#feel ko kayo coach
Explore tagged Tumblr posts
addictiedtocrimedrama · 9 months ago
Text
mukang stressed/pagod na si Coach Kung Fu (ng UST)
UAAP Women's Vball UST vs. NU thread
Let's go UST apat na lang para manalo ang set 3
16 notes · View notes
nice2meetyouu · 2 years ago
Text
'Di ako makatulog. Anong oras na. Hindi kasalanan ng milk tea or boba ito ('di ako nagpalpitate today), probably bodyclock na talaga ang may sira. Since marami naman akong nakikitang post about therapy sessions, magkukuwento na lang ako about my experience.
Parang ever since naman, I've felt na I needed help pero 'di ko alam bakit and 'di ko alam paano iexplain. So nu'ng college, merong volunteer mentors (not sure na kung ito 'yung tawag) and nag-sign up ako to be a mentee. After one sem, ayaw ko na. Parang wala naman akong napapala.
Then nakausap ko 'yung guidance counselor sa school. Nakalimutan ko na bakit. Pero naasar lang ako kasi kinontra niya lang lahat ng sinabi ko. I'm not grateful enough daw. Sa PUP nga raw, worse ang sitwasyon. LOL, never na akong bumalik.
In short, panget ang experience ko sa therapy therapy. Noong pumasok ako sa med school, merong "coaching"!!! And I hated na parang irereflect back lang nila sa 'yo 'yung mga sinasabi mo. Sabi ng younger self ko, edi sana kinausap ko na lang ang sarili ko.
Pero naging open pa rin naman ako. And I'm glad I did. Maraming klase ng coach and okay naman 'yung na-assign sa akin. Na-overcome ko rin 'yung shame, feeling ko ang stupid ng lahat ng sinasabi ko or mga problema ko pero shinare ko kay "coach" anyway. Hahaha. Surprisingly, kahit na may expectations na akong panget, hindi gano'n 'yung nangyari. Hindi rin naman parang parrot na nirereflect back lang sa akin 'yung mga sinabi ko. I actually felt heard and validated, and 'yung mga advice niya palaging outsider view, like something I never considered before, or something na pinangunahan ko na, e.g. "hindi ko kaya," pero mali nanaman ako.
I can say na naging helpful sa akin 'yung coaching sessions sa school. Maraming moments of vulnerability. Naisip ko rin at some point, okay lang kaya siya? Puro problema na lang sinasabi ko. Marami talaga akong napulot, like matutong maging grateful, tumanggap ng compliment (alam mo naman dito, Regina George vibes, pag sinabihan kang you're really pretty at nag-thank you ka, "so you think you're really pretty?"), mag-reflect nang tama, lumayo sa limiting beliefs, at iba pa.
Naalala ko noong shinare ko sa friend ko 'yung tungkol dun, na may ganitong eme kami, sabi niya, wow inaalagaan talaga kayo dyan ha. Hahaha. 'Yun lang. 'Di ko na kinukulit si coach kasi hindi na siya bayad ngayong wala na ako sa school, pero nangangamusta pa rin naman siya minsan.
tl;dr
May nagagawang mabuti ang coaching sa buhay, pero depende sa inyong dalawa. Parang relationship. Wala kang mapapala if hindi ka magsheshare or hindi mo iaapply 'yung mga bagay-bagay.
Not sure how different ang "therapy" sa "coaching". Hindi naman career coaching 'yung sa school ha, mas life coaching siya, I'd say. Pero marami rin akong naencounter na doctor na life coach and 'di ko pa rin sila bet. Swerte kasi happy ako sa nakuha kong coach sa school, down to earth, humble, patient, hindi nang-iinvalidate. I think, in the end, hindi na rin siya strictly naging coach lang, naging friends na rin kami.
Btw, more than half a century na siyang nasa earth.
10 notes · View notes
benefits1986 · 4 months ago
Text
it's a sigh-n
Int. Sasakyan. SLEX Stopover.
J: O, hindi na Taurus 'yan a. So, ano na? Anong petsa na?
A: Hindi nga e pero parang mas malala.
J: Anong mas malala? 'Di ba, ang dami mo ng naka-thing na ibang zodiac signs pero ano? Anong gusto mo? Gawa tayong bagong planeta para may bagong zodiac?
A: Aynakow. Gusto mo lang kasi parehas kayo ng sign. Hayup ka.
J: Alam mo 'yung karma?
A: TS ba 'yan?
J: Gago ka talaga noh. Ayan ka na naman.
A: E. Basta.
J: Isama na 'yan sa dream destination mo para matapos na. Dun sure akong 'di ka hihindi e.
A: Luh. Lekat pulikat ka. Gusto mo lang na may kalaro si X.
J: O 'di ba? Komplete na. Saka aminin mo na kasi. May something. Iba ka e.
A: ULOL. Mukha mo.
J: Pakita mo na 'yan para magkalapagan na. Ako pa mag-coach sa kanya para matapos na dahil 'pag ikaw kausap, wala e. Lagi na lang may red flag kahit wala naman dapat.
A: Pakialamero ka kasi talaga noh. Paladesisyon pa.
J: Huy. Thank you a.
A: Saan na naman?
J: Sa lahat.
A: Lekat. Ano na namang kailangan mo? Wala na. Ubos na.
J: Happy lang talaga ako.
A: Ah, 'yun ba? Oo naman. Maliit na bagay. Saka ang ending, ako ang nagwagi. PAK Q malala.
J: Ikaw naman ang laging tama e.
A: O bakit mali ba ako?
J: Sabi ko nga 'di ba? Happy ka na?
A: Hindi. Saks lang. Always.
J: Akalain mo nga naman 'di ba? 2024. Year of answered prayers at paramdam ng nanay mong dragon.
A: Hay. 'Yang dasal ko na 'yan, ang tagal na niyan. 2018 pa yata? Pero sabi ko, Jesssaasss, take the wheel, though 'di pa rin ako sumusuko. Nag-pivot na lang ako na okay naaaa, in your perfect time na lang, Lerd.
J: 'Di nga ako makatulog e. From muntik ma-ER dahil sa highblood ng malala, eto na kami ngayon. Saka sobrang sikip ng dibdib ko. Naiyak pa ako kasi naman, ang lala. Pero, masaya talaga ako kasi 'di ko expected na magiging ganito ang ending.
A: Alam mo, napaka arte mo talaga kasi noh.
J: Thank you sa lahat.
A: Ako na sagot ng gas pati toll.
J: Mura lang toll. Gas na lang. May S&R pa akong discount card.
A: Mura nga gas dito noh? Shemay. Mura na pala. Dati parang 70 php e. Hirap ng puro Grab lang e. Lels. Ikaw, pak na pak car.
J: Sus. Ayaw mo lang kasi mag-kotse dahil bobo kang mag-drive.
A: Troot.
J: Hindi nga kasi, push mo na 'yan. 'Pag 'yan nawala pa, ewan ko na talaga sa'yo. Pero 'di naman ako magugulat kasi super powers mo 'yan mag-no.
A: Gusto mo lang na may ka-double team ka sa akin.
J: Feeling ko magkakasundo kami niyan.
A: Wala akong pake. Magsama-sama kayo.
J: Naku. Iba na nga 'to. Iba ka e. Iba talaga. Girl na girl. Yes.
A: ULOL.
J: Magkaka-apo na ulit ang lahi nating palaki ng palaki.
A: Menopause na ako.
J: Walang maniniwala sa'yo. Awrahan mo pang-Gen Z. Lagot ka. Saka 'wag ka maniniwala diyan sa anak-anak na puwedeng wala. Lagot ka diyan. Butas condom gaming real quick. 'Di ka naman kasi nalalasing so, wala ng ibang paraan.
A: Kadire. Gago. Sinsabi mo lang 'yan kasi akala mo baog ka na. Sinagad mo masyado sa maling pag-shoot. Hayup ka. 'Wag mo akong idamay sa mga shit mo sa buhay. Nanahimik ako dito.
J: Overthink pa more. Sige pa.
A: Gusto mong patagasin ko gas mo saka butasin ko bumbunan mo?
0 notes
babycakesad · 1 year ago
Text
Journal Entry #3 (03/26/2023)
Hibernate malala today. Natulog ako 7:30 pm kagabi, nagising ako 3:30 na ng hapon. Bawing bawi sa tulog. Still hoping na pag gising ko may message ka but wala. Kahit isang ligaw na message, wala. Hehe.
Nami-miss na kita. 5 days late na ako. By next week if wala pa din, I'll take a test na. Sabi ko, if it's positive, hindi ko ipapaalam sa'yo at all. Feeling ko kasi makakadagdag lang yun sa problema mo. Nakita ko nga pala yung picture ni Arkin kahapon, napakita ni Louise sa akin. Ang cute. Mini version mo talaga. Hehe.
I watched The Ugly Truth kanina. I just realized you had so much in common with Mike Chadway. IDK. Favorite mo ata yun eh? Haha. Ewan. Basta ikaw yung nakikita ko kay Mike Chadway kanina. Yung mismong ugali ng character ha? Hehe.
I saw your schedule na din pala. 7 am to 4 pm. Sun-Mon off. Isa pa lang support coach niyo since week 1 pa lang kayo. Basta if in any case mag handle ako ng class mo, nesting man or training class, yun yung sign ko na. I just want to let things be. Let the universe do its thing kasi nga, kagaya ng sabi ko, yung mga bagay bagay between us just falls into place. Hindi pilit.
I'll probably just sleep again.. Ayoko maisip ka kasi. Wala akong makausap and wala akong magawa kaya itutulog ko na lang...
0 notes
lovenregrets · 2 years ago
Text
I'm not mad. I'm sad.
Friday the 13th story 🤧🤧
Story time about my mentee who broke my heart 😅
Lahat ng mentees ko na nirerefer ko sa client ko, I have one rule. Wag nila sasabihin na 'mentees' ko sila, na 'coach' nila ko. Bakit, kasi everytime na nag iinterview ako, the final decision is always up to me kung makakapasok ba ung candidate sa team namin o i tuturn down ko sila. Syempre, dahil mentees ko kayo as much as possible ayoko maging bias sainyo at sa client ko. Kung sasabihin ko/natin na coach nyo ko at mentees ko kayo, ang magiging thinking nla "palakasan, politika. Porket coach nila si allysa easy lang makapasok".
Lahat ng mentees ko lagi ko sinasabi na kahit irefer ko kayo sa client ko dadaan parin kayo sa interview. Kasi ayoko naman na ipasok ko kayo agad without even knowing kung kaya nyo na ba o hindi pa. So, normal process of application. Ang advantage nyo lang, I can vouch for you. 😉 Pag medyo alanganin kayo sa client's interview pwede ko kayo i-vouch na 'I like you' ' I can see a potential' 'let's consider her/his application'.
