#bağlandı

[otuzsekizinciparalel]

telefondan uygulamayı silmiştim birkaç gündür, aslında yüklemeyi de düşünmüyordum ama bilgisayardan bildirimlere bakarken anasayfada @riprefi yi gördüğüm için geri yükledim,, gidip durma artık kara vicdanlı kadın!! :k

[leblebi-19]

Rahmetli Ozan Arif ne güzel yazmış..

VERGİ BAĞLANDI

Ağlamak sızlamak nafile beyler,

Yorgana, döşeğe vergi bağlandı.

İnliyor şehirler, kazalar, köyler,

Buğdaya, başağa vergi bağlandı.

Bülbül gibi susmak için dut yerdik,

Koyun besler, kuzu besler süt yerdik,

Ara sıra av yapardık et yerdik

Baruta, fişeğe vergi bağlandı.

Berberin bakkalın koptu damarı

Esnaf duman oldu yedi şamarı

Sık diyorlar, yok ki sıkak kemeri,

Kemere, kuşağa vergi bağlandı.

Bankerler topladı bankada para

Zengin yine zengin, fakirde yara.

İneğe öküze, mala davara,

Tokluya, şişeğe vergi bağlandı.

Ben görmedim dertsiz insan göreni

Vurguncu yol almış yoktur fireni,

Gariban köylünün kara tireni,

Ahırda eşeğe vergi bağlandı.

Arif bak diyorlar az ve öz olsun.

Nikaha vergi var geriye kalsın

Bekarlar aklını başına alsın !

Doğmamış uşağa vergi bağlandı.

Ozan ARİF

[uzaklarasavrulalim]

Rica etsem şu sistemi bi salar mısınız

[yalnizgolge725]

"Neyine bağlandı ki bu kadar?Bana bakmayan gözlerine mi?Yoksa benim olmayan kalbine mi?"

Özdemir Asaf

[girifit]

yaralıydım ben. en derinden yaralıydım. yaramı açtığım herkes kanattı. tuz bastı. bileklerim kesikti bir kere benim. yaranın en derini bu değildi ama. ruhum yaralıydı benim. çocuk yanım ölüydü. yaranın en derini buydu benim için. öyle kan değil umut akıyordu oluk oluk. acı akıyordu, nefret akıyordu. yaralıydım ben. hani basit değildi bu benim için. yıllarımı verdim şu yaramı kapatmak için. her şeyimi verdim. olmadı. kapanmadı. bitmedi. kabuk bile bağlamadı. sustum ben. bana susmayı öğrettiler çünkü. böyle uzun uzun yazdığıma bakmayın. yüzyüze gelsek ağzımı açıp iki çift laf edemem şu yaram hakkında. gözlerim bile dolmaz. o denli ruhsuzum. bilmiyorum, gerçekten anlıyor musunuz bu satırlarımı. ama ruhumdan bir şeyler eksiliyor. yaralıyım ben. evim kırık dökük, pencerelerim kırık. biliyorum bunu. farkına varıyorum bazı şeylerin. kanlar arasında yaşam savaşı vermek gibi bir şey benimkisi. ölecek misin yoksa savaşacak gücü bulacak mısın kendinde, bilmiyorsun. öyle ya savaşamıyorum artık. çözülmüyor dilim. dedim ya susmayı öğrettiler bana. nasıl anlatılır bilmem. yarayı sarmayı da öğretmediler bana. öylece kanlarla kaldım bir başıma. kaçmayı seçtim ben. herkesten. her şeyden. yalnızca kaçmak istedim. hiçbir şey olmamış gibi yaşamak, davranmak istedim. başaramadım. kaçtım. ama yakalandım. tüm kabuslarım yakaladı. elim kolum bağlandı. kılım kıpırdamadı. kıpırdayamadı. sığındığım şeyler öldürdü beni. ağzıma sürmem dediğim içkiyi içtim. sigarayı soludum. diri diri öldürdüler beni. şimdi yaşam savaşı veriyorum. kelimelerimin intihar ettiği noktada. ben sevemedim. ben kimseyi sevemedim. bana nefreti öğrettiler. beni sevenlere nefreti ben sundum. sevgiyi kendimden soğuttum. yaramı ben kendim yarattım. buna yanıyor sol yanım. buna ağlıyor ruhum. öyle basit hissettirmiyor tüm bunlar. kanlar arasında kalmışım da sesim duyulmuyor gibi. yaşam savaşı veriyormuşum da her saniye ölüyormuşum gibi.

[yaralanma]

elim ayağım bağlandı sanki hiçbir şey yapamadım bugün karnım acıktı ama canım hiçbir şey istemiyor midem bulanıyor

[jadebox]

dün gece sen uyurken

çiçeklere su verdim

ve insanların korkunç

öykülerini anlattım onlara

dün gece sen uyurken

yüreğim bir yıldız gibi bağlandı sana...

