#Tara Ochs

[emotionalhardcore]

i'd like to remind all swedish emos that i have booked two shows in the beginning of february...

this one in malmö

and this one in gothenburg

i play in two of the bands both days... its gonna be fun...

aside from those shows, this beautiful one is going down in march

VI SOM ÄLSKADE VARANDRA SÅ MYCKET!!! its gonna be great, me and some friends are doing a roadtrip just for the show...

HOPE TO SEE YALL

[heavenangelblog]

as promised, according to the past post, movie list:

my favorite action movies:

Straż nocna and Straż dzienna

Skyscraper

Die hard

two old Hellboys

Ice road

Monster hunter

Priest

Unleashed

The darkest hour

Maze runner

Kick ass (only the first one actually and it's my guilty pleasure, don't judge me)

Valerian

Duel 1971

Watchmen and bunch of Marvel movies

Rollerball

Hunger games

Returner

Independence day (sentiment)

Ghostbusters

Tim Burton's Batman

Demolition man

Red

Wild wild west

Tank girl

old Twister (new one is a disgrace)

Free guy

Charlie's angels

Operation dumbo drop

Arsene Lupin

The silent hour

Jurassic park/world

Uncharted

Indiana Jones

The rocketeer

Robin Hood 2018 (it's a secret why)

Salt

Mad Max

Speed

Blue thunder

old Judge Dredd

Equilibrium

The fugitive

The purge?

biography or document:

Napoleon (even tho it was disturbing, it's worth watching for few scenes)

Extremely wicked, shockingly evil and vile

Iris

Frida

Marina Abramovic

Sayat nova

Grey gardens

Dangerous minds

Bright Lights: Starring Carrie Fisher and Debbie Reynolds

Purple rain

Girl interrupted

The Ron Clark story

Advanced style

Queen: days of our lives

Królik po berlińsku

Cleveland abduction

comedies:

Addams Family

Elvira

What we do in the shadows

Buster Keaton movies

3 men and a baby/little lady

My big fat greek wedding (last one wasn't the best tbh)

Les nouvelles aventures d'Aladin

The first wives club

Freaky friday

Mean girls

Maverick

Galaxy quest

Ciacho (sorry not sorry)

Sydney White

Sahara

*wondering what it all means about me, probably nothing good but paints a pretty good picture of my humor

dramas:

The last legion

Marrowbone

Alice, darling

Klass

Shutter island

Judex 1963

Secretary

Cloud Atlas

A patch of blue

Truman show

Times square

The monuments men

The fall 2006

Robinson Crusoe 2003 (the french version)

Renaissance man

Race the sun

Frantic

Eternal sunshine of the spotless mind

Breakfast club

Hello my name is Doris

Little miss sunshine

En Duva satt på en gren och funderade på tillvaron

The beniker gang (if someone has a link where I can watch it - I beg you)

Click

To Wong Foo, Thanks for Everything, Julie Newmar

Under the Tuscan sun

Flight of the phoenix

Christmas movies:

Santa and Pete

It's a wonderful life

Grinch

Elf

fantasy movies:

Hobbit and LOTR (including animated one)

Krull

The watchers

Red riding hood 2011

Dungeons and dragons

Gods of Egypt

Kate & Leopold

Paradise Hills

The princess bride

Warcraft

Fire and ice

The scorpion king and all Mummies

League of extraordinary gentlemen

The shadow 1994

Night at the museum

The 10th kingdom

surreal movies:

Blood tea and red strings

Meshes of the afternoon

Paprika

Destiny to order (also looking for a link)

This is me... now

The cell

Twin peaks: firewalk with me

romantic movies:

Red white and royal blue

Penelope

On - drakon

Stranger than fiction

A lot like love

Ode to joy

My policeman (but it's complicated)

Byoo-tee In-sai-deu

Five feet apart

Me before you

My monster

horrors and thrillers:

A quiet place

Bird box

Priest

Van Helsing

Last night in Soho

The lost boys

The village 2004

sci fi:

Star wars

John Carter

Atlas

Mortal engines

favorite shows:

High potential

From

Grotesquerie

Fallout

Heartstopper

Gen V

The crowded room

Into the night

Czterej pancerni i pies

Don Matteo

Call the midwife

first series of Stranger things and Orphan black

Buffy

My mad fat diary

Poirot

OITNB (but not to the very end)

TBBT

The Simpsons

United states of Tara

AHS Freak show

few episodes of Black mirror

The last of us

LOTR (mixed feelings about it)

[weirdthoughtsandideas]

Write something in swedish

HÄR ÄR SAGAN OM VÅR VÅN PIGGLEY IRLAND ÄR DEN VÄRLD HAN ÄLSKAR SÅ

KLARAR HAN SIG MED TUR ELLER ÄR HAN SKICKLIG BARA HAN VET HUR DET HÄR SKA GÅ

PIGGLEY FERNIE MOLLY OCH DANNAN MISSAR ALDRIG CHANSEN ATT HA DET SKOJ

I TARA OCH RALOO MASSOR AV SPÄNNING OCH LEK OCH STOJ

BARNENS NYFIKNA PLAN ÄR LUDDIG SANSEN OCH EFTERTANKEN FLYR

GRÄNSEN MELLAN VILD OCH GALEN ÄR SUDDIG HÄR ÄR PIGGLEY WINKS ÄVENTYR

NÄR KINDEN ROSAR UPP OCH ÖGONEN GLITTRAR VET VI HAN HAR FÅTT EN NY IDÉ

LÄPPAR RYCKER HÖR HUR HAN FNITTRAR GILLAR DU ATT BUSA SÅ HÄNG DÅ MED

PIGGLEY FERNIE MOLLY OCH DANNAN MISSAR ALDRIG CHANSEN ATT HA DET SKOJ

I TARA OCH RALOO MASSOR AV SPÄNNING OCH LEK OCH STOJ

GÅ TILL SÄNGS FÖR ATT VAKNA TIDIGT OCH HAMNA GENAST I NÅTT BESTYR

ATT SKILJA PÅ EN VILD OCH GALEN ÄR KNIVIGT

HÄR ÄR PIGGLEY WINKS ÄVENTYR

[idagnyheter]

Tara Moshizi: Ronny och Ragges comeback kan bli plågsamt

Nyligen berättade medieprofilerna Peter Settman och Fredde Granberg att deras gamla duo Ronny och Ragge håller på att återuppstå. I sommar ska de ut på turné i Sverige och framföra låtarna som gjorde dem till superkändisar i början av 90-talet. 12-åringen i mig var glad när jag läste den. Ronny och Ragge var de absolut roligaste någonsin! De två bondlurarna på tv personifierade allt man absolut…

[fortunetellersdilettante]

mamma obe upades genna vinashate pameniumi mav matam bar denna, mav matam bar denna mamma obe upades genna vinashate pameniumi mav matam bar denna, mav matam bar denna ooh, mate you nathuv jevet venna salasvala thianne. eth mate kavadavat therenna na, kavadavat therenna na. ooh mamma ipaduna you nathuv jevet venna. eth mate kavadavat therenna na, kavadavat therenna na mamma ad matam riddanava. mate tamat danenavad kiala balann mamma vedanava cerehi avadana yeomu karamy ekem dea sabev igicatuvak sidurak kaulu sali parani hurupurudu dashta kirim a saram maranna balann eth mate hammadem mathakai mamma mockacd vella thianne mage souruma mithura mamma danna hamom yanava. avane ddt whaaat a hamadiace ganne puluvan. mage kunu adhiraj yey mamma you pahat karannam mamma whaaat ridvannam mamma may katu outunna pala sitimy mage borukar putuva ude bigunu sitivili valin pirunu mate aluthvadia karanna bah kale pallam valet yatin hallim aturudahan vey you ven kennek mamma thavam methan innava. mamma mockacd vella thianne mage souruma mithura mamma danna hamom yanava. avane ddt whaaat a hamadiace ganne puluvan. mage kunu adhiraj yey mamma you pahat karannam mamma you hadennam

