#dr masama

[parnellanimation]

Dr. Masama returns with is most evil plan yet, he's going to stop traffic and make people late for work. Will the new hero on the block Captain Victoria stop him?

[nice2meetyouu]

I'm writing an article about why sitting is the new smoking (kasi sabi sa work e, napag-utusan lang) and I guess, the human body is really meant to be "moving." Maganda 'yung libro ni Dr. Adam Levine (sya pala nagpauso ng dramatic phrase na sitting is the new smoking), bibigyan ka ng sense of crisis. 'Yung intro ba naman eh your chair is out to get you saka sitting kills more people than HIV. Siguro kasi, nagagamot naman na ang HIV sa panahon ngayon. Hindi na matic tutuloy sa AIDS.

Nu'ng college, lagi akong on the go kaya siguro buto't balat na lang ako. Ngayon, lagi na akong nakaupo. Still trying to find ways kung paano ako magiging less sedentary. Gusto ko gayahin 'yung friend ko na may 500 jumping jacks na quota per day, kaso mababa kasi ceiling namin, masisira lang mga ilaw dito or may matatamaang fragile. 'Di rin maganda maglakad dito sa paligid, sa labas ng bahay—ang unsafe. At higit sa lahat, andami magluto ng nanay ko tapos hindi nauubos. Napipilitan akong kumain ng mas marami para "hindi masayang" at para hindi sya maging grumpy. Nagseself-sacrifice only to hate that I'm getting fat.

Anyway, ang sitting daw, rest period lang dapat in between hours of walking or moving. Hindi 'yung buong araw nakaupo. Ironic, kasi sa operating room naman, ayaw ko rin at ng iba pa dahil "varicose vein-inducing" kuno. Antagal mong nakatayo. Lahat ng sobra ay masama, kaya oorasan ko na kung gaano ako katagal nakaupo. Dapat daw pag may meeting, try mo tumayo-tayo or lumakad. Since off-cam naman mga meeting namin kadalasan, pwede ko siguro 'yon i-apply.

P.S. Sobrang saya pala talaga pag friday tapos wala na akong need intindihin sa trabaho! Enjoy na enjoy akong dumaldal at kumain sa weekend.

[jaennanzhou]

Posisyong Papel ukol sa Panahon na ba na babaan ang  Age Of Criminal Liability

Panahon na ba na babaan ang  Age Of Criminal Liability

Eyre Jyne Gines 12-Curie

            “Kabataan ang pag-asa ng bayan” isang papular na kataga ng ating bayani na si Dr. Jose Rizal ngunit kabataan nga ba parin ang pag-asa ng bayan gayong madami ng kabataan ang wala na sa tamang landas.

            Sa panahon ngayon, madami ng kumakalat na mga krimenal na maari isa sa iyong mga kaanak, kakilala, kaibigan o kaklase. Ngunit panahon na ba para babaan ang “Age of Criminal Liability” lalo na sa ating bansa? Hindi, sapagkat madami ang maakusahan na mga musmos na bata o minor de edad sa kasalanang hindi naman nila ginawa o oo, sapagkat kahit bata o minor de edad ay nakakagawa na ng krimen.

            Sa akin, nararapat lamang pababaan ang “age of criminal liability” sapagkat madaming bata ang nakasala sa batas. Maaring sabihin na ito hindi sinadya o nagkataon lamang, maari ring sabihin na sila’y musmos palamang at hindi alam ang kanilang ginagawa o sila’y naakusahan lamang ng kasalanang hindi naman nila ginawa. Ngunit isang bata mula sa Mushahar sa lungsod ng Bihar, India na si Amarjeet Sada, pitaong taong gulang, ang pinaka batang serial killer sa mundo na may pinatay na tatlong bata. Dalawa sa kaniyang pinatay ay kaniyang kapatid at pinsan at ang isa naman ay kanilang kapitbahay. Isa lamang siya sa mga batang serial killer sa mundo, kabilang na rito si Michael Hernandez na 14 na taong gulang, Cindy Collier and Shirley Wolf na 14 at 15 na taong gulang, at marami pa. Isa ito sa nag papatunay na kahit musmos o minor de edad pa lamang ay may kakayahan na itong gumawa ng krimen.

            Ngunit sila’y bata pa at hindi alam ang batas at wala pang kaalam alam na mali ang kanilang ginawa. Ngunit ayos sa batas “ignorantia juris non excusat” or sa wikang ingles ay “ignorance of the law excuses not or no one” na ibiga sabihin ay sapagkat ang tao ay walang alam sa batas o hindi alam kung mayroon batas ay hindi dahilan upang siya ay hindi managot sa kaniyang kasalanang ginawa. Kaya’t masasabi kong kailangang babaan ang “age of criminal liability” sapahkat kahit bata ay may kakayahan na itong gumawa ng masama maliit man o malaki.

[sadiatici]

Orta yaşlı ve düzgün giyimli bir adam sessizce kafeye girerek köşedeki masaya oturur.

Garsona sipariş vermek için beklerken yan masadaki gençlerin kendisine bakarak gülüştüklerini fark eder. Belli ki yakasına taktığı küçük pembe kurdele şeklindeki Rozetine gülmektedirler. Bu alaylı bakışları görmezden gelen adam, yan masadakilerin bu ısrarlı sırıtmalarına dayanamayarak elini lacivert ceketinin yakasındaki rozete götürerek,

'Bu mu?' diye bakışanlara sorar.

Yan masadakiler yüksek sesle gülerek,

'Küçük güzel Pembe kurdeleniz lacivert ceketinize pek de yakışmış!' diyerek sırıtmaya devam ederler.

Orta yaşlı adam bu sözü söyleyen delikanlıya dönerek,

'Lütfen masama buyurun bunu tartışalım' der.

Biraz önce tüm sevimsizliğiyle sırıtan delikanlı sebebini anlamadığı bir utanma ve sıkıntı hissine kapılsa da gelip masaya oturur.

Adam anlaşılır ve yumuşak bir sesle,

'Bu Rozet tüm dünyada, içinde olduğumuz ayda, kadınların arasında meme kanseri bilincini yaygınlaştırmayı ifade ediyor.

Ben bu rozeti annemin adına takıyorum' der.

Bu açıklama karşısında başkalaşan delikanlı,

'Çok üzüldüm, anneniz meme kanserinden mi öldü' diye sorar.

'Hayır' diye cevap verir orta yaşlı adam ve devam eder:

'Annem sağ. Küçük bir çocukken kendimi yalnız hissettiğim korkulu anlarımda her zaman başımı saklayabileceğim ve huzur bulacağım yumuşak bir yuvadır annemin memeleri. Annemin sağlığı için dua ediyorum.

'Hımmm' diye kekeler delikanlı.

'Bu rozeti karım için takıyorum' diye devam eder orta yaşlı adam.

'Karınız da herhalde iyi' diye sorar delikanlı.

'Evet, evet' der adam

'Karım benim için aşk ve sevgi kaynağı olmuştur her zaman. 23 yıl önce sevgili kızımızı beslemiştir memesiyle. Karımın sağlığı için Allah'a şükrediyorum.'

'Sanırım kızınızın sağlığı için de takıyorsunuz?

'Hayır.... Kızımı bir ay önce meme kanseri nedeniyle kaybettik.

Yaşının çok genç olduğunu düşünerek ihmal etmiş memesinde fark ettiği kitleyi. Bu nedenle geç kaldık.'

Genç delikanlı, yüzündeki utangaç ve üzüntülü bir ifadeyle,

'Çok üzgünüm bayım. Özür dilerim' der...

Orta yaşlı adam 'Kızımın anısına öğünerek takıyorum Bu küçük pembe kurdeleyi. Bu sayede çevremdekileri de aydınlatabiliyorum. Şimdi evine git, karınla, kızınla, annenle konuş' deyip cebinden çıkardığı küçük pembe kurdele rozetini uzatırken, delikanlı öne eğilir ve takmama yardım edebilir misiniz?' diye mahçup mahçup sorar.

Bu öyküyü Türkiye Meme Vakfı'ndan Dr. Can Gürbüz gönderdi..

Öykünün altına bir de not düşmüş:

'Bir mumun, diğer mumu yakarak aydınlatmasıyla kaybedeceği hiçbir şey yoktur..'

Lütfen bu hikâyeyi yayarak diğer mumları da aydınlatın...

TÜM AYDINLIKLAR KADINLARIN OLSUN...

alıntıdır

[trias9sj]

TAMA NA! Itigil ang pang-aabuso sa mga bata

"Huwag po!" "Tama na po"

Isa itong matinding karanasan ng isang kabataan sapagkat sila ay nasasaktan, naaapi, at naaabuso. Ang problema na ito ay nangyayari kahit saan at ito'y kailangan maaksyonan. Sabi ni Jose Rizal, “kabataan ang pag-asa ng bayan”, pero bakit natin itinatali ang ating mga anak sa pagkaroon ng kalayaan at magandang buhay na karapat-dapat nilang makuha? Bakit natin inaapi at inaabuso sa kaunting pagkakamali lamang? Bakit nadadamay ang inosenteng kabataan? Kaya Tama na! Itigil na! Hindi natin ito pwedeng mapalampas. Ang pag-aabuso sa anak ay nangangahulugan na siya ay pabayang magulang. Napaka-importante ang pag ibig pero paano mo naman maaalagaan ang anak kung wala kang pagmamahal at pag ibig? Masakit sa damdamin na makita na may naapi na bata dahil lumaki siyang may masamang pangyayari sa buhay, hindi man lang niya naranasan ang normal na buhay ng kabataan. Nakakalungkot ito sapagkat mahirap matupad ang kanilang pangarap dahil nakatali sila sa kanilang mapang-api na mga magulang. Ito ay may mlaking epekto sa kaniyang paglaki at nakakabahala ito. Dapat maging responsableng magulang sapagkat may karapatang magsumbong ang mga naaabuso na bata sa mga awtoridad. Ang patakaran laban sa pang-aabuso at para maprotektahan ang mga kabataan ay talagang nakakatulong dahil may karapatan ang mga kabataan na magsumbong upang maalis sa kasamaang paligid.

