#brandgrens

[rotterdamvanalles]

Gezicht op de Oosterkade met een woning en het Havenziekenhuis, 1946.

Rotterdam werd als havenstad niet alleen met zeelieden geconfronteerd, maar ook met de exotische ziektes die zij meebrachten. Het 19e-eeuwse Coolsingelziekenhuis had een aparte afdeling voor zieke zeelieden. In Leiden werd op 14 mei 1914 de 'Leidse Vereniging tot Bevordering van de Studie der Tropische Geneeskunde' opgericht. Bijna tien jaar later werd dat het 'Instituut voor tropische geneeskunde' dat gevestigd werd het herbarium aan het Rapenburg te Leiden. Omdat er in Leiden te weinig aanbod was van patiënten uit de tropen werden in 1925 de Havenpoliklinieken in Rotterdam geopend, die na korte tijd meer dan 2.500 zeelieden per jaar behandelen. Om praktische redenen werd daarom in 1927 het oude hotel Continental en het daarnaast gelegen huis aan de Oosterkade 22 en 24 en het parterregedeelte van nummer 26 omgebouwd tot 'Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten', dat al snel het 'Havenziekenhuis' werd genoemd. Het ziekenhuis kreeg 75 bedden. In 1928 werd een badkamer op de eerste verdieping omgebouwd tot operatiekamer.

Al snel werd besloten tot nieuwbouw van het ziekenhuis op dezelfde locatie tussen het Haringvliet en de Maasboulevard. In december 1934 vertrokken personeel en patiënten naar een noodziekenhuis dat was ingericht in de voormalige kantoorpanden van Unilever aan de Westerlaan. In 1937 wordt het nieuwe ziekenhuis in gebruik genomen. De benaming ‘Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten’ is nu officieel vervangen door ‘Havenziekenhuis’. Hoewel het Havenziekenhuis tijdens de Duitse aanval op Nederland in 1940 in de frontlinie lag, werd het niet getroffen. Ook tijdens het bombardement op Rotterdam werd het niet getroffen, alhoewel de brandgrens slechts op enkele tientallen meters was verwijderd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de ontwikkeling van specialistisch ziekenhuis naar algemeen ziekenhuis ingezet: tijdens de oorlog waren er geen scheepvaartverbindingen met tropische gebieden en het algemene Coolsingelziekenhuis was verwoest.

De fotograaf is Gerard Roos en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[historyfoundhere]

Vandaag is het 14 mei. 81 jaar geleden was dit de dag waarop Duitse Heinkel bommenwerpers een einde maakten aan het verzet van de helden van Rotterdam, de Zwarte Duivels. Vier dagen lang maakten zij het de Duitse troepen onmogelijk om de rivier over te steken en door te breken binnen Vesting Holland. Hierop besloot het Duitse opperbevel dat een bombardement moest worden uitgevoerd op deze zich fel verzettende stad. 24.000 woningen en bedrijfspanden, 32 kerken en 2 synagogen werden vernietigd. Ongeveer 700 Rotterdammers vonden de dood en 80.000 raakten dakloos. Onder de dreiging van een tweede bombardement op de stad (de vliegtuigen waren al opgestegen toen de verdedigers definitief capituleerden) gaf Rotterdam zich een paar uur na het bombardement over. tragisch is dat het bombardement voorkomen had kunnen worden. Door miscommunicatie tussen de grondtroepen en de Luftwaffe boog slechts een eskader bommenwerpers af toen het signaal vanaf het Noordereiland werd gegeven. Deze bommenwerpers kosten hun bommen boven de Hoeksche Waard, waar ook nog 7 doden vielen. Het bombardement betekende het einde van de historische binnenstad en het begin van 5 jaar bezetting. Sinds 2010 kan de gehele brandgrens bewandeld worden. Lichtjes geven de route van 12 km aan. ——- Today, 81 years ago, the city of Rotterdam lost his heart. Because of heavy resistance at the bridges German forces were unable to cross the river. The Black Devils, a small detachment of marines, protected the bridges. German High Command ordered a bombardment of the city. In 15 minutes the entire city centre got destroyed. Under the threat of a second bombardment and a third in the city of Utrecht, the Dutch army had to capitulate. 24.000 buildings, 32 churches and 2 synagoges got destroyed. Around 700 civilians died and 80.000 lost their homes. Since 2010 you can make a 12 km long walk which will bring you along the borders of the destroyed city. #rotterdam #bombardement #brandgrens #010 #tweedewereldoorlog #hiermoetjezijn #kidsproof #geschiedenis #wandelen #wandeleninnederland #heinkel #strijen #ontdeknederland #ontdekjeplekje #worldwar2 #14mei #sterkerdoorstrijd #eropuit #historyfound (bij Brandgrens Monument) https://www.instagram.com/p/CO1_Ds_hTDU/?igshid=1d3v83mb3polj

