#c: tal rho
Explore tagged Tumblr posts
Text










="[💎A GRANDE CLAVÍCULA -: LIVRO QUARTO (QUATRO) 🍀 ]"=
={ PREFÁCIO E APRESENTAÇÃO }=
Obra Dedicada à (...)-:
1-: Maçonaria Russa com sua Grande Loja em Moscou e na sua Vertência Negra ( " Seletiva e Mais" ) e Comando Maçônico Vermelho , com Toda a Integra��ão de Lojas Maçônicas Russas .
2-: Ao Grande Escritor Michael W. Ford , Fundador da Ordem de Fósforo : Heósphoro ( Nome Grego - Romano do qual Surge a Insurgência do Nome Lúcifer ( Luxiferus ) , e Também da Ordem do Dragão.
3-: À Illuminati Organization , com Séde na Grã- Bretanha.
="( APRESENTAÇÃO )"=
" A GRANDE CLAVÍCULA -: LIVRO QUATRO 🍀 está Composta nos Seguintes Capítulos ou Secções (Seção : Secção ) -:
A , B , C , D , E , F , G , H -: Onde H se Divide nas Sub- Secções (...)-: H- ALPHA , H- BETA , H- GAMA ( GAMMA ) , H- DELTA , H- EPSILON , H- ZETA , H- ETA , H- THETA , H-IOTA , H-KAPPA 💎 , H- LAMBDA , H- MU , H- NU , H- XI , H - OMICRON 💎 , H- PI (π) 💎 , H- RHO : PARTES PRIMEIRA E SEGUNDA , H- SIGMA : PARTES PRIMEIRA , SEGUNDA , TERCEIRA E QUARTA 💎 , H- TAU INVERTIDA ( Todas estas Acima , Escritas até o Momento : 21 de Novembro de 2023 ) ...,
H- UPSILON ( Não Confundir com H- EPSILON ) , H- PHI , H- CHI , H- PSI , e H- ÔMEGA : COM SUAS DIVISÕES (...)-: H- ÔMEGA - PRIMUS , H - ÔMEGA - SECUNDUS , H- ÔMEGA - TERTIUS , H - ÔMEGA - QUARTIUS , H- ÔMEGA - QUINTUS , H- ÔMEGA - SEXTUS e H- ÔMEGA - SEPTIMUS : CONCLUSÃO .
-:"(Observação)"-:
A Obra como Todas as Seguintes Mencionadas que Escrevi (...)-:
A-: UM OUTRO SONHO DE UMA NOITE DE VERÃO ( RELATO DE CONTATO ).
B-: UMA INTRODUÇÃO AO ESPAÇO .
C-: O CAOS ( KHAOS ) , SEU VERDADEIRO SIGNIFICADO EXCEDENTE - COSMOLÓGICO .
D-: UM OUTRO SONHO NA CASA DA BRUXA : TOMOS PRIMEIRO , SEGUNDO E TERCEIRO.
E-: A GRANDE CLAVÍCULA -: LIVROS PRIMEIRO , SEGUNDO E TERCEIRO.
F-: FRONTEIRAS ( FRINGE ) : LIVROS PRIMEIRO E SEGUNDO.
G-: A TRANSITÓRIA CEGUEIRA E CALAMIDADE DOS ENFÁTICOS DESTA TERRA.
H- ODISSÉIA ( EM 30 CAPÍTULOS ).
I igual a J -: INDUMENTÁRIA DESLUMBRANTE.
K-: OUTRAS .
Sim dou Permissão para Quem quiser publicar Sem que Este meu Passageiro Referencial Ganhe Nada em Troca , Após Verificarem o Contexto , com as Condições das Obras Não Serem Alteradas e de Nestas Terem o Nome do Autor , escrito deste módo -: HENRICH , de Codinome : CHYREN .