Ua haapa'o vau i ta oe a'oraa e ua haere mai au i te A vaiiho ia'u i roto ia'u iho, a vaiiho ia'u i roto ia'u iho Ua haapa'o vau i ta oe a'oraa e ua haere mai au i te A vaiiho ia'u i roto ia'u iho, a vaiiho ia'u i roto ia'u iho Auê au i te ora e aita oe Tera râ, eita roa'tu vau e maramarama, eita roa'tu vau e maramarama Auê to'u fanau-raa-hia e aita oe Tera râ, eita roa'tu vau e maramarama, eita roa'tu vau e taa e, te haamauiui nei au ia'u iho i teie mahana No te hi'o e, te vai noa ra anei to'u mana'o Te faatumu nei au i ni'a i te mauiui Te mea hoê roa e vai mau ra Ua riro te nira ei apoo Te tara tahito A tamata i te haapohe roa i te reira Tera râ, te haamana'o nei au i te mau mea atoa Eaha ta'u i riro mai To'u hoa here roa a'e Te mau taata atoa ta'u i matau, e haere ê atu ratou I te hopea E e nehenehe ta outou e farii i te taato'araa o te reira To'u mana'o papû e tuu vau ia oe i raro e haamauiui au ia oe Te oomo nei au i teie hei raau taratara I ni'a i te parahiraa o to'u taata haavare Ua î i te mau mana'o i parari Eita ta'u e nehenehe e tâtâî I raro a'e i te mau tafetafeta o te tau E ore roa te mau mana'o E taata ê outou Tei ô nei noa â vau Eaha ta'u i riro mai To'u hoa here roa a'e Te mau taata atoa ta'u i matau, e haere ê atu ratou I te hopea E e nehenehe ta outou e farii i te taato'araa o te reira To'u mana'o papû e tuu vau ia oe i raro e hamani au ia oe

Jag följde ditt råd och kom i fördärvet Lämna mig åt mig själv, lämna mig åt mig själv Jag följde ditt råd och kom i fördärvet Lämna mig åt mig själv, lämna mig åt mig själv Åh, jag är gjord för att leva utan dig Men jag kommer aldrig att förstå, aldrig förstå Åh, jag föddes för att leva utan dig Men jag kommer aldrig att förstå, aldrig förståJag sårade mig själv idag För att se om jag fortfarande känner mig Jag fokuserar på smärtan Det enda som är verkligt Nålen river upp ett hål Det gamla välbekanta sticket Försök att döda bort allt Men jag minns allt Vad har jag blivit? Min sötaste vän Alla jag känner försvinner Till slut Och du kan få allt Mitt imperium av smuts Jag kommer att svika dig Jag kommer att göra dig ont Jag bär denna krona av törnen På min l��gnares stol Full av trasiga tankar Jag kan inte reparera Under tidens fläckar Känslorna försvinner Du är någon annan Jag är fortfarande här Vad har jag blivit? Min sötaste vän Alla jag känner försvinner Till slut Och du kan få allt Mitt imperium av smuts Jag kommer att svika dig Jag ska göra dig

Jag följde ditt råd och kom i fördärvet Lämna mig åt mig själv, lämna mig åt mig själv Jag följde ditt råd och kom i fördärvet Lämna mig åt mig själv, lämna mig åt mig själv Åh, jag är gjord för att leva utan dig Men jag kommer aldrig att förstå, aldrig förstå Åh, jag föddes för att leva utan dig Men jag kommer aldrig att förstå, aldrig förståJag sårade mig själv idag För att se om jag fortfarande känner mig Jag fokuserar på smärtan Det enda som är verkligt Nålen river upp ett hål Det gamla välbekanta sticket Försök att döda bort allt Men jag minns allt Vad har jag blivit? Min sötaste vän Alla jag känner försvinner Till slut Och du kan få allt Mitt imperium av smuts Jag kommer att svika dig Jag kommer att göra dig ont Jag bär denna krona av törnen På min lögnares stol Full av trasiga tankar Jag kan inte reparera Under tidens fläckar Känslorna försvinner Du är någon annan Jag är fortfarande här Vad har jag blivit? Min sötaste vän Alla jag känner försvinner Till slut Och du kan få allt Mitt imperium av smuts Jag kommer att svika dig Jag ska göra dig

Nilichukua ushauri wako na nikaja kuharibu Niache mwenyewe, niache mwenyewe Nilichukua ushauri wako na nikaja kuharibu Niache mwenyewe, niache mwenyewe Nimeumbwa kuishi bila wewe Sijakuelewa kamwe, sijakuelewa Nilizaliwa bila wewe Sijaelewa kamwe, sijaelewa leo Ngoja nione kama bado najisikia Naona maumivu ya kichwa Kitu pekee ambacho ni cha kweli Machozi ya sindano ni shimo Uchungu wa zamani wa kawaida Jaribu ku kill it all Nakumbuka kila kitu Nimekuwa nini My inayopendelewa friend Kila mtu ninayemjua ataondoka Mwishoni mwa Na unaweza kuwa na yote Ufalme wangu wa uchafu Nitakuangusha Nitakufanya uwe na maumivu Ninavaa taji hili la miiba Juu ya kiti cha mwongo wangu Kamili ya mawazo yaliyovunjika Siwezi kukarabati Chini ya madoa ya wakati Hisia zinapotea Wewe ni mtu mwingine Bado niko sahihi hapa Nimekuwa nini My inayopendelewa friend Kila mtu ninayemjua ataondoka Mwishoni mwa Na unaweza kuwa na yote Ufalme wangu wa uchafu Nitakuangusha Nitakufanya wewe

Waan kaa taliyey oo waxaan u imid burburin Iga taga, iskaga taga, iskaga taga Waan kaa taliyey oo waxaan u imid burburin Iga taga, iskaga taga, iskaga taga Oh waxaa la iga dhigay in aan ku noolaado adiga la'aantiis Laakin anigu waligey fahmi maayo, waligay ma fahmin Oh waan u dhashay inaan ku noolaado adiga la'aanteed Laakin anigu weligay ma fahmi doono, waligey ma fahmiwaa waxaan dhaawacay nafteyda maanta Si aan u arko haddii aan weli dareemayo Waxaan diiradda saaraa xanuunka Waxa kaliya ee dhabta ah Irbaddu waxa ay jeermisay godad The old familiar sting Isku day inaad iska dishaan dhamaantiis laakin waxkasta waan xasuustaa Maxaan ku noqday Saaxiibkaygii macaanaa Qof kasta oo aan ogahay wuu iska tagaa Aakhirkiina Oo aad lahaan lahayd oo dhan My boqortooyada wasakhda Waan ku sii dayn doonaa Waan ku dhaawacayaa Waxaan xirtaa taajkan qodxanta ah Kursigii Beenaalayaashaydii Waxaa ka buuxa fikirrada jaban Ma dayactiri karo Hoosta wasakhda waqtiga Dareenka wuu baaba'aa Waxaad tahay qof kale Waxaan weli joogo halkan Maxaan ku noqday Saaxiibkaygii macaanaa Qof kasta oo aan ogahay wuu iska tagaa Aakhirkiina Oo aad lahaan lahayd oo dhan My boqortooyada wasakhda Waan ku sii dayn doonaa Waan ku sameeyn doonaa

Upošteval sem tvoj nasvet in prišel v uničenje Pusti me samemu sebi, pusti me samemu sebi Upošteval sem tvoj nasvet in prišel v uničenje Pusti me samemu sebi, pusti me samemu sebi Oh, ustvarjen sem, da živim brez tebe Ampak nikoli ne bom razumel, nikoli ne bom razumel Oh, rodil sem se, da bi živel brez tebe Ampak nikoli ne bom razumel, nikoli ne bom razumelDanes sem se poškodoval Da vidim, ali se še vedno počutim Osredotočim se na bolečino Edina stvar, ki je resnična Igla raztrga luknjo Staro znano želo Poskusite vse ubiti Ampak spomnim se vsega Kaj sem postal Moj najslajši prijatelj Vsi, ki jih poznam, odidejo Na koncu In lahko bi imeli vse Moj imperij umazanije Pustil te bom na cedilu Bolel te bom Nosim to trnovo krono Na mojem lažnivnem stolu Poln zlomljenih misli Ne morem popraviti Pod madeži časa Občutki izginejo Ti si nekdo drug Še vedno sem tukaj Kaj sem postal Moj najslajši prijatelj Vsi, ki jih poznam, odidejo Na koncu In lahko bi imeli vse Moj imperij umazanije Pustil te bom na cedilu Naredil te bom

