#creation theatrale | Explore Tumblr posts and blogs

ragazza-nuvola · 7 years ago

Text

Avec la mort d'Henry IV en 1610, le regne passe à Louis XIII mais il est trop jeune et sa mere Marie de Medicis assûre le Regeance et laisse gouverner Concini qui entreprend une politique de rapprochement avec l'Espagne de Philippe II. En 1617 Louis XIII assûre le Regeance et fait assassiner Concini et nomme Richelieu principal ministre. Richelieu avec le roi entreprend une rapprochement de grandeur de la France. Dans l'Etat on a une politique coloniale qui positionne la France en Amerique du Nord, notemment au Canada; le developpement des arts e des lettres avec l'Academie Française; la reorganisation du royaume et une politique de renforcement du pouvoir royal. Les protestants sont battu politiquement et militarment lors du siege de la Rochelle e les nobles sont strictment controlés. À la fin du XVI siècle et le debut du XVII siècle se developpe par toute l'Europe un nouveau courrent:Le Baroque. Le baroque est un courrent foissonnante, exageré et theatrale qui reflete les tensions de cette periode. Le terme barocco designe en portougais une perle ou une pierre irreguliére qui renvoie à la richesse et à l'imperfection de ce courrant. Avant sa mort en 1642, Richelieu nomme Jules Mazarin comme son successeur. Louis XIII decide quelques mois plus tard de laissant la France dans une nouvelle periode de régence, car Louis XIV n'a que 5 ans. Sa mere Anne d'Autriche assûre le regence et laisse gouverner Mazarin. Mazarin doit affronter une dure opposition à l'interieur du royaume parce que le peuple croule sous les impots et le nobles n'accept ni d'etre governer par deux etrangeurs ni le strict controle au quels ils sont soumis. Ils se revoltent pour deux fois. La fronde parlementaire, le Parlement de Paris publiant une declanche qui limite le pouvoir du roi et incite les nobles à prendre les armes contre lui. Le Fronde des Prince, le nobles s'oppose a Mazarin par les armes et contraignent le roi e sa mere à l'exil. À la mort de Mazarin, Louis XIV assûre le regence, marié Marie Theres d'Autriche e pretend gouverner seul. A se propose il dit L'Etat ce moi. Il choisit comme embleme le soleil pour montrer son importance sur tous. Il s'impose sur les nobles, en prenant la tête du royaume. Il fait de grand reforme et pursuit une politique de grandeur: economique avec le mercantilisme grace à l'artisanat et au commerce. Exterieur pour les nombreuses guerres à debarasseur la France de ses ennemis seculaires. Il veul regrouper le française dans une unique façon resumée par l'expression Un roi, une loi, une foi. La France etait reputé dangereux le roi fait construir un palais en Versaille ou il s'etablis avec sa court. Louis XIV meurt en 1715, laissant à son unique descendant mâle, le futur Louis XV une France dont le territoire et l'influence en Europe ont considerablement augmenté. Les difficultés financiers et sociales sont nombreuses en temoignent les rivoltes paysannes et cittadins contre la misere et les impots. Avec le regne de Louis XIV né un nouveau courrant artistique le Classicisme qui remplace definitivement le baroque. Le roi applique dans les arts et les lettres la même homogeineté qu'il utilise dans la religion e dans la politique. Ce courrent né en reaction aux ecces de l'art baroque et vait retrouver les formes pures de l'Antiquité classique sans les recherches esthetiques de la Renaissance. Les artists comme les ecrivains utilisent la symetrie et l'equilibre. Le classicisme se traduit par des regles enonces par des theoricien de l'art ou du verbe avec l'institution de l'Academie française ou l'Academie royale des sciences.

Le baroque litteraire s'etend le period de la fin de les guerres de religion à la Fronde. Les ecrivain defendant les formes qui traduisent l'éxuberance, la virtuosité et la fantaisie. Melant le sublime et le grotesque revendiquant la liberté de l'immagination. Le theatre est le genre qui se prete le mieux au jeu de la dissimulation ou de l'histoire dans l'histoire comme l'Illusion Comique de Corneille. La poesie exprime la recherche linguistique dans la preciosité. À la fin du regne d'Henry IV, l'aristocratie parisienne organise de reunion dont le but est de discouter de la litterature et d'art. Ce sont principalment les femmes qui tiennent ces salon. Chaque semain elles réunissent les artistes et organise des soirées où la conversation erudite dans la lecture ou la composition de poesies qui permettent à chaque participant de briller par sa culture. Dans ces salon participent: Mme de Sevigné, Madeleine de Scudery, Malherbe, Corneille et Mme de la Fayette. La preciosité est le courrant esthetique issu des salons litteraires. Se manifeste aussi bien dans les demains du comportement, dans le goût et des maniers que dans celui du language. La volonté d'elegance se manifeste pour la recherche de purete du vocabulaire. Autre branche du baroque est le libertinage qui s'inspire de la philosophy materialiste de Gassendi. Les libertins sont des libres penses qui donnent un sens uniquements terrestre à l'existence humains. Le principal rappresentant est Cyrano de Bergerac.

François Malherbe est consideré le fondateur de l'art classique pour ses textes equilibés et harmonieux. Il se distingue d'abord pour ses poesies d'inspiration roncardiennes à semplifier la langue en eliminant les mots archaïques et à donner des cadres à la creation litteraire. Aprés Malherbe, Nicolas Boileau théorise dans son Art poetique les régles de l'ecriture classique théorique et illustratif. Il reaffirme l'importance des modeles antiques et des regles enonce par Malherbe. Le theatre est le genre qui se prete mieux à la peinture d'un monde en evolution et des travers de la psycologie humain. Corneille devient le grand dramaturge de la tragedie classique au côtés de Jean Racine. Autre genre qui s'affirme est la comedie de Molière qui remplace la farce (est tirée des fablieux populaires). Le theatre integre les règles de classicisme pour donner naissance à la grand comedie, tragicomedie avec Corneille ou la comedie de Molière. La tragedie est trés codifié et finit en general avec la mort du protagoniste. On lui applique le trois regles d'unité d'Aristote. Unité de temps:l'intrigue se doit deroulé dans une seule journée. Unité de lieu: l'intrigue se doit deroulé dans une seul lieu. Unité d'action: il ne doit y avoir qu'un seul intrigue. Deux autres regles sont: vraisemblance et bienseance. Vraisemblance:si l'intrigue n'est pas vrai il doit etre credible. Bienseance: la violance et la vulgarité sont bannis de la scéne.

