#broeder dieleman

[broederdieleman]

broeder Dieleman houdt vertelavonden met Zeeuws Vlaamse spookverhalen in zijn atelier.  

Op  21 en 22 maart houdt broeder Dieleman een tweetal vertelavonden met Zeeuws Vlaamse volksverhalen. Hij put hiervoor uit de volksverhalen die Johan de Vries verzamelde in de jaren 60 van de vorige eeuw 

Johan de Vries (1896-1989) was een Terneuzense folklorist die van onschatbare waarde is geweest voor het cultureel erfgoed van Zeeland. Hij verzamelde onder andere honderden volksverhalen die zonder zijn onvermoeibare inzet zeker verloren waren gegaan. Ze werden opgetekend in het boek “Het spookte in Zeeuwsch Vlaanderen” dat een uniek beeld schetst van de belevingswereld van de arbeidende klasse in het land van Axel in de 19e eeuw: Ze zitten vol verhalen van zwarte kunst, sprekende hazen, vliegende aardappelen, zwevende vrouwen, zwarte honden met vurige ogen die door de polder zwerven. 

Afgelopen maanden heeft broeder Dieleman dankzij een subsidie van de gemeente Middelburg verder onderzoek gedaan naar die oude volksverhalen uit zijn geboortestreek. Eerder al haalde hij dia’s en geluidsopnames boven water van deze verhalen en nu heeft hij zich verder verdiept in de mensen die deze verhalen bevolken. Hij zocht de levens uit van Jane Pape, Dirk van Drongelen, Jodoca Lis en Dr. Hartman. Volksverhalen kom je overal tegen maar zo specifiek en plaatsgebonden, vol mensen die echt geleefd hebben, dat is uniek voor Nederland. Daarvan werkt Dieleman nu aan een voorstelling waarin deze verhalen op een nieuwe manier, in nieuwe vormen, voor een nieuwe tijd verteld worden in woord, beeld en geluid.

De vertelavonden beginnen om 20.00. Richtprijs voor een bijdrage voor deze avonden is 20 euro p/p. Reserveren voor de avonden is noodzakelijk en kan via demannenbroeders@gmail.com. 

[bluesmagazine]

Recensie: broeder Dieleman - Komma

Recensie: broeder Dieleman - Komma // @snowstarrecords ‏

broeder Dieleman – Komma Format: 2CD – 2Vinyl – Fotoboek/ Label: Snowstar Records Releasedatum: 7 september 2018

Tekst: Peter Marinus

Het heeft drie jaar geduurd maar hier is dan eindelijk de opvolger van het album ‘Uut De Bron’ van de eigenzinnige Zeeuws Vlaamse singer-songwriter broeder Dieleman, die in het echte leven Tonnie Dieleman heet. Dit is een dubbelalbum geworden, met als extra een…

[lovelesspink-blog1]

poldermusiek

[warriorsam]

Favorite Albums Of 2020

A bit late but here we go :)

Deftones - Ohms (nu-metal)

Everything In Slow Motion - Influence (post-metal/post-hardcore/rock)

Broeder Dieleman - De Liefde is de Eerste Wet (folk)

Tobe Nwigwe - CINCORIGINALS (hip-hop)

Run the Jewels – RTJ4 (hip-hop)

Respire – Black Line (post-black metal/post-hardcore)

Kloster - Især til de levende (indie folk)

Regal Lily - bedtime story (indie/shoegaze)

Unseen Faith – Evoke (deathcore/metalcore)

156/Silence - Irrational Pull (metalcore/mathcore)

My top 10 more below:

Kids – Lost Cities (alternative pop)

Lecrae – Restoration (hip-hop)

Matt Elliott - Farewell To All We Know (indie)

Envy - The Fallen Crimson (screamo)

Dawnwalker – Ages (post-black metal)

KB – His Glory Alone (hip-hop)

Infant Island – Beneath (screamo)

Lifelong - Above the Waves (post hardcore)

Touche Amore – Lament (post hardcore)

