#folkmuziek

[rtvideaal]

Muziekcafé De Lantaern zoekt enthousiaste vrijwilligers

Muziekcafé De Lantaern in Zevenaar is op zoek naar enthousiaste vrijwilligers om het team te versterken. Al 46 jaar biedt De Lantaern een podium voor artiesten en nieuw talent uit allerlei muziekgenres. In het verleden veel folkmuziek, maar de laatste jaren ook veel andere muziekstijlen, waaronder blues, americana, funk, jazz en rock. Het programma is gevarieerd en trekt een breed publiek. Ook…

[jurjenkvanderhoek]

EEN STANDAARDWERK OVER HET MUZIEKGENRE FOLK

In zijn boek Folkpioniers ontwart Tom Steenbergen de kluwen van het genre folk. Folk is in de muziek van dit moment geen gangbare stroming meer, althans wordt niet onder die naam als zodanig herkent. Het is vandaag de dag singer-songwriter wat de klok slaat. In dat vat worden veel zangers en zangeressen gedumpt. Het heeft echter weinig of niets van doen met wat in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw folk mocht worden genoemd. “Folk is een term uit de vorige eeuw”, memoreert Steenbergen. Het maakt deel uit van zijn leven. Al van jongs af aan, vanaf dat hij als prepuber naar de radio ging luisteren, raakt hij in de ban van wat dan de ontdekkers en beoefenaars zijn van het genre waar Steenbergen nu een boek over heeft geschreven. Het begon als feuilleton in het Platenblad, een wekelijkse bron voor vinylnieuws. Hij schrijft daarvoor een maandelijks hoofdstuk als doorlopend verhaal. Nu zijn deze verhalen gebonden, uitgebreid en aangevuld waar nodig. Hoewel Steenbergen zich diep in de materie heeft ingegraven pretendeert de uitgave geen geschiedenis van de folkmuziek te zijn.

In een persoonlijke keuze laat hij diverse muziekgroepen, artiesten en componisten de revue passeren. Verschillende grote namen komen voor het voetlicht. Die waarvan de echte liefhebbers, waaronder ik mijzelf kan rekenen, zullen smullen en watertanden. Want Steenbergen maakte veel van dichtbij mee als organisator van concerten, festivals en tournees, als programmeur van poppodia, manager en platenbaas. Verhalen uit de eerste hand, anekdotes en interessante weetjes waarvan alleen hij als nauw betrokkene op de hoogte kan zijn. Hij deelt ze met mij in zijn boek. En ik zit op de punt van mijn stoel te lezen en de historie op te nemen. Veel van de namen daarvan waarvan ik ook materiaal in de kast heb staan.

Het wil geen verhaal zijn in historisch perspectief, maar een blik werpen vanuit het standpunt van getuige en bewonderaar. Maar natuurlijk is het wel een soortement van geschiedenis. Zoals geschreven laat het diverse grote namen de revue passeren. Beschrijft Steenbergen het begin en het eind van de folk als genre in Nederland en wereldwijd. De oorsprong ligt in de Verenigde Staten, of eigenlijk strekken de wortels zich van daar uit naar Afrika. Het zaad is gestrooid in de binnenlanden van dat continent. Van waaruit de donkere medemens door de blanke mens onder meestal erbarmelijke omstandigheden is weggevoerd naar voor hen overzeese gebieden. Aldaar werden deze gekleurde mensen tot slaaf gemaakt, werd hun menszijn tot op het bot aangetast en vonden zij troost in met name en vooral de muziek. Althans het a capella zingen op de velden waar ze hun zware arbeid moesten verrichten. Deze zang vermengde zich met kerkelijke psalmen en gezangen, werd een genre in de christelijke muziek dat alras door de wereldse werd omarmd. Natuurlijk is dit kort door de bocht en besteedt Tom Steenbergen in zijn boek ruim aandacht aan het ontstaan, de roots van de folk.