Alors qu'il est destiné a une carriere d'avocat, Corneille prefere exercer ses competences dans l'ecriture. Remarqué, il pursuit sa carriere de dramaturge avec diverses pièces comiques e une tragedie Medée, puis l'Illusion Comique. Mais c'est avec Le Cid que le succes arrive. Il revient au theatre et à Paris avec une tragedie Horace. Suit ensuite une quinzaine des tragedies romains et politiques. Sa réputation est telle qu'il entre dans l'Academie français. Mais l'echac retentissant de Pertharite le convainc à s'eloigner de nouveau de la scene parisienne. Rappelé a Paris il ecrit Trois Discours sur le theatre e Tite et Berenice sans succes. Avec l'echac de son derniere piece Surena il se retirent de la scene parisienne definitivement jusqu'a sa mort en 1684. Le heros de tragedies de Corneille est partagé entre son sens de l'honneur ou du devoir et l'amour qu'il eprove. Pour exemple dans Le Cid, Rodrigue doit choisir pour sauver l'honneur de sa famille, entre venger son pere ou l'amour qu'il eprouve pour Chimène. Le heros cornelien exprime la conception de Corneille du monde et de la vie c'est à traves la realisation de son devoir qu'il obtient l'estime de son aimée et la noblesse d'âme. Corneille se distingue pour son style original parce que il va de la comedie legère ou comique à la tragedie classique.

Né en 1639, d'une famille de petite bourgeoisie, Jean Racine orphelin, envoye à l'école janseniste du Port-Royal. Il y apprend l'étude des textes sacrés et grecs. En 1658 il est à Paris pour etudier la philosophie mais il decouvre la vie mondaine et le salons où il se lie d'amitié avec Molière, La Fontaine et Boileau. Il commence à ecrire des poesies et se fait remarquer avec deux odes addresses au roi. Il se tourne vers le theatre et écrit le Thebaïde et Alexandre le Grand. En 1667 le succes arrive avec Andromaque enteriné pour son elu à l'Academie française. Il continue à ecrir Les Plaideurs son unique comedie puis de nouveau tragedies. Puis Racine se marié et se consacre à l'education de ses sept enfants et se rapproche de nouveau au Port-Royale. Le drame racinienne se consacre sur la fatalité que pése sur les hommes, qui sont avant spectateur de leur destin et donc la conquete de la lucidité constitue l'ultime etape de l'ascension spirituelle. La malediction divine ou humain, sous les traits de la passion, rappelle la conception janseniste du peché et de la grâce. Le théâtre de Racine est destiné au roi et ses courtisans, donc les regles classiques sont perfaictment respectées. Cette strict observation des regles d'unité fait de la tragedie racinienne un observatoire depouillé des drames humains. L'unité de temps et d'action montre l'impossibilité des personnages d'echapper à leur destin. Le style de Racine n'en reste pas moins l'espression de passions brûlants. Racine reussit en effait à exprimer sentiments trés forts sens utiliser la violence.

Puisque tout les pensées pouvent etre fausses, il semble n'exister pas aucune verité, sauf celle que de notre esprit fonctionne assez pour parler de cela, et que nous existon donc. Le premier principe de Descartes est de mettre en question tout ce qui nous croyons savoir, pour qu'il ne reste pas que l'unique certitude de douter, donc d'exister. Chez Descartes on a quatre regles. Le premier principe est la regle de l'evidence: il ne faut accepter ce que l'esprit intuivement reconnaitre comme vrai et donc rejeter toute idée preconçue. Le second principe est la regle de l'analyse: il decompose ce qui est complexe en elements simples. Le troisiéme principe est la regle de deduction: du plus simple au plus complexe. Le dernier est de verifier de rien omettre. Ayant fait table rase ds tous certitude il n'a pas d'appui, ni de modele pour se guider et doit inventer lui même la marche à suivre.

Au XVII siècle la veine comique prend pleusieurs formes: narratives avec les histoires comiques et theatrale avec l'essor de la comedie. Le burlesque rejete la preciosité et cherche à depeindre la societé avec réalisme à traves le comedie farcesque. De l'italien burla, le burlesque prend ses sources dans les farces et les fablieux du Moyen-Âge. Sort de parodie il base son effet comique sur le decalage de entre la noblesse d'un sujet et la familiarité de son expression. Scarron est le principal rappresentant du burlesque française avec son Roman Comique ou son Virgilie Travesti où il parodie et ridiculise l'Eneïde de Virgilie. Le burlesque a influencé les œvres de nombreuses auteurs comme Cyrano de Bergerac et Molière. Un nouveau genre theatral prend son essor la comedie. Molière en est le principal rapresentant. Molière fait acceder la comedie au statut de genre theatral à part entière. En effait, il rencontre de façon realiste et dans une language familière, un histoire tirée de la vie quotidienne et urbaine ayant un dénouement heureux. Le XVII siecle est aussi le periode de la satire et du moralisme. Le satire prend alors de multiples formes: burlesque, comique avec Molière ou les fables rendues celebres par La Fontaine, le satire attire l'attention sur les defauts des hommes et de la societé. Elle les utilise alors comme prétexte au rire ou de façon plus moralisante pour le corriger.

Jean-Baptiste Poquelin né à Paris en 1622 d'une famille de bonne bourgoisie à vingt et un ans fonde sa premiere compagnie l'Illustre Comique avec une famille d'acteurs les Bejart. La troupe tente de s'installer à Paris mais sans succes. Molière et la troupe repartent donc sur les routes du Sud de la France et commencent à jouer les premieres pieces ecrites de sa main. Petit a petit la troupe s'etend et il retourne à Paris pout jouer devant le roi er obtenir sa protection. La troupe alors beneficie d'une salle et s'installe dans le Palais-Royale. Sa premiere piece parisienne Les Precieuses Ridicules marque le debut de son succes tandis-que l'École de Femmes declanche une vive polemique. Il y attaque tout les hipocrysies de la societé du XVII siecle. Parce qu'il est comedien, n'est pas elus à l'Academie française. Desabusé pour la maladie il se livre de façon moins voilé dans le Misanthrope. Il y affront la mort de son fils et de Madelaine Bejart. Fatigué il continue à composer L'Avare et Le Malade Imaginaire. Il meurt d'hémorragie après avoir tenu le rôle du malade dans le Malade Imaginaire. Ses personnages parlent une langue familiere et on trouvent plusieurs style dans une même piece en fonctionne des sujets, des personnages et des episodes. S'attaquent tour à tour aux femmes ridicules, aux bourgeois vaniteux, aux medicins ignorants et aux femmes savants. Il en donne une image tantôt ironique à condamner le ridicule, à denoncer l'erreur ou à valoriser la spontaneité. Molière incarne la comedie française. Ses pieces inspirés des auteurs antiques ou de comedie italienne, mettent en scene des personnages communs qu'il punis ou delivres à la fin de la piece. À ecrit different types de comedie: comedie de mœr comme Les Precieuses Ridicules dans laquelle il fait la satire des travers de son temps. La comedie d'intrigue: où les intrigues se moultiplies comme dans le comedie italienne. La comedie de caracteres: comme L'Avare qui exprime une volonté de peindre la societé de façon realiste car le personnages sont plus definis. La comedie-ballet où s'alternent chants, danses et parties recitées. La grande comedie, piece en vers rimees ayant l'ambition de rivaliser avec les tragedies classiques. Chez Molière, le theatre , le theatre reflete le monde et ses travers. Ainsi derriére une volonté moralisante le but affiché de Moliére est surtout celui de plaire. Chez Molière, tout est pretexte au rire afin d'exorciser les defauts de l'homme.