[japonyamesken]

İçimde çok güzel şeyler olacakmış hissi var.

Ama uzun bir süre, çok uzun bir süre her şey kapkaranlıktı. O karanlığın geçmesi imkansız gibi geliyordu.

Sonra işte ben adım attıkça bu güzel şeyler hissi hafif hafif gösterdi kendini. Gelip öyle baş köşeye kurulmadı hemen. Bulutların arkasından birkaç saniye görünüp kaybolan bir güneş misaliydi ilk zamanlar. Geliyor, beni şaşırtıyor ve sonra hemen gidiyordu. Kendimi yalancı bahara kanıp coşkuyla çiçeklenen ağaçlara benzetiyordum. Sonuç hüsran mı olacak, soğuk mu vuracak her yeri? Muamma...

Şimdi tıpkı eskisi gibi tatlı tatlı gelip içimde uzun soluklu çiçekler açtırıyor bu misafir. Sonsuz bir his değil ama "aşina" bir his olarak tanımlayacak kadar teşrikimesaimiz oldu artık.

Hayatın akışına tüm gürültüsüyle kendimi bırakamıyorum hala, tevekkül dedikleri o özel hali kaybedeli ise çok oldu. Yaşadıklarımın gerçekliğini tam manasıyla kavrayabilmiş gibi de değilim, sanki bir başkasının hikayesini izliyor gibi hissediyorum. Ve bu hikayenin beni dönüştürüyor olduğunu da fark ediyorum.

Her ne olursa olsun içimdeki bahar çiçeklerinin yeşertecekkerinden ümitvarım artık. Bakalım hayat neler getirecek?

(Bunları yazarken çay içip Kızıl Goncaları seyrediyordum annemle. Sana bir şey anlatacağım dedi ve Ankara'da bir üniversitede yaşanan bir olayı anlattı. Bu pisliklerden kurtulmak için çok zor bir karar verip tam düzenimi kurmuşken hiç aklımda olmayan bir ülkede yeni bir başlangıç yaptım, artık duymak bile istemiyorum bu olayları. Kendi hikayemi istediğim gibi yazabilirim inşallah, pfff yazının başı nasıldı, neye bağlandı, türkiye sal bizi biraz pls)

Neyse.

Karanlıklar içinde bir ışık var, mor mor mor leylaklar 🌎

[denizeyuruyen]

Dün gece sen uyurken İsmini fısıldadım Ve hayvanların korkunç Öykülerini anlattım Dün gece sen uyurken Çiçeklere su verdim Ve insanların korkunç Öykülerini anlattım onlara

Dün gece sen uyurken Yüreğim bir yıldız gibi bağlandı sana İşte bu yüzden sırf bu yüzden Yeni bir isim verdim sana DESTİNA Sen öyle umarsız uyusan da bir köşede İşte bu yüzden sırf bu yüzden Yaşamdan çok ölüme yakın olduğun için Seni bu denli yıktıkları için DESTİNA

Yaşamımın gizini vereceğim sana

- Lale Müldür

[globowperihendi]

Yarın yeni evime taşınıyorum 🥹 Tam anlamıyla taşınıyorum, bugün doğal gazım bağlandı, perdelerim geldi onları da taktım (çok duygusaldı benim için, ben küçükken annemin perde dükkanı vardı perdelerin ütülerini ben yapardım düğmelerini takardım 🥹🥹)

Mutfak tavanından damla şeklinde su damlıyor boya yapılırken de sıva patlamıştı. Ev sahibine söyledim. Üst dairenin ev sahibine ulaştı. İki hafta önce de söylemiştim oyalamıştı beni. Tek bu sıkıntı kaldı bir de çamaşır makinesinin borusunun değişmesi lazım sanırım.

Çok yoruldum. Evime taşınıp dizi izlemek istiyorum kahve eşliğinde.

[birazdus]

