#Tatak Pinoy

[wanderwithtsinelas]

"Many hands make light work in the spirit of Bayanihan"

Bayanihan is a unique concept in Filipino culture that represents the spirit of community cooperation and mutual support. It is a reflection of the strong sense of community and social responsibility that is deeply ingrained in the Filipino way of life.

Gif: modified by Author

The term "Bayanihan" is derived from the word "bayani," which means hero or patriot. It refers to the collective heroism of a group of people who work together to achieve a common goal. Bayanihan is frequently depicted as a group of people carrying a house or other heavy object, with each person taking a portion of the weight and working together to move it to a new location. This act represents the value of working together and supporting one another in times of need.

Bayanihan exemplifies Filipino values such as cooperation, solidarity, and mutual support. It is a practice that has been passed down through generations and is still prevalent in modern Filipino society. Despite modernization and globalization's challenges, bayanihan remains an important part of Filipino culture, reminding us of the value of community and the strength that comes from working together toward a common goal.

Posted by: Jasper L. Segovia

Video by: Rhea Altamaro

[everytechever]

Dilaw’s “Uhaw (Tayong Lahat)” breaks record on Spotify Philippines

Literally Uhaw (Tayong Lahat). #Dilaw #UhawTayongLahat #Spotify #ViralHits #Top50PH #TatakPinoy #Tiktok #EveryTechEver

Dilaw, a Baguio-based indie-alternative band, has set a new Spotify record for the Philippines’ most streamed local song in 24 hours. The group’s melodic single “Uhaw (Tayong Lahat)” surpassed BLACKPINK’s “Shut Down” and Joji’s “Glimpse of Us” in the Philippines within a day, gaining global traction in Indonesia, the United States, and Australia. The band consists of six members, led by their…

[heylaena]

Larong nakasanayan muli nating balikan ( A commemoration of street games in the PH)

Let's travel back in time to when we were free-spirited and young!

Gif: modified by Author

Try reminiscing—can you guess the games above? Comment down below with your answers!

Every country has its own culture that its people are attached to and will never forget. Among Filipinos, the most famous and unremarkable are the street games, which can still be heard and seen in some areas. The most memorable is when you come home sweaty and filthy from playing on the street. How I miss going back to the days when you would go out with your friends and play till late at night, when your parents would be waiting for you, who seemed enraged because you arrived home so late. That is why it is sometimes distressing to see how the street games appear to be rapidly fading due to the trend of modern technology and the involvement of young people in gadgets. But this is where we will take a stand, and we must not allow the culture that every Filipino grew up with to be forgotten. Let us continue to appreciate the things that represent every Filipino youth in our country. The game of the streets must have no end and shall never be forgotten.

-Helaena

Photos by:

Kami.com.ph

Manman Dejeto

Joel Gomex Policarpio

[h-doodles]

as per @isas-bathbombs tags on my personal meow meow post, i scoured my beloved tatak pinoy spotify album and am assigning a song per RO <3

Miranda - Pasilyo by Sunkissed Lola

Alcina - Dear by Ben&Ben

Donna - Di Na Mag-iisa by NOBITA

Angie - Ligaya by mrld

Bela - Come Inside Of My Heart by IV of Spades

Cassandra - Uhaw (Tayong Lahat) by Dilaw

Daniela - Fallen by Lola Amour

I LOVE songs and the very recent chill beats type of OPM has made me so <3 abt it like!!!! going so insane. they FIT so well in my opinion (which is so sexy and right fr <3)

n e gays. bringing u a very very exclusive list of songs i assigned each character regarding their feel for mc bc i can! :3 hope this helps <3

edit: now all in one spotify playlist!!!!

[benefits1986]

The bustle of departures and arrivals is just sooooo good. Sobrang worth the shit holes and plot twists that have been sooooo crazy the past weeks. Never mind naubos social and mental battery natin forda greater emeee. Lol.

Coming from a highly social space last night, I was not expecting anything at all. Pero syempre anxiety is soooo high but because I am learning to ask for and receive help, andito na tayo sa point na 'connecting the dots backward' era.

Todo ora et labora rin tayo because wala na e. It's now or never. And totoo na kahit hindi ka handa, laging puksaan mindset ka dapat. And, here I am trying to open myself to possibilities instead of dumbing every piece of shit down. More importantly, this is the version of me na my life beyond the daily grind naaaa, mhiema. Lels. Lulssss. Eto na. Kadireeee. And talaga namang hindi papagiba ang mga kaganapan kasi if there's one thing I need and want... legit at solid safe space talaga. And while sobrang lala pa rin ng avoidant self ko, I am really making a choice to move beyond the past shits. And iba rin talaga kapag pinagdasal at hindi pinipilit ang mga bagay. Lol. Huyyyyy.

