#Niels Winkel
Explore tagged Tumblr posts
Text
Niels Winkel - The Queen's Palace Amalienborg, seen from the cupola af Marmorkirken (the Marble Church), 1967
365 notes
·
View notes
Text
LABYRINTEN: Ebeltoft (DK) vom 20.01.bis 29.09.2024/03.11.2024
Labyrinten präsentiert Werke von einigen der renommiertesten dänischen Künstler, die mit gemaltem, gefärbtem, geklebtem und gefärbtem Glas gearbeitet haben. Die Ausstellung kombiniert Werke von zwei jüngeren Künstlern, Esben Weile Kjær und der niederländischen Künstlerin Jeannette Slütter, mit Arbeiten des Glasers Per Steen Hebsgaard, der diese mit den Künstlern gemeinsam entwickelt und…
View On WordPress
#Arne Haugen Sørensen#Bjørn Nørgaard#Bleifassung#Bleiverglasung#Erik A. Frandsen#Esben Weile Kjær#Farbigkeit#Glas#Glas- Museet for Glaskunst#Glaskunst#Glasmalerei#Inka Sigel#Jan Sivertsen#Jeannette Slütter#Jens Birkemose#Labyrinth#Malene Landgreen#Mie Mørkeberg#Niels Winkel#Per Kirkeby#Transparenz#Ursula Reuter Christiansen
1 note
·
View note
Text
2024 olympics The Netherlands roster
Archery
Steve Wijler (Horn)
Quinty Roeffen (Horst Aan De Maas)
Ana Schloesser (Tijuana, Mexico)
Laura Van Der Winkel (Best)
Athletics
Onyema Adigida (Amsterdam)
Liemarvin Bonevacia (Willemstad, Curaçao)
Ryan Clarke (Castricum)
Niels Laros (Oosterhout)
Stefan Nillessen (Groesbeek)
Mike Foppen (Nijmegen)
Nick Smidt (Assen)
Khalid Choukoud (The Hague)
Abdi Nageeye (Nijmegen)
Elvis Afrifa (Amsterdam)
Taymir Burnet (Willemstad, Curaçao)
Nsikak Ekpo (Amsterdam)
Isaya Klein-Ikkink (Vlaardingen)
Eugene Omalla (Chawolo, Uganda)
Denzel Comenentia (Amsterdam)
Menno Vloon (Zaandam)
Sven Roosen (Eindhoven)
Rik Taam (Zaandam)
Anne Luijten (Rijswijk)
Tasa Jiya (Utrecht)
Lieke Klaver (Grootebroek)
Siifan Hassan (Eindhoven)
Maureen Koster (Gouda)
Diane Van Es (Rotterdam)
Maayke Tijn-Alim (Hoorn)
Nadine Visser (Hoorn)
Femke Bol (Amersfoort)
Cathelijn Peeters (Dongen)
Minke Bisschops (Maastricht)
Isabel Van Den Berg (Aalsmeer)
Marije Van Hunenstijn (Apeldoorn)
Lisanne De Witte (Vlaardingen)
Eveline Saalberg (Arnhem)
Myrte Van Der Schoot (Hilversum)
Pauline Hondema (Assendelft)
Alida Van Daalen (Rotterdam)
Jorinde Van Klinken (Assen)
Jessica Schilder (Volendam)
Anouk Vetter (Amsterdam)
Emma Oosterwegel (Deventer)
Sofie Dokter (Groningen)
Badminton
Robin Tabeling (Arnhem)
Selena Piek (Blaricum)
Basketball
Worthy De Jong (Amsterdam)
Arvin Slagter (Amsterdam)
Jan Driessen (Delft)
Dimeo Van Der Horst (Amsterdam)
Boxing
Chelsey Heijnen (Roosendaal)
Breakdancing
Lee-Lou Demierre (Amsterdam)
Menno Van Gorp (Tilburg)
India Sardjoe (The Hague)
Canoeing
Joris Otten (Helmond)
Selma Konijn (Permerend)
Ruth Vorsselman (Kampen)
Lena Teunissen (Eindhoven)
Martina Wegman (Bergen)
Cycling
Daan Hoole (Zuidland)
Dylan Van Baarle (Veenendaal)
Mathieu Van Der Poel (Kapellen, Belgium)
Harrie Lavreysen (Bergeijk)
Jeffrey Hoogland (Nijverdal)
Roy Van Den Berg (Kampen)
Jan-Willem Van Schip (Houten)
Yoeri Havik (Zaandam)
Jaymio Brink (Arnhem)
Dave Van Der Burg (Bernheze)
Eleonora Van Dijk (Harmelen)
Adriana Vollering (Pijnacker)
Marianne Vos (Hertogenbosch)
Lorena Wiebes (Mijdrecht)
Steffie Van Der Peet (The Hague)
Hetty Van De Wouw (Kaatsheuvel)
Kyra Lamberink (Bergentheim)
Maike Van Der Duin (Assen)
Lisa Van Belle (Zoetermeer)
Puck Pieterse (Amersfoort)
Anne Terpstra (Zierikzee)
Laura Smulders (Horssen)
Merel Smulders (Horssen)
Manon Veenstra (Kerkenveld)
Diving
Else Praasterink (Eindhoven)
Equestrian
Hans Minderhoud (Westkapelle)
Raf Kooremans (Turnhout, Belgium)
Harrie Smolders (Reusel-De Mierden)
Maikel Van Der Vleuten (Geldrop)
Dinja Van Liere (Goes)
Emmelie Scholtens (Schijndel)
Janneke Boonzaaijer (Ede)
Sanne De Jong (Aalsmeer)
Kim Emmen (Oosterhout)
Fencing
Tristan Tulen (Arnhem)
Field hockey
Jip Janssen (Naarden)
Lars Balk (Vianen)
Jonas De Geus (Amsterdam)
Thijs Van Dam (Delft)
Thierry Brinkman (De Bilt)
Seve Van Ass (Rotterdam)
Jorrit Croon (Leiderdorp)
Justen Blok (Rotterdam)
Derck De Vilder (Amsterdam)
Floris Wortelboer (Teteringen)
Tjep Hoedemakers (Rotterdam)
Koen Bijen (Leiden)
Joep De Mol (Tilburg)
Pirmin Blaak (Rotterdam)
Tijmen Reyenga (Amsterdam)
Duco Telgenkamp (The Hague)
Floris Middendorp (Amsterdam)
Anne Veenendaal (Amsterdam)
Luna Fokke (Utrecht)
Freeke Moes (Moergestel)
Lisa Post (Eindhoven)
Xan De Waard (Renkum)
Yibbi Jansen (Hertengenbosch)
Renée Van Laarhoven (Vught)
Felice Albers (Amstelveen)
Maria Verschoor (Dordrecht)
Sanne Koolen (Amsterdam)
Frédérique Matla (Huizen)
Joosje Burg (Veghel)
Marleen Jochems (Etten-Leur)
Pien Sanders (Tilburg)
Marijn Veen (Utrecht)
Laura Nunnink (Eindhoven)
Golf
Anne Van Dam (Arnhem)
Gymnastics
Jermain Grünberg (Hertogenbosch)
Loran De Munck (Haarlem)
Frank Rijken (Zwijndrecht)
Casimir Schmidt (Hoofddorp)
Martijn De Veer (Rotterdam)
Tish Volleman (Eindhoven)
Sanna Veerman (Edam-Volendam)
Naomi Visser (Papendrecht)
Lieke Wevers (Oslo, Norway)
Sanne Wevers (Heerenveen)
Handball
Laura Van Der Heijden (Amersfoort)
Lois Abbingh (Groningen)
Larissa Nüsser (Born)
Bo Van Wetering (Heerhugowaard)
Judith Van Der Helm (Delft)
Tamara Haggerty (Haarlem)
