#bedenbreakfast | Explore Tumblr posts and blogs

missmumbler-blog · 7 years ago

Text

NOUVELLE AQUITAINE: OVERNACHTEN IN EEN CHAMBRES D'HOTES

Voor wie de naam nog niet kent: een chambres d’hotes is praktisch hetzelfde als een Bed and Breakfast en hoeft al lang niet meer een kamer bij iemand in huis te zijn; tegenwoordig is het zoveel meer. Veel B&B's bieden de kwaliteit van een hotel, maar dan met persoonlijke aandacht en ze zijn een stuk kleinschaliger.

Gelegen tussen Agen en Bergerac komt mijn volgende logeeradres in zicht. Au septieme sens, waar Anthony en Christel Lobe met hart en ziel hun sfeervolle chambres d’hôtes runnen.

Terwijl ik de in de brandende zon de buitenlocatie in me opneem, een mix van robuust oud en brocante, komt de van oorsprong Belgische eigenaresse Christel op me af lopen. Ze is net terug van boodschappen doen, maar oogt fris. De omgeving wakkert de avonturier in mij aan, maar onder ons gezegd en gezwegen, ik ben het rondrijden even meer dan zat. Lang leve ‘slow travel’.

Mijn nieuwe onderkomen voor vandaag blijkt daarvoor gemaakt: de filosofie van het vertragen. Maar (er is altijd een maar!) het is al laat en ik moet door naar de twee volgende afspraken, Latour Marliac en het stadje Pujols, waar ik een afspraak heb met de toerist office. Christel voelt mijn weerstand aan en besluit, ondanks dat dit niet gepland staat, met me mee te gaan. Nog geen tien minuten later zitten we (met mijn koffer nog in de achterbak) opnieuw in de auto. Dit maal naar Le Temple -sur-lot. Het is beslist een leuke kennismaking, want Christel blijkt behalve een goede gastvrouw ook een voorliefde te hebben om rond te scheuren. Hoezo rijden de Fransen te hard?

Latour Marliac of ‘Jardin Remarquable’ Wanneer we even later veilig uitstappen bij de lelietuin, kijken we onze ogen uit. Opmerkelijk is de tuin zeker, want behalve de driehonderd soorten winterharde en tropische waterlelies verspreid over verschillende vijvers, biedt dit park ook een museum, een exotische kas, een bamboebos, een vijver met Japanse brug en kan je er lekker eten.

We genieten beiden van het uitje, want onze gids gaat vanuit verschillende invalshoeken op de aspecten van de tuin in, waaronder de verschillende soorten waterlelies, de ontwerpen, de aanleg, beplanting, en natuurlijk de beroemde schilder Claude Monet. Die liet zich in die tijd inspireren door de prachtige bloem en hij bestelde talrijke bloemen voor zijn tuin in Giverny. De wandeling langs de vijver maakt me weer een beetje ontspannen en het geurende bamboebos doet wonderen. Meer info op de website

Hoog gelegen in de heuvels rond Villeneuve-sur-Lot ligt Pujols, dus zigzaggen we met de auto naar boven. Deze moet wel buiten het dorp geparkeerd worden, want de enige toegang tot het dorpje is via een oude poort. Omdat Christel ’s avonds gaat koken, en dat enig voorbereiding nodig heeft voor meerdere gasten, lopen we direct door naar het toeristenbureau. Intussen verbaas ik me wederom over zoveel moois in Frankrijk. Dit kleine, middeleeuwse stadje lijkt wel een soort openluchtmuseum. Met zijn bloemrijke steegjes bezaaid met mooie huizen, oude waterputten en verstevigde poorten heeft het de tand des tijds wonderlijk goed doorstaan.

Santiago de Compostella Zoals overal in deze omgeving speelt Santiago de Compostella ook hier een grote rol. Routes worden aangegeven met het logo van de Sint-Jakobsschelp, een geel en blauw logo (Europese culturele route) of door een dubbele streep met rood en geel als het om een stuk GR-route gaat. Pujols staat bekend om die laatste, namelijk Chemin du Puy (Via Podiensis). Een van de populairste Santiago routes in Frankrijk. Nu ben ik dol op wandelen, maar vandaag dwalen we af naar bereikbare doelen. Gelegen in het hart van de stad, lopen we de Sainte-Foykerk binnen. Een kerk die fungeert als kunstatelier. Ik vergaap me aan halfvergane fresco's op de muren. Een bijna wonderlijke combinatie met de geëxposeerde schilderijen die er ook hangen. Hier geen fotoverbod, maar ongelimiteerd rondkijken (na 15:00 uur). Achter het kerkje ligt het voormalig kerkhof, een lieflijk plekje met geurige rozentuin en lavendel in de bloei en met een prachtig uitzicht over het dal.

Het Huis van rustiek speelgoed Het zou zo maar een boektitel kunnen zijn van Ransom Riggs, maar het gaat om een interessant klein (snuffel)museum met houten speelgoed. Hier geen digitale hoogstandjes, maar een authentieke werkplek (museum) waar fantasie hoogtij viert. Zo’n plek waar de creatieve geest tot uiting komt in echt handwerk. Kunstenaar Daniel Descomps legt met veel liefde en geduld alles uit en haalt af en toe een leuk grapje met je uit. Meer informatie op de website

Au Septieme Sens Eenmaal terug blijkt mijn comfortabel gîtes er een van drie te zijn, met ruime slaapkamer, keuken, badkamer en toilet en daarnaast nog een heerlijk, groot terras. Het ligt op maar vijf minuutjes van het centrum van Villeneuve-sur-Lot, dat zelf ook zeer de moeite waard schijnt te zijn. Helaas zit dat er deze persreis niet meer in. Terwijl Christel de keuken in duikt, plons ik even snel in het zwembad.

Jamie Oliver gevoel Na een kennismaking met Anthony, de man van Christel, en de andere b&b gasten gaan we stipt 20:00 uur aan tafel. We drinken een aperitief en kletsen een beetje. Wat ziet de tafel er mooi licht en gezellig uit. Christel heeft slechts even nodig om me opnieuw versteld te doen staan. Ze kookt meerdere keren per week (5 maximaal) verrassend lekkere gerechten met verse ingrediënten, waar je je als gast voor in kunt schrijven, maar dit had ik toch niet verwacht. Na een voorgerechtje met linzen (hoe lekker?) Krijgen we een bord heerlijke koude gazpacho. Daarna tovert ze een verrukkelijke risotto met vis te voorschijn. Zo lekker heb ik het in Italië nog nooit gegeten. Ook de chocolademousse lijkt zo uit een glossy te komen. ☆☆☆☆☆ Sterwaardig zou ik zeggen! Dit alles begeleid door een fijn wit wijntje naar keuze, al wordt er met evenveel passie ook een Belgisch Duveltje geschonken.

Donderdag 22 juni 2017 Het bed is alvast goedgekeurd, maar ook het ontbijt is heerlijk. Gedekt aan dezelfde tafel als de avond ervoor, worden we voorzien van allerhande verse broodjes, een sapje en een eitje naar keuze.

Vandaag gaan we ieder ons weegs en er staat een aardige rit naar Nerac voor mij. Over goede zorgen hoef ik me hier geen zorgen te maken. De broodjes die overblijven krijg ik mee voor onderweg. Ik bedank Christel en Anthony alvast voor het fijne verblijf. Mijn koffer ligt al in de kofferbak. Klaar voor een heel nieuw avontuur. Meer informatie vind je op de website

#bedenbreakfast

0 notes