Hoewel Steenbergen meer is dan een liefhebber dweept hij in zijn boek niet met het genre. Door zijn bemoeienissen van binnenuit met de scene kan hij vele anekdotes en niet gekende weetjes oplepelen. Het maakt het boek smeuïg om te lezen, daar het geen gerubriceerde opsomming van feiten geworden is. Het belicht wel alle ins en outs van deze muziekstijl. Iedere deur gaat open, elke ingang is begaanbaar. De meest bekende baanbrekers en minder beroemde wegbereiders krijgen naam en toenaam als folkpioniers. En niet enkel de muzikanten zelf, maar ook het hele circus dat de tenten achter hen opslaat. De mensen die stad en land afreisden om oorspronkelijke songs op tape vast te leggen. Songs die in de vroege jaren van mond tot mond gingen werden opgenomen en uitgeschreven en vormden de eerste songbooks met een keur aan originele volksmuziek. Het is de voedingsbodem waaruit folkartiesten als Lead Belly en Woody Guthrie tot voor het genre beeldbepalende hoogte konden groeien. Latere traditioneel geschoeide muzikanten putten dankbaar uit deze verzameling. En ook de akoestische groepen die elektrische bands werden grepen terug op deze boeken. Naast hun eigen werk werden vaak de traditionals herschreven tot nieuwe versies. Een citaat uit het boek geeft de kernboodschap van de folk weer: “… om te ontsnappen aan het dilemma van de moderne verstedelijkte samenleving zien ze de levenswijze van ongecompliceerde mensen op het platteland die met hun voeten in de aarde staan als voorbeeld om hun eigen kern te ontdekken…”

In het genre folk passen de verhalen uit het dagelijkse leven. Folkmuzikanten zijn verhalen vertellers. Zij vertolken ballades als zedenles, verdichten dramatische voorvallen op muziek. Veelal ontsproten uit de fantasie, maar ook wel de realiteit als uitgangspunt nemend. Alsof de minstreel tot leven komt die het verhaal op muziek heeft gezet, ter leering ende vermaeck. Maar ook is het genre folk geschikt voor het protestlied. Met een gitaar en een stem kan stemming gemaakt worden. Bob Dylan en Joan Baez zijn daarvan exemplarische voorbeelden. En dichterbij huis Armand en in mindere mate Boudewijn de Groot, want enkel met ‘Welterusten meneer de president’ zag Boudewijn zichzelf niet als protesterend zanger. Steenbergen ruimt op zijn onnavolgbare manier hoofdstukken in voor de grote en klinkende namen. Hij schrijft als het ware een biografie in een notendop, een korte levensbeschrijving toegespitst op het onderwerp van zijn boek.

De folk is een smeltkroes van musici, muzikanten en groepen. In eerste instantie welhaast ondergesneeuwd door de popmuziek. Maar met dat Dylan de elektrische gitaar ter hand neemt verliest hij daarmee zijn trouwe aanhang maar spreekt een nieuw publiek aan. De folkmuziek raakt geïntegreerd in de pop en de rock. Speelt zich daarmee meer in de picture. In Amerika werd voortgeborduurd op de zwarte muziek, terwijl in Engeland en Ierland de traditionele muziek vanuit de late middeleeuwen een eigentijdse sound kreeg. En Nederland volgt op een afstandje, zoals meestal. Eerst door de muziek van overzee na te spelen en later de eigen volksmuziek in een nieuwe jas te steken.

Tom Steenbergen beschrijft het in zijn boek nauwkeurig. Somtijds is het alsof ik naast hem zit wanneer hij aan de knoppen draait. Hij brengt in zijn boek een ode aan de veelal legendarische artiesten en hun folkmuziek. De uitgave brengt vele voor de huidige generatie welhaast vergeten namen naar boven. Geïllustreerd met een groot aantal afbeeldingen van artiesten, concerten, platenhoezen en andere memorabilia. Het is een standaardwerk dat in de boekenkast van elk zichzelf respecterende muziekliefhebber thuis hoort. Want het is niet alleen slechts een beschrijving van het genre folk. Steenbergen zet lijnen uit naar andere stromingen en legt verbanden met meerdere bewegingen en richtingen. Zijn doel deze bijzondere oorspronkelijke muziek uit vroeger jaren niet voorgoed in de vergetelheid te laten verdwijnen is mijns inziens gehaald. Meer dan. “Mijn boek is een reis langs die mooie jaren ’60 en ’70 met zijn prachtige muziek die nog steeds een grote inspiratiebron is voor veel hedendaagse singer-songwriters.” Waarvan akte.