Kim Molenaar (Copenhagen, Denmark)
Kelly Dulfer (Schiedam)
Antje Malestein (Spakenberg)
Rinka Duijndam (Westland)
Yara Holte (Amsterdam)
Niki Van Der Vliet (Zaandam)
Dione Housheer (Oude Ijsselstreek)
Estevana Polman (Arnhem)
Judo
Tornike Tsjakadoea (Leeuwarden)
Frank De Wijt (Beverwijk)
Noël Vant End (Houten)
Michael Korrel (Vianen)
Jelle Snippe (Enschede)
Julie Beurskens (Amersfoort)
Joanne Van Lieshout (Hertogenbosch)
Sanne Van Dijk (Heeswijk-Dinther)
Guusje Steenhuis (Grave)
Marit Kamps (Assen)
Rowing
Eli Brouwer (Utrecht)
Guus Mollee (Amsterdam)
Rik Rienks (Amsterdam)
Ralf Rienks (Amsterdam)
Simon Van Dorp (Amsterdam)
Stefan Broenink (Gouda)
Melvin Twellaar (Westerwartier)
Finn Florijn (Leiden)
Koen Metsemakers (Hasselt)
Lennart Van Lierop (The Hague)
Tone Wieten (Amsterdam)
Nelson Ritsema (Amsterdam)
Sander De Graaf (Made)
Ruben Knab (Ede)
Mick Makker (Blaricum)
Olav Molenaar (Zaandam)
Jacob Van De Kerkhof (Amsterdam)
Jan Van Der Bij (Amsterdam)
Dieuwke Fetter (Amsterdam)
Karolien Florijn (Leiden)
Lisa Scheenaard (Weert)
Martine Veldhuis (Almelo)
Roos De Jong (Haarlem)
Tessa Dullemans (Rotterdam)
Bente Paulis (Leiderdorp)
Laila Youssifou (Amsterdam)
Ymkje Clevering (Ooststellingwerf)
Veronique Meester (Amsterdam)
Benthe Boonstra (Westland)
Hermine Drenth (Arnhem)
Tinka Offereins (Amstelveen)
Marloes Oldenburg (The Hague)
Sailing
Duko Bos (Rotterdam)
Bjarne Bouwer (Alkmaar)
Luuc Van Opzeeland (Hoofddorp)
Bart Lambriex (Haarlem)
Floris Van De Werken (Edam-Volendam)
Sara Wennekes (Scheveningen)
Laila Van Der Meer (Leeuwarden)
Annelous Lammerts (Voorne Aan Zee)
Marit Bouwmeester (Leeuwarden)
Odile Van Aanholt (Willemstad, Curaçao)
Annette Duetz (Gelderland)
Skateboarding
Roos Zwetsloot (Utrecht)
Keet Oldenbeuving (Utrecht)
Swimming
Sean Niewold (Groningen)
Kai Van Westering (Bidart, France)
Kenzo Simons (Paramaribo, Suriname)
Renzo Tjona-Joe (Paramaribo, Suriname)
Caspar Corbeau (Santa Cruz, California)
Arno Kamminga (Katwijk)
Nyls Korstanje (Sneek)
Stan Pijnenburg (Haaren)
Bregje De Brouwer (Hoofddorp)
Noortje De Brouwer (Hoofddorf)
Samantha Van Nunen (Eindhoven)
Imani De Jong (Amsterdam)
Silke Holkenborg (Wehl)
Janna Van Kooten (Amsterdam)
Kim Busch (Dordrecht)
Valerie Van Roon (Delft)
Marrit Steenbergen (Ooststellingwerf)
Kira Toussaint (Amstelveen)
Maaike De Waard (Vlaardingen)
Tes Schouten (Bodegraven)
Tessa Giele (Voorne Aan Zee)
Sharon Van Rouwendaal (Eindhoven)
Table tennis
Adriana Eerland (Schiedam)
Tennis
Tallon Griekspoor (Nieuw-Vennep)
Robin Haase (The Hague)
Wesley Koolhof (Duiven)
Jean-Julien Rojer (Dubai, U.A.E.)
Arantxa Rus (Westland)
Demi Schuurs (Maastricht)
Triathlon
Mitch Kolkman (Maastricht)
Richard Murray (Sittard)
Maya Kingma (Breda)
Rachel Murray (Sittard)
Volleyball
Stefan Boermans (Hengelo)
Yorick De Groot (Sliedrecht)
Matthew Immers (Leidschendam-Voorburg)
Steven Van De Velde (The Hague)
Jolien Knollema (Groningen)
Juliët Lohuis (Oldenzaal)
Sarah Van Aalen (Wijchen)
Indy Baijens (Zaandam)
Eline Timmerman (Rijssen)
Florien Reesink (Borne)
Elles Dambrink (Ouderkerk Aan Den Ijssel)
Nova Marring (Assen)
Katja Stam (Emmen)
Raïsa Schoon (Werkendam)
Celeste Plak (Tuitjenhorn)
Anne Buijs (Oostzaan)
Britt Bongaerts (Roermond)
Marrit Jasper (Sneek)
Nika Daalderop (Amsterdam)
Water polo
Laura Aarts (Nijmegen)
Iris Wolves (Ede)
Brigitte Sleeking (Dordrecht)
Catharina Van Der Sloot (Gouda)
Maartje Keuning (Schermer)
Simone Van De Kraats (Barneveld)
Bente Rogge (Zaanstad)
Lieke Rogge (Zaanstad)
Vivian Sevenich (Mataró, Spain)
Kitty-Lynn Joustra (Permerend)
Lola Moolhuijzen (Ede)
Nina Ten-Broek (Ede)
Sarah Buis (Amsterdam)
#Sports#National Teams#The Netherlands#Celebrities#Mexico#Races#Curacao#Uganda#Basketball#Fights#Boxing#Boats#Belgium#Animals#Hockey#Golf#Norway#Denmark#France#Tennis#U.A.E.#Spain
0 notes
Text
De winkel van P.G. Broekman aan de Noorderstraat 28, 1928. Broekman was onder andere directeur van NV Rotterdamsch Melktransportbedrijf.
De Noorderstraat kwam uit op het Noordplein. De herkomst van de naam laat zich raden. Het Noordplein ligt in Rotterdam-Noord en aan de Noordsingel. Van 1884 tot 1892 gold de naam Noordplein alleen voor het gedeelte ten oosten van de Noordsingel, gelegen tussen de Rotte en de Erasmusstraat. Sinds 1902 draagt ook het gedempte deel van de Noordsingel tussen het oude Noordplein en de Hofdijk, deze naam. Dit gedeelte heeft ook nog enige tijd Hofkade geheten.
De foto heb ik gekregen via Niels Mostert. De informatie komt uit het Stadsarchief Rotterdam. kaart komt van rotterdamkaart.nl uit 1936
Bericht van 2023
0 notes
Photo
Amalienborg Square, seen from the Marble Church's dome - Niels Winkel, 1967.
Danish, b. 1939-
Tempera and oil on furniture board, 89 x 121 cm.
226 notes
·
View notes
Photo
Niels Winkel (Danish, b. 1939), The Queen’s Palace Amalienborg, seen from the cupola af Marmorkirken (the Marble Church), 1967. Tempera and oil on furniture plate, 89 x 121 cm
403 notes
·
View notes
Text
Julie Van den Steen: “Mijn empathie loopt soms echt uit de hand.”
Dit stuk verscheen op zaterdag 20 juni in Zeno, de weekendbijlage van De Morgen.
