#airbender anouk

[astridellejo]

Orange

Like all of my more recent OCs that are overtly based upon myself, Anouk cannot speak. (You know, because neither can I anymore.) So she uses sign language. Tenzin learned a little bit of Southern Water Tribe Sign Language from his uncle Sokka, who sometimes used it during hunting excursions. He's a little rusty, but he gets the gist of it.

[Image Text] Anouk (signing): Does this mean I have to wear orange now? Tenzin: Well, not exclusively. (Lower right corner): Later… [/Image Text]

[offtoljubljana]

51. Ziekjes zijn in Corona tijd: geen aanrader!

25/03/2020

Het is half 2 ‘s nachts en ja ik ga zo slapen, maar ik ben op dit moment geobserdeerd met deze video van Mean Girls the Musical (ja, Mean Girls heeft een musical versie):

Ik vind het gewoon leuk om te zien hoe verschillende mensen een rol invullen en normaal is er alleen audio, maar hier dus ook video.

***

Ik ben echt 10 minuten later weer terug want...

13 JAAR

HET HEEFT 13 JAAR GEDUURD VOORDAT IEMAND EINDELIJK DE HELE EIND BATTLE VAN AVATAR: THE LAST AIRBENDER IN HD IN Z’N GEHEEL MET GOEDE AUDIO ETC. OP YOUTUBE HEEFT GEZET.

13 JAAR

13 JAAR

EINDELIJK BEN IK VRIJ VAN DE SLECHTE KWALITEIT VIDEOS OP YOUTUBE, WANT DEZE VIDEO KOMT VAN NICKELODEON ZELF. NICKELODEON HEEFT EINDELIJK DOOR WAT MENSEN WILLEN.

NA 13 JAAR!

... en nu wil ik de Agni Kai.

***

26/03/2020

Goed. Oké.

Gisteren heb ik deze post niet geüpdatet, want ik lag zowat de hele dag ziek in bed. Daar komen we dadelijk wel bij, aangezien ik alles in chronologische volgorde wil doen.

Geen muziek, want ik ben nu met mam aan het videobellen. Weer inception!

We gaan dus even terug naar dinsdag 24/03/2020. Er is niet al te veel gebeurd, behalve dat ik een uur rond heb gelopen op een eiland in Animal Crossing voor een Coelacanth, een vis die alleen te vangen is met regen. Een uur heeft het geduurd voordat die spawnde. Ik had het na 45 minuten bijna opgegeven. De rest had het ook met me te doen, omdat het zo lang duurde.

Maar uiteindelijk:

Fun fact: ik jaagde de kleinere vissen de hele tijd weg, om de kans op een Coelacanth te vergroten, maar ik denk dat ik de maat van de vis fout had ingeschat. Ik denk dat ik dus ook perrongeluk mogelijke Coelacanthen heb weggejaagd 🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️. Aangezien alleen Leon en Merel dit blog lezen (hoi), vraag ik jullie mijn schaamte verbergen voor de rest.

Voor de rest heb ik niet veel gedaan die dag. Deze week is namelijk les vrij, wegens verschillende redenen. Ik heb wel eindelijk nieuws van MC en de e-learning gaat voor dat vak dus ook beginnen.

Wel had ik nog veel mails gestuurd. Ik heb Carlo en Esther (van de RU) verteld dat ik hier wil blijven en Carlo is het met me eens dat het in Slovenië veiliger is. Blijkbaar is er ook nog steeds iemand van mijn studie in Taiwan en Carlo vindt het ook oké dat zij daar blijft. Ik gaf wel aan dat ik de druk van de RU voelde om terug te komen. Ik had Centrale IO een mail gestuurd of er consequenties zouden zitten aan mijn keuze, want de UvA was niet heel bij toen iemand aangaf dat ze niet weg kon (!!! niet eens wilde!!!).

De Centrale IO gaf aan dat het mijn eigen keuze is, dus dat ze me niet kunnen dwingen en dat er ook geen slechte consequenties vanuit de RU aanzitten, maar dat ze wel heel erg aanraden om terug te komen, ook wegens de richtlijnen van de Nederlandse overheid.