After her interview, 3/5 lang ang score nya. Ibig sabihin, ligwak, di nakapasa.
Pero AGAIN DAHIL MENTEE ko 'to hindi ako papayag 🤗 I vouch for her!!! Sabi ko talaga "May kineme potensyal si ate gurl, lets give her a chance". And yes, thanks to me. Nakapasok sya 💪😌
So eto na ngaaaaa. 😌
Training pa lang nitong si ate gurl, nakaka received na ko ng feedback na 'bida-bida' sya. Of course, I don't mind it. I'm thinking na baka excited sa first client, masaya, madaming energy kaya sya ganon 😌
Pero as time goes by.
Aba! Totoo nga 😅 Hindi na 'bida-bida' ang term ngayon, nag level up na sa 'Feeling entitled at may attitude". Ganon pa man, I looked on her brighter side parin. 😇 Mentee ko to eh! Akin to! Walang pwede umaway dyan, I got her back whatever happen.
Fast forward.
Kailangan namin ng isang employee na ipopromote. Hindi sya kasali sa pinag pipilian. Pero dahil MENTEE ko to, as usual, I raise her name. "Why not let's consider Ate gurl, she's like this, and that" sabi ko sa client ko. And, sucess!!! Sya ang na promote 😇
Just last week I decided to resign.
I have multiple client na kasi at kailangan ko na mag let go ng isa. Ang ni-let go ko yung medyo nasa laylayan ang offer. Which is itong client kung saan kasama ko ang 8 mentees ko. Confident nako na kaya na nila kahit wala ako 🥰
Few hours after I left.
Nag meeting buong team, this time without me na kasi resigned na 'ko. Hindi ata alam ni ate gurl na ang dami ko pang mentees sa team, na nakarinig lahat ng pinagsasabi nya 😅
Wala naman nag tatanong.
Wala naman nag oopen ng conversation.
Pero bigla syang umeksena na,
"Alam nyo ba na mentees kami ni Allysa? Ikaw (nagturo), san ka na hire? Di ba mentees ka din ni Allysa?" Blah blah blah. (Ayoko na i-detailed lahat dahil ayoko naman bumaba sa lebel nya 🤗🤗) With very pabida-bida voice.
Right away!
Gumawa ng GC yung nga mentees ko na kateam pa ni Ate gurl. At chinika sakin lahat! 😌 Hindi ko alam kung ano mararamdaman ko, ang sigurado lang sakin habang naririnig yung mga pinagsasabi ni Ate gurl is "She betrayed me". Ang sakit! 💔
Bakit.
Anong ginawa kong mali?
Deserve ko ba to?
Nag kulang ba ko?
Kasalanan ko ba?
Nasaktan ako. At nasasaktan parin pag naaalala ko.
Nalulungkot ko bakit may mga ganitong klaseng tao.
Di ko alam paano ko tatapusin tong post ko.
Ikaw, anong thoughts mo? 🥹🥹🥹🥹
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
0 notes
arnsanityy · 2 years ago
Text
BLUE ROOM, Cinemalaya 2022 (No spoilers, thought dump)
hindi ‘to review pre, kaya it looks and feels as if it’s all over the place. nasa confused state pa kasi ako kung bakit pito lang kaming nanood ng blue room dito sa SM prompting Ate to say na “sa loob na lang po kayo pumili ng seats, pito lang naman kayong manonood”. so pagtiyagaan mo na to pre, kasi baka wala ka rin namang pakialam lol
grabe yung juan karlos, lamon bawat linyahan pre. ganda nga talaga bumigkas pre sinasabi ko sa’yo bawat sasabihin niya pinapakinggan ko yung bitaw pare. yung mga kasama niyang tropa sa banda, sakto lang din naman pre, may kanya kanyang bright spots sila. pero yung JK para sa akin angat talaga pare, tipong magpapasalamat ka ulit kay coach bamboo na inikot niya upuan niya e
pagkatapos kong mapanaood ‘tong blue room, sinuong ko yung malakas na ulan sa ilalim ng hot pink na payong, habang umaagos yung tubig sa salamin ng mga kotseng stuck sa trapik iniisip ko kung bitin ba ako sa lalim ng pagkilala sa bawat artista, pero pare naisip ko na parang sapat naman yung oras na nilaan kada character. alam mo yung sapat na bitin. may sapat na intrigue kung saan yung manonood ang bubuo sa kwento. gusto ko yun, yung pelikulang tinuturing na nagiisip yung manonood nito.
onga pala, sobrang solido ng musika pre, quick disclaimer na wala akong talent kumanta o tumugtog (kaya ko pala mag-Leron Leron Sinta sa flute) pero gets ko naman yung timbre at lyrics na nangungusap pre. bawat scene na kumakanta yung banda o isang character mapapadukot ka ng spotify to check kung available ba yung buong version pre.
also, pakahusay din nung mga pulis e, pwede mong i-project yung real world na urat mo sa mga fictional police characters dito pare.
yung backstories at parallel narrative pinakita using IG stories/reels template pre. and sa akin lang naman, it worked well pare. personally pre gusto kasi yung pagsingit ng elemento that defines the zeitgeist when it was created. syempre sa ngayon pre, isa yung social media platforms yung nagdedefine ng generation na ‘to. dito nagawa yun ng swabe, hindi pilit pare. creatively incorporated.
overall sa tingin ko itong sinusulat kong ‘to ay hindi naman review kundi pagbabahagi ng pagkamangha pre, kaya magbabahagi na lang ako ng mga thoughts ko kahit hindi ka naman nanghihingi kasi that’s how i roll:
1. Ang musika ay hindi lang para sa tenga, mas madalas para ‘to sa kaluluwa.
2. Music should either heal or hurt. Anything in between is just not worth listening to.
3. Hindi lahat ng kabataan ay pag asa ng bayan. Pasensya na, Rizal.
4. Post-Inuman Session Thoughts: Ang desire para kumain ng lugaw ay directly proportional sa kasalukuyang dami ng alak sa katawan mo. Mayroong weird threshold though - and at some point, kapag sobra sobra na yung alak sa katawan mo, yung katawan mo na yung lilikha ng lugaw na idudura mo sa random na kalsada, sahig, o timba anywhere in the universe.
5. Kaya pala ganun yung huling tatlong letra ng salitang justice, kasi kapag pinag-initan ka yung hustisya bigla na lang nawawala.
6. “Bola muna bago droga” - Jolo Revilla
7. Akala mo ba ang lahat ng malaya ay may kalaayaan. Akala mo lang yun. Maraming taong wala nga sa likod ng rehas, pero nakagapos sa mga sistemang oppresive na nagmimistulang invisible na posas.
8. May dahilan kung bakit ang salitang Pulis at Pasista ay parehong nagsisimula sa letrang P. Pweh!
9. Pain and suffering brings out the greatest lyrics from songwriters, most poetic pieces from poets, most beautiful stories from playwrights. Therefore, if we as a society keep on hurting people, we can then ensure these art forms thrive *lol*
10. May mga pag-uusap na hindi dapat nanatiling nakakakulong sa apat sa sulok lang ng kwarto. Sobrang laki ng mundo - salamat sa mga taong patuloy na sumisigaw para mas maging malawakan ang mga diskurso.
gusto ko sana gawing 18 bullets of thoughts para tugma sa Cinamalaya 18, pero sampu na lang kasi giniginaw na yung mga paa sa loob ng basang sapatos ko. lakas ng ulan talaga. pero okay lang, at least yung ulan tumitila - eh yung pang aabuso dito sa pinas walang tigil
Tumblr media
3 notes · View notes
lettersfromthecatcave · 4 years ago
Text
New week, new hopes
Just some quick updates for documentation lol.
I went back to working out, program c / o @fayefuriosa. She's not Coach Pain for nothing... namatay legs ko sa pendulum. But, I feel hella strong for lifting 5.5KG via snatch and press and woodchop. Nagulat lang ako na malakas na pala ako. Even with almost 2 weeks rest.
I'm struggling to make healthy habits. Though, sa eating okay na naman ako since I don't tend to binge much na. I also stopped fasting muna, but I REALLY FEEL SICK when I eat in the morning, so I might have to go back to fasting.
The plan for the pre-nup shoot is scheduled end of month. Kaya siguro sipag ko din mag-workout bukod sa new program. Hopefully, there would be no lockdowns but I do need extra money since mas mahal magtravel ngayon due to tests needed, clearance and basically, mahal talaga mga hotels. Kaya please, HIRE ME FOR PRODUCT SHOOTS. I posted samples of it on my other post.
I am trying still, not to gastos, but still napapabili ako. So far, thank the Universe, hindi na ako masyado OA bumili ng crystals. Yun tarot naman, may dalawang padating pero after nun, gusto ko nalang yun Star Spinner, sana okay na ako. Wala akong planong imonetize siya, but I love reading for friends who says I seem to have the natural knack for it. Pwede din naman card pulls for 20 pesos lol, pandagdag lang sa pang-gas namin. Maybe when my Sasuraibito deck arrives para dalawa.
I made coffee. Inuubos ko nalang yun vanilla ice cream. Oks na oks na ata yun affogato cravings ko baka after 3 months na sya bumalik lol.
Kamusta kayo?
4 notes · View notes
niconekonyan · 5 years ago
Text
Milk and Honey
A Calling Lucky Seven Special Chapter
Pairing: Jackson x Irene
A/N: I wrote a Filipino Social Media AU on Twitter and migrating all the SMUT scenes here in Tumblr. This is written in Taglish.
Disclaimer: This chapter is more descriptive compared to the previous JackRene smut scene. But I didn’t go all out yet because this is my first-time writing smut for actual people (I used to write for anime and book characters.) Not meant to offend any of Jackson or Irene’s fans. I love them both.
🔥🔥🔥
  "You may now kiss the bride,” the priest says and Jackson has never heard more beautiful words.
He looks at Irene- his wife- and the woman he fought hell to be with. He smiles at her before kissing her gently on her lips, cheers from their friends erupting. Irene raises her eyebrow at him when he broke away. She was used to his passion, to powerful and breathless kisses.
Jackson wanted to kiss her that way too. But their friends are here.
Irene on the other hand didn’t care. She grabs Jackson’s nape and pulls him in, this time for a deeper kiss. Their friends cheered louder- Bambam and Yugyeom making those weird sounds.
“Mamaya ka sakin,” Jackson whispers to Irene after they break apart.
Irene had the audacity to smirk at him, as if saying “bring it on.”
 The reception went smoothly. It was an intimate gathering- a far cry from the wedding expected of an heiress. But Irene has chosen to turn her back on the life of luxury.