Prijal som tvoju radu a prišiel som do záhuby Nechaj ma samého, nechaj ma samého Prijal som tvoju radu a prišiel som do záhuby Nechaj ma samého, nechaj ma samého Oh, bol som stvorený žiť bez teba Ale nikdy to nepochopím, nikdy nepochopím Oh, narodil som sa, aby som žil bez teba Ale nikdy to nepochopím, nikdy nepochopímDnes som si ublížil Aby som zistil, či sa stále cítim Sústredím sa na bolesť Jediná vec, ktorá je skutočná Ihla vytrhne dieru Starý známy bodnutie Skúste to všetko zabiť Ale pamätám si všetko Čím som sa stal Môj najmilší priateľ Každý, koho poznám, odchádza Na záver A mohli by ste mať všetko Moja ríša špiny Sklamem ťa Ublížim ti Nosím túto tŕňovú korunu Na mojej klamárskej stoličke Plný zlomených myšlienok Nemôžem opraviť Pod škvrnami času Pocity zmiznú Ste niekto iný Stále som tu Čím som sa stal Môj najmilší priateľ Každý, koho poznám, odchádza Na záver A mohli by ste mať všetko Moja ríša špiny Sklamem ťa Urobím ťa

[cawamedia]

Sommarglädje med Opera musik

Tara & Arne Olofsson samlade ihop ett trevligt gäng vänner för en skön söndagfest med Operamusik framförd av Jacques Radinson. Härlig sommarmat med mängder av Franskt bubbel, som avslutades med två sommartårtor och kaffe. Sedan blev det en lååång Star limo färd runt Stockholm denna afton. Se Cawa Media’s bilder ifrån kalaset…

[whatsnextmovies]

Lizzie

September 14, 2018

[miladysims]

[PIC 4] Jen: Wynajął Pan cały dom? Mr B: Na Sulani nie ma typowych hoteli. Mieszkańcy wyspy bardzo dbają o zachowanie jej naturalnego wyglądu. [PIC 5] X: Sypialnie są na górze. Chcą je teraz Państwo zobaczyć? James: Tak. [PIC 7] Jen: Och, tu jest taras! [PIC 8] Jen: Jaki piękny widok! Proszę podejść! [PIC 9] Jen: Tu jest jak w raju! Mr B: Czyli ta sypialnia będzie Pani.

[eleonoregustafsson]

Böcker jag läst 2016-2019

På den här bloggen har jag varje år lagt ut en lista på alla böcker jag läst ut från pärm till pärm under året som gått. Men 2016 blev det inte av, inte heller 2017 eller 2018. Framförallt för att listan inte kändes representativ. Under dessa år har olika jobbprojekt gjort att jag behövt ägna mig åt research där jag tvingats läsa utvalda delar i olika böcker istället för enskild bok i sin helhet. Under 2016-2017 läste jag t.ex. mycket om anabaptismen, men det är inget som märks i listan. Men nu har jag ändå bestämt mig för att lägga ut den. Kolla gärna in taggen #aureliaguläser på Instagram, där lägger jag ibland ut boktips och små recensioner (och där syns även de böcker jag inte läst från pärm till pärm utan bara utvalda delar). 

2019: 40 böcker

Böcker om Bibeln Sitting at the feet of Rabbi Jesus av Ann Spangler och Lois Tverberg A Life that’s good av Glenn Pemberton (om Ordspråksboken) Phoebe – a Story av Paula Gooder Hebrews av Mary Healy Priscilla av Ben Witherington III The Torah’s Vision of Worship av Samuel E. Balentine Reading Backwards av Richard B Hays

 Kristen ledarskapslitteratur If You Love Me av Matthw The Poor (på arabiska Matta-Al-Miskin) A Pastoral Rule for Today av Burgess, Andrews & Small

 Kristen uppbyggelselitteratur The Arena av Ignatius Brianchaninov How to be a Sinner av Peter Bouteneff 

Teologisk litteratur Paradiset åter av Tomas Einarsson Journyes of the Muslim Nation and the Christian Church av David W Shenk 

Kyrkohistoria The Patient Ferment of the Early Church av Alan Kreider 

Reportageböcker och dylikt Med Guds hjälp av Gabriel Byström Skärmhjärna av Anders Hansen Bön för Tjernobyl av Svetlana Aleksijevitj En piga bland pigor av Esther Blenda Nordström Tidens second hand av Svetlana Aleksijevitj A Time to Die av Nicolas Diat

 Romaner Beckomberga av Sara Stridsberg Bränn alla mina brev av Alex Schulman De kommer drunkna i sina mödrars tårar av Johannes Anyuru Vända hem av Yaa Gyasin Din stund på jorden av Vilhelm Moberg Den svalgula himlen av Kjell Westö Längtans flöde av Alva Dahl Pappaklausulen av Jonas Hassen Khemiri Sveas son av Lena Andersson Arv och miljö av Vigdis Hjort En dag i Ivan Deniosovitjs liv av Alexander Solsjenitsyn Konturer av Rachel Cusk Testamente av Nina Wähä Jag for ner till bror av Karin Smirnoff

 Biografier och självbiografisk litteratur Utan nåd – en rannsakan av Fredrik Virtanen Allt jag fått lära mig av Tara Westover Konsten att feja arabiska av Lina Liman Löparens hjärta av Markus Torgeby Vilket jävla solsken av Fatima Bremer En bokhandlares dagbok av Shaun Bythel

2018: 28 böcker

Romaner Never let me go av Kauzo Ishiguro Min kamp 3 av Karl-Ove Knausgård Mitt liv och ditt av Majgull Axelsson Min kamp 4 av Karl-Ove Knausgård Min kamp 5 av Karl-Ove Knausgård Min kamp 6 av Karl-Ove Knausgård Sågspån och led av Vibecke Olsson Amerikauret av Vibecke Olsson Själasörjaren av Christine Falkenland

 Kristen uppbyggelselitteratur Helig rot av Peter Halldorf (för 3e gången?) Hädanefter blir vägen väglös av Peter Halldorf  (för 4e gången?) Bottenkänning av Fredrik Lignell Through, with and in him av Shane Kapler 

Teologisk litteratur Välkomna varandra av red. Tomas Poletti Lundström 

Böcker om Bibeln Korsets mysterium av Agne Nordlander 

Kyrkohistoria The Forgotten Desert Mothers av Laura Swan Biskop Lewi Pethrus av Joel Halldof

 Självbiografisk litteratur Sorgens gåva är en vidgad blick av Patrik Hagman När livets stramas åt skärps blicken av Sofia Camerin När träden avlövas ser man längre från vårt kök av Tomas Sjödin (för 2a gången) Välkommen in i min garderob av Anton Lundholm Kristunge av Malin Aronsson En shetel i Stockholm av Kenneth Hermele Hur jag lärde mig att förstå världen av Hans Rosling Katolska läror av Gunnel Vallquist Livets ord: mina tio orimliga år som frälst. Del två, Förnyad & befriad av Tomas Arnroth 

2017: 32 böcker

Romaner Ta itu av Kristina Sandberg Den döende detektiven av Leif GW Persson Gilead av Marilyone Robinson De polygotta älskarna av Lina Wolff Tystnaden av Shusaku Endo Utvandrarna av Vilhelm Moberg (för 2a gången) Invandrarna av Vilhelm Moberg (för 2a gången) Nybyggarna av Vilhelm Moberg (för 2a gången) Bricken på Svartvik av Vibecke Olsson Min kamp 1 av Karl-Ove Knausgård Sista brevet till Sverige av Vilhelm Moberg (för 2a gången) Hemma av Marilynne Robinson Min kamp 2 av Karl-Ove Knausgård

 Reportageböcker och facklitteratur Halleluja Brasilien av Kajsa Norell Två systrar av Åsne Seiersdal Rom – en stads historia av Eskil Fagerström