Ik moet Carlo en Esther nog steeds terugmailen. Alsnog, ik werd ziekjes, maar daar hebben we het later over. Terug naar dinsdag.

Ik had het idee om te slapen rond een normaal uur, maar toen ging ik... illegaal musicals kijken, zoals jullie zien aan het begin van deze post. 

Rond 2:00 ging ik naar bed, maar ik viel maar niet in slaap.

Ook kreeg ik een loopneus en tranende ogen en ik was daar niet blij mee. Ik dacht de hele tijd: “Oh nee, dadelijk moet iedereen 14 dagen vast zitten vanwege mij!”

Ergens ben ik in slaap gevallen en toen ik wakker werd, op 25/03/2020, was alles oké. Ik was wel moe, maar huh, geen spoor meer van verkoudheid of wat het ook was. Nou, fijn.

Ik ben dus wel weer eens mijn besef van tijd verloren en ik dacht de hele tijd dat het donderdag was, maar het was dus woensdag. Dit verklaart wel waarom de nieuwe ANNE+ nog niet online was.

Dus natuurlijk begon mijn dag met Animal Crossing, maar rond 13:00 besloot ik wat te eten en daarna te leren. Ik moest tenminste nog iets voor studie doen. Op de Radboud zijn alle lessen én tentamens opgeschort t/m 1 juni, maar hier gaat alles digitaal door.

En, uh, ergens ging het mis? Ik begon ineens hoofdpijn te krijgen, dus na de lunch gooide in een paracetamol in mijn mond en ik besloot eventjes te gaan liggen, maar het werd erger.

Geweldig. Migraine.

Dus ja, ik heb zowat sinds 14:30 de hele dag in bed gelegen. Rond ongeveer 16:00-17:00 klopte Kath aan om te vragen of ik ook pizza wilde bestellen, maar ik lag voor pampus in bed. Gelukkig heeft ze toen de lichten voor me uitgedaan, want ik zelf voelde me te shit om op te staan.

Ik had eventjes 2 mueslirepen gegeten en toen weer mijn bed in. Op een bepaald moment wilde ik kijken hoe laat het was en toevallig belden the fam net. Pa, ma en Lu waren al aan het eten.

(Btw, ik heb muziek opgezet. Weer Pride Month en nu luister ik naar MUNA’s I Know A Place. Ma “zit nog steeds naast mij”, maar het is alsof ik thuis ben. Daar zit ik ook altijd met mijn koptelefoon aan tafel. Ik vroeg me altijd af waarom dit nummer op zoveel queer playlists stond, maar toen kwam ik erachter dat dit in de soundtrack van de Camilla movie zat. Of course.)

We hebben even gepraat, ook over Corona, maar ik voelde weer dat de hoofdpijn terug begon te komen. Ik zei gedag en ik deed de lichten uit en ging weer liggen. Ik heb niet geslapen, maar ik was zowat de hele dag een beetje op de rand van wakker zijn/slapen. Op een bepaald moment hoorde ik Anouk ook binnen komen.

(Oh, mam heeft net opgehangen. We zeiden doei doei, dus het is niet alsof ze weg is gegaan zonder iets te zeggen. Zo liet ik het wel klinken.)

Ik had eigenlijk ook een digitale vergadering via Skype/Zoom/Google/whatever met de mensen van de PR Commissie uit Nijmegen. Die begon om 19:30, maar ik ben er dus een beetje doorheen “geslapen”. Op een bepaald moment had ik weer zo’n drukkende koppijn, dus ik kwam mijn bed uit voor een paracetamol en toen zag ik dus dat het al 19:50 was. Dus ik heb de meeting afgezegd en toen ben ik naar Kath gegaan om te vragen of ze mijn paracetamol wilden breken. Zelf ben ik nog steeds te zwak.

(Superfruit’s Goodbye From Lonely. Iemand had me aangeraden om het hele album te luisteren, maar ik weet niet meer wie.)

Ze hadden al pizza besteld. Dat dacht ik al, want om 19:00 had Kath mij dus een berichtje gestuurd. Ze gingen ervan uit dat ik mijn rust nodig had en ze wilden me niet wakker maken, dus ik begrijp het. Snel hadden we nog een pizza margherita nabesteld. Ik kon iets anders kiezen maar a) ik had koppijn en ik ben niet goed met schermpjes tijdens migraine en b) ik wilde de mensen van de pizzeria het niet te moeilijk maken.