Vorig jaar ruilde Julie Van den Steen (27) haar betrekking als MNM-sidekick voor een job als VTM-gezicht. In de confettiwereld van de televisie probeert ze haar fleurige zelf te blijven. Dat lukt de ene dag al wat beter dan de andere. "Soms ben ik gewoon ... moeilijk. Maar ik ben géén labiele trees."
Mei vorig jaar. Tijdens De Grote Peter Van de Veire Ochtendshow kondigt Julie Van den Steen live en snotterend haar afscheid van MNM aan. Dat het mooi, maar ook fucking vermoeiend is geweest, zegt ze. En dat ze na al die jaren waarin ze door haar wekker gekoeioneerd werd toe is aan iets nieuws.
Vijf maanden later laat ze via Instagram weten dat ze door VTM is ingelijfd. Ze maakt er ten behoeve van haar nieuwe werkgever zelfs een koddig vreugdesprongetje bij. 'We hebben mooie plannen met Julie', zegt creatief directeur Davy Parmentier op een toon die zijn nieuwe schermheldin nét iets teveel tot een corporate asset reduceert.
De zomer van 2019 had de zomer van Julie Van den Steen moeten worden. Eindelijk geen werkdagen meer die al om drie uur 's nachts beginnen. Eindelijk geen sociaal leven meer dat al om acht uur 's avonds ophoudt. Maar haar pas verworven vrijheid verdampt à la minute wanneer twee onbekenden op een even onverwachte als strafbare manier haar leven binnendringen. In juni herleidt een man haar auto met voorbedachten rade - en vooral met een sloophamer - tot een stuk schroot. En even later mailt een vrouw persoonlijke informatie over haar naar een aantal krantenredacties. Wég sfeer.
"Ik heb wekenlang in angst geleefd", zegt Van den Steen. "De politie raadde me aan om niet in mijn eentje naar buiten te gaan. En ik moest hen voortdurend op de hoogte houden van mijn whereabouts. Resultaat: ik heb niet echt van mijn vakantie kunnen genieten. Dat was natuurlijk geen ramp - er komen nog genoeg zorgeloze zomers in mijn leven - maar ik vond het toch jammer: ik had vorige zomer zoveel slaap en vriendschap in te halen. Maar goed, wat voorbij is, is voorbij. Ondertussen zijn de daders en hun motieven bekend en doet het gerecht zijn werk. Sta me toe dat ik om juridische redenen niet verder over de zaak uitwijd."
Toen ik haar belde om haar voor dit gesprek te convoceren, meenden mijn journalistieke voelsprieten - gekocht op de zwarte orgaanmarkt en dus niet fiscaal aftrekbaar - in haar stem een zekere achterdocht te detecteren. Ik vraag of ze journalisten na nauwelijks vijf jaar in de media al als tegenstanders beschouwt.
"Ik moest dringend naar het toilet toen je mij belde. Vandaar misschien dat ik wat raar klonk. (lacht) Maar ik kijk inderdaad wel een beetje uit met journalisten.Iemandheeft mij ooit gezegd: 'In de media kan je niemand vertrouwen.' Die uitspraak is blijven hangen. Niet dat ik ervan uitga dat alle journalisten boze wolven zijn die bange BV'tjes de nek willen doorbijten. Maar ik heb al een paar nare ervaringen gehad met journalisten. En dat heeft mijn vertrouwen in jouw beroepsgroep wel wat aangetast. Los daarvan: ik heb goeie vrienden die journalist zijn. Sterker nog: ik heb zélf journalistiek gestudeerd. Technisch gezien ben ik óók een journalist." (lacht)
In het najaar lanceert VTM een stevig Julie Van den Steen-offensief. Ze zal zowel te zien zijn in The Masked Singer, een showprogramma waarin gemaskerde BV's liedjes komen zingen, als in een nog titelloos realityprogramma waarin ze zal leven, werken en afzien als een verpleegkundige. Het lokale sterrendom lonkt dus, en toch blijft Van den Steen ook als televisfee in wording een verkwikkend parler-vrai hanteren: ze beantwoordt vragen niet met het meest wenselijke, maar met het meest onverbloemde antwoord. Zijn VTM-gezichten dan niet contractueel verplicht om de weg van de minste publieksweerstand te kiezen?
"Maar nee, gij. Ik denk niet dat VTM er baat bij zou hebben, mocht ik plots veranderen in een prefab-presentatrice. Ik hoef me toch niet te verloochenen omdat ik nu voor VTM werk? Op een gegeven moment zei een VTM-medewerker - met de beste bedoelingen, laat dat duidelijk zijn - dat hij me zag als een mix van Dina Tersago en An Lemmens. Nu zijn Dina en An allebei toppers in hun vak, maar de bedoeling is toch vooral dat ik Julie blijf. Ik heb geen zin om koortsachtig na te denken over mijn zogenaamde positionering. Ik wil gewoon zijn wie ik altijd al geweest ben. Mijn bazen weten dat en steunen mij daarin."
Op de promofoto van The Masked Singer, het programma dat je samen met Niels Destadsbader gaat presenteren,zie je er nochtans zorgwekkend afgelikt uit. Ik dacht: 'Lap. Haalt VTM nog eens een ongekunsteld talent binnen, leggen ze er meteen een laag plastic over.' Maar misschien is die conclusie voorbarig.
"Aan de fotoshoot in kwestie zijn veel discussies voorafgegaan. Vooral over de kleren die ik moest dragen. Ik heb uiteindelijk voor een broek gekozen, maar daar heb ik echt voor moeten vechten: aanvankelijk werd mij gewoon gezégd wat ik moest aandoen. Ik heb het lastig gehad tijdens die fotoshoot. Ik heb zelfs even gedacht: 'Shit. Heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Ga ik dat wel aankunnen, zoveel mensen die zich bemoeien met hoe ik eruit zie?' Maar ondertussen heb ik met VTM een aantal goeie gesprekken gevoerd en zitten we weer helemaal op dezelfde lijn. Ze wéten nu dat inspraak voor mij belangrijk is."
Kortom: je staat in de Medialaan nú al bekend als 'die blonde met haar vranke teut'.
(lacht) "Het probleem is dat er bij de televisie heel veel mensen werken. En dat er dus ook heel veel meningen zijn. In zo'n omstandigheden durf ik weleens te blokkeren. Dan denk ik: 'Laat mij toch gewoon aandoen wat ik wil.' Ik snap wel dat ik niet in een jeansvest voor een promofoto kan poseren. Maar dat betekent nog niet dat je tegen mij moet zeggen wat ik wel of niet mag dragen. Niels Destadsbader kreeg véél minder kledingsuggesties. (lacht) Maar ik herhaal: de meeste mensen adviseren mij met de beste bedoelingen. En ik sta nog altijd volledig achter mijn keuze voor VTM. Ik denk oprecht dat ik hier mooie programma's ga maken en veel ga bijleren."
De eerste keer dat je op VTM te zien was, nam je apneuduikend deel aan de vergissing genaamd Beat VTM. Wist je al tijdens je contractonderhandelingen dat je bij wijze van debuut ging moeten duiken zonder zuurstofflessen?
"Nee. Nathalie Meskens ging het apneuduiken voor haar rekening nemen. Maar toen was Nathalie plots zwanger en hadden ze een vervangster nodig. Resultaat: het eerste wat ik op VTM gezegd heb, was: 'Ik heb stijve tepels, ik moet pipi doen en ik ga kotsen van de stress.' Een droomdebuut, quoi." (lacht)
Bij de VRT was je behalve MNM-sidekick ook parttime rolmodel. Je vertelde - onder meer in Van Gils & Gasten- dat je je vaak onzeker voelt over je uiterlijk en werd zo de BFF van de vrouwelijke helft van puberend Vlaanderen.