Pois Nenhuma Foi Publicada dado que no Brasil estou em Situação de Escassez e Penúria Econômica ou Calamidade Mais Abrangente , e Não Foram Registradas os Direitos Autorais por Causa do Assédio e Discriminação da ABIN em Brasília no Distrito Federal Contra meu Referencial , eram para serem Registradas na Biblioteca Nacional do Rio de Janeiro.
E para Todos que Enviei -: Nem Squér Leram , pois Não tem Interesse no Assunto e Algo Mais e para Não lhes Carregar o Celular 📲 , as Jogaram na Lixeira 🚮🗑️ , Sem Lerem o Contexto.
Entretanto -: Os Seres que Não Procedem desta Terra 🌎🌍 , me disseram que Estas Obras não são para a Mentalidade Enraizada dos Enfáticos desta Terra , Não Foram Perdidas , Estes as Tem de Forma Amplificada e Outras ao INDIZÍVEL...,
Quem está Perdido é Tal Esquema Mundial Mais que Passageiro...,
e que nas Margens de 4 Anos e Meio Após o Referencial que Outros destes Elaboraram para ser chamado Luíz Henrique ser dado como morto...,
Algo Acontecerá Vindo por Detrás dos Véus da Ocultação ( Envultação : Envultar ) , onde Governos que Foram Contatados -: Já com o ELO DE CONTATO ROMPIDO...,
estarão Sem o Saber das Multidões , em Intercessão Contatal com Enviados das Forças Superiores do Além desta Terra 🌎🌍...,
para Receberem Ordens que Devem ser Cumpridas no Antecedente ao Armageddon que é um Nome Metafórico da Faixa Dimensional Onde seu Mundo Deverá ser Varrido com a Terra Intacta , pois por Detrás da Terra Hão Mundos por Detrás de Mundos e Mais...,
Este é o CUMPRIR DOS DESÍGNIOS DIVINOS ...,
ANTE O VISLUMBRAR DE DEUS :
AHEIEH ASHR EHEIEH : TETRAGRAMMATON :
IHVH :
ALLAHU AKBAR :
ALLAH...,
QUE É O VERO INOMINÁVEL...,
COM SEUS NOMES E MISTÉRIOS SAGRADOS (...) !!!-:
Assinado : HENRICH (...)-:
CHYREN !!! ! !!! "
4 notes
·
View notes
Text
Some one-syllable neutral names
(Two-syllable names)
A: Ace, Add, Ade, Aim, Al, Ames, An, Ant, Art, Ash, Aud, Ax, Az
B: Bard, Barr, Bas, Bay, Baz, Beach, Beau, Beck, Bee, Beech, Bel, Bell, Bev, Birch, Bird, Blaine, Blair, Blake, Blaze, Bliss, Blue, Blythe, Bo, Bon, Boo, Brae, Brace, Brave, Bree, Breeze, Bret, Brook, Brooks, Bronx, Bry, Bryce, Bryn, Byrd
C: Cade, Cai, Cal, Cale, Cam, Case, Cass, Cat, Cay, Ceil, Cer, Chan, Char, Chas, Chase, Chay, Chi, Chip, Chris, Clare, Claude, Clay, Clor, Cloud, Clove, Co, Cole, Colt, Crane, Crow, Cruz, Cy, Cyd
D: Dahl, Dai, Daine, Dale, Dane, Dar, Dare, Dash, Dax, Day, Dee, Dell, Den, Dev, Dez, Di, Doe, Dor, Doss, Dove, Dray, Dream, Drew, Dru, Duff, Dune