Svalbard – When i Die, Will It Get Better? (post-black metal)

American Arson - A Line in the Sand (punk rock/posthardcore)

Bear – Propaganda (metalcore)

Gawvi – Heathen (hip-hop)

Azusa - Loop of Yesterdays (progressive post hardcore)

Lightworker - Fury by Failure (metalcore)

Sareem Poems & Newselph - The Art of Living (hip-hop)

The Ghost Inside – The Ghost Inside (hardcore)

clipping. - Visions of Bodies Being Burned (alternative hip-hop)

Enter Shikari - Nothing Is True & Everything Is Possible (electronic rock)

Mantric - False Negative (alternative metal)

O’Brother - You and I (rock/postrock)

Loathe - I Let It In And It Took Everything (metalcore)

We Are The City – RIP (alternative pop)

August Burns Red – Guardians (metalcore)

Denison Witmer - American Foursquare (indie/folk)

Fit for a King – The Path (metalcore)

[ospiteepasseggero]

Listen/purchase: Love is the first law / There are worms in your circle by Bonnie "Prince" Billy & broeder Dieleman

[fassanda]

Alberts Eindejaarslijstje

Naam: Albert Visser

Leeftijd: 36

Beroep: Ik ben klantmanager bij New Black. In de praktijk bellen en mailen mensen me veel en ik pak altijd op, reageer monter en beantwoord mails altijd sneller dan je verwacht. Blije mensen geven me energie.

Beste gerecht in 2019 (waar, wat, wie?): Ik kan enorm genieten van gekookte aardappelen en dat eigenlijk in combinatie met alle gekookte groenten. Heerlijk gekruid met zout of Aromat. Daarbij kook ik een heerlijk mud kruimige aardappelen en smullen maar.

Meest memorabel moment van euforie onder invloed in 2019?: Als ik thuis op de bank Ajax kijk, dan drink ik de eerste helft nooit bier en in de tweede helft gun ik mezelf dan een pilsje. Ik kan dus niet zeggen dat ik tijdens Real Madrid - Ajax onder invloed was, maar in de tweede helft heb ik naast het wedstrijdbiertje mijn twee kinderen uit bed gehaald en hebben ze de vrije trap van Lasse Schone mogen zien. Dat pakt niemand meer van ze af.

Meest aangename verrassing in 2019?: Ik kreeg dit jaar EUR 72,- terug van Essent op mijn energierekening. Die zag ik niet aankomen.

Ik heb voor het eerst ....... In 2019?: Ik was nog nooit in de wintereditie van de Intratuin in Duiven geweest. Ik had er veel over gehoord en ik ben zeker niet teleurgesteld.

Beste reis(spot) in 2019?: Dit jaar ben ik met het gezin naar Normandië geweest. Het regende enorm tijdens de week dat wij er waren en ik had wat bezuinigd op onze caravan. Dus de bedden, onze kleren en zelfs de bank was de hele vakantie klam. Toch was het enorm leuk, als je met elkaar bent is het snel fijn. Op de terugweg hebben we gegeten bij de McDonalds in Kortrijk, maar dat was niet veel bijzonders.

Beste collabo(s) in 2019?: Dat is al jaren Ora et Labora. Bid en werk.

Beste aankoop in 2019?: Makita accuboormachine. Afgelopen voorjaar heb ik in een driftbui al mijn gereedschap in de Kliko gemikt en heb het hele zwikje ingeruild voor een /state of the art/ Makita schroefboormachine. Die unit heeft gewoon altijd batterij, zitten fijne bitjes bij en een paar knappe boortjes. Ik schroef het hele jaar al van alles fluitend in elkaar, die feel gun ik ieder mens.

Meest hinderlijke social mediapersonality in 2019?: Zou er geen moeite mee hebben als Robert Jensen een paar bloedstompen zou krijgen.

