#bir siir birak geceye

[vedalardanemare]

Depresyonun diğer bir olayı da zaman kavramını çökertmesi.Birden bütün günlerin bir birine karışıp sonsuz ve bunaltıcı bir döngü yaratdığını farkedersiniz.Sizi mutlu eden şeyleri hatırlamaya çalıştığınızı farkedersiniz.Ama sonra beyniniz size neşe veren her anıyı yavaş yavaş siler...

[thebluedooropened]

"Kehanet" adlı kısacık bir şiir buldum.

Keşke yalnız bunun için sevseydim seni

Cemal Süreya

[imkansizasikrapunzel]

Sevmişiz, sevdanın çok ötesinde

[kahveyolcusu]

Geceye guzel bir siir birak hafiz uzun olsun biraz :)

Bir doluda bir boştayımBoşalt beni doldur beniBir gerçekte bir düşteyim Yaşat beni öldür beni

                                           Kuru dalda biten yaprak                                           Burcu burcu koka yaprak                                           Bir düşünce karada ak                                            Beni bana bildir beni

Bir uzun yolu izledimDönüp geriyi gözledimSeni çok mu çok özledimVarlığına daldır beni

                                           Varlığım var eğer varsan                                           Öldüm duygumdan kaçarsan                                           Bir başka yaprak açarsan                                           Defterinden sildir beni

Gönül gayretin gütmedeDalına konmuş ötmedeSen yüreğimde bitmede İster ağlat güldür beni

|Nail Abbas Sayar

[thebluedooropened]

Sen gideli çok oldu sevgilim

Ah kalbimin kimseye geçit vermeyen o dar sokakları

Seni bildi, seni seçti, seni sevdi

Uzun uzun kilometreler yarattı senın sıcaklığınla ısınan 

Gidemeyesin diye sonsuzluğun çıkmazına uzanan

Ruhunun parıltılarıyla toz tutan

Sen gideli çok oldu sevgilim

Arnavut kaldırımlar sensiz

Gezindiğin sokaklar kimsesiz

Adın söylenmiyor artık caddelerde

Bir ateş yandı öncesi 

Sessizliğinin ateşi yaktı kavurdu

Attığın her adımda

Çığlıklar duyuldu en derinliklerinde kalbimin

Kıvılcımlar...

Külleri yayıldı aşkımın parlaklığına 

Işıkları söndü ruhunun

Sen gideli çok oldu sevgilim

Yağmur yağdı

Yıkadı ne varsa yavaş yavaş

Hoyrat esti yokluğunun rüzgarı

Süpürdü o muhteşem parlayan tozu

Ve kısaldı kilometreler