#Urnen

[stranaantic]

Black marble urn vase

Black marble urn vase veined in white with gilded bronze cherub handles, Italy ca. 1940s

https://stranaantic.etsy.com/listing/1704266177

https://www.rubylane.com/item/2193709-JSA_S114/Vase-urn-black-marble-white-veining?search=1

[craft2eu]

Maxwell Mustardo + Kristine Mandsberg: Brüssel (B) vom 01.06. bis 13.07.2024

Zwei hochinteressante Künstler stellt die belgische Galerie Puls aktuell einander gegenüber: Die Arbeiten von Maxwell Mustardo *1993, New Jersey, unterstreichen die Sinnlichkeit von Ton. Seine Werke sind das Ergebnis einer akribischen Erforschung der Chemie des Brenn- und Glasurprozesses und eine ständige Wiederaneignung klassischer Formen. Er verwendet Materialien wie Glas, metallische Kristalle…

[onedismay]

I forgot to introduce you guys to urNen!! They're a Mystic who lives alone in the mountains near Ha'rar. Their mind is always somewhere else due to them being more interested in their skeksis counterpart's life than in their own. UrNen and skekEn may live on opposite ends of the continent but urNen is always observing skekEn's activities through their telepathic link. Like watching reality tv. Inside your head.

About once a year skekEn visits urNen and they spend a few weeks fishing and doing laundry. Everyone does their laundry once a year, right?

Also, while urNen doesn't really talk (skekEn got all the talking genes I guess), they do like to sing. Gelfling travelers who pass through the mountains are NOT fans of this because it sounds eerie as heck. Like are the mountains haunted?? Nobody knows.

[wolfgang-edgar]

das Dröhnen von Helikoptern

eine Lufthansamaschine und das Wasser schwappt in den Rand des Himmels

du schmeckst nach Gestirnen

Sand in den Urnen und Sand an den Körpern

das Glitzern von Haut, oder das Geräusch

deine Hermeneutik ist Blickkontakt

ich habe die Sekunden gezählt

und mich dazu

im Durchschnitt befinden sich in einem Glas 109 Oliven

es werden Knochen gezählt, es werden Zähne gezählt

wie mein name

in deinem mundraum

und

irgendwann wachen wir

nur noch einen Traum

voneinander entfern auf

[monsterintheballroom]

1. Wieso kriege ich Werbung für Bestattungen angezeigt???????????

2. Really?!? Ein fucking Bayern München Schal?!? Fucking Bayern München 🤮

3. Fehlt jetzt nur noch ein Uli Hoeneß jumpscare. Vielleicht gibt's ja Urnen mit seiner Fresse drauf.

[azraelia-high-valyrian]

One of my most important post :

CASES

Nouns in High Valyrian have a series of different forms called cases, which indicate the role or function of the noun in the clause. These are generally indicated through the changing of the ending of the noun. For example, the word for "king" is in the nominative case, dārys, when it is the subject of a verb (nominative case), but when it is the object, it is rendered in the accusative case, dāri.

Nominative case :

The nominative case is used for the subject of an active or a passive verb : Ābra iksan, yn ābra iksō daor ! = I'm a woman, but you are not a woman ! (The nominative singular is the citation form for declinable words, and thus the form one normally uses when looking a word up in the dictionary)

Accusative case :

The accusative case is used for the object of a sentence : Vale urnen. = I see a/the man.

Ñuhī Zaldrīzī rȳban = I hear my Dragons.

Genetive case :

The genitive case is used for possessives, and in general anything that would be expressed with "of" in English : Ñuho muño Valzȳrys mandys issa. = The Husband of my mother is kind. Note that personal pronouns generally do not use the genitive to express possession, instead they use their possessive adjective.

The "genitive of material" to indicate what something is made out of : Āeksio ondos = Hand of gold

(Āeksion = Gold)

Dative case :

The dative case means "to" or "for". It is frequently used with verbs of saying or giving as an indirect object : Aōt vāedan = I sing to you

The applied object of a verb containing the locative applicatve prefix, u-, will be in the dative if the verb in question begins with a vowel. In addition, certain verbs may take a dative object for other reasons. Two out of the three prepositions may take a dative case, depending on the meaning. However, the dative is less common in High Valyrian than one might think since the oblique applicative turns many datives into accusatives.

Locative case :

The locative is basically used to indicate location : Zenturliot ilosy daor = they are not at the inn

Instrumental case :

The instrumental indicates the instrument or means (may be translated "by" or "with," but critically "with" in the sense of "by means of.") : Ñuhos ohīlvoso ipradan = I eat with my dagger ( by the instrument; my dagger )

The instrumental is also used to form adverbs : Mentyri idañe jevi ivestrilātās keskydoso gaomagon = You shall tell your fellow soldiers to do likewise

Comitative case :

The comitative case mainly indicates accompaniment. May be translated "with" in the sense of "along with" : Zaldrīzesse Daeneromy ēdrusi = The dragons are sleeping with Daenerys.