[ingek73]

#nijmegen #brandgrens #bombardement #bombardementnijmegen #herdenking #75jaargeleden #brandgrens024 #nijmegenherdenkt #stikkehezelstraat #instawalk024 (at Nijmegen, Netherlands) https://www.instagram.com/p/BuKBk4HHYie/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=nt5qex2ecoie

[superclamknighttoad]

Geschetst op niveau, Rotterdamse dakendagen, dak Kruispleinflat. https://www.mecanoo.nl/Projects/project/141/Kruisplein Met oa Saskia Huijzendveld en Peter Flohr. Het begon fris met motregen, ‘smiddags was het heerlijk op de 8-e verdieping. De oude gebouwen staan op de “brandgrens “ van 1940. https://images.app.goo.gl/MDhxhjBdnN8rD2Ap8 De moderne bouw grenst daar aan de oude gebouwen. En op de achtergrond natuurlijk hoge moderne gebouwen. Als je tekent kijk je anders. En op hoogte valt het groen ook op. En de geuren van China town Rotterdam stegen omhoog, het rook exotisch! (bij Rotterdam, Netherlands) https://www.instagram.com/p/CebHNmyIzuo/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[pjotrpirhagen]

Rotterdam ‘fireline’ - The Van Oldenbarneveltstraat  The Rotterdam fireline (brandgrens) is a border layed around the city centre, which represents the old city centre, which was destroyed by German bombs at the start of WWII (may 1940). The Van Oldenbarneveltstraat is the most appealing street of the entire fireline. Here you can see the old and new city rubbing against eachother. Looking into the street you see the powerful looks of postmodern architecture, while the old buildings are still gazing around you.

Kodak Portra 160 film

[rotjeknor]

(Let’s get right into some headcanons, Robbert’s scars. Quite an important part of the whole thing. Since the guy has been through some stuff. The big one which by now has healed quite a bit is of course due to the bombardment of may 14th 1940 and the long one down the middle is due to some hear srgery in th years after that which represents the rebuilding of the city’s heart/center. Even though he looks like a jumbled mess of scar tissue he’s still not afraid to take off his shirt or anything like that, because like a real rotterdammert he doesn’t give a fuck. He also now has a mechanical heart because his old heart pretty much stopped working all together because everything was gone. The big scar is actually in the shape of the brandgrens because I couldn’t help myself.)

[marcoheijkoop]

Tweeted

Moorddadige bommen, Binnenstad weggevreten, Vuur en rookkolommen, 14 mei 1940: nooit vergeten.#dagdicht#rotterdam #14mei1940#bombardement #brandgrens pic.twitter.com/9DqatBvSab

— Fred Marree 🇳🇬 (@FredMarree) May 14, 2018

[bybbr]

#rotterdam #brandgrens #verlichting #history

[maestrozudervici]

Brandgrens Rotterdam ("1940 Rotterdam Blitz" Spotlight Markers)

[rotterdamvanalles]

Uitbreiding van het Havenziekenhuis aan de Maasboulevard, juli 1965.

Rotterdam werd als havenstad niet alleen met zeelieden geconfronteerd, maar ook met de exotische ziektes die zij meebrachten. Het Coolsingelziekenhuis had een aparte afdeling voor zieke zeelieden. In Leiden werd op 14 mei 1914 de 'Leidse Vereniging tot Bevordering van de Studie der Tropische Geneeskunde' opgericht. Bijna tien jaar later werd dat het 'Instituut voor tropische geneeskunde' dat gevestigd werd bij het Rijksherbarium aan het Rapenburg te Leiden. Omdat er in Leiden te weinig aanbod was van patiënten uit de tropen werden in 1925 de Havenpoliklinieken in Rotterdam geopend, die na korte tijd meer dan 2.500 zeelieden per jaar behandelen. Om praktische redenen werd daarom in 1927 het oude hotel Continental en het daarnaast gelegen huis aan de Oosterkade 22 en 24 en het parterregedeelte van nummer 26 omgebouwd tot 'Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten' dat al snel het 'Havenziekenhuis' werd genoemd. Het ziekenhuis kreeg 75 bedden. In 1928 werd een badkamer op de eerste verdieping omgebouwd tot operatiekamer.