0 notes

gkoultoura · 7 years ago

Photo

#Preview2017 Θέατρο στη Στέγη

Συναίσθημα. O καταλύτης που κάνει την πληροφορία εμπειρία, που δίνει διάρκεια στη στιγμή, που μετατρέπει το βίο σε ζωή. Κανείς μας δεν γλυτώνει. Ευτυχώς. Για να γινόμαστε θνητοί και θεοί. Για να καταλαβαίνουμε ότι εκεί, στο συναίσθημα, συναντιόμαστε για να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι.

Δημιουργούμε παραστάσεις, συναυλίες, κάνουμε συζητήσεις, λέμε ιστορίες, εντός και εκτός των τειχών του σπιτιού μας στη λεωφόρο Συγγρού, συνδέουμε τη νέα πραγματικότητα του ψηφιακού κόσμου με τις τέχνες, σας προσκαλούμε να είστε μαζί μας σε αυτή τη διαδρομή και σας βομβαρδίζουμε με αφορμές για να συναντιόμαστε. Θέλουμε να παίρνουμε μέρος στη συζήτηση για τα μικρά και τα μεγάλα που μας απασχολούν. Δεν κατέχουμε την αλήθεια, αλλά την ψάχνουμε. Επιδιώκουμε την έκπληξη, το μη αναμενόμενο, αναζητούμε την πνευματική ένταση, τη συναισθηματική πρόκληση. Διεκδικούμε τη συγκίνηση, με το μεγαλεπήβολο στόχο να κάνουμε τη ζωή μας πιο ωραία ή, έστω, πιο ενδιαφέρουσα. Για να αλλάζουμε, να αναρωτιόμαστε και να εξελισσόμαστε, για να σκεφτόμαστε, και να σκεφτόμαστε αλλιώς. Ως πρόσωπα, και όχι ως πληθυσμιακές μονάδες. Τόσο απλά, τόσο δύσκολα. Δεν θα αλλάξουμε τον κόσμο. Αλλά ο στόχος, αξίζει να είναι ακριβώς αυτός. Θέλουμε να δρούμε και να αντιδρούμε, να συνδέουμε ανθρώπους και ιδέες. Πάνω από όλα, θέλουμε να νιώθουμε.

Ξεκινάμε, λοιπόν. Στη Στέγη των δυνατών συναισθημάτων.

ΘΕΑΤΡΟ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017

4-8.10.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 19:30

Όλα θα πάνε καλά (1) Το τέλος του Λουδοβίκου (Ça ira (1) / Fin de Luis)

Joël Pommerat

13-22.10.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Ουγκώ: Μια Ουτοπία

Σοφία Μαραθάκη

24-27.10.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

887

Robert Lepage / Ex Machina

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017

18.11.2017 – 15.4.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Εφηβική Σκηνή | 19:00

Οι παραθεριστές του Μαξίμ Γκόρκι

Μαρία Μαγκανάρη

22.11.2017 – 10.12.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Δαιμονισμένοι του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Konstantin Bogomolov Παγκόσμια πρεμιέρα

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

14-30.12.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Αντιγόνη – Lonely Planet

Λένα Κιτσοπούλου

28-30.12.2017 | ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Το τραγούδι του Roland

Wael Shawky

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2018

17-28.1.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 ΡΟΜΠ/ROB του Ευθύμη Φιλίππου Δημήτρης Καραντζάς

Φεβρουάριος 2018

2-4.2.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 17:00 Το απίθανο ταξίδι Άγγελος Φραντζής

14-23.2.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 21:00 Πενθεσίλεια του Χάινριχ φον Κλάιστ Παντελής Δεντάκης

Μάρτιος 2018

21.3-1.4.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 Βάκχες του Ευριπίδη Άρης Μπινιάρης

Απρίλιος 2018

13-15.4.2018 | ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Onassis Youth Festival 2018

Μάιος 2018

2-16.5.2018 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Fast Forward Festival 5

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 - ΙΟΥΝΙΟΣ 2018

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017

4-8.10.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 19:30

Όλα θα πάνε καλά (1) Το τέλος του Λουδοβίκου (Ça ira (1) / Fin de Luis)

Joël Pommerat

Η Στέγη μεταμορφώνεται σε Κοινοβούλιο. Η Γαλλική Επανάσταση συμβαίνει εδώ και τώρα, ολόγυρά μας, και ο Ζοέλ Πομμερά, με τη θαυμαστή ομάδα του, μας παρασύρουν στη δίνη της Ιστορίας, αποδεικνύοντάς μας πόσο σημερινά είναι όσα έλεγαν και έπρατταν, πριν από 228 χρόνια, οι πρωτεργάτες αλλά και οι πολέμιοι της ευρωπαϊκής δημοκρατίας.

Η πιο πολυσυζητημένη παράσταση της Γαλλίας (βραβεία Μολιέρου, 2016) με ένα πλήθος ηθοποιών να ερμηνεύει δεκάδες πρόσωπα: βασιλείς, προέδρους, βουλευτές, καρδιναλίους, θερμόαιμους επαναστάτες και αγανακτισμένους πολίτες. Πρωτίστως, όμως, ενσαρκώνουν τις ιδέες τους. Ο ιστορικός διάλογος που «γέννησε» την ευρωπαϊκή δημοκρατία αναβιώνει, ενώ η Μασσαλιώτιδα και ο Λουδοβίκος ΙΣΤ' συναντιούνται με το «εδώ και τώρα». Γιατί, ίσως, το 1789 να μην είναι τελικά τόσο μακριά.

Εισπράττοντας διθυραμβικές κριτικές όπου κι αν παίζεται, το Ca Ira είναι ένα θεατρικό γεγονός-εμπειρία, βίαιο και τρυφερό, αστείο και καίριο, δαιμόνια διασκεδαστικό και πολλαπλώς διαφωτιστικό. Ένα επικό πρότζεκτ για τη δημοκρατία.

