#ayaq

[xancann]

Görəsən tarixdə ilk dəfə kim ayaq-ayaq üstünə atıb oturmağı mədəniyyətsizlik olaraq qiymətləndirib?

[semutmerahlagi]

Kisah : Aida si Pemalu

Kisah bermula bila aku pergi bertemu seorang gadis secara blind date. Aku mengenali gadis ini melalui irc. Akr selalu bertemu dengan gadis tersebut di dalam IRC dan tidak bercita-cita untuk bertemu dengan nya Pertemuan yang pertama, aku akan berjumpa dengan nya di Giant Subang jaya, Dan aku menanti dengan penuh kesabaran… Jam menunjuk kan jam 8.00 malam aku terus menanti…. Lambat ni kata ku sendirian kerana amat sensetif pada masa.

Akhirnya jam 8 15 malam dia muncul,seorang gadis yang sungguh cute, bertudung putih, dressing sederhana. Lalu dia memperkenalkan dirinya sebagai Aida. Aku pun membawanya masuk kedalam kereta dan kami makan malam di Concorde Shah Alam.

Ok jugak budak ni aku kata , tapi tak terlintas di hati aku nak main dengan dia. Selepas itu aku menghantar nya pulang Pertemuan kami yang kedua berlangsung dengan bahagianya… Aku menyatakan yang aku mula tertarik dengannya dan dia hanya kata relax dulu. Bila aku tanya mengapa dia jawab dia ada seorang bf dan dia tidak mahu berlaku curang dengan bf dia.

Seperti biasa aku menghantarnya pulang. Malam itu aku menaliponnya dan kami bersembang lama. Aku mencadangkan agar kami bertemu dan kali ini aku ada satu permintaan. Aku memintanya memakai bra kaler Hitam. Memang menjadi kegemaranku bila melihat awek pakai bra kaler itam. Dan jawapannya ialah tengok dulu…..

2 hari selepas itu kami bertemu, dan kami pergi menonton wayang di TGV cerita ” Original Sin ” banyak jugak adegan yang menyeronokkan berlaku pada aku dan dia. Maklum laaaa cerita tu pun banyak yang mengarut. Tiba-tiba aku bertanya dekat dia, dia pakai bra kaler apa, dia jawab kalau nak tahu carik laaa sendiri. Maka aku pun berusaha untuk mencarinya. Maka bermula laaa aktiviti meraba, memegang,dan me….. .

Dia berusah untuk mengelakkan dirinya dari diraba. Aku aku berusaha untuk meraba…. Dan akhirnya aku berjaya memegang taman bukit nya tersebut, Ida hanya mampu mendengus bila aku mula memengang secara lembut… Aku pun berkata wahhhhh black bra…. Kegemaran ku.. Ida hanya tergelak. Selepas itu aku pun memulakan aktivi perabaan aku. Kali ini aku terus menyeluk kedalam bra ida dan dia terus menghalang aku sekali lagik tapi gagal. Mana leh nak lawan kederat jantan yang ayaq dah naik kepala ? Aku pun terus menggentel putingnya , ida hanya berkata sedappppppp tak lama kemudian cerita tersebut pun habis aku makan malam dengan dia…seperti biasa aku terpaksa menghantar dia balik. Entah macam mana aku tertanya boleh tak aku memegang teteknya sekali lagik. Kali ini dia merelakan dengan bangganya.

Aku tanpa melengahkan masa aku terus meraba ida ….. Ida mengerang bila aku memegang kuat putingnya. Tiba-tiba ida berkata boleh tak pegang kedua-duanya sekali …. Alamak rezeki datang tergolok-golek… Aku pun apa lagik terus memengang kedua-duanya. Ulamakkkkkk lembutnya…..Aku meneruskan aksinya…. Tiba-tiba …… Alamak jam dah pukul sebelas setengah. Aku sepatut menhantarnya pukul 11. Mati laaaa aku.

