#Mosambiek

[rausule]

MA João Belo MAPUTO

ZAMBIE

TANZANIE

Amelia

Mosambiek

Nampula

Porto

1507 het die Portugese reeds 'n verversingstasie en fort op Mosambiekciland, die boot aandoenpunt op die handelsroete na die Ooste, gehad. Spoedig is die Portugese ins lood na din binneland van sowel Mosambiek as Angola uitgebrei. Teen die einde van die 16de eeu is die Portugese doelwit van uitbreiding gekanaliseer in die meer lenende poging om slawe in die hande te kry, en in die vroeë 17de eeu is tussen 5000 en 10000 slawe jaarliks van Luanda uitgevoer. In 1617, op soek na meer slawe, het die Portugese by Benguela 'n kolonie gestig war later deur Angola geannekseer is. Gedurende die volgende twee eeue het slawehandel die grondslag van Angola se ekonomiese oorlewing gebly. Teen die einde van die 18de eeu het die Portugese in Angola, soos in Mosambiek, dit onmoontlik gevind om die bandelte beheer Di administrasies van albei kolonies elk met 'n nedersetterbevolking van slegs sowat 1000-was swak en korrup

PKilemane

Beira

6 van Sofala

Moma INDIESE OSEAAN

ZIMBABWE

SUID-AFRIKA

Vile de

João Belo MAPUTO

stad en vernaamste hawe. Dit was tot 1976 bekend as Lourenço Marques ter ere van die Portugese handelaar wat die ashied in 1544 verken het. Die stad is aangelé rondom Portugese vesting wat uit 1787 dateer, en het in 1888 hoofstadstatus verkry. Maputo se hawe is per spoor met Suid-Afrika, Zimbabwe en Swaziland verbind. It w die land se belangrikste nywerheidsentrum, waar endewerk meubels, chemikalie en sement vervaardig word.

Moderne ontwikkelings: Gedurende 'n groot deel van die 19de eeu is die Portugese in Angola en Mosambiek beperk tot 'n aantal kusdorpe en onbeduidende handeldrywery Teen die einde van die eeu is Portugese koloniale ambisies egter deur mededingende Europese aansprake in Afrika aangespoor. In Angola het pogings om Portugese beheer na die hinneland uit te brei, gelei verskeie oorloë wat eers in 20ste eeu bevredigend beeindig is Soos in Mosambiek het die plaaslike bevolking die Portugese regering om verskeie redes tegegaan. waaronder die onregverdige administratiewe en handelsgebruike, dwangarbeid en werwing vir krygsdiens. Teen die eerste kwart van die 20ste eeu het dit gelyk of Portugal die teenstand underdruk het. 'n Beleid van assimilasie is gevolg, maar in werklikheid is gelyke regte in die kolonies aan betreklik min assimilados toegeken,

Die groei van nasionalisme: Ekonomiese ontwikkeling in Angola en Mosambiek was ters beperk tot 1961, 10e oorsese beleggings toegelaat is. Die oplewing in die koffiehandel in Angola en die ontdekking van minerale het immigrasie na die twee kolonies laat toeneem In 1951 is die kolonies tot oorsese provinsies van Portugal verklaar en is aan hulle 'n mate van plaaslike outonomie toegestaan. Die beperking van mag tot die wit inwoners en sommige

van die assimilados het egter die groei van nasionalismic gestimuleer

In Angola het verskeie weerstandsbewegings te voorskyn gekom. Die Volksbeweging vir die Hevryding van Angola (MPIA) is in 1956 deur Mario de Andrade gestig, die Nasionale Front vir die Bevryding van Angola (FNLA) onder leiding van Holden Roberto het in 1962 na vore grkom, en die Nasionale Unie vir die Algehele Onafhanklikheid van Angola (Unita) onder leiding van dr. Jonas Savimbi in 1966 In Mosambiek het drie nasionalistiese organisasies verenig as die Front vir die Bevryding