Sure, she’s still part of the company. But she will be working just like any other employee and rely on her salary instead of their family’s wealth.
And Jackson started working as a fencing coach.
He looked around once again thanked Lady Luck for saving his new found family. They were complete. Bambam finally found someone who would settle him down, Yugyeom started going to medical school to become a doctor with Wendy’s help. Youngjae was finally going out and talking to more people with Joy’s help. Mark smiles more. He wished Jinyoung was here too but he understands. Jisoo could give birth any moment now. He’d want to be there when she does.
And their beloved leader- JB survived death once again. He was sitting there laughing with the members, Seulgi on his lap.
Does Seulgi ever use a chair?
He was pulled out of his reverie when Irene slides her hand on his thigh.
“Uwi na tayo?” she whispers.
“OKAY GUYS,” Jackson stands gaining the attention of his friends, “MAHAL KO KAYO ALAM NYO YAN. PERO MAS MAHAL KO ANG ASAWA KO. SA PAALAM!”
He leans down and carries Irene bridal style and leaves the restaurant to go to their hotel room.
“Galingan mo, Jack!” Bambam calls out.
“Don’t disappoint Irene!” Youngjae bellows.
He walks away to their laughter, a smile on his lips.
 Jackson sits shirtless on their bed, his back against the headboard.
For some reason, he feels nervous, which is stupid. This isn’t his first time, nor is it his first time with her. While they never went all the way before they have done a lot of things.
He slaps himself just in time for the bathroom door to open.
He looks up, ready to smile, but he froze upon seeing Irene step out of the bathroom. Steam was coming out of the door which made the perfect background for Irene walking towards him like a goddess.
A goddess wearing a sinfully red lingerie, barely hiding anything really.
Jackson’s mouth waters.
Irene bites her lip.
She walks towards him.
Jackson feels himself twitch.
“Galing to kay Seulgi,” Irene says, “Sabi nya mukhang magugustuhan mo daw. Ok lang ba?”
Jackson looks at the translucent material covering Irene’s breasts, barely hiding anything and follows the ribbon on the middle that dropped to her navel, a few inches above the waistband of her also translucent underwear.
“Wow,” was all he was able to say.
Irene smiles and kneels on the bed in front of him, “How do you want me?” she asks shyly.
“On your back,” Jackson says, and she immediately lays on her back, Jackson hovering on top of her.
She runs her hands over his chest before wrapping them around him. He leans down to capture her lips in a deep and passionate kiss. Jackson runs his hands from her face to her neck until it reaches her breast. He massages her mounds through her bra until her nipples harden.
He moves from kissing Irene’s lips to kissing her jawline down to her neck, nipping and licking her skin. Irene runs her fingers in his hair and grabs it as Jackson kisses her way down her body.
He licks the valley of her breasts and kisses he mounds, his hands travelling down her body until it reaches her legs and hitches them on his hips.
He goes down still, until he reaches her core. Irene expects him to finally remove her underwear, but instead she feels his tongue through it, the sudden contact making her back arch from the bed.
Finally, after teasing her through her underwear, Jackson removes it and kisses her directly. He has tasted her many times before, but every time he does, it still feels like the first. He marvels at her milky skin, her sweet whimpers, and her uneven breath.
Irene pulls his hair, wanting him to stop and wanting him to continue.
But as much pleasure this gives her, she wants something more, something that Jackson hasn’t given her yet.
The real reason why she asked for Seulgi’s help because apparently, she and JB never had this problem before.
“Jack, love, sandali,” she whispers pulling Jackson’s hair.
Jackson looks up at her, his fingers replacing his tongue in torturing her.
Irene gathers all her strength to final pull at the waistband of Jackson’s pajamas and putting her hand inside, feeling him harden more under her touch.
Jackson groans deep in her ear.
“I want this,” she whispers, “I want this now.”
Jackson looks at her then, at her half-lidden expression, at her milky skin covered in red marks from his kisses and the sinfully red lingerie.
“Please.”
Jackson growls and kisses her more, his tongue invading her mouth again. He takes off his pajamas and boxers and upon finally seeing him whole, Irene bites her lips.
He removes her remaining covers and positions himself between her legs.
“I love you,” he says between his kisses on her lips.
“I love you, too,” Irene responds, legs wrapping around his waist as Jackson enters her.
It was their first time and Jackson marvels at how Irene fits around him, as if she was made just for him. Irene closes her eyes- feeling full from Jackson’s love.
They dance together, finding the perfect rhythm, kissing every part of exposed skin they can reach.
Irene tightens when Jackson finally hits her spot. He reaches between them to stimulate her further sending her higher and higher.
She comes with a keening noise, saying Jackson’s name over and over like a prayer.
The sight of her blissed out is what pushed Jackson to his release, and with a moan, says her name with more love than she can ever imagine.
 🔥🔥🔥
They lay together now, a sheet covering both their naked bodies.
Irene’s head was on Jackson’s chest, drawing hearts at his bare skin. She sighs.
“Pagod ka na?” Jackson asks, his hands dancing on her arms.
“Nope,” Irene responds, “nag-iisip lang.”
She turns to face Jackson, “Do you remember that night? Nung nagpasundo ako sayo?”
Jackson nods.
“Bakit hindi mo tinuloy yung sex natin?” Irene asks.
Jackson hesitates a bit, but sees the remnant of hurt in Irene’s eyes. Although it doesn’t really hurt her anymore, Irene is still bothered by it. And that wasn’t the only time he refused to go all the way with her. They’ve had other encounters after but Jackson would always stop after making her come.
But they’re married now, and secrets are never a good foundation to long lasting marriages.
“Pag tinuloy ko kasi, I won’t have a reason to see you anymore,” Jackson replies.
“What?”
“I told JB that I was only seeing you to have sex with you” Jackson explains, “So hangga’t di natin ginagawa, I’d have more reason to see you. It’s stupid, I know. Pero ganun kami dati.”
Irene laughs at him, “That is actually weirdly sweet.”
She then proceeds to kiss him, gently at first.
But Irene had other plans. Her hands slowly travel from his chest, downwards. Until it reaches Jackson’s manhood.
“Irene, what?” Jackson breathes as Irene’s hands wrap around him.
“Honeymoon natin ‘to,” she says as she also descends down his body, positioning herself between his legs, “Sayang naman kung isang beses lang natin gagawin. Saka sabi ni Seulgi, you’ll probably enjoy this. And I’ve always been curious with how you taste so,”
The sight of Irene doing what she’s about to do wakes him up more. He makes a mental note to maybe thank Seulgi soon. But soon all thoughts disappear.
Because as Irene’s lips descend upon him, Jackson ascends to bliss.
A/N: I hope you enjoyed. Stay hydrated!
10 notes · View notes
madzimoy · 6 years ago
Text
Who is ALBERT MARTINEZ?
Ah si Daddy A 😊 korni na kung korni pero to tell you the truth he is my Inspiration since year 2000 pakatagal na diba?
Kwento lang ako ng konti ah kung pano ko sya naging Idol.
So ito na nga, yung father ko kase is an avid fan of him. Naging bonding na namin nung bata ako is sabay manuod ng movie nya. At ang kauna-unahang movie pa na napanood ko is RIZAL SA DAPITAN after non naging interesado na ako sa kanya hindi dahil sa pagganap nya as Rizal kase may something sa kanya na hindi ko maexplain yun tipong nasabi ko sa tatay ko na "Sana makita ko sya sa personal" hahaha ang babaw ng pangarap ko akala ko kase ganun kadali yun syempre bata eh. Ang nasabi lang sakin nung tatay ko "malay mo pag laki mo!".
Tumblr media
Mas lalong tumatak sya sakin nung minsan naikwento sakin ng tatay ko na sobrang bait daw ni Daddy A, wala ka daw mababalitang masama about sa kanya. Yun tipong lahat ng gusto mo sa lalaki nasa kanya na.
Mula noon nagsunod sunod na yung movie nya na pinapanood namin lalo na yung magnifico. Ang galing nya maglahad ng istorya ng buhay nya sa karakter bilang Geraldo.
Tumblr media
Sa madali't salita habang lumalaki ako hindi nawala yung paghanga ko sa kanya bilang isang mabuting tao, Ama, Aktor at Direktor.
ELEMENTARY DAYS
Mga panahong nangongolekta ako ng piktyur ng Daddy sa mga dyaryo at magazine.
Dikit dito dikit doon. Gupit dito gupit dun
Pag minsan nilalagay ko pa sa wallet ko hahahaha ang jologs ko nung bata jusme hindi pa uso social media eh kaya tiis sa black n white na galing sa dyaryo na super nipis pa kaya tape ginagamit ko pandikit bonus na pag magazine haha mas masaya yun kase may kulay na 😅😂 hays kung nababasa mo lang to Daddy A sobra sobrang kahihiyan ang nararamdaman ko baka tawanan mo lang ako 😂😂😂
HIGHSCHOOL DAYS
Ito yung kasagsagan ng mga teleserye mo na lagi kung sinusubaybayan. Yung pinapagalitan na ako kase ayaw kong matulog nang maaga, eh may pasok kinabukasan.
Hahaha inaabangan kita sa Pedro Penduko. Tapos yung iba mo pang teleserye. Mas lalong minahal kita sa MAY BUKAS PA alam mo ba yun iniiyakan kita pag gumagawa ka ng masama pero di kita matiis. Mas pinaiyak mo lalo ako nung nalaman mong anak mo si Santino feel na feel ko yung arte mo. Walang tapon sa lahat mula una hanggang huli ang galing mo talaga.
Tumblr media
Tapos syempre highschool may mga barkada na eh nagkataon yung isa kong kabarkada fiesta sa kanila eh sakto magwawakas yung teleserye mo na Kung tayo'y magkakalayo hahaha alam mo bang pinagpalit ko mga kaibigan ko sayo. Umuwi ako para sayo kahit tampong tampo sila sakin 😂😅 sobrang adik ko daw sayo hahaha 😂😂 sabi nga sa bahay nung umuwi ako "si Albert Martinez lang pala ang makakapagpauwi sayo eh".
Hays sarap magreminisce pagnagkakareunion nga kami naoopen nila yan kaya tawang tawa ako hahaha wag mo sana akong tawanan Daddy A hahaha parte ka na talaga ng buhay ko.
