#australia koniec pandemii

[wiadomosciprasowe]

Koniec pandemii to zmierzch konferencji zdalnych?

Zobacz https://www.guwernantka.pl/koniec-pandemii-to-zmierzch-konferencji-zdalnych/

Koniec pandemii to zmierzch konferencji zdalnych?

Koniec pandemii to zmierzch konferencji zdalnych?

• Konferencje zdalne bez wątpienia swoją popularność zawdzięczają lockdownowi, który został wprowadzony po wybuchu pandemii koronawirusa. Ludzie nie mogli się spotykać poza sferą online, więc umożliwiły one bieżącą komunikację w większej grupie, bez narażania ich na ryzyko zarażenia wirusem COVID-19. • Pojawia się coraz więcej optymistycznych prognoz, że dzięki powszechnej akcji szczepienia bliski jest już koniec pandemii. W związku z tym, czy koniec lockdownu będzie oznaczał zmierzch konferencji zdalnych? • Badacze z Ośrodka Przetwarzania Informacji – Państwowego Instytutu Badawczego (OPI PIB) przeprowadzili badanie na próbie prawie 1600 polskich naukowców. Analiza dotyczyła naukowych konferencji zdalnych. Sposobu ich organizacji, preferowanej formy prezentowania wyników oraz potencjału wykorzystania technologii VR w tego typu wydarzeniach. • Na podstawie otrzymanych wyników można zauważyć, że w czasie pandemii zdalne konferencje zdobyły zdecydowanie większe grono zwolenników niż przeciwników, nawet wśród osób, które wcześniej nie miały okazji uczestniczyć w wydarzeniu zorganizowanym w formule online. Natomiast, gdy pytania dotyczyły preferencji po zakończeniu pandemii, odsetek zdeklarowanych zwolenników znacznie spada. Wciąż jednak stanowi on niemal połowę badanych. • Z drugiej jednak strony, naukowcy obawiają się przede wszystkim, że uczestnicząc w wydarzeniach zdalnych, będą mieć ograniczony kontakt z innymi uczestnikami konferencji, co może przekładać się na trudność w nawiązywaniu współpracy badawczej. • Szczegółowe wyniki zawiera raport „Efekt pandemii – konferencje zdalne w świecie nauki”, który został opublikowany przez OPI PIB w portalu RAD-on.

Więcej entuzjastów niż sceptyków – Wydaje się, że nie ma już szans na powrót do sytuacji sprzed pandemii. Zmianie ulegnie na stałe także proces prezentacji i promocji dorobku naukowego. Z naszego badania wynika, że nowa forma konferencji naukowych w czasie pandemii zyskała większe grono zwolenników (79 proc.), niż przeciwników (21 proc.). Biorąc pod uwagę dodatkowo mniejsze koszty związane z ich organizacją, w porównaniu z wydarzeniami stacjonarnymi jest pewne, że zdalne konferencje już na stałe zostaną wpisane do repertuaru wydarzeń organizowanych przez jednostki naukowe. Warto więc słuchać ich uczestników i dołożyć wszelkich starań, aby spełniały one ich oczekiwania – mówi dr inż. Jarosław Protasiewicz, dyrektor Ośrodka Przetwarzania Informacji – Państwowego Instytutu Badawczego (OPI PIB).

Z jednej strony, potencjał konferencji organizowanych online jest ogromny. Z zebranych danych wynika, że zdalne konferencje mają dużą grupę entuzjastów, nawet wśród osób, które jeszcze nie miały okazji uczestniczyć w wydarzeniu zorganizowanym w formule online. Z drugiej jednak strony, badani naukowcy najbardziej obawiają się, że uczestnicząc w konferencjach zdalnych, będą mieć ograniczony kontakt z innymi uczestnikami konferencji, co może przekładać się na trudność w nawiązywaniu współpracy badawczej.

– Warto zauważyć, że zmiana formuły z tradycyjnej na zdalną, wiąże się z koniecznością skrócenia samego wydarzenia. Naukowcy najczęściej preferują bowiem konferencje zdalne trwające od dwóch do czterech godzin dziennie, w ciągu maksymalnie dwóch dni. Wynika to z konieczności połączenia udziału w wydarzeniu z wykonywaniem zobowiązań zawodowych. W przypadku konferencji tradycyjnych dużo łatwiejsze jest oddzielenie bieżących obowiązków od czynnej obecności na konferencji – mówi dr Cezary Biele, kierownik Laboratorium Interaktywnych Technologii w OPI PIB.

Konferencje tradycyjne lepiej realizują cele naukowe W trakcie pandemii aż prawie 70 proc. badanych brało udział w konferencji zdalnej. Jednak, jeżeli chodzi o realizację celów naukowych, to większość ankietowanych woli konferencje w formie tradycyjnej. W tym obszarze zdecydowanie preferowany jest kontakt bezpośredni, bez korzystania z narzędzi do komunikacji online. Uczestnictwo w konferencjach tradycyjnych przede wszystkim daje więcej możliwości zdobycia większej rozpoznawalności w środowisku naukowym oraz nawiązywania współpracy badawczej. Zdaniem osób biorących udział w badaniu, wydarzenia stacjonarne także lepiej wspierają publikowanie wyników badań, zwiększenie liczby cytowań oraz realizację projektów naukowych. Częściej również pomagają w komercjalizacji pracy badaczy.