"Het is nooit mijn bedoeling geweest om een rolmodel te worden. Maar na die aflevering van Van Gils & Gasten wás ik het plots wel: ik heb toen ontzettend veel berichten gekregen van jonge meisjes die steun vonden in mijn woorden. Sindsdien denk ik: als er dan toch naar mij wordt opgekeken, laat ik daar dan maar iets nuttigs mee doen. Laat mij voor al die jonge meisjes maar de persoon zijn waar ik op mijn 16de zelf behoefte aan had."
Aan welke persoon had jij op je 16de behoefte?
"Aan iemand die niet perfect is. Die zegt dat het heel normaal is om je nu en dan kut te voelen. Die vertelt dat het geen ramp is als niemand je uitnodigt om naar de Chiro-fuif te gaan. En die je op het hart drukt dat je de meningen van mensen die zélf in de war zijn het best kan negeren. Tijdens mijn eerste jaar bij MNM had ik dat allemaal nog niet door. Ik ben toen vaak wenend naar huis gereden omdat ik berichten had gekregen waarin stond dat ik dik, lelijk en dom was. Vandaag zouden die haatberichten me minder hard raken. 'Ga ik hier nog mee bezig zijn als ik 70 ben?', vraag ik me tegenwoordig af als ik ergens mee zit. Is het antwoord 'nee', dan probeer ik het los te laten."
Ik wil de pret niet drukken, maar nu je op tv komt, ga je nog méér commentaar krijgen. En de beschouwingen zullen allemaal gaan over wat je aan hebt, hoe je haar ligt en of je nu wel of niet aan de heersende gewichtsnormen voldoet. Heb je je zelfbeeld al verwittigd dat het regelmatig verbale kogels zal moeten ontwijken?
"Ik ben me daarvan bewust, ja. Maar ik ga die toekomstige haatberichten gebruiken om jonge mensen duidelijk te maken dat ze zich van sociale media-opinies geen reet mogen aantrekken. Dat ze hun eigen ding moeten doen. Dat ze zich op hun 70ste echt niet meer zullen afvragen hoeveel kilogram ze op hun zestiende wogen of hoeveel likes hun Instagramfoto's toen kregen. Als ik ook maar één jongen of meisje wat weerbaarder kan maken, zal ik al blij zijn."
Heb je het nog altijd moeilijk om jezelf mooi te vinden?
"Het blijft lastig. Je moet weten: ik was als tiener een pak zwaarder. En ik was toen nog niet geopereerd aan mijn flaporen. Als je jezelf op puberleeftijd lelijk vindt, draag je dat nog een hele tijd met je mee. De dag waarop ik in Van Gils & Gasten zat, had ik 's ochtends gehuild omdat ik mezelf na het douchen in de spiegel was tegengekomen en niet tevreden was met wat ik zag. Zo hardnekkig kan een ontregeld zelfbeeld dus zijn. Ook mijn relatie met eten is nog altijd verstoord. Als iemand nog maar zegt: 'Je bent mooier als je er zus of zo uitziet', kan ik al niet meer normaal eten. Dan staar ik nadien naar mijn bord en denk ik: 'De mensen gaan je leuker vinden als je dit niét opeet, Julie.' Dat zijn geen gezonde gedachten, natuurlijk. Er is nog wat werk aan de mentale winkel."
Kan je begrijpen dat er mensen zijn die vinden dat iemand met jouw looks zich aanstelt als ze kniest over haar uiterlijk?
"Ja. Als ik Hollywoodactrices over hun fysionomie hoor mopperen, denk ik zelf soms ook: 'Wat heb jíj nu te klagen?' Maar ik denk dat het weinig zin heeft om een hiërarchie van onzekerheden op te stellen. Andermans twijfels zijn niet meer of niet minder gerecht-vaardigd dan de mijne. En het is niet omdat iemand anders mij mooi vindt dat ik dat zelf ook zo ervaar. Sommige mensen denken dat ik doe alsófik onzeker ben. Dat ik mezelf stiekem een prachtige verschijning vind omdat ik op Instagram weleens een mooie foto van mezelf post. Maar dat ik openlijk over mijn onzekerheden praat, betekent nog niet dat ik enkel lelijke foto's van mezelf wil tonen. Als iemand een topfoto van mij gemaakt heeft, wil ik die nog altijd kunnen delen. Ik denk dat ik daar, net als iedereen, recht op heb."
Julie Van den Steen groeide op in Denderbelle, een dorp met tweeduizend inwoners, twee kermissen en een gepensioneerde plaatjesdraaier - Eddy Del White - die zichzelf in Afspanning 't Vat ooit tot wereldrecordhouder deejayen uitriep. Dimitri Vegas en Like Mike hebben hem voor zover bekend nog altijd niet tegengesproken.
Als oudste dochter van twee zelfstandige thuisverpleegkundigen kreeg Van den Steen al op bakvisleeftijd een strak arbeidsethos ingelepeld. "Mijn ouders werkten 7 dagen op 7 en waren 24 uur op 24 beschikbaar. Ze liepen voortdurend binnen en buiten, wij hebben als gezin nauwelijks samen gegeten. Mijn vader heeft mijn zus en mij talloze keren gezegd dat je in het leven niks bereikt als je er niet keihard voor werkt. Toen de coronacrisis uitbrak, vond hij het onnozel dat iedereen op straat kwam om voor de zorgverleners te applaudisseren. 'Mensen verzorgen is mijn job', zei hij. 'Niemand moet mij daarvoor bedanken.'"
Met haar moeder - "een mooie, fiere vrouw" - botste ze vaker dan Femke Halsema met conservatief Nederland. "Mijn mama en ik hebben hetzelfde karakter. Wij zijn allebei heel explosief: als we ruzie maken, komt alles eruit. Zonder remmingen, zonder nuances. Maar sinds ik niet meer thuis woon, is mijn band met haar een stuk beter geworden. Alsof er in de fysieke ruimte tussen ons wat meer wederzijds begrip gegroeid is."
Ook al woonden de Van den Steens in een dorp dat het decor had kunnen zijn in een heimatroman van Ernest Claes: ze waren alles behalve een typisch Vlaams gezin. Mama Van den Steen, de dochter van een Belgische koloniaal die haar wonderjaren in Congo doorbracht,versierde de gezinswoning met Afrikaanse spirituele objecten en stuurde haar dochters naar school in kleren die op de speelplaats een milde vorm van ramptoerisme deden ontstaan."Mijn moeder stak ons graag in extravagante kleren met flamboyante prints", zegt Julie Van den Steen. "We werden bekeken, wat uiteraard niet hielp om erbij te horen. Het liefst van al had ik een hoodie van H&M gedragen, zoals iedereen. Ik heb mijn moeder vaak gesmeekt: 'Mama, please, stop met mij van die rare kleren te geven.' Maar ik heb mijn H&M-hoodie zélf moeten kopen. Op mijn vijftiende, met het geld dat ik in een bakkerij verdiend had."
"Als ik bij vriendinnen bleef slapen, zag ik op zondagochtend altijd netjes gestofzuigde woonkamers en prachtig gedekte eettafels. Dat kende ik allemaal niet. Bij ons thuis was het altijd een gezellige, maar ongelooflijk chaotische boel. Ik voelde mij een zonderling, ik droomde er echt van om tot een doorsnee gezin te behoren. Als ik zélf vriendinnetjes had uitgenodigd, zei ik altijd tegen mijn mama: 'Maak alsjeblief geen broodpudding of harde granenkoeken. Maak wafels. Bak een taart. Doe normaal.' Ik gebruikte voortdurend het woord normaal. 'Waarom zijn wij geen normaal gezin?' 'Waarom krijg ik geen normale kleren?' (lacht) Vandaag ben ik blij dat ik niet 'normaal' ben opgevoed. Maar toen ik jong was, had ik het moeilijk met mijn status van buitenbeentje.