Σκηνοθεσία: Joël Pommerat

Με τους: Saadia Bentaieb, Agnes Berthon, Yannick Choirat, Eric Feldman, Philippe Frecon, Yvain Juillard, Anthony Moreau, Ruth Olaizola, Gerard Potier, Anne Rotger, David Sighicelli, Maxime Tshibangu, Simon Verjans, Bogdan Zamfir

Σχεδιασμός Σκηνικών και Φωτισμών: Eric Soyer

Σχεδιασμός Κοστουμιών και Εικαστική Έρευνα: Isabelle Deffin

Ήχος: Francois Leymarie

Μουσική έρευνα: Gilles Rico

Έρευνα ήχου και χωρικότητας: Gregoire Leymarie & Manuel Poletti (MusicUnit/ Ircam)

Δραματουργία: Marion Boudier

Καλλιτεχνική συνεργασία: Marie Piemontese, Philippe Carbonneaux

Σύμβουλος ιστορικών θεμάτων: Guillaume Mazeau

Βοηθός δραματουργίας και τεκμηρίωσης: Guillaume Lambert

Τεχνική Διεύθυνση: Emmanuel Abate

Μετάφραση στα ελληνικά: Λουίζα Μητσάκου

Τεχν��κός υπερτίτλων: Jorge Tome / AMDA

Παραγωγή: COMPAGNIE LOUIS BROUILLARD

Συμπαραγωγή: Nanterre-Amandiers/Centre Dramatique National, Le MANEGE-MONS/Scene transfrontaliere de creation et de diffusion, Mons 2015/Capitale europeenne de la Culture, Theatre National/Bruxelles, ESACT/Liege, Les Theatres de la Ville de Luxembourg, MC2/Maison de la Culture de Grenoble, La Filature/Scene nationale de Mulhouse, Espace Malraux/Scene nationale de Chambery et de la Savoie, Theatre du Nord/CDN Lille-Tourcoing-Nord-Pas-de-Calais, FACM/Festival theatral du Val d’Oise, L’Apostrophe/Scene nationale de Cergy-Pontoise et du Val d’Oise, Mostra Internacional de Teatro de Sao Paulo et SESC Sao Paulo, Theatre francais du Centre national

des Arts du Canada/Ottawa, Theatre National Populaire/Villeurbanne et Celestins/Theatre de Lyon, Le Volcan/Scene nationale du Havre, Le Rive Gauche/Scene conventionnee de St Etienne du Rouvray, Bonlieu/Scene nationale d’Annecy, le Grand T/Theatre de Loire-Atlantique Nantes

Με την υποστήριξη στη δημιουργία από το SACD και το Arcadi Ile-de-France.

13.10.2017 | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ | Κεντρική Σκηνή

Flix it στη Στέγη 2017-2018

Το Flix.gr και η Στέγη ανανεώνουν το ραντεβού τους, για δεύτερη χρονιά, για μια σειρά μηνιαίων προβολών που, με όχημα τις εικόνες και οδηγό τις ταινίες, αγνοούν κάθε στερεότυπο και προτείνουν μια ολοκληρωμένη κινηματογραφική εμπειρία και έναν άλλον τρόπο να βλέπουμε σινεμά.

Το Flix it στη Στέγη επιστρέφει, για οκτώ ειδικά events, από τον Οκτώβριο του 2017 έως και τον Μάιο του 2018. Μια σειρά προβολών που κρύβουν εκπλήξεις, συστήνουν δημιουργούς, κάνουν τον γύρο του κόσμου, προτείνοντας το σινεμά που θέλουμε να βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη.

Φέτος, ξεκινά τις προβολές του καλωσορίζοντας το φθινόπωρο και ξορκίζοντας τη μελαγχολία του. Δίνουμε ραντεβού στις 13 Οκτωβρίου για «Το Φθινόπωρο του Yasujirō Ozu», ένα μικρό αφιέρωμα σε έναν από τους σημαντικότερους auteurs της Χρυσής Εποχής του ιαπωνικού κινηματογράφου και έναν σπουδαίο φιλμικό φιλόσοφο. Θα προβληθούν δύο αριστουργήματά του, (An Autumn Afternoon και Late Autumn), σε αποκατεστημένες ψηφιακές κόπιες από τα ιαπωνικά Schochiku Studios και σε συνεργασία με το BFI. Θα προηγηθεί παρουσίαση για το έργο του σκηνοθέτη.

Επιμέλεια-Οργάνωση: Flix.gr & Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Για τις προβολές, ενημερωθείτε από την ιστοσελίδα μας.

13-22.10.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Ουγκώ: Μια Ουτοπία

Σοφία Μαραθάκη / Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ

Πρεμιέρα

«Αυτό που ορθώνεται ετούτη τη στιγμή δεν είναι η Ευρώπη των λαών. Είναι η Ευρώπη των βασιλέων» γράφει ο σπουδαίος ποιητής, λογοτέχνης και οραματιστής της Ενωμένης Ευρώπης, Βικτόρ Ουγκώ, στα μέσα του 19ου αιώνα. Η σκηνοθέτης Σοφία Μαραθάκη βασίζεται στον Ύμνο στην Ενωμένη Ευρώπη του Ουγκώ για να φτιάξει μια παράσταση για την ουτοπία και την πραγματικότητα της Ευρώπης του ανθρωπισμού.

«Τι είναι η Ευρώπη;» αλλά και «Τι θα μπορούσε να είναι η Ευρώπη;», αν οι επαναστάσεις είχαν πετύχει το στόχο τους;

Σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη

Δραματουργία: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου

Σκηνικά & Κοστούμια: Εύα Μαραθάκη

Πρωτότυπη μουσική: Βασίλης Τζαβάρας

Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Σοφία Γεωργιάδου

Β΄ Βοηθός Σκηνοθέτη: Λήδα Κουτσοδασκάλου

Κατασκευή σκηνικού: Αδριανός Ζαχαριάς

Μοδίστρα: Ελένη Μελισσού

Παίζουν: Μιχάλης Βαλάσογλου, Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Γιώργος Σύρμας

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Εκτέλεση παραγωγής: POLYPLANITY Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη

Η ιδέα της παράστασης και το βασικό της κείμενο προέρχονται από το βιβλίο: Βίκτωρ Ουγκώ, Ύμνος

στην Ενωμένη Ευρώπη, μτφ. Αλεξάνδρα Μπρουντζάκη, εκδ. Ποικίλη Στοά, 2015

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Κυριακή 15 Οκτωβρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

24-27.10.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

887

Robert Lepage / Ex Machina

Ο Ρομπέρ Λεπάζ, «ο αλχημιστής του βλέμματος» και «σκηνοθέτης της χίμαιρας», όπως έχει χαρακτηριστεί, μεταξύ πολλών άλλων, ο σπουδαίος Καναδός multimedia δημιουργός, επιστρέφει στη Στέγη, η οποία και τον πρωτοσύστησε στην Αθήνα. Τώρα, όμως, καταφτάνει αυτοπροσώπως, με το πιο αυτοβιογραφικό one-man-show της ζωής του.

Ο μέγας παραμυθάς-στοχαστής και μοναδικός περφόρμερ-αφηγητής αναρωτιέται: πώς λειτουργούν η μνήμη και η λήθη – ατομική και συλλογική; Πώς συγκροτείται και πώς αποδομείται η ταυτότητα – προσωπική και εθνική; Κυρίαρχο σκηνικό στο λυρικό, καυστικό, παιγνιώδες και μελαγχολικό 887 είναι ένα πολυμορφικό κουκλόσπιτο, ομοίωμα της πολυκατοικίας στην οποία μεγάλωσε ο Λεπάζ, στον αριθμό 887 της Murray Avenue της πόλης του Κεμπέκ.

«Η μόνη μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία» έλεγε ο Γάλλος φιλόσοφος Roland Barthes και το 887 μοιάζει με έναν ιδιοσυγκρασιακό φόρο τιμής στη διάσημη αυτή ρήση.