COLLEGE DAYS
Aba si madelayn nagcollege na't lahat di ka pa rin iniwan hahaha ganyan kita kamahal kung alam mo lang 😅🥰🙊
Kahit sino pa sa mga naging kaibigan, teacher, classmates ultimong dean namin alam nila na ikaw yung Ultimate crush/idol ko hahaha napakavocal ko masyado di ko mapigilan pag tungkol sayo yung ikukwento ko sa kanila 😅😂 at mas kinilig ako nung malaman kong Engineering pala course mo dati sa UST jusmio naishare sakin nung Dean namin haha daldal ko sorry kung sino man nagbabasa neto 😅🙊 kinikilig eh hahaha 😍🥰
Buti may ganito na wala masyadong nakakaalam sa account ko hahaha kung gagawa siguro ako ng libro ng buhay ko wag kang magtataka kung parte ka nung book from page 1 hanggang last page 😅
At thank you sa social media, nag upgrade na ako may mga natabi na akong picture mo nung mga time na yan. 😍❤️
Grumadweyt ng Computer Engineering na walang ibang naging inspirayon kundi ang Pamilya ko at ikaw 😊 walang halong hanash hahaha mamatay na ako kung hindi to totoo 🙊😅
Hanggang sa magkatrabaho na ako ikaw pa din.
Daddy A ❤️ thank you 😍 love na love kita 🥰
YEAR 2018
Family is love sa Araneta
Andun ako kase may ticket na binigay samin yung manager ni Coach Bamboo haha. SORRY TO SAY pero alam naman ng mga kapanalig ko kay Coach na mas matimbang ka tagal na kaya kitang crush haha bago pa ako nagBamboo ikaw talaga ang una 😅 teka bakit ako nageexplain hahaha
So ito na nga may song number pala kayo hahaha alam mo unang ginawa ni madelayn tumayo akala mo naman makikita hahaha kinuhanan kita ng video Dade kung alam mo lang. Ang saya saya ko that time kase nakita kita sa personal yung 4d talaga yung totoong ikaw hindi ko maintindihan kong sa LED Monitor ako titingin para mas makita kita o sa stage kaso kaseng liit ng 25 cents yung ulo mo dad. Super hangang hanga ako sayo kase napaka gentleman mo kita ko kase nung bumaba kayo sa left side ng stage nung pababa na kayo after nung song number inalalayan mo si beauty at dimples tapos nakipagchikahan kapa nang onti sa staff. Ang gwapo mo DADEEEEEE ❤️🥰🥰 kilig na kilig ako 😂😍
Ito sa baba yung video. So near yet so far 😭😭 akala ko ito na yung first and last na makikita kita. Hindi na kase ako nagexpect na makikita kita nang malapitan kase masaya na ako kahit sa TV lang akala ko kase imposibleng makita kita unless may paevent ulit ang Abs-Cbn.
YEAR 2019
Napakaganda ng pasok ng taon na to sakin hahaha ito yung taon na di ko makakalimutan 😭😭❤️
To tell you the truth madami akong artwork ng Dade...tapos eto na nga gusto ko magtry nang ibang klaseng art at alam mo ba Dad ikaw ang kauna unahan kong subject nung gumawa ako ng First ever at memorable na Text Art na binigay ko sayo ❤️
Maraming salamat sa text art na yun. Nakaganda yung pagpost ko sa twitter, hanggang may nakapansin na nga dun sa artwork at may nagDM sakin na kung idol daw kita? Kung gusto ko daw magpamember sa fansclub mo. Eh ako naman di ko alam na pwede pala yun haha takot kase ako magmessage sa mga group ng fansclub hahaha pero dahil mahal kita ginawa ko naisip ko kase "Lord sana ito na yung way para mabigay ko to sa kanya".
Timing naman magbibirthday ka...nagpatulong ako maghanap ng frame na paglalagyan nung textart dade kase di ako makaalis ng bahay, a week before mag GT nadengue kase ako ewan ko ba wrong timing pero nang dahil sayo bigla ata akong lumakas haha chemeret. Ayaw pa ako payagan umalis sa bahay haha pero alam mo na sutil ang anak mo ayaw papigil lumuwas ng QC bitbit ang isang paperbag na naglalaman ng frame at birthday card 😊 hindi ko alam kung nabasa mo dad yun.. Dami kong drama dun eh babatiin lang naman kita ng Happy Birthday 😂😂
Naglakas loob ako kahit di ko alam yung lugar. Tanga kase ako magcommute lalo na't sa maynila hahaha hanggang along Edsa lang alam ko eh. Eh dahil malakas ka sakin malakas na din loob ko ikaw pa 💪🏻😁
Ang aga ko dumating hahaha yung nachika ko na sila ate at kuyang waiter hanggang sa dumating sila ate techie. Eh ugali ko pa naman sobrang daldal ako yung tipo na walang hiya hiya hahaha as in walanghiya so ayun ang aga namin nagkapalagayan ng loob. Tapos bilang madami akong copy nung artwork haha binigay ko yung isa kay ate techie parang sign na din nang pakikipagkaibigan sabi ko kase kung sino una kong makilala ibibigay ko sa kanya. So ayun nga binigay ko.
Few hours later, medyo kinakabahan na hindi ko alam ang nararamdaman ko kase iniisip ko huy totoo na ba to as in malapitan. Ano gagawin ko? Pano ko sya kakausapin? Napaparanoid na ako hahaha daming tanong sa isip ko. Pero nung dumating ka at pumasok na JUSME kulang nalang tumalon ako dun. I-umpog ang sarili sa pader para mapagtanto kong totoo ang nangyayare.
BAKIT GANUN KA KAPOGI, KABAIT AT KAKULIT 😂😅😅
hindi isang Albert Martinez na nakikita ko sa TV kundi isang totoong Albert Martinez sa likod ng camera. Isang normal na tao na hindi mo kakikitaan ng pagyayabang at pagkasuplado NAPAKAHUMBLE ako yung nangangawit sayo Daddy sa kakangiti mo. Gusto ko nang malusaw nung hinihipan mo yung candle ng cake kung alam mo lang as in tutok na tutok hahaha
Tumblr media Tumblr media
Tapos ayun nga may mga introduce yourself pa pala mas lalo akong kinabahan jusko hahaha nagpalipat lipat pa ko ng pwesto dahil sa mic. Nung hawak ko na yung mic medyo nagsisink in na sakin na "tangina ka Madz totoo na to😅"
Yung pagiintroduce ko hindi ko alam kung ano mga nasabi ko kase paiyak na ako talaga tears of joy siguro hahaha gusto ko nang umupo agad dahil pag nagtagal pa ako dun baka tuluyan na akong umiyak hahaha at true enough nahalata siguro ni ate kaecee sa boses ko hahaha bakit daw ako naiyak hays napakaharot kase.
At ang pinakahihintay ko ito na..... Iaabot ko na sa Daddy ang aking regalo ang nasabi ko lang Happy Birthday tapos nung kinuha ko yung Frame yun na ang PINAKAMASAYANG ARAW NG BUONG BUHAY KO! NAPAKAPRICELESS NG NGITI NYA, NAPAKAGENUINE NUNG SMILE ❤️❤️❤️ sulit na sulit yung pagpunta ko 😭😭😭
Tumblr media
Daddy napakaappreciative mo sa lahat ng bagay alam mo ba mas lalong tumaas ang respeto at pagmamahal ko sayo. Ang seryoso ko nung inabot ko ewan ko ba nawala mga kalokohan ko na overpower ng presensya mo tapos di man lang ako nainform na joker ka din pala kase sabi mo sakin "kulang pa! sa susunod na may bago ulit na palabas ibabalik ko sayo to. Dagdagan mo" tapete napatawa ako at the same time kinilig hahaha
LOVE NA LOVE TALAGA KITA ❤️❤️❤️
Haha yung picture nating dalawa hindi ko alam kung saan ako titingin pero yung hawak hawak mo yan at makita ko yung ngiti mo sapat na 🥰😍❤️
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Naiiyak na ako hahahaha sorry na. Yung idol ko nung bata pa ako nakita ko na sa personal tama nga yung tatay ko "malay mo paglaki mo"
Lord, thank you nang napakarami ha ng dahil sa talentong binigay mo sakin nakita at mas nakilala ko pa sya sa personal.
At nang dahil din sa Daddy A nagkaroon ako ng pamilya. Pamilyang nabuo sa pagmamahal sayo at pamilyang nabuo sa pagmamahalan ng bawat isa. Napakaswerte ko kase nakilala ko sila ❤️❤️❤️
Tumblr media
Napakamemorable ng 2019 ko Lord Salamat ginawa mong instrumento ang Daddy A para makilala ko sila. Araw araw kong sinasabi sayo yan. Hindi ko to hiningi pero binigay mo 😭❤️ SALAMAT TALAGA ❤️
Sana kung ano man ang mga pagsubok na dumaan makayanan namin at walang bumitaw kase kapit na kapit na kami eh magkakapatid na kami 😭😭😭 parang di ko kaya pag nawala yun. Kung ano man at sino man ang pilit sumisira samin bigyan nyo po sila ng malawak na pang-unawa at patawarin mo po sila dahil hindi nila alam ang kanilang ginagawa. 🙏🏻
At sayo DADDY A wag kang mag-alala hindi kami bibitaw dahil ikaw ang naging dahilan kung bakit nagkaroon ng AMDs. Iba man ang tingin nila samin. Ito lang ang alam ko ang pagmamahal namin sayo ang nagpapatatag at nagbibigay lakas samin. Hindi namin hinangad ang makasakit ng ibang tao nandito kami para mapangiti ka at magbigay saya, maipakita sa iba ang kahulugan ng tunay na pamilya kahit hindi kami magkakadugo.
Masaya na kami sa simpleng bagay. Yung makita at maramdaman namin ang ngiti mo MASAYANG MASAYA NA KAMI DOON dahil mahal na mahal ka namin. Pinapangako namin sayo Daddy A kung ano man ang mangyari mananatili kaming matatag 😭😭.
Kung ano ang kabutihang ipinapakita mo sa tao ganun din ang gagawin namin sa kanila.
Ako yung panganay kaya hindi ko sila papabayaan. Sorry kung umiiyak ako hahahahaha habang tinatype ko to umiiyak talaga ako di ko mapigilan eh ganun ko sila kamahal at ganun sila kaimportante sakin 😭😭 ayokong pati sila nasasaktan.
Kung ano man ang problema isosolve agad namin at saka andyan naman si ate lhen na laging nakagabay samin at walang sawang nagmamahal samin at napakalawak ng pang-unawa 😭😭❤️ SOBRA KO SILANG MAHAL ❤️ salamat ate lhen 😘
Ayoko na umiyak hahahahahaha
Basta DADDY A lagi mong tatandaan andito lang kami nakasuporta lagi sayo handa kaming masaktan para sayo.
