#Resmi bayram

[melikeceren]

[kuzularin-efendisi]

Bizim buralarda bir İsmail abimiz var, 57 yaşında nüfusa göre, aklı bizden farklı çalışıyor biraz, en son anası da ölünce yalnız kaldı beş sene önce. Bir abisi bir de bir kız kardeşi var İstanbul'da ama kaç sene oldu geleni gideni görmedik. İsmail abi köy ahalisinin verdikleriyle yaşıyor. Bir de bahçe işlerinden iyi anlıyor. Kendi ekip biçtiklerini yiyor. Abisi tüm tarlaları satmış ama köylü ona ekmesi için tarla veriyor her sene. Çok acaip bir adam, biraz sinirli, öyle şakaya ya da laf etmeye gelmez, saldırıyor hemen ama birinin korktuğunu anlayınca çocuk gibi ağlamaya başlıyor. Özel günleri hiç unutmuyor. Okul yüzü görmemiş bir insan İsmail abi bazı şeyleri herkesten iyi biliyor. Mesela kadınlar günü gelince köyde kapı kapı dolaşıp tüm kadınların gününü kutluyor, resmi bayramlarda elinde bayrakla köyde dolaşıyor, anneler gününde her anneye çiçek veriyor, bazan çiçek bulamayınca ot ya da benzeri bir bitki, en bombastik olayı ise her 1 mayısta işçi marşını söyleyerek kapı kapı geziyor ve "Köylü milletin efendisidir, kutlu olsun bugün!" diyor. Bizim köylü de dindar biraz, böyle deyince bozulanlar oluyor ona bile. Buna "Sen dinsiz solcu musun yoksa?" diyenler olmuş. "Beni bu yobazlar komünist yaptı." demiş bayram namazında, daha da camiye gitmiyor o günden beri. İmam kaç kere gelmiş kapısına ama bana mısın dememiş. "İmam hani Allah'ın evi her yerdi, hani Allah her şeyi ve herkesi görürdü, hani o her şeyi bilirdi, yalan mı dedin bana yoksa?" demiş imama, imam tövbeler ederek "O nasıl laf İsmail bey, ne dediysem öyle, her şeyi bilen ve gören Allahımızdır." demiş. "De haydi o zaman yoluna git, ben namazımı kılıp duamı ediyorum, o her şeyi görüyor ve biliyor, köylünün bilmesine gerek yok." deyince imam sus pus olmuş. Muhtar öyle diyor onun yalancısıyım ben. "Ya sen işçi marşını nereden öğrendin İsmail abi?" dedim ona geçenlerde. "Cem Karaca 'dan duydum radyoda, ondan öğrendim." dedi. Sonra ben ona yıllar önce mp3 çalar vermiştim, hala onları dinliyormuş, radyo dediği de mp3 çalar işte. Yakında Metallica'dan falan da şarkı söylerse şaşırmam. Şaka bir yana bu kadar yalnız, kimsesiz ve akli melakeleri azıcık küsmüş İsmail abi bile hayata tutunuyor. Hem de çoğumuzdan fazla. Tavukları var. İsimleri bile Rus romanlarından, sen nereden duydun, nasıl koydun demeden edemiyor insan.

Sözü şuraya getireceğim, İsmail abi geldi bugün, erzağı azalmış, "komşuluk hakkımı almaya geldim, varsa verin az yoksa alın bunları birlikte yiyelim." dedi ve elindeki çuvalı önümüze koydu. Anam doldurdu ağzına kadar ve yılbaşında bizi evine çay içmeye davet etti, "belki bisküvi de olur." dedi. İsmail abiyle haftaya ilçeye gideceğiz, ona kışlık elbise alacağım, anamla öyle karar aldık. Eskileri vermeye utanıyoruz biz, napalım işte garibanı yine gariban anlıyor.

Sen çok yaşa İsmail abi, seni çok seviyorum.

[yasamsallik]

DENİZLER BU GECE İDAM EDİLECEK!...

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

5 Mayıs 1972 Cuma

Sabah şimdiye kadar hiç görmediğiniz bir yüzbaşı geliyor koğuşa ve hepinizin görebileceği bir yerde duruyor. Ona baktığınıza ve onu dinlediğinize emin olduğu an konuşmaya başlıyor:

“Buraya kadar beyler! Hakkınızdaki karar bu sabah Resmi Gazete’de yayınlandı. Öbür dünyada görüşürüz!” diyor. Size özel ulak olarak ölüm tebliğ etmeye gelmiş yüzbaşı sanki. Dede’nin Yusuf’tan ödünç aldığı sözler bir tokat gibi patlıyor yüzünde adamın:

“Sen ve efendilerin bilmelisiniz ki biz halkımızın kurtuluşu ve Türkiye’nin bağımsızlık mücadelesi uğruna şerefimizle bir defa öleceğiz. Bizi asanlar ise her gün öleceklerdir!

Sizin yüreklerinize korku salmak için görevlendirilen yüzbaşı kendisi korku içinde arkasına dahi bakmadan hızla terk ediyor koğuşu.

Dede sizlere dönüp sözlerine devam ediyor. “Adamın verdiği haberin doğru olma ihtimali çok yüksek. Karar bugün Resmi Gazete’de gerçekten de yayınlanmış olabilir. Son anımızı, son yürüyüşümüzü planlamalıyız. Orda infaz anında birbirimizi göremeyeceğiz. Birbirimizin yanında olamayacağız. O nedenle orada o anda neler yapacağımızı, neler söyleyeceğimizi, nasıl davranacağımızı burada birlikte bir konuşalım” diyor.

