#Wild zwijn
Explore tagged Tumblr posts
Text
Een stuk snijtand van een zwijn
28 oktober jongstleden vond ik op de Zandmotor een fossiel fragment van een tand. Op het moment dat ik het opraapte dacht ik op basis van de driehoekvormige doorsnede en het tandemail dat het een stuk snijtand van een bever was. Thuis, na verdere inspectie, bleek dat echter niet het geval. Er zat een stukje tandglazuur op een plek waar dat bij bevers niet zit. Het moest dus van een ander beest zijn. Om het stuk toch op naam te brengen, dook ik de vergelijkingscollectie in.
Bij 1. Een stukje tandglazuur aan de onderzijde van de tand. Hetgeen niet bij bever past.
Roofdieren hebben op hun hoektanden na allemaal laagkronige kiezen en snijtanden. Gezien het feit dat het door mij gevonden fragment over een aanzienlijk lengte tandemail had, vielen die dus af. Ik moest het zoeken bij dieren met hoogkronige tanden en/of kiezen. In zo’n geval begin ik altijd bij de grote grazers. Eerst het paard en vervolgens de runderachtigen en neushoorns om te eindigen bij de mammoeten. Laatstgenoemde sloeg in dit geval op basis van de morfologie over. Mammoet was het zeker niet. Helaas leverde het vergelijken bij de rest ook niets op. Alhoewel… bij het bekijken van een snijtand van een paard, schoot mij iets te binnen: zwijnen zijn dan wel geen grazers, ze hebben wel relatief lange snijtanden.
Het fossiele fragment naast een snijtand van een zwijn.
Het bleek een lumineuze ingeving. Het fragment kwam heel goed overeen met een van de snijtanden van een wild zwijn.
Nummer 1 en 2 duiden op de overeenkomende lagen tandglazuur op basis waarvan ik het fragment heb kunnen determineren als snijtand van een zwijn (Sus scrofa).
In de loop der jaren heb ik al de nodige fossiele gebitselementen van zwijnen gevonden, maar nog nooit een snijtand. Hoewel het een nogal onooglijk stuk is, is het dus een leuke aanwinst voor de collectie.
A: slagtand van een zwijn B: fragment van een snijtand van een zwijn C: kies van een zwijn. Allemaal gevonden op de Zandmotor.
#fossiel#zandmotor#fossil#strand#beach fossils#nature#sus scrofa#wild zwijn#zwijn#🐗#determineren#tand#teeth
0 notes
Text
Feestelijke Pulled Everzwijn - Heerlijk kerstdiner
De feestdagen komen stilletjes aan dichterbij! Enkelen onder jullie houden van er ongetwijfeld de traditie op na om ook met kerst de BBQ te laten roken. Witte kerst of niet… Het maakt niets uit zolang er maar rook om je oren hangt! De komende weken speel ik hier mede dankzij Carmans E&L NV graag op in. De komende weken zullen enkele leuke feestelijke wildgerechten aan bod komen die ongetwijfeld…
#Barbecue#BBQ#BBQ saus#belgische#blog#carmans#everzwijn#Kamado#kerst#low and slow#nederlandse#pulled#recept#roken#schouder#wild zwijn
0 notes
Text
Vleermuis en ander gespuis
Het leven ‘a la campagne’ staat vol uitdagingen en er is geen dag hetzelfde. We volgen het ritme van de natuur en zijn zijn onderdanen. Is er storm op komst? We zitten de tuinspullen veilig en klappen de parasollen in. Wordt het warm? We houden de luiken dicht en weren de zon uit het huis!
Soms vraag ik me af of ik meer een vrouw van de stad ben, of een vrouw van het platteland. Misschien ben ik wel van beiden?
Hoe dan ook, ik ben nu wat weekjes alleen en de hondjes en ik zitten in een bepaald ritme. Om de hitte van de dag voor te zijn, kun je ons voor dag en dauw in het bos vinden, waar we van alles beleven. We zien er een hert, ezeltjes en ruiken de vos en wild zwijn. Daarna gaan we de tuin in en krijgt het zwembad z’n dagelijks onderhoud en de plantjes water. De honden vergezellen me en gaan pas naar binnen voor hun ochtend dutje als ik ook naar binnen ga voor mijn 1e kopje koffie in de stilte van de vroege ochtend.
Zo’n ritme is fijn en geeft houvast. O wee als er vanaf wordt geweken, paniek!