WE LOVE YOU SO MUCH ❤️❤️❤️
MARAMING MARAMING MARAMING SALAMAT SA INSPIRASYON ❤️❤️❤️ AT SA BAGONG PAMILYA PINAPANGAKO KO PAG-IINGATAN NAMIN TO ❤️❤️😘
#albertmartinez #AMpogi #AMazingDad #AMDs #matitiBAI
- madz 🤪
4 notes · View notes
Text
Why???
As we live every day, we thought that we are so healthy because we don’t feel that we are sick. am I right?? But let me tell you my story. when I was young, I was so energetic, hyper, always dancing and playing. I never thought that 1 day some of these diseases will come out one by one. why did I say one by one?? Is it too many for a person who never felt pain or any of it before??? Yes, maybe we can say that almost of the diseases in our family’s gene had been passed to me.
           The first disease that has been diagnosed to me was “SCOLIOSIS” many people nowadays knows it, but do you have knowledge about it?? Some people are judging those who have it especially when the person fall in line on a PWD lane their eyes are telling “bakit sya nakapila doon?? Di naman sya pilay, di naman sya mukhang pwd” I was bothered when I read this from one of the person on our group on FB I am ashamed of those people that think being PWD should always be obvious physically because I was planning to get a PWD card so I don’t have to fall in line for hours or just for minutes specially at supermarkets. You know it really hurts to have this disease specially my curve is on the lower back. There are many types of SCOLIOSIS, I was diagnosed with THORACIC DEXTROSCOLIOSIS the curve is bending on the right because “dextro” means right while thoracic means something about the “thorax” and thorax is somewhere located at the waist. too cold temperature makes the pain worst, hard back of a chair makes the pain worst, unalleviated chair or anything that we can sit on makes the pain worst. sometimes you can see me slouching because it’s hard to sit on a straight back for a couple of hours. Is there any cure??? Yes, there is when it gets severe I can ask for operation, does it cost much?? Yes, it is that’s why somehow I’m preventing it to get worst. They said I can take therapy but it also cost much, “why don’t you just wear a brace??” Do you know how much it cost??? It cost 5000-10000 USD and I might not be comfortable wearing it especially when I’m working. So I hope you’ll understand when I can’t carry heavy things to help you. Back then when I’m in high school my classmates always telling me “mag straight back ka kasi” If alam lang nila I really want to but it hurts so much when I try that’s why I’m always kuba or ukos in Kapampangan. My shoulders are not even but as I grew older I managed to straighten it little by little, my shoulders kind of good right now and I can straighten my back for a couple of hours but the pain still there specially when it’s too cold, it’s hard to sleep.
           The second disease that was diagnosed to me was MVP (mitral valve prolapse) and attached to this, I also have hyperthyroidism that’s why if you can see my neck or throat is a little bit bulky in front likes I have an adam’s apple before I thought maybe it’s just because I am thin but I’m wrong. What is MVP?? MVP means that one of the valve in your heart is leaking or it’s not working/pumping properly. In my case the left valve is the one leaking because of it my heart can’t pump blood properly through my body that’s why I seem like I am an anemic person but I’m not. Also because of it my heart beats fast and somehow my hyperthyroidism is contributing to its fast beating too. What is the normal heart rate of a person?? 60-80 bpm right?? Mine was 100-120 bpm that’s my normal heart rate EVERYDAY from the moment I wake up until I close my eyes to sleep. Palpitation is part of my everyday life. May mga bawal ba saken na kainin or gawin?? Yes, there is di ako pwede sa mga foods na may caffeine like coffee, coffee flavoured food mapa candy or biscuits or pastry man yan even mocha and cappuccino flavored food which I really love It’s my fave. When it’s all start?? The doctor said that it was inborn so it means since when I came out to this world meron nako. Buti ngayon mo lang nalaman? Di ko din alam kasi back then mahilig pa kong sumali sa mga activities sa school like dancing I really love dancing pero ngayon I can’t barely do it. Lagi pa ko sumasali ng mga cheerdance and I also dance pag may mga program. Active din ako sa mga activities sa PE subject naming like playing some street games mahilig pa kami nun tumakbo around the campus nararamdaman ko yung pagod pero hindi ko nararamdaman na may problem ako sa heart. Nung nagcollege ako mahilig pa din ako sumali sa mga activities lalo na PE puro sayaw halos araw araw yung practice nun pero wala pa rin akong nafeel na may problema saken until naggraduate ako and nagkawork na. I work as a call center agent before and dun nagtrigger yun heart disease ko pero bago yun nakasali pa ko sa flash mob site competition nun halos sobrang pagod din yung gabi kayo nagpapractice hanggang umaga siguro naabuse ko yung sarili ko but you can’t blame me because I didn’t even know I have it, if alam ko lang from the start na meron ako sana naalagaan ko yung sarili ko di ko na sana pinagod yung sarili sa mga activities noon. It all start nung isang araw na uminom ako ng kape. Mahilig ako sa coffee honestly it doesn’t matter if it is hot or cold basta feel ko uminom ng kape iinom ako until one day that change my life and stop me from drinking it. Off ko nun and then I made some ice cold coffee kasi super init noon. When I already finished my cup I felt na para akong magkocollapse so humiga muna ako kasi baka dahil kulang ako sa tulog or stress lang sa work I slept for an hour and nung tumayo ako ganun pa din nararamdaman ko hinayaan ko nalang the next day okay na ko nakapasok nako ng work. While taking a call siguro mga 2am na yun nafeel ko na nahihirapan ako huminga and medyo nahihilo ako so I asked my coach to take the call for me since hindi maganda pakiramdam ko. The next day di ako pumasok para makapagpahinga ako bago ako magpacheck up. So yun the next day after pumunta nakami ng doctor pinag run nya ko ng mga labtest ECG, TSH and 2D ECHO wag nyo na itanong magkano mga yan kasi mahal talaga mga labtest para sa heart. So when the result came out ayun nadiagnosed ako na meron akong Cardiac dysrythmmias; Stable agina r/o Hyperthyroidism or MVP. I already prayed na sana wala or maging negative na stressed lang ko or pagod pero wala ganun talaga maybe I’m destined to have it. The doctor said na hindi dapat ako mastress and mapagod, when I heard of it na may MVP ako and after nya inexplain na dapat habang di pa malala yung leak ng valve is makapagpaopera nako kasi pag naging severe na di nako makakapagwork wala nakong magagawa sa buhay ko. The doctor said that they need to repair the valve inside they will replace it with a new one but the chances is 50/50 because it’s an open heart surgery nung narinig ko yun natakot ako kasi open heart imagine bubuksan nila yung heart mo so machine lang muna yung magpapabuhay sayo while they are operating and it will also cost half a million. Saan naman kami kukuha ng ganung kalaking halaga ng pera di ba? Di naman kami ganun kayaman and usually sa mga health insurance ng mga company di nila kinecredit yung inborn diseases. I felt that my world fell apart at that moment until we decided to go home binigyan nalang ako ni doc ng mga maintenance medicine na until now tinetake ko. This medicine will prevent my heart for somehow getting worst. Nakakainis lang yung mga tao na pag sinabihan ko na wag ako gugulatin or pag uminom ako ng kape is mamatay ako tatawanan lang like I was just joking for them OA ba pakinggan?? But that’s the truth. It’s so hard to have this kasi anytime pwede ka madeads specially pag sumobra pagod or sobrang init. That’s why as much as possible iniiwasan ko lahat ng yan but still I can go out and I can still travel by myself. But not until one day, one day that will stop me from commuting by myself.
           A disease that will make my normal life complicated. When this occur di nako sa callcenter nagwowork, sa isang logistic company nako nagwowork nung nangyari saken, yung para saken pinaka nakakadown na sakit na nagkaroon ako. I love music so much yung tipong kahit saan ako pumunta lagi akong nakaheadset. Headset on volume louder, music is my escape from the real world. I feel so energetic kapag nakikinig ako ng music while working with my headset on bakit ko ‘to sinasabi anong connect sa susunod na madadiagnosed saken?? Malaki, kasi after ako madiagnose nito di nako pwede magheadset or di na ako pwede makinig ng mga malalakas na music specially yung malalakas ang bass or kahit maingay lang bawal. On that day, morning shift ako 8am pasok ko nun so tulad ng lagi kong ginagawa araw araw pag sakay ko ng trike nagheheadset nako while riding a tricycle I felt dizzy all of a sudden pero di ko pinansin sandali lang kasi mga 2secs lang so tumuloy padin akong magtravel papuntang work nung bumaba nako sa harap ng Jollibee sa Dau yung after ng samsonville, habang nag aabang ako ng jeep papuntang maingate biglang umikot paningin ko nakaheadset pako nun di ko pa tinanggal ayaw tumigil ng pag ikot ng paningin ko wala pa naman tao dun at that time akala ko mamatay nako napaupo nako sa sahig habang nakakapit ako sa fence ng tree nasugat pa nga ako nun sa sobrang kapit hanggang may 2 students na dumaan nilapitan ako at nilalakad nila ako papasok ng Jollibee binigyan ako ng tubig ng crew medyo nahimasmasan ako nun wala pa naman akong load at that time kaya di ko alam pano ko kokontakin parents ko or yung office namin buti nalang pinahiram ako ng cellphone nung mga tumulong saken una kong tinawagan yung TL ko sinabi ko yung sitwasyon ko at di ako makakapasok after nun kinontak ko na tatay ko nagpeprepare sya nun papuntang work nagpapasundo ako sakanya kasi talagang di ko kayang umuwing mag isa nakiusap sya dun sa kapitbahay naming na tricycle driver na sunduin ako sa Jollibee and then nung nakauwi nako humiga agad ako at nagpahinga kasi baka kulang lang ako sa tulog pero as the days goes by ganun pa din nangyayari saken paulit ulit 1week akong di nakapasok sa work so nagdecide nakong magpacheck up nanaman inexplain ko sa doctor yung nangyari saken tapos nagrun sya ng mga physical test sabi nya may Menieres disease ako nagkocause nito is yung too much loud noise after nun pumunta din ako sa EET meron din daw akong Positional vertigo kaya pag natutulog ako di ko kaya humiga sa right lagi akong nahihilo o diba dalawa agad. Nagkocause din daw toh ng sudden deaf or nagiging mahina yung pandinig ng isang tao kaya pala minsan kahit malapit na yung taong nagsasalita or kumakausap saken hindi ko sya maintindihan hanggang ngayon ganito ako kaya pag nagsasalita ako parang lagi akong galit sabi nga nila, kasi minsan di ko marinig ng maayos yung sarili ko at nasanay nadin siguro ako ganun magsalita so sorry po if akala nyo lagi akong galit. Please just understand me.
