#czarodziejska góra

[cyskasposts]

Tomasz Mann

[cumlibello]

"Czarodziejska góra", Tomasz Mann

[ogrody-ilangory]

~Tomasz Mann - "Czarodziejska góra"~

[nihilistaegzystencjalny]

18.08.2024

Moje książki - Thomas Mann, "Czarodziejska góra"

Książkę tę przeczytałem jakiś miesiąc po maturze. Był to dziwny czas. Coś się skończyło, a nic nowego jeszcze się nie zaczęło. A miało się zacząć. Byłem pełen złudzeń, że studia i wyprowadzka do dużego miasta (pokój wynajęty razem z kolegą z liceum) przyniosą wielką zmianę na lepsze. Życie miało zacząć się na dobre. Ostatecznie wszystko poszło nie tak, co może jeszcze kiedyś opiszę.

Co do samej książki, jej nastrój bardzo odpowiadał moim leniwym wakacjom. Wszak Hans Castorp, główny bohater, też kończył edukację (studia na Politechnice Gdańskiej, wówczas jeszcze niemieckiej) i odpoczywał przed następnym etapem życie. Jego odpoczynek w sanatorium mocno się przedłużył i potrwał aż do wcielenia do wojska podczas I wojny światowej. I w zasadzie cała książka opowiada o tych kilku latach. Pozornie nie działo się nic, a jednak to jedna z najlepszych książek, jakie miałem szczęście przeczytać.

[celaenoo]

Hands of Emperor - Victoria Goddard

Just Ignore Him - Alan Davies

Terror - Dan Simmons

Mo Dao Zu Shi - Mo Xiang Tong Xiu

Dziewczyna z konbini - Sayaka Murata

książki Juliet Marillier

Ruchomy zamek Hauru - Diana Wynne Jones

An Absolutely Remarkable Thing - Hank Green

Wojna i pokój - Lew Tołstoj

Warbreaker - Brandon Sanderson

seria Temeraire - Naomi Novik

Raffles - E.W.Hornung

książki P.G.Wodehouse’a

Lewa ręką ciemności - Ursula K. Le Guin

Czarodziejska góra - Thomas Mann

Pan światła - Roger Zelazny

Weird things customers say in bookshops - Jen Campbell

seria Ruchomy chaos - Patrick Ness

Upadek - Albert Camus

Moab is My Washpot - Stephen Fry

451° Fahrenheita - Ray Bradbury

Śniadanie mistrzów - Kurt Vonnegut

Jonathan Strange i pan Norell - Susanne Clarke

Miasto ślepców - Jose Saramago

Doushitemo Furetakunai - Kou Yoneda

Staromodna babeczka - Sagan Sagan

Trzynasta opowieść - Diane Setterfield

Rurouni Kenshin - Watsuki Nobuhiro

Yona w blasku świtu - Kusanagi Mizuho

Straż nocna - Terry Pratchett

[kulturalnylunatyk]

