#cytata

[wurcuburcu]

"Until then I had lived as I had painted and versified - that is, I never got far beyond priming canvas, beyond penning an outline, a first act, a first stanza. There are simply people who start all sorts of things and yet never finish any of them. And that was the kind of person I was."

— Leopold von Sacher-Masoch, Venus in Furs

[itendswithquotes]

"Jeśli jest na tym świecie coś, co łączy nas wszystkich, to życie i smierć, dzień i noc."

Południowe sztormy// Brittainy C.Cherry

[mroczna-strefa-internetu]

,,Ludzie mówią wciąż na minutę tysiąc słów,

a kiedy się odwrócisz , to w plecy wbiją nóż,

i nie zadaję pytań, odpowiedzi nie chcę znać,

uciekam stąd dopóki jest czas,,

Czarny HIFI - Ludzie mówią feat. Grizzullah, Cheeba

[myslimy-cytatami]

pamiętaj mała jednak kocham cie

[werasosna-blog]

"Byłaś dla mnie moim słońcem, dzisiaj kocham kiedy pada"

[puppetinyourhands-blog]

- Kurwa na zobacz, za krótka ta alba. Widać mi spodnie.

- Taka miniówka.

- Kurde no muszę kupić nowa. Buty sobie wyczyszczę. O tak, o spodnie. Jak podciągnę spodnie to też źle bo widać skarpetki.

- Spoko, za 5 lat będzie dobra.

- Myślisz? Tyle nie zmaleje, w Twoich oczach co najwyżej.

- Nie da się bardziej.

- Jak Cię zaraz walnę to zobaczysz.

- Nie, nie, no nie.

- Nie mogę Cię dotykać...

- Nie możesz.

- Mam tak nieczyste myśli. A tam pykne Cię!

- Auaaaa!!

- Ahhh ja pierdole. Twarda jesteś. Bita jesteś. A ta Twoja koleżanka to też taka cytata jak Ty.

- No a jak.

- Ale Ty masz większe. Umiesz kokietować mężczyzn?

- Podobno.

- Oumm...

[wurcuburcu]

Першым няшчасцем у маім жыцці было тое, што я нарадзіўся бедным, другім - тое, што прырода стварыла мяне гультаём. Бацькі мае знатнага роду, але лёс ім не спрыяў. Аднак яны далі мне адмысловае выхаванне. Я быў накіраваны пансіянерам у адну з найлепшых прыватных венецыянскіх школ. [...]

Поспехі мае ў занятках былі пасрэдныя, і калі я закончыў сяк-так навучанне, бацькі запатрабавалі, каб я выбраў сабе прафесію. У гэты час ува мне загаварыла мая лянота. Яна аказалася непераможнай, і ў гэтым сэнсе я сапраўдны венецыянец. Навошта я нарадзіўся ў найцудоўнейшым горадзе свету, калі і тут, як і ўсюды, трэба працаваць? Венецыя ўжо сама па сабе была для мяне дастатковым заняткам. Я меў ад яе насалоду і ў цяпершчыне і ў мінуўшчыне. Я з радасцю бавіў бы ўвесь час у яе старажытных гістарычных архівах, але на гэта патрэбны былі грошы, а я не меў іх зусім, як можна не мець здароўя перад самаю смерцю. Як выбрацца з жабрацтва, якое так уладна замінала маёй любові да бясконцых бадзянняў па горадзе і аматарскіх заняткаў яго гісторыяй?

Тайна графіні Барбары. Анры дэ Рэнье Пераклад: Алесь Асташонак

[itendswithquotes]

Niezależnie od tego, gdzie się znajdowałam wszędzie nosiłam ze sobą naszą historię, naszą książkę z wieloma rozdziałam. Czułam się, jakby ktoś po prostu ją zamkną i odłożył podczas czytania. W samym środku akcji. Właśnie wtedy, kiedy miało nastąpić to co najpiękniejsze.

Zima koloru turkusu// Carina Bartsch

[werasosna-blog]

you look

amazing

between

my arms.

werasosna

[wurcuburcu]

[jumabe]

Zmarli dostają więcej kwiatów niż żywi. Żal jest silniejszy niż wdzięczność.

Anna Frank

[linie-papilarne]

[myslimy-cytatami]

Szczerze mówiąc, moja droga, nic mnie to nie obchodzi.

[i-feel--nothing-blog]

NA RAZIE SIĘ WSPINAM, ALE WIDOKI SĄ SUPER.

[ewakatarzyna]

Pamiętaj, w życiu nigdy wszystko naraz nie układa się dobrze, jeśli tak ci się wydaje, znaczy, że wariujesz

Andrzej Ziemiański