           Back then I thought na napakamalas kong tao kasi isipin mo daming nadiagnosed saken it came to the point na nadepress ako at nagkaanxiety dahil sa mga ‘to. Sino ba naman kasi ang mag aakala na sa liit ng katawan na ‘to daming sakit ang naglabasan. Minsan natatanong ko kay GOD bakit ako?? Bakit ako pa yung kailangan magkaroon ng maraming sakit masama ba kong tao?? And then I will cry so hard alam mo yung umiiyak ka ng walang boses super sakit nun sa dibdib. Halos gabi gabi ako umiiyak noon kasi lagi ko naiisip di nako mabubuhay ng normal di ko na magagawa yung mga gusto kong gawin or yung mga dati kong ginagawa. Di nako lumalabas samin or pumupunta kahit saan. Di nako makapagcommute lagi nalang akong nakaservice until now kasi andyan padin vertigo ko di parin nawawala yung pag gising mo pa lang hilo ka na hanggang sa pagpasok mo sa work hanggang sa pag uwi ko buti nga nakakaya ko pa pumasok kung di lang siguro ako nakaservice di nako makakapagtrabaho ang hirap sobrang hirap ng pinagdadaana ko araw araw yung feeling na gumigising at nagtatrabaho ka nalang para lang mabuhay araw araw. Dumating din ako sa point ng buhay ko na gusto ko ng mamatay yung hinihiling ko na kay GOD na kunin na nya ko kasi di ko na kaya hirap na hirap nako. Minsan din pag mag isa ako naiisip ko magpakamatay tapos magpepray nalang ako kay GOD nun na bigyan nya pa ko ng lakas ng loob para mabuhay. Walang may alam ng pinagdadaanan ko noon kung hindi ako lang kalian lang naman ako nag open up sa mga kaibigan at few family members pero di ko lahat nasasabi sakanila kasi baka di rin nila ako maintindihan dami kasing taong akala nila alam nila lahat yung nangyayari sayo even though wala naman talaga silang alam. Before you tell me anything please fill in my shoes first so alam nyo kung bakit mas pinili ko yung buhay na ganito kaysa gawin yung mga bagay na sinasabi nyo. Yung iba laging tinatanong bakit di kana gumagala? Bakit di mo kasi try magcommute ulit?? Bakit wala ka ng social life?? Bakit mo kasi inaalagaan sakit mo?? Bakit di mo try mag exercise?? Bakit di mo ienjoy yung buhay mo, alam mo yung YOLO?? Sinanay mo kasi sarili mo di nagkocommute. At pinakaworse at pinaka ayoko na sinasabi nila “nasa isip mo lang yan, wag mo kasi masyadong isipin”. Sinasabi ko sa sarili ko kung nasa isip ko lang ‘to edi sana wala na napaka strong ng mind ko high yung tolerance ko sa pain madalang lang ako uminom ng painkillers kasi sineset ko sa mind ko na mawawala din yung sakit o diba edi kung nasa isip ko lang yung mga sakit edi sana magaling nako. Pero hindi e di naman ganun kadali yun specially pag dumadating yung depression sayo lahat ng tao alam ang depression pero di sila knowledgeable tungkol dito ang alam lang nila sakit sa utak pag nadedepress ka nababaliw ka or tulad ng sinabi ko kanina nasa isip lang. pag sinabihan mo yung tao ng ganyan tapos ganito yung pinagdaanan nya sa buhay at pinagdadaanan pa di mo sya natutulungan lalo mo syang dinadown tulad nung mga taong nagsasabi saken ng mga ganun akala nyo ba natutulungan nyo ko pag sinasabi nyo mga yan saken?? Hindi, bumababa selfesteem ko pag nakakarinig ako nyan yung minsan naghohold ako ng grudges sa mga taong nagsasabi nyan yung minsan gusto ko magwala, yung gusto kong manuntok ng tao at ibuhos lahat sakanya alam nyo yung feeling na ganun. Mas pinili ko yung buhay na ganito kasi wala akong napeperwisyong tao, ayoko manira ng mga happy moments kaya di ako sumasamang lumalabas, mas gusto kong sa bahay lang mas kumportable ako mas kalmado ako di ko naiisip na magiging pabigat lang ako sa mga tao pag sumama ako lumabas. Mas masaya nako ng ganito lumalabas naman ako pag family gathering kaya okay na saken yun, yung mga kaibigan ko alam naman din nila na di nako mahilig lumabas kaya dito nalang din kami sa bahay nagkikita kita. Akala ko after ng vertigo ko tapos na yung wala ng dadagdag pa, kung kalian nakakamove on nako at medyo di na din ako sinusumpong ng depression may lumitaw nanamang bago.
           November 12, 2016 first operation ko nadiagnosed ako na may Ovarian cyst at this time tinry ko maging strong. Nung sinabi ni doktora na as much as possible need kong maopera para matanggal yung cyst kasi pag di daw natanggal kaagad yung lalo dodoble daw yung sakit and worst is magbuburst sya sa loob at maiinfection yung dugo ko. So I decided right away na maoperahan ako. Inasikaso ko lahat ng mga documents na kailangan buti nalang yung health insurance ng company namin kinocover nila yung ganitong operation maswerte ako kasi di ko kailangan maglabas ng malaking halaga which is wala naman kami. So after ko na mabigay yung documents na kailangan pinaglabtest nako ni doktora naubos yung ipon ko sa mga labtest pero okay lang atleast di gumastos yung parents ko galing lahat sa sarili kong bulsa. Ayoko na din kasi maging burden sakanila lalo na wala ng work si papa nun. Sabi nga nila nag iipon daw ako para lang may pambayad ako sa mga ganito para saken okay lang naman atleast ready ka di ka na mamomroblema kung san kukuha ng panggastos di ba? So yun after ng mga labtest at makakuha ng mga clearances sa doctor ko sa heart. Naoperahan nako, sabi nga ni doktora napakatapang ko daw kasi as in ako lang mag isa lahat nag ayos para lang maoperahan ako di namroblema yung parents ko saken. 5 days ako sa hospital after nun nakauwi nakami 2 moths ako di nakapagwork pero okay lang kasi bayad naman. So nung naging okay nako nakakatayo nako mag isa and every day thankful ako kasi mabilis yung naging recovery ko from the operation. As the days goes by I tried to be strong and tough ayoko kasi ipakita sa mga tao na nahihirapan ako na deep inside down na down ako at umiiyak. As much as possible tinatawa ko nalang para di ko maisip yung mga pinagdaanan ko at pinagdadaanan pa. Pag nga tinatanong ako ng “may sakit ka ba?? Bat ang tahimik mo??” nasasagot ko nalang matagal na matagal nakong may sakit. I’ve never been okay kahit minsan sinasabi ko na okay lang ako because at the end of the day pag mag isa nalang ako at wala nakong kausap pumapasok lahat sa isip ko yung mga pinagdadaanan ko minsan di ko mapigilan mag overthink at umiyak lalo na pag naalala ko yung mga bagay na nagagawa ko dati at kapag yung mga taong nagsasabi saken ng mga negative words tulad ng mga binanggit ko kanina naiiyak ako kasi di ko naman ginusto maging ganito e. sino ba naman may gustong magkaroon ng maraming sakit di ba?? Wala, walang may gusto. Gusto ko ulit mabuhay ng normal but this is the best thing that I can do to prevent any of these diseases getting worst. I hope after reading this you will fully understand me and what I’ve been through all my life di kami mayaman kaya iniiwasan kong mahospital. Don’t tell me that YOLO thing, kasi iba yung meaning nyan sa ibang tao para sakanila minsan lang tayo mabubuhay kaya dapat gawin natin lahat ng gusto nating gawin mamamatay din naman tayo for me di ganun ang YOLO yes you can do anything you want but with precautions kailangan mo padin iconsiderate yung health mo, ou magagawa mo yung gusto mo pano kung after nun may mangyari sayo o sasabihin mo “okay lang atleast nagawa ko yung gusto kong gawin” kahit na mag alala yung parents mo sayo?? Kahit dahil doon papahirapan mo pa yung parents mo di sila makakatulog ng maayos gabi gabi dahil sa kakaisip sa nangyari sayo?? O baka sabihin nyo negative thinker ako telling you this doesn’t mean na pessimist ako. We only live once nga di ba so isang beses lang tayo mabubuhay why don’t we just took care of ourselves and stop being burden to our parents or to other people mas maganda ng ikaw lang ang mahirapan at wag na ang parents mo. Para pag may nangyari sayo wala kang sisihing iba. Ganun na ako mag isip ngayon selfish man pakinggan pero that’s the best thing that I can do. Ayoko ng may mga tao pang mahirapan dahil saken or dahil sa kalagayan ko. Sana intindihin nyo lang ako instead of saying words that bringing me down dapat encouraging words yung mga sinasabi nyo at hindi mga ganun. You should help me put my self-esteem high not pushing me down. Yun lang naman yung reason bakit ko ‘to pinublish para bigyan kayo ng knowledge about my diseases kasi alam ko madami dyan yung akala nila alam nila lahat pero hindi, na para sakanila ordinary lang yung mga sakit ko na hindi naman kadepress depress na pwede ko padin gawin yung mga ginagawa ko dati. I hope this will open your mind na hindi lahat ng para sainyo is okay e okay din sa iba. Yun lang po salamat :)
6 notes · View notes
smaeblogthings · 3 years ago
Text
Hi! a cute and lovely random update
Tumblr media
What shall we put in here? I missed you! I think we should change our profile picture here. Anywhooo, i really do missed you. I still didn't recover my domain, hence, I haven't been writing in the blog since. But somehow our writings are a bit practiced during postings in social media. But I missed the blog, I know it will be a road to my book launch soon!! YAAAAAAAA talaga namannnn akala motalaga eh ahaha, but I know and strongly believe the universe will allow it. So what am I saying? I need to want to watch the new movie of Disney "Encanto". I like to be motivated before I go back to my demotivating job again. You know what I must not complain about it. Maybe later I will write something that will lessen the burden in my heart and contemplate the good things and the not so good thing about it. I really like to go back in my old soul self. Not in the past but just the inner wonderings of my heart as a child-like soul. Actually, more of what bothers me now is just my career and health. It's weird but I felt like there's a poison in my brain. I wanted to be checked to be sure and to cut this paranoia. I can't just rely on my lifestyle even though I trust myself. I need help. Career-wise, I realized a lot of things, and THINGS that I want my life to be. I want Ate Oreng's life, pwede pala yon, chill na buhay and hindi kayo nagpapakasakal sa 9 to 5 job. Ang galing! May buhay pala na ganon. Tsaka may bahay pala na hindi kayo nagsisigawan araw-araw LOL. When I turned 24, it's weird but all of a sudden as if some wall dropped in my subconcious and made me realized my parents are not "the perfect" parents I thought they are. That all of the wrongs and failures are always on me. That I'm the bad person that's why they treat me bad. Dang nooo. They support me yes but our relationship at home is far from loving and sometimes shit. Because my parents are the leaders of this house and they will always be. I couldn't blame them because they cannot radiate love if they are not full of love on their own. I do hope and pray, before I get 30, we will be okay and deeply love one another more. I want to be healed. Going back to career, actually it is quite related as I want to pursue business now, freelancing, coaching and public-speaking. I am just afraid that God didn't want me to be there. But I have these thoughts recently that I shouldn't and must not BOX God. If He really want me to be in Law school, He will make it happen. I am not that powerful as Him. I also cling and have(building!) faith that He will turn my life into a good testimony. He will prosper me. I know. Grabe I love self-love now. I am healing na talaga. LOL I have so much to say, so ayun na nga I will have a public speaking gig on 21 January. I am excited because this will surely glorify God! I am going to SURELY share Him and His faithfulness over my life through continuosly redeeming me from anxiety and emotional triggers! You know what recently, I am so happy to meet people who are also lovers of Christ. Saya lang hehe. Mas naeencourage tuloy ako na maging salt and light dahil naiinspire ako sa kanila. It is just so cool that I have been doing public speaking my whole life and now, I am here! hehe mejo legit na. I really see myself as speaking in front of a stage with youths as the crowd. :) I will still go back to school soon. It is okay, park lang muna. For now, this is what I need and what's infront of me. I am praying for HEALING and Time with Mom. I also found my ikigai pala! Uyyyy grabe nagets ko yung Ikigai, di pala sya profession lang but four quadrants sya. So here it is: "My inspiring existence creates wisdom and joyful heart that makes others grow and makes me fulfilled at the same time." ITO TALAGA AKO. I FEEL FULFILLED IF I HELP OTHERS GROW pero di ko sila tinutulak para ijudge or advice advice lang. I help them realize what inside of them and inspire them through my life. GRABE KA UNIVERSE AHHHH. Sharing series of photos that I believe I extremely look good hihi "the depressed but still pretty ahihi" There ya go
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
and a random cute vid from me and my friend, yellowtail moscato. ganda ko jarn.