Sa Pilipinas, may mga humigit-kumulang sa 33 milyong mga bata sa ilalim ng edad ng labing-walo at awtoridad matantya na sa 1999 nag-iisa, mayroong humigit-kumulang 12,000 mga kaso ng pang-aabuso sa bata. Mas dumadami pa ang mga kaso ng pang-aabuso sa panahon ngayon. Maraming mga halimbawa ng pang aabuso na naranasan ng kabataan. Isang halimbawa rito ay ang pagbubugbog ni Berna Espinosa sa tatlong gulang na bata na sanhi na pagkakaroon ng pasa sa mukha ng bata. Ito ay ikinagalit ng magulang ng bata pati rin ang mga tao nang malaman nila ang balita na ito. Isa pang halimbawa ay ang kaso na nangyari sa Calauan Laguna na kung saan ang lalakeng nang-aabuso ng bata, inaresto dahil sa pagtutulak umano ng Marijuana. Nasusulat sa Noli Mi Tangere na isinulat ni Dr. Jose Rizal ang pang-aabuso sa mga kabataan. Kagaya nalang sa pagparusa ni Padre Salvi kay Crispin na kung saan napag-bintangan lang siya sa pagkuha ng dalawang onsa. Naaabuso rin ni Pedro ang kabataan sa tahanan na kung saan hindi ginagampanan ni Pedro ang kaniyang obligasyon bilang ama at ginagamit niya ang mga anak sa kaniyang mga kagustuhan. Noon man at ngayon, nalalaganap pa rin ang pang-aabuso sa mga magulang at iba pang mga tao kahit saan. Sa panahon na masama, kailangan nating magsama-sama sa pakikipaglaban at protektahan ang mga kabataan para sa ikauunlad ng bayan.

Paano nating masusulusyonan ang mabigat naproblema na ating nararanasan sa panahon ngayon? Sa panahon na nararanasan ng maraming kabataan ang pang-aabuso, mahalagang magtulong-tulong ang lahat sa pagbawas ng problema sa mga kabataan na naaaabuso. Dapat nating pairalin ang pag-ibig sa ating puso upang mawala ang galit at magkaroon ng pagmamahal sa anak. Ang pang-aapi ay kailanman hindi karapat-dapat maranasan nang lahat. Kaya dapat nating isumbong sa mga matataas na awtoridad kung may makita tayong sobrang inaapi ng magulang ang anak. Nahihirapan ang mga kabataan sa paglapit kaninoman sapagkat natatakot sila kung anoman ang mangyari sa kaniya. Kaya, maging daan tayo sa pagbabawas ng pang-aapi sa mundo, maging pag-asa tayo ng bayan sa pamamagitan ng pakikipagtulongan sa iba pang kabataan. Dapat mahigpit na ginagampanan ang awtoridad ang pagtulong sa mga kabataan na nasa peligro at mabigyan sila ng panibagong buhay na kung saan naaalagaan sila ng mabuti. Mahalagang mabigyan sila ng pag asa at maligtas natin ang buhay ng isang kabataan nang sa gayo’y maiunlad natin ang bawat isa sa paglaki.

[sophiamg]

TINIG. NG. KABATAAN.

“Click, Connecting….Connected!”

“Good morning class, today we will be discussing a new topic.”

Zoom. Online class. Synchronous class. Ito ay ang naging bukang-bibig ng karamihan lalong-lalo na ang mga estudyante sa taong ito sapagka’t tayo ay nasa kalagitnaan ng isang pandemya. Ang zoom ay isang plataporma na nagbibigay ng kakayahan sa mga estudyante at mga guro pati na rin sa buong akademikong administrasyon na ipagpatuloy ang edukasyon sa kabila ng sitwasyon ngayon. Isa sa mga halimbawa ng Social Media ay ang Zoom at walang duda na ito ay makatutulong sa akademikong pangangailangan ng mga estudyante.

Kung ako ang tatanungin, sa tanong na “Ang social media ba o ang internet ay nakatutulong sa iyong pag-aaral?", ang aking magiging sagot ay "Syempre dahil nagbibigay ito ng malawak na impormasyon para sa aming mga asignatura". Ito nga naman ay tama ngunit gusto ko na mas palalimin pa ang aking kaalaman tungkol sa paksang ito at para matulungan ang iba na maintindihan kung ang Social Media ba ay may malaking tulong para sa mga mag-aaral.

Dito, iyong makikita ang aking iba't-ibang ideya sa opinyon patungkol sa paksang ito na naiuugnay sa aking pamagat-TINIG. NG. KABATAAN

TINIG

Una. Ang Social Media ay may nga positibong epekto sa edukasyon kabilang na ang mas pinabuting pamamaraan ng komunikasyon.

Sa pagiging isang estudyante na tumataas ang antas ng pag-aaral kada taon, kinakailangan nilang mas pabutihin ang kanilang mga personal na kakayahan, bumuo ng mga pagkakaibigan, at kumuha ng mga oportunidad upang maisagawa ang kanilang mga obligasyon sa kanilang komunidad. Ang Internet o Social Media ay nagsisilbing gabay para sa mga estudyante na makita ang realidad ng lipunan, kahit pa ito ay patungkol sa politika o ekonomiya, mabuti man o masama. Makatutulong ito sa kanila upang lumago araw-araw at para maging mga indibidwal na responsable at pantas. Wala na akong mas inaasahan pa kung hindi ang bawat kabataan na tumayo kasama ang kanilang mga sariling opinyon at paniniwala na may respeto sapagkat gagabayan sila nito sa edukasyon, sa pansariling pamumuhay, at ang ang pinakamahalaga, ang kinabukasan.

NG

Pangalawa. Ang koneksyon sa gitna ng mga mag-aaral at ng lipunan ay uunlad pa lalo. Ang "ng" sa aking paksa ay nagsisilbing koneksyon ng mga salitang "tinig" at "kabataan". At kung wala ito ay walang mangyayari at walang mailalahad na malinaw na kahulugan.

Sa katagalan, ang kabataan ay mas magiging independiente at makabubuo ng katatagan, kaya ang koneksyon sa gitna mga mag-aaral at ng lipunan ay isa rin sa mga kailangang bigyan ng pansin. Ang kahit anong uri ng matatawag na "online spaces" ay siya ring mga "social spaces", kung saan ang mga estudyante ay maaaring magsaliksik at gumalugad nang mag-isa na siyang nakatutulong na makabuo ng pansariling diskarte at ng mga kakayahan na maaari nilang mailapat sa araw-araw nilang pamumuhay. Isa rin ang pagkatuto ng maayos na pagsusuri at pagdedesisyon sa mga sitwasyon sa mundong minsa'y mapanganib.

KABATAAN

Pangatlo. Ang pinakakilala at pinakaimportanteng pamana ni Dr. Jose Rizal ay ang kaniyang mga salitang nagsasabing, “Ang kabataan ay ang pag-asa ng bayan”.

Naniniwala ako na ito ay patuloy na dumadaloy hanggang sa panahong ito bilang isang kasabihan at representasyon para sa lahat ng mga kabataang Pilipino na mag kakayahang marating ang hindi pa nadidiskubre at makamtan ang mga bagay na mas higit pa sa narating ng naunang mga henerasyon. Sa pag-unlad ng teknolohiya, ang ating henerasyon sa mga araw na ito ay maaari nang mabigyan at makakuha ng sapat at kapaki-pakinabang na impormasyon, katotohanan, at mga paraan na makapagpapabuti ng isang indibidwal. Naniniwala rin ako na ang Social Media ay nagbibigay ng kakayahan sa mga estudyante na maging malikhain. Maaari nilang maipakita ang kanilang mga kakayahan sa mga plataporma kagaya na lamang ng mga paggawa ng mga "blog" kagaya na lamang sa platapormang tinatawag na Tumblr o ang pagpapakita at paglalahad ng pansariling mga opinyon patungkol sa politika sa Twitter. Ngunit, kailangan pa rin nilang magkaroon ng disiplina. Ang isang mag-aaral ay nangangailangang magakaroon ng kaalaman tungkol sa kanilang mga limitasyon at malaman ang tama at mali. Kalakip ng paggamit ng mga makabagong plataporma ay ang pagiging responsable at siguraduhing hindi nagkakaroon ng pang-aabuso sa paggamit ng mga ito.

Sa huli, ang mga bata ngayon ay ang mga magiging pinuno at pag-asa ng henerasyon at nasyong ito.

Sa pagkakaroon ng disiplina, ang Social Media ay hindi lamang makatutulong para sa alademikong pangangailangan,

kung hindi pati na rin upang matuto, manaliksik, bumuo ng mga pagkakaibigan, at daan upang maging isang responsableng mamamayan ng ating bansa.

[jeromecarlemasa]

Ang Wikang Filipino sa Kasalukuyang Panahon

Gawa ni: Jerome Carl Emasa ng 11 - 6 (Cimatti)

              Ang wika ay kabuhol ng ating kultura kaya naman isa sa mga pinakamahalagang katangian ng ating kultura ay ang paggamit ng sariling wika. Bawat mamamayan sa isang bansa ay kinakailangang matuto, makaunawa, at mapag-aralan ang kani-kanilang wika. Subalit, hindi madali pag-aralan ang isang wika. Isang kumplikadong paksa ang wika dahil mayroong mga baybay o mga salita na ngangailangan ng mas malawak na interpretasyon o kaya naman paliwanag. Sa kasalukuyang panahon, ang mga mag-aaral ay nakikitaan ng kanilang mga guro sa Filipino na humihina ang kanilang kaalaman sa wikang Filipino. Ang isa na rito ay si Gng./Bb. Mila Villanueva na isang guro ng Filipino.  