De conclusie in de verantwoording aan het slot van het boek is de meest interessante stelling. Namelijk dat de huidige generatie artiesten die zich singer-songwriter noemen schatplichtig zijn aan die muzikanten van toen op ontdekkingstocht door het genre folk. Zij legden paden aan die de musici van nu betreden. En, evenzo belangrijk, is het dat de folky pas artiest is wanneer deze zelf geschreven materiaal op de planken brengt. De tirade van Tom Steenbergen als moderne Don Quichot tegen De beste Zangers en De vrienden van Amstel mogen daar duidelijk over zijn.

Folkpioniers, van roots en folk naar folkrock en singer-songwriters. Tom Steenbergen. Uitgeverij Koninklijke Van Gorcum, 2023.

[ongerijmd]

los

de fles viel tegen het schip zonder te breken, het ijs was teer. mijn laatste winter was mild, zonder handschoenen liep ik door de bossen. ik luisterde naar folkmuziek en stroomde van de sloten naar de zee. de stoplichten stonden op oranje, de fabrieken draaiden alsof er geen einde kwam. de vogels trokken vliegtuigstrepen in de lucht en schreven mijn naam. een blender brulde in de verte. ik liet los terwijl ik op de strepen stond, vallend naar het einde van de duisternis.

[haarlemupdates]

Eerste Haarlemse editie Kindermuziekweek

Stichting Divertimento organiseert de eerste Haarlemse editie van de Nationale Kindermuziekweek. Van 1 t/m 10 april zijn er overal in de stad concerten, gratis muziekworkshops, muziekmarkten waar je instrumenten zelf kunt uitproberen en lezingen. Het aanbod is zeer divers: van een workshop Folkmuziek tot het meespelen in een orkest, van kleuterviool tot knutselen met vioolonderdelen. De opzet is…

[deboeckevi]

Pop: Concert van Laïs

Op 27 november ben ik naar het concert ’25 jaar Laïs’ gegaan in ’t Vondel in Halle. Het is een Belgische folkgroep met als zangeressen Jorunn Bauweraerts,

Annelies Brosens en Nathalie Delcroix. Ze zijn alle drie afkomstig uit Kalmthout.

Laïs is Keltisch voor het woord ‘stem’.

De dames zijn bekend om hun samenzang. Ze zingen oude teksten op zelfgeschreven melodieën. Dit doen ze a capella maar ze laten zich ook begeleiden door instrumenten zoals contrabas, cello, viool, harmonica, gitaar, harp, tamboerijn en drum. Er werd ook op oude instrumenten gespeeld zoals een draailier en een hakkebord. De vele instrumenten vond ik super. Sommige had ik nog nooit gezien of gehoord.

Er waren ook vijf muzikanten die elk meerdere instrumenten bespeelden. Twee van de drie dames hebben ook een instrument bespeeld.

De stukken die ze a capella gezongen hebben, vond ik het mooist. Ik was zelf het meeste fan van Jorunn Bauweraerts. Ze zijn ook a capella begonnen en geëindigd. Ze hebben in het Engels, Frans, Nederlands en Bosnisch gezongen. Ook hebben ze alle drie apart een lied gezongen. Ze brachten ook een cover van de bekende Vlaamse zanger en muzikant Wannes Van de Velde.

Op https://radio1.be/lais-25 las ik het artikel ‘Laïs viert zilveren jubileum’. Daarin las ik onder andere ‘Het bracht hen tot op vele festivals in binnen- en buitenland, ze speelden de voorprogramma's van I Muvrini en Sting en ze kregen schouderklopjes van groten zoals Emmylou Harris.’ Ik was fier toen ik dat las want Emmylou Harris is iemand waar ik ook naar luister omdat mijn mama fan is. En als zij, een heel bekende Amerikaanse zangeres, hen goed vindt, kan ik alleen maar trots zijn. En het is ook een hele eer en een groot compliment om in het voorprogramma van Sting, een wereldberoemde zanger, te mogen spelen.

Ik kende Laïs niet, maar was wel benieuwd naar hun folkmuziek. De muziek heeft me zeker kunnen bekoren, ik was blij verrast. Ik zal zeker nog naar liedjes van hen luisteren. Weer een gaatje in mijn cultuur gedicht.