Funny how my view rn is a couple na afam-pinay with a baby. Luhhhhhhhhh. Pero, tbt, kapag talaga nauwi tayo sa tatak Pinoy, TL yun. Juic333koooooolerdzzzz. Abangan!

[newsmedianest]

26th Likha Trade Fair Theme This Year is “Tatak Pinoy! Innovative and Sustainable Products”

[wristwatchcollector-2025]

Mas mura, tatak-Pinoy na modernized jeep, ipinakita ng isang transport g...

Traditional jeepney on steroids

The really old antiquated traditional jeepneys that are still on the roads are Kings of the road.

This one is the super king of the road.

[carlocarrasco]

DTI lauds signing of Tatak Pinoy law (Republic Act Number 11982)

In relation to the recent signing of Republic Act Number 11982 (RA11982 or Tatak Pinoy law) into law by Philippine President Ferdinand “Bongbong” Marcos, Jr., the Department of Trade and Industry (DTI) lauded the signing stressing that it will empower the nation’s industrialization, according to a Philippine News Agency (PNA) news article. To put things in perspective, posted below is an excerpt…

[memoryliane]

TAGAYTAY: Tila'y Nakaukit sa Paraiso

Kahanga-hanga, mahikal, at nakabibighani. Iilan lamang ang mga salitang iyan sa mga nagbibigay hulog sa kamangha-manghang anyo ng isa sa mga destinasyon na kasalukuyang kinahuhumalingan ng mga Pilipino. Kilala sa sariwang simoy ng hangin at kakaibang aura, masasalubong mo ito sa isang lugar na tila'y nakaukit sa paraiso, masigla't mainit na pagtanggap sa Tagaytay!

SOURCE: https://asianwanderlust.com/en/things-to-do-in-tagaytay-philippines/

“Dito ko naramdaman ang kaginhawaan ng buhay, nakagagalak, nakatutuwa, at higit sa lahat, ang gaan sa pakiramdam.”

Enero 20, 2023 — Isa ang Tagaytay sa mga lugar na pinuntahan ng aking pamilya, na talagang tumatak sa aking isipan. Hinding-hindi ko malilimutan ang pakiramdam noong ako ay tumapak sa destinasyong ito, masasabi kong, ito ay nag-iwan ng malalim na ala-ala. Walang katulad, walang kapantay, isa ito sa mga paglalakbay na nagbigay kapayapaan at kasiyahang walang humpay.

Tunay na nakabibighani, ito ang unang mga salita na dumapo sa aking isipan. Mula sa mga scenic na ruta na maaring tahakin, mga pasyalan, hanggang sa mga masasarap na kainan na maaring bisitahin, ito ay isang destinasyong kumpleto na walang duda ay magdadala ng kasiyahan at pagmumuni-muni sa mga puso at isipan ng mga tao.

Sa aming paglalakbay, inumpisahan namin ang pag-ikot sa pasyalan kung saan maaaring masilayan ang kagandahan ng mga isla. Hindi lamang ito simpleng pagmamasid, kundi ito ay isang kakaibang karanasan kung saan aking nadama ang kaharian ng kalikasan. Mula rito, lubos na kita ang Taal Volcano, kasama ang mga nagtatayong bundok, ang kaakit-akit na kulay ng langit, at mga pormasyon ng ulap. Higit pa riyan, dama rin ang malamig at sariwang hangin, isang pagsilay na nagdulot ng kakaibang sigla at kasabikan sa biyayang taglay ng lugar na ito. Ang masayang huni ng mga ibon naman ay nagbigay ng masusing aliw habang pinagmamasdan ang mga tanawin, at tila ito ay nagsilbing isang mahiwagang musika sa aming pandinig.

Isa sa mga naging rason kung bakit napakalapit sa aking puso ang pangyayaring ito, ay ang dahilan na isa sa mga hilig ko ang pagkuha ng litrato ng magagandang tanawin, lalong-lalo na ang mga destinasyon na talagang mararamdaman mo at makikita ang ganda ng kalikasan. Hindi lamang ito nakamamangha sa paningin kundi naglalaman din ng diwa at kahulugan na hindi kayang ipaliwanag ng mga simpleng salita.