 Självbiografiska böcker och biografier Letters from the Desert av Carlo Carreto Bonhoeffer av Eric Metaxas Det finns annan frukt än apelsiner av Jeanette Wintersson Livets ord: mina tio orimliga år som frälst. Del ett: de första åren av Tomas Arnroth Brev från en klostercell av Hans Gunnar Adén Århundrades kärlekshistoria av Märtha Tikanen

 Ledarskapslitteratur När du leder av Josefin Arenius Ledarens hantverk av Lennarth Hambre

 Kristen uppbyggelselitteratur Klostret av James Martin SJ (egentligen en roman) Kristliga råd och betraktelser av Fénelon Becoming Who You Are av James Martin SJ

 Teologisk litteratur Inte allena av Patrik Hagman & Joel Halldorf Martin Luther – hans liv, lära och influytande 500 år senare av Stephen J Nicholas Att älska sin nästas kyrka som sin egen av Peter Halldorf 

Böcker om Bibeln The Theology of the Letter to the Hebrews av Barnabas Lindars SSF

 2016: 38 böcker

Romaner Torka aldrig tårar utan handskar: Sjukdomen av Jonas Gardell Torka aldrig tårar utan handskar: Döden av Jonas Gardell Levande och döda i Winstord av Håkan Nesser Innan floden tar oss av Helena Thorfin Århundrades kärlekskrig av Ebba Witt-Brattström  Drömmen om Elim av Vibecke Olsson De ensamma av Håkan Nesser Flickvännen av Karolina Ramquist En mörderska bland oss av Hanna Kent Flykten av Jesús Carrasco De oroliga av Linn Ullman Glöm mig av Alex Schulman

 Facklitteratur Kunskapens frukt av Liv Strömquist

Reportageböcker Det heliga berget av William Dalrymple 

Självbiografisk litteratur, biografier, memoarer eller dylikt Brännpunkter av Thomas Merton  Jag sökte Allah och fann Jesus av Nabell Quresh Cigaretten efteråt av Horace Engdahl 96 lampor – om oss som brann och försvann av Jacob Langvik Min pappa Ann-Christine av Ester Roxberg Den sista grisen av Horace Engdahl Älskade terrorist av Anna Svadberg och Jesper Huor Och i Winerwald står träden kvar av Elisabeth Åsbrink Halvvägs av Fredrik Reinfeldt

 Kristen uppbyggelselitteratur Mellan skymning och mörker av Peter Halldorf Den brinnande busken av Lev Gillet Spår av den osynlige av Mikael Hallenius Den helige Ande i den kristnes personliga liv av Kallistos Ware Tron Allena av Bo Giertz (för 2a gången) Gud och intet mer av red. Ulrika Ljungman Contemplating the Trinity av Raniero Cantalamessa Du brinnande kärlekslåga av Peter Halldorf Den som hittar sin plats tar ingen annans av Tomas Sjödin

Kyrkohistoria Following in the Footsteps av Christ av Arnold Snyder Vindarna från väster av Per-Eive Berndtsson A Brief History of Spirituality av Pilip Sheldrake

Teologisk litteratur Som om allt förvandlats – Ekologi, ekonomi och eukaristi av William T Cavanaugh

[alesaucer]

LIZZIE

Baseado numa história real de 1892, este crime sem esclarecimento formal nos tribunais, já foi inspiração para alguns filmes, porém aqui o roteiro e a produção trouxeram a essência mais próxima da realidade para uma época onde a mulher era subjugada e explorada enquanto pessoa e trabalhadora.

Esse é o caso de Lizzie Borden, acusada de assassinar o pai e a madastra a sangue frio no dia 4 de agosto…

[emotionalhardcore]

two posters for two emo shows i am booking! arguably the finest screamo/emo bands in sweden right now? if any of you are near then you should come! first one is in malmö and the second one is in gothenburg. i am playing TWO sets each day hahaha (<= despair)

[crownedcroweprince]

Associations : Och Moks

if she was

a Month: August a Day: Friday a Planet: Uranus an Animal: Weasel a God/goddess: Tara (Green Tara from Vajrayana Buddhism) a piece of Furniture: Mirror a Gemstone: Blue Topaz a Flower: Queen Ann’s Lace a kind of Weather: Early Morning Fog from the sea a Color: Seafoam Green an Emotion: Amusement a Fruit: Orange a Sound: Bells and cymbals an Element: Water a Place: The ocean a Mythological creature: Some kind of fae from Tir Na Nog. a Taste: Mint and bluebluerries a Scent: Sea salt an Object: A telescope a Body part: Feet a pair of Shoes: Sandals 

Thank you for the tag @actualkomodo!

I think I remember this one going around a while back as well so I’ll tag @deviouslynezha, @song-of-glass, @tevi-revioli, and anyone else who so wishes to do this! :D

[whitewaterpaper]

Sharknado 4: The 4th Awakens (2016) [US]

¡Oi! Spoilers, stavfel och alternativa fakta kan förekomma rakt föröver!

Asylums "Sharknado"-filmer är kanske så nära en storskalig blockbuster-franchise man kan komma på en liten budget. En hel del välbekanta namn och ansikten och Hasselhoff får rentutav sällskap av de gamla vapendragarna Gena Lee Nolin och Alexandra Paul här från Baywatch). Har man sett någon av de tidigare filmerna så vet man vilken soppa av humor, kuliga homage, knäppa plottwists och skruvade nyhetsinslag vi kommer serveras. Plus att man nu får reda på hur det gick i twitter-omröstningen: #AprilLives/#AprilDies.

En av de stora styrkorna med de här filmerna är ju att skådespelarna i första hand gör en actionfilm (och att humorn kommer lite av sig själv) och så även här. Trots att Tara Reid figurerar på postern (som är klart Star Wars-inspirerad) så håller man lite på April innan hon får göra "comeback" i serien och låtsas ett tag som om hon faktiskt dog. Och av någon anledning ligger det helt rätt i filmen att April går till att bli franchisens Bionic Woman (jag menar -- man leker ju med många andra stora franchiser), Bionic Woman med en blå lightsaber och iaf jag uppskattar att man inte gjort henne odödlig. Jag var orolig att när det började med en sandstorm att det här skulle ge mig obehagliga vibbar till Sand Sharks men egentligen är det bara att koppla från hjärnan och hänga med.

Hur stor har den här serien blivit? Så stor att Weta Digital tydligen var nära att skriva kontrakt för special effekterna (men fick säga ifrån då det skulle ha fördröjd Apornas Planet-filmen man jobbade på). Cgi:n i den här filmen är långt i från perfekt, och här och där finns det en platthet visuellt som nästan känns lite medveten: som om man inte vill att filmen skall springa för långt från sin ursprungliga form.

Säga vad man vill om Asylum och Sharknado -- men de vet hur man svänger ihop uppföljare. Det är en konst att nå en 4e film och lyckats förnya, bygga vidare och behålla utan att konceptet blir för urvattnat. Kanske är det därför det är homagen till klassiska filmer och tv-serier tillhör de bästa. Jag menar: Alexandra Paul och Gena Lee Nolin springandes i slow-motion? Det är ju en klassiker 😉.

PS. Jag räknade nyss efter och mitt kompendium (som sträcker sig från 2005) innehåller nu 2034st omdömen. :D och nummer 2000 tituleras: “Trolls (2016) [OP] [07.06.2018]”. Inklämd mellan Stjärnornas Krig och Wonder Woman. :p

[idagnyheter]

Tara Moshizi: Skrev om second hand – kallades okunnig

Förra veckan skrev jag en krönika om köpfrenzyn som andrahandsmarknaden orsakar, och hållbarhetsinfluenser som driver den. Att köpa begagnat är ofta en ursäkt för att fortsätta överkonsumera och second hand-profilerna riskerar att bli klädbranschens nyttiga idioter med sitt bländande fokus på shopping och yta, löd budskapet. Jag tryckte på publicera-knappen och väntade… ja, en handfull…

[tumeble]