LOL I almost forgot the most important update is I turned 26! I am now on my late 20s hehehe. My focus really is healing and mom. and btw, I got my very first special cake ever since nagkaisip ako LOL. Here is the vid. can't upload 2 vids pala so the screenshot nalang. :)
Tumblr media
and I got a new tattoo..... it's a van gogh inspired painting. I'll probably get another one on Sunday wahahaha shhh to my parents.
Tumblr media Tumblr media
I STILL HAVE NO CLUE ABOUT WHAT I WANTED IN MY LIFE. I dunno. Here's my goal for 2022! 1. Take a break for 3 months. (Baler and Thailand) 2. Move out. Find my own space (By the way, planning to rent on 21 for our talk haha my talaga. Thank you Lord for this!) 3. Dream body (abs) 4. Take the eco-friendly cause seriously 5. Invest 100k to (crypto 50k, mp2 30k, seedin/cropital 20k) 6. Start coaching career 7. Improve communication and leadership skills. (Means, toastmasters or saying yes to leading) 8. Make a decent income from 4:14 9. Build new relationships/network 10. Go back to school. YUN LANG naghimutok ako. I FEEL GOOD ACTUALLY HEHE. Nagkakaclue na ako sa gusto ko mangyari sa life ko. :) Thank You, God! ps. i am kind of seeing some guy recently but my heart always shouts it is not yet healed...so we think we gonna postpone things. That's all!!! byeee pps open ko nga kay coach yung thought na puro ako simula, am I, do I, or I am just in the wrong place, how would we know? Lezz ask :)
0 notes
dontteasemyafro · 4 years ago
Photo
Tumblr media
(2/2) pero nitong kailan lang, naihabol pa bago matapos ang taon, bigla ko rin naisip na pasukin na rin ang business world 😅✌🏻 (wow, may puhunan!) hahahahaha so ito na talaga final gift ko sa sarili ko 😂😂 sooooo sa mga mahilig sa self-care stuffvsssss - from essential oils, shower bombs, scrubs, inhalers, and mists, just message me and be my future suki. hahahahaha! sa world, makakaasa kayong ipagpapatuloy ko ang kuripot but still giving pp2brp2bp self ko and i'll try my best na mapanindigan tong pinasok ko hahahaha! wait lang kayo as i follow the footsteps of one of my heroes, paris hilton 😂😂😂 aside from those, nakabalik din ulit ako sa pagtuturo through tutoring na super naenjoy ko at ang dami kong natutunan, nakapag coach pa ko 😲 who would've thought?!?? yung frustration ko rin before na mas makapagvolunteer pa, ay nailaban natin. ito na pinakamadami kong nagawang volunteering in a year kahit sa bahay lang and thank you dito kasi yun pinakanakapag push sa akin to keep on going and fighting nung start ng quarantine na super bigat and gulo talaga ng feeling. and i think ang pinakawoah for me this year ay madami akong naprocess and dineal na issues in life including my anxiety. looking back parang ilang years grinow up ko this year 🌻🦋 huhuhuhuhu 😭😭 also grinow up physically kasi consistent na po akong di bumababa ng 100 pounds! good job self! and thank you everyone, lalo na sa family and friends ko because di naman magiging possible lahat ng 'to if not for all of you 💖 super nafeel ko love and support niyo sa different seasons of my life so nachallenge talaga ako to become a better version of myself. sana tuloy tuloy pa and mapanindigan ko lalo na't madami pang kailangan iwork on 😅😅 and sana rin napafeel ko sa inyo kung gaano kayo ka-importante sa akin. hehehehe kung hindi, e di sorry. CHAR! i'm still working on it 😂😂 pero promise love ko kayo 😙 https://www.instagram.com/p/CJNks6brOkIj9ZUsJFDhTi72y4l_E41lJ8xsGY0/?igshid=cofgz24o269g
0 notes
kingkenkong · 5 years ago
Text
My Work Stories (Part 3)
SPI GLOBAL (Libertad and Jupiter), 2015-2018
Sa totoo lang, nakakapagod pag palipat lipat ng work. Back to zero. Panibagong requirements na naman. Pila na naman sa mga ahensya ng gobyerno na mabagal ang processes. Medical naman. Jusko po. Adjust na naman sa oras ng byahe, sa pamasahe, sa mga taong makakasama, sa training, sa work environment. SA LAHAT!
Pero ang masayang part dito is naenjoy ko ang interviews. Casual conversation ang naidedeliver ko. Madalas sabihin ng interviewer na parang close na daw kame kasi ang bilis ko magsalita. Haha! Kinakabahan na lang ako sa final interview. Baka kasi puro ako softskills pero walang knowledge talaga. 
Everytime na magapply ako, palaging tech support inapplyan ko. Feeling ko kasi mas may edge ako dito at mas madali kong naiitindihan kesa sa bills, utang na loob! This time, yung account na napuntahan ko is tech. We support satellite TV based sa states. Dito medyo natanga ako kasi more on TV ang tinotroubleshoot. Nandyan si BBNS (black-blue-no signal), no audio, tuner issues and many many many many many more! As in! Yung mga concerns na di mo akalain na nangyayari, nangyayari sa kanila. Isa sa mga dahilan kung bakit nasa atin ang mga call centers ay sa kadahilanang mas mautak tayo. Hahaha! 
Going back.. I never had an attendance issue mula nung nasa Alorica ako. I was never late nor absent until dumating yung 5th day ng language training namin dito sa SPI. Originally, we were assigned sa Libertad site kaya lang nung time na yon, walang space para sameng noobs so ang first week namen is sa Makati. That was a morning shift. At dahil tatawid ako ng Edsa, I had to travel at least an hour and a half before shift. Sa kasamaang palad, nalate ako ng 20 minutes nung last day. That was the same day ng language assessment namin, galing noh? So tumatakbo takbo ako from Buendia cor Jupiter to office. Medyo nakakahiya kasi baka isipin nila start na to ng pagiging late ko. Haha! I guess the bad luck just never ended there. I had to retake the exam kasi bagsak yung una until it went well. So there, endorsed to product training!
Sa product training, may dagdag kameng agents. Ito yung mga nadelay kasi they have to retake the language class. Then pag dating sa floor, may dumagdag na naman kasi they weren’t able to make it sa nesting pod. Dito sa nesting pod namin, may coach na naghandle samin na ubod ng daldal pero she speaks English fluently. Like she raps it! Ganun kagaling! Hahaha! Laging puyat kaya laging may kape. Our batch loved her so much. Pati yung team lead namin na maganda and very patient too!
Dito sa account ko na to, pag mababa ang score ng entire batch, madidistribute ang mga agent sa mga existing teams. Unless dapat mataas score nyo kung gusto nyong magkakasama pa kayo ng mga batchmates mo. Luckily, we were able to do that! Changes started here. We have to say goodbye to our current coach kasi pang nesting pod sya. We were taken over by a “loud” coach na sobrang nakaclose din namin. Ang competitiveness nya abot gang langit. I forgot to mention na sa account na to, we have billing and upsell, soft lang naman. Benta ng channels, theme packs, movie packs, security something saka madami pa. Pag nag hahype ang site ng sales, isa ang team na sa inaasahan. Nakakatuwa kasi not all may know it but tumulong ang team masalba ang bagsak na stats ng sales sa site. Hahaha! Magaling coach naming manghila pataas eh. Kung sensitive ka at dadamdamin mo ang sasabihin nya, iiyak ka talaga sa kanya. 
There was a point in my life na gusto ko na namang magresign. Yung coach namin na competitive, binalik na din sa nesting team. Ibang coach na naman ulit. Pero this time, I heard na may magoopen na bagong skill. Higher level of support. I told my coach na I’m interested to join. To make this one short, naging part ako ng Tier 4 (I skipped tier 3), at si coach na bago... nagresign na. He got a better offer from another company. 
After ilang months sa pagiging tier 4 agent, lilipat na kami sa Makati, sa Jupiter site. We were told na ang Jupiter site is gagawing tech site so lahat ng technical rep eh dun na maassign. So OK lang. Same company, same team, pero iba lang ng site. Dito sa Makati, naging friends ko yung mga original na tiga dito. Hindi na maitatanggi yan. Dito ko din nakilala yung bibeng nanay namin. Why bibe? Tier 4 reps are suppose to support Internet service, known as broadband. In short, BB. Gets? Haha! Basta malalim yan para samin. (By the way, yung tier 3 is called Dr. Dish. Sila naman DD. Yung trabaho nila, trabaho din namin. WTF.)