[betoverheks]

‘Heks, wil je me behandelen? Dat kun jij toch? Ik heb last van mijn rechterbil!’ Hawk kijkt me verwachtingsvol aan. Zou het nu eindelijk eens lukken om me over te halen tot fysiek contact? Het is inmiddels al de zoveelste poging hiertoe. Van algehele lichaamsmassages tot dan maar voetmassages of de wens me eens op die mooie rode roos te zoenen in plaats van op mijn wangen……..

Ik wimpel alles af. Aan mijn lijf geen polonaise. Ik ben geen twintig meer, maar door de wol geverfd. Ik ken mijn pappenheimers. Toe maar.

In zijn keuken hangen een aantal enorme witte zeilschepen van onderbroeken in het zicht te drogen. Ook dat nog. Bepaald geen afrodisiacum, maar daar kun je van mening over verschillen natuurlijk.

Vorige week zondag ga ik met Molenaar naar een prachtig concert in kasteel Duivenvoorde. ‘Phantasia Musica, Vioolmuziek uit de zeventiende eeuw’ door Furor Musicus onder leiding van Antoinette Lohmann.

Het is fantastisch weer. Alle bloesembomen staan volop in bloei. Grote rode beuken vlammen in pril blad. Zoete geuren verzadigen de warme lucht. Mijn lijf kreukelt ook vrolijk voorwaarts vandaag. In mijn roze bloesemjurk met bijpassend hoedje……

Het concert is fenomenaal. Heks is direct een grote fan van Antoinette Lohmans. Wat een geweldenaar op haar barokviool. Maar ook op de klompviool staat ze haar mannetje…… Ik raak helemaal betoverd door het speciale programma van vandaag. Met de klompviool als apotheose……..

‘Haar ouders spelen allebei folkmuziek,’ vertelt Fiederelsje me later. Haar liefde hiervoor is goed te horen in haar vertolking van de Bierfiedlers in het stuk van Johann Erasmus Kindermann over de oorlog tussen deze Folkländer en de meer serieuze violisten…… Wat een heerlijke middag!

Later die week ga ik met Buurman op stap. Hij neemt me mee naar alweer een concert van geheel andere orde. We gaan luisteren naar het popkoor ‘Prestige’ in de grote zaal van het Volkshuis. Zijn vrouw zingt mee. Samen met nog zo’n honderdtwintig andere vrouwen en een tiental mannen! De halve zaal staat vol koor.

‘Dat is nog wel eens eventjes andere koek dan met ons ‘Dikkertje Tromkoor,’ fluisteren we tegen elkaar nadat we zijn weggeblazen door hun massale geluid. ‘Wij moeten ook voor dit effect gaan,’ lispel ik enthousiast, ‘Maar dan wel met z’n tweetjes natuurlijk!’ Ja. we zijn en blijven toch een heel  bijzonder koor bestaande uit twee personen. En zo is het.

‘Jullie mogen gerust meeklappen en dansen!’ enthousiasmeert de dirigent ons. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. Buurman naast me gaat steeds gekker doen. En Heks doet natuurlijk vanouds mee. Doet niet voor hem onder! Dubbel van de lach swingen we op onze stoelen.

Ruim een anderhalf uur genieten we van deze kakofonische eenheid. Helemaal boordevol en een beetje dol verlaten we de tent.

Kom, laten we nog een drankje doen in het Praethuys,’ roept Buurman. Zo zitten we nog een uur te toeteren tegen elkaar. Eerst in de kroeg en dan nog eventjes in Huize Heks. Heerlijk!

Afgelopen week ben ik met twee vrienden op stap geweest. Het kan dus wel degelijk, vriendschap tussen mannen en vrouwen. Heks is er het levende bewijs van. Voorwaarde is wel, dat er geen sprake is van grensoverschrijdend gedrag of ongepaste opmerkingen.

Met andere woorden: Ik wil mezelf niet constant verdedigen dat ik geen relatie, fysiek contact of seksuele toestanden wil. Ik wil geen rare opmerkingen over dat we niet met elkaar naar bed gaan bijvoorbeeld.

Dat deed een vroeger stapmaatje van me regelmatig. ‘Dit is Heks, we zijn vrienden, maar neuken niet!’ riep hij dan tegen mij wildvreemde mensen. Hij kon er maar niet bij dat ik dat niet met hem wilde doen. Hij was overigens getrouwd, maar dat maakte hem niet uit. Mij ook niet, want ik wilde het sowieso niet. al had ik een miljoen euro smartengeld toe gekregen. Dan nog niet. Punt.