(It's worth noting that in some declension types the comitative merges with the instrumental.)

The comitative is also used to indicate what an object that is more or less open, e.g. a plate, but sometimes a bowl too, has on (or in) it (the genitive is used in other cases) : Havormo tēgriapos = A plate of food

Vocative case :

The vocative is mainly used when addressing someone directly : Taobus ! Jās ! = Boy ! Moove !

Source : Wiki of David J. Peterson

[tagesnotizen]

3.11.2024 | Sihlfeld | 14.00h

In zehn Tagen werde das Gräberfeld geräumt, sagt S., die Grabmale entfernt, die Wegplatten, die Bepflanzungen. Die Urnen blieben im Boden und die Asche von R. sei ja eh in einer dieser billigen ungebrannten Stadturnen, die zerfielen mit der Zeit und sich nicht umbetten liessen. E. habe bei der Friedhofsbehörde einen Grabmalbezugschein erwirkt. Wie sich die schwere Eisenplatte ausgraben lasse, werde sich zeigen, Montag, Montag in einer Woche und ob ich dabei sein wolle. Und dann erzählt S. vom einzigen Zeichen, das R. zum Abschied hinterlassen hatte, damals vor über zwanzig Jahren, bevor er. Auf den Ghettoblaster habe er ein Tape geklebt mit dem Wort "United", im Laufwerk eine CD – oder war es eine Kassette? – der Band Throbbing Gristle mit eben jenem Lied drauf. Ich habe alles anders in Erinnerung (andere Band, anderes Lied), was keine Rolle spielt, nicht heute und nicht in diesem Fall und noch weniger, da ich ja nicht dabei war im Gegensatz zu S., als sie und dann. Ob er Jean Améry gelesen habe, frage ich und packe zwei Gläser aus und die Flasche mit dem Lozovaca. Nein, sagt er, warum und cheers. Weil es einen selbstbestimmten Tod nicht gibt und nicht mehr zurück kann, wer sich entschieden hat Hand anzulegen, sage ich und weisst du noch, wie wir in seinem Ferienhaus einen zweiten Revolver gefunden haben. Es war nur eine Frage der Zeit. Manchmal, sagt S., genügt es, dass dich einer anspricht, wenn du auf der Brücke stehst und eigentlich und dann genügt das und du lebst weiter, viele Jahre vielleicht.

[-freiunddochsogefangen-]

Heute vor genau einem Jahr war die Beerdigung von zwei meiner Freunde. Ich zitter immer noch, wenn ich nur daran denke, wie die Urnen vorne standen, umgeben von Blumen und Kränzen. Im Hintergrund das Lied "See you again". Ich bin jämmerlich zusammengebrochen, als meine weiße Rose aus der Hand glitt. Das war einer der schlimmsten Tage meines Lebens. Ich denke so oft daran und immer stockt mir der Atem. Die Tränen trocknen einfach nicht. Ihr fehlt hier so.

[world-of-news]

Die Urnen.

[korrektheiten]

29% für Remigration! - 🟥 Am Sonntag feierte Österreich ein patriotisches Erwachen. Linke Parteien und die ÖVP wurden an...

M.S.: »29% für Remigration! 🟥 Am Sonntag feierte Österreich ein patriotisches Erwachen. Linke Parteien und die ÖVP wurden an den Urnen abgestraft. Die FPÖ erzielte einen historischen Wahlerfolg. 💪🏻 Auch identitäre Aktivisten ließen es sich nicht nehmen, diesen Triumph auf ihre Art zu feiern: Denn während das linke Österreich lange Gesichter zog, tanzten sie mit einem Banner und in Sylt-Adjustierung auf deren traurigen Wahlpartys auf. ✈️ Im Konfettiregen und zu den Klängen Gigi D'Agostinos übermittelten die Aktivisten den Systemparteien von SPÖ bis NEOS die frohe Botschaft der Remigration! 🇦🇹 Eure Zeit läuft ab, unsere Begriffe & Ideen sind die Zukunft! Straße und Parlament, Partei und Vorfeld haben gesiegt. Österreich wird das Land der Reconquista und der Remigration werden. ———————————————- 💪🏻 Werde aktiv! ✅ Unterstütze die Aktivisten! http://dlvr.it/TDt9ZC « @MSLive_aut

[onedismay]

2 and 4 of the OC meme? 😁

2. Do you have a personal favourite among your OCs?

Already answered this but I'll elaborate! SkekRhot is probably my favorite because 1) I've had them the longest out of my skeksis OCs and 2) they have some traits that are highly relatable to me, but other traits that are the complete opposite of me. They are shameless and impulsive and that makes them behave in ways I never would. There's also a lot of sadness and regret lurking inside them and they have a tendency to deal with those feelings in the worst ways possible, which can be entertaining OR heartbreaking for me. They're like a train wreck I can't look away from.