E: East, Edge, El, Elk, Elm, Em, En, Eun, Ev, Eyre, Ez
F: Fang, Fawn, Fay, Fern, Fife, Finch, Finn, Fionn, Flame, Flann, Flick, Flint, Flip, Flor, Flynn, Fox, Fran, Free, Frost
G: Gab, Gale, Gen, Gene, Gil, Glade, Glaw, Glenn, Glo, Glynn, Gray, Green, Grey, Grove, Gull, Gus, Gwyn
H: Hal, Hale, Hail, Hall, Halle, Han, Hao, Harl, Hawk, Hayes, Haze, Hyeon
I: Ille, Inge, Io, Ire, Isle, Iss, Iv, Ives, Ix, Iz
J: Jade, Jae, Jak, Jam, Jan, Jas, Jax, Jay, Jayme, Jazz, Jean, Jem, Jeri, Jerre, Jess, Jet, Jewel, Jin, Jo, Joyce, Jude, Jules, June
K: Kade, Kai, Kal, Kam, Kass, Kay, Kaz, Keats, Kei, Kel, Kerr, Kick, Kim, Kit, Klaude, Klay, Klee, Knight, Knox, Kris, Ky, Kyle
L: Lan, Land, Lane, Lang, Lake, Lark, Leaf, Lee, Leeds, Leigh, Leith, Len, Lex, Li, Lin, Liv, Loch, Locke, Lon, Lorne, Lou, Luck, Lute, Lux, Lyre, Lyse
M: Mack, Mai, Maize, Mal, Mar, March, Marl, Mars, Marsh, Max, Mays, Mel, Mer, Merce, Merle, Mies, Miles, Mills, Min, Mint, Moe, Moon, Murph, Muse, Myrl, Myrrh
N: Nao, Nat, Neel, Nell, Nev, Nic, Night, Nile, Noe, Noel, Noor, Norm, North, Nove, Nox, Nyx
O: Oak, Oakes, Oates, Ode, Ore, Oz
P: Pace, Page, Park, Pat, Patch, Payne, Pau, Pax, Paz, Peace, Pearl, Per, Phi, Pier, Pierce, Pike, Pim, Pine, Pip, Poe, Puck
Q: Quail, Quay, Quest, Quill, Quince, Quinn
R: Rae, Rail, Rain, Raz, Red, Ree, Reed, Reese, Reeve, Rei, Reid, Reign, Ren, Reyes, Rho, Rhys, Rian, Ridge, Riles, Rin, Ro, Roan, Roar, Rome, Ronne, Roone, Roth, Roux, Rowan, Rox, Roy, Royce, Rue, Rune, Ry, Ryn, Ryo
S: Sage, Sal, Sam, Scout, Sea, Sev, Sey, Shade, Shale, Shan, Shark, Shaw, Shawn, Shay, Shea, Shel, Sim, Siv, Sky, Slate, Sloane, Smith, Snow, Spike, Sol, Sorrel, Spring, Spruce, Star, Steel, Stone, Storm, Sun, Sy, Syd
T: Tai, Taj, Tal, Tam, Tate, Tau, Tay, Taz, Teal, Tee, Tib, Tide, Tix, Tobes, Trace, Trev, True, Truth, Ty
U: Ulf, Ull
V: Val, Vale, Van, Vane, Verne, Vi, Vic, Viv, Von, Voss, Vox
W: Wade, Ward, West, Whit, Wil, Wild, Win, Wolf, Worth, Wren, Wyle, Wynn
X: Xan, Xande, Xav, Xen, Xi, Xie
Y: Yale, Yang, Yates, Yeats, Yon, Yu, Yule, Yve, Yves
Z: Zabe, Zade, Zahn, Zale, Zan, Zane, Zeal, Zed, Zee, Zell, Zen, Zeph, Zev, Zinc, Ziv, Zo
38 notes
·
View notes
Text
Megállapították a Stonehenge köveinek korát és pontos származási helyét
Brit tudósoknak sikerült megállapítaniuk a Stonehenge köveinek korát és pontos származási helyét. Eredményeik alapján megkérdőjeleződik az a korábbi feltételezés, hogy a köveket hajón szállították Walesből az angliai síkságra.
