#Wouter Krokaert
Explore tagged Tumblr posts
openzee · 8 years ago
Text
Ontrafeling van een Landschap
een interview met Wouter Krokaert
Vanwaar je fascinatie met het tekenen van planten?
Die is er al heel lang, van toen ik kind was. Voordat ik grafische vormgeving studeerde dacht ik nog om tuinarchitectuur te studeren. Maar er was vooral die zin om te tekenen, de behoefte om te leren kijken eerst en vooral. Ik hou ervan om planten te observeren omdat daar enorm veel fascinerende vormen en richtingen in aanwezig zijn die ik niet hoef uitvinden. In mijn potloodtekeningen focus ik uitsluitend daar op, op dat lijnenspel, op die verborgen samenhang, niet op de de kleur of de geur bijvoorbeeld.
Dat ritmische lijnenspel ging je vervolgens onderzoeken in je eerste performance Kanttekeningen?
Ja, precies. Die lijnen zijn voortdurend in beweging door de groei van planten of door de verandering van het licht. Hetzelfde geldt voor mijn blik. Kanttekeningen ging over het kijken naar die beweging op zich, in al zijn eenvoud. In die solo plaatste ik simpele geïsoleerde bewegingen in een compositie bij elkaar -een lichaam dat buigt, gaat liggen, zich uitrekt- net als in een tekening. Heel geleidelijk kwamen daar dan ook objecten aan te pas en maakte ik een landschap met planten of porseleinen witte bergjes, waardoor die initiële bewegingen in een ander perspectief werden geplaatst en de compositie evolueerde.
Hoe is fotografie daar dan bijgekomen?
Fotografie was de organische volgende stap: wat als je kleur toevoegt in dat ritmisch lijnenspel? Mijn tekeningen en performance zijn beide uitgesproken wit, waardoor een enorme focus op de pure compositie en samenhang ontstaat. Fotografie laat een enorme hoeveelheid visuele informatie op je los, zoals kleur en textuur. Ook hier staat het peilen naar vormen, richtingen en ritmes voor mij centraal. Maar toch kijk je op een veel densere en complexere manier. Foto's zijn voor mij ook meer gelinkt aan tijd, aan een bepaald moment van de dag. Ik gebruik nooit artificieel licht, dus ik ga soms dagen na elkaar terug naar dezelfde plek om hetzelfde licht in en bepaald tafereel terug te vinden.
Welke beelden of taferelen trekken jou precies aan?
Het gaat 'm ook weer om compositie, door bepaalde plekken wordt je gewoon geraakt. In m'n tekeningen kan ik zelf m'n compositie bepalen, ik kan daar veel witruimte laten en die is minstens even belangrijk als de rest van de compositie, om de spanning binnen de bladspiegel te maken. Die foto's daarentegen zijn plekken die bestaan. Ik bepaal de compositie enkel door te kadreren. Veel van m'n fotos lijken vlak en heel dens op het eerste zicht. Maar als je langer kijkt ontdek je heel gelaagde informatie en wordt je uitgenodigd om het landschap haast zelf te reconstrueren. Wat een eenvoudig bladerdak lijkt is een samenspel van levend en dood gebladerte, takken, hekkenwerk, nutsvoorzieningen en omgevingselementen. Dat lijnenspel suggereert een bepaalde samenhang die je niet meteen meegegeven wordt.  
Ook die complexere samenhang onderzoek je nu ruimtelijk in de studio.
Ja, in mijn huidige onderzoek 'Composities in het wilde weg' bekijk ik hoe hoe een element net door zijn compositie zichtbaar wordt of weer kan verdwijnen of veranderen. Ik ben aan de slag met gekleurde netten die ik verknoop en confronteer met andere objecten. Door bepaalde bewegingen en interferenties worden vormen of kleuren net duidelijker of verholen. Licht is daarbij weer heel belangrijk. Ook dit deel van mijn werk is een vorm van tekenen, maar dan in de ruimte en met aandacht voor veranderlijkheid en dynamiek. Het gaat echt over composities maken, op een blad, in een beeld, in tijd en ruimte. Maar dan op een organische manier, ik probeer de klassieke methodes zoals symmetrie en het renaissanceperspectief achterwege te laten. Wat is nu eigenlijk een compositie, een samenhang, het gevoel van een geheel. Misschien is het vooral een manier van kijken, een manier van waarnemen die betekenis geeft, een mogelijke samenhang onthult.
Marnix Rummens
Geschreven op 19/03/2017 n.a.v. de expo Ontrafeling van een Landschap 20/03 - 02/04 in workspacebrussels Meer info
0 notes
4xvents-blog · 7 years ago
Link
Tumblr media
0 notes
mmenverlia-blog · 7 years ago
Text
Barb 54 - Mixed Media Experiment 2017 - 2018
Wouter Krokaert - Lars Fisher - Mira Sanders
Experiment van ruimtelijke praktijk: het traceren van een spanningsveld
0 notes
4xvents-blog · 7 years ago
Photo
Tumblr media
WOUTER KROKAERT
0 notes