Yeni bir eyleme gider gibi, yeni bir THKO eylemi planlar gibi düşüneceksiniz son anınızı.

Yusuf “benim mektubum hazır, asıl siz düşünün” diye espri yaparak havayı yumuşatıyor.

Sen “burada yapmıyorlar bu işi, mutlaka Ulucanlar Kapalı Cezaevine götüreceklerdir. Bir yıl önceki ilk misafirhanemize. İmam falan çağrıyorlarmış. Nazikçe göndeririz adamı. Verirlerse bir çay isteriz, bir de sigara. Yazarız son mektubumuzu. Bu mücadelenin bizimle başlamadığı gibi bizimle de bitmeyeceğini, asla pişmanlık duymadığımızı söyleriz. Parkamızla, postallarımızla çıkarız sehpa-ya. Kendi ilmiğimizi kendimiz geçiririz boynumuza. Son sözümüzü söyleriz. Ve cellata bırakmadan kendimiz tekmeleriz ayağımızın altındaki sehpayı!” diyorsun.

Yusuf “son sözümüz ne olacak” diye soruyor ortaya.

Hüseyin “en fazla birkaç cümle söyleme şansımız olacaktır. Onlar da bizi en iyi ifade eden sloganlarımız olmalıdır. Senin mektup-ta yazdığın gibi. Şöyle sözler söylemek geçiyor içimden. Biz şahsi hiçbir çıkar gözetmeden halkımızın mutluluğu ve bağımsızlığı için savaştık. Bu bayrağı bu ana kadar şerefimizle taşıdık. Bundan sonra da bu bayrağı Türkiye halkına emanet ediyoruz. Yaşasın işçiler köylüler! Yaşasın Devrimciler! Kahrolsun faşizm. gibi” diyor.

Yusuf söze giriyor “her eylemimiz nasıl yüreklerine korku saldı ise son anımız da öyle olmalı. Sözgelimi kellelerimizi almak için büyük gayret gösteren General Elverdi de orda olacaktır. Onun şahsında düzenin tüm hizmetkarlarına da bir çift söz söylemeliyiz. Onlara sermayenin ve Amerikan emperyalizminin hizmetkarları olduklarını hatırlatmalı, bizim ise gözümüzü kırpmadan kendimizi halkımıza adadığımızı göstermeliyiz” diyor.

Derin bir sessizlik oluyor. Yarını düşünüyorsunuz.

Yarın 6 Mayıs.

Yarın Hıdırellez!

Yarın bayram.

*Deniz Gezmiş'in Günlüğü / belgesel anlatı kitabından alıntı..

PAYLAŞAN : DENIZ@TC_TOPRAK_

[ismi-hann]

Ne kadar meraklısınız şehvet kokan paylaşım yapmaya ve onları beğenmeye...

Kadın göğsü açık resim paylaşmış...

Bir de edepten asaletten bahsediyor....

Bir kadın, yarı çıplak kadın resmi paylaşırmı... bu nasıl olabilir...? Ha onu paylaşmışın ha kendi resmini...

Beğenen beğeneeee...

Gözünüz bayram etmiş...

Kınıyorum !!!

[budunya1pencere]

"güzeller bayram günü süslenir, seninse bayramları süslüyor yüzün" mesajını bekleme mesaisi resmi olarak başlamıştır.

[aynodndr]

HEY GİDİ GÜNLER HEY

Müzik kutuları vardı eskiden...

İçinde her saatbaşı çıkıp öten kuşlar bulunan guguklu saatler vardı... Arkası kuşlu aynalar vardı...

Pirinç başlı karyolalar... Kanaviçeli karyola örtüleri... İşlemeli saten yorganlar... Çamaşır çekmecelerinde lavanta keseleri... Bir yastıkta kocamalar...

Kitaplıklı çekyatlar... Oymalı büfeler... Vitrinler... Ansiklopediler... Danteller... Duvarlarda siyah-beyaz dede, aile fotoğrafları... Küpeli arap kızları... Ağlayan erkek çocuk resmi... İğnelikler... Şahmaranlar... Altınvarak taş aynalar... Saatli maarif takvimleri... Makrameler... Komşular... Toplaşıp yaprak saran kadınlar... Annem biraz tuz istiyor'lar... Evdeyseniz akşam size geleceğiz'ler...