Begin jaren 1930 werd besloten tot nieuwbouw van het ziekenhuis op dezelfde locatie tussen het Haringvliet en de Maas. In december 1934 vertrokken personeel en patiënten naar een noodziekenhuis dat was ingericht in voormalige kantoorpanden van Unilever aan de Westerlaan. In 1937 wordt het nieuwe ziekenhuis in gebruik genomen. Het ‘Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten’ heette vanaf toen officieel 'Havenziekenhuis'. Hoewel het Havenziekenhuis tijdens de Duitse aanval op Nederland in 1940 in de frontlinie lag, werd het niet getroffen. Ook tijdens het bombardement op Rotterdam werd het niet getroffen, alhoewel de brandgrens slechts op enkele tientallen meters was verwijderd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de ontwikkeling van specialistisch ziekenhuis naar algemeen ziekenhuis ingezet, er waren geen scheepvaartverbindingen met tropische gebieden en het algemene Coolsingelziekenhuis was verwoest.

In de periode 1961-1967 werd het Havenziekenhuis verbouwd en uitgebreid. De 'Vereniging voor Tropische Geneeskunde Rotterdam – Leiden' bood bij de heropening een kunstwerk aan van Francesco Somaini dat doet denken aan een uiteenspattende meteoriet. In 2005 werd het Havenziekenhuis een dochteronderneming van het Erasmus MC.

Vanwege structurele financiële problemen door hoge vaste lasten kwam de nieuwe eigenaar Erasmus MC tot de conclusie dat het Havenziekenhuis geen toekomst had. Ondanks een groeiend aantal patiënten leed het ziekenhuis verlies (in 2015 750.000 euro en in 2016 4.8 miljoen euro). Het Havenziekenhuis werd daarom gesloten en omgevormd tot een polikliniek met als aandachtsgebieden ouderengeneeskunde en tropen- en Infectieziekten.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[faroeq]

rotterdam rose from the ashes like a phoenix

[rotterdamvanalles]

Luchtfoto van Marconiplein en met de de lee tower en het Witte dorp

Het Marconiplein is een plein in het westen van de Nederlandse stad Rotterdam. Het vormt een knooppunt waar veel wegen bij elkaar komen en is een belangrijk knooppunt voor het openbaar vervoer. Het plein is vernoemd naar de Italiaanse natuurkundige Guglielmo Marconi. In de volksmond wordt het Marconiplein ook wel het Macaroniplein genoemd.

Het Marconiplein ligt in het westen van de Rotterdamse deelgemeente Delfshaven, op de grens van de wijken Bospolder, Tussendijken, Spangen en het Witte Dorp. Op het plein komen de Mathenesserdijk, de Mathenesserweg, de Tjalklaan, de Vierhavenstraat en de Schiedamseweg samen. Het grenst aan het havengebied Nieuw-Mathenesse. Het plein maakt deel uit van Schielands Hoge Zeedijk en vorm zo een onderdeel van de primaire waterkering van het hoogheemraadschap van Schieland.

Geschiedenis Bewerken

Sinds 1908 ligt op de plaats van het huidige Marconiplein de kruising van de Havenspoorlijn en de tramlijn tussen Rotterdam en Schiedam. In de jaren 1920 werd het Marconiplein bebouwd. Enige tijd was hier de eerste Nederlandse Fordfabriek gevestigd, deze verhuisde begin jaren 1930 naar Amsterdam.

Bij het geallieerde bombardement op Rotterdam-West van 31 maart 1943 zijn plein en omgeving zwaar getroffen. De brandgrens is nog steeds zichtbaar: alleen het huizenblok tussen de Mathenesserweg en de Mathenesserdijk stamt van voor de oorlog, de rest van de bebouwing is van na de Tweede Wereldoorlog.

Sinds 25 april 1986 is onder het plein metrostation Marconiplein van de Calandlijn in gebruik.

Foto en Informatie komen uit wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Schiedamseweg in aanbouw bij de Aelbrechtsbrug, met rechts de Mathenesserdijk met op de achtergrond molen de graankorel. 1911

De Schiedamseweg is een bekende winkelstraat in de Rotterdamse deelgemeente Delfshaven. De Schiedamseweg loopt tussen de Aelbrechtskolk in historisch Delfshaven en het Marconiplein. Vanaf het Marconiplein loopt de Schiedamseweg als onderdeel van Schielands Hoge Zeedijk door tot de gemeentegrens van Schiedam. Dit gedeelte is in de volksmond bekend als Rotterdamsedijk.