4. A character you rarely talk about?

There's a whole bunch of OCs I don't talk about because they're just not that interesting to me, lmao. All of my gelfling OCs for example. They exist and they play their roles in the stories I make up in my head but I'm just not that invested in them. Have I mentioned skekRhot has two favorite gelfling guards who make sure nobody enters their chambers without permission?

Someone I DO want to talk about more is skekEn (and their counterpart urNen). I think about them a lot but finding the words to describe them and their situation is difficult. I relate to them pretty hard, so talking about them makes me feel a bit vulnerable, I think. But I wanna.

[wolfgang-edgar]

Das Laternenlicht schimmert wie Ibuprofen. Es gleißt pillenartig auf den Boden. Der Mond scheint nicht, sie leuchtet.

Der RE 1 Richtung Brandenburg an der Havel entfällt.

Du rinnst mir wie Mondsuppe durch die Finger.

Äste. In den Traum hineinflimmernd.

Herzklappen. Vielleicht

Er trägt die Zeit und die Stunden. Eine Stimme kommt nie an. Urnenleicht.

Ein Scheibenklirren und Fasern. Deine Bronchien: kalt.

All deine Fotografien. Jemals. Wohin damit.

Deine Erinnerungen. Fleischgeworden?

Es wächst und wuchert. Licht?

Ich denke an den Schlaf in den Urnen.

Der Kies scharrt und scharrt und scharrt und scharrt und scharrt

Weißt du noch. Die Namen im Schnee?

Die Stille des Internets. Der Geruch in der Suchleiste. Vakuum. Knistern.

Wird dieses Backup für immer sein?

Ich habe Angst und gehe schlafen.

Und zähle und zähle und zähle

Dich hinzu

[azraelia-high-valyrian]

POV Duolingo : when a Targaryen loves his Ladle 🤣

- o ! Kony kerilla issa ? aerikagon kostan ? 🤩

Oh ! Is that a soup ? Can I stir ? 🤩

- issa ! Kostā !

Yes, you can !

- amanengi gevie urnen :)

I see a beautiful ladle :)

- DAOR !!!!! JORRĀELIARZOM AMANENGOMY ÑUHOMA KONI AERIKAGON DAOR ! 😀

NO !!!! DO NOT STIR THAT WITH MY BELOVED LADLE ! 😀

[peterpijls1965]

Het altaartje van de tussengod

Maizuru, 8 augustus 2005. De Japanse zomer heet en vochtig. Familiebezoek twee dagen na aankomst afgewisseld met een uitje naar Osaka. De ontvangst hartelijk als gewoonlijk. Uitgelezen voedsel, een traiteur bracht sushi van 8 euro per stuk, Wagyuvlees dat 200 euro de kilo doet.

Bus naar Osaka. De inwoners zoals aangekondigd innemend, direct, bijna brutaal vergeleken met de wat snobistischer Kyoto-Japanners die de geest van de oude keizerlijke hoofdstad nog ademen.

De hitte deed m´n spieren goed. Iedere dag van 9 uur ´s ochtends tot 21.00 uur ´s avonds voornamelijk te voet de stad verkend. Op straat de plaatselijke specialiteit inktvisballen geprobeerd. In yakitori-eetcafe´s geroosterd vlees met koud bier.

Businesshotel in een achterbuurt, 20 euro per nacht. Veel daklozen van de fatsoenlijke soort. Gaf een oude man op een stuk karton bier en sigaretten uit een 7-11. Een andere zwerver stond op, boog voor me en begon traag te applaudisseren. Gene. T. zegt dat Japanners nooit iets geven aan daklozen, omdat de idee van caritas hier nauwelijks bestaat.

Paleizen van warenhuizen met fantastische collecties.

Veel drinken tegen de hitte. In Maizuru koopt otosan iedere dag Kirhin Classic-bier voor me. En of ik Dimple scotch lust.

Makkelijk aanspraak in de yakitori´s in Osaka. Werd op m´n schouders geramd door een salaryman toen ik onthulde dat ik een Japanse vrouw had. Pasfoto´s. Complimenten voor moeder en zoon. Gratis sake.