A szakemberek régóta tudják, hogy a Stonehenge 42 kisebb köve, az úgynevezett kék kövek a nyugat-walesi Preseli-hegységből származnak. Az Antiquity című tudományos folyóiratban közzétett új tanulmányukban a University College of London szakembereinek vezetésével brit kutatók bemutatták a két kőbánya pontos helyszínét, és azt, hogy mikor és hogyan bányászták ezeket a köveket a térségben. A szakemberek nyolc éven át tanulmányozták a térséget.
“Felfedezésünk azért izgalmas, mert egy lépéssel közelebb visz annak a nagy rejtélynek a megfejtéséhez, hogy miért érkeztek olyan távolról a Stonehenge kövei. Minden más európai neolitikus megalit olyan kövekből készült, amelyeket kevesebb mint 16 kilométerről szállítottak oda. Azt akarjuk megtudni, miért voltak olyan különlegesek ötezer éve a Preseli-hegység kövei, építettek-e ott ilyen kőből készült köröket még az előtt, hogy a kék köveket elszállították Stonehenge megépítéséhez” – idézte a UCL honlapja Mike Parker Pearsont, az egyetem régészeti tanszékének professzorát, a kutatócsoport vezetőjét.
A legnagyobb kőbányát mintegy 270 kilométerre találták Stonehenge-től a Preseli-hegység észak lejtőin Carn Geodognál.
“Ez Stonehenge köveinek, a foltos biabáznak az elsődleges forrása, amelyet azért neveznek így, mert a kék kövekben kicsiny fehér foltok vannak. A Stonehenge legalább öt kék köve, de még több is Carn Geodogból származik” – magyarázta Richard Bevins, a Walesi Nemzeti Múzeum geológusa
A Carn Geodog alatti völgyben egy másik bányát is azonosítottak Craig Rhos-y-felinnél, amely a Stonehenge egy másik kövének, a riolitnak a forrása.
A szakemberek szerint az ókori Egyiptom kőbányáitól eltérően a walesi kőbányákat könnyebb volt kiaknázni, mivel a kék kő külszíni bányái természetes, függőleges oszlopokból álltak, és az akkori bányászoknak, csak éket kellett verni két oszlop közé, hogy kinyerjék a köveket.
A mindkét kőbányánál folyó régészeti feltárásokban emberek készítette kőeszközöket, illetve kövek maradványait és padozatokat is találtak.
A kőbányák korát a helyszínen talált faszénmaradványok kora alapján ötezer évben határozták meg a szakemberek.
A kutatócsoport úgy véli, hogy a Stonehenge eredetileg kidolgozatlan, érdes kékkő-oszlopokból készült kör volt és homokkőtömbjeit mintegy 500 évvel később kapta.
A szakemberek eredményei alapján megkérdőjeleződik az a népszerű korábbi feltevés, hogy a kövek a tengeren keresztül hajón érkeztek a mai Anglia területére.
Vannak, akik úgy vélik, hogy a kék köveket délre a mai Milford Haven-i kikötő felé vitték, tutajokra erősítették és a Bristoli-csatornán vitték végig a Salisbury síkság irányába. Ám ezek a bányák a Preseli-hegység északi részén vannak, ezért a megalitokat egyszerűbb volt végig szárazföldön szállítani – mondta Kate Welham, a Bournemouthi Egyetem professzora.
Megállapították a Stonehenge köveinek korát és pontos származási helyét a Nemzeti.net-en jelent meg,
0 notes
Photo




30.1.1 ESTRELLAS DE WOLF-RAYET: INTRODUCCIÓN.
Las estrellas de Wolf-Rayet o estrellas Wolf-Rayet (abreviadas frecuentemente como WR) son estrellas masivas (con más de 20-30 masas solares), calientes y evolucionadas que sufren grandes pérdidas de masa debido a intensos vientos estelares.
