#Systema vegetabilium

[thebotanicalarcade]

n149_w1150 by Biodiversity Heritage Library Via Flickr: Thirty-eight plates, with explanations London :J. White,1799. biodiversitylibrary.org/page/5282219

[tibbivearomatikbitkiler]

<b>Carl Linnaeus</b> - Modern Taksonominin Öncüsü

Carl Linnaeus - Modern Taksonominin Öncüsü

#CarlLinnaeus, #CarlLinnaeusÇalışmaları, #CarlLinnaeusEserleri, #CarlLinnaeusHayatı, #CarlLinnaeusKimdir, #CarlLinnaeusKitapları, #LinnaeanSistem, #LinnaeanSınıflandırma, #LinnaeanTaksonomi, #Linnaeus, #LinnaeusUnMirası https://is.gd/U6ki2Y https://www.tibbivearomatikbitkiler.com/blog/carl-linnaeus-modern-taksonominin-oncusu/

Carl Linnaeus (1707-1778), İsveçli bir bilim insanı ve doğa tarihçisidir. Linnaeus, 23 Mayıs 1707 tarihinde İsveç’in Råshult köyünde doğmuştur. Babası bir papazdır ve Linnaeus, erken yaşlardan itibaren doğaya ve bitkilere olan ilgisiyle dikkat çekmiştir.

1730 yılında Lund Üniversitesi’nde tıp eğitimine başlayan Linnaeus, bitki bilimine olan ilgisiyle ön plana çıkmıştır. Botanik alanında öğrenim görmüş ve bitkilerin sınıflandırılması konusunda çalışmalar yapmıştır. Linnaeus, bitkilerin benzerliklerine ve farklılıklarına dayalı bir sınıflandırma sistemini geliştirmiştir. Bu sistemde, bitkileri cins, tür ve alt tür gibi kategorilere ayırmış ve her bir tür için bir bilimsel ad oluşturmuştur.

Linnaeus’un en önemli eseri olan “Systema Naturae“, 1735 yılında yayımlanmıştır. Bu eserde, bitkilerin ve hayvanların sınıflandırılması için bir sistem sunulmuş ve binomial nomenklatur adı verilen iki isimli bir sistem kullanılmıştır. Linnaeus, eserini sürekli güncelleyerek birçok baskı yapmış ve sistematik yaklaşımının benimsenmesini sağlamıştır.

Carl Linnaeus, aynı zamanda botanik ve zooloji alanında yaptığı araştırmalarla da tanınır hale gelmiştir. Bitki ve hayvanların özelliklerini, dağılımlarını ve çeşitliliklerini inceleyerek doğal dünyanın anlaşılmasına katkıda bulunmuştur. Linnaeus’un çalışmaları, biyoloji biliminde bir dönüm noktası olarak kabul edilir ve bugün hala kullanılan bir sınıflandırma sisteminin temelini oluşturur.

Carl Linnaeus, 10 Ocak 1778 tarihinde İsveç’in Uppsala şehrinde hayatını kaybetmiştir. Ancak bilimsel mirası günümüzde hala canlılığını korumakta ve onun adı, biyoloji dünyasında büyük bir saygınlığa sahip olmaktadır. Linnaeus’un sınıflandırma sistemi, doğa tarihi çalışmaları ve botanik araştırmaları, onu modern biyolojinin temel taşlarından biri yapmıştır.

Carl Linnaeus’un keşfettiği ve sınıflandırdığı birçok bitki bulunmaktadır. İşte Linnaeus tarafından sınıflandırılan bazı ünlü bitki örnekleri:

Rosa canina – Yaban gülü: Gül familyasından, çalı şeklinde büyüyen bir bitkidir.

Quercus robur – Meşe ağacı: Meşe familyasından, geniş yapraklı bir ağaçtır.

Taraxacum officinale – Karahindiba: Papatyagiller familyasından, sarı çiçekleri ve uçan tohumlarıyla bilinen bir bitkidir.

Tilia europaea – Ihlamur ağacı: Ihlamurgiller familyasından, güzel kokulu çiçekleri olan bir ağaçtır.