Daarna weer mijn bed in. Ik zei dat ze aan konden kloppen als de pizza er was. Het was zeer koud buiten en blijkbaar had het gesneeuwd. Ik had dat gemist, want ik heb een dakraam dat te hoog hangt en ik heb de hele dag in bed gelegen.

Uiteindelijk hebben we met z’n 3en weer een aflevering van Queer Eye gekeken. Het was... niet mijn slimste idee, want schermen zijn echt kut, maar come on, het is Queer Eye. Sophia en Kath waren ook heel lief en ze zeiden ook dat ik gewoon moest zeggen als het niet ging. Ik heb ook delen gewoon geluisterd en niet gekeken.

(Conan Gray’s Crush Culture!!! It is a mood.)

Aangezien het Boni was, zat er ook salade en soep bij. De soep was een waterige erwtensoep. Ik ben natuurlijk de volle Nederlandse erwtensoep gewend. Lulu vindt dat niet lekker. Hoe durft ze.

Alhoewel... ik werd ook misselijk, dus na de salade, soep en twee stukken pizza voelde ik me ineens heel beroerd. Huh, dit is nog nooit gebeurd tijdens een migraine. Niet veel later ging ik weer naar bed en ik voelde me gewoon zo vreselijk kut. De hoofdpijn ging gewoon niet weg. 

Het was heel raar. Normaal als ik een “lichte” migraine heb zoals dit, neem ik een paracetamol en lig ik voor 2 uur in bed en tadaa! Het is beter. Natuurlijk voel ik me altijd een beetje belabberd achteraf en op één of andere reden heb ik mijn emoties niet goed in controle tijdens en na migraine (geen idee of dit normaal is, maar ik heb het nooit gevraagd en nu ga ik het sowieso niet vragen), maar ik kan wel altijd verder met de dag.

Maar nu niet? 

(King Princess’s Hit The Back is, uh, de vrouwelijke versie van Troye Sivan’s Bloom.)

Om middernacht ging ik nog wat eten. Mijn maag had geen zin, maar ik weet van mezelf dat ik iets moet eten voor het slapen. Heh. Nou, het was niet fijn. Na anderhalve stuk pizza voelde ik me weer zo beroerd, dus ik poetste mijn tandjes (dat kan ik nooit overslaan) en toen mijn bedje in. De koppijn ging maar niet weg en ik was nog steeds heel misselijk dus rond 3:00 heb ik weer een paracetamol genomen, maar het leek niet te helpen? Niet eens een placebo-effect! Ik ben een voorstander van de placebo, aangezien ik me gewoon goed wil voelen.

(Never Fall In Love van Jack Antonoff ft. MØ staat ook al lang op deze lijst. Dat is de invloed van Love, Simon. Ik heb die film 6 keer in de bioscoop gezien. Eén keer had ik daar ook migraine!)

Aangezien ik dus zeer irrationeel wordt van migraine, was ik constant bang. Wat the fuck is er aan de hand? Is dit wel migraine? Wat is er bezig? Ik was ook helemaal gespannen. Ik dacht niet dat ik Corona had ofzo, maar ik voelde me gewoon shit. Heel, heel shit. I was craving the sweet release of... sleep. Not death. Not yet.

Ergens ben ik in slaap gevallen en rond 12:00 werd ik wakker. Ik voelde me nog steeds niet optimaal, maar de hoofdpijn was weg. Ik lag dus gewoon nog in bed en echt lang heb ik niet van mijn rust kunnen genieten. Rond 13:00 kregen we bericht van de ambassade. Ze gaan er niet vanuit dat de Nederlandse overheid een repatrieringsvlucht naar Slovenië gaat sturen, dus de Nederlandse ambassade is zelf aan de slag gegaan.

(Todrick Hall’s Glitter. Jullie weten hoe ik denk over zijn laatste album.)