Misafir odaları... Misafir kolonyaları.... Misafir şekerleri... Misafir tepsileri... Misafir sigaraları... Başköşeler... Berjer koltuklar.... Aslanayaklı masalar... Televizyon örtüleri... Likör bardakları... Bardağın üzerine ters koyunca artık içmeyeceğim demek olan çay kaşıkları... Devetabanları... Aşksarmaşıkları... Zigon sehpalar... Pembe tüyden ponponlu nişanlı kız terlikleri..Misafir terlikleri... Gramofonlar... Eski yeşil lambalı radyolar... Pikaplar... Plâklar... Kasetler... Ümit Tokcan... Samime Sanay... Badem şekerleri... Horoz şekerleri... İki bisküvi arası lokumlar... Leblebi tozları... Cıncık da dediğimiz rengarenk cam misketler... Topaçlar... Yakantoplar... Bahçelerde dut ziyafetleri... Ballı hanımeli çiçekleri... Ihlamurlar... Asmalar... Akşamsefaları... Kasımpatılar... At arabaları.... Faytonlar... Yoğurtçular... Bayramlık kırmızı ayakkabılar... Bayram harçlıkları... Ev baklavaları... Kuzine sobaları.... Közde pişmiş patatesler... Sobaların üzerinde kestaneler, portakal, elma kabukları... Köstekli saatler... Kumaş mendiller... Basma entariler... Espadriller... Tokyo terlikler... Arkadaş olabilir miyiz'ler... Manitalar... Karasevdalar... Karasevdadan ince hastalıklar... İncelikler... Sonuna rujlu dudaklarla öpücük kondurulan, gözyaşlarıyla mürekkebi dağılmış aşk mektupları... Sevgiliye 'siz' denilen günler... Gül kokan güller... İçi gülen gözler... Kızaran yüzler... Hatıra defterleri... Sepet sepet yumurta, sakın beni unutma'lar... Unutmabeni çiçekleri... Kitapların arasında kurutulan hatıra çiçekler... Tebrik kartları... Kartpostal koleksiyonları... Pul defterleri... Çiçekli çinko tabaklar... Çivit mavisi çaydanlıklar... Semaverler... İnce belli bardaklar... Tavşankanı çaylar... Anne kekleri... Gelincik sigaraları... Çizgi romanlar... Parmağını kesip kankardeşi olmalar... Fotoromanlar... Gırgır... Doğan Kardeş... Yazlık sinemalar... Uçurtmalar... Zillere basıp kaçan çocuklar... Bayramlarda şeker toplayan çocuklar... Seksek oynayan çocuklar... Çöpçü olmayı hayal eden çocuklar... Masalcı neneler... Bilge dedeler... Defterlerde kenar süsleri... İyilik perileri... "Göğe bakma durakları"... "Geyikli geceler"... İkinci Yeni... Haydarpaşa'da trenler... Tahta bavullar... Azıklar... Kavuşmalar... Gidenin ardından sallanan eller vardı eskiden...

[hetesiya]

100 YILLIK, İNKAR ÜZERİNE KURGULANMIŞ VE HALA UYGULANMAK İSTENEN SENARYO

Cumhuriyet kurulduğu yıllarda İttihat ve Terakki Cemiyeti'ne üye olanlar dahil

ülke genelinde Rum,Ermeni,Laz,Süryani ve Kürdlere yönelik çok büyük etnik temizlikler yapıldı. Kıyımlardan geriye kalan "Kılıç artıkları" sürgün ve mecburi iskan uygulamaları ile asimile edilmeye başlandı.

Kürd'ler dışında başta Çerkes'ler olmak üzere azınlıkların çoğu önce anadilleri unutturuldu ve neredeyse tamamen asimile edildiler. Tek parti döneminde "açık oy,gizli sayım" kuralına göre yapılan seçimlerde millet vekilleri CHP genel merkezinde,bir kaç kişi tarafından atama ile belirleniyordu.Seçmenin tercih hakkı yoktu. Dış baskılar sonucu CHP içinde yer alan millet vekillerinin kurduğu DP parti ile (1946) çok partili sisteme geçildi.Tekçi düzenin izin verdiği oranda seçmen göstermelikte olsa en oy kullanma hakkını elde etti.Yapılan ikinci seçimde (1950) DP iktidar oldu.

Bu partiyi kuranlar arasında Kurtuluş savaşında Galip hoca kod ismi ile önemli çalışmalar yapmış, meclisi mebusan üyesi,Cumhuriyetin ilk yıllarında iktisat bakanı olarak ekonomik yapısına yön vermiş, Atatürk'ün son başbakanı ve 50 ve 60'lı yıllar arasında asker kökenli olmayan ilk Cumhur Başkanı Celal Bayar. Digeri Atatürk'ün özellikle millet vekili olmasını ıstarla istediği ve başbakan Adnan Menderes'ti.

Tek parti döneminde söz hakkı tanınmayan,varlığı görmezden gelinen halkın çok partili sisteme geçiş ile birlikte oyu değer kazandı. Tek parti dönemine karşı yeni dönemin unutulmaz sloganı "Yeter söz milletindir" olmuştu.

Oy sahibi Kürd ileri gelenleri ve eşraf kesimi oluşan çok partili sistemde yerlerini aldılar.Parti tercihinde tek parti dönemindeki uygulamalarda sürgün edilen,cezaya

çarptırılan ya da atasının mezar yerleri bile olmayanları yeniden sistem içine çekmek için yeni kurulan Demokrat Partide yer verildi. Sistem içinde kalmaları için millet vekili ve bakan bile yapıldılar.

Celal Bayar'ın sivil kökenli ilk Cumhur Başkanı olması ve DP'nin Kürd ileri gelen ve oy sahibi ailelelere siyaset yapma olağı tanıması gibi konular oligarşik yönetimi rahatsız etti ve darbe yapıldı.

Yine aynı yıllarda uygulanan yasaklara rağmen Barzani hareketinin varlığı ve ulusal karekteri ile diğer iki parçada olduğu gibi Kuzey Kürdistan'da da halk ve gençlik üzerinde etkili oldu. Legal planda eğitimli Kürd gençliği Türk solundan ayrılarak ulusal ilkeler ile DDKO bünyesinde örgütlendiler.

27 Mayısta yapılan askeri darbe olmasına rağmen devrim denilerek yıllarca resmi bayram olarak kutlandı. Darbenin lideri Cemal Gürsel'in ilk unutulmaz söylemlerinden biri de "Kim ben Kürd'üm derse suratına tükürün" olmuştu.