2022

Szybkie podsumowanie 56 razy w teatrze. Wybitny rok!. A tu najlepsza, rozciągnięta piątka: 1. Imagine (Lupa) 1. Sztuka intonacji (Dramatyczny) 1. Odlot (Szczecin) 2. 1989 (Słowackiego) 2. Wujaszek Wania (Ludowy) 2. Solaris (Ludowy) 2. Dług (Proxima) 3. Nadchodzi chłopiec (Stary) 3. Nieboska Komedia (Stary) 4. Salome (Stary) 4. Iliada (Ludowy) 4. Orlando (Stary) 5. Chciałem być. Krawczyk (Szczecin) 5. Łaskawe (Śląski) 5. Ludwig (Kielce) Reszta, chronologicznie: Pokora (Katowice), Słowak nocą (Słowackiego), Trąbka do słuchania (Stary), Odyseja (Warlikowski), Hamlet (Słowackiego), Turnus mija (Słowackiego), Panny z Wilka (stary - poraz enty) Powarkiwania drogi mlecznej (Słowackiego), Sen nocy letniej (Stary), Pani Bovary (Słowackiego), , Czartoryska-Artefakty (Stary), Nad Niemnem (Ostrewy), Dzienniki Gombrowicz (Bagatela), Mistrzostwa świata w łowieniu metodą gruntową (Tylka), Agammemnon (Słowackiego), Balladyna (Słowackiego), Kopciuszek (Stary), Powrót do Reims (Poniedziałek), Marzenia Polskie (Stary), Odys i świnie (Śląski), Królestwo (Stary), Bezmatek (Ludowy), Wesele (Stary), Fiasko (Stary), Bowie w Warszawie (Dramatyczny), Stowarzyszenie Umarłych Poetów (Och!Teatr), Wymazywanie (Stary), Triumf woli (Stary), Biesy. O piciu herbaty (Stary), Znachor (Słowackiego), Baśń o wężowym sercu (Stary), Tonąca dziewczyna (Stary), Śmierć Jana Pawła II (Poznań), Łatwe rzeczy (Olsztyn), Cudzoziemka (Poznań), Alte Hajde (Poznań), Z naszymi umarłymi (Kielce), Szewcy (Stary), Halka (Stary), Kwadrat (Stary muzycznie), Przekrój (Stary muzycznie), Koncert dla Ukrainy (Słowacki muzycznie), mowa mistrzowska Stasiuka na Conradzie. 21 seriali, najlepsza rozciągnięta piątka: 1. Get Back - zjawiskowe 2. Halt and Catch Fire (4 sezony / drugi raz)  2. Ozark (finał, sezon 4) 2. Sukcesja (sezon 3) 3. Homeland (8 sezonów / pierwsze trzy - drugi raz)  3. Genialna przyjaciółka (sezon 3) 3. Stranger Things (sezon 4) 4. For All Mankind (sezon 3) 4. Over the Garden Wall 4. Gaslit  4. Yellowstone (3 sezony) 4. Severance 5. The Old Man 5. Wielka woda, 5. The Rehersal 5. The Crown (sezon 5) Poza tym te najsłabsze, chronologicznie: Skandal w brytyjskim stylu, The Staricase, Odwilż, Krakowskie potwory, Zawód: Amerykanin, Inside Man

Zaskakująco sporo filmów, mimo że mało w kinie. Pierwsza piątka: 1. Popiół i diament 1. Przygoda 2. Chip&Dale: Brygada RR 2. Ennio 2. Córka 2. Wszystko wszędzie na raz 3. Oto jest głowa zdrajcy 3. Kto zabił sekretarza generalnego ONZ 4. Powrót do tamtych dni 4. Najgorszy człowiek na świecie 5. Apollo 11 5. Struggle: Szukalski 5. Truflarze 5. Ziemia obiecana (z D.Olbrychskim w MOS) Poza tym dobre, chronologicznie: King Richard, Elvis, eXistenZ, To nie wypanda, Film balkonowy, Batman, Ucieczka na srebrny Glob, Zielony Rycerz, Zbawiciel na sprzedaż, Being the Ricardos, Whitney, French Dispatch, 8 1/2, Herbert. Barbarzyńca w ogrodzie, Tragedia Makbeta, Bo we mnie jest seks, Teściowie, Scarface, Ukryte, Wiking, Last Duel, Matrix Zmartwychwstania

No i te złe, kolejność losowa: The Forgiven, Triangle of Sadness, Świtezianka, Gray Man, The Lost City, Jurassic World, Salome, Wild Salome, Uncharted, Enancto, Oczy Tammy Faye, Belfast, Gwiezdne wrota