Dia pun dah naik panic cam na ni. Lalu aku mencadangkan agar ida lepak sahaja di rumah aku. Mula-mula dia menolak, lepas tu oleh kerana tiada pilihan lain dia menerima…. Yahoooooooooooo aku tersenyum.malam ni boleh ratah daging muda sampai dirumah aku , tiada orang rupanya.bagus tu, line clear. Aku menyuruh dia mandi, dia bersetuju. Selepas mandi Ida masuk kedalam bilik aku hanya memakai tuala dan tshirt sahaja. Owowowwwww aku mula stim.

Aku pergi menghampiri ida, dan memberinya satu ciuman di dahinya.sementara tangan aku terus memeluk ida….hanya terdengar suara ida yang perlahan mengelup sedap. Aku pun memberanikan ida di atas katilku dan ,membuka towel yang menutupi badannya. Omaaaaakkkk aiii lawanya badan dia, aku terus aktivi mengurut,mencium dan meraba semua yang ada. Tangan ku terus menjalar kebawah dan terus ke cipap ida .

Dia menghalang aku dari terus menyentuh biji saktinya itu. Aku tak pedulik , aku terus merapa dan kudapati lembah dingin tersebut dah mula menjadi semakin panas dan dah mula becak dengan air gatal ida aku terus menjilat pantat ida dan tak lama kemudian aku tersan badanya menggeletar dan lebih banyak air gatal ida keluar.. Aku tersenyum dan bertanya dekat ida.. Nak lagi ker ? Ida kata teruskan dia da tak tahan. Aku terus membuka seluar pendek aku dan terkeluar laaa batang jemala aku yang sememangnya menanti untuk di acukan kedalam lubuk gatal ida.

Aku mengesel-geselkan batang aku dekat cipap ida, dia menjeri perlahan, airnya semakin banyak aku terus menletakkan kepala aku di mika lubang gatalnya dan mencucuk secaara perlahan-lahan, ida mengerang sakit, aku tak pedulik malah terus mencucuk hingga aku terasa macam ada satu ruang yang sangat sempit aku tahu itu adalah mahkota kegadisannya yang dijaga selama 19 tahun tapi aku terus memaksabatang ku masuk dengan rakusnya idah menjerit sakit dan akhirnya batang aku terus tenggelam dalam lubuk gatal Ida,aku dapat melihat air mata ida mengalir .

Pedulik apa, janji aku sedap. Aku pun terus menghayun keluar masuk sehingga aku klimak selepas setengah jam menunggang kuda ida… Aku melepaskan berjuta-juta anak-anak aku dapa cipap ida dan ida pun klimaks diwaktu yang sama. Kami masing-masing puas.

Ida pun terus tertidur dibahu aku aku terbangun jam 3 pagi dan terus menjilat kembalik cipap Ida dan sekali lagik aku belasah ida satu round lagik. Naik lembik ida aku kerjakan Aku pun lembik jugak. Berbagai posisi yang aku ketengahkan, aku sungguh puas.sekali lagik aku lepas kan anak-anak aku didalam cipap ida.

Pukul 7 pagi aku terjaga…. Tiba-tiba aku teringatkan gambir serawak yang aku bawak pulang dari kuching 2 bulan lepas, lalu aku pun berkata why not a try, aku basahkan gambar tersebut dengan sedikit air, lalu aku sapukan pada batang aku. Danterus aku mencari cipap Ida dan sekali lagik aku membelasah ida secukup rasa, ida menjerit kerana sakit yang tidak terhingga,sampai berdarah aku kerjakan,tetapi tak lama kemudian cipap ida menjadi lembab kembali aku terus menghayun dengan ganasnya,ida terus merayu agar aku berhenti….