Este tipo de estrellas tiene temperaturas superficiales de entre de 25.000 - 50.000 Kº (en algunos casos incluso más), elevadas luminosidades, y son muy azules, con su pico de emisión situado en el ultravioleta. Sus espectros muestran bandas de emisión brillantes correspondientes a hidrógeno o helio ionizado -los cuales son relativamente escasos-. La superficie estelar también presenta líneas de emisión anchas de carbono, nitrógeno y oxígeno. Constituyen el tipo espectral W, el cual se divide a su vez en tres tipos: WN (si abunda el nitrógeno, que se explica por la presencia en la superficie estelar de elementos que han intervenido en el ciclo CNO), y WC y WO (si abunda el carbono y si abunda el oxígeno respectivamente; el segundo es mucho más raro y en ambos casos, la presencia de dichos elementos se interpreta como la presencia en la fotosfera de productos del proceso triple alfa). Las estrellas Wolf-Rayet más brillantes son del primer tipo.
A menudo suelen formar parte de sistemas binarios en los cuales la otra estrella suele ser también una estrella masiva de tipo espectral O y B, o bien, en unos pocos casos, un objeto colapsado como una estrella de neutrones o un agujero negro.
La estrella más brillante de este tipo es Gamma-2 Velorum, de magnitud aparente 1,9 y situada en la constelación de Vela.
Las galaxias de Wolf-Rayet son galaxias con un elevado número de estrellas de tipo WR, cómo por ejemplo NGC 4214.
CAUSAS DE TAL COMPORTAMIENTO.
En 1929 se determinó que la anchura de las líneas de emisión está causada por un intenso efecto Doppler producido en los fuertes vientos de eyección. En los años 70 se sugirió que las estrellas WR podían haber perdido sus envolturas ligeras de hidrógeno dejando al descubierto los núcleos ricos en helio. En la actualidad se piensa que este proceso comienza cuando la estrella ha generado suficientes elementos pesados (carbono y oxígeno) en su núcleo, y que parte de estos elementos han alcanzado la superficie estelar. En ese momento disminuye la habilidad de la estrella para radiar la energía producida en su interior. Como consecuencia, la intensidad del viento estelar aumenta hasta acabar por mostrar las capas interiores del astro, más calientes y donde las reacciones nucleares han modificado la composición de la estrella; en las estrellas WN se pueden apreciar las capas en las que se ha producido la fusión de hidrógeno en helio y en las WC aquellas en las que se ha realizado la fusión del helio en carbono y oxígeno. Es posible también que el hecho de que bastantes estrellas de tipo Wolf-Rayet pertenezcan a sistemas dobles donde la otra estrella es también muy masiva -de tipo espectral O y B- pueda tener algo que ver en su génesis. Las tasas de pérdida de material por el fuerte viento estelar pueden ser tan elevadas como 10-5 o 10-6 masas solares por año. Muchas estrellas WR se encuentran en el centro de nebulosas (que no deben confundirse con las nebulosas planetarias) formadas presumiblemente a partir del material eyectado. Se considera igualmente que las estrellas de Wolf-Rayet son las precursoras de supernovas. Estas estrellas son muy infrecuentes, habiéndose detectado algo más de 200 estrellas WR en la Vía Láctea, muchas de ellas concentradas en la región del centro galáctico.
SU EVOLUCIÓN:
Las estrellas Wolf-Rayet proceden de las estrellas más masivas y brillantes de todas, las estrellas de tipo espectral O, en algunos casos tras pasar a través de la fase de Variable Luminosa Azul. Dichas estrellas poseen unos vientos estelares tan potentes que conllevan una rápida pérdida de masa, hasta que se produce el fenómeno comentado arriba y que acelera aún más la pérdida de masa, de modo que al final de la vida de una estrella con masa inicial de unas 100 masas solares puedan quedar sólo unas 8 masas solares. La masa mínima que puede tener una estrella para convertirse en una Wolf-Rayet varía según los diversos modelos de evolución estelar utilizados, pero un artículo reciente establece, para el caso de estrellas sin rotación, unas 37 masas solares, y para las que rotan, 22 masas solares. Una estrella Wolf-Rayet empieza siendo de tipo espectral WN tardío (WN9). Dichas estrellas son bastante parecidas en luminosidad y temperatura a sus progenitoras. Al ir perdiendo masa, la estrella se va empequeñeciendo y, aunque su temperatura vaya aumentando al ir mostrando capas internas más calientes -en las que se encuentran materiales procesados por las reacciones nucleares que se producen en su interior y que dan lugar a su espectro- mientras se va desplazando a tipos espectrales más tempranos (WN8, WN7, WN6, WN5...), dicho aumento de temperatura no es suficiente para compensar la disminución de tamaño, de modo que la luminosidad de la estrella disminuye (a diferencia de lo que ocurre en estrellas poco masivas como el Sol, que en sus estadios finales de evolución son más brillantes que en los iniciales). Llega un momento en que la estrella se convierte en una Wolf-Rayet rica en carbono (WC) o en oxígeno (WO), que acaba por estallar como supernova ó cómo un brote de rayos gamma.
