#eksildim

[sevgimaciyor]

kırk satır yazdım. kırkında eksildim. kırkında da anlatamadım derdimi

[enkazdansblog]

Kendi varlığıma dair bir iz bile kalmadı sadece eksik, silik bir gölge gibiyim. Korkularımın ve karanlığın ortasında, kayboluşun verdiği tuhaf bir huzur var sanki, ama aynı zamanda dipsiz bir hüzün. Her şeyin bir parçasıydım bir zamanlar, şimdi ise sadece yok oluşa teslim oluyorum. Belki bu soğuk, beni tamamen tükettiğinde gerçek bir huzur bulurum. Belki de sonsuza kadar eksik kalırım belki de zaten çoktan eksildim, farkında olmadan

[gunluk]

Bir hata, bir öfke sonucu hayata gözlerini açmış cümlelerim. Bir pişmanlık, tek bir üzüntü duymadan döküldü dudaklarımdan. Ki ben böyle değildim. Gözlerim umutla bakardı geceye. Gündüzü bir sevgili gibi kucaklardım. Eksildim ve değiştim.

[okyanustakiyildiz]

Hikayemin eksik sayfalarını tamamlamaya çalışırken ben eksildim.

.

[parcalaryokolus]

Kendimden yudum yudum eksildim...

22:41 12.07.24

[infllames]

"kırk satır yazdım. kırkında eksildim. kırkında da anlatamadım derdimi."

'00.57'

[azbirazdepresif]

yaşamak bazen

eksildim diyip tamam olmanın küfrünü göğsünde taşımak gibi.

[yazan-kalem-siyah06]

Ben, senin en büyük ayıplarına yorgan oldum.

Bunu unut.

Herkesin sana sırt döndüğü günlerde bile yüzüne cennetin haritasına bakar gibi baktım.

Kendi kendine bile inanmadığın zamanlarında sana bir peygambere inanır gibi inandım.

Unut.

Ben, emdim senin zehrini.

Adım bastığın her yol yarılıyorken, yanında yürümeyi göze aldım, kabul ettim.

Unut.

Ben, senin için kendim ile savaştım. Kendimi değiştim sana, kendimi yenilgiye uğrattım.

Unut.

Ben, etrafındaki herkes karanlığına mum yakmaya erinirken, sana gün, güneş oldum.

Biliyorsun,

Çarpmadım suratına hiçbir eksikliğini, tamamlamaya çalıştım.

Başardım ya da başaramadım, bilemiyorum ama denedim.

Ben seni tamamlayabilmek uğruna, eksildim.

Biliyorsun,

Çiğnedim gururumu.

Tüm gidişlerini temize çektim, seni haklı çıkaracak sebepler uydurdum kendime.

Bekledim.

Ne zaman çağırsan, gözyaşlarımı silip geldim.

Belli etmedim sana hiçbir kırgınlığımı.

Biliyorsun,

Sen beni çamura da batırıp çıkarsan, ben toz kondurmadım senin üzerine.

Unut.

Ben, senin dikenlerini bastım üstüne kalbimin.

Unut.

Sevilmeyeceksin demiyorum ama;

Bir daha kimse benim gibi,

Bir daha kimse benim kadar asla!

Sen,

Sana ömrünü verebilecek birini kaybettin.

Sen,

Seni kurtaramayacaksa bile, seninle yanacak birini kaybettin.

Sen,

Sen seni kaldıramasa bile, seninle düşecek birini kaybettin.

Ben üzüldüm,

Geçer.

Sen kaybettin!

Bunu istesen de unutamazsın.!

Çünkü bazı kadınlar ;

Yanlış yapmak ve yalnız kalmak arasında

bir tercih yaparlar.

Adamına göre değil

Adabına göre.

Heveslerine göre değil

Hislerine göre karar verirler.

Sahte bir mutluluk yerine

Sade bir yalnızlığı tercih ederler.

İşte bu yüzden bazı kadınlar

Sınırlarını kendilerinin çizdiği

Gizli ve gizemli bir ülkede yaşarlar.