"Paradoxaal genoeg was ik - zeker in mijn puberteit - ontzettend tegendraads. Ik deed alles wat mijn ouders mij verboden. Ik mocht geen neuspiercing laten zetten? De dag daarna hád ik er één. Ik mocht mijn haar niet kleuren? De dag daarna hád ik het gekleurd. Ik heb mijn haar zelfs eens knalrood laten verven. Mijn papa heeft toen twee maanden lang Rood van Marco Borsato opgezet zodra ik uit mijn kamer kwam. Ik kan dat nummer niet meer hóren." (lacht)
Puberen in Denderbelle heeft wel één voordeel: je hoeft er niet lang te zoeken naar levensstijlen waar je je met volle overgave tegen kan afzetten.
"Klopt, maar dat neemt niet weg dat ik er compleet gek werd. Al op mijn 14de dacht ik: 'Ik moet hier zo snel mogelijk weg.' Weg van de dorpsroddels en de bekrompen plattelands-mentaliteit. Weg van de mensen die mijn mama een vreemdeling noemden omdat ze met een Franse tongval sprak. Maar zelfs weglopen was moeilijk in Denderbelle: je moest eerst vijf kilometer door de velden fietsen voor je in de buurt van een ander dorp kwam. (lacht) Mijn advies voor mensen die overwegen om met hun kinderen in Denderbelle te gaan wonen: don't."
Heb je met je grootvader weleens over zijn koloniaal verleden gepraat?
"Nee. Ik was 6 toen hij gestorven is. En 7 toen mijn oma overleed. Zelfs mijn mama heeft weinig herinneringen aan haar tijd in Congo: ze is al op jonge leeftijd naar België verhuisd."
Je postte op #blackouttuesday een zwart vlak op je Instagrampagina. Ben je het met me eens dat het racisme in ons land flink geworteld is in onze koloniale geschiedenis?
"Ja. Al blijf ik het moeilijk vinden om te begrijpen waarom iemand als Dries Van Langenhove mensen met een donkere huidskleur zo verafschuwt. In zíjn hoofd is er toch méér aan de hand dan het doorsijpelen van koloniale vooroordelen, vrees ik. Ook van de verrechtsing van de jeugd snap ik niks. Ik heb de laatste jaren vaak jonge mensen terechtgewezen die het woord 'neger' gebruikten. Daar werd ik vierkant om uitgelachen. 'Doe toch niet zo overgevoelig', kreeg ik te horen."
In een interview op MNM noemde je je inlevingsvermogen je beste eigenschap. 'Ik voel heel snel emoties van andere mensen aan', zei je.
"Meer nog: ik voel me zelfs verantwoordelijk voor de gevoelens van anderen. Wanneer iemand in mijn omgeving zich slecht voelt, wil ik dat oplossen. En als dat om één of andere reden niet lukt, kan ik daar echt mee zitten. Mijn empathie loopt soms uit de hand. Als ik met Limburgers praat, begin ik op de duur zelfs Limburgs te praten." (lacht)
Als inlevingsvermogen je beste eigenschap is, wat is dan je slechtste?
"Ik kan niet doseren. Ik ben van de 'alles of niks'-strekking. Als ik naar een Netflix-serie kijk, doe ik dat meteen de hele dag lang, tot ik 's avonds in mijn zetel lig te stinken. En als ik alcohol drink, drink ik meteen véél alcohol. Ik ben nooit eens beheerst of ingetogen. Ook niet in mijn gevoelsleven. Als ik een relatie aanga, ga ik vanaf dag één all the way. Als ik ruzie maak, smijt ik er in één gulp alles uit. Ik kan niet gematigd leven. In geen enkel opzicht."
Kan je even hartstochtelijk zwijgen als praten?
"Oh, ja. Op sommige momenten voel ik de behoefte om mijn leven grondig te overdenken en kruip ik helemaal in een bolster. Dan praat ik zelfs niet met mijn beste vrienden. Ook al weet ik ondertussen dat ik dat beter wél zou doen. Ik ben soms gewoon ... moeilijk. Maar moeilijk gaat ook, nee? (na een korte stilte:) Schrijf op: ik heb gezegd dat ik moeilijk ben. Niet dat ik een labiele trees ben."
Behalve moeilijk ben je ook onrustig, zie ik.
"Dat is zo. Ik moet echt nog een manier vinden om wat meer rust in mijn hoofd te creëren. Sinds kort heb ik een piekerschriftje. Daarin schrijf ik alles op waarover ik 's nachts lig te piekeren. Dan zijn die zwarte gedachten uit mijn systeem en kan ik er afstand van nemen."
Dus jij kan je al schrijvend verlossen van overpeinzingen à la 'Mijn carrière stelt niks voor en dat hele VTM-avontuur gaat faliekant aflopen'?
"Oké, nu weet ik meteen hoe jij over mij denkt." (lacht)
Hypothetisch voorbeeldje, natuurlijk.
"Uiteraard. (lacht) Maar om op je vraag te antwoorden: mijn piekerschriftje helpt soms wel en soms niet. Het gebeurt dat ik het ook overdag moet gebuiken. Dat de gedachten die ik 's nachts heb genoteerd 's ochtends nog niet uit mijn hoofd zijn verdwenen. Dan herhaal ik de schrijfoefening bij daglicht nog eens. Of ga ik wandelen. Veel mensen doen alsof ze tijdens de lockdown het wandelen hebben uitgevonden, maar ik doe het al heel mijn leven. En sinds ik een hond heb met nóg meer plezier."
Jouw hond heeft een eigen Instagram-pagina. Ik heb geprobeerd dat te begrijpen, maar het is me niet gelukt.
"Het is nochtans heel eenvoudig: ik had de gewoonte om belachelijk veel foto's van mijn hond op Instagram te zwieren en ik kreeg daar op een gegeven moment klachten over. Een vriend van me heeft me toen aangeraden om voor mijn hond een aparte pagina aan te maken. Dat heb ik gedaan. Nu is niemand nog kwaad op mij als ik wéér eens een hondenfoto post."
Géén hondenfoto's posten, is geen optie?
"Nee. Heb jij mijn hond eigenlijk al eens gezien?"
Ja.
"Dat begrijp je vast wel waarom ik foto's van hem deel: hij is met voorsprong de schattigste hond ter wereld. (lacht) Kijk, ik wéét dat ik met die hondenfoto's overdrijf. Maar dan ga ik maar door het leven als the crazy dog lady van VTM. Maakt mij echt geen hol uit. Ik zie die hond gewoon graag."
Tot slot: waarom vroeg Peter Van de Veire je om hem een collega te noemen in plaats van een vriend?
(gespeeld verontwaardigd) "Omdat Peter Van de Veire geen hart heeft en het niet aankan om mensen emotioneel toe te laten in zijn leven. Zelfs nu ik voor VTM werk, mag ik hem nog geen vriend noemen: ex-collega, moet ik nu zeggen. Ik begin ernstig rekening te houden met de mogelijkheid dat Peter mijn vriend helemaal niet wílzijn. Ik troost me maar met de gedachte dat hij eigenlijk ook veel te oud is om met mij bevriend te kunnen zijn. (na een korte stilte) Ter attentie van de journalisten die nu overwegen om dit stukje uit je interview te kopiëren en er de kop 'Van den Steen haalt uit naar Van de Veire' boven te zetten: het is maar om te lachen, lieverds. Om te láchen."