          Sa kanyang apat na dekada ng pagtuturo, napapansin niya na patuloy humihina ang kanyang mag-aaral sa paggamit ng wikang Filipino. Inihalintulad niya ang mag-aaral ngayon sa mag-aaral noon at napatunayan niya na totoong humihina na ang kaalaman ng bawat mag-aaral sa wikang Filipino. Ang kanyang dahilan kung bakit humihina na ang kaalaman ng mga mag-aaral ngayon sa wikang Filipino ay dahil sa paggamit ng Text Messaging o Internet. Sa aking palagay, ang dahilan nang pagkahina ng ating kaalaman sa wikang Filipino ay ang pagtatangkilik natin sa iba't-ibang kultura at pamamaraan ng pananalita ng ibang bansa. Ako'y sumasang-ayon kay Gng./Bb. Villanueva na totoong humihina na ang ating kaalaman o kasanayan sa wikang Filipino at sumasang-ayon din ako na dapat mas lalo pa natin bigyan ng tuon o pokus ang ating sariling wika upang lumawak ang ating bokabularyo o kaya naman ang ating kaalaman sa ating wika upang matuto tayo tumangkilik sa sariling kultura at gumamit ng wastong Filipino. Subalit, sa konsepto ng pagkaunawa habang nakikipagsalamuha, dahil sa nakasanayan ng maraming Filipino sa kasalukuyan panahon ang paggamit ng dalawang wika habang nagsasalita at dahil na rin sa pagbabago ng wika, ang aking pipiliin ay ang kanilang nakasanayan upang mas maging payak at magkaunawaan ang isa't isa. Sa aking palagay, mas mahalaga ang magkaintindihan ang bawat isa sa isang komunikasyon upang malaman natin ang kanilang opinyon o punto sa pinakapayak na salita.

          Nakalulungkot isipin na ang ibang Pilipino ay unti-unting nawawalan ng gana sa sariling wika o kultura ngunit pagdating sa ibang wika o kultura ay sobra sila tumangkilik nito. Hindi masama tumangkilik sa ibang wika o kultura, ang akin lamang ay sana pahalagahan pa natin ang sariling wika at kultura. Gaya ng sinabi ni Dr. Jose Rizal, ”Ang hindi magmahal sa sariling wika ay higit sa hayop at malansang isda”, huwag na huwag natin kakalimutan ang sariling wika o kultura dahil ito ay ang ating pagkakakilanlan. Bilang pagtatapos ng aking blog, ang aking punto ay sumasang-ayon ako kay Gng./Bb. Mila Villanueva na humihina na ang ating kaalaman sa wikang Filipino kaya dapat lalo pa natin paigtingin ang pag-aaral ng wastong paggamit ng wikang Filipino ngunit sa konsepto ng pagkaunawa habang nakikipagsalamuha ay mas pipiliin ko ang nakasanayan upang mas maging payak at magkaunawaan ang isa't isa.

[sinagtala1999]

Kritikal na sanaysay

May mga akda na binuo hindi upang patuloy na aliwin ang madla kundi para gisingin ito  at imulat sa katotohanan na ang lipunan ay tumatakbo sa sistemang bulok at di patas.  Ayon kay Nadine Gordimer, “ang sining ay nasa panig ng mga binubusabos.” Mabili  man ang ilang manunulat upang sumulat ng mga akda na nakapagpapahimbing ng  pusong naghihimagsik. May matitira pa rin na susulat upang hindi lubusang malunod sa  kawalan ang kasaysayan at kasalukuyang hirap ng sambayanan. 

Ang Literatura ng uring anak pawis ang unang halimbawa. Sa akdang ito tinampok ang  iba’t ibang manunulat at akda na lumaban sa ilang dekadang panunupil ng naghaharing  uri. Ang mga akda ay naglalaman ng masisidhing damdamin ukol sa kahirapan, bulok  na pagpatatakbo ng gobyerno, inhustisya at pang-aapi ng mga negosyanteng dayuhan.  Ayon kay Dr. Bienvenido Lumbera, “Sapagkat ang mga bagong manunulat ay kasapi sa  mga kilusang bayan, kaya ang pinapaksa ng kanilang mga akda ay ukol sa karapatan  at kapakanan ng uring anak pawis.” 

Di masyadong nakapagtataka na ilang dekada na ang lumipas ay parehas pa rin ang  hinihiyaw ng masa. “Kulang sa ulam, kulang sa damit, kulang sa kaalaman, kulang sa  pera, walang yaman, walang lupa, walang-wala.” Ang pangungusap na ito ay hango sa  akdang “Kulas” ni Chit Balmaceda Gutierrez. Sa kuwentong ito ipinakita kung paano  napwersa si Kulas na isang ordinaryong tao na gumawa nang masama. Si Kulas ay  nagrerepresenta sa libo-libong Pilipino na kung hindi man sa kulungan ang bagsak dahil  sa pagtugon sa kalam ng sikmura ay sa tabi na lamang at wala ng buhay. Isa lamang  itong kapiranggot na parte ng bunga ng bulok na sistema ng gobyerno. 

“Bawat karanasan ay naiimpok na hibla sa dibdib.” Tama si Fidel Rillo sa sinabi nya  dahil lahat ng nakita, naramdaman at naranasan ko simula noong musmos pa lang ako  ay taban taban ko pa rin hanggang ngayon. Magmula sa mga prinsesang laging  nililigtas ng prinsipe, sa nanay ko na inaapi ng tatay ko hanggang sa mga research at  isyung panlipunan ukol sa Feminismo. Ang opresyon sa kababaihan at ang dulot nito ay  nakatatak na sa kukote ko.  

Unang taon ko sa PUP, sa aming asignaturang kasaysayan naging paksa namin ito.  Egalitaryo ang sistemang pangkasarian na umiiral bago dumating ang mga tinapay. Di  tulad ng ibang bansa sa Pilipinas noong panahon na iyon ay mahalaga at mataas ang  pagtingin sa babae. Sa kababaihan nakareserba ang kapangyarihan ng relihiyon at  kasaysayan dahil ang mga babaeng babaylan ang gumagawa nito. Malayo sa  kasalukuyang panahon. 

Mahirap umangat at magtamo ng pagkilala sa panahon ngayon lalo na kung babae ka.  Talamak ang diskrimanasyon at represyon sa lahat ng lugar at antas ng pamumuhay.  Masasalamin ito sa akda ni Babeth Lolarga na “ Ang himas ni Ricardo.” Sa kuwentong 

ito binigyang diin ang sexual politics, ang pagwaksi ng kumbensyunal na pagtingin sa  pagpapamilya at isteryutipo ng babae bilang sunud-sunuran sa lalaki.  

Hindi naman nga kasi parausan ang kababaihan. Lalong hindi inutil ang babae kung  wala syang anak. At mas lalong hindi kami anino o sunod-sunuran ng kalalakihan. 

Mabuti na lang at noong dekada ’90 ay isinilang ang isang akdang may feministang  paninindigan at nagkaroon ng mga pagkilos ukol dito dahil kung wala baka iniisip ko  ngayon na mali ang aking mga paniniwala. Nakakalungkot lamang na ang mga  institusyon na dapat magtuturo na iwaksi ang sistemang patriyarkal ay siya pa ang  nagtuturo nito.

[ihateuverymuch]

The Ballad of Songbirds and Snakes (*Spoilers*)

Ang scary na inaaway ni Sejanus si Dr. Gaul pero tama nga naman kasi siya. Wala naman silang right dun sa ginagawa nila.

What kaibigan ng tatay ni Coryo si Casca???

Kaano ano kaya ni Caesar Flickerman si Lucky? Magkasing fab sila e HAHA

Kaano ano kaya nila Arachne si Seneca?

Kaano ano ni Coral si Finnick? Parehas nilang trip trident hehe cute. Girl power!

Jusco references ni Lucy sa Mockingjay haha.

Damn nagseselos si Coryo dun sa kanta ni Lucy. Sad na di siya sumaya after.

Cute gusto kunin ni Pluribus si Lucy pagnanalo siya. Also, cute rin nung cheer.

Meron nga kayang lover si Lucy sa district 12? Ano kaya yung bad business niya don. Dinaya nga kaya siya?

Ano kaya yung ginawang masama ni Tigris para magsurvive? 🤔

Damn even grandma is sorry that Lucy will probably die in the HG.

Damnnnnnnnnn nagconfess si Coryo. Binigay rin nya ung silver compact from his mom. Hnggggg. Ano kaya lalagay sa loob? Yung poison for rats???

Shets nagkiss sila bago nagHG. The tea for the mentors!!!

Taga-san nga kaya si Lucy kung hindi talaga siya taga-district 12? 🤔

Hmmm unusual nga yung connection ni Lucy kay Jessup. Genuine kaya yung feelings niya kay Coryo or minamanipulate niya lang? 🤔

Yung idea ng team-up ni Jessup at Lucy jsq parang Peeta and Katniss.

Ang scary lumitaw na si Clemmie. Ano kaya effect non kay Coryo?

Tanginaaaa bakit kailangan ipakita yung battered na Marcus. Sobrang hindi deserve.

Shet kaya pala sabi ni Casca ilagay si Sejanus sa likod para madaling makawalkout. Felt bad for him. For Marcus. For the district.

Lalasunin kaya ni Lucy si Jessup kung silang dalawa matitira? 🤔. Kawawang Lysistrata. Too trusting ng teamwork kay Coryo.