Κείμενο, Σκηνοθεσία, Σκηνικά & Ερμηνεία: Robert Lepage

Μετάφραση στα ελληνικά: Βασίλης Κιμούλης

Κα��λιτεχνική Διεύθυνση & Σχεδιασμός: Steve Blanchet

Δραματουργία: Peder Bjurman

Βοηθός Σκηνοθέτη: Adele Saint-Amand

Μουσικές Συνθέσεις & Σχεδιασμός Ήχου: Jean-Sebastien Cote

Σχεδιασμός Φωτισμών: Laurent Routhier

Σχεδιασμός Εικόνων: Felix Fradet-Faguy

Βοηθός Σκηνογράφος: Sylvain Decarie

Βοηθός Σχεδιάστρια Αντικειμένων: Ariane Sauve

Βοηθός Ενδυματολόγος: Jeanne Lapierre

Εκτέλεση παραγωγής Ευρώπη και Ιαπωνία: Richard Castelli - Epidemic

Μια παραγωγή της Ex Machina

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Τετάρτη 25 Οκτωβρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017

18.11.2017 – 15.4.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Εφηβική Σκηνή | 19:00

Οι παραθεριστές του Μαξίμ Γκόρκι

Μαρία Μαγκανάρη

Πρεμιέρα

«Πώς πρέπει να είναι οι άνθρωποι για να μην τους βαριόμαστε;» αναρωτιέται ο Μαξίμ Γκόρκι στο πολυπρόσωπο και ελάχιστα παιγμένο στη χώρα μας έργο του 1904 που ανεβαίνει στην Εφηβική Σκηνή, με τη Μαρία Μαγκανάρη να το μεταφέρει από την προεπαναστατική Ρωσία στο σήμερα του ελληνικού καλοκαιριού.

Συχνά λέμε ότι πάμε διακοπές για να «ξεφύγουμε». Ξεφεύγουμε, όμως, ποτέ από τον εαυτό μας; Οι παραθεριστές του Γκόρκι αναλώνονται σε φλυαρίες, γκρίνιες, τσακωμούς, μεθύσια και ανεκπλήρωτους έρωτες μέσα σε μια ατμόσφαιρα νωθρότητας. Ευτυχώς, όχι όλοι. Κάποιοι, οι νεότεροι, θα μας θυμίσουν αυτό που πάντα υποστήριζε ο Γκόρκι: «Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό θαύμα στη Γη».

Μετάφραση: Μαρία Μαγκανάρη, Σύρμω Κεκέ

Διασκευή & Σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη

Σκηνικά: Σοφία Σιμάκη

Κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος

Φωτισμοί: Μαρία Γοζαδίνου

Πρωτότυπη Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός

Βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλική Σκευοφύλαξ

Ερμηνεύουν οι: Κλήμης Εμπέογλου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Γιώργος Κατσής, Βίκυ Κατσίκα,

Μαρία Παρασύρη, Ανδριάνα Χαλκίδη

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

22.11.2017 – 10.12.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Δαιμονισμένοι του Φιoντόρ Ντοστογιέφσκι

Konstantin Bogomolov

Παγκόσμια Πρεμιέρα

Ο Ντοστογιέφσκι προσγειώνεται στην Αθήνα και οι χίλιες σελίδες των Δαιμονισμένων του ζωντανεύουν με φόντο την Ελλάδα του σήμερα. Είναι η πρώτη φορά που η Στέγη καλεί έναν ξένο σκηνοθέτη, τον ρηξικέλευθο Ρώσο Κονσταντίν Μπογκομόλοφ, που αποθεώθηκε το 2016 για τους αξέχαστους Καραμάζοφ του, να εργαστεί με Έλληνες ηθοποιούς. Μηδενιστές και προφήτες, τρομοκράτες και επαναστάτες, εκτελεστές και αυτόχειρες κατακλύζουν τη Στέγη. Οι Δαιμονισμένοι δεν υπήρξαν ποτέ άλλοτε πιο σημερινοί, «ελληνικοί», «ρωσικοί» και οικουμενικοί.

Σκηνοθεσία & Διασκευή: Konstantin Bogomolov

Μετάφραση: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου

Σκηνικά & Κοστούμια: Larisa Lomakina

Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιάννης Δρακουλαράκος

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου, Χρύσα Κουγιουμτζή

Βοηθός Σκηνογράφου: Μυρτώ Λάμπρου

Διερμηνέας Προβών: Ιρίνα Σμυσλιάεβα-Σταθοπούλου

Ερμηνεύουν: Έλενα Μεγγρέλη, Άρης Μπαλής, Αντώνης Μυριαγκός, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Μαρία Πανουργιά, Γιάννης Παπαδόπουλος, Έλενα Τοπαλίδου, Αινείας Τσαμάτης, Μιλτιάδης Φιορέντζης

Διεύθυνση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Μαρία Δούρου

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου

Masterclass από τον Konstantin Bogomolov

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

14-30.12.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Αντιγόνη – Lonely Planet

Λένα Κιτσοπούλου

Πρεμιέρα

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή με τα χαρακτηριστικά μιας κωμωδίας. Γίνεται; Αν φανταζόμασταν κάποιον να επιχειρεί να «αναποδογυρίσει» την αρχαία τραγωδία, αυτή θα ήταν η Λένα Κιτσοπούλου, η πληθωρική αντι-περσόνα του ελληνικού θεάτρου. Καλώντας στη σκηνή μια ομάδα ανθρώπων που παραπέμπουν σε Χορό αρχαίας τραγωδίας, η συγγραφέας και σκηνοθέτις δοκιμάζει να εμβολίσει τον σοφόκλειο μύθο με στιγμές ενός σατιρικού και απελπισμένου «εδώ και τώρα». «Δεν την προσπαθώ την κωμωδία» λέει. «Είναι μια μορφή απόγνωσης και μη ενοχής για την ευτελή πλευρά του εαυτού μου.»

Κείμενο & Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου

Σκηνικά & Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Ερμηνεύουν: Λένα Κιτσοπούλου, Σοφία Κόκκαλη, Ανδρέας Κοντόπουλος, Γιάννης Τσορτέκης κ.ά.

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Εκτέλεση Παραγωγής: POLYPLANITY Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου και Βίκυ Στρατάκη

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2018

4.1.2018 | ΚΙΝHΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ | ΚΕΝΤΡΙΚH ΣΚΗΝH

Animasyros

Το Animasyros, «Διεθνές Φεστιβάλ + Αγορά Κινουμένων Σχεδίων», επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στη Στέγη του στην Αθήνα και υποδέχεται το 2018 με ένα τριήμερο «κινούμενων» εκδηλώσεων. Το Animasyros στη Στέγη παρουσιάζει μια επιλογή από τις καλύτερες και δυνατότερες ταινίες εμψύχωσης του επετειακού Animasyros 10, που πραγματοποιήθηκε στη Σύρο την περίοδο 27 Σεπτεμβρίου – 1 Οκτωβρίου 2017, σε 3 ξεχωριστά προγράμματα (για παιδιά, για όλη την οικ��γένεια και για ενήλικες), με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Παράλληλα, πραγματοποιείται τριήμερο εκπαιδευτικό εργαστήριο, με τίτλο «Φτιάξε τη δική σου ταινία επιστημονικής φαντασίας», για παιδιά 8-12 ετών, όπου μέσα από τις τεχνικές animation τα παιδιά αφήνουν ελεύθερο το νου τους να δημιουργήσει και πλάθουν τη δική τους ιστορία επιστημονικής φαντασίας για το 2018.