Hawk is zesennegentig. Je verwacht dan niet dat iemand zich van alles en nog wat in zijn kop haalt. Maar ja. Je kunt niet in andermans hoofd kijken natuurlijk. En afgaande op zijn opmerkingen moet ik hem maar heel goed in de gaten houden. En ontmoedigen!

Alhoewel dat ook niet altijd helpt heb ik uitgebreid ondervonden in mijn amoebe-leventje. Je kunt ontmoedigen wat je wilt, als iemand iets in zijn kop heeft staat hij daar vaak niet voor open. Het moet en zal dan gebeuren. Ooit. Niet linksom, dan rechtsom. Niet goedschiks, dan kwaadschiks.

Het is geen wonder dat ik voorzichtiger geworden ben. Hawk houdt ik op veilige afstand. Geen massages en bilbehandelingen. Gewoon gezellig koffie drinken en met de hondjes wandelen. 1 keer per week. Dat is net mooi zo!

En als dat niet genoeg is, dan houdt het gewoon helemaal op.

Is billenknijpen verboden of strafbaar?

Handleiding: Beter Billenknijpen in zes eenvoudige stappen!

Billenknijpen nu strafbaar in Marokko, maar gaat die wet helpen?

Weekje billenknijpen voor ‘woeste’ golfers van Grevelingenhout!!!!!!

Op stap met vrienden. Kan dat eigenlijk wel? Vriendschap tussen man en vrouw? Daar zijn de meningen ernstig over verdeeld. Soms denk je dat het kan en kom je toch van een koude kermis thuis. Of je ziet leeuwen en beren op de weg terwijl er slechts een mak lammetje loopt te bokken. Heks heeft veel mannelijke vrienden. Het kan. Echt waar. Maar je moet wel ogen in je achterhoofd hebben. In sommige gevallen. En liefst ook in je onderbroek. 'Heks, wil je me behandelen? Dat kun jij toch? Ik heb last van mijn rechterbil!' Hawk kijkt me verwachtingsvol aan.

[mennovisser]

Waarom jij niet de enige bent die de nieuwe Ed Sheeran niet helemaal uit zit

Divide, het nieuwe album van de populaire Britse singer-songwriter Ed Sheeran, is een instant succes. Meteen al in de eerste paar dagen staan alle zestien tracks bovenin de Nederlandse streaming Top 50 van Spotify. Maar zoals zo veel moderne albums, is het album te lang.

Zestien tracks telt de nieuwe Ed Sheeran, samen 59 minuten op de ‘Deluxe’ versie op streaming - de enige versie waarin het daar verkrijgbaar is. Natuurlijk met de smash-hit Shape Of You, en de andere twee tracks, die voor het album uit kwamen: Castle On The Hill en How Would You Feel (Paean).

Maar het album is vijf tracks te lang.

Hoe ik dat weet? Doordat je in Spotify precies het aantal plays kan zien, kun je ook zien op welk punt de luisteraar verzadigd raakt. Het is een te lange zit. De stand op deze zondag is bijna 4,2 miljoen plays voor openingstrack Eraser. Als we die op 100% zetten, er van uit gaande dat de meeste luisteraars van een heel album bij track 1 beginnen en we de eerder uitgebrachte singles even buiten beschouwing laten, dan zien we een dip ontstaan na nummer 11.

  1.Eraser 100%

2.CASTLE ON THE HILL - single

3.Dive 105%

4.SHAPE OF YOU - single

5.Perfect 106%

6.Galway Girl 113%

7. Happier 102%

8.New Man 100%

9.Hearts Don’t Break Around Here 83%

10.What Do I Know? 100%

11.HOW WOULD YOU FEEL (PAEAN) - single

12.Supermarket Flowers 80%

13.Barcelona 77%

14.Bibia Be Ye Ye 70%

15.Nancy Mulligan 71%

16.Save Myself 66%

 Een derde van de luisteraars die wereldwijd vol goede moed met de openingstrack zijn begonnen, zijn afgehaakt bij het eind van de plaat. Ook in Nederland zien we dit trechter effect: Gisteren 132.495 plays op openingstrack Eraser, tegen 103.274 plays op de laatste track Save Myself. Dat reflecteert zich ook in de Nederlandse Spotify hitparade, waarin de latere albumtracks op het album ook lager in de chart staan: 15-10-9-7-13-14-24-17-22-20-23-26-29 op track volgorde van het album.