Blijkbaar gaat er dagelijks nog een vlucht van Amsterdam naar Wenen en terug, dus de ambassade is nu een vergunning aan het regelen voor een groep Nederlanders om de Oostenrijkse grens over te komen. Voor morgen 12:00 moeten we opgeven of we mee willen of niet en op maandag is de vlucht gepland.

Nou, uhm, aangezien mijn emoties nog steeds aan het kutten waren, ben ik spontaan in tranen gebarsten. Ik had net een hele kutdag achter de rug, waarschijnlijk ontstaan door stress, en nu komt dit. Dus ik heb jankend naar huis gebeld en zowel Sanne als Anouk (de Belgen kregen ook het bericht) kwamen langs om alles te bespreken.

Sanne gaat waarschijnlijk. Anouk blijft stellig hier.

Ik wil ook nog steeds hier blijven en het feit dat Anouk weigert te gaan, helpt wel een beetje, maar holy shit. We hadden altijd wel verwacht dat de ambassade iets ging regelen, maar zo snel al? Zelfs Sanne moest het even laten bezinken.

(MIKA’s Tomorrow is het nieuwe MIKA nummer op de lijst. Ik wil per artiest maar 5 nummers op deze lijst, dus ik heb Elle Me Dit ingeleverd. Tomorrow was wel een moeilijke keuze, want zijn nieuwe album heeft zoveel goede nummers.)

We hebben dus ook met mam gesproken. Zoals ik al eerder aangaf, gaan velen er hier van uit dat we altijd wel terug kunnen via de auto met de juiste vergunningen, maar dat wist ik niet zeker. Mam raadde aan om de ambassade te bellen.

Nou, dat durfde ik niet, want het nummer is alleen voor noodgevallen, maar die stagiaire heb ik wel een bericht gestuurd en hij zei dat ik hem kon bellen. Hij is student en blijft zeker hier.

Ik vertelde dus dat ik me hier veiliger voel, maar wat nu? Hij zei ten eerste dat er niets zeker is, dus alles wat hij zou vertellen staat niet vast. Logisch, want alles verandert constant. Lang verhaal kort: de Nederlandse ambassade kan geen vergunningen voor individuele reizigers regelen, vandaar dat ze nu deze groep bij elkaar proberen te krijgen.

Oh kut.

Ik zocht op “sad cat”, maar toen zag ik dit.

(Weer MIKA en nu Ice Cream. Blijkbaar is zijn moeder dol op dit nummer. Questionable.)

In mijn eentje kom ik dit land niet uit en ik denk dat met z’n tweeën (stel, Anouk en ik besluiten te rijden) ook niet ver komen. De Oostenrijkse overheid heeft het nu echt over groepen. Verder kunnen pap en mam mij ook niet komen halen met de auto, wegens vergunningen, maar ook wegens quarantaine plicht. Iedereen die Slovenië inkomt, moet verplicht 14 dagen in quarantaine. De Nederlandse ambassadeur riep op de achtergrond dat dit ook voor andere landen kan gelden. Als ze dus via Duitsland, Oostenrijk en Slovenië hier komen, is er een kans dat ze er 6 weken over gaan doen.

(Hayley Kiyoko’s Hit & Run is goed.)

Nou. Kut.

Dus ik heb meteen pap en mam weer gebeld en ja, het is lastig. Alsnog lijkt het erop dat we er allemaal over eens zijn dat het veiliger is voor mij om hier te blijven, maar zoals pap zei, het voelt als een 60/40 besluit. 60% blijf in Slovenië en 40% kom naar huis. Er is natuurlijk ook de kans dat ik toch alleen blijf. 

Het is allemaal gewoon zo onduidelijk. Niemand weet hoe lang dit gaat duren. Anouk blijft ook omdat ze gelooft dat Slovenië misschien eerder weer verder gaat met het normale leven, wegens de snelle ingrijpende maatregelen. Als alles eind mei weer opengaat, heeft ze nog 1 of 2 maanden hier en daar wilt ze wel voor wachten. Sanne zou dan terug willen komen, maar het lijkt er dus wel op dat als je nu gaat, dan ben je ook weg.

(Years & Years’s King was in 2015 (?) overal op de radio.)

En ja. Dat is nu de stand van zaken. Het lijkt erop dat ik al duidelijk een beslissing heb genomen: ik blijf.