van Moumbisk (Frelimo) onder dr. Eduardo Mondlane wat in 1969 opgevolg is deur Samora Machel Frelimo-guerrillas het teen 1974 groot gedeeltes van die land beheer, en hoewel Portugal tot 100 000 troepe na elke kolonie gestuur het, het die uitgerekte oorlog uitgeloop op die verkryging van onafhanklikheid deur albes gebiede nás militere staatsgreep in Portugal Angola na onafhanklikheid: Gedurende die oorgangstydperk tussen direkte Portugese beheer en onafhanklikheid het die drie vernaamste bevrydingsbewegings, die FNLA, die MPLA en Unita, grwedywer om beheer van die toekomstige regering Die Portugese owerheid, haastig om die land te ontruim, het op 11 November 1975 die regeringsgesag oor gedra na die MPLA, die sterkste beweging in Luanda Dr. Agostinho Neto bet president ge word en geprobeer om Angola volgens die Kommunistiese model te hervorm. Burgeroorlog was onvermydelik, en duisende inwoners het uit die land gev

Beira (113700) is in 1891 gestig. Dit is ook 'n belangrike hawe en per spoor mes Zimbabwe, en Zambie verbind. Nampula (126 126) in die noorde van Mosambiek is per spour mit Mosambiek Nacala, Lichings (naby die Malawi-meer) en die binneland verbind

Ekonomie: Na onafhanklikheid in 1975 het die ekonomie agteruitgegaan, maar dit het sedertdien tekens van herstel getoon Landbou is die hoofheon van inkomste, en die belangrikste gewasse sluit in mieles, kasjoeneute, katoen, suiker, tre, piesangs, kopra en sisal Opdie binnelandse gras vlaktes word beeste geteel

Mosambiek se hidroelektriese potensiaal is die laaste jare in toenemende mate untwikkel, un vorm 'n belangrike bron van inkomste. Die Bassa skema in die Zambezi, wat telp bou het, is in 1974 voltooi, en in 1977 het Suid-Afrika elektrisiteit van die skema begin koop Suid-Afrika bet betreklike uitgebreide handelsbetrek

kinge met Mosambiek behou, en die ondertekening van die Nkumati-verdrag in 1954 het gehelp om die weg te haan vir Bouer ekonomiese samewerking

Geskiedenis

Teen die 10de eeu het Arabiese Moslem handelaars so ver kid sous Sofala, tussen die Zambers- en die Sare-vier in die huidige Mosambiek, gevorder die 11de en die 15de reu is sowat 40 dorpe langs die kus aangele en handelsroetes na die binneland ingestel

In die om Islam te uitourlé deur 'n sectos na die Coste rondom Afrika te vind, het die Portugese in 1482 be trekking met die Kango koninkryk net suid van die benede lope van die Kongorivier aangeknoop. Teen die einde van die eeu het Vasco da Gama daarin geslaag om om die said kus van Afrika te seil en die seeroete na Indie te open. Teen

Suid-Afrikaanse troepe, wat sedert Augustus 1975 op veriock van die regerings van Osambo en Kavango die Ruacana- hidroelek triese prick op die grens van Namibië en die belangrike keerdam en Pampitasic by Calueque in Suid Angola beskerm het, is in Maart 1976 uit die gebied onttrek, maar het die grens later weer oorgesteek om rebelle van die South West Africa People's Organisation (Swapo), wat Namibie hinnegekom het van hasise in Angola, beveg. In 1954 het die Suid-Afrikaanse en MPLA-gering ooreengekom om gesamentlik toesig te hou oor die onttrekking van Suid-Afrikaanse an Swapo-magte uit Suid-Angola.

Na die dood van Neto in 1979 het José Eduardo dos Santos president geword Teen die einde van 1986 het die Angolese regering steeds 'n stryd om beheer van die land teen Unna gevoer. Daar was nog sowat 30000 Kubaanse troepe en tegnici in die land, en geen teken dat die burgeroorlog aan die afneem was te

Mosambiek na onafhanklikheid: In September 1974 het Portugal die gesag voorlopig aan Frelimo oorhandig en Machel het staatshoof geword. Op 25 Junie 1975 het Mosambik amptelik onafhanklik geword, en tot sy dood in 'n vliegamp in 1986, het Machel die land volgens die Kommanistiese model georganisent Hy is deur Joaquim Chassano opgevolg

Die Mosambiekse Nasionale Weerstandsbeweging (MNR of Renamo) het in 1976 na vore gekom en was teen 1984 aktief in al tien provinsies. Die ondermynende bedrywighede van Renamo en die Mrican National Congress (ANC), wat Suid-Afrika san basisse in Mosambiek infiltreer, asook die algemene ekonomicse aperuitgang in die subkontinent, het die weg erbaan vir nouer samewerking tussen die Frelimo en die Suid Afrikaanse regering

B President Jove

Hoewel betrekking tussen die malhanklike Mosambiek en Sus Afrika gespanne was, is bande soos heeltemal verbreek nie, en die ondertekening van die Nkomat-veiligheidsverdrag tussen die twor state op 16 Maart 1954 was poging om insurgensie in alhei lande aan bande te i en klimaar te skep vir vrede en stahilitoit. h voorvette vir huitriande bystand en heleggings.