Ito rin pala yung unang account ko na nahirapan ako. This will the first time na may repeats, mababang AHT at survey akong dapat alagaan. At... palaging akong bagsak. BIG TIME. My manager that time would always talk to me kung anong problem ko, anung help ang kailangan, pero in a good way naman. I was never treated wrong kahit palyado na ko. And my mother bibe coach? She just won’t give up on me. Ako na nagsabi na magreresign na lang ako and I got a big NO for an answer. This mother bibe is a tech monster! LITERALLY! As in we get a response from her like “Paano ka naabot sa dito nang di mo to alam?” and “Pag may question ka, ibulong mo lang. Naririnig ng tier 2 eh baka masagot pa nila.” Of course my all time favorite, “Bakit supcall? Pag ito nasolve ko huwag ka nang pumasok!” Hahaha! Other superior would know her as a tech who eats receivers. Kabisado nya lahat. As in grabe! Nganga na lang kami kasi kilala sya on shore dahil sa galing nya. Jusko po.
Another upgrade sa skill namin ang magaganap. That was December 6, 2016. Before that, 7 months na akong bagsak. In reality, 3 months lang dapat terminable na. Pero iba si coach. She has her ways to keep me. This time I promised her na gagalingan ko na talaga. And I did it. I never failed that not much anymore. Meron man, pero di na alarming. 
Hanggang sa mineeting na kami na aalisin na ang tier 4 sa Pinas at ibabalik na lang sya sa US. Pero bago pa nangyari yon, nakapagresign na ako. I spent my 2 years and 8 months ata dito. Sobrang saya din dito. Madami akong naging kaibigan at may circle of friends talaga ako. Oo nga pala, nalimutan kong banggitin na dito ako natutong maghalfday, magpalate at umabsent dahil maganda palabas sa Cinema1. LOL! That was nothing for me pero si coach ang ang ang nagsuffer non. Hehe~ But really, madami akong natutunan dito sa SPI. I know na madadala ko ang mga good things na to sa next company na papasukan ko. 
0 notes
xslash-and-burnx · 5 years ago
Text
People in my 2019 ✨
Tumblr media
I entered 2019 without you. It was hard knowing that I did not just lost my boyfriend, but my bestfriend as well. But I had to! You know I had to because fixing us meant breaking us.
Tumblr media
You made my life a roller coaster! Everything fell apart but then somehow, everything made sense. You gave justice why I have more girl crushes than boys. It was wonderful. Thankyou!
Tumblr media
My grade 10 2017-2018. What we had was real, I knew that in my heart! Thankyou for the respect and love. Thankyou for letting me be your INAY though I am not your adviser anymore. To more moments with you! ❤️
Tumblr media
My AMNHS-CI team. It was a great journey! From “how to do this?” to “we did it!” All the sleepless nights in the school at kung kani-kanino pang bahay na natulugan natin, it was worth it. Congrats to the “Best Presentor.” ✨
Tumblr media
My G10 2018-2019! We sure had a lot of smiles and laughters. Thankful for all the memories with you. Wish you nothing but the best. 😘
Tumblr media
To my hs “friends”.. I’m sorry I’m keeping my distance. I know it’s just me. I wish you all well, I know you all are. Godbless!
Tumblr media
My g10 2019-2020! Last 3 months babies! You were the batch I wish not to have but I’m grateful because my wish did not come true. Another bunch of people who taught me a lot of things! I had my best teacher’s day celebration with you guys and I only said, “SALAMAT” that time because I was freaking speechless. I love all of you my baby damulags! Can’t wait to see you all grow into wonderful individuals. Stronger together! I hope you won’t forget me. 🥺
Tumblr media
Yow!!! Wazzup AMNHS MVT! You’re an unforgettable one! To try-outs until the last game, you made me so proud!!! Thankyou to the first ever W record. “Diyos muna bago galing. Amen!”
Tumblr media Tumblr media
To my captaiiin! I can’t believe how good of a person you are. I have known your brothers, your family actually and I thought I knew you the way I did but you being with me in the same room made me realized that for the last 3 years, I only knew your name. It was a pleasure for me to finally meet who you are! You are such a genuine person. 🥺 I couldn’t thank you enough for understanding me lalo na kapag PMS ako. Thankyou sa pag-aalaga kay coach kapag may sakit, kapag red days or even normal days lang. Thankyou because you first believed in me the whole game time. Sa halip na kayo yung pinapalakas ko ang loob, ako pa yung pinakalma mo. Yung mantra natin na “Diyos muna bago galing.” ay isisabuhay mo pa din. You are a sweet individual. Everytime binabanggit mo si Lord, natutunaw ang puso ko kasi may lalaki pala talaga na ganun and I always admire your family for being together every Sunday at the church. Thankyou for keeping your word. You have gained my trust so much that I share every thing and every thought of me. Thankyou for listening sa pamumula ko, sa pagrarant ko, sa drama ko sa buhay, sa drunk msgs ko, sa 1-3 am hits, sa kahit na anong sabihin ko. Salamat sa pagiging gigil pag pikon na kapag binubully kita. Lambing ko yon! 🤣 thankyou sa pagsagip sa buhay ko! Thankyou sa pagiging concern sa feelings ko, thankyou sa pag-alaga nito! Madaming madaming bagay pa ang dapat ko ipagpasalamat pero siguro to sum it all up, thankyou Captain kasi hinayaan mo akong makilala ka. Solid mo! To more yabangan 👊🏻💪🏻
And to my fam!!! ✨ You are the reason why I don’t want to fall. Hindi dahil lagi kayong nakasuporta. Kundi dahil ayaw ko lalong maramdaman nyo na disappointment ako sa family. You are the reason why I always have to be good because I cannot put all of you in shame. I’m sorry I’m such a big failure. I’m sorry I keep doing mistakes that takes too long to heal. I’m sorry for being me! 😊
0 notes
janellerbagtang · 6 years ago
Text
Tumblr media
SHS Team, February.
This has made me feel alive. Truth is, it was also hard. I had to pretend to be okay all the time since I was the captain of the team. Good thing I had Angel and Diana be the coaches. Oops, Ma'am Angel and Diana pala. Hahaha because of this team, I had my guarDIANANGELs. Oh bahala na kayo umintindi niyan. 😂
Sulit, Sasha, Essa, Cha, Ariane, Darlyn. Mahal na mahal ko kayo. Kayo yung naging happy pill ko, sobra. Alam niyo kung gaano naging kahirap yung pinagdaanan ko at pinagdadaanan ko nung time na yan. Di ko alam kung paano niyo ako natiis pero isa lang ang alam ko. Suportado ninyo ako at isa yun sa mga blessings na natanggap ko nung nabubuhay pa ako. ❤️
Oh diba, sabi ko sa inyo eh. Dadating din yung araw na wala na ako dito sa mundo. At habang binabasa niyo to ngayon, then ito na yung oras na yun. I think you may all say that I was unfair for leaving too soon or going back home. Don't worry, I'll look down in here to guide you guys. And how's the team going? Is it still okay? 😊 Thank you guys for making me feel alive, for showing me that there are still good people in this world who will not make you feel alone. 😁 Sana okay kayo sa mga jowa ninyo. 🤣 Mahal na mahal ko kayo, sobra. 😭 Kung pwede lang araw-araw tayo magkakasama, okay lang sa akin. Pero sa ngayon, araw-araw ko na muna kayong susubaybayan dito sa taas. 😉 Magiingat kayo palagi ha! Magdadasal! 🙏 Ate Nelle, Coach Nelle loves you a lot. 💯
0 notes
gojoycejasme-blog · 7 years ago
Text
Triangle
Hi kamusta i dont know para kanino talaga ang mensahi na tu.Sayu ba o sa kanya? Dapat ba talagang ganitu ako ngayun?
Masaya na lahat siguru ang kayo?
Hi ano na masarap ba ang boyfriend ko?na 2yrs kong hinantay ,pinagpuyatan araw araw makausap lang ang taong nangako at ang nag iisang taong nagpapakalma at nagpapasaya sa'kin? Na simpling tinatawag mo na sa akin na EX ko na ngayun dahil lang naman sa isang babae na katulad mo.Hindi kita kilala ,wala akong alam sayu pero alam na alam ko kilos ng boyfriend ko na boung pagkatao ko ay galit na galit pa din ako sa kanya! Pero sya pa din nanditu sa Puso ko.
Matanung ko lang Tao ka ba? Naging tao ka ba para saktan mo ako ?!babae ka din alam mo kung paano ang babae magmahal ?bakit ganun alam mo na mayroong kami pinagsisiksikan mo parin sarili mo at pinapapili mo pa talaga kahit mag iisang buwan palang kayu?
"Wala ka bang utak na magparaya nlng sa ating dalawa? "
Dahil mahal ko sya pinilit kong tanggapin na wala na ang taong mahal ko at sya na ang nasa sa iyu ngayun .malaya na kayu
Malayang malaya na...
Please please im healthy following my coach na no contact rule na dapat ang ex na bigla kang ngmessage na pakistop messaging ur x and calling him the way we used to na "DAD" PERO nakakatawa ka kasi it was sunday i decide totally bloked him na and on tuesday ka na ngmessage;pinaglalaruan nyu ba ako?kasi ako ayaw kong ipasa ang bola ko ! At para ba ipahiwatig mo na hawak mo account nya?o feel mo lang?At pls lang ha pakisabi naman sa kanya kapag sawa kana sa kanya anditu lng ako at pakisabi din na hwag na sya sulpot ng sulpot sa bahay ng 1am at hwag magdemand na kahit i offer him na sa maids room sya matulog ehh sya pang galit dahil sa kwartu ko ponterya nyang tulogan ewan ko ba mahal ko pa din sya...
May nangyari nga kasi nkalimutan ko wala n plang kami at baka rin naman nakalimutan nya rin na meron ikaw?...sorry ko ilusyunada lang baka bunga lng yun ng hindi ako ngparamdam sa kanya.
Sa mundo madaming lalake alam mo naman taken na sya dba bakit pomatul ka pa wala naman akong hawak kasi boyfriend ko lng naman sya pero san naisip mo din before mo sya pinapili mahal na mahal ko sya at babae ka rin tulad noong ikaw ay iwan ng taong mga mahal mo kaya nga my 2 ka ng anak dba? Sorry pero yan lng alam ko about you.
Baka nmn kasi sasaktan mo lng sya hwag mo na patagalin ha. Kung d kasi sya babalik sa kin atleast d sayu kasi d ko gustu tabas ng dili ng kaibigan mo na baka mas magaling ka sa kama kaysa sa kin .
Sana ha tao din kasi aq nag aalala subra
Salamat
Tumblr media
1 note · View note