Aaahhhhh nak buat apo aku tengah sedap ni hampir dua jam aku membelasah ida tanpa henti, aku belum klimaks lagik ida dah naik lembik dahhhhh , cipapnya keluar darah, tapi tak membehayakan, biasa laaaa over used. At last aku terasa nak keluar, omakkkk aiii banyak gila sperm aku yang aku lepaskan dalam cipap ida,aku puas gila.. Ida ? Lembik macam kuih ketayap aku tak pernah main sepuas begitu.

Tapi aku nak pesan kalau kat korang kalau pakai gambir serawak jangan taruk bebanyak, nanti korang yang tak larat, serius aku cakap ni petang tu ida bangun pukul 6 petang sebab tak larat. Cara dia jalan pun tak betul lagik. Tak boleh rapat dia cakap. Aku hanya mampu gelak. Aku pun lepak jugak sebenarnya tapi sajer malas nak tunjuk. Tak macho laaaaaa…. Lepas tu aku hantar ida balikkk yang bestnya ida call aku malam tu…. Dan dia memuji aku. Aku kata kalau nak lagik call dia gelak jer.

- Tamat-

[petr1chorr]

Ölmüş birinin şəkillərinə baxmaq çox qəribə bir hissdir. Nömrəsini hələ də nə zamansa zəng edəcəksənmiş kimi saxlamaq, yoxluğuna öyrəşə bilmədiyin üçün hələ də süfrəni hazırlayanda onun üçün də əlavə boşqab qoymaq. İndi sənin oturduğun yerlərdə bir zamanlar o oturardı, sənin ayaq basdığın yerlərdə o gəzərdi. Bir zamanlar birlikdə çay içdiyimiz yerdə indi oturub yalnız şəkildə çay içmək qədər ağır gələn çox az şey var. Bəzən hər zamankı yerində oturub sənə gülümsəməsini görərsən sanki. Həmişəki kimi əyləşib, bir əlində bastonu, üzündə mülayim, xoş təbəssümü. O, keçmiş barədə danışanda bəzən sıxılardım eyni şeyləri eşitməkdən. İndi o xatirələri, hekayələri üçün o qədər darıxıram ki. Hər rayona gəlişimdə onunla görüşmək üçün çox səbirsizlənərdim. İndi hər dəfə gəldikdə onu axtardığım yerdə tapmamanın çətinliyini necə izah edim...Hər otaqda izləri var, hər yerdə xatirəsi, amma özü yoxdur. O artıq yoxdur, o birdə gəlməyəcək, onu birdə heç vaxt görməyəcəksən, Nəzrin. Bir-birindən fərqsiz günlər, eyni yoxluq hissi, eyni ağrı-acı, ilk günkü kədər, həsrət...:/

[esger1i]

Fərqindəsən ayaq tutub yeriyən yalanların, ikiüzlülüklərin, səmiyyətsizliklərin. Müşahidə edirsən, görürsən. Görürsən xoşbəxtlik oğrularını. Oynanılan oyunları. Ayaq saxlamadan ötüb keçirsən nə vaxtsa həyatının mərkəzinə çevrilmiş insanların yanından. Unuda bilmirsən gördüyün xəyanətləri, satqınlıqları. Amma yenə xoşbəxtsən, yenə gülümsəyirsən. Həyata, insanlara, yaşanmışlara, yarımçıq qalan hekayələrə, başlamadan bitənlərə gülümsəyirsən. Hə, gülümsəyirsən, çünki hər şeyin fərqindəsən. Heç nəyə baxmayaraq içindəki həyat eşqi ölməyib, heç nəyə baxmayaraq hələ də güvənə bilirsən insanlara, heç nəyə baxmayaraq sadəcə var olduqları üçün təşəkkür edəcəyin insanlar var. Heç nəyə baxmayaraq qucaqlayanda bütün sıxıntılarını unutduracaq əzizlərin var. Çox şanslısan əslində. Nə olur olsun, gerçək dostluğun da, sevginin də var olduğuna anlığa da olsa şübhə etmirsən. Çünki, hələ də kənardan çox bəsit görünən şeylər səni xoşbəxt edə bilir. Sevgiylə yola davam.