Także miłe wystawy: Puchalski (MCK), Brytyjczycy w MuFo, Spindle Henry’ego Moora w InterContinentalu Miami, Chagall w Narodowym Warszawie, Design i poslkie malarstwo XIX-wieczne w Narodowym w Warszawie, Pawilon Czapskiego w Krakowie i Czapski w Warszawie, storyboardy Polańskiego i Wajdy w Wajda School, sztuka w Ithra, brytyjska sztuka współczesna w Rzymie

Trochę czytania: głownie Dwutygodnik (felietony Olgi Hund!), Okoński w Tygodniku, blogi Łukasza Drewniaka, trochę wstydliwych pozostałości po dobrej Wyborczej (weekendowe wydanie przeglądane głownie dla żartu), do zapamiętania: Smoleńsk Torańskiej, wybitni Europejczycy O.Figesa, Wygnaniec Domosławskiego, Maus Spigelmana, Porwanie Europy Maraiego, Zajedźmy kobyłę historii Modzelewsiego, Wajda Michalaka, Czarodziejska Góra Manna, audiobooki z Panem Samochodzikiem i podcast “Pełnia literatury”.

Do tego wspaniałe jedzenie: żonglerka (wszystko), kolacyjki balkonowe na Sarego, Kropka, dogi z tapbar, czarny ryż z Turlaj Klopsa, jesienne menu w Zakładce, kolacja i śniadanie u Domi, pizza u Konrada, wino z Kaurismaki w Annecy, żurek w Gliwicach, kolacja w Pałacu Kamieniec, sporo Euskadi, syryjski kurczak w Suvayda, wina i fenkuły na Konfetti w Krakowie, lody Algida Purgatorio w Lazio, śniadania w Krempnej, śniadanka, drinki, mule i cielęcina w cytrynie i pizza w Cannes, kubańskie tapasy, salceson i kiełbasa w Marsylii, corndog w Everglades, kraby u Joe’go, robster roll w Margot i żeberka w Miami, fishburger w Ojcowie, bania beer na integracji, kaszanka z grilla w łódzkiej filmowce, chipsy i wino w Rascalu, jabłka i chipsy na tarasie w Brzezowej, kleparskie śliwki, pępkowe ogórki u Wydry, obiad i wino Nizio w Sarnach, kaszak u Guciuów, stek u francuza w Dolinie Bobru, wódka i weselne krokiety Klaudii i Maćka, gulasz u Andertów, wino i śniadania na tarasie w Tarczynie, amatriciana na Awentynie.

[dzis-po-raz-pierwszy]

Dziś po raz pierwszy o tym jak kolektyw Chore Płuca udał się w góry śladami Mieczysława Wojnicza (pewnego studenta ze Lwowa), do pięknej wsi dla gruźliczych kuracjuszy. Dotarli podobno na festiwal filmowy, jednak widziano ich głównie w Palmiarni.

Już pierwszej nocy w lesie spotkali dwudzieste wcielenie Krzysztofa Kieslowskiego w winniczku (być może zacni festiwalowi goście, którzy odwołali swoje spotkania, tez kryli się w drzewach jako ślimaki albo wilki na alternatywnej imprezie filmowych demonów? Czy to kolejna sokolowska tajemnica?).

Kreatywny kolektyw damsko-męski do perfekcji opanował sztukę próżnowania, dbając o to, by lecznicze spacery, mające wprowadzić w ich płuca światło, zastąpić sztuką zalegania na murkach i innych siedziskach, w oparach dymu papierosowego raczej niż w światłości.I miało się wrażenie jakby pomiędzy nimi siedział na skrzynce piwa sam Mieczysław Wojnicz, blady, jak przystalo na demona z gruźlicą. Na twarzy miał wypisaną niemoc i zawiedzenie - tak bardzo pragnął z nimi zapalić papierosa i tak bardzo nie mógł tego uczynić. Ale czy ktoś kiedyś widział demona z fajką?