Debido a que el tiempo de vida de las estrellas, incluso las más masivas y de muy corta vida, es muy superior a la de la vida humana, el estudio de su evolución es un tema de investigación muy activa que requiere el uso de modelos de ordenador y abundantes observaciones, por lo que hay numerosos estudios tratando de descifrarla; algunas ideas de la evolución de las estrellas de alta masa son las que siguen (sin incluir las hipergigantes amarillas, que se consideran procedentes de las supergigantes rojas o como un descenso de las hipergigantes azules, así cómo que los efectos de la metalicidad que pueden cambiar lo descrito aquí):
Para estrellas de más de ~60 masas solares:
O → WN(rica en hidrógeno) → WN(pobre en hidrógeno) → WCtardía → WCtemprana → SN
Para estrellas de entre 40 y 60 masas solares:
O → VLA → WN(rica en hidrógeno) → WN(pobre en hidrógeno) → WCtemprana → SN
Para estrellas de entre 25 y 40 masas solares:
O → SGA → SGR → SGA → WN(pobre en hidrógeno) → WCtemprana → SN
Para estrellas de menos de 25 masas solares:
O → SGA → SGR → SGA → SGR → SN
Ó bien:
O → SGA → SGR → SGAm → SN
Otros escenarios evolutivos sugeridos posteriormente son:
Para estrellas de más de ~75 masas solares:
O → WN(rica en hidrógeno) → VLA → WN(pobre en hidrógeno) → WC → SN Ic
Para estrellas de entre 40 y 75 masas solares:
O → VLA → WN(pobre en hidrógeno) → WC → SN Ic
Para estrellas de entre 25 y 40 masas solares:
O → VLA → WN(pobre en hidrógeno) → SN Ib
Ó bien:
O → SGR → WN(pobre en hidrógeno) → SN Ib
El escenario propuesto más recientemente (en 2012) es:
Para estrellas de entre 8 y 15 masas solares:
OB → SGR → SNIIp
Para estrellas de entre 15 y 20 masas solares:
OB → SGR → SGA → SNIIl
Para estrellas de entre 20 y 45 masas solares:
O → SGR → WN(pobre en hidrógeno) → WC →SNIb/c
Para estrellas de entre 45 y 60 masas solares:
O → WNL(rica en hidrógeno) → VLA/WN(pobre en hidrógeno)?→ WO → SNIb/c
Para estrellas de más de 60 masas solares:
O → Of/WN(rica en hidrógeno) ↔VLA [→ WN(rica en hidrógeno)] →SNIIn
En el Diagrama de Hertzsprung-Russell.