Zorunlu olduklarından değil

Gururlu olduklarından.

[ata-1966]

Kocaman bir beklentiyiz albayım. Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık, sevilmeyi beklerken beklemeyi sevmişiz. Sahi beklediğimiz, umut ettiğimiz şeyler bir gün gerçekleşecek mi? Gerçekleşmeyecekse bile bu çektiğimiz sıkıntılar dertler boşuna mı albayım? Ne olacak bu içimiz de ki yarım kalmışlıklar? Mutluluk bize uğramıyor albayım, mutsuzluğa nedense yemin etmiş gibiyiz. Olmaması sorun değil ki albayım. Olacakmış gibi olup olmuyor ya o kötü işte. Ne eskisi gibi olabiliyoruz ne de başladığımız yere dönebiliyoruz. Nasıl yapalım albayım? Ben büyüyemedim albayım, aslında büyümek istemedim. Bu aralar ne istediysem olmuyor zaten, neyse... Büyümek insanı olgunlaştırıyor albayım, olgunlaştıkça yalnızlaşıyorsun eksiliyorsun yarım kalıyorsun olmadı albayım ben yapamadım diğer insanlar gibi olmadım diğerleri gibi mutlu olmadım. Bu yüzden galiba eksildim. Fakat albayım mutlu olmak için sıradanlaşmak mı gerekiyor? Diğer insanlar gibi olmak mı gerekiyor? Ben büyümek istemiyorum sayın albayım. Diğerleri gibi olmak istemiyorum. Mutsuz olmakta istemiyorum. Ben hiçbir şey istemiyorum albayım. Hissizleştim resmen. Beni kurtar albayım. Beni bu benlikten kurtar. Gülmeyi unuttum albayım, insanlara gülmeyi, tebessüm etmeyi... Neden böyle oluyor soruyorum sana albayım, neden böyle oluyor? Bir şey yapmak lazım ama albayım ama ben ne yapabilirim ki? Ben Ber-kutayım. Buraya yazdıklarımı neyin var diye sormadan anlarlar mı acaba? Bırak anlamasınlar albayım. Zaten kim anladı ki bizi, kim elimizden tuttu ki, kim seninle mutsuzluğa da varım dedi ki, gelmedikleri için bırak gitsinler sayın albayım. Yürüsün gitsinler? Geldikleri zaman olmuyor, gittikleri zaman da olmuyor. Gelecek şeylerden ümidimiz yok albayım ama o gemi bir gün kesin gelecek...

Tehlikeli Oyunlar, Oğuz Atay

[goguskafesimezari]

sanki hayat onunla beni yarım bıraktığından, yarım bıraktığım o kadar çok şey kaldı ki. o filmlerin hiçbir zaman sonunu getiremedim ya da kitaplarımı bitirmedim.

çünkü sen bende yarım kaldın,

ve dünya eksildi.

bir daha toparlanamaz bir şekilde.

eksildim.

[listen-e-to-d-your-a-heart]

Zaman, ne kadar aktın da gittin,

Her adımda biraz daha eksildim.

Yürek ağır, gözler hep puslu,

Bir ses var içimde, ama hep suskun.

Dost dediklerim hayalden ince,

Bir rüzgar esti, hepsi savruldu.

Bildiğim yollar, kaybolmuş yine,

Kendimi ararken ben de unutuldum.

Hani derler ya her şey geçer,

Geçti, ama izleri hala derin.

Kaldım bir köşede, beklerim belki,

Ama umut değil, sessizlik gelir.

Zaman, ah zaman, ben seni bilirim,

Ne sevdan var ne merhametin.

Yıkıldım, kalktım, her defasında,

Ama yoruldum artık bu oyundan.

[dumanlikafalar]

"Ben seni tamamlayabilmek uğruna, eksildim..."

[eylem-er]

Eksildim ben, azaldı içimdeki su

Yeşermiyor cümlem.