Dat Galway Girl met 113% het als albumtrack relatief goed doet, heeft te maken met zij-instroom via de social media hype van de Ierse diaspora, die zich in de tekst kan vinden. Het is ook een slim nummer, dat Ierse folkmuziek koppelt aan een moderne hiphop feel. Ook Perfect en Dive aan het begin van de plaat scoren relatief goed, dat zien we ook terug op iTunes wereldwijd volgens gegevens van Kworb.net, waar de tracks respectievelijk #8 en #15 staan in verkoop. De latere albumtracks Nancy Mulligan en Bibbia Be Ye Ye staan slechts #67 en #72 daarin.

De reden dat het Ed Sheeran album een track of vijf te lang is, kan hitparade tactisch liggen. De nieuwe chartrules van Billboard tellen 1500 streams mee als een fysieke album verkoop. Simpelweg: Hoe meer tracks je op een album hebt, hoe meer streams je genereert, hoe hoger je binnen komt in de albumlijst, daar streaming leading is op het moment. Bijvoorbeeld algemeen wordt gevoeld dat de 20 tracks van Drake op zijn meest recente album Views ook net te veel van het goede was.

Maar wat wordt nu ervaren als de menselijke maat in luisteren?

Ed Sheeran was juist zo goed bezig marketing-technisch. Net als Drake lanceerde hij twee singles tegelijkertijd: het dansnummer Shape Of You en het meer beschouwende folkpopnummer Castle On The Hill. Anders dan Drake, die een popsingle lanceert met daarnaast een harde raptrack voor de echte fans, is het lanceren van twee radio geschikte tracks nogal een rariteit. Je kunt radiotechnisch maar een nummer tegelijkertijd draaien en voor de afwisseling zit er een artist seperation in de schedule programma’s. Zeg maar in normaal Nederlands: Het moet een paar uur duren voor er weer een track van dezelfde artiest langs kan komen. Toch pakte 3FM als unicum beide singles tegelijkertijd als Megahit. Twee liedjes tegelijk is dus behapbaar, maar de rest van een heel album in een keer droppen is toch weer wat veel, zelfs voor die-hard fans.

Laten we even een uitstapje maken naar de architectuur.

Iedereen die wel eens na een concert de Ziggo Dome uit is gelopen, voelt zich heel klein op het Bijmerplein. Om de een of andere reden voelt de Ziggo Dome niet als een zaal, waar je met duizenden tegelijk een optreden ziet. Maar als je de zaal uit loopt, ben je net een van die menselijke figuurtjes op een modelspoorbaan.

Om dit soort effecten te voorkomen, stelde de Frans-Zwitserse architect Le Corbusier in 1948 een antropometrische schaal in de architectuur voor. Zijn ‘modulor’ neemt de maat van de mens als uitgangspunt voor de afmetingen in de architectuur.

In de muziek kan een cd maximaal 74 minuten muziek bevatten. Het romantische verhaal wil dat ze bij cd-ontwikkelaar Philips de Negende Symphonie van Beethoven net op een enkel schijfje wilden kunnen persen. Dat was al 64% langer dan de maximale speelduur van een vinyl album, die 45 minuten bedraagt. Zoals een normale bioscoop film ongeveer anderhalf uur duurt, zit een spanningsboog van drie kwartier voor een album blijkbaar nog in de genen van de luisteraar.

Maar nieuwe tijden van streaming zorgen voor nieuwe mogelijkheden. Het Britse elektronische duo Oh Wonder zette zichzelf op de kaart door steeds een nummer per maand op hun Soundcloud te zetten. Het zwaan-kleef-aan effect wat dit genereerde zorgde voor volle zalen ten tijde dat het album na een jaar helemaal af was. Voorwaarde was wel natuurlijk dat bijna alle liedjes sterk genoeg moeten zijn als single.

Volgens de Amerikaanse mediablogger Bob Lefsetz leven we in een aandachtscultuur. In de Ameriaanse samenleving is de keuzemogelijkheid inmiddels zo enorm, dat het een steeds groter gevecht wordt om de tijdsbesteding van de luisteraar.