Maar uhm, ik blijf niet met een al te geweldig gevoel.

[astridellejo]

My Avatar Airbender OC (maybe more of a -sona)

Years ago (probably ten) I made a Korra era avatar-sona who was an airbender from the Southern Water Tribe. My old art of this character is… Well, I'll just say I chose to update my art instead of posting the old art.

Why an airbender from the Southern Water Tribe? Well, because my sun sign is Libra (an air sign), and both my moon and rising are Pisces (a water sign). So, yeah.

OC lore below the cut:

Anouk is a nonbender from the Southern Water Tribe. She grew up in the village of Tigerseal Cove. Though a nonbender, Anouk would regularly wander off alone to practice waterbending forms as a way to exercise and relax.

After the Water Tribe civil war and the reopening of the Spirit Portals, Anouk noticed an odd thing during exercise one afternoon. A strong breeze whisked by every time she performed a variation she had developed on one particular waterbending form she enjoyed.

WOOSH!

"That's weird! Does it happen every time?"

WOOSH! … WOOSH!

"Okay, what is going on here?"

Anouk wouldn't find any answers in her tiny hometown. So she set out for the capital to ask the most respected waterbending Master of the South. One who just so happened to have been married to an airbender. Master Katara. Surely she would know what was going on.

Master Katara was gobsmacked. A new airbender?! It couldn't be! She urged Anouk to travel to Republic City to see her son, Tenzin, and ask him for help. And that's how this nonbender nobody from podunk icebergland wound up training under Master Tenzin to become a member of the new Air Nomads.

[astridellejo]

The Silent Spear Maker of Tiger Seal Cove A story about Anouk, an airbender of the Southern Water Tribe

I spent eight weeks this summer drawing twelve (now thirteen) pages of what is basically a fan comic. I used up almost my entire webcomic buffer to do it. Set during the era of Avatar Korra, this is the origin story of my airbender OC, Anouk. I first made this character almost ten years ago not long after The Legend of Korra had ended, but didn't start fleshing out her story until recently. Now I'm beginning to think I'm going to wind up making a whole graphic novel about the airbender girlfriends!

So here's my little passion project. Thanks for reading!

Page descriptions in alts, page transcripts below the cut.

Page 1 Tiger Seal Cove. The Southern Water Tribe. On the day of Harmonic Convergence. A small fishing village of brightly painted houses are illuminated from within. The purple sky above shimmers with green spirit energy. A freckled woman with long brown hair sits in a dog sled like patio furniture and looks up at the lightshow. She foofs out a puff of air, closing her eyes and smiling.

Page 2 Two weeks later. The woman is in her workshop chiseling a design into bone. Around her at her workbench are an assortment of tools as well as some of her spears that she has crafted. While there is a window looking out upon a snow covered hill illuminated by low winter sunlight, most of the light comes from an oil lamp below the window. Just to the side of the window is an old framed photograph of the woman's parents. She stretches broadly. Behind her is another workbench and more equipment. In the next room is a kitchen, stove, and low dining table. Looking in from outside, the reflection of the hillside is visible over the woman inside looking out. She smiles. Time to get up for a break! She swoops on a bolero-style jacket and heads out.

Page 3 She stands on the snow-covered icy hillside overlooking a small gathering of tiger seals snoozing on the beach. She goes through the waterbending forms for a water whip. On the attack strike, a sudden gust of wind blows by, loosing her hair from her hair stick. She rewraps her hair and looks around, confused about the sudden and inexplicable wind.

Page 4 She focuses her attention and moves through the attack strike once more. Again, a strong gust of wind blows by, this time fully blowing her hair down and sending her hair stick flying. She stares in shock at her hands? What is going on?! Behind her, the glow of the spirit portal aurora frames her head like glowing wings. She tries a few more swings and each time a gust of wind accompanies them. There is a wide panoramic shot from the icy blue mountains to the bright orange-yellow glow of the low late winter sunrise. A light breeze wafts by.

