#frankishgreece

[architecture-v-rassias]

Θα ξεκινήσω αυτήν την μικρή ιστορική περιήγηση με τον εξαίρετο Κώστα Ουράνη...''Το κάστρο του Αβαρίνου: Σ’ ένα άγριο κορφοβούνι, κατάντικρυ στη Σφακτηρία, απ’ την οποία μόλις το χωρίζει μια στενή λουρίδα από άβαθα νερά, υψώνεται ένα κάστρο εφτά αιώνων. Δεσπόζει πάνω από τον όρμο του Ναυαρίνου κι απ’ την απέραντη φωτεινή θάλασσα, σα μια σιωπηλή και ακίνητη βίγλα των οριζόντων. Είναι το κάστρο του Αβαρίνου. Χτισμένο το 1278 από τον μπάϊλο του Μορέως Νικολό ντε Σαιντ-Ομέρ, στάθηκε για αιώνες ένα κάστρο που γνώρισε μια πολυτάραχη ζωή και τις πιο ενάντιες τύχες. Φράγκοι και Ναβαρροί τυχοδιώκτες, Βενετσάνοι και Τούρκοι, το διεκδικήσανε με την ίδια λύσσα. Άλλα φράγκικα κάστρα είδαν κ’ ευτυχισμένες μέρες γαλήνης. Άκουσαν τραγούδια τροβαδούρων και είδαν έρωτες που άνθισαν, μεσ’ από τα δυνατά τους αγκωνάρια, σαν αγριολούλουδα ανάμεσα σε βράχους. Το κάστρο του Αβαρίνου δεν γνώρισε παρά μόνο την αγωνία εχθρικών πανιών στο θαλάσσιον ορίζοντα και τις άγριες κραυγές του πολέμου. Σήμερα, ερειπώνεται κάτω από το γλαυκό φωτεινόν ουρανό πέτρα με πέτρα, τόσο αδιάφορο για τα καράβια που περνάνε μακρυά, όσο αδιάφορα το βλέπουν και οι ταξιδιώτες να διαγράφει πάνω στο κορφοβούνι του τους ψηλούς ξεκοιλιασμένους πύργους του. Σπάνιοι είναι εκείνοι που κουράζονται ν’ ανέβουν να το επισκεφθούν». Πηγή: Κώστας Ουράνης, Ταξίδια - Ελλάδα, Εκδόσεις «Εστία», (ενότητα «Το κάστρο του Αβαρίνου»), Αθήνα 1949. Paleonavarino castle alias StOmer castle,alias Gialovas castle... #pylosnavarino From my project ''Chateaux Forts de Grece''. In 2006 the fortresses were exhibited at the Byzantine Museum, '' Byzantines Fortress in Greece'' then, in 2007 the French Embassy in Athens undertook major exhibitions on the ''Fortresses of Greece''-''Chateaux forts de Grece'' in Rhodes, Kalamata, Patras, Athens, Nafplio. Ενα απο τα πιο ενδιαφέροντα καστρα της Ελλάδας. Ο μεσαίωνας και η φραγκοκρατία σε όλο το μεγαλείο. Yψώνεται στην κορυφή του λόφου της χερσονήσου του Κορυφασίου, στη βόρεια είσοδο του Κόλπου του Ναβαρίνου ή Κόλπου της Πύλου έχοντας, σύμφωνα με τον λογοτέχνη Κώστα Ουράνη, «μια θέα εξαίσιας γαλήνης και φωτεινής απεραντωσύνης» Και λίγη (δύσκολη μεσαιωνική ιστορία λόγω ευρείας διαπλοκής...) Η ίδρυση του κάστρου στην κορυφή της άκρας αυτής αποδίδεται στον Νικόλαο Β΄ του Σαιντ-Ομέρ, κατά το 1278.Σύμφωνα με το Χρονικόν του Μορέως, ο Νικόλαος Β΄ Σαιντ-Ομέρ, ο αποκαλούμενος από τον τότε ελληνικό πληθυσμό επίσης ως «Σανταμέρης» και «γερονικόλας», αυθέντης και βαρώνος των Θηβών, όταν ανέλαβε τη διοίκηση του φράγκικου πριγκιπάτου της Αχα��ας (Μοριά) έκτισε το φρούριο για τον διάδοχο και εγγονό του (και σε άλλες πηγές ανιψιό του) Νικόλαο Γ΄ Σαιντ-Ομέρ, τον μετέπειτα και βάιλο του Μοριά, κατά τη διάρκεια της φραγκοκρατίας και του Πριγκιπάτου της Αχαΐας. Ο Νικόλαος Β΄ Σαιντ-Ομέρ έχτισε επίσης και άλλα κάστρα, όπως π.χ. το Κάστρο των Σαιντ-Ομέρ που τμήμα του διασώζεται ακόμα και σήμερα στη Θήβα, προκειμένου να προστατέψει την περιουσία της δεύτερης γυναίκας του, της χήρας του Γουλιέλμου Β΄ Βιλλεαρδουίνου, πριγκίπισσας Άννας Αγγελίνας Κομνηνής, Αγνής για τους Φράγκους, κόρης του Έλληνα δεσπότη της Ηπείρου και του Δεσποτάτου της Ηπείρου Μιχαήλ Β΄ Κομνηνού Δούκα...