Lampa wisząca Quado

Oświetlenie > Lampy wiszące Och, to wyjątkowo kształtne lampy! – można by wykrzyknąć na ich widok. Mamy tu przecież koła i trójkąty, kwadraty czy prostokąty, cały podręcznik do geometrii. Seria płaskich lamp Quado o różnych kształtach zdobywa serca prostotą. Ot, goła żarówka, kabel i szkielet figury, a przy tym wiele frajdy, światła i dobrego designu. Lampa – źródło prywatnego światła, nie ma jak to designerska lampa mistrzyni atmosfery, rozwiązanie najjaśniejsze z możliwych. Mamy w zanadrzu wiele sposobów na rozświetlenie twojego wnętrza: designerskie lampy wiszące, poprzez lampy podłogowe, kinkiety, plafony i designerskie lampy stołowe. Dostępne w różnym stylu, jak lampy industrialne czy lampy drewniane. Lampy. Jaśniej się nie da. Cena 395.00 PLN sklep internetowy tu-meble.pl. Meble. Meble pokojowe: witryny. Salon: sofy. Sypialnia: stelaże. Przedpokój: ławki. Kuchnia i jadalnia: meble kuchenne. Taras i ogród: krzesła ogrodowe. Akcesoria: oświetlenie. Hotel i bar: barki. Krzesła i fotele: krzesła rehabilitacyjne. Krzesła i fotele: akcesoria do foteli. Dziecko. Pufy: otwierane. Łóżka: pojedyncze. Krzesła dziecięce. Krzesełka. Biurka. Stoliki. Regały. Pojemniki do przechowywania. Biuro. Fotele i krzesła biurowe: krzesła obrotowe. Biurka: stoliki pod laptopy. Kontenerki. Regały. Szafy. Stoły konferencyjne. Stacje dokujące. Meble-Stelmach: skrzynie. Firma Handlowa "ERGO" Marzena Stelmach ul. Antoniego "Orkisza" Radzika 8 23-400 Biłgoraj tel. 698 444 928

[virginia92]

Asperger-Człowiek   - rozdział dwudziesty trzeci

[...]w życiu każdego człowieka przychodzi taki moment, gdy otwiera się nad nim okno. Gdy staje wobec czegoś wielkiego. To okno później zawsze się zamyka. I albo wykorzysta się tę chwilę, albo nie.*

Lato w tym roku było upalne i parne. Burze odwiedzały Anglię częściej niż deszcz, co było zaskoczeniem dla wszystkich mieszkańców wyspy. Poranki rozpoczynały się wcześniej niż było to konieczne, a słońce wdzierało się przez otwarte okna, budząc śpiących domowników. Noce były gorące, a powietrze ciężkie, lipiec nie przyniósł wyczekiwanej ulgi, więc jedyna nadzieja pozostała w sierpniu, na który trzeba było jeszcze poczekać.

Louis był zaskoczony, gdy pewnego dnia na wyświetlaczu swojego telefonu zauważył numer mamy. Nie oczekiwał, że to ona pierwsza wyciągnie w jego stronę dłoń, ale miło się zaskoczył. Jednak jego mama nie byłaby sobą, gdyby nie  zarzuciła go czymś dużo cięższym. Nie pytając o zgodę, zwyczajnie oznajmiła mu, że ma zamiar go w końcu odwiedzić i chce tylko ustalić jakiś dogodny termin. Nie miał nic przeciwko, tęsknił za swoją rodziną nawet jeśli mama ostatnio zawiodła go tak bardzo. Z chęcią zobaczyłby wszystkie najważniejsze osoby w swoim życiu, razem, w tym miłym otoczeniu. Był przekonany, że Anne i jego mama od razu przypadłyby sobie do gustu. To byłaby miła wizyta. Musiał tylko porozmawiać z mamą Harry’ego, która od jakiegoś czasu dziwnie na niego patrzyła i wyglądała jakby chciała z nim o czymś porozmawiać, ale nie miała na to odwagi.

- Anne – zagadnął kobietę, gdy ta ubrana w letnią sukienkę z sekatorem w ręce wychodziła do ogrodu – mam do ciebie sprawę.

- Nie Louis, od razu mówię, że nie kupimy basenu do ogrodu, możesz przekazać mojej córce, że ma chore pomysły i że jeśli chce basen to musi wybudować sobie dom razem z tym swoim Darrenem i wtedy proszę bardzo może mieć nawet basen.

- Co? – skrzywił się nie wiedząc o czym mową – nie chciałem rozmawiać o Gemmie.

- Och, dzięki Bogu – kobieta wyszła z domu, zostawiając otwarte drzwi prowadzące na taras i ogród – mam już dość wysłuchiwania o tym jakie mamy upalne lato w tym roku i jak bardzo przydałby się nam basen – to o czym chciałeś w takim razie porozmawiać jeśli nie o szalonych pomysłach mojej córki?

- Dzwoniła moja mama i wspomniała, że chciałaby tutaj przyjechać, wiesz odwiedzić mnie, dlatego chciałem zapytać, czy nie miałabyś nic przeciwko.

- Dlaczego miałabym mieć coś przeciwko? Louis naprawdę myślałam, że w końcu do ciebie dotarło, że traktujemy cię jak członka rodziny – Anne przewróciła oczami, uśmiechając się do niego czule – oczywiście, że twoja mama może przyjechać, będę bardziej niż szczęśliwa mogąc w końcu poznać twoich bliskich.

- Poważnie? To nie będzie kłopot?

- Żaden i przestań się tak stresować Louis. Oddzwoń do mamy i powiedz jej, że jest u nas mile widziana i niech wpada, kiedy tylko chce.

- Dzięki, naprawdę to doceniam Anne – nie powstrzymał się i podszedł do kobiety przytulając ją mocno – dziękuję.

- Dobrze już dobrze – brunetka oddała uścisk, ale odsunęła go po chwili – a teraz nie powinieneś zająć się czymś pożytecznym?

- Mam wakacje – odparł krótko i od razu na myśl przyszły mu te wakacyjne dni jeszcze z czasów, gdy był nieznośnym dzieciakiem, a jego mama starała się zagnać go do jakiejś pracy. Zawsze jego odpowiedź brzmiała tak jak ta, której teraz udzielił Anne.

- Faktycznie zapomniałam, że mam teraz w domu trójkę małych dzieciaków – kobieta pokręciła tylko głową i zabrała się za podcinanie jakiś krzewów, których Louis nie potrafił nazwać.

- Kochasz nas – zawołał na odchodne, znikając w domu. Nim zamknął drzwi zdążył jeszcze usłyszeć jej głośny śmiech.

Nie myślał, że pójdzie tak łatwo, ale z drugiej strony czego mógł się spodziewać po kimś tak miłym jak Anne. Nie wyobrażał sobie, by kobieta zabroniła mu odwiedzin mamy, to byłoby całkowicie nie w jej stylu. Teraz bardziej zaczynała go stresować sama wizyta rodziny. Wiedział, że jego mama jest przeciwna Harry’emu i mógł mieć tylko nadzieję, że powstrzyma się i nie będzie go otwarcie krytykowała. Zresztą nie potrafił wyobrazić sobie swojej matki, która jest złośliwa i okrutna w stosunku do loczka. Jay taka nie była, to właśnie po niej Louis odziedziczył najlepsze cechy, zawsze mówiono mu, że jest taki jak ona pełen ciepła, współczucia i troski, jego chorobliwa opiekuńczość to już druga strona medalu, którą również zawdzięczał swojej mamie. Wierzył, że mimo wszystko będzie w porządku, jego mama pokocha Harry’ego, a loczek zaakceptuje ją i będzie w stanie przebywać w jej towarzystwie. O nic więcej nie prosił, więc jego prośby nie były chyba wygórowane, a może były?

***

Zayn wszystko sobie przemyślał i już jakiś czas temu wpadł na pewien pomysł. Liam powoli wracał do bycia dawnym sobą i chyba kilka kłótni, które przeszli dało mu do myślenia, ponieważ szatyn wrócił do pracy i ponownie zaczął angażować się w ich życie rodzinne. Oczywiście Mia nie musiała wiedzieć, że jeden z jej ojców prawie każdego dnia przed pójściem spać płacze, ale to niedługo musiało się skończyć. Inaczej ktoś w tej rodzinie zwariuje i to na pewno będzie właśnie on, nikt inny.