De Schiedamseweg is aangelegd vanaf 1910 en vormt de verbinding van Delfshaven naar Schiedam. Voor 1910 ging het verkeer inclusief de stoomtram over de smalle Mathenesserdijk. De Schiedamseweg werd aangelegd als brede boulevard en centrale as van de wijk Bospolder/Tussendijken. Aan de oostkant van de Schiedamseweg is gebouwd in neorenaissance stijl. De bebouwing ten westen van de Spanjaardstraat is soberder. Aan het eind van de jaren twintig was de bebouwing van de Schiedamseweg voltooid.

Op 31 maart 1943 werd Rotterdam-West getroffen door het bombardement op Rotterdam-West. De westelijke helft van de Schiedamseweg werd daarbij verwoest. Bij dit bombardement vielen ongeveer 400 doden en werden 16.000 mensen dakloos. In de jaren vijftig is de wijk herbouwd. De brandgrens bij de Wattierstraat is ook anno 2007 nog duidelijk zichtbaar.

In de jaren tachtig is onder de Schiedamseweg tussen de Coolhaven en het Marconiplein de tunnel van de Calandlijn aangelegd. De Schiedamseweg was door dit bouwwerk jarenlang afgesloten. De bouwmethode die gebruikt is is die van de schalentunnel waarbij de vloer van de tunnel ter plekke werd gebouwd en het dak van de tunnel in segmenten van elders werd aangevoerd.

Foto komt uit de collectie van @stadsarchief010 en de Informatie komt van wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Luchtfoto van Marconiplein en met de de lee tower en het Witte dorp.

Het Marconiplein is een plein in het westen van de Nederlandse stad Rotterdam. Het vormt een knooppunt waar veel wegen bij elkaar komen en is een belangrijk knooppunt voor het openbaar vervoer. Het plein is vernoemd naar de Italiaanse natuurkundige Guglielmo Marconi. In de volksmond wordt het Marconiplein ook wel het Macaroniplein genoemd.

Het Marconiplein ligt in het westen van de Rotterdamse deelgemeente Delfshaven, op de grens van de wijken Bospolder, Tussendijken, Spangen en het Witte Dorp. Op het plein komen de Mathenesserdijk, de Mathenesserweg, de Tjalklaan, de Vierhavenstraat en de Schiedamseweg samen. Het grenst aan het havengebied Nieuw-Mathenesse. Het plein maakt deel uit van Schielands Hoge Zeedijk en vorm zo een onderdeel van de primaire waterkering van het hoogheemraadschap van Schieland.

Sinds 1908 ligt op de plaats van het huidige Marconiplein de kruising van de Havenspoorlijn en de tramlijn tussen Rotterdam en Schiedam. In de jaren 1920 werd het Marconiplein bebouwd. Enige tijd was hier de eerste Nederlandse Fordfabriek gevestigd, deze verhuisde begin jaren 1930 naar Amsterdam.

Bij het geallieerde bombardement op Rotterdam-West van 31 maart 1943 zijn plein en omgeving zwaar getroffen. De brandgrens is nog steeds zichtbaar: alleen het huizenblok tussen de Mathenesserweg en de Mathenesserdijk stamt van voor de oorlog, de rest van de bebouwing is van na de Tweede Wereldoorlog.

Sinds 25 april 1986 is onder het plein metrostation Marconiplein van de Calandlijn in gebruik.

Foto en Informatie komen uit wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Uitbreiding van het Havenziekenhuis aan de Maasboulevard, juli 1965.

Rotterdam werd als havenstad niet alleen met zeelieden geconfronteerd, maar ook met de exotische ziektes die zij meebrachten. Het Coolsingelziekenhuis had een aparte afdeling voor zieke zeelieden. In Leiden werd op 14 mei 1914 de 'Leidse Vereniging tot Bevordering van de Studie der Tropische Geneeskunde' opgericht. Bijna tien jaar later werd dat het 'Instituut voor tropische geneeskunde' dat gevestigd werd bij het Rijksherbarium aan het Rapenburg te Leiden. Omdat er in Leiden te weinig aanbod was van patiënten uit de tropen werden in 1925 de Havenpoliklinieken in Rotterdam geopend, die na korte tijd meer dan 2.500 zeelieden per jaar behandelen. Om praktische redenen werd daarom in 1927 het oude hotel Continental en het daarnaast gelegen huis aan de Oosterkade 22 en 24 en het parterregedeelte van nummer 26 omgebouwd tot 'Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten' dat al snel het 'Havenziekenhuis' werd genoemd. Het ziekenhuis kreeg 75 bedden. In 1928 werd een badkamer op de eerste verdieping omgebouwd tot operatiekamer.