Çok partili sisteme geçiş ile birlikte terk edilmek zorunda kalınan tekçi yönetim sonrası ortaya çıkan boşluklar darbe sonrası çıkarılan yeni yasalar ve oluşturulan kurumlar ile doldurulmaya çalışıldı.Bunlardan en önemlisi iktidarları ve yasama organı olan meclisi "Demokles'in kılıcı gibi" denetleyen T.C. Senatosu'nun kurulmasıydı.

Yasal düzenleme ile eski Cumhur Başkanlarına ve darbeye katılan subaylara yaşamlarının garantiye alınması için tabii senatörlük (ömür boyu) hakkı tanındı.

Yaş haddinden dolayı idam edilmeyen Celal Bayar'a da eski Cumhur Başkanı olduğu için teklif edilmesine rağmen "Demokrasilerde

tabii senatörlük yoktur"diye yapılan öneriyi reddetmiş.Senato bu görevi 1961'den 80 yılına kadar yaptı.

İçeride ve dışarıda darbeye karşı tepkilerini azatmak ve ilerici bir görüntü kazanmak için örgütlenme, basın-yayın gibi bazı alanlar da kısmen özgürlükler tanındı. Coğu kitap üzerinde yasaklar kaldırıldı.Tanınan demokratik haklara karşı gerektiğinde kullanılmak üzere ülkede ırkçı hareketlerin de belli odaklar tarafından örgütlenmesine başlandı.

Alınan bütün önlemlere rağmen tekçi yönetim anlayışı tehlikeye girip ülkeyi yönetmeye yetmeyince daha emekleme aşamasında olan sosyalist hareketler içerisinde gelişen Kürd ulusal bilincinin önünü kesmek için 70'de tekrar darbe yapıldı.Her darbe sonrası olduğu gibi bu darbe sonrası tekci anlayısı koruyacak şekilde devlet yeniden organize edildi.

Yok edilen önder kadrolara ve alınan bütün önlemlere rağmen 74'te Ecevit affı ile birlikte yeniden güçlenen sol ve Kürd ulusal hareketlerine karşı önceden örgütlenmiş olan ülkücü kesim arasındaki mücadele sokağa taşındı.Gençlik üzerinden yapılan provakatif eylemler ile çatışmalara özellikle yol verildi.

Sivil siyasetin çatışmaların önünü alamadığı gerekçesi ile 80'de yeniden darbe yapıldı.

Legal siyasete yeniden kırmızı çizgilerle ayar verildi.Tekçi düzeni korumak için yeni anayasa yazıldı.

Özellikle polis cezaevine atılan Kürd gençlerinin ulusal kimliklerini yok ederek itirafçı yapıp onurlarını kırmak için akıl almaz insanlık dışı uygulamalar başlatıldı.

Diyarbakır Cezaevinde uygulanan insanlık dışı ve özel uygulamalara karşı ortaya konulan direniş ve sonucuna katlanarak yapılan siyasi savunmalar Kürd halkında ulusal bilincin gelişmesine yol açtı. Gelişen olaylarla birlikte 90'lı yıllarda "Ver kurtul",yada "Vur kurtul" tartışılmaya başlandı.Gelişmelerin önünü almak için"Vur kurtul" tercih edildi. Kürd'ler adına yapılan provakatif eylemlerle birlikte faili belli cinayetlerin işlendiği kabus dolu yıllar başlatıldı.

Kurtarılmış Bölge anlayışı ile 4 parça Kürdistan'ı birleştirme iddiası ile yola çıkanlara içeriden yapılan müdahale ve yönlendirme ile "Kürdistan'ı çöpe attık" dedirttiler."Demokratik modernite" ile Türkiye"lileşmek savunulmaya başlandı. "Bedel ödedik" diyerek bedel ödemeyenler bedel ödeyenler üzerinden atanmış siyaset yapanlar legal siyasette yerlerini aldılar. Böylece legal siyasette tabanda giderek güçlenen ulusal bilince engel olmak için sınıf mücadelesi ulusal taleplerin önüne konuldu.

Tekçi iradenin koruyucusu CHP önderliğinde faili belli cinayetlerin işlendiği dönemin sorumluları ile dolaylıda olsa ilkesiz kuruldu.

Muhalefet partilerinde de Kürd ulusal taleplerine karşı statükocu rejimin milliyetçi çizgisini korumak iktidar olmaktan daha öncelikli hale geldi. Tekçi anlayıştan kaynaklanan sorunlara uzun vadeli çözüm üretmek yerine iktidar ile muhalefet arasındaki siyasi mücadele günlük sorunlara indirgendi.Sağ ve solda siyaset yaptıgını iddia eden partiler gerek ittifak kurarak,gerekse tek başlarına meclis çoğunluğunu sağlamalarına rağmen şikayet ettikleri K.Evren'in yaptığı anayasa değiştirmediler,değiştirmek istenmedi.

12 Eylül sonrası yapılan her seçimde yazılı senaryonun devamı olacak şekilde seçmen önüne konulan iki partili,ya da oluşturulan ikili ittifaktan birini tercih etmek zorunda bırakıldı.Gövdesi Kürd olan parti atanmış yöneticileri Türk solu ile birlikte senaryoya uyum sağladı.

Önceki seçimlerde olduğu gibi son seçimde de son çara "Hatırım için oy verin" diyerek Kılıcdaroğlu'nda yana oy bile istendi. "AKP'den kurtulmak için tek çare CHP'ye oy vermek" deniyordu.İnancı Türkçülük ile harmanlayıp savunan AKP'den kurtulalım ancak Türkçülüğün ve ötekileştirmenin kuramını oluşturan ve hala savunan CHP'den kurtulmak için ne yapmak gerektiğine değinilmiyor.