Jeszcze raz spojrzał na dokumenty, które trzymał w dłoni i postanowił, że to będzie odpowiedni moment, lepszego nie znajdzie przez długi czas. Byli w domu sami, ponieważ Mia poprosiła o spędzenie czasu z Niallem. To było zaskakujące, ponieważ ich córka odkryła jakąś tajemniczą wieź, która łączyła ją z Horanem, ale dopóki ich przyjaciel nie narzekał na to, że musi spędzać czas z pięciolatką, cóż mieli zamiar korzystać z darmowej niani tak długo jak to będzie możliwe. Wszedł do salonu w którym siedział Liam zajęty jakimiś papierami, które przyniósł z pracy do domu. Odchrząknął i zbierając się na odwagę usiadł naprzeciwko męża, zajmując jeden z foteli ustawionych po przeciwnej stronie.

- Chciałem z tobą o czymś porozmawiać – jak na zawołanie, szatyn przerwał pracę i podniósł swoją głowę znad stosu kartek.

- O czym? – podenerwowanie było widoczne w całej postawie mężczyzny, który kręcił się nerwowo na sofie, unikając ciemnych oczu Zayna, a gdy dostrzegł dokumenty w jego dłoniach zamarł – co to jest? Błagam Zayn, nie mów, że chcesz się rozwieść. Wiem, że między nami nie było teraz dobrze, że zawaliłem i zawiodłem ciebie i naszą córkę, ale proszę cię daj mi jeszcze jedną szansę, naprawię wszystko, obiecuję tylko…

- Liam – brunet przerwał mu zanim ten zapędził się z obietnicami i błaganiami – uspokój się. To nie są papiery rozwodowe, jak w ogóle mogłeś pomyśleć, że chciałbym się z tobą rozwieść? Kocham cię i nigdy nawet przez chwilę nie przeszło mi przez myśl, że moglibyśmy się rozwieść.

- Przepraszam – wyszeptał drżącym głosem szatyn – przepraszam.

- Przestań, możemy już o tym wszystkim zapomnieć? Naprawdę nie chcę wracać pamięcią do tego co było – poprosił i przesiadł się, tak by siedzieć obok męża. Miał już dość tej przestrzeni pomiędzy nimi, która tylko wszystko utrudniała i wystarczająco już namieszała.

- Dobrze, to w takim razie co to za dokumenty? – Liam przetarł mokre policzki, starając doprowadzić się do względnego porządku.

- Wiem, że marzyłeś o drugim dziecku, chciałeś by nasza rodzina powiększyła się i byliśmy tak blisko tego wszystkiego, a później… sam wiesz co się wydarzyło. I pomyślałem, że przecież możemy mieć dziecko Liam, po prostu nie czekajmy na noworodka, który spadnie nam z nieba, nie błagajmy jakiejś kobiety, by oddała nam swoje dziecko – spojrzał na dokumenty, które ściskał mocno w dłoniach – dajmy szczęście jakiemuś dziecku, które gdzieś tam na nas czeka – podsunął mu kartki, mając nadzieję, że za moment nie rozpęta się piekło. – Czy kiedyś kochaliśmy naszą córkę mniej przez to, że nie była z nami od pierwszego dnia narodzin? Ona była nasza Liam, od zawsze była nasza i nic tego nie zmieni.

- Dobrze – szatyn odezwał się niespodziewanie, podnosząc wzrok znad dokumentów.

- Dobrze? – Zaynowi wydawało się, że źle coś usłyszał, bo przecież jego mąż nie mógł zgodzić się od tak, bez słowa protestu.

- Tak, wiem że masz rację Zayn i zgadzam się. To świetny pomysł i to prawda, Mia jest naszą córką, zawsze nią była i będzie, a ja zawaliłem i wiem, że minie dużo czasu nim mi wybaczy. Muszę ją przeprosić i mieć nadzieję, że uda mi się wszystko naprawić.

- Naprawdę zgadzasz się na adopcję Liam? – nie chciał łapać się złudnej nadziei, a później odczuwać tylko zawód.

- Tak, nie brałem tego wcześniej pod uwagę, ale jak zawsze sprowadziłeś mnie na ziemię. Kocham cię Zayn, ciebie i naszą rodzinę. Przepraszam za wszystko – szatyn ze złością przetarł oczy, które ponownie zaczęły łzawić.

- Nie przepraszaj głupku, tylko nie rób nam tego więcej, nie odsuwaj nas – objął go, mocno do siebie przytulając. Wciągnął znajomy zapach swojego męża i wiedział, że teraz wszystko się ułoży, nie mogło być inaczej, ponieważ znowu byli po tej samej stronie, nie walczyli ze sobą, nie byli przeciwnikami, a zgranym zespołem, tak samo jak w ciągu ostatnich lat – i też cię kocham – dodał po chwili milczenia i napawania się znajomym ciepłem drugiego ciała.

- Już myślałem, że tego nie powiesz – parsknął Liam, śmiejąc się cicho, a z jego ramion został zdjęty wielki ciężar, który chciał przygwoździć go do ziemi.

***

Louis leżał na leżaku i wmawiał sobie, że wytrzyma jeszcze pół godziny smażenia się na słońcu, ale musiał z bólem przyznać, że opalanie nie było dla niego. Czuł się wynudzony i zmęczony, marzył tylko o chłodnym prysznicu, zimnym napoju i wylegiwaniu się w swoim pokoju, gdzie promienie słońca nie przedzierały się przez ciemne i grube zasłony. Jęknął niezadowolony, czując jak mocno przykleił się do oparcia leżaka, a przecież był tutaj może niecałą godzinkę. Jego marudzenie najwidoczniej zwróciło uwagę Harry’ego, który usadowiony w cieniu z kubkiem herbaty, czytał jakąś książkę, ale teraz patrzył na niego uważnie.

- Skończyłeś już leżeć bez celu? – zapytał młodszy, wpatrując się w niego nieprzerwanie. Odkąd Harry przełamał strach przed otwartym wgapianiem się w Louisa, teraz korzystał z tego jak mógł i nie krępując się wlepiał w niego swoje zielone tęczówki.

- Opalałem się, wcale nie leżałem bez celu – zaprotestował, ponieważ opalanie się było męczące, stokroć bardziej wolałby chociażby sprzątać, to zmęczyłoby go dużo mniej.

-Nieważne, skończyłeś już się opalać tak? – zapytał Harry, zamykając książkę i dokładając ją na trawę.

- Tak – specjalnie nie zapytał, czy Harry czegoś od niego chce, pozwolił chłopakowi pomęczyć się trochę i w końcu zmusić się do zadania pytania. Wstał i przeciągnął się z westchnięciem.

- W ogóle się nie odzywałeś, kiedy tak leżałeś bez celu i się opalałeś – powiedział loczek, przyglądając mu się z grymasem niezadowolenia na twarzy.

- Prawie tam przysypiałem Hazz, to dlatego – wzruszył ramionami i usiadł obok bruneta, wzdychając z ulgą na uczucie cienia i lekkiego chłodu – nie ignorowałem cię celowo – dodał szybko, widząc kątem oka jak jakaś emocja pojawia się na buzi chłopaka. Chwycił jego kubek i upił łyk, krzywiąc się na ciepłą herbatę – dlaczego nie pijesz czegoś zimnego? – jęknął z niezadowoleniem – mamy jakieś czterdzieści stopni, a ty pijesz gorącą herbatę.

- Mówiłem ci, że nie lubię zimnych napojów, są niedobre i wywołują coś nieprzyjemnego w moim żołądku – wyjaśnił krótko loczek, wpatrując się w swój kubek z którego przed chwilą swobodnie pił szatyn. Nie mógł uwierzyć, że Louis po prostu się napił i oddał mu kubek, co on miał z tym teraz zrobić, pójść i włożyć go do zmywarki, czy może umyć samodzielnie? Nie wiedział czy mężczyzna zrobił to celowo, złośliwie, czy po prostu taki już był. Chciał coś powiedzieć, ale Lou odezwał się pierwszy.

- A właśnie, chciałem ci coś powiedzieć, rozmawiałem z moją mamą i postanowiła wpaść z odwiedzinami. Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko i że się polubicie – uśmiechał się radośnie, ale był zestresowany na samą myśl o tym, że Harry może być zły i nie chcieć poznać jego najbliższych.

- Twoja mama przyjeżdża? – oczy chłopaka powoli otwierały się coraz szerzej.