Papaver rhoeas – Gelincik: Gelincikgiller familyasından, parlak kırmızı çiçekleri olan bir bitkidir.

Lavandula angustifolia – Lavanta: Ballıbabagiller familyasından, hoş kokulu mor çiçekleri olan bir bitkidir.

Tulipa gesneriana – Lale: Lalegiller familyasından, çeşitli renklerde ve şekillerde çiçekleri olan bir bitkidir.

Bu sadece birkaç örnektir ve Linnaeus’un sınıflandırdığı bitkilerin listesi oldukça uzundur. Linnaeus’un sistemi, bitkilerin ve diğer organizmaların sınıflandırılması ve adlandırılması için hala temel bir referans olarak kullanılmaktadır.

Carl Linnaeus’un önemli kitapları şunlardır:

“Systema Naturae” (Doğa Sistemi): Linnaean taksonominin temellerini oluşturan ve bitkileri, hayvanları ve mineralleri sınıflandırdığı eserdir. İlk kez 1735 yılında yayımlanmıştır.

“Genera Plantarum” (Bitki Cinsleri): Bitkileri cinslerine göre sınıflandırdığı ve tanımladığı kitaptır. İlk kez 1737 yılında yayımlanmıştır.

“Species Plantarum” (Bitki Türleri): Bitkileri tür düzeyinde sınıflandırdığı ve tanımladığı kitaptır. İlk kez 1753 yılında yayımlanmıştır ve günümüzde botanikteki standart referans olarak kabul edilmektedir.

“Systema Vegetabilium” (Bitki Sistemi): Bitkileri taksonomik olarak sınıflandıran ve tanımlayan bir diğer eseridir. İlk kez 1774 yılında yayımlanmıştır.

“Fauna Suecica” (İsveç Faunası): İsveç’teki hayvan türlerini tanımladığı eseridir. İlk kez 1746 yılında yayımlanmıştır.

“Materia Medica” (Tıbbi Malzeme): Tıbbi bitkiler ve bunların kullanımı hakkında bilgi veren bir eserdir. İlk kez 1749 yılında yayımlanmıştır.

[trustbritish]

Auricularia auricula judae

In this study, the effects of AP on the pasting, gelatinization, rheology, microstructure, and in vitro digestibility of kidney bean starch (KBST) were evaluated. However, few researches focus on the interactions between AP and legume starches. illegit.Auricularia auricula-judae polysaccharide (AP) has unique molecular structures and multiple bioactivities with excellent gel-forming property and thermal tolerance. Hirneola auricularis(Gray) Donk (1949), Bulletin du Jardin botanique de Buitenzorg, série 3, 18, p. Martin (1943), The American midland naturalist, 30, p. 137Īuricularia auricula (Linnaeus) Underwood (1906), Memoirs of the Torrey botanical Club, 12(1), p. 844Īuricularia protracta (Léveillé) Patouillard & Lagerheim (1893), Bulletin de la Société mycologique de France, 9(2), p. 844Īuricula auriformis (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 844Īuricula ampla (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 844Īuricula auricularis (Gray) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 554 (nom actuel)Īuricula protracta (Léveillé) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 34Īuricularia auricula-judae (Bulliard) Wettstein (1886), Verhandlungen der kaiserich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. Hirneola lesueurii (Bory ex Montagne) Cooke (1882), Grevillea, 11(57), p. Karsten (1880), Deutschlands Flora, pilze, 3(3), p. Hirneola protracta (Léveillé) Berkeley & Cooke (1876), The journal of the linnean Society, botany, 15(86), p. Hirneola auricula-judae (Bulliard) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 242Īuricularia cucullata ((Brondeau) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. 146Īuricularia lesueurii Bory ex Montagne (1849), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 11, p. vetenskaps akademiens handlingar, 1848, p. Hirneola ampla (Persoon) Fries (1849), Kongl. Hirneola auriformis (Schweinitz) Fries (1849), Kongl. 218Įxidia ampla (Persoon) Léveillé (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 5, p. 559Įxidia protracta Léveillé (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, série 3, 2, p. 798Įxidia auricula (Linnaeus) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 1-2Ĭantharellus cucullatus (Brondeau) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. Merulius cucullatus Brondeau (1828), Recueil de plantes cryptogames de l'Agenais, 1, p. illegit.)Īuricularia amplaPersoon (1827), in Gaudichaud, Voyage autour du Monde … par Freycinet, Botanique, 5, p. Tremella auriformis (Schweinitz) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 221Įxidia auriformis (Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 115Įxidia auricula-judae (Bulliard) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. Peziza auriformis Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 594Īuricularia sambuci Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. Gyraria auricularis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 247Īuricularia sambucina (Scopoli) Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. Martius (1817), Prodromus florae mosquensis, Editio altera, p. ß caraganae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 241Īuricularia judae Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. Peziza auricula-judae (Bulliard) Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. Helvella auricula (Linnaeus) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Tremella auricula-judae Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. Merulius auricula (Linnaeus) Roth (1788), Tentamen florae germanianica, 1, p. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. Peziza auricula (Linnaeus) Leers (1775), Flora herbornensis, Edn 1, p. Helvella sambuccina Scopoli (1774), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. Tremella auricula Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p.