Vorig jaar hadden we voor het eerst een nachtelijk bezoek van een piepklein vleermuisje in de slaapkamer. Ik had gedacht dat dat een toevalstreffer was en niet verwacht dat het me nog eens zou overkomen! Maar zo waar; om 2 uur ‘s nachts een paar nachten geleden hoorde ik krassen van nageltjes, gefladder en luid gebonk tegen de verwarming aan. Ik was direct klaarwakker en herkende het geluid. Er was weer een vleermuis in de slaapkamer! Hoe hij binnen is gekomen is me een raadsel omdat ik ultra voorzichtig ben geweest met het openen van deuren en ramen, vooral in de schemerte. En dit keer was er geen echtgenootlief aanwezig om met de handdoek te wapperen! Ik knipte het licht naast m’n bed aan en zag hem als een gek door de slaapkamer zoeven. Het was een joekel van een beest. M’n slaapkamer plafond is vrij laag, dus ik was bang dat hij mij zou raken als ik uit bed kwam. Ik wist nog van de vorige keer dat ze van het licht af vliegen en dat je daar tegenover een raam moet open zetten. Dus deed ik alle lichten aan. Hij werd gek! Ze zijn dan hun oriëntatie kwijt en raken in paniek.
Daarna sjeesde ik m’n bed uit, rende naar de overloop, deed de deur dicht naar beneden, en zette daar de ramen open. Ik rende daarna de badkamer in, deed de deur dicht, en bad dat ie z’n ontsnappingsroute zou vinden. M’n hart bonkte in m’n keel. Ik wenste geen confrontatie aan te gaan met dit dier. Hij moest weg uit m’n huis en het liefst op eigen kracht! Na een paar minuten was het stil. Ik hoorde geen gezoef meer. Zou hij weggevlogen zijn? Die uren die volgden heb ik met alle lichten aan in de slaapkamer geen oog dichtgedaan. Ik had hem niet zien vertrekken, dus zeker weten wist ik het niet!
De volgende ochtend googlede ik ‘Hoe weer je een vleermuis uit je huis?’. Moest ik strengen knoflook voor de ramen hangen?! Alle gekheid op een stokje. Dit is het leven ‘a la campagne’. Er komt van alles onuitgenodigd je huis binnen. In de winter komen de wanten (platte insecten die geen kwaad kunnen maar stinken als je ze plet) hun beschutting zoeken in de warmte van je huis. En, als ze de kans krijgen, zoeken de muisjes ook hun heil in je huis. Weg met die beesten! Daar doen we ook alles aan, maar 100 procent lukt dat nooit met zo’n oud huis vol kieren en gaten. Ik ben al blij dat we geen slang in huis hebben wonen of dat er een steenmarter in het dak zit, want deze laatsten kunnen behoorlijke schade verrichten.
En in de zomer komt er ander gespuis onaangekondigd je huis binnen. Terwijl ik 2 joekels van ‘waakhonden’ heb rondlopen! Na m’n baantjes zwemmen kwam ik opgepept de kamer binnen. Daar trof ik Biba aan die op haar manier heel hyper was. Ze rende cirkeltjes in de kamer, kwispelde en keek steeds naar boven. Ik hoorde het voordat ik het zag. Gefladder! De moed zonk me in de schoenen. Hij was niet weg gegaan maar had zich schuil gehouden in de woonkamer!
Toen zag ik tot mijn opluchting dat het geen vleermuis was maar een vogel. Hoe was hij nu weer binnen gekomen? Dwars door het vliegengordijn gevlogen?! Om gek van de worden! De vogel bleef hoog (m’n woonkamer plafond is wel 3 meter hoog op het hoogste punt) rond cirkelen om daarna te landen op 1 van de balken. Hij moest weg en ik kon er niet bij! Uiteindelijk heb ik de Parijse buurman erbij gehaald en heeft hij de vogel kunnen vangen en in veiligheid kunnen brengen. Het was nog een jong vogeltje zagen we, die volledig de weg kwijt was. Voor de vogel ben ik niet bang, ik ben dol op vogels, maar waar ik niet tegen kan is het feit dat ik geen controle heb op hun gedrag. Het gefladder, wat gaat het doen? Valt het mij aan? Gaat er iets kapot? Wat doen de honden ermee?
Alles is welkom in ons Franse huis. Maar dan op uitnodiging! Weg met al het gespuis!