[rebrandtdebibls]

Mosambiek, die oorlog in die noorde van die land: byna een miljoen vlugtelinge en vyfduisend dooies.

praat oor godsdienstige Uhaati in die land? Sekerlik bestaan ​​hierdie plaag en groei gevaarlik. Statistieke, oor die algemeen, sê vir ons dat 48% van Uhaaadistiese aanvalle in die wêreld in Afrika plaasvind. Die Sentraal-Afrikaanse Provinsie van die Islamitiese Staat (ISIS) het verantwoordelikheid vir hierdie aanval aanvaar, aangesien dit verantwoordelikheid aanvaar het vir ander aanvalle en onthoofding van Christene in Junie, woedend deur Katolieke proselitisme. Die groepe Moslems wat wapens omhels het, is gekonsentreer in Cabo Delgado, 'n streek in die noorde van die land. Ongelukkig het hulle hul verspreidingsgebied selfs verder suid uitgebrei, in die naburige streek van Nampula. Vir te veel Moslems in die Cabo Delgado-distrik, wat in 'n lewe van swaarkry en ontbering gedwing is, blyk dit om aan te sluit by ekstremistiese Islamitiese groepe die enigste manier te wees om te oorleef of wraak te neem vir die toestand van marginalisering waarin hulle nog altyd deur sentrale mag gedegradeer is.

[ra-tolkein]

Mosambiek ook Afrika se derde grootste uitvoerder van die brandstof.

Mosambiek het sy eerste besending van vloeibare aardgas (LNG) gedoen, het die land se president Sondag aangekondig. Die eerste groep LNG wat by die land se aflandige Coral Sul-fasiliteit geproduseer word, het Mosambiekse territoriale waters verlaat, het Filipe Nyusi gesê.

"Vandag betree Mosambiek die annale van die wêreldgeskiedenis as een van die uitvoerlande van LNG," het Nyusi in 'n videoverklaring gesê, soos aangehaal deur die AFP-nuusagentskap.

Die aanleg word deur die Italiaanse maatskappy Eni bestuur, en volgens Nyusi is die besending deur die Britse oliemajoor BP bestel.

Mosambiek het die grootste aardgasneerslae suid van die Sahara-woestyn, met ongeveer 2,8 triljoen kubieke meter se bewese reserwes of ongeveer 1% van die wêreld se totaal. Hulle is in 2010 in die land se noordelike Cabo Delgado-provinsie ontdek. Beramings toon dat gegewe die omvang van die afsettings, die land een van die wêreld se 10 grootste VNG-uitvoerders kan word. Volgens data van Statista.com kan Mosambiek ook Afrika se derde grootste uitvoerder van die brandstof word ná Algerië en Nigerië.

Coral Sul-kan produseer 3,4 miljoen ton LNG per jaar. Die aanleg is egter die enigste van drie groot energieprojekte in Mosambiek wat tans in bedryf is. Die oorblywende twee, wat deur Frankryk se TotalEnergies en die Amerikaanse oliereus ExxonMobil bedryf word, is gestaak weens politieke onstabiliteit in die land.

LEES MEER: EU verhoog LNG-invoere - data Claudio Descalzi, uitvoerende hoof van Eni, het die eerste gasbesending van Coral Sul verwelkom en dit 'n "beduidende stap vorentoe" genoem in die maatskappy se werk "om gas te benut as 'n bron wat op 'n beduidende manier kan bydra tot Europa se energiesekuriteit, ook deur die toenemende diversifikasie van voorrade." Die beveiliging van energievoorrade het vanjaar 'n sleutelfokus vir die EU geword, as gevolg van 'n duik in die invoer van gas vanaf die blok se voormalige hoofverskaffer, Rusland.