Oysa

Ben senin bir kimsenim, sensin esin.

Buna inandım, uyudum

Uyandım bununla durdum.

Narın içinde canım niye kanıyor ??

Ba, Birhan Keskin

[fluendre]

duruldum. önce saçlarımı uzattım. sonra tırnaklarımı. sonra elime aldığım her şeyi öylece bıraktım. rakıyı bırakmam pek mümkün olmadı, sigarayıda. onları çoğalttım. kendimi kesmelerimin yerini, tenimde sigara söndürmeleri aldı. elimi insanlıktan ve kanlarından çektim. âhını aldığım o kadar insanın, mahvettiğim hayatlar kadar eksildim. duruldum. durulmanın eşiğinde toparlanmak kolay olmadı. hiroşimaya atom bombası atıldı, türkiyede seksen iki ihtilali gerçekleşti, ahmet kaya öldü, çocuklar vuruldu. duruldum. tüm bunlar olmasaydı. üstesinden gelebilseydim. acı beni bağrına basmasaydı da ben onu bağrıma bassaydım. ölüm girmeseydi hayatıma ya da ilk başta ben ölseydim herkesten önce. durulmasaydım, çıldırdığımla kalsaydım.

[otadam]

Yaşadıklarım beni öldürdü, sonra yeniden doğurdu, sonra tekrar öldürdü…

Sonra yine doğurdum kendimi, yeniden, ama hiç doğmuş saymadım. Her dönüşümde biraz daha eksildim, her kırılmada biraz daha yıkıldım. Bir yerlerde kalıp bekledim, belki bir umut, belki bir ışık, ama hep aynı karanlıkta buldum kendimi. Güneşli olamam, biliyorum. O kadar yükseklerde, o kadar uzaklarda, o kadar saf değilim artık. Her doğuşum, kendi ölümümü getirdi ve her ölüm, biraz daha fazla beni öldürdü. Bir çürüyüş, bir hüsran, bir düşüş... ve yine bir yük daha omuzlarımda.

Her defasında yeniden doğmak zorunda olmak, ama hiçbir zaman tam anlamıyla doğamamak… İşte bu, yaşamın tuhaf cehennemi. Ne tamamen ölü kalabilirsin, çünkü bir şekilde hep bir kıvılcım, bir parça hayatta kalmayı bulur içindeki karanlıkta, ne de gerçekten yaşarsın. Bu hayatta ne umut, ne çıkış var, çünkü senin gerçeğin bu; her defasında yeniden doğmak ama asla tam olamamak.

Hayat, bir döngü. Biri başlar, bir diğeri biter. Ama sen, hep aynı noktada, o dönüp durduğun çarkın içinde, kısır bir döngüde sıkışıp kalırsın. Yavaşça kaybolursun, ama yine de kaybolduğunu asla bilmezsin. Her şeyin bittiğini hissedersin, ama biterken yeniden başlarsın. Ve bir süre sonra fark edersin ki, başlamakla bitmek arasında bir fark yoktur. Ne kadar başlasan da, yine aynı noktada bulursun kendini.

[uzumlukekimsb]

40 ayımı sığdırdım bu bavula sende bunu zahmet edip oku Daha ne diyim ki . Bunu da veda say. Vicdanını beni kötü insan kalıbına sokarak rahatlattın..Elbette anliyorum,baska çaren yoktu.. Cünkü benim iyi insan olduguma inansaydın, bana yaptığın kötülüğü vicdanın taşıyamazdı. Gördün mü bak, insan deli gibi kosmak istedigi yere adim bile atamiyormus.

Ben sana güvenince kendimi dağa yaslanmisim gibi hissetmiştim , meger sen uçurummussun . Sen bana gökyüzünü gösterip topragin altına kefensiz gömensin. Unutur muyum hiç. Beni encok güvendiğim insan incitti. Çünkü sen milyonlarca insanin içinden güvenmeyi seçtiğimdin. En çok inanıp ,en çok Sevdiğimdin .Ve vine en iyi sen öğrettin , hiç kimseye sonsuz güvenilmeyeceğini. Şimdi Boğuluyorum ve kurtarilmak şöyle dursun, sevdiğim insan bana el uzatacak diye beklerken o beni suyu bulandirmakla suçladı.