Matapos ang mahabang pagtatangi sa kalikasan, dinala kami ng aming paggiliw sa isa sa mga kilalang kainan sa Tagaytay, ang "Cabezera." Ito ay masisilayan sa kahabaan ng Aguinaldo Highway, malapit sa isang pitak ng tanawin na aming pinuntahan. Ang Cabezera ay hindi lamang nagbibigay ng masasarap na pagkain, kundi pati na rin isang kamangha-manghang panlabas na tanawin. Sa kanilang terasa, maaari kang magkaroon ng mga kaakit-akit na larawan kasama ang pamilya o mga kaibigan habang natatanaw ang kagandahan ng paligid.

Naging mas makulay ang aming karanasan sa Cabezera dahil sa pagkakaroon ng pagkakataon na matikman ang tunay na tatak Pinoy sa kanilang lutuin. Nakatutuwa lamang na masilayan ang pagpapahalaga sa mga tradisyonal na lasa na siguradong magugustuhan ng bawat bisita. Ang kanilang kakaibang seleksyon ng mga kilalang pagkain sa Pilipinas ay nag-aalok ng pagkakataon na masilayan at makuha ang kahulugan ng ating kultura, at sa bawat luto na kanilang inihahain, talagang mararamdaman mo ang ambiance ng iba-ibang lugar sa ating bansa.

SOURCE: https://www.facebook.com/share/p/Zu7ejnsbaxxpMzpM/?mibextid=oFDknk

Sa pagtatapos ng aming araw, kami ay pumasyal sa Sky Ranch, isang pambansang parke na walang dudang ikinatuwa ng mga kabataang katulad ko, at dito, nabuo ang isang kakaibang karanasan. Ang lugar ay nag-aalok ng kakaibang tanawin tuwing gabi, isang di malilimutang larawan na nagbibigay saya sa paningin. Ang mga pailaw at masasayang halakhak ng mga bumibisita rito ay tunay na nakatutuwa.

SOURCE: https://www.klook.com/en-PH/activity/14539-sky-ranch-tagaytay-ride-all-you-can-day-pass-manila/

Bukod sa mga lugar na ito, maaari mo ring bisitahin ang iilan pang mga pasyalan sa Tagaytay tulad na lamang ng:

Picnic Grove

SOURCE: https://news.lindelatravel.com/2021/10/tagaytays-picnic-grove-is-open-to-the-public-again/

People's Park in the Sky

SOURCE: https://hiketomountains.com/peoples-park-in-the-sky/

Sonya’s GardenTop of Form

SOURCE: https://2hottravellers.com/sonyas-garden-tagaytay/

"Ang aming paglalakbay sa Tagaytay ay nagbukas ng pintuan sa mga ala-ala na hindi malilimutan. Ang lugar na ito ay nagtataglay ng kakaibang kahulugan, isang pook na nagbigay kulay at saya sa aking buhay. Mula sa unang hakbang ko sa tanawin nito, hanggang sa aming paglisan, ang Tagaytay ay nag-iwan ng marka ng saya sa aming mga puso. Aking itinanim sa aking isipan ang mga magagandang ala-ala na nabuo sa lugar na ito. Sana'y magtagal ito at magdala ng kasiyahan sa akin sa mga darating pa na araw.

Ang Tagaytay ay hindi lamang isang destinasyon; ito ay isang paraiso ng mga ala-ala na nagbigay kulay at saysay sa aming paglalakbay. Hanggang sa muli, Tagaytay! Ang bawat pagpatak ng oras ay nagdadala ng pangako ng muling pagkikita."

LIFE IN PHOTOGRAPHS - TAGAYTAY MEMORY LANE

[wanderwithtsinelas]

Larong nakasanayan muli nating balikan ( A commemoration of street games in the PH)

Let's travel back in time to when we were free-spirited and young!

Gif: modified by Author

Try reminiscing—can you guess the games above? Comment down below with your answers!

Every country has its own culture that its people are attached to and will never forget. In the Philippines, the most famous and unremarkable are the street games, which can still be heard and seen in some areas. The most memorable is when you come home sweaty and filthy from playing on the street. How I miss going back to the days when you would go out with your friends and play till late at night, when your parents would be waiting for you, who seemed enraged because you arrived home so late. That is why it is sometimes distressing to see how the street games appear to be rapidly fading due to the trend of modern technology and the involvement of young people in gadgets. But this is where we will take a stand, and we must not allow the culture that every Filipino grew up with to be forgotten. Let us continue to appreciate the things that represent every Filipino youth in our country. The game of the streets must have no end and shall never be forgotten.