Top social mediapersonality in 2019?: @yungpetsi

Beste televisie/YouTube programma uit 2019?: The Late Show van Stephen Colbert

Beste influencercampagne uit 2019?: Cesar Majorana had van de zomer ergens een review van de beste croissants van Parijs en die bleken gewoon naar croissants te smaken. Dan heb je me hoor.

Domste influencercampagne uit 2019?: Ik moest hard lachen om die Wagner campagne op Vice.

Domste Vice artikel uit 2019?: Zie boven.

Beste klantenservice in 2019?: Ik kan zo niets noemen.

Nepste klantenservice in 2019?: Ik hang een paar uur in de wacht, krijg een matig antwoord en daar berust ik me dan in.

Beste podcast uit 2019?: Ik mag machtig graag naar Reply All van Gimlet luisteren. Oh ik moet natuurlijk niet de Rudi en Freddie show vergeten van Rutger Bregman en Jesse Frederik.

Beste meme uit 2019?: De beste meme van dit jaar was Joram van Klaveren. Zo’n nare PVV’er die zich tot de Islam bekeerde. Ik beeld me het hele jaar al in dat Geert Wilders vraagt: “meer of minder Marokkanen” en dat Joram daar dan Insjallah achteraan mompelt.

Beste Instagram(profiel, post) uit 2019?: Yung Petsi.

Gemiste kans in 2019?: Ik zit even al mijn antwoorden terug te lezen, maar ik denk dat een beetje levenslust voor 2020 geen kwaad zou kunnen.

Beste artikel in 2019?: Ik vermoed alles wat Huib Modderkolk heeft geschreven. Dit jaar kwam zijn boek uit over cyber security en daarnaast publiceerde hij regelmatig artikelen in de Volkskrant. Baanbrekende en vooral gedurfde onderzoeksjournalistiek.

Beste expositie in 2019?: Ik kan enorm genieten van foto’s en stories van Museum Voorlinden. Ik kan dat zwembad en die hele grote oude mensen niet vaak genoeg zien.

Grootse deceptie in 2019?: Ik vond het wel jammer dat Daniel Johnston overleed, dat had van mij niet gehoeven.

Het meest hoopvolle in 2019?: Ik kan echt niks verzinnen. Het is niet best.

Persoonlijke overwinning in 2019?: Ik ben het hele jaar onder de honderd kilo gebleven.

Gezelligste feestje in 2019?: Ik heb een hekel aan plekken waar jongen mensen samen komen met hele luide muziek. Ik kan op dit moment geen feestjes bedenken, want mijn gedachten zijn nu vervuild met jonge mensen en luide muziek.

Gezelligste festival in 2019?: Ik ben dit jaar op exact nul festivals geweest, dus wat dat betreft een zeer geslaagd jaar.

Beste #hashtag?: Misschien is het nu relevant, maar elk jaar doet Jan Postma van de Groene #hetjaarinstukjesvanscreenshots.

Nepste #hashtag?: Ik vind #helezinnenineenhashtag altijd heel lelijk in een tweet of post staan en het leest ook nog voor geen moer.

Beste concert in 2019?: Ik was tijdens ADE bij New Order, dat was wel aardig.

Tofste clips uit 2019?: Barry Hayze

Meest belabberde clip(s) in 2019?: Ik heb zo’n kleuterjuf mentaliteit, als ik zie dat iemand z’n best doet krijg je van mij een zes.

Beste film(s) uit 2019?: Ik heb dit jaar maar een paar films gezien en bij de meeste heb ik het einde niet gezien, ik dommel vaak om een uur of tien in slaap om tegen tweeën wakker te schrikken en naar bed te stommelen.

Beste documentaire uit 2019?: Het is geen documentaire maar Chernobyl was wel indrukwekkend.

Beste boek uit 2019?: Ik heb dit jaar voor het eerst in mijn leven een boek van Houellebecq gelezen. Denk nog bijna dagelijks aan Serotonine.

Muzikale hoogtepunten uit 2019?: De plaat van Gaahls WYRD – Ghosts Invited is waanzinnig.