Ze voegt de daad bij het woord, neemt afscheid en rijdt terug naar huis en hond. Een paar dagen later gaat ze tijdens een Instagram Live-sessie in het kader van Rode Neuzen Dag in gesprek met Vlaamse jongeren. Aan een zwart meisje dat verslag uitbrengt over haar ervaringen met racisme, vraagt ze, één en al maturiteit: 'Hoe kunnen wij, witte mensen, jou helpen?' De sidekick in haar is nergens meer te bespeuren. Misschien heeft ze hem aan de rekwisietenafdeling van de VRT geschonken.
0 notes
Photo
Niels Winkel
View From the Marble Church 1967
0 notes
Text
Dag 6 - Friends in Budapest
Na een dagje acclimatiseren leerden we vandaag de stad Budapest echt beter kennen. We begonnen de dag op een terras waar we, genietend van een espresso, voorbereiding troffen voor een interview dat we morgen hebben. Daarna liepen we verder naar een winkel waar ze alleen duurzame producten verkopen. Daniël kocht er een mooi t-shirt en we vroegen de vrouw in de winkel over het productieproces.
Langs de Donau verkenden we de stad verder. We kwamen bij het monument 'De schoenen op de Donaukade'. Het monument memoreert de vele joden die op deze plek werden vermoord. Zij werden gedwongen hun schoenen uit te doen voordat zij hun lot moesten aanvaarden. Hun moordenaars verkochten de schoenen vervolgens. Het monument raakte me diep en ook Daniël was onder de indruk. Het was zo respectvol gemaakt en tegelijkertijd zo'n harde confrontatie van wat mensen in staat zijn elkaar aan te doen. Op een dag als vandaag was het goed te beseffen dat vrijheid niet vanzelfsprekend is en dat anderen daar de prijs voor betaalden.
We staken de Donau over en bezochten de Burcht van Buda. Een groot en indrukwekkend gebouw, omringd door veel groen. Het is lekker om af en toe aan de drukte van de stad te ontsnappen hoewel we Budapest intussen ook een zeer fijne stad vinden. We voelen ons hier veilig en ontdekken veel mooie plekken.
Aan het einde van de dag ontmoetten we mijn neef Niels en zijn vriend Magnus, die toevallig ook in Budapest zijn. We eten samen een heerlijke maaltijd bij een vegan restaurant en sluiten af met een biertje aan de Donau. Magnus is piloot dus het interessant om zijn mening over duurzaamheid te horen. Wanneer we terug komen in het appartement kunnen we moe maar voldaan slapen na alweer een toffe dag.
Anekdote van de dag
Lopend langs de Donau is het erg warm in de volle zon. We zien een man met een limonadekraampje en hebben eigenlijk een beetje met hem te doen. We besluiten twee glazen te kopen. Hij verzekert ons dat de limo heel koud is en giet twee bekers vol. "2000 forint" zegt ie. We vinden het wat veel maar geven hem een briefje van 2000 forint. Wanneer we weglopen beseffen we ons pas echt dat we zojuist meer dan 6 euro voor twee glazen limonade hebben betaald (300 forint is ongeveer een euro). De limonade smaakt lekker maar heeft toch een vervelend bijsmaak. When someone gives you overpriced lemonade, you better enjoy it.
0 notes
Text
February 22 in Music History
1628 German organist and composer Samuel Scheidt becomes music director at Marienkirche, Halle.
1631 FP of Ben Johnson’s Chloridia for the Stuart Court.
1642 FP of Luigi Rossi's opera Il Palazzo Incantato d'Atlante , at the Barberini Theater in Rome.
1745 Birth of Portugese composer João de Sousa Carvahlo in Estremoz.
1749 Birth of musicologist Johann Nikolaus Forkel. 1779 Birth of Swedish composer Joachim Nikolas Eggert in Gingst, Rügen. 1793 Death of baritone Antonio Casaccia.
1817 Birth of Danish composer Niels W. Gade in Copenhagen. 1834 Birth of German harpist, composer Albert Heinrich Zabel in Berlin. 1846 Death of Dutch composer Carolus Antonius Fodor in Amsterdam.
1847 Birth of tenor Dmitri Uzatov.
1860 Birth of American composer John Samuel Duss.
1866 Birth of baritone Ferruccio Corradetti in San Severino.
1868 Birth of Polish pianist Antoinette Szumowska.
1870 Birth of German composer George Washington Pittrich in Dresden.
1870 Birth of tenor Albert Reiss in Berlin.
1872 Birth of baritone Nicola Geisse-Winkel in Bad Ems.
1876 Birth of Italian tenor Giovanni Zenatello in Vienna.
1878 FP of Tchaikovsky's Fourth Symphony in St. Petersburg.
1881 Birth of American composer James Reese Europe.
1881 FP of Max Bruch's Scottish Fantasy Op. 46, composer conducting; Joseph Joachim as the soloist, in Liverpool.
1882 Death of soprano Catherine Stephens. 1884 Birth of English composer and pianist York Bowen.
1884 Birth of soprano Tamaki Miura in Tokyo.
1890 Birth Ukranian of pianist Benno Moisewitsch in Odessa. 1891 Death of soprano Josephine De Reszke. 1903 Birth of baritone Robert Weede in Baltimore. 1903 Death of Austrian composer Hugo Wolf in Vienna insane asylum.
1904 Birth of tenor Jose Soler.
1905 Birth of Mexican composer Luis Meneses-Sandi in Mexico City.
1906 Birth of pianist Adele Marcus.
1907 FP of Ravel's Introduction and Allegro for harp in Paris.
1910 Birth of bass-baritone Hervey Alan in Whitstable. 1912 Birth of soprano Paula Brivkaine in Valdemarplis.
1925 Birth of soprano Gigliola Frazzoni in Bologna.
1926 American debut of pianist Walter Gieseking. Aeolian Hall, NYC.
1927 Birth of American composer David Ahlstrom.
1927 Birth of Canadian bassoonist George Zukerman.
1927 Birth of mezzo-soprano Renate Haertel in Meerane.
1927 Birth of soprano Kyoko Ito in Kakegawa, Japan.
1929 Birth of soprano Anny Schlemm in Germany.
1929 Birth of soprano Ilse Ludwig in Bautzen.
1930 Birth of American soprano Marni Nixon in Altadena CA.
1932 Death of soprano Johanna Gadski. 1934 Birth of soprano Birgit Nordin in Neder Kalix, Sweden.
1934 Birth of American bass Thomas Paul in Chicago. 1938 FP of D. Kabalevsky's opera Colas Breugnon in Leningrad.
1939 Birth of baritone Silvano Carroli in Venice.
1941 Death of tenor Henri Fabert.
1941 FP of Paul Creston's Symphony No. 1, in NYC.
1941 FP of Morton Gould's Latin American Symphonette in Brooklyn, NY.
1942 Birth of American pianist Steven Lubin in NYC.
1942 Birth of bass Luigi Roni in Lucca.
1945 FP of Virgil Thompson's Symphony on a Hymn Tune composer conducting in NYC.
1948 Birth of tenor Ian Caley in Preston, Lancashire.
1954 Birth of American soprano Lucy Shelton in Pamona, CA.
1960 Death of bass Ivan Patorzhinsky.
1961 Birth of American composer Lowell Liebermann, in NYC.
1962 FP of Benjamin Lees' Concerto for Orchestra No. 1, in Rochester, NY.
1971 Birth of soprano Andzella Kirse.
1983 Death of English conductor Sir Adrian Boult.
1983 Death of soprano Giuseppina Arnaldi.
1984 Death of tenor Giovanni Manuritta.
1986 Death of soprano Victoria Elliott.
1987 Death of baritone Afro Poli.
2013 Death of German conductor Wolfgang Sawallisch
1 note
·
View note
Text
Favorite tweets
ja slimme actie maar 'volg een de winkel- loop- mandje route is hblhblhbl verplicht'. zo staan straks zes mensen binnen anderhalve meter om dat bord te ontcijferen https://t.co/maZrzKYNfU
— Niels Kalkman (@nielskalkman) March 24, 2020
from http://twitter.com/nielskalkman via IFTTT
0 notes
Text
Niels bij de waarzegger
Vandaag was de dag, de dag die Niels al weken vreesde. Vandaag had hij een afspraak met een waarzegger. Hij ging ernaartoe en was al een beetje op zijn hoede want haar “winkel” zag er erg mysterieus uit. Zijn afspraak was in het achterste stuk van de winkel waar en tafel zat met een kristallen bol erop. De dame zag er als een heks uit maar bleef toch redelijk mooi, haar leeftijd was ongeveer 50 jaar. Ze heette Lidia.