[huseynmammad]

Keçdiyim yerlərdə bütün divarları öpdüm ovuclarımla. Doymadım, dönüb torpağı öpdüm ayaq barmaqlarımla.

Daşı öpdüm, kəsəyi öpdüm... Õpülmədik nə bir ağac buraxdım,

Nə bir çiçək, nə bir quş yuvası. Ən çox küləkləri öpdüm nəfəsimlə.

[philosadness]

'İnsanlar qorxaq, cılız və gücsüzdür, çünki həyatı daha asan, boş və mənasız keçirmək üçün hər zaman özlərini fəda edir, ən qiymətli tərəflərini heç dəyməyəcək şeylər uğrunda qurban verirlər. Güclərini, istedadlarını, sözlərini və düşüncələrini.. İçlərindəki inamları.. Və beləcə bütün insanlar iplərinin çoxu qırılmış, ayaq üstə zorla dayanan kuklalara çevrilirlər..'

[sanctasu]

Memory

Salam. Bu dəfəki salamı sənə verən adam həmin adam deyil. Biraz küsgün, biraz üzgün, biraz da əlavə duz qatılmış xörək kimidir. Artıq tez-tez etdiyim monoloqlardan belə uzaqlaşdığımı xatırlayıb, bir yazı yazayım dedim. Nənəmin təbirincə desək, şeytan gəzən vaxtlarda özümə etdiyim yaxşılıqlardan birini edirəm.

- Nə edirsən?

İdman edirəm.. Mənim üçün ən yaxşı idman yazmaqdır. Mən yazmadıqca xəstələnirəm. Xəstələndikcədə burnumdan su, boğazımdan qəhər axır. Bu qəhəri yuxu ilə basdırmağa çalışsamda, dözə bilməyirəm. Şaquli vəziyyətdə yatdığım yataqdan qalxıb, zülmət qaranlıqdan yalnız işıq dirəklərinin divara yansıtdığı görüntüyə baxıb, xatırlayıram.

- Nəyi xatırlayırsan?

Uşaqlığımı xatırlayıram. Anamla hər dəfə bağça qapısına girməmişdən öncə fındıqlı “контик” aldığımızı xatırlayıram. O “контик” ki, ikisini yeyib, ikisini günortadan sonra yemək üçün saxlamağımı xatırlayıram. Bu vərdişimi digər aldığımız market məhsullarında da edirdim. Qardaşım isə bu adətimi görüb mənə danlağ yağdırıb deyinirdi. Əslində mənim istəyim tükənmişliyin olmamasında idi. Nəyisə bitirməyi, sona çatdırmağı heç sevməzdim.

Başqa şeyləri xatırlayıram. Xatırladıqca da başımı qaşıyıram. Başımı qaşıdıqca da xatırladıqlarım bir-birinə qarışır.

- Nəyi xatırlayırsan?

Uşaqkən kitablara olan marağımı öldürən ancaq indi hələ də kitab satmaqda mahir olan bukinisti xatırlayıram. Biz anam, qardaşım və mən yay günü H.Parkına tez-tez baş çəkərdik. Oraya gedərək də qayıdaraq da yolumuz eyni yeknəsəqliklə başa çatırdı. Bu yol müddətində gözümün sataşdığı bir bukinist vardı. Hansı ki, onun yanından keçərkən üst pilləkanda atılmış, vərəqləri hopmuş, üz vərəqləri saralmış kitablar olurdu. Anama nə qədər ayaq saxlayıb oraya baş çəkməyi arzu etsəm də, anam mənimlə razılaşmırdı. Bir gün acgözlüyümə məhəl qoymadan oraya yaxınlaşıb bir kitab götürdüm. İlk səhifəsini açırdım ki, içəri qapının taybatay açıldığını duyub, yerimdə dondum. Bukinist kişi üzərimə qışqırdı. Mən isə əlimdə kitab, tez qaçıb anamın arxasında gizləndim. Anama buradakı kitabların uşaqlar üçün olmadığını deyirdi. Uşaq nədir, fişəng nədir məsəli. Mən əlimdəki kitabı anama, anamda kişiyə verdi. Yaş artıqca kitab sevdamın elə orada da bitdiyini düşünürdüm. Çox şükür belə bitmədi. Sonralar oraya dərs vəsaitləri, tapşırıq kitabları almağa gedərkən bu hadisəni əksər hallarda yanıb-sönən, qırmızı-mavi işıq kimi xatırladım. Ancaq birdəfə də olsun dil açıb kiməsə söyləmədim.

