, annem bana sarılıyor, böyle 6 yıl ilk defa sarılıyor ama yaptığım ve telafi edemediğim hatalardan dolayı gitti, yine yalnız bir başıma yaşıyorum. Ev çok sessiz, karanlık, evde 'çıt' sesi dahi yok, hala cam kenarında oturup hıçkıra hıçkıra içten içe ağlıyorum, dışa vuramıyorum biricik. Hani böyle ağzım, dilim lal olmuşta konuşamıyorum, artık öpsen de geçmez biricik. Biliyorsun, annem beni hiç sevemedi. Dedim ya senden sonra çok zaman geçti ama bıraktığın acı hiç geçmedi, hani katmer katmer büyüdü. Alıştım, sonra zorunluluk haline geldi ama ben alıştım, mecburiyetlerin arkasından öylece bakmaya. Yoruldum, çok bitkinim, sarıl bana, hayır hayır lütfen sarılma çünkü artık geçmiyor. Yapamıyorumda böyle, hani annem, dostlarım evlenmemi istiyorlar, evliliğin beni düzeltebileceğine inanıyorlar, ben hiç birşeye inanamıyorum biricik. Anneme hastalığımı hala açıklayamıyorum, ben bile kabullenemiyorum. Hayır hayır hayır, güçlüyüm ben sevgilim, üzülme sakın sen bana. Şunu anladım ki ben sana beslediğim duygulara aşığım ve ben o duyguları sana karşı bitiremedim su perisi ama şartlar, sen eski sen değilsin hani. Ben mi ? Hayır, eski ümit değilim bende. Biliyor musun ? Alkolü bıraktım, maddeyi bıraktım, tedavim biteli çok oldu hastaneye gitmiyorum, anneme umut veriyorum ve umut acı, cinsel ilişkiler, saçma sapan samimiyetler, manevi duygular ilgimi çekmiyor artık. Annem eski beni çok özlüyor, ya sen ? İş arkadaşlarım benden sıkıldı, babamı özlemiyorum artık. Ben sanırım kendimi özlüyorum. Dini inancımı, içimde ki seni, beynimde ki cesetleri, abimi, mustafayı, dostlarımı, o manevi tanrı sevgisini ya ben kendimi çok özlüyorum ve sanırım ben artık ölmek istemeyecek kadar ölüyüm, duasız kaldım sevgilim. Bu satırlar bir şiirden ibaret değil, bu satırlar hüzün, anlıyor musun ? Beni bana geri ver, gemileri özledim, kaybettiğim korkularımı, cinler, periler, ölüler, karanlık, ölüm... Korkmuyorum sevgilim. Öldüğüme inanıyorum sanırım ruhum tanrıya ulaşmadı. Belki de dini farzlarımdan uzak olduğum içindir, inancımdan uzak çok uzağım. Böyle bazı durumlar oldu diyemedimde sana, sustum böyle aylar ay'ı, yıllar yıl'ı. Hatırlıyor musun ? Böyle bana sarılmıştında geçecek demiştin, geçmedi, geçen tek şey senden sonra ki ruhani kaybedişim. Çok ağladım da tanrıya hiç gidemedim, çok biriktirdim de hiç ses edemedim kimselere. Anne diyordum, affet ama çok özledim onu diyip, uyumuş gibi yapıyordum. Böyle seni herkeslere anlattımda beni bir bir bıraktılar, sıkıldılar tabi. Hep bitkinim aylar ayı, yıllar yılı. Benim savaşım seninle değil artık, ben tanrıyla boğuşuyorum sanki. Hani böyle şeytanın elinden elma şekerini almışımda lanetlenmişim uzun uzadıya, kaçamıyorumda. Kimseleri de sevemedim boyle senden sonra, hani çok sevdiler ama değişen hic birşeyin olmadigini görünce hep kaçtılar. Üzülmedim de. Geçenlerde yine furkanla oturmuşuz böyle tek tük alkol alıp rakıya başladık, sustum, anlat dedi konuşamadım, Hiç bu kadar susmak istememiştim. Ağlama lann dedi boyle ama durduramadım. Çok sey kaybettimde bir seni hatırlayıp of cektim hep, ne çok saçma. Öfkem yordu beni hani. Geceden yazdığım tezi hazırlayıp gündüzüne oynuyorum, ıyi rol yapıyorum. O kadar güçlü bir görünüşe bürünüyorum ki herkesler gelip dert yanıyor bana, herkesi dinliyorum böyle. Beni tanrı olarak kabullenip, yardım istiyorlar, susuyorum böyle. Hani çokta üzülüyorum onlara böyle ama susmam gerek. Biliyor musun ? Hala düşüncelerimin canı acıyor, düşünmeden de edemiyorum. O yüzden doktor beyin tabakanda ki kara lekeler artmış dedi, sustum böyle, acı bir tebessüm vardı suratımda, ama korkamadım, furkan sarıldı bana. Böyle ölmeyi çok istedim ama yapamadım sevgilim ve şimdi karşımda hiç tanımadığım bir surat ifadesi bana acı acı bakıp ölüm riski taşıdığımı söylüyor, susuyordum yine. Bu durumuda pek bilen yok hani. Gücüm bir bana yetmiyor. Böyle bazen beni insanlara sorduğunu biliyorum. Hatta bana ulaşmaya çalıştığını da biliyorum ama konuşamıyorum, unutamıyorum da o kaçışlarını, ihanetlerini, yalanlarını ama önemi yok sevgilim. Neyse, dedim ya önemi yok artık bu cümlelerin sevgilim. Şimdi git, git çünkü bir daha gidersin. Git lütfen çünkü ben gidemiyorum. Sen haklıymışsın ben bir canavarmışım ve kimse canavarları sevmiyor ama sen üzülme olur mu ? Yine sev birini, mutlu ol hep ama bana da gelme bir daha, görünme bana sevgilim. Bu arada yazdığım kitap bitti ama yayınlamadım, yayıncı buldum ama yaktım. A benim kahve sesli, ince sızım bir bilsen ne kadar özlediğimi ama bilme sen, benim için acı çekme. Lütfen biricik, bu sana son veda öpücüğüm, beni iyi hatırla. İnancımı,  günahımı, sevabımı kabullendim ben cehennemi sevişim bu yüzden ama üzülme, ben ki iki ayaklı bir hüzünden ibaret. Ölü dileklerimle öpüyorum

Ümit