Damn scary ni Lamina pinuntahan pa si Marcus para patayin. Tho I think Mercy killing. Pip psycho tuwang tuwa pa potek.

Ang sad nung death ni Dill. May TB na pala siya.

Hala nawawala si Sejanus. Ano na kaya nangyari sakanya.

Damnnnnn wth is Sejanus doing inside the arena. RIP BOI. Ano ba yannnn di niya iniisip ibang tao. Gg sa demerit si Coryo.

Ugh ano bang problema ni Gaul at Casca sakanya bakit siya na naman alay.

Damn tama yung convincing route na tinake ni Coryo kay Sejanus. Pero hindi naman siya nakatulong sa future???

Aaaaagahd hinahabol na sila ng tributes. Tangina ni Sejanus eh ang bobo. Gets ko naman why ginawa niya pero puta di niya inisip na pipigilan siya tapos may masasacrifice????

Damn tntrauma lang ba siya ni Gaul para magalit sa tributes? Also wtf napatay niya si Bobbin.

Gago talaga na gusto lang siya turuan ng lesson. Plus, what's this thing about control.

Ugh Sejanus and the prize. Tanga mo talaga sizt. Di nalang niya bigay kay Coryo.

Nice bestfriend ni Coryo si Festus. Haha kakastress di siya makamoveon sa cannibalism ng tatay ni Persephone. Tho trauma naman talaga.

Damn scary talaga yung may trident. Jusco nagform pa ng team.

Jusco napakawalang ambag nung mga announcer. Di maalala name nung tributes and mentors.

Lumabas na si Lucy pero shet bakit may rabies si Jessup. Sayang team. Galing sa racoon daw yata. Ew. Shet why niya hinahabol si Lucyy.

Sad nahulog si Jessup pero at least di siya iniwan ni Lucy. Thanks Lysistrata for sending her water and food.

Sad for Tigris nung nafigure out niya anong nangyari dun sa Arena. Tapos mawawalan pa sila ng home. 🙁

Saddddddd naghunt na yung 3. Kawawa si Lamina pinagtulungan. Damn tnraydor nila si Tanner.

Sad nung pinagtabi tabi na ni Reaper yung mga katawan.

Another casualty for the mentors - Gaius.

Noooo gagamitin yung scary snakes x_x. Damn nilagay ni Coryo yung panyo na may scent ni Lucy para di siya guluhin. Smart. Rebel. Damn cheating XD

Ang sad na nilolookdown niya si Mrs. Plith

What panong biglang namatay si Wovey??? Nilalason naba nila???

Noooooooo nilabas na yung colorful snakes. Damn kawawa naman si Clemmie. Kawawa yung mga tributes na napoison.

Nooooo dead na rin si Coral. Damn she was strong.

Lucy sang to the snakes tapos di siya inatake? Kasalanan ba to ni Corya or what.

Yesss namend na kay Clemmie. Sana legit. Hahaha.

Damn Teslee smart af. Nahack yung drone ampota. Napatay pa niya si Mizzen.

Saddd sayang yung hacking napatay agad siya ni Treech.

Damn 3 nalang sila. Shet nakakakaba yung Treech vs Lucy. Tangina scary tinago na naman niya yung snakes. Yare si Treech. XD

Damnnnnn nauto si Reaper uminom ng tubig na may lason. Panalo na si Lucy!!!

What the fuck nahuli rin siya sa mga ginawa niya tapos ginawa siyang Peacekeeper!!!????

[parnellanimation]

A new superhero arrives in the city of Grimsburg, she's tough, she's got a holland lop bunny, and she's come to put a stop to the Notorious Dr. Masama and Wendy.

Get ready, because it's going to be an exciting second season.

[ibokumus]

nero🦂✌️

Orta yaşlı ve düzgün giyimli bir adam sessizce kafeye girerek köşedeki masaya oturur.

Garsona sipariş vermek için beklerken yan masadaki gençlerin kendisine bakarak gülüştüklerini fark eder. Belli ki yakasına taktığı küçük pembe kurdele şeklindeki Rozetine gülmektedirler. Bu alaylı bakışları görmezden gelen adam, yan masadakilerin bu ısrarlı sırıtmalarına dayanamayarak elini lacivert ceketinin yakasındaki rozete götürerek,

'Bu mu?' diye bakışanlara sorar.

Yan masadakiler yüksek sesle gülerek,

'Küçük güzel Pembe kurdeleniz lacivert ceketinize pek de yakışmış!' diyerek sırıtmaya devam ederler.

Orta yaşlı adam bu sözü söyleyen delikanlıya dönerek,

'Lütfen masama buyurun bunu tartışalım' der.

Biraz önce tüm sevimsizliğiyle sırıtan delikanlı sebebini anlamadığı bir utanma ve sıkıntı hissine kapılsa da gelip masaya oturur.

Adam anlaşılır ve yumuşak bir sesle,

'Bu Rozet tüm dünyada, içinde olduğumuz ayda, kadınların arasında meme kanseri bilincini yaygınlaştırmayı ifade ediyor.

Ben bu rozeti annemin adına takıyorum' der.

Bu açıklama karşısında başkalaşan delikanlı,

'Çok üzüldüm, anneniz meme kanserinden mi öldü' diye sorar.

'Hayır' diye cevap verir orta yaşlı adam ve devam eder:

'Annem sağ. Küçük bir çocukken kendimi yalnız hissettiğim korkulu anlarımda her zaman başımı saklayabileceğim ve huzur bulacağım yumuşak bir yuvadır annemin memeleri. Annemin sağlığı için dua ediyorum.

'Hımmm' diye kekeler delikanlı.

'Bu rozeti karım için takıyorum' diye devam eder orta yaşlı adam.

'Karınız da herhalde iyi' diye sorar delikanlı.

'Evet, evet' der adam

'Karım benim için aşk ve sevgi kaynağı olmuştur her zaman. 23 yıl önce sevgili kızımızı beslemiştir memesiyle. Karımın sağlığı için Allah'a şükrediyorum.'

'Sanırım kızınızın sağlığı için de takıyorsunuz?

'Hayır.... Kızımı bir ay önce meme kanseri nedeniyle kaybettik.

Yaşının çok genç olduğunu düşünerek ihmal etmiş memesinde fark ettiği kitleyi. Bu nedenle geç kaldık.'

Genç delikanlı, yüzündeki utangaç ve üzüntülü bir ifadeyle,

'Çok üzgünüm bayım. Özür dilerim' der...

Orta yaşlı adam 'Kızımın anısına öğünerek takıyorum Bu küçük pembe kurdeleyi. Bu sayede çevremdekileri de aydınlatabiliyorum. Şimdi evine git, karınla, kızınla, annenle konuş' deyip cebinden çıkardığı küçük pembe kurdele rozetini uzatırken, delikanlı öne eğilir ve takmama yardım edebilir misiniz?' diye mahçup mahçup sorar.

Bu öyküyü Türkiye Meme Vakfı'ndan Dr. Can Gürbüz gönderdi..

Öykünün altına bir de not düşmüş:

'Bir mumun, diğer mumu yakarak aydınlatmasıyla kaybedeceği hiçbir şey yoktur..'

Lütfen bu hikâyeyi yayarak diğer mumları da aydınlatın...

TÜM AYDINLIKLAR KADINLARIN OLSUN...

[binibiningmikkaella]

Filipino o English?: Pilipinas, ano ba ang wika mo?

“Ang hindi magmahal sa sariling wika ay higit sa hayop at malansang isda; kaya ating pagyamaning kusa, gaya ng inang sa atin ay nagpala.”

― Gat Jose Rizal

Ang katagang ito ay mula sa sinasabing unang tula na ginawa ng ating bayani na si Dr. Jose Rizal noong siya ay walong taong gulang, taong 1869. Ang tulang ito ay pinamagatang “Sa aking mga kabata” na nagpapakita ng pagmamahal sa bansang Pilipinas at maging sa wika nito.

Dito sa Pilipinas kapag nagsalita ka ng purong Filipino ikaw ay masasabihan na “makaluma” o di kaya naman ay “masyadong makabayan” kapag naman ikaw ay nagsalita sa wikang Ingles ay sasabihan kang “mayabang” “matalino” o “mayaman” pero kapag pinagsama mo ang Filipino at Ingles sa pangungusap ikaw naman ay masasabihang “conyo” Eh ano ba ang dapat na gamiting wika?

Noon pa lang naging malaking isyu na sa bansa ang paggamit ng wika. Aniya ng iilan dapat na magsalita lamang tayong mga Pilipino gamit ang wikang Filipino dahil ito ang ating pambansang wika. Dagdag pa nila, hindi dapat tangkilikin ang kolonyal na wika dahil malaking kawalan daw ito ng respeto sa ating bansa. Sagot naman ng gumagamit ng dalawang wika (wikang Filipino at wikang Ingles), hindi masama na gumamit ng dalawang lenggwahe bilang midyum sa isang komunikasyon dahil ang wikang Filipino at wikang Ingles ay parehas na opisyal na wika ng ating bansa. Dagdag pa nila, ang mahalaga ay hindi kalilimutan ang bansang pinanggalingan.

Ilang daang taon na ang lumipas at patuloy pa rin ang pagbabago ng ating wika maging ang ilang mga salita na ating ginagamit. Dahil nga sa tayo ay sinakop noon ng ilang mga makapangyarihang bansa tulad ng Esapanya, Japan, at America, maraming napalitan at nabuong mga panibagong salita sa ating wika. Dahil sa matagal na pagkakasakop sa atin ng iba’t-ibang mga bansa ang ilan sa ating mga salita ay hinango sa iba’t ibang wika katulad na lamang ng salitang “administrasyon” na mula sa salitang espanyol na administración.