Yazmaqdan və xatırlamaqdan bihuşedici yuxum gəlirdi. Xatırlamaq.. yuxu. Bir çox insan həyat yolunda keçirtdiyi boş, lüzumsuz hadisələri xatırlamaqdan çəkinir. Ya da xatırlamaq istəmir. Mənim isə bu tərz, kimilərinə görə önəmsiz mənimçün isə bir ruha bədəl olan əhvalatları xatırlamaqda rolum, yaddaşımın güclü olmasıdır. Hər şey olmasa da, çox şey mənim xatirimdədir.

Necə ki, indi yazının başında yazdığım “bu dəfəki, salamı sənə verən adam həmin adam deyil” cümləm. Etiraf edim. Yalanı, hətta dediyim, yazdığım yalanı açmağı sevməsəm belə, başda sizə yalan söylədim. Mən dəyişməmişəm.

[dadaszdkh]

Bir cümlə oxudum, deyir, sənə uyğun olmayan şeylərdən uzaqlaşarkən çıxartdığın ayaq səslərini sevməyi öyrən.

[hadeonn]

Qışda isti yorğan döşəyin içindən durub necə səhərin gözü açılmamış işə, dərsə gedəcəyik. Qışın ən sevdiyim yanı buz kimi çöldən isti evə ayaq baxdığım an olan o hiss.

[rftdamir]

Paslanmış dəmir yolu rayları boyunca uzanan qırmızı, sarı və bənövşəyi çiçəklərin poetik qoxusu qatarın bütün vaqonları boyunca yayılmışdı . Bu qoxu o, qədər xoş və əsrarəngiz idi ki, qatarın vaqonlarında ki, hər kəs bu qoxunun səbəbini anlasın deyə pəncərədən boylanmaq üçün can atırdı . Ən azından onların ayaq səslərindən bunu anlamaq olurdu . Mənim olduğum vaqonda pəncərə yox idi . Bəlkə də vardı , sadəcə mən o qoxunun sahibi olan çiçəkləri o gün görmək isdəmirdim . Qatar son qatar idi , çiçəklərin sonuncu ilk baharı idi . Bu yollardan birdə qatar keçməz . Bu çiçəklər birdə açmaz . Sonsuz bir qış, soyuq qaranlıq və dəhşət illuziyasının torpaqları olacaq artıq bu yerlər .

“I Feel it”

[vvusein]

Keçən dəfə metroda bir yaşlı bibi mindi, baxıram gənclər qalxıb yer vermir, bir yaşlı dayı qalxıb nənəyə dedi buyrun keçin oturun, və o yaşlı dayı stansiya boyu ayaq üstə qaldı.

