jadebox

[jadebox]

soran kişi de o ortam da zihnimden siliverdi. yalnızca “neden” denilen tek kelime kaldı. kendi kendime acı bir şekilde güldüm.

neden?

hayatımın ortası neden bomboş acaba?

[jadebox]

elim ayağım

başımdan geçenle aklımdan geçenin karıştığı bu masal

aşk her şeyi daha yavaş yapmaktır diye diye yürüdüğüm bir sokak

kalbinde tef ve delik

kalbinde dünya lekesi taşıyan bir çocuk resmi demişti

madem günde beş vakit kalkıp sana baktım

madem dünyanın bu kadar sabahını ben uyandım

ben uyudum bu kadar uykusunu

diledim dünyaya fena inanmış bir yüzüm olsun

kendimi seninle öldüreceğim dediğim feci bir kalbim...

[jadebox]

gece göğüne taptığım gibi tapıyorum sana...

[jadebox]

herkesin herkesten biraz almak istediği bu çağda, sen birinin her şeyi olmak istiyorsun, birinin ama her şeyi...

[jadebox]

and i feel so lonely and so vulnerable and strange ...

[jadebox]

ben senin sınırlı gövden ile beni sonsuz sarmanı diledim.

uykum seninle kışın kolları arasında devrilerek dönerek tamamlansın, içimde kuzeyin kuşları sussun istedim.

kışı ve kışın kalbimde ağırlaşan meyvesini, çiy düşmüş, soğumuş, donmuş bir dili hatırlamak için beni büyüleyen o kimyanın boşluğunda durup yalvardım:

beni bu siyah boşluğun içine bırakma, derin bir zaman istedim senden, ama bana onu verme!

ne kışa ne yaza uygun kalbim, çatlat aramızdaki donmuş dili, yokluğunun sebebini anlatamadım kendime, yokluğun ne vakittir karlı bir tepe gibi içimde.

ayağa kalk, yaklaş, dilini döndür ağzında de ki:

ben onunla denizin dövdüğü dilsizzz taşlar üstünde sustuydum.

[jadebox]

sol’uğuma bir küçük kuş tünemiş.

seninse gölgen yıldız dolu.

gökyüzünden biçilmiş...

[jadebox]

fotoğrafı, uzaktan çekilmiş - masamda karşımda. ona bir bakmam, varlığının o halini (betimlemeye çabaladığım halini) kavramam yeterliydi, yeniden onunla dolmak, ona gömülmek, iyiliğiyle kuşatılmak, istilaya uğramak için yeterliydi...

[jadebox]

i"d give anything to hear you say it one more time

that the universe was made just to be seen by my eyes ...

[jadebox]

dün gece sen uyurken

çiçeklere su verdim

ve insanların korkunç

öykülerini anlattım onlara

dün gece sen uyurken

yüreğim bir yıldız gibi bağlandı sana...

[jadebox]

beni, söyleyemediklerim yaralıyor en çok, aradığım ne varsa bulamıyorum...

[jadebox]

senden daha güçlü bir hasret bulunmaz...

[jadebox]

yağmurlu bir gece yarısı soyunup

çırılçıplak

kırık yıldızların

battığı

kara

bir denize koşar gibi

dinledim

bu şarkıyı...

[jadebox]

nasıl tutayım ki ruhumu, değmesin diye seninkine...

[jadebox]

kokunu düşündüm...

[jadebox]

şimdi burada güzel bir şafak. gene uykusuz,mutsuz,tedirginim. sana yazmak,yazmak,yazmak istiyorum... seni bütün şafaklarda, evrenlerin o ıssız ihanet saatinde öperim.

ve sen geçersin içimden. bitmek bilmezsin...

[jadebox]

saçlarından bir orman başlıyordu; önce bir iki saç teli halka halka, sonra gittikçe sıklaşan kayalar, ağaçlar (gür, deli, kırılgan) dalgalar halinde; şurda yabanıl, burda kösnül, çılgın bir iniş; aşağılarda derinin bitimsiz korkunç beyazlığı durmadan belirip belirip kaybolan; sanki hem suçlu hem suçsuz(du), esmer mi esmer bir leke gibi düşüyor(du), sonra yukarılara uzanıyor, koylar, burunlar, adalar, takımadalar kuruyor(du).