- To właśnie powiedziałem. Coś nie tak?

- Wszystko w porządku, może sobie przyjeżdżać, jeżeli tylko nie będzie dotykać mojego kubka tak jak ty – podniósł się ze złością i wbiegł do domu, zatrzaskując za sobą drzwi.

Louis wpatrywał się w kubek z którego przed chwilą pił i po chwili gdy dotarło do niego co zrobił, chciał uderzyć się z całej siły w twarz. Czasami naprawdę zapominał z kim ma do czynienia i robił takie głupstwa. Teraz będzie go czekał cały dzień przepraszania i chodzenia za Harrym ze spuszczoną głową. Nie miał pojęcia co ten chłopak z nim zrobił, ale czuł się jak pantoflarz, a co gorsza nawet mu to nie przeszkadzało.

***

Niall robił wszystko byleby na nią nie patrzeć. Rozmawiał z Mią, siedzącą na krześle, które sama sobie przysunęła, by być bliżej, czyścił blat, chociaż ten lśnił czystością, wycierał filiżanki równo ustawione w rzędach. Starał się znaleźć sobie jakieś zajęcie, by nie mieć czasu na rozmowę, spojrzenie i myślenie. Niestety to ostatnie towarzyszyło mu nawet podczas pracy. Odpowiadał Mii i zajmował się jakimiś pozornie ważnymi czynnościami, ale cały czas rozmyślał o Gemmie i o tym, dlaczego siedzi tutaj i patrzy się na niego przez cały czas. Przecież w tym czasie mogła znajdować się wszędzie, robić dużo ekscytujących rzeczy jak na przykład chodzenie na randki z Darrenem czy jak tam miał na imię ten wielkomiejski buc. Westchnął zwracając uwagę Mii, która rysowała jakiś obrazek w skupieniu wytykając język. Przewrócił oczami na uroczą pięciolatkę i wrócił do pracy, ale przerwał mu dziecięcy głos.

- Wujku, myślę, że te talerzyki są już wystarczająco czyste, wycierałeś je już chyba jakieś pięćdziesiąt razy.

- Pięćdziesiąt razy? To chyba naprawdę muszą być już czyste – powiedział poważnie i odłożył ścierkę na bok.

- Czyli nareszcie przestałeś udawać, że sprzątasz i jesteś taaaaki zajęty? – zapytała z nadzieją Mia, przerywając tworzenie rysunku, który był chyba jakąś całkowitą abstrakcją, bo Niall nie potrafił dostrzec tam żadnych postaci ani kształtów.

- Skąd pomysł, że udawałem? Jestem w pracy, więc pracuję – wzruszył ramionami i chciał obrócić się i zająć układaniem pudełek z herbatami, gdy dziewczynka przywołała go ruchem palca wskazującego i kazała się zbliżyć – tak, jakiś sekret?

- Nie, ale nie chcę cię ośmieszyć wujku. Posłuchaj udajesz, że sprzątasz, a prawie cały czas gapisz się na ciocię i o niej myślisz.

- Nie możesz wiedzieć o czym myślę – powiedział obronnie, zaplatając ramiona na piersi.

- Każdy, by to zauważył nawet niewidomy. Myślisz o cioci i gapisz się na nią caaaaaalutki czas. – Teraz nie była już cicho, a mówiła głośno i w dodatku przeciągała ostatnie słowa w ten irytujący sposób.

- Jezu, cicho Mia – przysunął się bliżej niej i zasłonił jej usta dłonią – nie musisz być tak głośno prawda? Możemy sobie rozmawiać szeptem zgoda? – Gdy skinęła głową, odsunął rękę – Szpetem – przypomniał, gdy blondynka otworzyła usta, by coś powiedzieć.

- Wyluzuj wujku, wiem co to dyskrecja – podparła brodę na dłoni i wpatrywała się w Nialla w skupieniu, jakby analizując coś, ale to było dziecko, więc nie mogła niczego analizować, bo nie miała pojęcia o większości spraw prawda? Prawda? – Pewnie zastanawiasz się co ciocia Gemms tutaj robi i dlaczego nie randkuje z tym facetem, którego nie lubimy z zasady.

- Nie można kogoś nie lubić z zasady – starał się być kulturalny i uprzejmy, ale mądrości Mii wyprowadzały go z równowagi.

- Jasne chyba, że mowa o chłopaku Gemmy – wyśpiewała z uśmiechem dziewczynka, najwidoczniej bardzo z siebie zadowolona.

- Dobra, przestań – przerwał, zanim jej śpiewanie przyciągnęłoby do nich Gemms – nie powinnaś tego wszystkiego wiedzieć, masz tylko cholerne pięć lat dzieciaku – może trochę warknął w jej stronę, ale na swoje usprawiedliwienie miał to, że dziewczynka uwielbiała naciskać na niego aż doprowadzała go na skraj psychicznej wytrzymałości. Nie wiedział gdzie się tego nauczyła, ale działało, przynajmniej na niego. Czuł się jak ofiara.

- Jeżeli w grę wchodzą uczucia to wiek się nie liczy, wszyscy czujemy tak samo wujku. Zajęcia z psychologiem w pierwszej klasie, ominąłeś je czy co?

- Nie będę z tobą rozmawiać o uczuciach. Nie skończyłaś jeszcze sześciu lat i nie potrafisz nawet samodzielnie zawiązać sobie sznurowadeł, więc…

- Wypraszam sobie – przerwała mu ze złością – potrafię zawiązać sobie buty już od dawna, ale jeżeli będziesz dla mnie taki niemiły to mam zamiar pójść do cioci Gemmy i wziąć jej stronę w tej całej… w tej całej farsie – wyglądała jak naburmuszone, grymaszące dziecko, ale wypowiadała się jak prawie dorosła osoba i Niall czuł się teraz zbesztany.

Musiał porozmawiać z Zaynem na temat wychowania Mii, bo coś było zdecydowanie nie tak, dzieci powinny być dziećmi, czy coś w tym stylu. Theo na przykład  w życiu nie zabierałby się za jakieś doradzanie, a już na pewno omijałby szerokim łukiem wszelkie rozmowy o uczuciach. Takie powinny być dzieci.

- Lepiej zostań po stronie, którą wybrałaś – zaproponował ugodowo i posłał jej słaby uśmiech – jeśli chcesz mogę ci powiedzieć o czym myślę.

- Tylko mnie nie okłamuj, bo wyczuję to od razu – ostrzegła z zadowolonym uśmiechem – a teraz mów dopóki ciocia nadal się gapi i nie zdecydowała się czy do nas podejść.

- Po prostu – podrapał się po karku czując jak gorąco uderza w jego policzki, które musiały zrobić się czerwone. Czuł się jak ostatni idiota, ale jeśli powiedział a musiał to skończyć – po prostu zastanawiam się, dlaczego Gemma tak na mnie patrzy, dlaczego nie spędza czasu ze swoim chłopakiem. I boję się, że ona chce się pożegnać, bo jaki inny powód byłby tak ważny, by tu przyjść. Czuję, że to coś istotnego, coś jak informacja o wyjeździe, przeprowadzce do Londynu albo ślub. I jestem przerażony na samą myśl, że on ją zabierze i nie będziemy się już widywać. Gemm zasłużyła na kogoś lepszego niż Darren, na kogoś kto będzie ją kochał, szanował jej zdanie, uwielbiał jej rodzinę i przyjaciół, kogoś kto będzie zawsze obok, ze wsparciem, dobrym słowem, kubkiem ulubionej herbaty i filmem, który oglądała już setki razy, ale nadal kocha go tak samo. Zasłużyła na kogoś lepszego, zasłużyła na…

- Na ciebie wujku Ni – Mia wtrąciła się i sprawiła, że zamarł. – Taka jest prawda, ty i ciocia jesteście dla siebie stworzeni, tak jak moi tatusiowie, jak ciocia Anne i wujek Robin, jak Dama i Harry. Takie osoby po prostu rodzą się dla siebie rozumiesz? Tak jak w bajkach, zaczynamy oglądać i od początku wiemy, że na przykład Arielka jest stworzona dla księcia Eryka nawet jeżeli jeszcze się nie spotkali. A później pojawia się Urszula, która udaje piękną, zdolną i kochaną, a wszyscy zdają sobie sprawę, że ona jest tylko tymczasowa, na chwilę, pojawia się, by zniszczyć coś co jest nie do zniszczenia. Rozumiesz wujku? Na koniec zawsze mamy szczęśliwe zakończenie, syrenka staje się człowiekiem i chociaż musi coś stracić to zyskuje coś o wiele piękniejszego i ważniejszego. Ma Eryka i jest szczęśliwa. Nic nie rozumiesz prawda? – Mia westchnęła, widząc zmieszany wyraz twarzy Nialla – Darren jest jak Urszula, jest zły, głupi i irytujący, ale musiał się pojawić, żebyście w końcu zrozumieli, jak ważni dla siebie jesteście i że musicie być razem, bo tylko wtedy będziecie szczęśliwi. Ciocia Gemma to Arielka, a ty to książę Eryk, więc skończycie razem, bo nie ma innej opcji. Dotarło to do ciebie?