I co po pandemii? – Konferencje zdalne prawdopodobnie dalej będą realizowane także po zakończeniu pandemii, ale nie zastąpią one naukowych wydarzeń organizowanych w sposób stacjonarny. Można spodziewać się, że w przyszłości obie formy organizacji konferencji będą współistnieć i wzajemnie się uzupełniać. Z wyników naszego badania wynika, że prawie połowa badanych (45 proc.) jest zainteresowana uczestnictwem w konferencjach zdalnych także po zakończeniu pandemii. Zainteresowanie to częściej niż przeciętnie wyraża grupa z tytułem magistra lub doktora (50 proc.), osoby pracujące w dziedzinie nauk humanistycznych (51 proc.), a także naukowcy, którzy wcześniej już brali udział w konferencji organizowanej zdalnie (50 proc.) – powiedział dr Grzegorz Banerski, adiunkt w Ośrodku Przetwarzania Informacji – Państwowym Instytucie Badawczym.

Zespół badawczy OPI PIB przeanalizował również działania, które będą motywować naukowców do uczestnictwa w konferencjach zdalnych. Wyniki analizy pokazały, że organizatorzy danych wydarzeń powinni położyć nacisk przede wszystkim na atrakcyjną i aktualną tematykę konferencji, agendę umożliwiającą prezentację najnowszych trendów naukowych, uczestnictwo ciekawych prelegentów oraz bezpieczeństwo uczestników wydarzenia.

Zespół badawczy: dr Grzegorz Banerski, Zbigniew Bohdanowicz, dr Anna Knapińska, dr Agata Kopacz, Adam Muller.

Ośrodek Przetwarzania Informacji – Państwowy Instytut Badawczy (OPI PIB) Interdyscyplinarny instytut naukowy i lider w tworzeniu oprogramowania systemów informatycznych dla polskiej nauki i szkolnictwa wyższego. Posiada wiedzę o prawie każdym polskim naukowcu, jego projektach czy aparaturze badawczej. Gromadzi, analizuje i tworzy informacje o sektorze badań i rozwoju, wpływając tym samym na kształt polskiej polityki naukowej. OPI PIB tworzy inteligentne systemy informatyczne dla sektora publicznego oraz wykorzystywane w celach komercyjnych. Główne obszary badań prowadzonych w instytucie to: algorytmy uczenia maszynowego, algorytmy przetwarzania języka naturalnego, analiza sentymentu, sieci neuronowe, odkrywanie wiedzy z danych tekstowych, interakcja człowiek-komputer (HCI), systemy komputerowego wspomagania decyzji, sztuczna inteligencja. W działalności badawczej OPI PIB stawia na interdyscyplinarność. Instytut prowadzi badania w siedmiu laboratoriach skupiających specjalistów z wielu dziedzin. Poza ekspertami od technologii informatycznych w zespole OPI PIB pracują ekonomiści, socjologowie, prawnicy, statystycy i psychologowie. Konfrontacja różnych podejść naukowych sprzyja dogłębnej analizie zagadnień badawczych i napędza innowacyjność.

[kwojciechowicz]

Wystawa Pożegnanie Pandemii

Wystawa Kamili Wojciechowicz-Krauze to zbiór prac powstałych w czasie pandemii czyli wykonanych w latach 2020-2021. Artystka chce się symbolicznie pożegnać z pandemią oraz zapoczątkować nowy etap dla siebie i swojej twórczości.

Rok 2020 okazał się dla niej bardzo twórczym czasem, pomimo izolacji w domu. Co więcej, pomimo sytuacji zewnętrznej, artystka otrzymała wiele zleceń, stworzyła oryginalną serię malowanych manekinów oraz serię grafik poświęconych Australii i Nowej Zelandii. Obie kategorie prac zostały bardzo pozytywnie przyjęte przez publiczność. 2020 to był również rok, w którym artystka skończyła swój dwuletni projekt nad ilustracjami do książki “O czym szumią wierzby” Kenneth Grahame’a, dla wydawnictwa Beijing Double Spiral Culture Exchange Company Inc. Książka będzie wydana pod koniec roku 2021.

Wystawa pełni rolę katharsis, oczyszczenia duszy, jest bogata w silne barwy, które mają za zadanie “odstraszyć” pandemię, niczym barwy ochronne jadowitych płazów i gadów. Twórczość była inspirowana podróżami do Australii, Nowej Zelandii oraz Hongkongu. 

Artystka ma nadzieję, że jeszcze w tym roku uda jej się pojechać do pokrytej lasami deszczowymi Kostaryki, aby móc zaczerpnąć więcej inspiracji do swoich dzieł. Środki otrzymane ze sprzedaży prac podczas wystawy, zostaną wykorzystane na rzecz nowego projektu: The Jungle/Deadly Paradise.

Biografia: W 2013 r. uzyskała licencjat na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP u prof. Smolnickiego. W 2015 r. ukończyła magisterium z Ilustracji w UAL w Londynie. Zilustrowała książkę dziecięcą dla wydawnictwa w Pekinie (127 ilustracji). Zdobyła pierwsze miejsce w konkursie Concorso Buenos Aires w Mediolanie w 2015 r., drugie miejsce w Pokoleniu Młodych Artystów zorganizowanym przez Galerię 8+ w Warsza-wie, oraz dwukrotnie Merit i dwukrotnie Honourable Mention w konkursie 3x3 Magazine of Contemporary Illustration w Nowym Jorku. Artystka wystawiała swoje prace w Mediolanie, Nowym Jorku, Hongkongu oraz wielu galeriach w Polsce. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w wielu krajach, takich jak: Chiny, USA, UK, Niemcy, Włochy, Australia, Nowa Zelandia, Hiszpania, Francja oraz Austria.

Adres i godziny otwarcia: Fundacja Metamorfozy ul. Marszałkowska 81 lokal 20, Warszawa Telefon: 507-250-505 E-mail: fundacjametamorfozy@gmail.com godziny otwarcia: wtorki i czwartki 15.30—18.00