#absoluteelsewhere

[beatdisc]

We can barely keep the new Blood Incantation in-stock! This ripper new album from the cosmic Coloradio death-metal group has already come and gone on Gold vinyl (sorry to everyone who replied to our first story and missed out), now thankfully back in stock again on Turquoise vinyl (but probably not for the long...)

Described as "a headstrong rush of slashing riffs, complex time signatures, tripped-out growling, and wild, surreal left turns", this album is a truly unique mix of profane death metal and hypnotic prog-rock. A must-listen for fans of all things heavy and progressive!

Blood Incantation - Absolute Elsewhere back in-stock on Turquoise LP ($70) and Digipack CD ($25)

#bloodincantation#absoluteelsewhere

[phonoselect]

Now Playing... Absolute Elsewhere-In Search Of Ancient God’s -1976 ...groovy 70’s Prog w/Bill Bruford on drums. OPEN EVERYDAY 12-6pm Call the shop if you have any questions. 916-400-3164 @phonoselect #recordstore #usedrecordstore #vinylrecords #usedrecords #phonoselect #phonoselectrecords #sacramento #recordstoresacramento #recordstorenorcal #absoluteelsewhere #erichvondaniken #billbruford (at Phono Select Records) https://www.instagram.com/p/B2uad-opLOg/?igshid=wm122nubopjj

[soundsof71]

You scream, I scream, but apparently only John and Ringo screamed for ice cream, July 2, 1963 at Soho’s Kontact Cafe, by Dezo Hoffman, via absoluteelsewhere

[richardvarey]

Is this Rock?: The rise of prog (1970-75)

Graham Reid looks back to the beginning of classical-rock connections and the concept album. Interesting historical perspective, as my album awareness awakened around late 1972! https://www.elsewhere.co.nz/absoluteelsewhere/6248/british-prog-1970-75-2022-yes-but-is-it-rock/

[herkansingreflecteren]

Pere Ubu

Experimentele jazz-rock, zo zou ik het omschrijven. Niet veel geven om een strak tijdschema, mooie compositie of lieve woorden.

Ik weet niet goed waarom ik me aangetrokken voel tot bands als Pere Ubu en expressieve kunstvormen zoals Dada. De vorm van esthetiek en de ongerijmde creativiteit vind ik aantrekkelijk. Ik luister veel liever naar muziek die organisch of zelfs asymmetrisch is want het duurt een stuk langer voordat dit me gaat vervelen. Pere Ubu’s maakproces is expressief en impulsief. Het is heel anders dan hoe ik werk en denk, misschien vind ik het daarom aantrekkelijk.

Ik zag gelijk de link met Dada. Een albumcover van Elitism for the people:

“Design runs counter to the Pere ubu aesthetc. Show the product, scream in the face of the cunsumer. Don’t be clever. Clever people are braying asses. Too much damned cleverness these days. Pere Ubu is fond of consumerism. We sell soul like its a popeil veg-o-matic. Pere Ubu is about uses car saleman and late night TV sales pitches. We don’t want your fancy pants subtlety, gringo.”

Ik heb een interview bestudeerd met Pere ubu frontman David Thomas. Ik heb er zinnen uitgehaald en opgeschreven om beter de motieven en processen te begrijpen die het fundament zijn van deze muziek.

https://www.elsewhere.co.nz/absoluteelsewhere/371/pere-ubus-david-thomas-interviewed-1999-fools-rush-out/

https://www.elsewhere.co.nz/absoluteelsewhere/7354/david-thomas-of-pere-ubu-interviewed-2016-walking-with-noise-and-ghosts/

“Let’s just say that as much as Frank Zappa, Thomas had sought to redefine and extend the contract of music into a world where all sounds are equal. Where noises, whistling, snatches of shouted words, mad synth rushes and his screaming voice co-exist with danceable funk and sometimes truly terrifying music.”

Ik vind het vet aan deze muziek dat er niet alleen vernieuwende en experimentele synth geluiden worden gemaakt, maar ook de stem wordt heel veelzijdig gebruikt. Soms ontstaat er een soort poëtisch momentum waarin het lijkt of er gesprekken gevoerd worden. Geluid en muziek door elkaar, met elkaar vermengd. Dit maakt het heel ‘relateable’. De visie van David Thomas, die inhoudelijk het meeste zelf doet, is ook uitgesproken anti-elitair en gericht op de mens, soms met scinische humor naar ‘starre mensen’.

Ik vind zijn houding en de houding van Punk en Rock over het algemeen onnodig. Ze hebben een arrogante houding tegenover een maatschappij die aan zijn lot is overgeleverd. Ze doen geen moeite om iets bespreekbaar te maken van de kritiek die ze vaak hebben op mensen. Ik heb me hierin niet verdiept dus dit gaat alleen over Pere ubu. Maar het is een houding van afstandelijkheid die ik vaak terughoor. Hun privileges van vrijheid zijn ze niet bereid om op te geven uiteraard, terwijl ze een gesprek onmogelijk maken door een onverschillige of scinische houding aan te nemen. Vroeger stoorde ik me hier niet aan en vond ik de muziek fantastisch, maar om deze redenen waardeer ik het nu vaak minder. Maar Pere Ubu raakt ook aan jazz en heeft een experimenteel geluid, waardoor ik het vaak erg vet vind.

“redefine and extend”

“the same cup from a different angle”

“organic time/metronomic time”

“complexity and expressiveness”

“sound as the primary poetic component in musical activity.”

Wat heeft deze muziek met mijn werk te maken?

Zelfexpressie is belangrijk geweest in mijn werk. Vrije expressie, gedachte en gevoel probeerde ik te vinden om er werk van te maken. In de portretten heb ik getekend op gevoel. Willekeurige lijnen liepen door elkaar. Dit kan nog veel expressiever, maar deze asymmetrie, het opzoeken van toeval en chaos, zit ook in mijn werk. En dit is heel belangrijk ook voor de muziek van Pere ubu, want anders zou het zijn levendige energie verliezen. 

Ikzelf, met mijn manier hoe ik dingen doe en denk, zit meestal ver af van het impulsieve en expressieve. Ik heb het geprobeerd op te zoeken. Soms vind ik die energie wel, een energie waarin ik wordt meegenomen door een momentum. Maar in normaal dagelijks leven gebeurt dat niet. 

Elementen van woede, twijfel en ‘achterstallige emotie’ zitten ook in deze muziek. Vorig jaar in mijn kleibeelden was dit ook een aspect van mijn werk. 

Bronnen:

https://www.elsewhere.co.nz/absoluteelsewhere/7354/david-thomas-of-pere-ubu-interviewed-2016-walking-with-noise-and-ghosts/

https://www.elsewhere.co.nz/absoluteelsewhere/371/pere-ubus-david-thomas-interviewed-1999-fools-rush-out/

[robertttoma]

For the record, I turned off the Band around the period they hit the cover of Time magazine in January 1970 - which is to say I never really got into them. This is no brag that when they went commercial I bailed out, more like that guy who yelled “Judas” at Bob Dylan when he plugged in. Just a case of woeful stupidity. That the Band are central to any understanding of

[richardvarey]

THE GREATEST LOST ALBUM IN ROCK?

“The remarkable story of The Voyage of the Corvus Corrone”.

It’s a very enjoyable album. But was it ever lost? Was it recorded in New Zealand quite recently?

https://www.elsewhere.co.nz/absoluteelsewhere/4298/the-greatest-lost-album-in-rock-2011-the-remarkable-story-of-the-voyage-of-the-corvus-corrone/