Το Animasyros στη Στέγη πραγματοποιείται στο πλαίσιο της συνεργασίας της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση με το Animasyros «Διεθνές Φεστιβάλ + Αγορά Κινουμένων Σχεδίων».

Επιμέλεια: Animasyros «Διεθνές Φεστιβάλ + Αγορά Κινουμένων Σχεδίων»

17-28.1.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

ΡΟΜΠ/ROB του Ευθύμη Φιλίππου

Δημήτρης Καραντζάς

Πρεμιέρα

Για πρώτη φορά συναντιούνται δημιουργικά ο συγγραφέας και βραβευμένος σεναριογράφος Ευθύμης Φιλίππου και ο διακεκριμένος σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς Δημήτρης Καραντζάς. Όλα ξεκίνησαν από μια κουβέντα τους γύρω από ένα έργο-σοκ, το Ρομπέρτο Τσούκο (1990) του Bernard Marie Koltes. Όπως στο έργο του Κολτές, έτσι και στην πρωτότυπη δημιουργία του Φιλίππου, με τίτλο Ρομπ/Rob, γίνεται λόγος για έναν κατά συρροή δολοφόνο. Μόνο που στην παράσταση που ετοιμάζουν οι δύο Έλληνες δημιουργοί στη Στέγη, οι θεατές καλούνται να γίνουν μάρτυρες και συνένοχοι μιας μυστήριας τελετής γύρω από έναν νεκρό πια δολοφόνο, ο οποίος αναγεννιέται μέσα από τις αφηγήσεις και τις μαρτυρίες των θυμάτων, αλλά και των οπαδών του, και ζωντανεύει για να αποθεωθεί και, τελικά, να κατασπαραχθεί ξανά από μια κοινωνία που έχει πάντα την ανάγκη να κατασκευάζει αρχηγούς – Φύρερ, Αγίους ή, απλώς, αποδιοπομπαίους τράγους.

Είστε έτοιμοι για μια παράσταση-ανορθόδοξη τελετή γύρω από τη βία, τα στερεότυπα, τη μνήμη, την ταυτότητα, το λογικό και το παράλογο;

Κείμενο: Ευθύμης Φιλίππου

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Ηχητική Δραματουργία: Δημήτρης Καμαρωτός

Σύμβουλος Δραματουργίας: Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνικό: Κλειώ Μπομπότη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαμπάκα

Εκτέλεση Παραγωγής: Θεοδώρα Καπράλου

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Γιάννης Κλίνης, Χρήστος Λούλης, Βασίλης Μαγουλιώτης, Αγγελική Παπούλια, Ελίνα Ρίζου, Εύη Σαουλίδου, Μιχάλης Σαράντης, Σταυρούλα Σιάμου, Μαρία Σκουλά

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

Σάββατο 20 & Κυριακή 21 Ιανουαρίου

Εργαστήριο με τον Δημήτρη Καραντζά

Φεβρουάριος 2018

2-4.2.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 17:00

Το απίθανο ταξίδι

Άγγελος Φραντζής

Sci-fi θέατρο έχετε ξαναδεί; Να, που ήρθε η ώρα! Η Μικρή Σκηνή της Στέγης γίνεται κινηματογραφικό πλατό και μια παράσταση για όλη την οικογένεια μας ταξιδεύει στον χρόνο, στην εποχή του βωβού κινηματογράφου, τότε που ο Γάλλος πρωτοπόρος σκηνοθέτης και ταχυδακτυλουργός Ζωρζ Μελιές γύριζε την πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας, Ταξίδι στο Φεγγάρι (1902). Αυτός είναι και ο «αόρατος» πρωταγωνιστής της μαγικής παράστασης που στήνει ο διακεκριμένος κινηματογραφιστής Άγγελος Φραντζής, με έναν τριμελή θίασο, ζωντανή μουσική, ψηφιακές προβολές, κινηματογραφικά εφέ, χορό και κίνηση. Θέατρο ή σινεμά; Επιστημονική φαντασία ή περιπέτεια ενηλικίωσης; Το απίθανο ταξίδι είναι, πάνω απ’ όλα, ένας ύμνος στην «απίθανη» δύναμη της φαντασίας.

Σκηνοθετική επιμέλεια & Δραματουργία: Άγγελος Φραντζής

Video Design & Animation: Ερατώ Τζαβάρα

Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας

Σκηνικά & Κατασκευές: Αδριανός Ζαχαριάς

Χορογραφία & Ερμηνεία: Χρυσάνθη Μπαδέκα

Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου

Κοστούμια: Δέσποινα Χειμώνα

Βοηθός Animation & Βοηθός Παραγωγής: Tζωρτζίνα Κοσμάτου

Βοηθός Πρόβας: Ελισάβετ Πλιακοστάθη

14-23.2.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Πενθεσίλεια του Χάινριχ φον Κλάιστ

Παντελής Δεντάκης

Πρεμιέρα

«Σε θέλω, σε ποθώ, σ' αγαπώ, σε λατρεύω, είσαι τα πάντα για μένα. Αρκεί να σ' έχω κατακτήσει, να “είσαι” μόνο για μένα, να είσαι κτήμα μου, να σε εξουσιάζω. Αλλιώς, θα σε διαλύσω, θα σε καταστρέψω, θα σε συντρίψω.» Η Πενθεσίλεια (1808) του Κλάιστ, ένας θρίαμβος του ρομαντικού θεάτρου, ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη, σε μια παράσταση που μιλά με ορμή και λυρισμό για τον έρωτα και τον πόλεμο, το πάθος και τα ανελέητα παιχνίδια εξουσίας, την αέναη μάχη των δύο φύλων.