[culmaer]

Afrikaans vocab from headlines

29 Maart 2019  — 29 March 2019 (headlines from netwerk24.com)

Wêreld — World

plan(ne) — plan(s)

vir die 3de keer — for the 3rd time

nie aanvaar (nie) — not accepted

ooreenkoms — deal, agreement

afgekeur — rejected

daar was — there was/were

stem(me) — vote(s)

teenoor — against

dooiepunt — dead end

nóg — even more

dood, dooier, doodste — dead, deader, deadest

Omgewing — Environment

meer as — more than

dood — dead

weens — because of, due to

sikloon — cyclone

Mosambiek — Mozambique

die Kaap — the Cape, the Cape Town-area

kind(ers) — child(ren)

betoog — protest

oor — about, over, across

sake — issues, affairs

omgewingsake — environmental issues

[artsvark]

Oppiwater Kunstefees program so pas bekend gestel

RSG en LEFRA PRODUKSIES se baie suksesvolle Oppiwater Kunstefees vaar vanjaar vanaf 15-20 April 2018 op die MSC Sinfonia van Durban na Mosambiek.

Feesgangers kan gaan garnale eet by die legendariese Polermo Hotel in Maputo, heerlik ontspan op die Portugese eilande end an ook die nuwe bestemming, Pomene, besoek, wat baie moeilik per land bereikbaar is. Die hoofdis is egter ‘n volwaardige Kunstefees aanboord die MSC Sinfonia met meer as 20 top Afrikaanse produksies. Die program vir Oppiwater is so pas bekend gemaak.

Die volledige Feesprogram is as volg:

BOO! Met Chris Chameleon en Riaan van Rensburg

Coenie de Villiers in TIEN VINGERS

DIE STORIE VAN AFRIKAANSE MUSIEK met Pieter Smith

DIE WYN, DIE VROU, DIE LIED met Johan Rademan, Christo Snyman en Neil Retief van Van Loveren Wyne. Hierdie produksie sluit ook ‘n volle wynproe deur Van Loveren Wyne in

DINAMIET KOM IN KLEIN PAKKIES met Sue Pyler

FLENNIE DIE SNARE met Chris Chameleon, Anna Davel, Johny Klein, Daniella Deysel, Jaconell Mouton (Musikale Regisseur), Mauritz Lotz en Riaan van Rensburg

GEWILDE ARIAS UIT DIE MUSIEKBLYSPELE met Rouel Beukes

GOUE OUES met Alwyn Oberholster

KAPPITYT LANGARM DEKPARTYTJIE met RSG se Fritz Klaaste en ‘n boeremusiekorkes

KARAOKE met Ettienne Ludick in die Disco

KAT EN WOLF met Chris Chameleon en Daniella Deysel

MET ANDER WOORDE met Lizz Meiring

MUSIC LANDSCAPES met Jaconell Mouton en Mauritz Lotz

MUSIEKNOOT OPPIBOOT met Lizz Meiring

MY MAN SE SKELMPIE SE SKELMPIE SE VROU – heerlike Lefra-klug met regisseur Frans Swart

MY TYD met Chanie Jonker – klassieke klavieruitvoering

NOSTALGIE met Christo Snyman

ONTBLOOT met Edrien Erasmus

‘N GEWIGTIGE SAAK met Wynand (Karate Kallie) van Vollenstee

RSG Radiodrama met Johan Rademan as regisseur

MAAR? met Ettienne Ludick

RIAAN VAN RENSBURG LIVE!

SWINGING SAFARI met Anna Davel

VOETE VAN ‘N GEMSBOK – Griekwapsalms

WEGVAARTPARTYTJIE op die Dek

ONTMOET DIE KUNSTENAARS – elke middag om 17:00 in die Pasha Club

REGSTREEKSE RSG UITSENDINGS – daagliks van die dek met Alwyn Oberholster ons musiekmaker op die dek