Fazla uzun olmasın diye tarihi bilgilere kısaca değinmek zorunda kaldım,umarım yazım anlaşılır.

Kürd'ler oluşan bu ikili sistemde önce Andımız gibi millet vekili olmak için edilen ırkçı yeminin kaldırılmasını kabul eden partiler ile ittifak kurmalı. Başta "Türk solu" olmak üzere yeminin değişmesini kabul eden yoksa ittifak kurmamalı. Yüz yıllık inkar üzerine uygulanan senaryoda Kürd'ler figüran olarak rol almak zorunda değiller.İkinci yüzyılda da asimile edilmemek için Kürd'ler ulusal ilkeleri ile kendi senaryolarını yazmak zorundalar.

A.Güllüoğlu.

[pazaryerigundem]

Bayramda köprü ve otoyollar ücretsiz

https://pazaryerigundem.com/haber/216930/bayramda-kopru-ve-otoyollar-ucretsiz/ -

Bayramda köprü ve otoyollar ücretsiz

Ramazan Bayramı arifesinden geçerli olmak üzere 2 Nisan Çarşamba saat 07.00’a kadar otoyol ve köprüler ücretsiz olacak.

ANKARA (İGFA) – Ramazan Bayramı ile ilgili Cumhurbaşkanlığı Kararı Resmi Gazete’de yayınlandı. Ramazan Bayramı boyunca Karayolları Genel Müdürlüğü’ne bağlı otoyollar, köprüler, metro-tren hatlarında vatandaşlar ücretsiz hizmet alacak.

Ulaştırma Bakanı Abdülkadir Uraloğlu, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda, “Milletimize bayram hediyesi Cumhurbaşkanımız Sayın  Recep Tayyip Erdoğan’ın Resmî Gazete’de yayımlanan kararıyla; 29 Mart Cumartesi gece 00.00 – 2 Nisan Çarşamba sabah 07.00 arası: Karayolları Genel Müdürlüğü’müze bağlı otoyollar ile FSM ve 15 Temmuz Şehitler Köprüsü, 30 Mart Pazar gece 00.00 – 1 Nisan Salı gece 24.00 arası: Başkentray, Marmaray, ��ZBAN, Sirkeci-Kazlıçeşme hattı, Gayrettepe-İstanbul Havalimanı-Arnavutköy metrosu ve belediye toplu taşıma hatları ücretsiz hizmet verecek. Bayramda sevdiklerinize güvenle kavuşun diye, biz görevdeyiz.”

[gundembuca]

Buca Belediyesi Çalışanları Bayram Öncesi Kara Kara Düşünüyor

Buca Belediyesi çalışanları, Ramazan Bayramı öncesinde maaşlarını alamadıkları gerekçesiyle zor günler geçiriyor. 50 gündür maaşlarını alamadıklarını ya da sadece bir kısmını aldıklarını ifade eden belediye emekçileri, çoluk çocuk bayrama parasız gireceklerini belirterek durumun bir an önce çözülmesini istiyor. “Bayramda Ne Yapacağız?” Maaşlarının ödenmemesi nedeniyle zor durumda olduklarını dile getiren belediye çalışanları, “Ramazan Bayramı’nda ailemize nasıl bakacağız?” diyerek mağduriyetlerini dile getirdi. Özellikle bayram öncesi böyle bir durumla karşılaşmanın kendilerini büyük bir çıkmaza soktuğunu ifade eden emekçiler, Buca Belediyesi yönetiminden konuyla ilgili bir açıklama beklediklerini belirtti. Buca Belediyesi’nden Açıklama Bekleniyor Henüz belediye yönetiminden resmi bir açıklama yapılmazken, çalışanlar belediyenin yaşadığı mali sıkıntılar nedeniyle maaşların geciktiğini düşünüyor. Ancak personelin maaşlarının zamanında ödenmesi gerektiğini vurgulayan emekçiler, "Hizmet ediyoruz ama emeğimizin karşılığını vaktinde alamıyoruz önümüz bayram ne yapacağız bilemiyoruz" diyerek sitem ettiler. Gündem Buca 'yı Facebook sayfasından takip edin. https://www.facebook.com/gundembucam https://gundembuca.com/buca-da-surpriz-geri-donus-esref-cakir-tekrar-chp-de.html https://www.youtube.com/watch?v=-fj-jBcgc6Y Read the full article

[rayhaber]

29 Ekim Cumhuriyet Bayramı Kutlamaları ve 2024 Resmi Tatil Takvimi

29 Ekim Cumhuriyet Bayramı Etkinlikleri ve Tatil Durumu Her yıl büyük bir coşkuyla kutlanan 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı, bu yıl da özel etkinliklerle dolu bir şekilde gerçekleştirilecek. Bu anlamlı gün, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun yıldönümü olarak, tüm yurtta ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde büyük bir gururla anılacak. 28 Ekim Yarım Gün Mü? Resmi Tatil Mi? 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı,…

[kadirtclk16]

Abdurrahim Karakoç - Bir Güzel Ülkü

Bir Güzel Ülkü

Abdurrahim Karakoç

Yüreklerde kök bağlayıp yaşayan

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Ezelden ebede müjde taşıyan

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Yesi'deki kutsal aşkın mayası

Malazgirt'te Alparslan'ın rüyası

Söğütteki has kilimin boyası

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Yunuslayın "Et-kemiğe bürünen"

Selim ruhta Yavuz serdar görünen

Şems misali cümle kirden arınan

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Bedenlerde Koç Köroğlu yüreği

Debreştikçe yakın eyler ırağı

İman kalesinin bayrak direği

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Riya duygusuyla dolup taşmamış

İlimden, irfandan uzaklaşmamış

Benlik çamuruna ayak basmamış

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Dedem Korkut töresiyle töreli

Edep, ahlâk, sevgi, saygı sıralı

Kırk yıl önce... aklım erdi ereli

Bir güzel ülküdür günül verdiğim.

