#fransızklasikleri

[kemikkadin]

🎧 Bailey Jehl - Mr.Brightside (Cover)

.

Aynı anda kaç kitap okuduğumu unuttuğum günlerdeyim.

.

"Suçluyorum." isimli bu kitap, aslında bir gazetede yayınlamış olan açık bir mektup. 19. yüzyıl sonları Fransa’sında, Yahudi kökenli bir subayın, Yüzbaşı Alfred Dreyfus’ün haksız yere casuslukla suçlanmasıyla patlak veren Dreyfus Davası hakkında alınmış yalan yanlış kararlar üzerine verilmiş bir tepki. Émile Zola, yapılan haksızlık karşısında söz alarak oldukça sert bir söylem ortaya koyuyor. Okurken, etkilenmemek mümkün değildi bana göre. Epey keskin ve gözü pek bir duruşla yazılmış bir metin. Üstelik bu mektubu yazarken, hapse girme veyahut konuyla ilgili herhangi bir ceza almayı da göze alarak yazıyor. Bunu yayınlayacak bir gazete bulmuş olması da ayrı bir yönden beni etkilemiş oldu. Kısacık bir kitap, olayı bilmeyenler için giriş ve sonuç kısımları mevcut mektubun dışında. Kesinlikle okumanızı öneriyorum.

.

#emilezola #frenchbook #fransızklasikleri #klasikler #bookblogger #kitapkahve #kitap #canyayınları #book #bozcaada #kitapsever #kitapönerisi #kitaptavsiyesi #coffeebook #coffeelover #coffeetime #lifeisgood #goodvibes #beachvibes

View this post on Instagram

A post shared by Kemik Kadın (@lafemmeos)

[ziyataskirmaz]

Germinal

Kitabın yazarı: Émile Zola

Kitabın yayınevi: Can Yayınları

Kitabın sayfası: 614

Zola; edebiyat aşkının okul zamanlarında başladığı, Victor Hugo ve Musset’i üstadı seçmiş, natüralizm akımının öncüsü olan bir Fransız yazardır. Devlet ile yaşadığı sıkıntıları buraya yazılamayacak kadar uzun ve meşakkatlidir, bu nedenle direkt olarak romana geçmek istiyorum.

Germinal kelimesinin kökeni Latince’dir ve filiz, tomurcuk, tohum anlamına gelir. Zola, daha seçtiği isim ile romanın içeriğinde bir şeylerin filizleneceğini, büyüyüp yeşereceğini anlatır. Makinist şefliğinden kovulduğu için Fransa’da madenciler şehri olarak anılan Montsou’ya gelen Étienne, burada maden işçileri ile birlikte yerin yüz metrelerce altına inerek hayatta kalması için gereken parayı kazanmaya çalışır. Madende onlarca tehlike içinde çalışılması, kazandıkları birkaç kuruşun bile eksik verilmesi, ailelerin çektiği sefalet ve zulüm işçilere ağır gelmektedir, eskisini aratmayacak sarsıcı bir grev kapıya dayanmıştır artık. Étienne, kendisine büyüklerinden gelen aydın kişiliği, hal ve tavırları, idealist kişiliği ve dikbaşlılığı ile bu greve öncülük etmeye layık bir liderdir. Artık işçiler başa geçecek, burjuvazi yıkılıp ezilen kimseler olacaktı. Her geçen gün içlerinde körüklenen özgürlük inançlarını hitabetiyle aleve çeviren liderleri sayesinde işçiler, büyük zulümler çekeceği greve doğru koşar adımlarla ilerlerler, ellerinde umutlarından başka hiçbir şey yoktur.

Natüralizmin gücü sayesinde madencilerin çalıştıkları ortamı, ailelerin çektiği açlığı ve burjuvaların lüks hayatını çetin ve sade bir dille anlatmıştır Zola. Ayrıca Zola, yarattığı karakterlerin tüm atalarını da yaratıp, roman içerisindeki hareketlerini atalarının genlerine bağlamıştır: Chaval’ın kendini beğenmişliği, Maheu’nün özgürlüğü herkesten çok istediği için yırtınmasını ve Étienne’nin sarhoşkenki taşkın hareketleri ve dikbaşlılığı da onlara atalarından birer mirastır; Zola’ya göre tüm bunlar bilimsel olarak izah edilebilir ve deneylerle ispat edilebilir. Germinal, uzun olması ve ağır bir konuyu kapsaması yüzünden okunulmayacak gibi durabilir; ancak inişli çıkışlı olayları, karakterlerin kişisel sıkıntıları ve mükemmele yakın kurgusuyla kendisini sıkmadan okutan bir romandır.

Alıntılar

Bir süreden beri sessiz duran Maheude bir rüyadan uyanırcasına araya giriyordu:

“Rahiplerin söyledikleri doğru olsa bari, bu dünyada yoksulluk çekenler, öbür tarafta zengin olsalar!”

Lafı kahkahalarla kesiliyor, çocuklar bile inançsızca omuz silkiyorlardı…

(...)

“Evet ya, rahipler!” diye haykırıyordu Maheu. “Buna inansalar, yukarıda daha güzel bir yer elde edebilmek için, daha az yiyip, daha çok çalışırlardı… Hayır, ölüm her şeyin sonu demektir”