En la última figura mostrada, vemos los 3 Diagramas H-R interconectados; con el diagrama del espectro W (donde se ubican todas las Wolf-Rayet). Dentro del Diagrama clásico tenemos a la grabn mayoría de estrellas de secuencia principal, sub-gigantes, gigante y supergigantes conocidas. Mas arriba se ubica el diagrama H-R especial para la estrellas Supergiagntes Azules Variables Luminosas (VLA) EN DONDE TENEMOS de derecha a izquierda, a la Estrella Variable HD16529, la cual se ha bandeado completamente al espectro L, la misma ha quedado con nulas posibilidades de convertirse en una Wolf-Rayet . De derecha a izquierda vamos viendo respectivamente a la estrella S Doradus, P Cygni y Eta Carinae, y también ubicamos efectivamente a la estrella AG Carinae en la zona de las flechas que marcan el salto del Diagrama de el Diagrama de Hertzsprung y Russell clásico con el diagrama del espectro W. (Solo estas tres últimas están completamente en condiciones de hacer el “salto” al Diagrama W, y de hecho la estrella AG Carinae ya lo está haciendo en las posiciones indicadas). Aun mmas superior se encuentra el Diagrama de Hertzsprung y Russell especial para las estrellas Hipergigantes. En el mismo observamos, de derecha a izquierda, del espectro M al espectro O (del rojo al azul); en el espectro M a la estrella NML Cygni con una temperatura inferior a los 3.000 Kº , también dentro del espectro M vemos a la impresionante VY Canis Majoris con una temperatura de 3.490 Kº. En el espectro K y dentro del rango Hipergigante roja todavía vemos a RW Cephei con una temperatura de 4.015 Kº. Llendo por la rama de las hipergigantes, y ya en el rango hipergigantes amarillas y en el espectro G observamos a la estrella V766 Centauri con una temperatura de 5.000 Kº. A la estrella Rho Casiospea también dentro del mismo rango y con espectro G2la y una temperatura de 7.300 Kº. Más hacia la inmediata izquierda observamos a la estrella 6 Casiospea, dentro del rango Hipergigante Blanca y ya en el espectro A3la con una temperatura de 9.330 Kº. En loso extremos izquierdos del Diagrama H-R ofrecido tenemos dentro del rango Hipergigante Azul, vemos a la estrella Cygnus OB2 12 con tipo espectral OB2 y una temperatura de 18.500 Kº; y finalmente hacia el extremo izquierdo del Diagrama H-R está la estrella Zeta1 Scorpii con espectro OB1 y una temperatura de 21.000 Kº.
En el Diagrama W, interconectado al Diagrama H-R Clasico y a los Diagramas H-R especiales observamos también, de derecha a izquierda, en el espectro WC7 a la estrella Wolf-Rayet WR 140. Hacia arriba y en la misma linea, en el espectro WN6 se encuentra la estrella masiva HD 192163 O WR 136. Hacia los sectores mas elevados del diagrama W, vemos ubicada a la estrella Wolf-Rayet WR 7; y finalmente en la parte mas elevadísima del Diagrama W, ubicamos al Agujero Negro X-1 de la Galaxia NGC 300.
0 notes
Text
@oftomorrow (Tal-Rho)
Jane was two thirds of the way down the ventilation shaft of the HYDRA base -- disguised as an office building, but with a bunker in the basement that held whatever this alien device was that Morgan Edge wanted so badly. She could hear him breathing in her earpiece, but so far he'd restricted himself to only the occasional comment. The occasional annoying comment, to be sure, but some men were like that. They spoke because they liked the sound of their own voices.
But that was beside the point, because she and Edge were allies right now, if only temporarily. Jane would retrieve this device for him -- and steal some of the mineral he'd alluded to, just as insurance -- and Edge in turn would help her track down and kill Colonel Kulikov, the Russian HYDRA head who had sent Jane to kill the Starks and who knew all of the Winter Soldier's control and shut down codes. And Edge had X-ray vision, apparently, which would be helpful when it came to Jane sneaking in and out without being detected.
If it had been only her, she would have blown the base sky high, but that would also mean blowing Edge's cover as a loyal member of HYDRA, which would make getting to Kulikov that much harder. So what the Hell, Jane would do it quietly. She could always come back to this base after she and Morgan Edge parted ways.
"I think I've got about fifty yards to go," she muttered, knowing the tiny but powerful earpiece would pick up her voice.
8 notes
·
View notes