Nasılım biliyormusun, kimseye acimi belli etmemek için gülüyorum, Kimse yikildigimi anlamasin diye sakalar yapıyorum. Nasilsin diye soran olursa iyiyim diyorum. Baskasi aglarken ben içime atıyorum. Ama kimseye çaktirmiyorum hep iyiyim ben hep mutluyum hep neseliyim Ama iste oturunca bir köseye o zaman dizlerimin bagiçözülüyor daliyorum düsüncelere, senin yüzünden agladigim gecenin sabahinda sen yazdinmi diye bakmistim ben bu caresizligi ne elimle ne dilimle anlatabilirim .

Yola çıkarken benden daha hevesli daha istekliydin Şöyle yaparsak böyle olur böyle yaparsak söyle olur dedin güven dedin bir takim planlar projeler mutluluk kokan hayaller koydun önüme inandım . Oyle bir boslugun içerisindeyim. ihtiyacim vardi gelmedin, agliyordum haberin olmadi olsa da görmezden geldin kalbim kirildi dedim: Napim takintilı biri erdal dedin. Şimdi sen çal kapilari ben o bıraktığın evde bıraktığın günden beri çayır yanıyorum bitmedi ateşim. inandim ve yola çıktım sonra baktimki, ne yol var ne yar, en tepeye ulaştığımı sandığım zaman en güvendiğim insan tarafindan aşağı itildim ben . inandigim yolda yalniz birakildim.

Herkesle savasim bitti. Bu defa çok saglam tükendim. Çok fazla yenildim. Kim daha çok zararda 4 yıl dile kolay . Ben güvenmeyip de ne yapsaydım ki .. elimden geleni yaptim ben çok çabaladim. upuzun mesajlar yazdigim için kaybettim. Yolda yürürken iki elimde tiklim tiklim doluyken sen msj atarsın da geç cevap Verirsem diye telefonu neredeyse basimin üzerinde tasidigim için kaybettim. Nasil bir his biliyormusun; Oda genis ama sigamiyorum. Kapi orada çıkamıyorum . Pencere açık , ama nefes alamiyorum. Bir seyler dügüm dügüm dizildi bogazima, ne yutabiliyorum ne atabiliyorum hatta ilk defa biri için gururumu görmezden gelip çabaladim ama olmadi yetemedim.

Her halim kusur oldu sana, her halim senin için arkadaşlarınla eğleneceğin malzeme dalga konusu oldu. Başaramadım. Ne toparlanabildim, ne de halimi anlatabildim dagildim, kendime gelemiyorum, kendimi bulamiyorum kayboldum ama öyle bucaksiz derinde degil sonu olmayan cöllerde degil kendi içimde SENDE kayboldum ben . KENDIMI KIRK YILLIK DÜSMANINMIŞIM GiBi HiSSETTiM NEDEN YAPTIN BUNU BANA .

Artık Iyi ya da kötü yok, hatta suçlu ve suçsuz birilerini de aramiyorum. Sadece bazi zamanlar, bazi noktalar var. Atilmasi gereken adimlar, yaninda olunmasi gereken anlar, söylenmesi beklenen kelimeler var. Bir de bunlarin hiçbirini yapmayan, sonrasında Karşılık bekleyen insanlar var. Çok eksildim, çok vuruldum. Kaç cephede birden yenildim. Ve fakat çok ögrendim, çok büyüdüm. Sular duruldu sonunda.. Gam yerini sabıra bıraktı.