Page 5 A note on the front door reads: "Gone to Wolf Cove. Back in a few days. Anouk." Anouk sets out on a kayak journey to the city. A trail of bioluminescent algae accompanies her as she paddles through the early morning water. Once in Wolf Cove, Anouk ties her kayak to the pier and heads into the city to her waterbending dojo. On the street, other people are out strolling. One shop has four lanterns hanging above it in each color of the four nations.

Page 6 Inside the dojo, Anouk greets her bending master. No words are spoken. The dialogue balloons are pictographic. In the corner of the dojo is a large blue ceramic pot filled with water. The floor appears to be ice, with wood pillars emerging from it. The master arches her eyebrow with a wry smile and inquires if Anouk has done any waterbending yet. Anouk responds she's been practicing, but she's still not a waterbender. However, she did airbend. The master is shocked. Airbend? Anouk asks her bending master if she knows anything about the Air Nomads. The master ponders for a moment before asking if Anouk has a dog sled for travel.

Page 7 One sled rental later, Anouk is on her way to the White Lotus compound. The guards at the gate look at each other. The Water Tribe guard turns to the Fire Nation guard and says to him, "This might be our guest." He responds with a gruff, "We'll see." He scowls with piercing yellow eyes and yells out at Anouk, "Stop there! What is your business?" Anouk signs her name in Southern Water Tribe hand talk (which looks surprisingly like American Sign Language for some reason ). Panels below show the fingerspelling letters for A-N-O-U-K. The Fire Nation guard sheepishly turns to his colleague and says, "Oh. Uh, Rina? This is your department." Rina smiles and begins signing, "Can I help you?" A very excited Anouk rapidly signs, "I know this seems crazy, but I think I might be an airbender. I hoped to meet with Master Katara since she's the closest to an airbending expert in the South." Rina smiles with an excited, "Oh!" before resuming signing, "Yes! She told us to be on the lookout for any new airbenders!"

Page 8 Rina and Anouk sign with each other as Shen walks through the gate. Rina: Shen will let Master Katara know she has a visitor. Anouk: Thank you! Rina: If you like, I can interpret for you. Anouk: I would appreciate that! While Anouk waits for Shen to return, she gives scritches to the fuzzy polar bear dog who pulled her sled. Doggy closes his eyes and leans his head into Anouk's hand. Soon, Shen emerges from the gate and shouts loud enough to get Anouk's attention, "Hey!" He continues at a more reasonable volume, "Master Katara will see you now." Gruff Shen then wanders back to play with the polar bear dog. Rina follows Anouk into the interior of the compound as a nervous Anouk absentmindedly tucks her hair behind her ear.

Page 9 The legend herself, Master Katara, walks toward Anouk and Rina. "Welcome! I am Katara." Rina interprets this for Anouk. "Master Siqni was one of my students. When she contacted me and told me about you, I knew I had to meet you!" Katara smiles and tilts her head toward Anouk. "I'm so glad she thought to send you to me! Please, tell me about yourself." Anouk begins signing while Rina interprets saying, "My name is … Anouk. I craft fishing equipment in the village of … Tiger Seal Cove. I like to practice bending forms for exercise and meditation. Even though I've never bent an element in my life."

Page 10 Anouk continues signing while Rina interprets saying, "But the other day, a strange thing happened during my practice. I started airbending! Since you are the matriarch of the only airbenders in the world, I thought you might know how this happened." Katara's monologue: I'm not entirely sure. Though I expect the Harmonic Convergence had something to do with it. My son, Bumi, radioed me a few days ago with the incredible news that he was suddenly an airbender! At first he wasn't sure if he was simply a late bloomer. After all, airbending does run in our family! But then my youngest son, Tenzin, told me he'd received word of more airbenders in the Earth Kingdom. An inset circular panel shows a very excited Tenzin on the radio. Katara continues: He told me to keep my eyes open for other new airbenders, because they could be anywhere. And here you are! Anouk smiles.

Page 11 A wide shot of the three of them in the compound shows the wide space available for Katara's request. "Anouk… Could you show me your airbending?" Anouk begins the water whip forms, which is not lost on Katara. Just as before, the final strike releases a strong gust of wind. Katara is shocked. Here is an airbender before her who is not related to her. "Oh, Aang! It's really happening! The airbenders have returned!"