Nie mógł z nimi palić, ale mógł z nimi przebywać. Więc dali się oprowadzić po wsi słynnemu kuracjuszowi Gorbersdorfu. Jednak - jak już powiedziano- dbali o to, by spacery były krótkie i bezwysilkowe. Od sklepu z antykami do nieczynnej fontanny i Domu Pomiotły dwieście metrów dalej. Od Biura Uslug Kuracjuszy do stawu przy sanatorium. Nie dalej. Nie więcej. Wiejskie koty wyczuwały ich cudowne lenistwo, więc lgnęły do nich tak jak swój lgnie do swego. 

A karmiono i pojono ich w tym uzdrowisku tak dobrze, że duch Mieczysława zieleniał z zazdrości, że nie może tego poczuć, gdyż nie ma ciała.Mieli wrażenie, że gdy się złościł, wieś otulała jeszcze większa mgła.

Och, nie dziwimy się wcale, ze nie byłoby Davos, gdyby nie było Sokołowska. Nie dziwimy się.

[mariaanq]

w góry serca

[arfonoja]

Tomasz Mann - Czarodziejska góra 2

[wrazliwy-ktos]

“(...) on zaś siedział w błękitnie kwitnącym zakątku swej samotności i "królował". 

Thomas Mann, Czarodziejska góra

[krytyczna-swinka-peppa]

Złośliwość to najskuteczniejsza broń rozsądku przeciwko mocom mroków i brzydoty. Złośliwość to duch krytyki, a krytyka rodzi postęp i uświadomienie.

Thomas Mann - Czarodziejska góra

[dzeikobb]

24.04.2020. 

Scenografia: chaos zakurzonych przedmiotów na biurku. 

Pośrodku: otwarty laptop z zasłoniętą kamerką, moja brama do prawdziwego (żyjącego) świata. 

Po lewej: telefon z porozbijanym ekranem, ledwo dyszący, dogorywający. Jego życie podtrzymuje sztucznie nieustannie podłączona do niego ładowarka. Mój zewnętrzny organ połączenia z noosferą, najintymniejszy element technologii wokół mnie, jego powierzchnia najczulej pokryta odciskami palców, resztkami komórek naskórka, pochodzącą ode mnie florą bakteryjną (moje ciało próbuje go asymilować). 

Plątanina kabli: zasilacz laptopa, słuchawki jedne (niebieskie) i drugie (zepsute). Kable USB i kabel od lampki. 

Zdjęcie L. w białej ramce. Cierpiał, kiedy je robiłem. Siedzi na murku, lekko oddalony, w cieniu pod platanem. Za nim wysoka ściana pawilonu wystawowego z namalowanymi niebieskimi, spiralnie wijącymi się kolumnami. Dobijał go ból głowy, niewyspanie, upał Barcelony. Nie chciał, żebym mu robił zdjęcia w takim stanie. 

Górka książek pierwsza: historia Londynu, Zły Tyrmanda, Perfekcyjna niedoskonałość. Lem i jego suma technologii, najnowsza powieść Houllebecq’a, Czarodziejska góra. Na szczycie niedokończone Państwo Platona. 

Z tyłu: stary, niedziałający od ponad roku laptop, w którym zawarta jest ogromna część mojej pamięci. Nie mam teraz dostępu do tej bazy danych outsource’owanej z mojej głowy i jeszcze długo mogę nie mieć. 

Po prawej: drugie zdjęcie L. w białej ramce. Jest w palmiarni łódzkiej, przytulony do lewego dolnego rogu fotografii. Pochyla głowę, ma opuszczony wzrok. Być może patrzył w telefon, ale można odnieść wrażenie, że śpi, a może śni i cały krajobraz duszny wyrasta po prostu z wiosennego marzenia. Wiem, że był szczęśliwy. Jego różowe ucho odcina się kolorem od szaleństwa palmowej zieleni, która pnie się wzwyż, dziesiątki metrów nad nim. Jeśli przyjrzeć się bliżej, można odnieść wrażenie, że L. leciuteńko uśmiecha się do siebie. 