Muzikale dieptepunten uit 2019?: Geen idee.

Beste mixtape uit 2019 (artiest, dj, radioshow)?: De dansbare religieuze liederen mixtape van DJ Ora et Labora (Broeder Dieleman)

Nepste bitch in 2019?: Geen idee ook.

Beste bitch in 2019?: Mijn vrouw.

Doelstellingen voor 2020?: Meer delen met anderen.

Uitkijken voor ....... in 2020?: Mensen die denken dat racisme, mensenrechten en klimaat een mening is.

[wintertuin]

Wintertuinsessie: de boerenerfenis

Op donderdag 26 oktober zijn muzikant Broeder Dieleman en schrijvers Marieke Lucas Rijneveld en Leo Pleysier te gast tijdens de vierde Wintertuinsessie. Deze literaire talkshow staat geheel in het teken van ‘de boerenerfenis’, en wordt geleid door schrijver Willem Claassen. Hij gaat met de gasten in gesprek over de rol van de boerenachtergrond in hun teksten en muziek: de drie gasten putten namelijk ieder op geheel eigen wijze uit hun plattelandsjeugd voor hun verhalen. Willem, zelf boerenzoon, vraagt zich af wat de artistieke aantrekkingskracht is van een jeugd tussen de weilanden. In aanloop naar zijn sessie schreef hij onderstaand verhaal.

Maar wij gaan oe

Carnaval 2017. De prinsenreceptie in Beuningen is lang een tamme bedoening, tot rond een uur of elf mijn zwijgzame, altijd rustige broer en zijn vrienden het podium beklimmen. Ze treden op als de Achterhoekse boerenrockformatie Normaal. Het stro dat ze aan het begin van de avond in een olieton naar binnen hebben gesmokkeld gooien ze tijdens ‘Oerend hard’ de zaal in. Bier vliegt door de lucht. In de zaal gaat het eindelijk los. Het publiek danst en springt. Mijn oude buurjongen gaat voorop in dit feestgedruis. Ik sta stil tussen de feestende menigte in mijn carnavalskostuum, een verkleurd joggingpak uit de jaren negentig, en ik heb kippenvel. 

Ooit was Nederland een agrarische samenleving, maar de boer is in de afgelopen twee eeuwen in een behoorlijk tempo een minderheid geworden. Na de Tweede Wereldoorlog is het echt hard gegaan, met de Europese landbouwhervorming, de schaalvergroting, de ruilverkaveling, het verdwijnen van de boerenknecht, van het gemengd bedrijf, van de middelgrote boerenbedrijven, en zelfs van de minister van landbouw.

Midden in die storm van veranderingen wordt in 1973 Normaal opgericht.   Ik bun moar een eenvoudige boerenlul / en doar schoam ik mien niet veur, zingt frontman Bennie Jolink en daarmee geeft hij de in de verdrukking gekomen boeren een stem. De landelijke radio draait ineens dialectmuziek en in feesttenten in heel Nederland ontstaan nieuwe concertrituelen, met T-shirts die kapot worden gescheurd en het gooien van stro en bier. Høken en deurdonderen. Het is een eigen versie van rock & roll, van de kont tegen de krib, van fuck you wereld, en het heeft alles te maken met identiteit.  

Een neef, zoon van een varkensboer, vertelde eens op een verjaardag van een tante – ik was toen een jaar of tien – dat er een vechtpartij op zijn middelbare school was geweest tussen boeren en ‘stadsen’. De stadsen waren in de meerderheid en wonnen. Hoe hij over de stadsen sprak, is me altijd bijgebleven. Zoveel weerzin. Ze waren alles wat hij niet was. In mijn woorden: onoprecht, glad, ijdel, macho, schreeuwerig, achterbaks. Later begreep ik dat de boeren en de stadsen in dit geval maar enkele kilometers uit elkaar woonden en dat de stadsen in vele categorieën vallen onder te verdelen, als je er goed naar kijkt.