Isa ang wika sa nagbibigay ng pagkakakilanlan ng isang bansa. Mula rin sa wikang ating ginagamit, ito ang nagiging susi sa isang maayos at payapang estado. Ang wika ay isang paraan ng komunikason kung saan ang dalawa o higit pang tao ay ginagamit ito upang magpalitan ng mga impormasyon o mensahe. Malaki ang nagiging gampanin ng wika sa relasyon ng mga tao dahil maaari nitong mapagbuklod o mapagbukod ang mga mamamayan sa isang bansa. Napakamakapangyarihan ng wika na nagagawa nitong pasunurin ang marami. Kung ano ang wika na kinikilala at pinakaginagamit ito ang sinusunod ng maraming tao, isang halimbawa ay ang wikang Ingles. Sa panahon ngayon, maraming mga institusyon ang gumagamit at tumatangkilik ng wikang ito kaya naman maging ang kultura ng bansang pinagmulan ng wikang Ingles ay na a-adopt ng karamihan. Naging basehan na rin ang wikang Ingles sa galling at talino ng isang tao, at maging sa basehan ng estado o katayuan sa buhay. Kapag matatas ka sa wikang Ingles ikaw ay matalino o hindi kaya naman ay nanggaling sa mataas na antas ng lipunan. Maiisip agad ng marami na ikaw ay nakapag-aral o nag-aaral sa isang magandang unibersidad kapag ikaw ay bihasa sa kolonyal na wika. Subukan mong magsalita sa wikang ingles at tiyak na mapapa wow ang sinumang makakarinig sa iyo at sasabihan kang matalino.

Labis ang kapangyarihan ng wika na hindi lamang nito kaya kang pagmukhaing matalino dahil maaari rin nitong burahin ang pagkakalinlan ng isang bansa o grupo kung tuluyan na yayakapin ang wikang dapat na pangalawa lamang sa maging priyoridad na wikang gagamitin. Sa ilang pag-aaral, iilan sa mga etnikong wika ang tuluyan nang nabura at ang ilan pa ay nanganganib at inaasahan na mawawala sa darating na panahon. Isa sa mga nakikitang dahilan ng pagkawala ng iilang mga wika ay dahil sa hindi paggamit ng naturang wika at napapalitan ito ng mga wika na ginagamit ng mga malalaking rehiyon katulad na lamang ng wikang Ingles.

Ang wikang Filipino ang pangunahin at pambansang wika ng Pilipinas. Ito ang dapat nating pagyamanin dahil ang wikang ito ang sumasalamin sa ating kultura at pagkakakilanlan bilang isang Pilipino. Totoong hindi masamang matuto ng ibang lenggwahe katulad ng wikang Ingles dahil paraan ito upang makilala ang kultura ng bansa at ito rin ang kinikilala bilang unibersal na wika. Ngunit katulad nga ng sinabi ni Conrado de Quiros sa kaniyang isinulat sa “Ang Kapangyarihan ng Wika, Wika ng Kapangyarihan” hindi maaaring maging una ang Ingles.

[supermangelica]

JEEP MO, JEEP KO, JEEP NATING LAHAT!

Pagbyahe nga ang isa sa pinakamasayang gawain ng tao. Bukod sa kung saan-saan ka makakarating, maraming tao pa ang iyong makakasalamuha. Bukod sa dalawang nabanggit, mapapag-aralan at ma-a-adopt mo pa ang kultura at tradisyon ng iba’t-ibang lugar. Wag na tayong lumayo, bakit hindi natin tingnan ang sariling atin. #ItsMoreFunInThePhilippies, isang agenda at itinatag ng Department of Tourism. Paraan para ipromote ang magagandang tanawin sa bansa, kagaya ng Windmill sa Ilocos, Pagsanjan Falls sa Laguna, Bulkang Taal sa Tagaytay, Chocolate Hills sa Bohol, Underground River sa Palawan, Enchanted River sa Surigao at madami pang iba. Kasama rin dito ang mga pagkain, tradisyon, kultura at ang ating paglalaanan ng pansin – sasakyan. Alam nating nasa “Third World Country” tayo, kagaya ng ibang bansa, mayroon tayong bus, eroplano, barko, bangka, tricycle, kalesa, motor, bisikleta at ang trending sa panahong ito – tren na talaga namang lumalampas sa riles nito. Pero, sabi nga nila, taga-Pilipinas ka kung sumasakay ka sa jeep. Oo, jeep. Hindi ka nagkakamali ng basa, jeep. Marami na ngang development sa paggawa ng jeep, una sa lahat upang makatipid daw sa gas. Tipid! Tipid! Tipid! Ang mga Pilipino talaga, nasa isip ang pagtitipid, pero itong isang buwaya mula sa Crocodile Farm ng Pilipinas na siyang nagpasimula nito sa hawak nyang lungsod ay waldas dito, waldas doon, kaya siguro naghanda yun ng malaking parking lot sa siyudad nya, para paradahan ng jeep. Maraming maraming jeep! Balik usapan sa jeep, trending sa twitter, maraming likes, comments, at shares sa facebook noong pumunta ang ilang international actors at NBA players dito sa Pilipinas nung may picture sila na nakasakay sa jeep. Kung sino sila, hindi ko rin alam, basta nakita ko lang ito na ibinalita sa telebisyon. Tingnan mo nga naman di ba? Bida sa eksenang ito ang jeep. At dahil dito, hayaan niyong ikuwento ko sa inyo ang karanasan at obserbasyon ko pagdating sa jeep.

1. WOW ASTIG! 

Ang jeep ay parang hayop, alagang alaga at mahal na mahal ng may ari sa kanila. Iba’t-iba din ang laki, minsan nga mahaba o maiksi pa. Nakakatuwang sabihin pero lumabas lang ang pagka-artistic nating mga Pilipino, biruin mo ba naman mula sa simpleng pintura ng jeep aba akalain mong pati larawan ng mga sikat na artista gaya ni Coco Martin ay ginawang design na din? May nakita pa ako, larawan ni Dao Ming Zhi at Hua Zhi Lei mula sa sikat na F4. Sige, good luck sa inyo baka mamaya may red card na kayo. At ang malupit sa lahat, larawan ng anak na grumaduate, take note naka-toga pa. San ka pa di ba? #ItsMoreFunInThePhilippines talaga. Punta naman tayo sa pangalan ng jeep. Yung inilalagay dun sa itaas na plaka. Mostly, mga pangalan nilalagay doon, kagaya ng Mc Neil, Hector, Mary Joy at ang ilan sa mga generic na pangalan, Angelica, Marielle, Marian. Kapag kambal naman, John and Jhen, Antonio and Armando, at madami pang iba. Kung hindi ka nasisiyahan sa pangalan, pwede din naman ang codename kagaya ng “Mhaldita” at “Zuwail”, ang saya di ba? May nakita pa nga ako, pangalan mula sa bibliya, Emmanuel, Maria and Joseph”, Matthew hanggang sa mga Santo at Sto. Niño. Astig di ba?