- Tak, chyba tak – mruknął, nadal nie wiedząc, czy ta cała sytuacja tylko mu się śni, czy może ma miejsce naprawdę.

- Świetnie, teraz to musi jeszcze dotrzeć do cioci i będziecie mieli swoje szczęśliwe zakończenie. A na weselu nie zapomnijcie mi podziękować podczas przemowy.

- Na jakim weselu?

- Na waszym oczywiście! – wykrzyknęła zadowolona i szczęśliwa, uśmiechając się i zeskakując z krzesła – przestań się smucić wujku, na dziś koniec rozmów. Możesz włączyć radio głośniej? To piosenka, którą bardzo lubię!

Wpatrywał się w dziewczynkę, która tańczyła radośnie po całej sali, wpadając od czasu do czasu na krzesła chichocząc przy tym głośno. Teraz zachowywała się jak pięciolatka, którą w końcu była. Nadal czuł na sobie wzrok Gemmy i ten jeden jedyny raz w ciągu tego dnia odważył się podnieść oczy i utkwić je prosto w dziewczynie. Nie miał pojęcia czy bełkot Mii miał coś wspólnego z prawdą, może jego myśli były prawdziwe i zgodne z rzeczywistością, może właśnie teraz blondynka zastanawiała się jak powiedzieć mu, że wyjeżdża i bierze ślub, ale postanowił odepchnąć to wszystko na bok i zrobił jedną rzecz, która wydawała mu się właściwa, gdy ich oczy spotkały się na kilka sekund. Jego twarz rozjaśnił uśmiech, który dotarł prosto do błękitnych tęczówek i ku jego zaskoczeniu, został odwzajemniony.

***

Anne cieszyła się, że w końcu pozna rodzinę Louisa. Kiedy teraz o tym myślała to wszystko wydawało się jej dziwne, jak ich dzieci mogły znać się tyle lat, a one nie spotkały się nawet raz. Martwiła się jedynie tym, jak to wszystko odbierze Harry. Nie od dziś było wiadomo, że jej syn nie przepada za gośćmi i obcymi ludźmi w domu. Teraz, kiedy wszystko było już uzgodnione, a termin dogadany musiała porozmawiać z nastolatkiem, by oszczędzić mu niepotrzebnych nerwów i stresu. Obserwowała jak chłopak leży na kanapie i głaszcze swojego kota. To był idealny moment na rozmowę, nareszcie Louisa nie było obok.

- Harry – zaczęła, wchodząc do salonu, gdzie jej syn spędzał swój wolny czas – chciałam z tobą porozmawiać.

- Ty też? – jęknął nastolatek – dlaczego wszyscy chcą ciągle rozmawiać?

- Nie wiem, czy wiesz, ale odwiedzi nas rodzina Louisa – powiedziała otwarcie, nie chcąc dłużej ukrywać prawdy.

- Wiem – mruknął chłopak, nie zwracając na nią uwagi.

- Wiesz?

- Tak, Louis powiedział mi to pięć dni temu – chłopak wpatrywał się w kota, który mruczał z zadowoleniem i raczej nie miał zamiaru podnieść się i tym samym pozwolić mu na jakikolwiek ruch.

- Och – Anne nie wiedziała co powiedzieć, była zaskoczona. Nie sądziła, że Louis uprzedzi ją i poinformuje Harry’ego. Tym bardziej, że nie zauważyła jakiejś zmiany w zachowaniu syna. Oczekiwała niezadowolenia, jakiegoś marudzenia przez kilka dni, warczenia na wszystkich, a okazało się, że niczego takiego nie było, Harry zareagował bezproblemowo. – I co o tym sądzisz?  

- O czym? – spojrzenie pełne dezorientacji zostało posłane w jej stronę, gdy postanowiła dopytać o uczucia syna.

- O przyjeździe rodziny Louisa.

- Nie obchodzi mnie to, przecież to nie moja rodzina – powiedział automatycznie, ale po chwili było widać jakieś zawahanie na jego twarzy i okazało się, że loczek ma jeszcze coś do dodania – ale Louis wydaje się szczęśliwy, więc myślę, że… że to może być miłe spotkanie.

- Jestem z ciebie taka dumna Harry – pogłaskała go po włosach, chociaż wiedziała, że chłopak nie przepada za tym gestem i dotykiem.

- Dlaczego? Przecież nic nie zrobiłem, tylko tutaj leżę – patrzył na nią ze zmarszczonymi brwiami i niezrozumieniem, ale postanowiła mu nie odpowiadać.

Wyszła z salonu i zaczęła krążyć po kuchni, przygotowując sobie kawę. Wiedziała, że Harry nawet nie zdaje sobie sprawy z tego co przed chwilą zrobił. Zachował się zupełnie inaczej niż zwykle, zauważył uczucia kogoś innego, zainteresował się i przestał być obojętny. To było niczym krok milowy i miała ochotę zadzwonić do terapeutki i opowiedzieć jej o wszystkim, tak samo jak wtedy, gdy Harry jako ośmiolatek nauczył się jeździć na rowerze. To były ich małe, wielkie momenty, których nie zrozumiałby nikt inny. Coś co uszczęśliwiało ją najbardziej na świecie. Ludzie nie wiedzieli co jest tak wyjątkowego w chwili, gdy dziecko uśmiecha się do matki, ale nie wiedzieli też, że to dziecko zazwyczaj jest w swoim świecie i uśmiecha się tylko do swoich myśli ukrytych głęboko w głowie. Nie potrafili zrozumieć tak wiele, a ona postanowiła przestać im to wyjaśniać. Martwiło ją tylko jedno, Harry zmieniał się pod wpływem Louisa. I nie wiedziała co to może oznaczać.

***

 Rodzina Louisa postanowiła nas odwiedzić. A może postanowili odwiedzić tylko Louisa. Nie jestem tego pewny, ale wiem, że wszyscy wydają się podekscytowani i podenerwowani w tym samym czasie.

Louis jest szczęśliwy, to widać kiedy tylko zaczyna mówić o swojej mamie. Myślę, że za nią tęsknił, ale nikomu o tym nie mówił.

Mama najwyraźniej sądziła, że będę zły albo wystraszony, gdy usłyszę, że ktoś obcy pojawi się w domu. Sam nie wiem co czuję.

Z jednej strony boję się, co jeżeli mama Louisa nie będzie miła tak jak on, nie będzie starała się mnie zrozumieć i zacznie zachowywać tak jak ludzie w szkole. To byłoby straszne, wtedy na pewno bym jej nie polubił, a przecież Lou ją kocha, bo jest jego mamą. Ja kocham moją, więc on pewnie czuje to samo w stosunku do swojej.

Z drugiej strony czuję jakieś zaciekawienie i może to jest radość, nie mam pojęcia. Jestem ciekawy jak oni wyglądają, czy Louis jest do nich podobny, czy okaże się, że mnie polubią i będą chcieli ze mną rozmawiać. To byłoby niezwykłe i miłe.

Postanowiłem, że dam im szansę lub przynajmniej spróbuję nie uciekać przed nimi i nie być całkowicie szczery nawet jeśli zrobią coś okropnie głupiego. Postaram się być uprzejmy i miły.

Miłe osoby są lubiane.

  *Szymon Hołownia