Her kapıda bir hesaba girmeyen

İnancından zerre taviz vermeyen

Dost alnına kara leke sürmeyen

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Mazlumun yoldaşı, zalimin hasmı

Kendine put yapmaz heykeli, resmi

Hak'tır, adalettir, rahmettir ismi

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Bu ülkü candadır, sokakta yatmaz

Güneştir... bir doğdu, bir daha batmaz

Menfaat uğruna kimseyi satmaz

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Şiddeti, kavgası, kanı olmayan

İçinde öfkesi, kini olmayan

Sonsuza uzanan, sonu olmayan

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Bedir'den Bizans'a akıp gelen o

Küfür setlerini yıkıp gelen o

İlâhî kaynaktan çıkıp gelen o

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Sinan'da estetik, Itrî'de ahenk

Sebillerde hayat, kubbelerde renk

Mevlânâ'da ilim, Barbaros'ta cenk

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Nizâm-ı Âlem'dir Hak'kın sözü bu

Söylediğim cümle sözün özü bu

Tek damlada umman eyler bizi bu

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Ülkü demek makam, mevki, taç değil,

Ülkü demek totem, sembol, haç değil

Kul icadı kof ilkeler hiç değil,

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Taze filiz vermiş Edebali'yle

Çiçeklenmiş Haci Bayram Veli'yle

Ulubatlı Hasan'daki hâliyle

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Şehitlerin kanlarıyla ıslanan

Destan olup mavera'dan seslenen

Atıf'larla Said'lerle beslenen

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Türk'e ihsan olmuş "Kavm-i Necip"lik

Boş hayâldir bu şerefe rakiplik

Hayatlar gergeftir, ameller iplik

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Ne yazdımsa inanç, ahlâk, örf ile

Postaladım gönül denen zarf ile

Anlatılmaz yirmi dokuz harf ile,

Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.

Günlük Bir Şiir tarafından paylaşıldı.

Hemen edinmek için: https://play.google.com/store/apps/details?id=com.bitlink.poetry

[floralbeautysweet]

Happy Amazigh New Year Yennayer 2975

العربية:

أسكاس أمكاس، أسكاس أمباركي، أسكاس إغودان، أسكاس أميانو تتمنون لكم سنة أمازيغية جديدة سعيدة!!! !!! 2975 هنا

تتراقص ألسنة اللهب في الظلام، إيذانًا ببداية السنة الأمازيغية الجديدة 2975، السنة الأمازيغية الجديدة. في القرى والمدن في جميع أنحاء شمال إفريقيا، تستعد مجتمعات السكان الأصليين للاحتفال الذي يسبق التاريخ المسجل، حيث تحمل تقاليد صمدت لقرون من التهميش والضغوط الثقافية.

بمناسبة العيد الوطني الرسمي، قررت أن أرسم بعض التألق المتلألئ ورمزين وعلم الأمازيغية. لقد كتبتُ نمطين تحت عنوان ينّاير هما الرمز الأمازيغي باللون البرتقالي وأسلوبي وكتبت على 2975 باللون الأزرق الفاتح. حاولت رسم 2975 بالخطوط.

Türkçe:

Asegas Amgas, Asegas Ambarki, Asegas Ighoudan ve Asegas Amaynou Mutlu Bir Amazigh Yeni Yılı Diler!!! 2975 geldi!!

Alevler karanlığa karşı dans ediyor ve Amazigh Yeni Yılı Yennayer 2975'in arifesini işaret ediyor. Kuzey Afrika'nın dört bir yanındaki köy ve şehirlerde yerli topluluklar, yüzyıllar süren ötekileştirme ve kültürel baskıya rağmen ayakta kalmayı başaran geleneklerini devam ettirerek, kayıtlı tarihin öncesine dayanan bir kutlamaya hazırlanıyor.

Resmi ulusal bayram vesilesiyle, biraz parıltı, iki sembol ve bir Amazighi bayrağı çizmeye karar verdim. Turuncu renkte Amazighi sembolü ve açık mavi renkte 2975 üzerine kendi stilim olan iki yennayer temalı stil yazdım. 2975'i çizgiler halinde çizmeye çalıştım.

English:

Asegas Amgas, Asegas Ambarki, Asegas Ighoudan and Asegas Amaynou Wishing you for a Happy Amazigh New Year!! 2975 is here!!

The flames dance against the darkness, marking the eve of Yennayer 2975, the Amazigh New Year. In villages and cities across North Africa, indigenous communities prepare for a celebration that predates recorded history, carrying forward traditions that have survived centuries of marginalization and cultural pressure.

On the occasion of the official national holiday, I decided to draw some twinkling brilliance, two symbols and a Berber flag. I’ve wrote two yennayer themed styles are the Berber symbol in orange and my style and written on 2975 in light blue. I tried to draw the 2975 in lines.

ⵣ🏳️🟦🟩🟨🇲🇦♓💙💚💛

[gundemarsivi]

Hayvanların Olmadığı Bir Dünyada Yaşadığımı Düşünemiyorum Bile!