Maar het verschil tussen stad en platteland was en is er. De boeren hebben een eigen cultuur, een eigen leefstijl, met de daarbij horende trots, argwaan en onzekerheid. Dan is het fijn om muziek te hebben die je keihard in de tractor kunt draaien, zeker als je met een volle hooiwagen dwars door de stad moet. 

Ik ben nooit de ideale boerenzoon geweest. Ik hield van de dieren om me heen, zij waren een vanzelfsprekendheid, maar de ambities om daar iets meer mee te doen ontbraken. Met Normaal had ik weinig en met tractors evenmin. Toch liep ik in mijn puberjaren wel op school rond met een shirt van Rowwen Hèze. Ik zat op de havo. De alto’s waren op één hand te tellen. Ik koos voor iets wat tussen alto en mainstream in zat. Jack Poels zong ook in het dialect, maar zijn band was iets minder ruig en naar mijn idee iets minder plat dan Normaal. Rowwen Hèze durfde snelle hoempamuziek af te wisselen met rustige, kwetsbare liedjes zoals het prachtige De Peel in brand. Ik bezocht samen met mijn broer concerten, waarbij ik vooraf een paar centimeters in de hals van een oud shirt knipte zodat hij makkelijker kapot te trekken was. Ik gooide heel af en toe met bier, want zoveel geld had ik niet. Thuis plakte ik mijn schoolagenda vol met plaatjes van de Limburgse band en schreef fragmenten van songteksten over. Dan is ’t mar dom / wat ik duj / heb ik andere manieren. 

Ik was geen volle boer, meer een halfvolle, maar deze muziek hoorde bij mij. Een buitenbeentje tussen de buitenbeentjes. Ik merkte dat ik ertussenin stond, tussen boer en burger, maar mijn connectie met de boeren was nog groot. Daartussen voelde ik me veilig, daar voelde ik me thuis. 

We gingen een midweek met het gezin op vakantie naar Overijssel. Langer kan niet, verder weg ook niet. Elke dag werd naar de boerderij gebeld. Een oud-stagiair molk de koeien. We zaten in een huisje ergens tussen de weilanden, eigenlijk was het net als thuis – alleen dan zonder bedrijf. Op de kast in de woonkamer had mijn moeder haar piepkleine draagbare radio neergezet. Ik wilde altijd muziek aan hebben en speelde daarom voor dj. De enige cd die er tussen zat waar ik ook iets mee kon, was die van Rowwen Heze en die ging dan ook op de repeat. Woa ge ook loept en wat ge aug denkt / Neejmand dea zeit ow wat good is of slech / Neejmand dea wet wie verlust of weej wint / Ge komp op ut end beej owzelf tereg. Een midweek lang zongen, neurieden en floten we samen mee met Rowwen Hèze. We waren een familie uit een reclame. Het was eenmalig. Nooit meer gingen we met z’n allen op vakantie en ik verloor op een gegeven moment mijn interesse in Rowwen Hèze. Er waren interessantere bands, zonder hoempa, van over zee.

Terwijl mijn broer op het podium door de microfoon schreeuwt, heb ik kippenvel omdat ik me bewust ben van wat er in de landbouwsector aan de hand is en wat er nog aan zit te komen. Dat Bennie Jolink twee jaar geleden wegens gezondheidsredenen stopte met Normaal en vorig jaar besloot helemaal niet meer op te treden - ook niet met hobbyband De Pensionado's - heeft iets symbolisch. Het zijn zware tijden voor het platteland. 2017 is het jaar van het fosfaatreductieplan. Mijn vader en broer zullen het, blijkt later, met twintig melkkoeien minder moeten doen. Honderden boeren stoppen. Tienduizenden koeien verdwijnen, naar het buitenland of naar de slacht. Wat ik op dat moment nog niet kan vermoeden, zijn de schandalen die zouden volgen: de gruwelbeelden van het slachthuis in Tielt, de gigantische stalbrand in Erichem en de door fipronil besmette eieren.  