Lidia nodigde Niels uit om te gaan zitten aan tafel met haar. Ze vroeg hem eerst om zich te presenteren en een beetje over zijn leven te spreken. Daarna vroeg ze hem hoe hij zich inbeeldde in de toekomst en wat hij van dit afspraak verwachtte.
Lidia vroeg Niels zijn handen te zetten op de kristallen bol en daar begon ze zijn toekomst voor te spellen. Eerst sprak ze over hoe ze kon voelen dat de gebeurtenissen met Coco hem hard mentaal hadden aangetast en dat ze kon zien hoe verdrietig en schuldig hij zich voelde. Ze troostte hem en vertelde hem dat het helemaal niet zijn schuld was en dat hij zichzelf niets had te verwijten. Niels vond dat een beetje moeilijk om te geloven maar zij dat hij daar rekening mee ging houden.
Ze ging verder met waarzeggen maar deze keer door in Hendrick zijn handen te lezen. Toen ze las keek ze opeens recht in Niels zijn ogen en vertelde hem dat hij zich geen zorgen meer hoefde te maken voor Hendrick. Hendrick was ondertussen gepakt door de politie en was nu in de gevangenis. Niels was hierdoor zeer opgelucht en blij. Hendrick “betaalde” eindelijk voor wat hij had gedaan.
De volgende stap van het waarlezen was met kaarten. Ze nam een stapel kaarten en vroeg Niels om er 3 uit te halen. Dat deed hij. Ze nam de drie kaarten en legden ze uit op de tafel. Ze leek er verrast uit maar op een goede manier. Niels vroeg haar wat ze las en Lidia vertelde hem alles wat er ging gebeuren in zijn toekomst. Op de eerste kaart stond een maan, de maan stelde de rust voor. Niels ging dus eindelijk rust vinden in zijn leven en een normale volwassene zijn. Op de tweede kaart stond een familie. Dat betekende dat ook al zijn ouders gescheiden waren ze in de toekomst nog steeds een goede relatie gingen hebben en er niks ergs ging gebeuren in zijn familie. Op de laatste kaart stond een building. Deze building stond voor het succes in leven, Niels ging dus een succesvolle werk carrière doornemen. Hij was redelijk blij met de resultaten maar er mistte nog iets: zijn liefdesleven.
Lidia keek vijf minuten recht in Niels zijn ogen zonder te knipperen. Hierdoor kon ze zich een beetje inbeelden hoe Niels zijn liefdesleven eruit ging zien. Niels ging binnen enkele maanden de vrouw van zijn leve ontmoeten en met haar en familie stichten. Hij ging de rest van zijn leven met haar doorbrengen. Ze zij dat het mogelijk was dat deze vrouw een meisje was van zijn omgeving die hij al kende. Niels was heel verbaasd maar wel blij met wat hij juist had gehoord.
De afspraak was gedaan en Niels ging terug naar huis vol gedachten in zijn hoofd. Wie ging zijn vrouw zijn? Zat Hendrick nu echt in de gevangenis? Was wat de waarzegger zij zelfs echt? Dit kon Niels voortaan niet weten maar hij keek uit naar de toekomst en was zeer tevreden met zijn afspraak.
0 notes
Text
De winkel van P.G. Broekman aan de Noorderstraat 28, 1928. Broekman was onder andere directeur van NV Rotterdamsch Melktransportbedrijf.
De Noorderstraat kwam uit op het Noordplein. De herkomst van de naam laat zich raden. Het Noordplein ligt in Rotterdam-Noord en aan de Noordsingel. Van 1884 tot 1892 gold de naam Noordplein alleen voor het gedeelte ten oosten van de Noordsingel, gelegen tussen de Rotte en de Erasmusstraat. Sinds 1902 draagt ook het gedempte deel van de Noordsingel tussen het oude Noordplein en de Hofdijk, deze naam. Dit gedeelte heeft ook nog enige tijd Hofkade geheten.
De foto heb ik gekregen via Niels Mostert. De informatie komt uit het Stadsarchief Rotterdam. kaart komt van www.rotterdamkaart.nl uit 1936
Bericht van 2023
1 note
·
View note
Photo
Portrait of Suzanne Brøgger - Niels Winkel, 1982.
Danish, b. 1939-
Oil , pencil and ink (pen) on plywood , 200 x 125 cm.
67 notes
·
View notes
Text
Terwijl heel Nederland geniet van de winterse, frisse dagen zijn we bij La Aurelia helemaal in lente-sfeer! Heeft u onze recente foto’s voorbij zien komen op social media? Heerlijke sfeerbeelden vol kleur, passie & warmte! Deze stijlkamers laten zien dat La Aurelia Wallpapers een extra beleving toevoegt aan een compleet interieur.
La Aurelia werkt samen met een groeiend team van interieur-specialisten; vakmensen met een passie voor behang, kleur, dutch design en kwaliteit. Onze specialisten bieden een groot deel van het La Aurelia- assortiment: Luxe vlies- of vinyl wandbekleding in diverse aansprekende thema’s, uiteraard op maat gemaakt indien gewenst.
In dit E-Zine laten wij 1 van deze vakmensen aan het woord. We zijn blij met hun enthousiasme voor La Aurelia en hierdoor een stukje realisatie van onze missie: interieurs laten stralen door middel van onze bijzondere wallpapers!
Uiteraard ook aandacht voor een recent project, wederom een hele mooie & inspirerende.
En last but not least: we hebben showroom-nieuws!!
Enjoy & Be Inspired! – La Aurelia
PROJECT UITGELICHT: FASHION STORE
Steeds vaker kiezen winkels voor een La Aurelia ontwerp aan de muur. Hoe fijn is het om een stukje persoonlijkheid en warmte aan het winkel-decor toe te voegen. Een behaaglijke omgeving waar men zich thuis voelt. Zo ook Fashion Store Ladies Fortune uit Purmerend. Zij zijn onlangs verhuisd naar een ander pand. Deze is eerst grondig verbouwd en sfeervol gestyled. Voor extra uitstraling is gekozen voor een prachtig maatwerk wallpaper-wand van het ontwerp ‘Diamonds’.
This slideshow requires JavaScript.
Wij vroegen aan eigenaresse Annemiek Donkersloot, hoe zij tot deze keuze is gekomen:
Samen doe je absoluut meer. Al maanden wilde ik Wallpaper-design “Diamonds” van La Aurelia bestellen voor mijn nieuwe winkel op Padjedijk in Purmerend. In goed overleg hebben we hoogte en breedte bepaald en heen en weer gemaild. Eigenaresse Aurelia Ebbe doet dat heel geduldig; niets wordt aan toeval overgelaten: daar hou ik van! Dat kon ook pas echt toen de muur in beeld was waar de prachtige, gigantische kroonluchter op zou gaan schitteren. Door een simulatie kon ik zien hoe mooi het zou worden! Naast het schilderwerk was Fraay Wonen uit Purmerend aan de beurt om het behang op te plakken. Een secuur klusje maar het resultaat is top! De eerste week na de opening alleen maar positieve reacties! En zeg nou zelf: is het geen plaatje!