Volgens Lefsetz is de Amerikaanse zanger en gitarist John Mayer goed bezig. Hij lanceert zijn nieuwe album niet in twaalf tracks tegelijkertijd maar in zogenaamde ‘waves’ van vier liedjes per maand. Drie liedjes voor de die-hard fans gekoppeld aan een leadsingle voor algemeen gebruik. Misschien is dat wel een heel slimme manier om de klap van de albumdrop minder hard te maken…

Bronnen:

https://www.rte.ie/entertainment/2017/0303/856860-ed-sheeran/ http://lefsetz.com/wordpress/2017/02/26/john-mayer/ http://www.digitalmusicnews.com/2015/12/09/less-than-10-of-free-spotify-users-listened-to-one-full-album-last-month/ http://www.factmag.com/2016/05/28/albums-are-too-long-and-streaming-rules-are-to-blame/ http://gizmodo.com/5729864/why-the-cd-is-74-minutes-long

[bluestownmusic]

Recensie: Various Artists - Co-Mission: An Artist Relief Compilation, Vol. 1

Recensie: Various Artists - Co-Mission: An Artist Relief Compilation Volume 1 // @folkadelphia

Various Artists – Co-Mission: An Artist Relief Compilation, Vol. 1 Format: Digital album / Label: Folkadelphia Release: 2020

Tekst: Peter Marinus

Dit album is een onderdeel van een project dat door de folkmuziek organisatie Folkadelphia uit Philadelphia is opgezet om gedurende de COVID-19 pandemie geld bijeen te krijgen voor behoeftige artiesten en muzikanten. Een album, dat vol staat met thuis…

[omroepcastricum]

BAKKUM – Op 12, 13 en 14 juli is Camping Bakkum het podium voor alweer de 8ste editie van het muziek & theater festival Bakkum Vertelt.

  Het is een intiem festival met een uitgebreid programma voor volwassenen of het hele gezin, midden in de natuur. Bovendien is de toegang gratis.  

Van kleine persoonlijke optredens op het caravanpodium tot spetterende, swingende acts en toneel in Openluchttheater de Pan. Party folkmuziek, samba, Rock&Roll, funk, ska en disco, alle muziekstijlen komen voorbij tijdens Bakkum Vertelt.

Bij een festival hoort natuurlijk ook lekker eten en drinken. Foodtrucs serveren dit weekend de lekkerste snacks en drankjes.

Bent u benieuwd naar het complete programma? Kijk dan snel op http://bit.ly/1S7DD36

[bluesmagazine]

Recensie: Filthy Horse - War And Beer

.

Filthy Horse – War & Beer Format: CD – Digital / Label: 828552 Records Releasedatum: 8 januari 2019

Tekst: Peter Marinus

De tijden, dat folkmuziek synoniem stond voor mannen met lange baarden, wollen truien, geitenwollen sokken en pijp roken, zijn na de avontuurlijke folk van o.a. The Pogues en The Dropkick Murphys natuurlijk allang voorbij. Dat bewijst ook het nieuwe album van de Belgische…

[groningsnieuws]

Anatolische folkmuziek in Theater de Kapel in <b>Groningen</b>

Anatolische folkmuziek in Theater de Kapel in Groningen ... GRONINGEN - Eva Hoogland en Giray Gürkal geven zondag 24 februari een concert in ... meer https://www.google.com/url?rct=j&sa=t&url=https://gezinsbode.nl/artikel/990947/anatolische-folkmuziek-in-theater-de-kapel-in-groningen.html&ct=ga&cd=CAIyGzdiZTM2OTAwNTFkODk0MDk6bmw6bmw6Tkw6Ug&usg=AFQjCNGfm4zpOzKX3fJCORV00VPv735UXA

[rapaljemusic]

https://www.rapalje.com/video-4/

Video: "I'm Into Folk" from Bart Peeters, The Radios

Bart Peeters komt op de proppen met I’m into folk.