Het zijn niet bepaald de eerste problemen in de sector. Milieuwetgeving, epidemieën, ruimingen, al jaren zitten de boeren ermee in hun maag. Aan de ene kant worden ze gedwongen alsmaar groter te worden met hun bedrijf om te overleven, om met alle regels enigszins uit de kosten te komen. Aan de andere kant zorgt juist die schaalvergroting voor negatieve beeldvorming en groeit de weerstand tegen de bio-industrie. Het zorgt ervoor dat boeren zich snel voelen aangevallen. Dat ervaar ik ook bij mijn eigen ouders als ik kritische vragen stel. Zoals ieder mens, in welke sector hij of zij ook werkt, zoeken ze naar erkenning en waardering.

Als ik naar mijn tijdlijn op Facebook kijk, merk ik dat ik tussen twee bubbels in zit. Er woeden cultuuroorlogen op het internet en het gaat er hard aan toe. Ik lees een post over iemand die besluit vegetariër te worden en die iedereen oproept dat ook te doen. Er staat een link bij naar een artikel van Rutger Bregman op De Correspondent en een citaat uit dat artikel van Yuval Noah Harari: ‘De moderne veeteelt is de grootste misdaad in de menselijke geschiedenis’. Scroll ik naar beneden dan kom ik foto’s van tractors tegen, die het land bewerken in de avondzon. Nog verder naar beneden wordt een column gedeeld waarin staat dat de milieufanatici van tien jaar geleden, die destijds in nertsenfokkerijen dieren lieten ontsnappen, zich naar boven hebben gewerkt en nu op de belangrijkste politieke posten zitten. In de reacties stapelen de complottheorieën zich op.

In deze wirwar van berichten, van gevloek en gejammer, probeer ik mijn eigen mening te vormen, mijn eigen verhaal te maken. Te verantwoorden wat ik eet, hoe ik leef, maar het is lastig, tussen deze twee bubbels, met mijn familie aan de ene kant en mijn vrienden aan de andere kant. Het is ergens ook een geografische tweedeling. Wie op het platteland woont denkt vaak milder over de bio-industrie, zoals stedelingen vaak milder denken over immigratie. Hoe kleiner de afstand, hoe groter de empathie. Progressieve Amsterdammers, veel schrijvers ook, stemmen op of zijn zelfs lid van de Partij van de Dieren. Behouden provincialen, velen met een boerenachtergrond, steunen het CDA (en soms de PVV).

In de toekomst neemt mijn broer het bedrijf over en dat betekent dat mijn ouders moeten verhuizen. Ze weten wat ze in elk geval niet willen: naar het dorp (om over de stad maar helemaal te zwijgen). Vrijheid is een van de belangrijkste aspecten van het boerenleven. Ruimte om je heen, dicht bij je bedrijf, bij de dieren, zodat je er meerdere keren op een dag naartoe kunt fietsen. Zo zijn ze. Als ze op vakantie gaan, nu veel vaker dan in mijn jeugdjaren, bezoeken ze andere boerenbedrijven. Welke accountant, bouwvakker, webspecialist, huisarts zou dat doen? Het boerenleven zit ze in het bloed, ze kunnen niet anders. En nu klinkt steeds luider dat ze fout bezig zijn en altijd fout bezig zijn geweest. Dierenhitlers, dat woord kwam deze zomer voorbij. Dank je wel, Youp van ’t Hek.

Een pluk stro ligt op mijn schouder, ik ben nat van het bier. Ik kijk om me heen, naar mijn vader, moeder, mijn zussen en mijn broer op het podium. We zingen allemaal mee met Normaal.

Maar wij gaan oe / oehoe oehoe / oehoe oehoe oehoerend hard.

We zingen om te overleven, maar ook om dit bestaan te rechtvaardigen. Wij zijn boeren en dat zullen we blijven. En al wat ik hoop is minder harde taal, minder social media, minder platte beeldvorming, meer ontmoetingen, meer dialoog, meer nuance, meer empathie en meer, veel meer muziek.