0 notes
Text
https://rumble.com/v4if1i3-wild-zwijn-met-quinoa-en-rode-biet.html
0 notes
Photo
Wild zwijn (zeug en wild zwijn): hoe en waar leeft het? Alles over wilde zwijnen
0 notes
Photo
Wild boar
1 note
·
View note
Photo
New on 500px : Wild boar by JokeHulst by JokeHulst from 500px For download Click Here
0 notes
Photo
Wild boar by JokeHulst Aerials Harrogate
0 notes
Photo
Wild boar by JokeHulst
0 notes
Text
Wild zwijn. Rosa Bonheur (1822-1899)
via
259 notes
·
View notes
Photo
Still life with a deer, a boar's head, fruits and flowers, Museum of the Netherlands
Stilleven met groot dood wild, vruchten en bloemen. Op een tafel voor een muur liggen een mand met druiven, perziken en pruimen, een opengesneden ree opgehangen aan een poot, de kop van een wild zwijn, artisjokken, een schaal met een kreeft en een bos asperges. Een katje gluurt naar de kreeft. Op de achtergrond links in de muur een nis met vaatwerk, rechts een nis met een boeket bloemen in een glazen vaas.
http://hdl.handle.net/10934/RM0001.COLLECT.5468
10 notes
·
View notes
Photo
Vandaag een schedel van een wild zwijn gevonden. Er missen een aantal tanden, maar verder is hij helemaal compleet. Dat is dus prima vergelijkingsmateriaal om mijn fossiele zwijnenkiezen eens naast te leggen.
5 notes
·
View notes
Text
Game changer BBQ saus - basis van porto en bessen
Game changer BBQ saus – basis van porto en bessen
Als belgen zijn we nogal traditioneel gehecht aan sauzen. Ook binnen de BBQ wereld blijkt deze liefde goed ingeburgerd. Zelf ga ik er vaak subtiel mee om. De smaak van het vlees primeert en de saus dient ter ondersteuning. Ook bij het ontwikkelen van deze BBQ saus ging ik op zoek naar smaken die een meerwaarde kunnen bieden bij het bereiden van een stukje wild. Game is de engelse benaming voor…
View On WordPress
#bbq saus#bessensaus#braambessen#Everzwijn#feestdagen#kerst#porto#portosaus#pulled everzwijn#veenbessen#Wild#wild zwijn#zoete bbq saus
2 notes
·
View notes
Text
Fête
De maanden juli en augustus zijn de hoogtij maanden in Frankrijk. Aangezien we vanaf begin juli in de CdC zijn, vielen we gelijk met onze neuzen in de boter.
Want sinds ik er ben is het bijna ieder weekend prijs. Cause de Clerans, normaal gesproken een slaperig dorpje, veranderd in een waar Feest Beest!
Ons huis bevind zich te midden van al deze parties. In de vroege ochtend hoor je de opgewonden stemmen van de mannen die achter mijn tuinmuren de feesttenten aan het opzetten zijn. Het begint met ‘Happy day’, wat door het hele dorp plaats vind en waar je onder andere kan bungy jumpen of je laten masseren, tot het Grote dorpsfeest met grandioos vuurwerk, gevolgd door het ‘Fete de chasse’, waar wild zoals wild zwijn, in de omgeving afgeschoten, aan de lange tafels wordt geserveerd. Er volgt nog een marche Gourmand waar men reikhalzend naar uitkijkt. We gaan weer smullen!
Aan deze drukte, zeker als je huis zich temidden ervan bevind, ontkom je niet. Daarom pas ik de Engelse en toepasselijke gezegde toe; ‘if you can’t beat ‘m, join ‘m!’.
Dit is de manier om om te gaan met de drukte, het feest geruis en de manische gezelligheid die er dan heerst. Versiert met vlaggetjes in de kleuren van de Franse vlag, gaat ons dorp er vol in. Ook komen er mensen van heinde en ver ons dorp bezoeken.
De vele complimenten en vragen die ik kreeg ten tijde van over ons huis en dorp, deden me bijna blozen. Het huis stond te stralen in de zon, alsof het wist dat het bekijks kreeg, dat moet ik eerlijk bekennen. Dan vertel ik wat van de geschiedenis, dat het een oude smederij is geweest, hoe lang we eigenaren zijn en wat we eraan veranderd hebben. Ze zijn het eens dat we het meest spectaculaire uitzicht over de ‘Don Jon’ ruïne van het dorp hebben. Dat uitzicht is inderdaad uniek en zal nooit vervelen, in welk jaargetij je het ook bekijkt. De vogels vliegen af en aan, en zo is het niet alleen een statisch plaatje, maar ook een organisch plaatje. Erg leuk dat het anderen opvalt.