Page 12 Katara holds a teapot and pours. Steam wafts up from the hot green tea as it flows into the cup. Katara walks around the dining table to her seat. She speaks to Anouk as Rina interprets. "Tenzin told me he'll be traveling to the Earth Kingdom to meet the new airbenders there." Katara sits, placing the teapot back on its tray. Katara: And he encourages all new airbenders to go to Air Temple Island in Republic City. There they … you … can receive formal training on how to use this new gift from the spirits. What do you think? Anouk glances at Rina as she signs. Did Master Katara just say to travel to Republic City?! Anouk has a big decision to make.

Page 13 The note on Anouk's front door now reads, "Gone to Republic City. Back in a few months. Anouk." She puffs out a nervous foof as moonlight shimmers on the ocean behind her. Anouk is on a ship headed north. Three people behind her, one from each nation, sit on the deck benches to look at the moon while Anouk closes her eyes and smiles. She looks back at the city lights of Wolf Cove and how they pale in contrast to the glow of the bioluminescent algae kicked up by the ship and the majestic shimmer of the spirit portal aurora in the sky above. Her world has changed and she has no idea what's next.

[astridellejo]

Anouk eventually settled into the orange colors of the Air Nomads. And she let Ikki do her hair. But it was meeting Tenzin's sister, Kya, that Anouk was inspired to start wearing a traditional necklace to honor her Southern Water Tribe heritage. Though she did modify it with an Air Nomad symbol instead of a Water Tribe one. She never considered wearing one before because married is not a state she ever plans to be in.

[astridellejo]

Airbender Anouk

A couple more arts of my Southern Water Tribe airbender OC, Anouk. One a few years into her training, wearing her wingsuit and hanging out with a little jellybean spirit buddy. And another many more years later with some grey in her hair, some creases on her face, and her mastery tattoos.

I think her design is pretty well locked in at this point. Big blue water tribe eyes. Freckles. The characteristic double beauty mark pattern I always give my overt self-insert OCs. And, once I realized the first airbender she met was Ikki, the space buns. She'll always have some element of blue fabric to wear to honor her water tribe ancestry, but she's very honored to be a part of the Air Nomad Nation.

[astridellejo]

Anouk Meets A New Friend

Anouk and her spirit companion, Jellycat, say hello to their new bison friend. Anouk calls him "Sea Salt".

[astridellejo]

Airbender Girlfriends • The First Meeting

I haven't drawn my airbender OCs in a while and it was time to revisit them. So I did a quick-ish little scribble from a scene where Anouk first meets Miyuki.

Since acquiring airbending after Harmonic Convergence, Miyuki has been laying low and doing her best to avoid using her new gift. But news eventually reaches Air Temple Island of airbenders hidden away in the Fire Nation. Anouk volunteers to investigate.

[ID in alt text]

[astridellejo]

Airbender Girlfriends

Anouk and Miyuki Picrews

[astridellejo]

I did a rewatch of The Legend of Korra Book Three so that I could work out the timeline for my self-insert Southern Water Tribe new airbender OC, Anouk.

And then I got distracted. I forgot how much screentime Korra and Asami shared in Book Three. (When Korra touched her hair after Asami complimented her about it in Book Four, I was like "OMG they're gonna get together!") I really need to make some more art of those two being cute together.

Anyway, I also need to make a bunch more art of Anouk. Maybe even a comic. The lore building in my head about her is bordering on "Maybe I should see a therapist or something."

[offtoljubljana]

41. En toen waren er nog twee

16/03/2020

Het is bijna 13:00. Over een uur komt de taxi langs om Caroline op te halen. Ze gaat toch vandaag, want om middernacht gaat het luchtruim dicht. Ik las in het nieuws dat het op dinsdag ging sluiten, maar ik dacht dat ze op dinsdag middernacht doelden. Nee dus.

Bummer.

Ik kwam laat uit mijn bedje (ondanks dat ik rond 1:00 er al in lag!) en Caroline vertelde me dat ze vandaag gaat. Well, shock.