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας

Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης

Κινησιολογία: Αγγελική Στελλάτου

Σκηνικά & Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Μουσική: Λευτέρης Βενιάδης

Φωτισμοί & Βίντεο: Σίμος Σαρκετζής

Εκτέλεση Παραγωγής: Λυκόφως – Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Ερμηνεύουν: Βίκυ Βολιώτη, Σύρμω Κεκέ, Κώστας Κορωναίος, Ηρώ Μπέζου, Αργύρης Ξάφης, Άλκηστη Πουλοπούλου, Θάνος Τοκάκης, Αινείας Τσαμάτης

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

21-27.2.2018 | ΧΟΡΟΣ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

XENOS

Akram Khan

Παγκόσμια Πρεμιέρα / Διεθνής Συμπαραγωγή

Αυθεντικός, ευρηματικός και με στυλ που ενσωματώνει και ταυτόχρονα αντιπαραβάλλει το ινδικό κατάκ με τον σύγχρονο χορό, ο διάσημος χορευτής και χορογράφος Άκραμ Καν έχει το ταλέντο να μαγνητίζει το βλέμμα με το σαγηνευτικό, δεξιοτεχνικό, πολυσυλλεκτικό χορό του. Στο νέο του έργο που, διόλου τυχαία, φέρει ως τίτλο την ελληνική λέξη XENOS, θα βρεθεί στη σκηνή μόνος, μαζί με πέντε διακεκριμένους μουσικούς. Η παγκόσμια πρεμιέρα του νέου έργου του Άκραμ Καν στη Στέγη, επιστέγασμα μιας μακρόχρονης συνεργασίας, θα αποτελέσει ένα γεγονός με διεθνή εμβέλεια.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

Μάρτιος 2018

21.3-1.4.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Βάκχες του Ευριπίδη

Άρης Μπινιάρης

Πρεμιέρα

Όταν η ροκ μουσική ηλεκτρίζει τον ποιητικό λόγο του Ευριπίδη, όταν η πανκ βάζει στην πρίζα τον μύθο των Βακχών, τότε ο μέγας θεός Διόνυσος δίνει συναυλία. Ο Άρης Μπινιάρης προσεγγίζει τη σύγκρουση μεταξύ του βασιλιά Πενθέα και του θεού Διονύσου σαν έναν οργισμένο ύμνο πάνω στον διχασμό της ανθρώπινης ψυχής, τη λογική και το ένστικτο. Λάτρης της φόρμας όπου το θέατρο συνομιλεί με τη μουσική και μελετητής του αρχαίου δράματος, τολμά να συνδέσει την ανατρεπτική δυναμική της ροκ με τη ρηξιγενή τραγωδία των Βακχών.

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς

Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης

Δραματουργική Επεξεργασία: Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνικά & Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Μουσική: Βίκτωρας Κουλουμπής, Πάνος Σαρδέλης

Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Δούρου

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Ερμηνεύουν: Γιώργος Γάλλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Καρυοφύλλια Καραμπέτη, Χρήστος Λούλης, Άρης Μπινιάρης, Εύη Σαουλίδου, Χάρης Χαραλάμπους κ.ά.

Μουσικοί: Βίκτωρας Κουλουμπής (ηλεκτρικό μπάσo), Πάνος Σαρδέλης (τύμπανα)

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Παρασκευή 23 Μαρτίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

Απρίλιος 2018

13-15.4.2018 | ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Onassis Youth Festival 2018

Φαντάσου την Αντιγόνη έφηβη να τα βάζει με την οικογένειά της. Τον Οιδίποδα να ερωτεύεται την καθηγήτριά του. Την Ωραία Ελένη να χωρίζει και τον Προμηθέα να τιμωρείται γιατί έκανε αυτό που πίστευε σωστό… Παλιώνουν ποτέ οι επαναστάσεις, οι έρωτες, το μίσος, οι καβγάδες, ο πόλεμος και οι αδικίες; Το φεστιβάλ για την πιο δυναμική γενιά, τους εφήβους, δίνει νέα πνοή στα αρχαία κείμενα, καλώντας μια πλειάδα σκηνοθετών και θεατρικών ομάδων να συνεργαστούν με μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου. Ξεπέρνα τον φόβο σου για τα αρχαία κείμενα και κάνε τα δικά σου. Φώναξε δυνατά τα συναισθήματά σου μέσα από τη φωνή των κλασικών. Γι’ αυτό ετοιμάσαμε το Onassis Youth Festival 2018, για σένα, για να βρεις, να ξεκλειδώσεις, να ��οιραστείς, να απελευθερώσεις τις δυνάμεις και τα συναισθήματά σου πάνω στη σκηνή.

Συντονισμός & Καλλιτεχνική επιμέλεια: Μυρτώ Λάβδα

Επιμέλεια σκηνικών & κοστουμιών: Ηλιάνα Σκουλάκη

Σχεδιασμός φωτισμού: Νίκος Βλασόπουλος

Συνεργάτες του Φεστιβάλ: Άρης Λάσκος & Αναστασία Γιαννάκη, Αργύρης Ξάφης, Σεσίλ Μικρούτσικου, Ομάδα Ντουθ (Βάσια Ατταριάν, Μυρτώ Μακρίδη & Δημήτρης Τάσαινας), 4Frontal (Θανάσης Ζερίτης & Αριστέα Σταφυλαράκη), Cheek-Bones (Στέφανος Αχιλλέως & Αγγέλικα Σταυροπούλου), κ.ά.

Μάιος 2018

2-16.5.2018 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Fast Forward Festival 5

Μπορεί η τέχνη να ανασύρει μυστικά που κρύβει ακόμη μέσα της η γη; Είναι δυνατόν να επαναπροσδιορίσουμε την εθνική μας ταυτότητα μέσα από την κριτική προσέγγιση των θραυσμάτων του παρελθόντος; Υπάρχει κοινωνικά στρατευμένη αρχαιολογία; Μπορούμε να οραματιστούμε το μέλλον μιας πόλης, μέσα από εναλλακτικές ερμηνείες των αρχαίων και σύγχρονων μνημείων της;

To 5ο Fast Forward Festival εξερευνά την αρχαιολογία ως επιστήμη, όχι της συνέχειας και του ακίνητου χρόνου, αλλά της ρωγμής, της ασυνέχειας και του μετασχηματισμού, στα όρια επιστημονικής τεκμηρίωσης και μυθοπλασίας. Εστιάζει στη συνάντηση της τέχνης με την επιστήμη και επιχειρεί να προτείνει, μέσα από τους πολλαπλούς χρόνους της ύλης, μια μη γραμμική προσέγγιση της Ιστορίας. Καλλιτέχνες από τον ελληνικό και τον διεθνή χώρο θα ανιχνεύσουν τον καθοριστικό ρόλο της αρχαιολογίας στην κατασκευή των εθνικών αφηγήσεων και της συλλογικής μνήμης, αλλά και τη διαλεκτική σχέση της με την πολιτιστική κληρονομιά.