Na 22.00 ´s avonds is op straat bijna iedereen bezopen. Niemand lastig, misschien ook dankzij politie te fiets. Kan me een beetje redden met m´n Japans. De weg vragen is al geen probleem meer. Gesprekjes over familie en werk lukken ook wel.

Terug in Maizuru bezoek van N. uit Tokyo. Genoeglijk. Fascinerend de status die ze kennelijk ontleent aan haar goede baan en haar vrijgezelle status. Ze zorgt voor haar vader, een weduwnaar. Ook bezoek van Y. en haar schattige zoontje. Y. is JAL-stewardess, geniet het bijbehorende uiterlijk, is charmant en griezelig goed gemanierd.

Elmer wordt behandeld als het spreekwoordelijke keizerlijke kleinkind, vooral door oma. Iedere avond vuurwerkpijltjes afsteken, veel ijs en meloenen. De natuur. Vanuit de woonkamer met tatamimatten uitzicht op beboste heuvels, iedere dag andere kleurschakeringen in de dichte bamboebomenzee.

Ik wil de heuvels in, maar T. vindt dat niet ok. Beren, slangen, wilde varkens. Ze bedoelt dat ze schrik heeft van de kami, de geesten die daar huizen. Ik ga toch. Stuit op een open plek in het bos met een shintoschrijntje, opgedragen aan de plaatselijke bosgeest. Een duistere plek.

Otosan zei later dat ik er beter niet kon komen, vanwege de beren. Hij bedoelde dat ik daar niets te zoeken had. De bosgeest zou me wel eens niet kunnen diggen. Iets zegt me dat hij gelijk heeft. Animistische reflex die ik kennelijk snel overneem. En toegegeven: het was er spooky.

Bezoek aan het familiegraf. Ik claimde meteen een plekje, diende een officieel verzoek in bij otosan. Hij reageerde niet afwijzend, maar volgens mij choqueerde de directheid van mijn vraag hem. Dood = taboe.

Maakte de fout bij het graf een stapel oude stenen te onderzoeken op de aanwezigheid van urnen. T., ontdaan: ´Je moet je verontschuldigingen aanbieden.´ Dus ik gomenasai zeggen tegen de geesten van de voorouders, want die stapel keien was van het oudste familiegraf.

Elmer zit met otosan naar een tamelijk foute samuraifilm te kijken. Er wordt onthoofd, doorstoken en gekliefd. Hij kijkt er onbewogen naar. Lees De Waterhandel van John David Morley. Klassieker over de hostessbars in Tokyo. Vooral interessant door de uitleg van klassieke Japanse begrippen als uchi (familie) en giri (sociaal evenwicht).

Verder is die Morley een beetje te veel de blanke vrijgezel die verdrinkt in foute bars en dito dames. De geschetste sfeer van het traditionele Japan een beetje achterhaald. Jonge Japanners die ik spreek zijn nogal open, proberen Engels te spreken en ze flirten openlijk. Dat was zeven jaar geleden heel anders, toen ik hier voor het eerst was.

Help oakasan in de keuken met paprika´s snijden. De familie heeft een rijstveld en moestuinen. Alleen voor vlees, vis en zuivel gaan ze naar de winkel, zoals zoveel plattelandsjapanners. Vandaar al die dure Toyota´s en BMW´s, is de uitleg van T.

Vader was tot drie jaar geleden vice-president bij een plaatselijke zakenbank. Nu is hij fulltime rijstboer en tuinder. En die verandering van rol lijkt hij heel vanzelfsprekend te vinden. Zijn vader en grootvader en overgrootvader waren rijstboeren. Het traditionele huis dat hij bewoont werd tachtig jaar geleden door zijn vader gebouwd als boerderij, van eigen hout, zo´n dertig centimeter zwevend boven de grond op stenen palen.

In de relikamer een boeddhistisch en shintoistisch altaar. De portretten van overgrootvader en overgrootmoeder hebben ereplekken. Eerbetoon ook aan de keizer van rond de jaarwisseling. Beeld van een lachende boeddha, maar dat zie ik volgens T. verkeerd.

Volgens haar en otosan betreft het een soort tussengod. Idem dito de altaartjes die je buiten overal ziet. Niet shintoistisch, niet boeddhistisch. Nee, voor de ´tussengod´. Het animisme, dat wil wat.

Net in het duister sigaretten getrokken uit een automaat verderop. Begrip voor het ontzag en de angst voor de natuur die hier leeft. Peilloze duisternis. Overal het koor van de krekels, stromende beekjes. En nu, plotsklaps, een gordijn van regen. Wachten op de eerste bevrijdende donder en bliksem.

Column voor het Boeddhistisch Dagblad