✍🏻 Prof. Dr. Murat Türkeş

https://www.gundemarsivi.com/hayvanlarin-olmadigi-bir-dunyada-yasadigimi-dusunemiyorum-bile/

30 Temmuz 2024 tarihinde resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren, sokak hayvanlarının, özellikle köpeklerin katlinin önünü açan yasal düzenlemeden sonra (Hayvanları Koruma Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun; Kanun No. 7527; Kabul Tarihi 30.7.2024), 4 Ekim Dünya Hayvanları Koruma Günü için anlamlı bir şey yazmak çok zor aslında. Çünkü insanımızı, kadınları, kız ve erkek çocuklarını hatta bebeklerimizi koruyamadığımız gibi onları da koruyamıyoruz, bundan sonra bu çok daha zora girmiş durumda. Ama onların hakları ve refahı için, her koşulda, yaygın bir deyişle ‘inadına’ yazmalı, anlatmalı ve mücadele etmeliyiz.

Bu yasa çıktıktan sonra Türkiye’nin çeşitli il ve ilçe belediyelerinde gerçekleştirilen hayvan özellikle köpek katliamlarını duyup gördükten sonra (bir saniye bile bakmak istemedim ama yine de ne olduğunu anlamaya çalıştığım için hiç görmek istemediğim halde o insanlık dışı katliamları da görmüş oldum ne yazık ki!), köpeğimiz Maya’dan hemen her gün “Maya kızım sizi koruyamadığımız için senden ve tüm hayvanlardan özür diliyorum” diyerek özür diledim. Anımsadığıma göre, Maya’yı 1 aylık bir bebek iken şehirdeki küçük sanayi çöplüğünden kızım Ayça kurtarmış ve bakmıştı, başka bir ülkede yaşadıkları için 5 yıldır ona ben bakıyorum.

Dünya Hayvanları Koruma Günü‘nün tarihi, Alman editör, yazar ve bir hayvanları koruma aktivisti olan Heinrich Zimmermann’ın (1887 – 1942) Berlin’de ilk kutlamayı düzenlediği 1925 yılına kadar uzanıyor. Aynı zamanda Alman hayvan severler dergisi İnsan ve Köpek’in (Man and Dog) yayıncısı da olan Zimmermann, farkındalığı artırmak ve hayvanların refahını artırmak amacıyla bu etkinliği başlattı. 4 Ekim tarihi aynı zamanda hayvanların koruyucu azizi olan Assisili Aziz Francis’in bayram günü olarak da bilinir. Tüm Katolikler arasında sevilen Aziz Francis, hayvanlarla ve tüm canlılarla olan olağanüstü ilişkisiyle ünlüydü. Aziz Francis aynı zamanda Kutsal Dalai Papa Francis için de seçilen papalık adıdır. Bazı Katolik kiliselerinin, Aziz Francis’in hayvanlar için yaptığı her şeyin onuruna bugünde evcil hayvanlara kutsama teklif ettiği bile söyleniyor.

Bu kapsamda, gerçekte 4 Ekim Dünya Hayvanları Koruma Günü yalnızca tüm hayvan severlerin onlara şefkat gösterme zamanı değildir, aynı zamanda onların hakları, huzuru, refahı ve sağlığı için mücadele etmenin gerekliliğini vurgulama ve Dünya ölçeğinde ve her ülkede büyük bir ses çıkarma günü olmalıdır.

Hayvanlar, insanların birbirleriyle iletişim kurduğu geleneksel şekilde konuşamazlar. Ancak kendi adlarına konuşamayan hayvanlara hepimizin ses verebileceği bir gündür 4 Ekim! Bugün, 4 Ekim 2024’te Dünya’nın her köşesinde insanlar Dünya Hayvanları Koruma Günü‘nü kutlamak için bir araya geldi. Gezegenin herhangi bir coğrafyasında, hangi ülkeyi ziyaret ederseniz edin, hayvanların bölgenin kültürü, ekosistem ve biyoçeşitliliği üzerinde sürekli ve güçlü bir etkiye sahip olduğunu görürsünüz. Örneğin Afrika savanlarında, aslanlar, çita ve leoparlar, mandalar, su aygırları, timsahlar, çeşitli maymun türleri, goriller, ceylan ve antilop türleri, yaban köpekleri ve sırtlanlar, akbabalar, kartallar, çaylak ve atmacalar; Güney Amerika’nın dağlık ekocoğrafyalarında dağ aslanları (pumalar), lamalar, dev akbabalar; Antarktika ve çevresindeki denizlerde, imparator ve diğer penguen türler, dev albatros kuşları, çeşitli fok ve balina türleri, orkalar, balık, plankton ve kabuklu çeşitliğinin çok zengin olduğu kıyı ve deniz ekosistemleri, vb.

Dünya Hayvanları Koruma Günü zamanla çevre, doğa ve yaşam bilimcilerin, ekolog ve hayvan hakları savunucularının nesli tükenmekte olan türlerle ilgili sorunları (biyoçeşitlilik kaybı ve yok oluş) tartıştığı bir platforma dönüştü. İngiltere merkezli bir yardım kuruluşu olan Naturewatch Vakfı, 2003 yılından başlayarak etkinliğe sponsor oldu ve dünyanın her yerindeki hayvan severlerin katılıp hayvan dostlarımıza destek amacıyla seslerini duyurabilecekleri etkinlik ve eylemler düzenledi.