Σύλληψη & Καλλιτεχνική Διεύθυνση Φεστιβάλ: Κάτια Αρφαρά

Γενική Διεύθυνση Παραγωγής: Δήμητρα Δερνίκου

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 - ΙΟΥΝΙΟΣ 2018

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017

4-8.10.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 19:30

Όλα θα πάνε καλά (1) Το τέλος του Λουδοβίκου (Ça ira (1) / Fin de Luis)

Joël Pommerat

9.10.2017-14.1.2018 | ΕΚΘΕΣΗ | Σε διάφορους χώρους της Στέγης

Science Fiction: ταξίδι στο άγνωστο

13.10.2017 | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ | Κεντρική Σκηνή

Flix it στη Στέγη

13-22.10.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Ουγκώ: Μια Ουτοπία

Σοφία Μαραθάκη

17.10.2017 | ΛΕΞΕΙΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ | Κεντρική Σκηνή | 19:00

Jo Nesbo

20.10.2017 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Marc Ribot & The Young Philadelphians

24-27.10.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

887

Robert Lepage/Ex Machina

25-27.10.2017 | ΧΟΡΟΣ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Kalakuta Republik

Serge Aimé Coulibaly

30.10.2017 – 15.5.2018 | ΧΟΡΟΣ ΠΑΝΤΟΥ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ | Εκτός Στέγης

Τρίπλες και τριπλέτες

Μέντη Μέγα

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017

3.11.2017 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 Μετασχηματισμοί | Ένα διαφορετικό χειμωνιάτικο ταξίδι Το Ελληνικό Σχέδιο

4-7.11.2017 | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ | Κεντρική Σκηνή & Μικρή Σκηνή

In-Edit

7-12.11.2017 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΥΣΙΚΗΣ / ΛΕΞΕΙΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ | Στη Στέγη & στο κέντρο της πόλης

Enter Afrofuturism

9.11.2017 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Sun Ra Arkestra

18.11.2017 – 15.4.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Εφηβική Σκηνή | 19:00

Οι παραθεριστές του Μαξίμ Γκόρκι

Μαρία Μαγκανάρη

22.11.2017 – 10.12.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Δαιμονισμένοι του Φιoντόρ Ντοστογιέφσκι

Konstantin Bogomolov

Παγκόσμια Πρεμιέρα

24-25.11.2017 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Tourbillions

Γιώργος Απέργης

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

3.12.2017 | ΧΟΡΟΣ | Μικρή Σκηνή

iDance – Προσβασιμότητα ατόμων με αναπηρία στην εκπαίδευση του σύγχρονου χορού

7-9.12.2017 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Μικρή Σκηνή

7ο Πανόραμα Ελληνικής Τζαζ

14-30.12.2017 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Αντιγόνη – Lonely Planet

Λένα Κιτσοπούλου

15 & 16.12.2017 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Το Βιβλίο της Ανησυχίας

Michel van der Aa

Ergon Ensemble

22 & 23.12.2017 | ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ |

Κεντρική Σκηνή | 18:00

«Να τα πούμε;»

Το Ελληνικό Σχέδιο / Κύκλος το Ελληνικό τραγούδι

28-30.12.2017 | ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Το τραγούδι του Roland

Wael Shawky

Διεθνής Συμπαραγωγή

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2018

4.1.2018 | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ | Κεντρική Σκηνή

Animasyros

11.1.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Μικρή Σκηνή | 21:00

Gareth Davis & Frances-Marie Uitti

15-18.1.2018 | ΧΟΡΟΣ | Μικρή Σκηνή | 21:00 Risk Ιωάννα Πορτόλου

17-28.1.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 ΡΟΜΠ/ROB του Ευθύμη Φιλίππου Δημήτρης Καραντζάς

24.1.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Μικρή Σκηνή | 20:00 Μετασχηματισμοί Το Ελληνικό Σχέδιο

Φεβρουάριος 2018

1-4.2.2018 | ΧΟΡΟΣ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 Ιόν Χρήστος Παπαδόπουλος Διεθνής Συμπαραγωγή

1-11.2.2018 | SOUNDWALK | VR ΕΚΘΕΣΗ | Εκθεσιακός χώρος Soundscapes Landscapes II | Extended Reality Tour

Medea Electronique

2-4.2.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 19:00 Το απίθανο ταξίδι Άγγελος Φραντζής

10.2.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 Σκηνοθετημένη νύχτα (Staged Night) Simon Steen-Andersen

14-23.2.2018 | ΘΕΑΤΡΟ | Μικρή Σκηνή | 21:00 Πενθεσίλεια του Χάινριχ φον Κλάιστ Παντελής Δεντάκης

21-27.2.2018 | ΧΟΡΟΣ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 Xenos Akram Khan Παγκόσμια Πρεμιέρα/ Διεθνής Συμπαραγωγή

Μάρτιος 2018

ΧΟΡΟΣ Rasp Your Soul Kat Válastur Διεθνής Συμπαραγωγή

4.3.2017 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Σε όλους τους χώρους της Στέγης Open Day: Μάης '68

6 & 7.3.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 Μουσικά Soundtracks Δημήτρης Παπαδημητρίου

27.3-16.5.2107 | ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ | Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Γεωμετρί��ς

Απρίλιος 2018

12-15.4.2018 | ΧΟΡΟΣ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 Requiem pour L. Alain Platel & Fabrizio Cassol

13-15.4.2018 | ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Onassis Youth Festival 2018

19-22.4.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Εντός & εκτός Στέγης Borderline Festival 2018

19.4.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 Ηχώ και Νάρκισσος Medea Electronique

28 & 29.4.2018 | ΧΟΡΟΣ | Σε διάφορους χώρους της Στέγης & εκτός Στέγης Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων

Μάιος 2018

2-16.5.2018 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Fast Forward Festival 5

18-20.5.2018 | ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ | Κεντρική Σκηνή & Μικρή Σκηνή Big Bang Festival 4

19.5.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 The Brad Mehldau Trio

24.5.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Μικρή Σκηνή | 21:00 Tinos World Music Festival: Pre-festival concert στη Στέγη

24-27.5.2018 | ΧΟΡΟΣ | Κεντρική Σκηνή | 20:30 ΑΝΩΝΥΜΟ Τζένη Αργυρίου Πρεμιέρα / Διεθνής Συμπαραγωγή

Ιούνιος 2018

1-3.6.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Αρχαία Μεσσήνη Tuned City – Αρχαία Μεσσήνη

4.6.2018 | ΛΕΞΕΙΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ | Κεντρική Σκηνή Hanya Yanagihara

7-9.6.2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Μικρή Σκηνή Πανόραμα Ελληνικής Τζαζ New Generation 5

ΑΝΟΙΞΗ-ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2018 | ΜΟΥΣΙΚΗ | Εκτός Στέγης Ώτων Project ARTéfacts ensemble - Ventus ensemble

ΨΗΦΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 – ΙΟΥΝΙΟΣ 2018

Κριτική Σκέψη

Κριτική Μηχανική

Κριτική Επιχειρηματικότητα

Η ΣΤΕΓΗ ΣΕ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΤΥΑ

INTERFACES / νέα μοντέλα και πρακτικές για την ανάπτυξη κοινού της σύγχρονης μουσικής στην Ευρώπη

iDance / προσβασιμότητα ατόμων με αναπηρία στην εκπαίδευση του σύγχρονου χορού

The European Media Art Platform – EMAP / Ευρωπαϊκή πλατφόρμα για την τέχνη των νέων μέσων

Europe Jazz Network / Ευρωπαϊκό Δίκτυο Τζαζ

#θέατρο #preview2017 #Στέγη #double #_fullwidth-media

0 notes