Posted by: Helaena Laurice M. Tomboc

Photos by:

Kami.com.ph

Manman Dejeto

Joel Gomex Policarpio

[cassandrabautisata54]

CHICKEN CURRY

Pinoys have a thing for foods cooked in coconut milk and chilies. Just like this recipe, add a little spice and a little creaminess and you’ll have this delicious Chicken Curry.

DISH YOU KNOW? The Filipino chicken curry originated from the famous Indian curry dish. We adapted it from Indian soldiers who settled in the Philippines. The difference is that, the localized version is not as strong as the Indian curry. Also, the Filipino uses tatak Pinoy ingredients such as coconut milk, carrots and potatoes.

INGREDIENTS:

Set A:

1 kilo chicken

4 tablespoons fish sauce

4 pcs calamansiSet

B:Oil2 pieces potatoes

2 pieces carrotsSet

C:1 onion

3 cloves garlic

1 thumb-size ginger

1/2 cup curry powder

1 1⁄2 cup coconut milksaltpepper

SET D:1 cup coconut milk

1/2 piece green bell pepper

1/2 piece red bell pepper

1 tablespoon fish sauce Related Recipe

And this is my Chicken curry thank u for read

[vireyap]

Shell-shocked. Stricken. Shattered.

I used to be a highly patriotic Filipino. In fact, I used to be so patriotic to the point of judging people who didn't know how to or chose not to speak their mother tongue!

When everyone else were eager to strip themselves of their national identity, I was one of those who tutted in disapproval.

Despite my burning patriotism, I still acknowledged that the country had severe issues. To me and perhaps for many as well, it was like the Philippines had a penchant for trouble. Still, I kept putting those problems in the back of my mind because, well, it's almost Tatak Pinoy™ at this point right?; where every day a new issue to stress about just popped out left and right. I lived my days dreaming that perhaps someday, God would finally turn His head on us and send us someone who well and truly good to be our saving grace, a modern Messiah of sorts.

When VP Leni announced that she would fight for the presidency, I felt hope. Meager and paltry as it was, I felt true hope—that perhaps God had finally dealt us His merciful hand and given our country a chance.

For months after her declaration, hope bloomed like a precarious flower in my heart.

When the long-awaited day came, I felt nerves but also excitement. Not only because I am a first-time voter, but because genuine change was so close that I could taste it. I'm notorious for being the most pessimistic of all, that even when victory in school competitions would be inches near, I would still believe that it could be snatched away. Thus, to brace for impact, I convinced myself that no matter what happened, I would never regret making the only right choice.

But just like the memory that evades you, the word that stays on the tip of your tongue, and the sand between your fingers, hope slipped from our grasps again.

Just when I gave myself a shot at optimism, the utopia I envisioned for us all came crashing down at my feet.

As the fabled saying goes: "Nasa tao ang gawa, nasa Diyos ang awa." Like in Michelangelo's painting Creazione di Adamo, humanity had to stretch out its fingers and receive His grace too.

After all, what good is an outstretched hand when no one reaches back?

Dreams of a prospering Philippines has crumbled right in front of our eyes. As a young person who yearns selfishly for myself, selflessly for others, and whose heart breaks regularly para sa mga nasa laylayan... I am simply distraught. Just when I thought we could finally dare to dream, thieves unexpectedly came in the night to seize that away and even stopped to slap me in the face for even thinking of the prospect.

If you ask me now whether I am still my same patriotic self, I'd say I'm not so proud anymore. No, actually, I'm not proud at all. I am beyond ashamed and mortified to be a Filipino. This country is utterly God-forsaken and irrevocably hopeless.

O Pilipinas, kay hirap mong mahalin.

[aaaaabbylieve]

Give this playlist a listen: Tatak Pinoy

Pov: you're a hopeless romantic

[psynoidal]

Tatak Pinoy Horror Stories

ni Gem Vecino ebook available in my ko-fi shop: https://bit.ly/tatakPH

Pitong kuwento nang katatakutan na tiyak su-suwak sa inyong panlasag Pinoy! Isang koleksyon ng mga kuwento na magpapakilabot sa inyong kalamnan. Ang Birhen ng Sta. Lucia - Ang birheng malinis, may itinatagong dungis.

Pinakamamahal - Handa ka na bang ialay ang iyong pinakamamahal para sa kayamanang pinaka minimithi?

Bulok - Hindi kayang pagtakpan ng anu mang kagandahan ang bulok na kalooban.

Hopia Ube - Huwag naisin ang hindi iyo. Baka kung ano ang mapala mo.

Tiyanak - Wala nang mas lulupit pa sa parusa ng sariling kunsensya.

Tao po? - Matagal ka na niya’ng hinihintay. Pagbubuksan mo ba siya ng pintuan?