Ellerim

Ellerimi yukarıdan zincirlerle bağlanmasına sebep olan nedir? Hiçbir başlangıcın böyle başladığını görmedim. Rahimden çıkan bir bebek ellerini dilediğince Hareket ettirebilir. Buna bir başlangıç değil, Bir akış, Bir bakış, Bir anlayış demek gerekir. Oysa ölüme yakın bu hal Ancak bir uyanamamaya benzerdir. Rahimden çıkan bir bebeği uyutan nedir? Emdiği sütün ve uzandığı kucağın sıcaklığı. Bu eller ancak süt gibi sözlerle Kucak gibi gözüken uçurumlarla Korkmamak, Düşmemek Ve yalnız kalmamak için Zincirlerle bağlandı. Bu zincirleri çözecek ne bir anahtar ne de bir çilingir gerekir. Zincirleri çözebilmek için duymak gerekir. Ölüme bu kadar benzer bir halde, Duymak Duymak Duymak Nasıl mümkün? Doğa insana mutlaka kendini hatırlatır. Bir ses Bir söz Bir şarkı olur Ve uyanır. Tekrardan uyumak insanın gözlerindedir artık Gözler aşağı bakar Uyku olur, Gözler karşıya bakar Bir gölge görür, Gözler yukarı bakar Zincirleri görür, Eller. Ah eller! Ah eller! Ellerim… Renkleri kötülükten solmuş, Soğuktan büzülmüş, Karanlıktan kararmış, Oysa bir bebeğin elleri canlıdır. Kanlıdır. Günahsızdır. Ellerim bir memenin sıcaklığına Kavuşmayı arzuluyor. Oysa çocukları bu bağıra gömen benim ellerimdi. Benim şiddetim, Benim zulmüm. Ah ellerim! Ah! Varlıklarını utancımdan hissediyorum Tıpkı Âdem gibi. Şehvetin ellerime zincirlerle dolanmasını, Böyle mecalsiz Bitkin bir halde olmasını, Toprağın bağrından uzak Sevgiye yoksun Olduğunu görüyorum. Hissediyorum. Zincirleri çözebilecek olan Bu anlayış Bu kavrayış Bu utanma Bana insan olduğumu hatırlatan Gökten değil Zincirle asılı olduğum bu hapishaneden Düşmek. Şimdi yürümeyi öğrenmek gerekir İnsan olanı aşmak Ve bir çocuk gibi Toprağın o bağrında koşmak için…

[aykiziyim]

Ruhum gözlerine bağlandı bir kere

Nasıl vazgeçeyim senden

Kalbim gülüşüne hızlandı bir kere

Nasıl vazgeçeyim senden

Kokunu içime çektim bi kere

Nasıl vazgeçeyim senden

Anlatsana! Ben senden nasıl vazgeçeyim

[bilgehangood]

[etaali]

🇵🇸⚡ Sanad Abu Arabiya savaşta ağır yaralandı, bunun sonucunda bir kolunu kaybetti, diğer kolu ise platin metalle bağlandı

Allah tez zamanda şifa versin, Amin

[kisasohbet]

Mukaddes Emanetler

İslam Dini ve tarihi açısından büyük önem taşıyan, Peygamberimize ve diğer din büyüklerine ait bazı mübarek şahsi eşya ile hatıralara "Mukaddes Emanetler" denilmektedir. . Yavuz . Sultan Selim, 1517'de Mısır'ı fethederek halife unvanını aldığında, Mukaddes Emanetler'de Osmanlı Devletine intikal etmiştir. Mısırdan getirilen ve Suriye, Filistin ile İran'dan toplanan diğer emanetler ve teberrükât eşyası önce iç hazineye kondu. Sonra da hasodaya alındı. Hırka-i Saadet dairesi kurulunca, bunların korunması ve bakımları özel usûle bağlandı. Yavuz, mukaddes emanetlerin muhafazasını kırk kişilik Hasodalılara verdi. Hasodalılar, Hırka-i Saâdet'te nöbet tutarlar ve burada devamlı olarak Kur'an okurlardı. Mukaddes Emanetler arasında Peygamberimiz (s.a.v.)'e ait hatıralar şunlardır: 1- Hırka-i Saadet, 2- Seyf-i Nebevi (Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'in kılıçları), 3- Nâme-i Saadet (Peygamber Efendimiz(s.a.v.)'in mektub-u şerîfı), 4- Mühr-i Saadet, 5- Dendân-ı Saadet (Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'in mübarek dişi), 6- Lihye-i Saadet (Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'in sakal-ı şerifleri) 7- Nakş-ı Kadem-i Şerif, 8- Sancak-ı Şerif, 9- Teyemmüm Taşı. Bunlardan başka bir çok peygambere, sahabeye ve Beytullah'a ait eşyalar da Mukaddes Emanetler arasında yer almaktadır.

[kral-adam-58]

Sana bağlandı bütün yollarım

Ne yapsam,nereye gitsem,

Hep sen çıkıyorsun karşıma,

Hep senin sevgin.

Tüm sevgilerim sende,

Özlemlerim,yokluklarım

Hep sana çıkıyor.

Duygular düşünceler,

Hasretler...

Tali yollarla sana bağlanmış sıkıca.

Ne yapsam,nereye gitsem,

Hep sen çıkıyorsun karşıma,

Hep sen... 🌹

Hep senin sevgin... ❤️💓

Neden mi

Çünkü,

Sen Hep Kalbimdesin 💓