Tijdens een optreden van The Pogues op Pinkpop had Bart Peeters gezien hoe een duidelijk door de folk geïnspireerde groep als The Pogues het publiek kon begeesteren, beter nog dan de Red Hot Chili Peppers. Als het mij nu eens zou lukken, dacht Bart, al die folkclichés in één liedje te vatten. Hij ging op zoek naar een geschikt doordeweeks riedeltje op zijn gitaar, zo eentje, of het nu folk is, of flamenco of wat dan ook, dat vlot in het gehoor ligt. Daarmee zou de song moeten beginnen en dan zouden de clichés de revue mogen passeren. I’m into folk moest , dat wou Bart , cabaretesk klinken, grotesk zelfs. Het nummer werd uiteindelijk een pastiche, een doelbewuste slechte nabootsing van de oerdegelijke Ierse folkmuziek. Begin 1989 geraakten The Radios met I’m into folk tot in de staart van de BRT Top 30

RAPALJE MERCHANDISE

SUPPORT US AT PATREON

MORE FROM THIS ALBUM

[ilovetheater-nl]

LSB Experience samen met Dolf Jansen: Een reis door her roemruchte verleden van de Troubadour

LSB Experience samen met Dolf Jansen: Een reis door her roemruchte verleden van de Troubadour

Recensie: Mieke van der Raay LSB Experience en Dolf Jansen nemen ons mee naar één van de bekendste music clubs van Amerika; The Troubadour. The Troubadour is een nachtclub aan Santa Monica Boulevard 9081 in West Hollywood. Het gebouw werd in 1957 geopend en speelde in de jaren zestig een belangrijke rol in de Amerikaanse folkmuziek. Je kan beter de namen van bands gaan noemen die hier niet…

[eemskrant-blog]

Folkfeest met Clovers End op Cultuurerf Andledon

Den Andel – Vrijdagavond 15 december kan op Cultuurerf Andledon aan de Kruisweg in Den Andel worden genoten van de folkband Clovers End. De groep speelt met een reeks aan bijzondere instrumenten een breed pallet aan folkmuziek, van Keltisch tot Franse balfolk en Americana.

Het uit Noord-Nederland afkomstige Clovers End heeft een bijzondere missie: de folk in al zijn facetten weer stevig op de…

[musicitynl-blog]

Bob Dylan 16-04-2017 20:00 Bob Dylan komt met zijn band voor 3 shows naar AFAS Live Op 16 17 en 18 april 2017 komt de legendarische zanger en songwriter Bob Dylan met zijn band voor 3 shows naar AFAS Live. Bob Dylan werd op 24 mei 1941 in Duluth Minnesota geboren als Robert Allen Zimmerman. Als tiener begon hij zijn eerste bandje en op de universiteit heeft hij de folkmuziek omarmt. Dit... http://tinyurl.com/jwaphua

[club-pera]

Glykeria

Zondag 14 mei 2017 Paradiso, Amsterdam

Glykeria is een van de meest succesvolle en invloedrijke zangeressen in Griekenland. Ze heeft meerdere gouden en platinum albums op haar naam staan, heeft samengewerkt met vele Griekse en internationale artiesten en heeft ook buiten Griekenland veel succes. Haar meest recente album verscheen eind 2016, en bevat vier nieuwe nummers en covers van een aantal van haar favoriete liedjes. Dit wordt haar eerste concert in Amsterdam.

Glykeria neemt ons mee op een reis langs de Griekse muzikale tradities, met muziek uit verschillende gebieden van Griekenland en Klein-Azië. Van de nostalgische rebetika (Griekse blues) en de haast iconische oude folkmuziek tot the Smyrneika, de liedjes uit Smyrna (Izmir), en de muziek uit de regio rondom de Egeïsche Zee. Glykeria zal de sterke sociale en culturele banden blootleggen die niet alleen twee landen – Griekenland en Turkije – maar een hele regio en generaties verbindt. De liefde, migratie, nostalgie, het delen van geluk en de pijn van verlies worden verwoord in een bijzonder concert door de authentieke, warme en oprechte stem van Glykeria.

Dit concert wordt gepresenteerd door Pera, Halo Productions en Paradiso.

Zondag 14 mei 2017 Paradiso, Weteringschans 6-8, Amsterdam Zaal open 19.30 uur Aanvang 20.30 uur Entree voorverkoop 27,50 excl. lidmaatschap Entree aan de zaal 35,- excl. lidmaatschap Lidmaatschap 3,50 p.m. / 25,- p.j. Koop kaarten > Voorverkoop vanaf vrijdag 24 maart om 10.00 uur

Facebook event >