Dünya Hayvanları Koruma Günü, yalnızca evcilleştirilmiş hayvanlar için değil, vahşi hayvanlar, nesli tükenmekte olan türler, çevresel bozulma ve iklim değişikliği ya da koruma eksikliği nedeniyle nesli tehdit altında olan canlılar için de geçerlidir. Bu yüzden, bugün, yalnızca evimizdeki hayvanları sevmenin değil, aynı zamanda canlı kürenin, biyocoğrafyanın ve ekosistemin ayrılmaz bir parçası olan tüm canlılara değer vermenin ve onlara saygı duymanın bir hatırlatıcısıdır.

Son değil belki ama kısa bir söz: “4 Ekim Dünya Hayvanları Koruma Günü’nde en öncelikli görev, küresel, ülkesel ve yerel düzeyde, yasalara ve etik kurallarına da dayanarak (ve bunları güçlendirerek) hayvan haklarının korunmasını güvence altına almak ve hayvan refahını artırmak olmalıdır”.

4 Ekim 2024, Çanakkale

[yenihabergazetesi]

Şarköy’de 30 Ağustos Zafer Bayramı Coşkusu Görülmeye Değerdi

Şarköy Belediyesi tarafından Zafer Bayramı’nın 102. Yılınaözel olarak düzenlenen etkinlikler ile kent genelinde bayram coşkusu doyasıya yaşandı. 30 Ağustos Cuma günü resmi kutlamalarla başlayan program Zafer Koşusu’nun tamamlanması ve dereceye giren yarışmacılara ödüllerinin takdim edilmesi ile son buldu. Akşam saatlerinde düzenlenen Fener Alayı’na yoğun ilgi gösteren vatandaşlar ellerinde Türk…

[aynodndr]

Çoğaldıkça Eksilen Hayat !!!

Müzik kutuları vardı eskiden… İçinde her saatbaşı çıkıp öten kuşlar bulunan guguklu saatler vardı…

Arkası kuşlu aynalar vardı… Pirinç başlı karyolalar…

Kanaviçeli karyola örtüleri… İşlemeli saten yorganlar…

Pembe tüyden ponponlu nişanlı kız terlikleri.. Çamaşır çekmecelerinde lavanta keseleri…

Bir yastıkta kocamalar… Kitaplıklı çekyatlar… Oymalı büfeler…

Vitrinler… Ansiklopediler… Danteller… Duvarlarda siyah-beyaz dede, aile fotoğrafları…

Küpeli arap kızları… Ağlayan erkek çocuk resmi… İğnelikler… Şahmaranlar…

Altınvarak taş aynalar… Saatli maarif takvimleri… Makrameler… Komşular… Toplaşıp yaprak saran kadınlar… Annem biraz tuz istiyor’lar…

Evdeyseniz akşam size geleceğiz’ler… Misafir odaları…

Devetabanları… Aşksarmaşıkları… Zigon sehpalar… Misafir terlikleri… Misafir kolonyaları…. Misafir şekerleri… Misafir tepsileri… Misafir sigaraları…

Başköşeler… Berjer koltuklar…. Aslanayaklı masalar… Televizyon örtüleri… Bardağın üzerine ters koyunca artık içmeyeceğim demek olan çay kaşıkları…

Gramofonlar… Eski yeşil lambalı radyolar… Pikaplar… Plâklar… Kasetler… Ümit Tokcan… Samime Sanay… Badem şekerleri… Horoz şekerleri… İki bisküvi arası lokumlar… Leblebi tozları…

Cıncık da dediğimiz rengarenk cam misketler… Topaçlar… Yakantoplar… Bahçelerde dut ziyafetleri… Ballı hanımeli çiçekleri…

Ihlamurlar… Asmalar… Akşamsefaları… Kasımpatılar… At arabaları…. Faytonlar… Yoğurtçular…

Bayramlık kırmızı ayakkabılar… Bayram harçlıkları… Ev baklavaları…

Kuzine sobaları…. Közde pişmiş patatesler… Sobaların üzerinde kestaneler, portakal, elma kabukları… Köstekli saatler…

Kumaş mendiller… Basma entariler… Espadriller… Tokyo terlikler… Arkadaş olabilir miyiz’ler… Manitalar… Karasevdalar… Karasevdadan ince hastalıklar… İncelikler…

Sonuna rujlu dudaklarla öpücük kondurulan, gözyaşlarıyla mürekkebi dağılmış aşk mektupları… Sevgiliye ‘siz’ denilen günler… Gül kokan güller… İçi gülen gözler…

Kızaran yüzler… Hatıra defterleri… Sepet sepet yumurta, sakın beni unutma’lar… Unutmabeni çiçekleri… Kitapların arasında kurutulan hatıra çiçekler…

Tebrik kartları… Kartpostal koleksiyonları… Pul defterleri… Çiçekli çinko tabaklar…

Çivit mavisi çaydanlıklar… Semaverler… İnce belli bardaklar… Tavşankanı çaylar… Anne kekleri… Gelincik sigaraları… Çizgi romanlar…

Parmağını kesip kankardeşi olmalar… Fotoromanlar… Gırgır… Doğan Kardeş…

Yazlık sinemalar… Uçurtmalar… Zillere basıp kaçan çocuklar…

Bayramlarda şeker toplayan çocuklar… Seksek oynayan çocuklar…

Çöpçü olmayı hayal eden çocuklar… Masalcı neneler… Bilge dedeler…

Defterlerde kenar süsleri…

Haydarpaşa’da trenler…Tahta bavullar… Azıklar… Kavuşmalar…

Gidenin ardından sallanan eller vardı eskiden…

Şimdi,

saat kulelerimiz yıkık, ümit, yakamızda kuruyup kalmış kokusuz bir karanfil artık…

Çoğaldıkça eksilen bir hayatı özlüyoruz…