[mellsy]

Yuxudan durdum ağlımda iki sual: yatıb ikinci saata gedim yoxsa yatıb ümumiyyətlə uniye getmiyim??? Lənətə gəlsin limite çatdırmışam e fənnləri, adam ayaq yeri saxlayar da Məleykə

[mywaffs]

Arkadaşlar yanlışlıkla ayaq barmağımı sındırdım deyəsən

[esger1i]

Kaş dəyişməsəydi heçnə. Kaş dəyişməsəydi Bakı. Müasir ölkə-şəhər tipli olmasa da, retro tipli, Qızqalası kimi qədim şəhər olaydı. Turistlər Bakının müasirliyinə görə deyil, ən köhnə şəhər olduğu üçün gələrdi. Sənət əsəri olardı Bakı. İnsanlar axışıb gələrdi və keçmişdən bir iz tapardı. Onsuz da bütün dünya müasirləşir və fərqli az şey qalır. Keçmişdən qalan tək şey Bakı olardı. Divarları, üslubu, danışıq tərzi, səmimiyyəti və s. Rəngli işıqlarla, rəngbərəng adamlarla deyil, qədimliklə bəzənərdi. Nə gözəl olardı deyil mi? Gözəllik Bakı olardı, Bakını gözəlləşdirən keçmişdən bu günə qədər qoruyub saxladığı keçmişi olardı. Hündür binalar olmazdı, hündür insanlıq olardı. Mədəniyyətimizi deyil, mədəni niyyətimizi qoruyub saxlayar və artırardıq. Kimsə bu şəhərdən baş götürüb qaçmazdı, kimsə bu şəhərə ürəyini, başını və keçmişini götürüb qaçardı. Müasir geyim-keçim yox, müasir beynlər olardı. Dəyişilmədən, erroziyaya uğramadan qalardıq. Bütün dünya dəyişilərdi ama biz dəyişməzdik. Elə eyni qalardıq. Səmimi görüşlər, öpüşlər çox olardı. Qeyrət də dağın başına deyil, qeyrət başla çəkilərdi. Namus daha gözəl namuslu olardı. Tarın səsi gələrdi. Çay başqa dadardı. Gözəl bir musiqi səslənərdi. Məst olub xəyallara dalardıq. Hansısa qəlblə oynanılmazdı. Əmin olun bu dəqiqdi. Faişəlik və pozğunluq, əqidəsizlik deyirsizsə o da olmazdı. Şəkillərimiz ağ-qara olardı bəlkə ama yenə də saxta effektdən daha gözəl görünərdi. Əvvəllər bir sms daha dəyərli idi. O sms iki yüz neçəsə simvol təşkil edərdi və biz bütün demək istədiyimizi o tək mesaja sığışdırıb çatdırardıq. Əvvəl 100 kontur vardı, 100 kontur göndərmək vardı, indi dilənçi kimi 20 qəpik almaq var. Hisslər daha səmimi idi. Beynlər ayaq arasında deyil, başda olardı. Hisslər gözlərdə olardı, sözlərdə deyil. Kaş Bakı dəyişməzdi. Elə eyni qalardı. Bakı deyil, bütün Azərbaycan dəyişməzdi. Biz köhnə qalardı, köhnə olardıq ama dəyişməzdik. Çünki köhnələr daha gözəldi.

[syafizi77]

Banyk ayaq

[huseynmammad]

Yeni insanlarla tanış olmaq istəyirəm. Əyilib suya baxarkən öz əksinə heyrətlənən insanlar. Kitab oxuyarkən hər personajı beynində canlandıra bilən insanlar. Güzgüyə baxmadan evdən çıxan insanlar. Ayaq bağlarını düyünləməyi unudan insanlar. Həyatının hər anında səndən bir parça daşıyan insanlar. Hər yoldan keçənə təbəssümlə salam verməkdən utanmayan insanlar. Körpə məsumluğunu itirməyən insanlar. Daxilində fitnə-fəsad, pislik, paxıllıq, kin bəsləməyən insanlar. Qısqanclıq toxumlarını qəlbinin torpağından söküb atan insanlar. Əvəzində sevgi toxumlarını əkib ona öz nəvazişiylə yağış yağdıran insanlar. Münasibətdə olmağı lotoreya kimi görməyən və sonda da uduzmayan insanlar...🍁