Ik heb dus geen last van de feesten die zich rondom ons huis plaatsvinden in deze hoogtij weken. Ik slaap gewoon door de hoempa hoempa muziek heen die tot diep in de nacht door gaat. Dat neemt niet weg dat ik een zucht van verlichting slaak als de stilte en rust is wedergekeerd en alles weer wordt opgeruimd. Op naar volgend jaar!
0 notes
Text
https://www.cavemancode.com/nl/cooking-in-a-cave?wix-vod-video-id=85b6e25d4b8840d792897eda5e44e7ba&wix-vod-comp-id=comp-kb6fbqh2
𝗪𝗶𝗹𝗱 𝘇𝘄𝗶𝗷𝗻 𝗺𝗲𝘁 𝗾𝘂𝗶𝗻𝗼𝗮 𝗲𝗻 𝗿𝗼𝗱𝗲 𝗯𝗶𝗲𝘁 www.holbewonercode.com
Ingrediënten (1 persoon): Wild zwijn Quinoa Rode bieten Ui Boter zonder zout Peterselie Peper, knoflookpoeder, rozemarijn, dille en mosterdzaadpoeder.
0 notes
Text
Het zwijn, de wezel en de woorden
Lang geleden liep ik in mijn eentje door de kale velden in Normandië. In het zachtglooiende land verscheen een stofwolkje. Het was het enige dat zich losmaakte in een bruingrijs panorama van aarde en hemel. Ik bleef staan en volgde wat daar dichterbij kwam. Toen stonden we op zo'n twintig meter afstand van elkaar stil, het wild zwijn en ik. Heel even en heel lang stonden wij daar en keken elkaar aan als twee gelijkwaardige wezens. Toen hij zich omkeerde en in de bosrand verdween, voelde ik me voor even zielsalleen.
Annie Dillard nestelde zich eens op een omgevallen boom, toen plotseling een wezel vlakbij haar uit een struik tevoorschijn kwam. Allebei verstijfden ze. “Onze blikken haakten in elkaar en iemand gooide de sleutel weg. [–] Ik zeg het je, ik heb een minuut in die wezel zijn hersens gezeten, en hij in die van mij.” De ontmoeting zet haar denken in gang over wat dat leven nu toch is. Niet dat ze per se van een wild dier zou kunnen leren hoe te leven, maar misschien wel iets over “gedachteloosheid, iets over de zuiverheid van het leven aan de hand van je zintuigen en de waardigheid van leven zonder vooroordeel of motief.” Ze zou willen leven zoals de wezel leeft: “zonder pijn openstaan voor de tijd en de dood, alles opmerken, niets onthouden, met felle gerichte wil kiezen voor wat gegeven is.” En: “Het gaat erom je roeping op een vaardige en lenige manier te besluipen; het gaat erom de teerste en gevoeligste plek te vinden en daar de tanden in te zetten.” Het is alsof haar ontmoeting met de wezel er een met een wijze maar niet bepaald zachtmoedige heremiet is.
Soms doen schrijvers en denkers dat: ze leren je dingen die je eigenlijk al weet, maar nooit zo precies hebt gedacht, of dingen die je nooit eerder zo zag en toch herkent. Ik ben niet zo bang voor grote woorden, gedragen zinnen of weelderige beelden, ik houd er zelfs van, zo lang ze maar vol leven zitten, een beroep doen op je geest en zich toch in je lichaam kunnen nestelen. Dillards stijl is weelderig en scherp tegelijk, met een inhoud die ver reikt. Houdt u zich dus vast voor het slot van haar tekst:
'Het lijkt me goed, en gepast, en gehoorzaam, en zuiver, dat je jouw ene noodzaak grijpt en niet loslaat, er slap aan blijft hangen waarheen ze je ook meevoert. Dan kan zelfs de dood, waarnaar je hoe je ook leeft op weg bent, jullie niet scheiden. Grijp haar, laat haar je zelfs mee omhoog grijpen, tot het licht in je ogen dooft, en laat je botten uiteenvallen en wegzweven, uitgezaaid over velden, over velden en bossen, licht, gedachteloos, van om het het even welke hoogte, zo hoog als een arend vliegt.*
Die ene noodzaak vinden, en niet loslaten – een mooie levensopdracht.
* (vertaling 'De overvloed – Essays': Henny Corver)
5 notes
·
View notes