Begin jaren 1930 werd besloten tot nieuwbouw van het ziekenhuis op dezelfde locatie tussen het Haringvliet en de Maas. In december 1934 vertrokken personeel en patiënten naar een noodziekenhuis dat was ingericht in voormalige kantoorpanden van Unilever aan de Westerlaan. In 1937 wordt het nieuwe ziekenhuis in gebruik genomen. Het ‘Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten’ heette vanaf toen officieel 'Havenziekenhuis'. Hoewel het Havenziekenhuis tijdens de Duitse aanval op Nederland in 1940 in de frontlinie lag, werd het niet getroffen. Ook tijdens het bombardement op Rotterdam werd het niet getroffen, alhoewel de brandgrens slechts op enkele tientallen meters was verwijderd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de ontwikkeling van specialistisch ziekenhuis naar algemeen ziekenhuis ingezet, er waren geen scheepvaartverbindingen met tropische gebieden en het algemene Coolsingelziekenhuis was verwoest.

In de periode 1961-1967 werd het Havenziekenhuis verbouwd en uitgebreid. De 'Vereniging voor Tropische Geneeskunde Rotterdam – Leiden' bood bij de heropening een kunstwerk aan van Francesco Somaini dat doet denken aan een uiteenspattende meteoriet. In 2005 werd het Havenziekenhuis een dochteronderneming van het Erasmus MC.

Vanwege structurele financiële problemen door hoge vaste lasten kwam de nieuwe eigenaar Erasmus MC tot de conclusie dat het Havenziekenhuis geen toekomst had. Ondanks een groeiend aantal patiënten leed het ziekenhuis verlies (in 2015 750.000 euro en in 2016 4.8 miljoen euro). Het Havenziekenhuis werd daarom gesloten en omgevormd tot een polikliniek met als aandachtsgebieden ouderengeneeskunde en tropen- en Infectieziekten.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[rotterdamvanalles]

Gezicht op de Oosterkade met een woning en het Havenziekenhuis, 1946.

Rotterdam werd als havenstad niet alleen met zeelieden geconfronteerd, maar ook met de exotische ziektes die zij meebrachten. Het 19e-eeuwse Coolsingelziekenhuis had een aparte afdeling voor zieke zeelieden. In Leiden werd op 14 mei 1914 de 'Leidse Vereniging tot Bevordering van de Studie der Tropische Geneeskunde' opgericht. Bijna tien jaar later werd dat het 'Instituut voor tropische geneeskunde' dat gevestigd werd het herbarium aan het Rapenburg te Leiden. Omdat er in Leiden te weinig aanbod was van patiënten uit de tropen werden in 1925 de Havenpoliklinieken in Rotterdam geopend, die na korte tijd meer dan 2.500 zeelieden per jaar behandelen. Om praktische redenen werd daarom in 1927 het oude hotel Continental en het daarnaast gelegen huis aan de Oosterkade 22 en 24 en het parterregedeelte van nummer 26 omgebouwd tot 'Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten', dat al snel het 'Havenziekenhuis' werd genoemd. Het ziekenhuis kreeg 75 bedden. In 1928 werd een badkamer op de eerste verdieping omgebouwd tot operatiekamer.

Al snel werd besloten tot nieuwbouw van het ziekenhuis op dezelfde locatie tussen het Haringvliet en de Maasboulevard. In december 1934 vertrokken personeel en patiënten naar een noodziekenhuis dat was ingericht in de voormalige kantoorpanden van Unilever aan de Westerlaan. In 1937 wordt het nieuwe ziekenhuis in gebruik genomen. De benaming ‘Ziekenhuis voor Scheeps- en Tropische Ziekten’ is nu officieel vervangen door ‘Havenziekenhuis’. Hoewel het Havenziekenhuis tijdens de Duitse aanval op Nederland in 1940 in de frontlinie lag, werd het niet getroffen. Ook tijdens het bombardement op Rotterdam werd het niet getroffen, alhoewel de brandgrens slechts op enkele tientallen meters was verwijderd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de ontwikkeling van specialistisch ziekenhuis naar algemeen ziekenhuis ingezet: tijdens de oorlog waren er geen scheepvaartverbindingen met tropische gebieden en het algemene Coolsingelziekenhuis was verwoest.

De fotograaf is Gerard Roos en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.