#gül kokuyorsun

[sade1-adam]

''gül kokuyorsun bir de

amansız, acımasız kokuyorsun''

[ahmetcumhur-blog]

Gül Kokuyorsun

Gül kokuyorsun bir de

Amansız, acımasız kokuyorsun

Gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun

Dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun

Hırçın hırçın, pembe pembe

Öfkeli öfkeli gül

Gül kokuyorsun nefes nefese.

Gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

Ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle

Sen koktukça düşümde görüyorum onu

Düşümde, yani her yerde

Yüzü sararmış, titriyor dudakları

Şakakları ter içinde

Tam alnının altında masmavi iki ateş

İki su

İki deniz bazen

Bazen iki damla yaz yağmuru

Mermerini emerek dağlarının

Şiirler söylüyor gene

Ölümünden bu yana yazdığı şiirler

Kızaraktan birtakım şiirlere

Büyük sular büyük gemileri sever çünkü

Ve odur ki büyüklük

Şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse

O zaman ölünce de şiirler yazar insan

Ölünce de yazdıklarını okutur elbet

Ve senin böyle amansız

Gül koktuğun gibi

Yaşamanın herbir yerinde.

Gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

Bu koku dünyayı tutacak nerdeyse

Gül, gül! diye bağıracak çocuklar bütün

Herkes, hep bir ağızdan: gül!

Ve her şeyin üstüne bir gül işlenecek

Saçların, alınların, göğüslerin üstüne

Yüreklerin üstüne

Bembeyaz kemiklerin

Mezarsız ölülerin üstüne

Kurumuş gözyaşlarının

Titreyen kirpiklerin üstüne

Kenetlenmiş çenelerin

Ağarmış dudakların

Unutulmuş çığlıkların üstüne

Kederlerin, yasların, sevinçlerin üstüne

Ve her şeyin üstüne bir gül işlenecek.

Bir rüzgâr, bir fırtına gibi esecek gül

Yıllarca esecek belki

Ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah

Göreceğiz ki

Biz dünyamızı gerçekten görmemişiz daha

Geceyi, gündüzü, yıldızları

Görmemişiz hiç

Tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla.

Öyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları

Bu umutsuzlukları bırakın kardeşler

Göreceksiniz nasıl

Güller güller güller dolusu

Nasıl gül kokacağız birlikte

Amansız, acımasız kokacağız

Dayanılmaz kokacağız, nefes nefese.

Edip Cansever

[aletheia-1]

Gül kokuyorsun bir de Amansız, acımasız kokuyorsun Gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun Dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun

edip cansever

[manoliya]

Gül kokuyorsun..bide amansız..acımasız kokuyorsun..gittikce daha keskin kokuyorsun..daha yogun dayanılmaz bir şey..oluyorsun.. hırçın..hırçın..pembe,:

pembe.öfkeli öfkeli gül.... :

Gül kokuyorsun..nefes nefese..

mutlu haftalar..:

[azura-22]

"Gül kokuyorsun bir de; amansız, acımasız kokuyorsun."

[siir-defterim]

Gül kokuyorsun bir de

amansız, acımasız kokuyorsun

gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun

dayanılmaz birşey oluyorsun, biliyorsun

hırçın hırçın, pembe pembe

öfkeli öfkeli gül

gül kokuyorsun nefes nefese.

gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle

sen koktukca düşümde görüyorum onu

düşümde, yani her yerde

yüzü sararmış, titriyor dudakları

şakakları ter içinde

tam alnının altında masmavi iki ateş

iki su

iki deniz bazan

bazan iki damla yaz yağmuru

mermerini emerek dağlarının

şiirler söylüyor gene

ölümünden bu yana yazdığı şiirler

kızaraktan birtakım şiirlere

büyük sular büyük gemileri sever çünkü

ve odur ki büyüklük

şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse

o zaman ölünce de şiirler yazar insan

ölünce de yazdıklarını okutur elbet

ve senin böyle amansız gül koktuğun gibi

yaşamanın herbir yerinde.

gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

bu koku dunyayı tutacak nerdeyse

gül, gül! diye bağıracak çocuklar bütün

herkes, hep bir ağızdan: gül!