2. TAG LINE! “Click the button to stop!” “Hila mo, tigil ko!” Dalawa lamang yan sa madalas kong makita na sign sa loob ng jeep upang tumigil o para pumara kay manong driver. May mga karatula nga pero minsan, nasaan yung tali? Nasaan yung button? Yung totoo? Invisible? Kaya mas maganda pa din ang nakaugalian ng “PARAAAA”, bukod sa narinig nila ang maganda mong boses, agaw atensyon ka pa. “No discount on Holidays” “Hudas knows who do not pay!” At ang pinkamalupit sa lahat, “8.50 minimum pair”. Yung totoo manong, anong spelling ng pair? F-A-R-E! Ito ay ilan sa mga linyang makabagbag damdamin para sa mga pasahero. Di rin natin masisisi ang mga driver kung bakit sila naglalagay ng mga ganyan dahil talaga namang may mga di nagbabayad. Nagpapakahirap si manong driver sa pagdadrive mula sa San Juan-Divisoria, Pasig-Quiapo, Luzon-Mindanao tapos hindi ka magbabayad!? Ang kapal ng muka na di magbayad. Tang*na nyo! P*kyu kayo! Ahh. Sorry, nadala lang. Relate ako, dati din kasi akong driver. “Basta driver sweet lover” “Miss libre ka na, basta iuuwi kita!” Nak ng! Pag sumasakay ako sa jeep na may nakalagay na ganito di ko maiwasang di matawa. Naisip ko, naks manong! Para ka namang hindi pamilyadong tao. Kamusta kayo ng asawa mo? Baka mamaya pag-uwi mo at wala kang mabigay, ratatat ka sa asawa mo. Bukod sa nga-nga ka, kain bubog, inom gasolina ka pa. 3. PASSENGER Naks! Lakas maka-Passenger. Parang sasakay sa isang first class train or first class airplane. Matawag lang na “Passenger”. Di ba nga, ginawa ang mga sasakyan lalo na ang jeep para sakyan ng mga tao. Pwede din namang hayop kung gusto mo, isakay natin ang kalabaw, baka, rhinoceros, tsaka elepante at giraffe. Seryoso ‘to, wag ka tumawa. Pero kung sa tingin mo biro lang, edi sige paniwalaan mo. Sa araw-araw na ginawa ng Dyos sa pagsakay ko sa jeep para pumasok sa paaralan, may mga nakakasabay ako na kapwa estudyante ko. Yung tipong mga may hawak na libro, notes, hand-outs. Ansabeeee! Sipag! Kabataan ang pag-asa ng bayan. Mukang hindi mabibigo si Dr. Jose Rizal sa sinambit nyang kataga noong siya ay nabubuhay. Mukang mauuso na ang 101% na grade sa henerasyon natin ngayon. Mayroon din namang mga nagtatrabaho, tipong haggard na sila sa byahe palang, ikaw ba naman ang makipagsiksikan at minsan may bonus pang di kanais-nais na amoy. You know what I mean, I don’t need to explain it further. Real talk ‘to. Pero kadalasan, couple! Syeeeet naman. Mga tipong magkaholding hands, magkayakap, lapit na lapit ang muka sa isa’t-isa, pero ang di ko makakalimutan ay yung nagsusubuan ng ice cream, eh biglang hinto ni manong driver … BOOOOOOOM! Abot tenga ang ice cream, lagkit di ba? Harot harot kasi! Hahaha. Eeeeeh, tapos yung moment ko naman, may kasabay akong seaman, malapit sa school namin yung school nya tapos itong si manong biglang para na naman, parang tumigil ang mundo *Insert Moving Closer Music* nagkalapit ang aming muka, yung mata nyang mapungay, yung matangos nyang ilong, yung labi nyang kissable … Namaaaan eh! Tapos my biglang umekesna na high school student “Kuya, Ate, makikiupo po.” Nahiya naman ako bigla, kailangan sa gitna namin? Ang luwag kaya sa gilid ko. Hello!? Baka mamaya si forever na yun nawala pa. May nagtanong nga eh, bakit daw bigla pumara, sagot ni manong “Ah, sorry, may dumaan kasing POLAR BEAR.” What the heck!? Polar bear, in this country? In the road of the Philippines, I thought it is in the North and South Pole of the globe. Pero grabe talaga, ang pahinto hinto ni manong driver ay may magandang naidudulot din. At dahil hindi ko ineexpect na ganito na pala kahaba ang naisusulat ko, tatapusin ko na ito sa pangyayaring noong nakaraang huwebes lang. Papasok na ako, masaya ako kasi hindi ako nahirapan sumakay pero nagulat ako, dahil andun yung lalaking tatlong beses ko na kasabay. At oo, tatlong beses na rin siyang nanghihingi ng pera sa mga kapwa ko pasahero. “Sir/Ma’am, ako po ay kumakatok sa inyong magandang kalooban. Ako po ay humihingi ng tulong dahil nitong nakaraang lunes ay namatay ang kapatid ko. (Sabay pakita ng death certificate) Ililibing na po siya mamayang alas-dos (Ala-una na nang nangyari ito). Hindi na po naming patatagalin dahil talagang kami po ay walang-wala. Wala naman po akong gagawing masama, hindi ko naman po kukunin ang mga bag nyo o kahit ano pang kagamitan na pagmamay-ari nyo. Yun lang po, salamat po” May mga nagbigay, may mga hindi. Dahil sa habang nagsasalita ang taong ito ay kasabay ng pagsama ng tingin ko sa kanya, nagtataka na siguro ang mga kasabay kong pasahero kung bakit ganon ang reaksyon ko. Gustong-gusto ko na magwala ng mga panahong iyon kung hindi lang ako naka-uniform. Biruin mo ba naman, una ko siyang nakasabay, sabi namatay daw ang lola nya, nung pangalawa, namatay daw ang nanay nya, tapos recently, kapatid nya. Tipong kada-linggo may namamatay sa kamag-anak nya? Try mo mauna kuya! Human nature ang kahirapan, pero wag naman sana sa panloloko sa kapwa tao. At kitang kita ko ang pagkamaawain ng mga Pilipino. May mga mas better namang paraan para makanap ng pera, pero bakit ganito? Sa tingin mo? Masusulusyonan pa kaya ito? At kung oo, sasakay ka pa ba pambansang sasakyan na sa bawat pagsakay mo, kabi-kabilang pangyayari at krimen ang nagaganap? Kung oo pa rin ang sagot mo, wala akong paki-alam basta ang alam ko, ang jeep mo, jeep ko ay jeep nating lahat! 

[cheskamarietia-blog]

St. John’s Academy, Inc.

Dinalupihan, Bataan.

KOMUNIKASYON AT PANANALIKSIK SA WIKA AT KULTURANG PILIPINO PATAKARANG PANGWIKA

HUMSS 11- ST. AUGUSTINE

Cheska Marie Tia

Maria Rubelina Paguio

Julius Ivan Peregrino

Maraming tanong sa isipan ng isang tao, mga tanong na nakakaapekto sa bawat galaw, kilos, at desisyon nito. Sa paaralan nalalaman natin ang kahalagahan ng mga bagay-bagay katulad nalang ng wikang pambansa. Ang isang bansa na may sariling wika ay nangangahulugang malaya ito. Ang wika ay isang paraan ng komunikasyon. Dahil sa wika nagkakaintindihan ang lahat ng tao. Iba’t-ibang wika sa bawat lugar, komunidad, at bansa. Mahalaga ang wika ng isang bansa katulad ng Wikang Filipino. Ang Wikang Filipino ay sumisimbolo sa kultura ng mga Pilipino kung sino, ano, at meron sila. Ang isang tao na gumagamit ng Wikang Filpino ibig sabihin isa siyang Pilipino pero bakit ang ibang Pilipino ay ikinakahiya ang kanilang sariling wika? Ito ba ang kanilang sinasabing mahalaga at mahal raw nila kanilang sariling wika ngunit kahit gamitin man lamang ito ay di magawa dahil sa mga masasamang ideya,at kuro-kuro na namuo sa isipan ng ibang tao o mga banyaga tungkol sa Pilipino na dahilan na ikahiya nila ang kanilang sariling wika. Nasa atin na ang desisyon kung magpapaniwala at magpapaapekto tayo sa mga ganitong bagay dahil tayo lamang mga Pilipino ang nakakaalam kung ano ang katutuhanan. Kung mahalaga talaga ang ating Wikang Pambansa gagaamitin natin ito kahit kailan at saan man tayo magpunta. Tuwing Agosto ipinagdiriwang ang Wikang Filipino. Bilang isang mamamayang Pilipino isa tayo sa mga taong nagdiriwang nito. Bumabalik tanaw tayo sa ating kasaysayan kung paano nabuo ang Wikang Filipino. Maraming mga gawain ang bawat paaralan sa pagdiriwang. May iba’t-ibang patimpalak isa na rito ang tula, paggawa ng sanaysay, mga sayaw at iba pa. Sa buwang ito mas naiintindihan nating mga Pilipino ang kahalagahan ng Wikang Filipino. Hindi lamang sa buwan ng Agosto magdiriwang kundi dapat araw-araw dahil ginagamit natin ang ating wika bawat segundo, minuto at araw sa ating buhay. Sabi ng marami an Wikang Ingles ang mas mahalaga kumpara sa Wikang Filipino dahil sa ang Wikang Ingles ay ang pangunahing lenggwahe na mas ginnagamit nang karamihan kahit saan man sila magpunta sa mundo. Pero para sa akin at sa mga taong mas nakakaintindi sa kahalagahan ng Wikang Filipino ay ang Wikang Filipino parin ang napakahalaga dahil ito ang sumisimbolo sa ating katauhan bilang isang Pilipino, makakaya nating mapaunlad ang ating sariling bansa kahit ang ating sariling wika lamang ang ating gamitin katulad ng bansang Japan, mas pinahahalagahan nila ang kanilang sariling wika kaysa sa ibang wika kahit ganito napapaunlad parin nila ang kanilang bansa at ngayon isa ang kanilang bansa sa pinakamaunlad na bansa sa buong mundo. Sabi pa nga g ating bayani na si Dr. Jose Rizal ” Ang hindi marunong magmahal sa sariling wika ay higit pa sa malansang isda.” Kaya tayong mga Pilipino pahalagahan natin ang ating sariling wika at mahalin ng buong puso, hindi lamang sa salita kundi sa gawa. Mahalaga talaga ang wikang filipino sa kasalukuyan dahil nagpapatunay ito na mayroon tayong sariling wikang maipagmamalaki. Kailangan protektahan, ipagtanggol ito, mahalin, at higit sa lahat ay huwag nating ikakahiya ang ating wikang Filipino. Ipakita natin sa ating mahal na mga bayaning nagbuhos ng kanilang panahon para lamang magkaroon tayo ng wikang pansarili, para maibuklod ang ating bansa at hindi ito mapasama sa mga bansang walang sariling wika at nakikigamit lang ng wikang banyaga. Wikang Filipino, sabi nila ito daw ay pangmahirap at sa mayayaman naman ay Ingles. Isang bagay ito na lalong nagpapalaki ng agwat sa mga mahihirap at mayayaman. Kailangan ba talagang magkaroon ng basehan kung ano ang estado mo sa lipunan at maging kapuri-puri ka kahit sariling wika mo na ang naaapi?