En meer literatuur natuurlijk. In mijn Wintertuinsessie op 26 oktober onderzoek ik wat de artistieke aantrekkingskracht is van een jeugd tussen de weilanden. Dat doe ik samen met muzikant broeder Dieleman en schrijvers Marieke Lucas Rijneveld en Leo Pleysier. Ik kijk er naar uit. Wees welkom.

Wintertuinsessie: De boerenerfenis Datum: donderdag 26 oktober Locatie: Thiemeloods, Nijmegen Deur open: 19.30 uur, aanvang: 20.00 uur Entree: 7,50 euro (5 euro voor studenten). Tickets via www.denieuweoost.nl/event/wintertuinsessie/

[petercauberghs]

Wannes Cappelle & Broeder Dieleman & Frans Grapperhaus #Leuven #3000 (at M-IDZOMER) https://www.instagram.com/p/B0q7VM1iJ_K/?igshid=3ugw3el4pjs1

[voorgelezen]

Elvira leest Morgen van Broeder Dieleman.

Gooi de ruiten maar kapot laat de wind waaien door het stof en breng wat voor het zilver het is al weken dof Morgen weet ik meer van het leven Water drinken, liefde geven

Gefeliciteerd Tonnie!

[erikspikmans]

Tweeted

Je verdriet is echt van Wannes Cappelle, Frans Grapperhaus, broeder Dieleman hoort in de Belpop Bonanza -> https://t.co/X5RCfgHJG7 pic.twitter.com/Fg5d41SpYs

— Spikmans (@Spikmans) July 28, 2020

[tseadbruinja]

broeder Dieleman - De Groeten (Official Video)

Nieuwe Broeder Dieleman op komst:

"Vandaag is 'De Groeten' uitgekomen, een eerste voorproef van het dubbelalbum én fotoboek 'Komma'. Het is een boek met zelfgeschoten analoge foto’s, een instrumentale plaat en een plaat vol liedjes opgenomen met volledige band. Het overstijgende thema is het krekengebied dat in het land van Axel ligt, en de grote hoeveelheid verhalen die deze waters herbergen."

Je kunt 'Komma' nu pre-orderen via Snowstar: http://bit.ly/KommaPreOrder Luister hier naar 'De Groeten': https://fanlink.to/DeGroeten

[bluesmagazine]

Broeder Dieleman brengt nieuwe single ‘Groot Eiland’ uit

Het nummer is geïnspireerd op een van de verhalen uit het boek Moffenmeiden van Rianne Oosterom.

Broeder Dieleman brengt vandaag zijn nieuwe single ‘Groot Eiland’ uit. Het nummer is geïnspireerd op een van de verhalen uit het boek ‘Moffenmeiden’ geschreven door Rianne Oosterom. Het lied vertelt het verhaal van twee vrouwen die vlak voor het eind van de oorlog om het leven gebracht zijn op ’t…

[oosterhouwpodcast]

3. Woensdag / Nordisk Folkebåt

Op woensdag spreek ik met de jongen die in de tuin werkt. Hij spaart om de wereld rond te reizen op een zeilbootje van 5000 euro.

/

foto Laurens Collée

bewerking Peter Buurman

direct link https://soundcloud.com/user-438422887/aflevering-3-nordisk-folkebat

/

De muziek die je in het begin hoort is ‘Voor Janna & Lieve’ van Broeder Dieleman.

[halfschaduw]

buiten gaat de wereld vreselijk tekeer

[ratherlate]

Rather Late - July 2015 Playlist 1. Mount Kimbie - Break Well 2. Real Estate - How Might I Live 3. Pavement - Here 4. broeder Dieleman - Drie Vragen 5. Bruce Springsteen - Highway Patrolman 6. Loudon Wainwright III - Needless to Say 7. Kishi Bashi - Am I the Antrichrist to You 8. Careful - Quite 9. Tortoise - The Lithium Stiffs 10. Ducktails - Beach Point Pleasant