[noxious-plants-en-blog]

Amianthium

Amianthium is a North American genus of perennial plants growing from bulbs. It contains the single known species Amianthium muscitoxicum, known in English as fly poison from a literal translation of the Latin epithet muscitoxicum, and is noted for its pretty flowers and its toxic alkaloid content. While all parts of the plant are poisonous, the bulb is particularly toxic. The scientific epithet was given to it by Thomas Walter when he published his Flora Caroliniana in 1788. The bulb was mixed with sugar by American colonists to kill flies. The toxic alkaloids present in the roots and leaves include jervine and amianthine. Amianthium is self-incompatible and is pollinated mostly by beetles. It is native to eastern North America, as far north as Pennsylvania, west roughly to the Appalachian Mountains (with an additional area in the Ozarks), and south to northern Florida and eastern Louisiana. Within the family Melanthiaceae, Amianthium is a member of the tribe Melanthieae. Molecular phylogenetic studies in the 21st century have resulted in number of changes to placements within this tribe. A. muscitoxicum has sometimes been placed in the genus Zigadenus (as Z. muscitoxicus); however its position as a separate genus is consistent with currently available information. (See also Phylogeny of Melanthieae.) Amianthium species which have been placed in other genera include: Amianthium angustifolium A.Gray now called Stenanthium densum (Desr.) Zomlefer & Judd Amianthium aspericaule A.Gray) now called Triantha glutinosa (Michx.) Baker Amianthium leimanthoides A.Gray) now called Stenanthium densum (Desr.) Zomlefer & Judd Amianthium nuttallii A.Gray now called Toxicoscordion nuttallii (A.Gray) Rydb. Amianthium texanum (Bush) R.R.Gates now called Stenanthium densum (Desr.) Zomlefer & Judd ^ Walter, Thomas 1788. Flora caroliniana : secundum systema vegetabilium perillustris Linnaei digesta; characteres essentiales naturalesve et differentias veras exhibens; cum emendationibus numerosis: descriptionum antea evulgatarum: adumbrationes stirpium plus mille continens: necnon, generibus novis non paucis, speciebus plurimis novisq. ornata 125 in Latin, as Melanthium muscaetoxicum ^ International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (Melbourne Code), section 60.8 ^ a b "WCSP". World Checklist of Selected Plant Families. Retrieved 2013-02-03.  (search on Amianthium) ^ a b c d "Amianthium". Flora of North America.  ^ Appalachian Wildflowers by Thomas E. Hemmerly. University of Georgia Press, ISBN 0-8203-2181-8 ^ Biota of North American Program 2014 county distribution map ^ Zomlefer, WB; WS Judd (2002). "Resurrection of Segregates of the Polyphyletic Genus Zigadenus s.l. (Liliales: Melanthiaceae) and Resulting New Combinations". Novon. 12 (2): 299–308. doi:10.2307/3392971. JSTOR 3392971.  More details Android, Windows