Blijkbaar is ze niet de enige gedupeerde. De meeste mensen die Slovenië verlaten hadden een vlucht voor later in de week geboekt, dus iedereen moet ineens mega gehaast alles omboeken. Ook mensen die nog aan het twijfelen waren, moeten ineens snel weg. Rita is blijkbaar ook vanochtend (?) vertrokken. Ze vliegt via Amsterdam terug naar een stad in Portugal. Sanne zei al dat Rita erg aan het twijfelen was, dus ze zag het aankomen.

Louisa uit Zweden, uit appartement 1, is dus ook vertrokken, maar ze heeft alles achtergelaten. Ze heeft namelijk de intentie om terug te komen. Ik weet niet of dat slim was. Er is nu gewoon te veel onduidelijkheid. Blijf (zoals ik en Sanne) of ga (zoals Caroline en Rita).

Corona is crazy. Ik zie nu ook al dat er phishing mails worden gestuurd vanuit “banken” en brieven van “gemeentes” die om geld vragen. Mensen proberen altijd misbruik te maken van andermans paniek. Ondertussen gaat alles in Engeland lekker door, zoals het theaterdistrict The West End en een drukbezochte marathon, want Boris Johnson heeft gezegd dat hij geen grote maatregelen wilt nemen als minder dan 60% van de Engelse populatie ziek is.

Engelse wetenschappers hebben al een brief gestuurd naar The House. Johnson wilt namelijk doelen op zelf ontstaande herd immunity, maar iedereen zegt dat er te weinig zekerheid over is. Plus, wil je echt 60% van je bevolking in gevaar brengen voor dit experiment?

Of course I meme’d it!

Opmerking later toegevoegd: FUCK IK ZIE NU PAS DAT ER EEN TYPO IN ZIT.

Voorlopig zit ik nog fijn binnen. Ik heb ook 40. Yuè’s recommendations voor zelf-isolatie! geschreven met een reden. Ik weet namelijk ook dat sommigen dus niet gewend zijn om de hele dag binnen te zitten en die voelen zich nu een beetje gedesoriënteerd. M’dude, kijk gewoon lekker Avatar: The Last Airbender en kijk daarna Avatar: The Legend of Korra op een minder legale manier, nu dat ik zie dat die show dus niet op Netflix staat.

Hmm... misschien moet ik toch de ebook versie van het boek over Avatar Kyoshi kopen. Ik hoorde wel dat het heel gewelddadig is, want het is Kyoshi, dus misschien ook weer niet.

Ook zit ik eraan te denken om toch nog dat fietsabonnement te nemen. Die plannen vielen eerst in duigen, want ik dacht: “waar kan ik nu nog naar toe?” maar aangezien de bussen niet meer rijden, is er niets anders voor langere afstanden en ik ga niet lopen. Jullie lezen dit blog. Jullie weten dat ik dat niet leuk vind. Dus ja, als ik om één of andere reden mijn hutje uit moet voor een langere afstand, heb ik tenminste nog iets.

Het weer is ook weer echt geweldig vandaag. Nu ben ik best wel jaloers op appartement 2 en 3, want zij hebben een balkon. Ik begrijp nu alleen niet of je nu wel of niet zo naar buiten moet. Ze zeggen ook dat je je kamer geregeld moet luchten, maar laat je het virus dan niet mogelijk binnen? Of is het echt puur alleen te verspreiden via lichamelijk contact, dus er vliegt niets rond in de lucht? Als dat het geval is, kan je ook lekker nog naar het Tivoli park, toch?

Gewoon niet meer dicht op elkaar in een bar zitten of op terras. Oh man, dit schaadt de horeca zo erg, ook nu met dit mooie weer. Normaal horen alle terrassen aan de Ljubljana River nu vol te zitten.

Ik kan niet weg. Ik heb dadelijk namelijk digitale les. Aangezien het GLINT is, kijk ik er wel weer naar uit. 

***

13:44 en Caroline is weg. De taxi kwam eerder dan verwacht. Ik heb even geholpen met spullen naar beneden tillen. Eén van de twee Finse dudes zat op het balkon. Alsnog, jaloers!

Met Caroline, Barbara, Louisa en Delaney weg, zijn we nog met 8 mensen in het huis: ik, Kath, Sanne, Anouk, Theresa, Finse dude #1 en Finse dude #2.

Damn. Alles is zo snel gegaan.

Shit, je hebt gelijk.