Nang dahil sa wikang Filipino ay natuto akong magmahal ng lubusan ng sariling wika, nang dahil dito ay hindi ko ginawang batayan ang paggamit ng wika bilang paraan kung paano malalaman ang estado sa buhay. Mas mahalagang matutunan mo muna ang sarili mong wika bago ang banyagang wika. Ang paggamit ng ingles ay hindi simbolo na ikaw ay matalino at nakalalamang na. Nakakapag-ingles ka nga pero ang istruktura naman nito ay barok. Filipino ay marapat na manatili. Ang wika ko ay Filipino, pangmadla ito. Sa panahon ngayon marami nang mga wikang naipapatupad dahil sa gawa ng mga millenial ngayon dahil marami sa mga salitang pilipino ay iniiba dahil sa panahon ngayon maraming tao ang hindi natutuwa at marami namanng mga millenial dahil sila ayy natutuwa dahil mas lalo nilang napapadali ang mga salita halimbawa ganoon o ganu’n ginawa nilang ganern kung kayat ang mga kabataan ngayon ay natutuwa. Kung kayat sabi ng mga tao ngayon ay baka mapagiwanan na tayo ng mga salita o hindi na mahintindihan ngayon sa mga susunod na henerasyon. Kayat hindi na magbabago mga salitang pilipino na pinapaikli kayat nararapat na natin hintindihin dahil hindi na magbabago ang tingin ng mga tao dati kaysa sa noon dahil sa mga ginwa ng mga kabataan ngayon. Kayat nararapat nalng natin unawahin ang mga salita na naririnig natin dahil maari itong makaapekto sa mga tao dahil mas tutuunan pansin nila ang mga salitang millenial kaysa sa mga nakagawian nating mga salita kagaya naman nang salitang beki marami sa atin hindi naiintindihan ang mga ito nagkakaroon na tao ng hindi pagkakaunawahan at hindi pagkakaintindihan dahil sa tingin nila masnakakabuti ang mga salitang yon kaysa sa mga nakagawian na salita natin. hindi nila alam na nakakalimutan na nila kung ano ang dapat na pag tuunan natin ng pansin. Hindi nila alam na mali ang mga salita na ginagamit nila dahil hindi nila alam kung pano pa mababalik ang dati nating wika kagaya ng salita at totoong pananalita ng wikang pilipino. Kung sa tingin ba natin mas ok ang wika na ginagamit natin ngayon o ang wika natin na totoo sa tingin ko masnakakabuti ang pagsasalita at pagtuon pansin kung ano ang wikang nakagawian natin kagaya nlng niyan magpapakita ito ng negatibo sa mga tao pero mas marami parin naniniwala na kailangan natin maipakita ang nararapat na wikang pilipino at ipatupad ang wika natin na ibalik ang mga ito upang hindi na natin ito makalimutan at marami pang mga tao ang makaranas na kung ano ang totoo ayun dapat ang sundin at ang hindi dapat natin makagawian ang mga pinamalas nilang wika bagkus kailangan pa natin maipamalas ang totoo at nararapat para sa atin, para pa sa susunod na henerasyon.- Umusbong ang Modernong Panahon kung saan namulat at naging matalino ang mga tao sa pag sasaliksik ng makabagong bagay na maaring gamitin at mapapakinabangan ng kasalukuyang mamayan. Mga bagay na nakakaantig ng puso ng mga bawat tao sa ating minamahal na bansa, mga bagay na kung saan nababaling ang atensyon ng mga mamamayan at unti-unti nang nakakalimutan ang panahon ng ating mga ninuno. Kami ay naniniwala na mayroon pang mga tao na gumagamit ng nakasanayang gawain sa panahon ng mga katutubo subalit sila'y nasa malayo. Bakit? Bakit sila malayo? Dahil ang mga modernong tao na kala mo kung sinong perpekto at hindi dumaan sa kanilang ninuno ay sila pa nila itong pinag tatawanan. Naka bahag? Maitim? Kulot salot? Aeta? Anong masama at anong mali. Nalimutan niyo na ba na sila'y galing sa ating mga ninuno? Nakalimutan niyo na ba ang mismong pag respeto sakanila? Ang mismong pag respeto sa ating bansa? At ang mismong pagrespeto sa iyong pag katao? Imulat natin ang ating mga mata. Isa nalang ba silang pang-display sa mga turista? Oo marahil ay maryoon nang bagong nakasanayan dulot ng teknolohiya. Pero huwag natin limutim ang ating wikang sinilangan. Huwag tayong magpabulag sa anu mang gusto ng iba saatin, mas paigtingin natin kung anong wika ang meron tayo. Huwag tayong mainggit sa nino man maging mapag mataas tayo sa anu mang meron tayo.

Ngunit ang wikang Filipino ay unti – unti ng nawawala dahil ang ibang Pilipino ay kailangang pumunta sa ibang bansa upang magtrabaho at makakuha ng malaking pera para may makain at matutustusan ang pamilya na naiwan sa Pilipinas. Nawawala din ang wikang Filipino dahil ang ginagamit na salita ng ibang bansa ay wikang Ingles. Kailangan nilang mag praktis upang makihalubilo sa ibang tao na nakapalibot sa kanila at dahil dun ay unti – unti nilang nakalimutan ang Wikang Filipino. Marami din sa mga nag iibang bansa ang nakakalimutan ang sariling wika at kultura mas gusto nilang kuhanin ang kultura ng ibang bansa kesa sa kanilang sariling wika kaya sa makatuwid ang wikang Filipino ay kanila nang nakakalimutan. Kahit na nag – aaral tayo ng Ingles sa ating klase ay dapat parin nating matutuhan ang ating wika dahil ang ating wika ay sariling atin at walang pwedeng kumuha nito. Hindi porket nag aaral tayo ng Ingles ay kakalimutan na natin ang ang wikang Filipino kung pinag - aaralan natin ang wikang Ingles dapat rin nating pag - aralan ang ating sariling wika. Lahat ng Pilipino ay may tungkulin. Dapat nating pagyamanim at mahalin ang ating wika sapagkat atin ang wikang ito.Ito ay susi na ginagamit ng lahat ng antas ng tao sa lipunang kinatatayuan. Samakatuwid, ang wika ay nagbibigay diin sa kapaligiran at kultura ng isang bansa. Ang paglinang ng wika ay siyang nagbibigay buhay sa ating sibilisasyon.

Ayon sa nga mananaliksik ang wikang Filipino ay unti-unti ng natatabunan ng mga ibang lengguwahe.Marami sa mga Pilipino na mas tinatangkilik ang ibang lengguwahe kesa sa ating sariling lengguwahe/dayalekto gaya na lamang ng pagpapalit ng Korean Language sa asignaturang Filipino sa kolehiyo. Ayon sa pag-aaral ng mga eksperto sa wikang Filipino ang ating wikang Filipino ay nakakalimutan na ng maraming Pilipino ito ang negatibong epekto sa ating bansa. Ang positibo naman ay mas lumalaganap parin ang wikang Filipino dito sa ating bansa. Marami parin sa atin ang gumagamit ng wikang Filipino kay sa wikang Inggles. Ang daming pumapasok na iba't - ibang wika sa ating bansa, marami na ang nakakaimpluwensya sa iba pang Pilipino na gumamit ng wikang Inggles. Ang wikang Filipino ay magagamit lamang natin sa ating pang araw -araw pero ang sa pagtuturo sa asignatura ay pili lamang ang mapag gagamitan nito. Ayon sa mga eksperto ang pagamit ng ating sariling wika ay nagpapakita na tayo ay mayaman sa ating bansa. Marami paring tao ang rumerespeto sa ating wika. Nakakatuwa lamang isipin dahil marami parin sa atin ang nagkakaunawaan at nagkakaisa upang lalo pang mapalaganap ang ating sariling wika. Higit sa lahat tayong mga Pilipino ang siyang nagsisilbi paring modelo sa ating bayan upang mas lalo pa nating maipalaganap ang pagkakakilanlan ng bawat isa. Dahil dito marami paring tao o mga dayuhan ang nakakakita kung papaano natin sila maimpluwensiyahan ng ating sariling wika. Marami parin ang humahanga sa yaman ng ating bansa sa anumang wika mayroon tayo. Sa paglipas man ng maraming panahon ang ating wika ay mananatili parin bagkus ang wikang ito ay mas mapapalaganap pa ng mga susunod na henerasiyon. Kanila itong maipapalaganap sa pamamagitan ng pag sasalin salin o kaya naman ay sa pamamagitan ng pag sulat. Ang ating mga mamamayan ang siyang tanging makapaguunlad sa mga bawat hemerasyon sa ating bansa. Ang ating wika ang siyang nagsisilbing tulay upang ang bawat isa ay magkaroon ng pagkakakilankan sa ating bansa at kanilang maipalaganap ang wikang Filipino.Wika ang pinakamagandang regalo ng Maykapal sa kanyang mga nilalang. Ito ang tanging kasangkapan ng tao sa pakikipag-ugnayan niya sa kapwa, sa asosasyon, sa institusyon at maging sa dakilang Bathala. Malaki ang nagagawa ng wika sa pagkakaroon ng magandang unawaan, ugnayan at mabuting pagsasamahan. Kung wala ang wika, paano kaya magkakaintindihan ang mamamayan, paano kaya mapabibilis ang pagsulong ng kaunlaran at paano kaya mapalalapit ang tao sa isa’t isa? Sa bawat isang tanong at marami pang kasunod na katanungan, hindi sapat ang senyas, drowing, ang kulay, ang krokis, ang ingay o anumang paraang maaaring likhain ng tao upang matugunan ang lahat ng mga katanungan. Sa lahat ng ito, kailangan ng tao ang wika. Kaya ugaliin nating pahalagahan ang ating kinagisnan.Mahalagang maintindihan ang kasaysayan ng Wikang Pambansa – kung paano ito nagsimula bilang Tagalog (kung saan umalma ang mga Bisaya), naging Pilipino, at ngayon nga ay Filipino na. Isang arkipelago ang Pilipinas kung kaya nagkaroon ito ng maraming katutubong wika.

Ang bilingguwalismo ay isang penomenang pangwika na tahasan at puspusang tinatalakay sa larangan ng sosyolinggwistiks. Ipinapakita rito ang malaking ugnayan ng wika at lipunan at kung paano ang lipunan ay nakapag-aambag sa debelopment ng wika.

Ang patakarang pangwika na nakasaad sa Saligang-Batas ng 1973 at 1987 ay tumutugon sa instrumental na pangangailangan ng mga Pilipino upang magkaroon ng pagkakaisa hindi lamang sa identidad sa pamamagitan ng wika.

B. MGA BATAYAN SA PAGTUTURO NG EDUKASYONG BILINGGUWAL 1974

panahon ng aktibismo at demonstrasyon- simula ng pag-unlad ng wikang pambansa.