Canopy Bed - Mapuno nawa ng magagandang panaginip ang inyong mga gabi.

also available in #Wattpad: https://www.wattpad.com/story/357244878-tatak-pinoy-horror-stories

[emmylalaaa]

“Bayad po!”

Sa maalinsangan, maingay at mausok na daanan sila makikita, minamaneho ang madisenyo at tatak-Pinoy nang mga dyip. Sa loob ng kanilang dyip ay makikita mo ang karatulang nagsasabi, “Barya lang po sa umaga!” Tagaktak man ang pawis at nahihirapan man sila ay makikita mo pa rin ang ngiti sa kanilang mga labi. Ngunit ang lahat ng iyan ay sa alaala na lang masasariwa.

Simula kasi nang nagka-pandemya ay bibihira na lang makikita sa mga malalawak na kalsada ang mga dyip. Ito ay maaaring sanhi ng dalawang bagay: dahil sa pandemya o ‘di kaya’y dulot ng jeepney modernization program ng pamahalaan. Ngunit, nasaan na nga kaya ang noo’y hari ng kalsada?

Sa kyuryosidad ay napadpad ako sa isang garahe at nakilala ko ang dalawang dekada nang dyipni drayber na si Mang Bong, hindi niya tunay na pangalan. Aniya, mag-dadalawang taon na raw siyang hindi nakaka-pasada, bagay na kating-kati na siyang gawin.

Kinamusta ko si Mang Bong sa kalagayan nilang mga drayber ng dyip. Ayon sa kaniya, sa halip daw na ang kakarampot na kikitain nila sa maghapong pasada ay mapupunta pa sa mga bayarin sa pag-aayos ng papeles na dulot ng jeepney modernization program ng pamahalaan o di kaya’y mapupunta sa meyntenans ng dyip o ‘di naman kaya’y mapupunta sa bawndari at pampa-gasolina.

Ayon pa sa kaniya, makalipas ang halos dalawang taon nang pandemyang dulot ng Covid-19 ay patuloy pa ring dumadaing ang mga dyipni drayber. Doble-doble pala kasi ang kinakaharap nilang suliranin hanggang ngayon—ang kinakaharap nilang jeepney modernization program, ang pandemya mismo, at ang patuloy na pagtaas ng presyo ng diesel at gasolina.

Tila biglaang U-Turn daw ang nangyari sa kaniya: mula sa pagiging drayber ay bumalik siya sa kaniyang unang kinahiligan—ang pagme-mekaniko. Noong una raw ay nagdadalawang isip pa siyang tanggapin ang alok sa kaniya ng kaibigan na ayusin ang dyip nito. Ngunit dahil wala naman siyang ibang pagkukunan ng pera para buhayin ang pamilya, tinanggap niya rin ito kalaunan.

Wala naman daw siyang natanggap ni singkong duling mula sa ayudang mula sa gobyerno. Mabuti na lang daw at may trabaho ang kaniyang panganay na anak dahil nakakaraos naman sila kahit papaano ngayong pandemya.

“Nahihiya na nga ako sa panganay ko eh… Ako yung padre de pamilya pero kung hindi dahil sa kaniya, wala kaming kakainin sa buong panahon ng pandemyang ito,” sabi ng 50-anyos na drayber.

Napaisip ako, bakit kaya hindi na lang siya bumiyahe ulit? Nagulat ako sa naging sagot niya.

“Bakit pa? Eh lugi pa ako kung bi-biyahe… Sa mahal ng gasolina ngayon, tapos siyempre yung maintenance mo pa sa dyip— ‘pag nakalbo yung gulong, gano’n. Tapos magkano lang ang kikitain ko, eh ang onti ng pasahero. Lugi lang ako do’n.”

Bago man sa kaniya na marinig ang salitang “Bayad po” na hindi nagmula sa isang pasahero ay malugod niya pa rin itong tinatanggap. Dahil ang bayad na kinikita mula sa pag-memekaniko ay malaking tulong na raw sa kanilang pamilya. Masuwerte pa nga raw siya dahil hindi pa siya umaabot sa punto na kailangan nang mamalimos sa kalsada gaya ng ibang tsuper ng dyip.

Isa lang si Mang Bong sa mahigit daang-libong dyipni drayber na hindi makabyahe nang maayos dahil sa mga kalokohang pinaggagagawa ng gobyerno. Aniya, tunay na pasakit daw ang gawa ng gobyerno sa kanilang mga mamamayan, dahil sa halip daw na tulungan sila nito ay lalo silang pinapahirapan.