ve herşeyin üstüne bir gül işlenecek

saçların, alınların,göğüslerin üstüne

yüreklerin üstüne

bembeyaz kemiklerin

mezarsız ölülerin üstüne

kurumuş gözyaşlarının

titreyen kirpiklerin üstüne

kenetlenmiş çenelerin

ağarmış dudakların

unutulmus çığlıkların üstüne

kederlerin, yasların, sevinçlerin

ve herşeyin üstüne bir gül işlenecek.

bir rüzgar, bir fırtına gibi esecek gül

yıllarca esecek belki

ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah

göreceğiz ki

biz dunyamızı gerçekten görmemişiz daha

geceyi, gündüzü, yıldızları

görmemişiz hiç

tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla.

öyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları

bu umutsuzluklari bırakın kardeşler

göreceksiniz nasıl

güller güller güller dolusu

nasıl gül kokacağız birlikte

amansız, acımasiz kokacağız

dayanılmaz kokacağız nefes nefese.

Edip Cansever

[hisboslugu]

gülleri senin için aldım, bir vazoya koydum. efsunlu sözlerle adını fısıldadığım suyun içine koydum. sonra aldım sevgimi koydum. sonra aldım seni koydum. sonra baktım ki, sen zaten gülmüşsün. gül kokuyorsun gece gözlüm, nefes nefese, öfkeli öfkeli, pembe pembe, hırçın hırçın. gül kokuyormuşsun.

[nesteryarasi]

Gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

Bu koku dünyayı tutacak neredeyse

Gül, gül! Diye bağıracak çocuklar bütün

Herkes, hep bir ağızdan: gül!

Ve herşeyin üstüne bir gül işlenecek...

-EDİP CAN SEVER

[sevgiyeterdi]

Gül kokuyorsun bir de

amansız, acımasız kokuyorsun

gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun

dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun

hırçın hırçın, pembe pembe

öfkeli öfkeli gül

gül kokuyorsun nefes nefese.

gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle

sen koktukça düşümde görüyorum onu

düşümde, yani her yerde

yüzü sararmış, titriyor dudakları

şakakları ter içinde

tam alnının altında masmavi iki ateş”

[06chrome06]

GÜL KOKUYORSUN / EDİP CANSEVER

Gül kokuyorsun bir de

Amansız, acımasız kokuyorsun

Gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun

Dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun

Hırçın hırçın, pembe pembe

Öfkeli öfkeli gül

Gül kokuyorsun nefes nefese.

Gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

Ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle

Sen koktukça düşümde görüyorum onu

Düşümde, yani her yerde

Yüzü sararmış, titriyor dudakları

Şakakları ter içinde

Tam alnının altında masmavi iki ateş

İki su

İki deniz bazen

Bazen iki damla yaz yağmuru

Mermerini emerek dağlarının

Şiirler söylüyor gene

Ölümünden bu yana yazdığı şiirler

Kızaraktan birtakım şiirlere

Büyük sular büyük gemileri sever çünkü

Ve odur ki büyüklük

Şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse

O zaman ölünce de şiirler yazar insan

Ölünce de yazdıklarını okutur elbet

Ve senin böyle amansız gül koktuğun gibi

Yaşamanın her bir yerinde.

Gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

Bu koku dünyayı tutacak nerdeyse

Gül, gül! diye bağıracak çocuklar bütün

Herkes, hep bir ağızdan: gül!

Ve her şeyin üstüne bir gül işlenecek

Saçların, alınların, göğüslerin üstüne

Yüreklerin üstüne

Bembeyaz kemiklerin

Mezarsız ölülerin üstüne

Kurumuş gözyaşlarının

Titreyen kirpiklerin üstüne

Kenetlenmiş çenelerin

Ağarmış dudakların

Unutulmuş çığlıkların üstüne

Kederlerin, yasların, sevinçlerin üstüne

Ve her şeyin üstüne bir gül islenecek.

Bir rüzgar, bir fırtına gibi esecek gül

Yıllarca esecek belki

Ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah

Göreceğiz ki

Biz dünyamızı gerçekten görmemişiz daha

Geceyi, gündüzü, yıldızları

Görmemişiz hiç

Tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla.

Öyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları

Bu umutsuzlukları bırakın kardeşler

Göreceksiniz nasıl

Güller güller güller dolusu

Nasıl gül kokacağız birlikte

Amansız, acımasız kokacağız

Dayanılmaz kokacağız nefes nefese.

[edebiyatiturk]

Gül Kokuyorsun

Gül Kokuyorsun Gül Kokusu ve Duygusal Etkileri Gül kokusu, insanlar üzerinde derin bir duygusal etki bırakabilen nadir kokulardan biridir. Hem tarihi hem de kültürel olarak zengin bir geçmişe sahip olan gül, duygularımızla doğrudan ilişkilidir. Gülün kokusu, ilk başta taze ve tatlı bir his uyandırırken, aynı zamanda insanın ruhsal durumunu da etkiler. Gül kokusunu aldığınızda huzur, rahatlama…

[kirikkalplerrduragi]

"Gül kokuyorusun bir de Amansın, acımasız kokuyorsun..."

Edip Cansever

[horaitus]

“gül kokuyorsun bir de

amansız, acımasız kokuyorsun

gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun

dayanılmaz birşey oluyorsun, biliyorsun

hırçın hırçın, pembe pembe

öfkeli öfkeli gül

gül kokuyorsun nefes nefese.”

[maviruhlubirkiz]

Gül kokuyorsun bir de

amansız, acımasız kokuyorsun

gittikçe daha keskin kokuyorsun,

daha yoğun dayanılmaz birşey oluyorsun,

biliyorsun

hırçın hırçın,

pembe pembe

öfkeli öfkeli gül

gül kokuyorsun nefes nefese.

[siir-defterim]

Gül Kokuyorsun

gül kokuyorsun bir de

amansız, acımasız kokuyorsun

gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun

dayanılmaz birşey oluyorsun, biliyorsun

hırçın hırçın, pembe pembe

öfkeli öfkeli gül

gül kokuyorsun nefes nefese.

gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle

sen koktukça düşümde görüyorum onu

düşümde, yani her yerde

yüzü sararmış, titriyor dudakları

şakakları ter içinde

tam alnının altında masmavi iki ateş

iki su

iki deniz bazan

bazan iki damla yaz yağmuru

mermerini emerek dağlarının

şiirler söylüyor gene

ölümünden bu yana yazdığı şiirler

kızaraktan birtakım şiirlere

büyük sular büyük gemileri sever çünkü

ve odur ki büyüklük

şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse

o zaman ölünce de şiirler yazar insan

ölünce de yazdıklarını okutur elbet

ve senin böyle amansız gül koktuğun gibi

yaşamanın herbir yerinde.

gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

bu koku dünyayı tutacak nerdeyse

gül, gül! diye bağıracak çocuklar bütün

herkes, hep bir ağızdan: gül!

ve herşeyin üstüne bir gül işlenecek

saçların, alınların, göğüslerin üstüne

yüreklerin üstüne

bembeyaz kemiklerin

mezarsız ölülerin üstüne

kurumuş gözyaşlarının

titreyen kirpiklerin üstüne

kenetlenmiş çenelerin

ağarmış dudakların

unutulmuş çığlıkların üstüne

kederlerin, yasların, sevinçlerin

ve herşeyin üstüne bir gül işlenecek.

bir rüzgar, bir fırtına gibi esecek gül

yıllarca esecek belki

ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah

göreceğiz ki

biz dünyamızı gerçekten görmemişiz daha

geceyi, gündüzü, yıldızları

görmemişiz hiç

tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla.

öyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları

bu umutsuzlukları bırakın kardeşler

göreceksiniz nasıl

güller güller güller dolusu

nasıl gül kokacağız birlikte

amansız, acımasız kokacağız

dayanılmaz kokacağız nefes nefese.

Edip Cansever

[hisboslugu]

gül kokuyorsun bir de. amansız, acımasız kokuyorsun. gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun. dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun. hırçın hırçın, pembe pembe, öfkeli öfkeli gül. gül kokuyorsun nefes nefese.

27 mayıs.