Wokół zdjęcia w ramce: maść antybakteryjna, kojący krem do rąk, kremy sterydowe. Ulotki, długopisy, efferalgan i hydroksyzyna. Stara karta Oyster, saszetka z torebką herbaty zabranej z mieszkania w Rzymie, buteleczka perfum, antyperspirant roll-on, pusty kieliszek po wódce i kilka zaśniedziałych groszy. Bilet na film Lighthouse z Kina Elektronik i bilet na film 1917 z Imaxu na Sadybie. 

Górka książek druga: Boska Komedia u podstaw, Iliada i Ulisses, stara historia średniowiecznej Anglii kupiona w kościele w Cambridge za trzy funty. Encyklopedia kultury antycznej, Historia literatury francuskiej, Księga wiedzy Awicenny oraz Proces. 

Talerz z okruszkami po kanapkach, szklanka z resztką wody i kubek z planem londyńskiego metra. 

[whattigerslikethemost]

...proroctwo to ze swą lekceważącą intencją byłoby jeszcze trudniejsze do zniesienia, gdyby nie pamięć o tym, że pewne rzeczy są przepowiadane nie po to, by nastąpiły, lecz właśnie, by nie nastąpiły a, proroctwo ma służyć za zaklęcie. Prorocy tego rodzaju urągając przyszłości mówią jej, jaką będzie, by się wstydziła być taką naprawdę.

Mann "Czarodziejska góra"

[ogrody-ilangory]

"Czym jest czas? Tajemnicą - bo jest nierealny; a wszechpotężny. Jest warunkiem zjawiskowego świata, jest ruchem zespolonym i przemieszany z istnieniem realnych ciał w przestrzeni i z ich ruchem. (…) Co jest teraz, nie było wówczas, co jest tu, nie jest tam, bo między nimi leży ruch. Ale skoro ruch, którym się mierzy czas, jest okrężny, w sobie samym zamknięty, to można by i czas, i wszelka zmianę równie dobrze nazwać spokojem i bezruchem - to bowiem, co było wówczas, powtarza się nieustannie w tym, co jest teraz, a to, co jest tam, w tym co jest tu."

~Tomas Mann - "Czarodziejska góra"~

[klubestetow]

Ale zupełnie innym pytaniem było czy lubił pracę? Bez względu na cały szacunek, nie był do tego zdolny. A to z tego prostego powodu, że mu szkodziła. Wytężona praca denerwowała go i prędko nużyła. Przyznawał się zupełnie otwarcie, że właściwie woli czas wolny. Niczym nie zapełniony. Nie obciążony ciężarem wysiłku - otwarty i rozległy, nie posiekany na części przeszkodami, które ze zgrzytaniem zębów trzeba pokonywać. Pozwalamy sobie przypuszczać, że praca stanowiła w życiu Hansa Castorpa po prostu pewną przeszkodę w beztroskim paleniu cygar marki Maria Mancini. - Thomas Mann. Czarodziejska Góra.

[dzismis]

Roman odmawiał wyjścia z getta. Andrzej przetrwał dzięki Iwaszkiewiczom. Gustaw popełnił samobójstwo… A inni?

Roman odmawiał wyjścia z getta. Andrzej przetrwał dzięki Iwaszkiewiczom. Gustaw popełnił samobójstwo… A inni?

Przyslala Rimma Kaul

Słyszymy: Kramsztyk. Myślimy: Roman i słynny rysunek „Rodzina żydowska w getcie��. Czasem dodajemy: Józef i „Czarodziejska Góra”. A przecież familia Kramsztyków obfituje w wiele barwnych, przedwojennych postaci. Na koniec tragicznych. Ludzkie życie, radości, troski kurczą się do suchych danych metrykalnych, urzędowych zapisów, dyplomów, czy dedykacji. Wyciągnijmy je z pamięci.