Bedankt La Aurelia voor jullie expertise! We gaan nog heel lang genieten van onze “Diamonds”.
– Annemiek Donkersloot Eigenaresse Ladies Fortune (foto’s aangeleverd)
RESELLER AAN HET WOORD: TMC WOONWINKELS
Maak kennis met Niels Witte, Interieurcoach bij TMC Woonwinkels en Official Reseller van La Aurelia. Onlangs heeft hij samen met het TMC-Team een mooie kunst-presentatie gemaakt van enkele designs uit onze nieuwste Wallpaper Collectie ‘Prestige‘. Deze is te bewonderen in het filiaal in Goes. Wij vinden het een slimme oplossing voor de kleinere interieurs of voor wanden die behang-ongeschikt zijn.
Presentatie designs uit de collectie ‘Prestige’ bij TMC Woonwinkels. Van links naar rechts: Lustre, Delight en Radiance.
Wij vroegen aan Niels iets te vertellen over deze presentatie:
Gezien ik erg fan ben van de sprekende, kleurrijke ontwerpen van La Aurelia, ben ik gaan denken hoe dit toe te kunnen passen in mijn interieur-ontwerpen. Ik merkte dat sommige mensen de stap om een volledige muur te beplakken te groot vonden. Daarom heb ik samen met mijn collega’s bedacht om dit als schilderij te presenteren. Op deze manier is het naar verwachting makkelijker toepasbaar en een minder grote stap voor de eindgebruiker om de ontwerpen te integreren in hun interieur.
– Niels Witte TMC Woonwinkels afdeling Interieurcoach (foto aangeleverd)
LA AURELIA STIJLKAMERS: KLEUR & PASSIE!
Heeft u onze foto’s voorbij zien komen op social media? Heerlijke sfeerbeelden vol kleur, passie & warmte! Deze stijlkamers laten zien dat La Aurelia Wallpapers een extra beleving toevoegt aan een compleet interieur.
Stijlkamer “Lustre”
Stijlkamer “Grace”
Stijlkamer “Glory”
Stijlkamer “Velvet”
Stijlkamer “Delight”
Stijlkamer “Radiance”
Laat u inspireren door deze stijlkamers met uiteenlopende stijlen en ontdek nieuwe toepassingen en combinaties. Wij laten hiermee zien dat een La Aurelia eyecatcher heel goed te combineren is met bijvoorbeeld een landelijk interieur, een eclectische inrichting of een klassiek entourage.
NIEUW: LA AURELIA SHOWROOM
Nieuwe showroom: stalen, boeken en veel meer La Aurelia-inspiratie!
Een trotse eigenaresse!
Wij vinden het belangrijk om interieurliefhebbers te voorzien van zoveel mogelijk La Aurelia- informatie. Daarnaast willen wij hen de mogelijkheid bieden om materialen te zien en te voelen. Het verhaal achter de designs vertellen in een prettige en sfeervolle omgeving. Wij zijn dan ook enthousiast dat dit alles nu mogelijk is in onze nieuwe showroom in Almere! Een ruime en creatieve omgeving waar mooie en informatieve presentaties gehouden zullen worden voor woninginrichters, consumenten en pers. Uiteraard bent u van harte welkom om inspiratie op te doen.
Maak een afspraak om langs te komen. De koffie staat klaar!
Zoals u kunt zien staan wij als Dutch Designlabel voor passie & kwaliteit. Onze missie is om met onze wallpapers, projecten en interieurs te laten stralen. La Aurelia en haar Official Resellers staan ook voor u klaar met know how en veel ideeën.
Neem contact op met een van de verkoop-adressen, wij adviseren u graag.
In dit E-Zine laten wij 1 van deze vakmensen aan het woord. We zijn blij met hun enthousiasme voor La Aurelia en hierdoor een stukje realisatie van onze missie: interieurs laten stralen door middel van onze bijzondere wallpapers! Uiteraard ook aandacht voor een recent project, wederom een hele mooie & inspirerende. En last but not least: we hebben showroom-nieuws!! Terwijl heel Nederland geniet van de winterse, frisse dagen zijn we bij La Aurelia helemaal in…
#almere#Annemiek Donkersloot#art#behang#behangcollectie#design#designlabel#dutch design#e-zine#Fraay Wonen#Goes#interieur#La Aurelia#Ladies Fortune#lifestyle#luxe wandbekleding#maatwerk#News#Niels Witte#nieuwe collectie 2018#presentatie#prestige#Purmerend#showroom#Stijlkamers#TMC woonwinkels#wallpaper#wallpaper collection#wandbekleding
0 notes
Photo
Wie // Geef je oren de kost. Geef ze Spinvis.
Morgen
...ligt de nieuwe Playboy in de winkel met daarin m’n interview met Erik de Jong. We hadden het onder meer over het tijdsbeeld van nu, want Spinvis is tijd en dan met name het verleden in de trip down memory lane-modus. Hij heeft vertrouwen in Nederland en de jonge mensen die hier nu opgroeien. “Het is geen tijd van grote idealen en dat is helemaal niet erg. Iedereen leeft steeds meer in zijn eigen niche of bubbel. Je kan wereldberoemd zijn in je eigen specialiteit. Is ook niet vreemd, want het grijpt terug op de natuurlijke staat van de mens. Iedereen heeft een dorpje van twintig, vijfentwintig mensen om zich heen. De stammen vroeger, dat waren niet meer dan dertig mensen. Daar zijn we op ingesteld. Daarom is de Nederlandse taal zo interessant. Er gebeurt een hoop in de Nederlandstalige hiphop. Jongeren met een Turkse of Surinaamse achtergrond rappen in het Nederlands. Dat is fantastisch, maar ook begrijpelijk, want het is hun wereld. Die teksten gaan niet over The Bronx, maar over Lelystad. Een jongen van 14 denkt: ja, dit gaat over mij. Het is tof dat jongeren grijpen naar zaken die in hun leefwereld liggen.”
Vandaag
...las ik deze fantastische Spinvis-recensie van Atze de Vrieze, waarin hij begint met een gedachte-experiment: “Wat weet je nog over je vrienden in de tijd dat Spinvis zijn debuutalbum uitbracht? Geheugensteuntje: het was 2002, het jaar dat de euro ingevoerd werd en een paar maanden na 9-11. Je weet allicht nog met wie je veel omging in die tijd, maar weet je nog wat voor schoenen je beste vriend droeg? Spinvis wel. Stefan, uit ‘Stefan en Lisette’ op het nieuwe album, die droeg zwarte Clarks. En hij rookte Chesterfields. Hij las Bukowski en een vroege Proust, en hij citeerde Marx. Alsof ie wil zeggen: gek he, dat je dat onthoudt. Het leek destijds onbelangrijk, maar het het was belangrijk genoeg om een plek te veroveren in het lange-termijn-geheugen.”
Gisteren
...of eigenlijk 15 jaar geleden toen ik voor het eerst Spinvis hoorde, zag het dorpje om me heen er totaal anders uit. Familie is er natuurlijk nog, maar zie ik veel minder. Vrienden hadden een houdbaarheidsdatum. Klasgenoten verdwenen toen ik de handdoek in de HEAO-ring gooide. Niels droeg poloshirts, Leon dronk kleintjes pils, Frank lachte smalend, maar in zijn ogen zag je de onzekerheid. De liefde hield vooral van haarzelf. Ze zag er wel goed uit (”Ik sjtudeer aane Emsterdem Fesjun Instutuut”), haar vader liep op verlepte Birkenstocks en haar moeder droeg stee(n)vast een amethist in haar beha.
Vandaag
...de dag hou ik van mijn dorpje. Het is meer dan houden van.
0 notes