Sen pirincin içindeki beyaz taş mıydın ? Dün oturup çobanla yas tutanlar, Bugün kurtlarla sürüye saldiryordu. Kimin gazıyla ne yaptın ? Kimim ki ben ? Yutkuna yutkuna hıçkıra hıçkıra ağladım son 1,5 2 aydır çok mücadele ettim. Bana yanlis yaptiğini biliyorsun ama yine de kendi davranışınla yüzlesmek zorunda kalmamak için suçu bana atıyorsun. Beni bir dalgada bozulacak dümenlerinizle karistirmaym.. Ölene kadar yalniz yaşamayı tercih edecek kadar incittin beni. oysa iyi biriydim ben , nasil düzelecek her sey nasil geçecek bu kirginlik bu aci. içinizdeki kötüyü ortaya çıkarana kadar beni köseye sıkıştırdın, çok yalvardım ben sana .

Sessiz kaldın kaldıkça daha kötü oldum . Kötü yanim görünür olduktan sonra da magduru oynuyorsun yapma ! Bazen yol terbiye eder insani, yasatarak anlatir düsünerek anlayamadigini . Çok sey yazmak istiyorum aslinda yorgunum bi o kadar da üzgün ve kirgin. bagira bagira sustum. Basta hersey guzel gider gibi olup neden sonra paramparça oluyo neden Yüzümdeki gülümseme yerini hüzne birakiyor. Yada neden her düstügümde güçlüymüsüm hersey yolundaymis gibi kalkyorum ayaga neden benimde elimden tutup iyi misin diyenim yok.

Şimdi büyük bir çikmazdayim. Yalıyorum evet ama nasil yasiyorum bende bilmiyorum, ruhsuzum karanligin vücut bulmus haliyim. Artık ben bile kendimi taniyamiyorum. Her sabah yataktan bir ceset kalkiyor disari cikiyor insanlara rol yapiyor mutlu görünüyor ve eve gelip kendi yalnizliginda saatlerce müzik dinleyip bos duvarlar izliyor bunu Allah'in her günü tekrarlyor. sadece güldügümü görüyorlar ama içimdeki yangından hiçkimsenin haberi yok.

Yaralarıma merhem olmani isterken zehir oldun. Baskasina ilaç olup, bana yara oldun. Sen herkese kostunda bir bende yoruldun.. Bazen topraga egilip sana da yük oluyor muyum diye sormak istiyorum. Yere çöküp bagira bagira daha fazlasina dayanamiyorum diye agladığım anlardan şimdi sessiz sakin bir kösede oturmus olana bitene gülümsüyorum. Bekliyorum sabrediyorum dayanmaya çalışıyorum yaşamaya çalışıyorum Hayat insani inceden inceden delirtiyor sanırım.

Bugüne kadar insanlarn bile isteye kötü olabileceklerini his düsünmemistim. Ama gerçekten kötü oldukları gerçegiyle yüzlestim. Dümdüz kötü ve hepsi, her seyi bilerek isteyerek yaptı . Sevgimi saçma sapan nedenler yüzünden heba ettin. Allah Sana birdaha sevilmeyi nasip etmesin desem içim razı olmuyor. O yüzden Ben istiyorum ki; kim,kimin hayatindan, benliginden ne çaldiysa; ona ömrünün sonuna kadar muhtaç olsun.

Telafisi olmayan bir kirginlk biraktin içimde. Çünkü Aldigim onca yaranin hiçbir seye degmedigini öğrendim. Çok sey yaptigimi zannederken hiçbir sey yapamadigimi anladim. Her koşulda yaninda oldum ve yine olurdum bu yüzden bu kadar haksizlik yaptın sen bana . Şimdi kapimın sana neden açılmadığını düşündüğünde eşikte beklettiğin günleri hatırla. Bu hayattaki gönüllü olarak yenildiğim tek insandın; ama ben senin Düşmanın olmadım olmayacağım . Yaz bunu bir yere. Bana yaptığın onca kötülüğe rağmen benden tek bir kötülük görmemek işte seni asıl bu düşünce her gün öldürecek. Vicdanın bana yaptıklarına rağmen sana tek bir kötülük yapmadığım için her gün senden hesap soracak.