Sa UP pinagtibay ng dating Presidente Salvador P. Lopez ang tinaguriang malayang bilingguwalismo. (paggamit ng Pilipino bilang midyum ng pagtuturo at ang sinumang estudyante sa UP ay makagagamit ng Ingles at/o Filipino sa anumang asignatura/aralin)

Noong 1969 pinagtibay ni Pangulong Ferdinand E. Marcos ang Executive Order No.202 na bubuo sa Presidential Commission to Survey Philippine Education (PCSPE) upang gumawa ng masusing pag-aaral sa pagpapabuti ng sistema ng edukasyon tulad ng inaasahan. . .ang wika ng pagtuturo ang siyang nakita ng komisyon na nangangailangan ng atensyon.

Ipinatupad ng pamahalaan ang Executive Order (EO) No. 210 noong Marso 17, 2003 na muling nagtatakda sa wikang Ingles bilang pangalawang wika sa pagtuturo sa mga pribado at pampublikong paaralan. Nilalayon ng kautusang ito na paunlarin pa ang kasanayan ng mga estudyanteng Pilipino sa wikang Ingles.

Kabilang sa mga probisyon ng EO 210 ang pagtatakda na ituro ang mga asignaturang matematika at agham gamit ang wikang Ingles simula ikatlong baitang ng paaralang primarya. Bukod pa rito, iniaatas ding gawing Ingles ang pangunahing wikang-panturo sa paaralang sekundarya. Nakasaad pa sa EO 210 na hindi maaaring bumaba sa 70 porsiyento ng kabuuang oras ng pag-aaral sa loob ng silid-aralan ang ilalaan sa pagtuturo na gamit ang wikang Ingles. Inilabas din ng Kagawaran ng Edukasyon ang Order No. 36 noong Agosto 22, 2006 upang maipatupad ang nasabing utos.

Ilang manunulat at guro naman ang nagtangkang pigilan ang pagpapatupad ng dalawang kautusang ito. Ayon sa isang petisyong isinampa ng mga grupong nagsusulong sa wikang Filipino, sa pangunguna ng Wika ng Kultura at Agham, Inc. (WIKA), labag umano sa Saligang Batas ang dalawang kautusan. Anila, taliwas ang mga kautusang ito sa isinasaad sa Article XIV Section 6 ng Saligang Batas, na “…dapat magsagawa ng mga hakbangin ang pamahalaan upang ibunsod at puspusang itaguyod ang paggamit ng Filipino bilang midyum ng opisyal na komunikasyon at bilang wikang ng pagtuturo sa sistema pang-edukasyon.”

Dagdag pa ng mga naghain ng petisyon, magiging balakid din ang paggamit ng wikang Ingles sa paaralan sa pagkatuto ng mga mag-aaral na galing sa mahihirap na pamilya. Bunsod ng kahirapan, hindi sila nakakapag-aral sa mga pribadong paaralan na kung saan higit na ginagamit ang Ingles bilang wikang-panturo. Nahihirapan silang sumabay sa talakayan sa silid-aralan kapag Ingles na ang midyum ng pagtuturo.

Subalit binasura ng Korte Suprema ang petisyon noong Hunyo dahil sa kakulangan nito ng ilang impormasyon hinggil sa pagpapatunay ng pagsang-ayon sa petisyon ng mga miyembro ng mga grupong kasamang nagsampa ng kaso.

Sa pagdiriwang ng ika-13 na "International Mother Language Day" noong Martes, nanawagan ang isang kongresista at ilang mga organisasyon sa pagsasabatas sa panukalang gawing medium of instruction ang wikang kinagisnan ng mga mag-aaral. Sa isang press conference noong Martes, inihayag ni Valenzuela Reppresentative Magtanggol Gunigundo ang kahalagahan ng House Bill 162, o Multilingual Education and Literacy Act of 2010 na naglalayong magkaroon ng permanenteng implementasyon sa paggamit ng vernacular sa pagtuturo ng leksyon sa mga paaralan. Ayon kay Gunigundo, sa programang ito, gagamitin ang first language (L1) ng mga bata sa pag-aaral ng kanilang mga leksyon. Sa ganitong paraan, aniya, mas maiintindihan ng mga bata ang mga aralin. Ikinalulungkot ni Gunigundo ang umano'y "reading without understanding." Batay umano sa kanilang pag-aaral, hirap umano ang mga estudyante na intindihin ang leksyon sa paaralan kung ang gagamiting medium of instruction ay wikang hindi kinasanayan. DepEd Order No. 74 Sa utos ng administrasyon ni dating Pangulong Gloria Macapagal Arroyo, ipinatupad ng Department of Education (DepEd) Order 74 noong 2009 upang maipanukala ang paggamit ng wikang kinagisnan sa pagtuturo. Sa panibagong K-to-12 curriculum, ipatutupad ang mother-tongue-based multilingual education program (MTBMLE) hanggang Grade III lamang. Ayon kay Dr. Rosalina Villaneza ng Department of Education (DepEd), sisimulan ang pagpapatupad nito sa susunod na school year, ngunit sinubukan na ito ngyong School Year 2011-2012.

[mark-aldrin-mercado]

Ang panulat ay tunay na mabisang sandata laban sino mang nais kumubkob sa sarili kasarinlan. Tulad ng ilang tanyag at bihasang manunulat gaya ng pambansang bayaning si Dr. Jose Rizal, tahimik ring nakibaka si Marcelo H. Del Pilar o Plaridel ng La Solidaridad laban sa kasakimang dulot ng mga mananakop lalong higit ng mga pinuno ng simbahang katolika. Ang “Amain Namin” na isa sa kanyang likhang panitikan ay maliwanag na sumasaklaw sa pagyurak ng mga prayle sa kamalayang maka Pilipino at maka bayan.

Kung pagninilay nilayan ang nilalaman ng teksto, mababatid natin ang kabalukyutang dala ng mga prayle. Hindi na lingid sa ating isipan ang ilang representasyon nailatag gaya ni Padre Damaso at Padre Salvi ng Noli Me Tangere at El Filibusterismo na kumakatawan sa uri ng mga prayle sa ilalim ng pananakop ng mga Kastila, karugtong nito ang matatalim na salitang binitawan ni Plaridel na tumutuligsa sa mga pinuno ng simbahang katolika gaya ng salitang “Sumasaconvento” na kasingkahulugan ng pagbalintuna sa doktrinang sinumpaan ng mga prayle dulot ng tawag ng laman gaya ng ginawa ni Padre Damaso, Ang katagang “ Kasakiman” dahil sa lantad na pananamantala at pagkimkim ng salapi at buwis sa mga Pilipino sa ilalim ng di kamatuwiran at mapaniil na pamumuno ng mga dayuhan at “ Pag adya sa masama mong dila” na kumakatawan sa sermong hindi pang reheliyon bagkus pawang paninirang puri at pag yapak sa dignidad at pagkakakilanlang Pilipino.

Bilang isang mag aaral at dating manunulat sa aming pampaaralang pahayagan, ang tekstong ito ay tunay na instrumento upang buksan ang isipan ng karamihan ukol sa tunay na sitwasyon at kalagayan ng bansa sa kamay ng mga malulupit na mga mananakop. Pinatutunayan nito na ang kabayanihan ay hindi nag uugat sa dami ng dugong dumak sa lupang sinilangang bagkus sa kamalayang ipinunla sa mamamayan para sa bayan. Ang tekstong pampanitikang ito ay kumakandili sa ating lahi at nagpapayabong sa ating kamalayan ukol sa ating kasaysayan at satiling kasarinlan. Binigyang din rin nito ang pagkasadlak ng ating lahi mula ng tayo ay pamunuan ng mga kanluranin. Tunay na ang pluma ay makapangyarihang sandata hindi sa lakas kundi sa tintang magbabakas at magbubukas sa ulirat ng nakararami.

[iamgelique-blog]

Walang masama kung gayahin natin si Rizal bilang makabayan, ano ang punto ng pagkamatay niya at pagiging isang bayani kung di natin naisasabuhay ang hangarin niyang maging mabuti ang kanyang bansang kinagigilingan. Isang malaking utang na loob ang ginawa niya sa bayan natin ngunit tayo mismo hindi natin mabigyan ng importansya at maipagpatuloy ang nasimulan niyang adhikain. Siya mismo nagsabi na ang kabataan ang magiging tulay. Bagkos ito pa rin tayo nakatakip ang mga bibig at tila nagbibibingi-bingihan. Hindi ganito ang gusto niya mangyari. Nais niya na tayo mismo ang tumayo at gawin ang nararapat sa bansa natin. Hindi man banyagang mananakop ang ating kinakaharap, ang saklap lang na tayo mismong pilipino ang naglalaban laban at hindi nagkakaisa. Walang masama kung iba iba tayo ng paniniwalaan pero bilang mamamayan dapat nagkakaisa tayo kung bansa natin ang pinag uusapan.

Si Rizal ay isang kritiko. Sana ganun din tayo. Hindi natin dapat isa walang bahala ang mali.

Nais ko lang iparating na bilang mamayang Pilipino dapat wag matakot na lumaban at maituwid ang mali. Piliin natin ang mga kapwa Pilipino, piliin natin ang Pilipinas. Tayo at tayo lang din mismo ang susi sa ano mang problema na kinakaharap natin.

Ps. Please read the biography of Dr. Jose Rizal or his life during spanish era. And reflect, hindi po yan design lang. Char. Pero i encourage everyone since dami niya lesson. And I think he deserve na makilala talaga hindi lang namatay sa luneta park or what. He is also an inspiration to all <33 Atleast mabigyan pahalaga ang pambansang bayani natin.

Pss. Gusto ko buhayin si rizal at pagpapaluin sa pwet yung mga matitigas ang ulo.. joke lang po

Psss. Hindi lang po sumali sa militar ang pagiging nasyonalismo. Hindi po natin kailangan ng dahas. Kailangan po natin is utak at puso <33. Happy hearts day yieee. Jowain niyo na si Philippines <33