Besprekings vir die Oppiwater Kunstefees kan gedoen word by MSC Cruises by 0860 11 44 11 of aanlyn by www.oppiwater.co.za Vir meer inligting skakel Lefra Produksies by 011 815 3000 of epos aan info@lefra.com Fooie sluit natuurlik verblyf en alle etes op die Kunsskippie in. Dit sluit ook ‘n vermaakfooi in wat feesgangers sal toelaat om hulle produksies teen baie lae gesubsidieerde kaartjiepryse te bespreek wat wissel van R10 tot R90 per kaartjie. Feesgangers word aanbeveel om reeds nou kaartjies in Suid-Afrika by enige tak van Computicket te bespreek. Kaartjies sal wel aanboord die MSC Sinfonia beskikbaar wees, maar dan sal Feesgangers in Dollars moet betaal wat natuurlik baie duurder gaan wees as om in Rand in Suid-Afrika te bespreek. Besprekings kan by Computicket gedoen word by 0861 915 8000 of by www.computicket.com Daar is ook takke van Computicket by alle Checkers en Shoprite winkels. Om aanlyn te bespreek, gaan na die direkte skakel: https://online.computicket.com/web/festival/oppiwater_kunstefees_2018/32456310

Frans Swart, Besturende Direkteur van Lefra Produksies en Organiseerders van die Oppiwater Kunstefees sê hy is baie opgewonde oor vanjaar se Kunstefeesprogram. “Dit bly natuurlik elke jaar ‘n uitdaging om te besluit watter wonderlike produksies saamgaan op ons Kunsskippie. Dit is egter altyd vir ons belangrik om ‘n baie groot verskeidenheid van alle teatergenres vir ons Feesgangers aan te bied. Daar is drama, komedie, poësie, dans, woordkuns, musiek en sang. Ons besef maar te goed dat Oppiwater eerstens ‘n vakansie-ervaring vir ons passassiers moet wees – daarom is daar ook heerlike dekpartytjies waar ons baie lekker gaan partytjie.” Swart sê dat die uitdaging daarin lê om meer as 20 verskillende Afrikaanse produksies in hierdie week in te pas. “Dit is nogal ‘n groot uitdaging vir my span om soveel produksies in en uit te trek in beperkte tyd en veral ook beperkte spasie. Maar ons doen dit nou reeds vir vyf jaar – so ons het reeds die kuns bemeester om vir ons mense ‘n ongelooflike kunstefees aan te bied.” Hy sê ook dat Oppiwater baie trots is om vir ‘n Fiesta-toekenning genomineer te wees as een van die vier beste Kunstefeeste in die land.

Coenie de Villiers se TIEN VINGERS is sekerlik een van die groot gunstelinge vir die Oppiwater Kunstefees. Daar is egter ook die klug, MY MAN SE SKELMPIE SE SKELMPIE SE VROU, die Boerneef-huldeblyk, FLENNIE DIE SNARE met Chris Chameleon, Anna Davel, Johny Klein, Jaconell Mouton, Mauritz Lotz en Riaan van Rensburg, Randall Wicomb en Hans du Plessis se Griekwapsalms herleef in VOETE VAN ‘N GEMSBOK, Lizz Meiring is te sien in MET ANDER WOORDE en vele meer.

RSG Omroepers Johan Rademan, Sue Pyler, Ettienne Ludic en Fritz Klaaste is jou gashere en gasvrou.

Presiese optreetye en venue-inligting is beskikbaar by www.oppiwater.co.za

Oppiwater Kunstefees program so pas bekend gestel was originally published on Artsvark

[4x4community]

Mosambiek Virgin, help aseblief!

http://dlvr.it/PnbnQJ

[carlos-j-carvalho-blog]

Dit van Beatrice du Plessis : "'n Ode aan ons oupa, PJ van Dyk Wat 'n voorreg is dit nie vir ons om kleinkinders te wees van dié eerbare man nie. 'n Man wat al in sy 20's meer wysheid gehad het as meeste manne van 60. 'n Man wat werklik heel onder begin het en homself opgewerk het tot waar hy nou is. Hy is die mees vrygewigste mens wat ons ken, hy is altyd bereid om sy beursie oop te maak vir enige iemand in nood. Dit is te danke aan hom, sy harde werk, vaardighede, kennis en insig dat sy kinders en kleinkinders soveel seëninge kan ontvang. Natuurlik sou hy nooit al hierdie self kon vermag nie. Hy het nog altyd vir ons 'n voorbeeld gestel van hoe 'n mens se verhouding met God moet wees en alle eer kom aan Hom toe. 'n Man wat vir al sy seuns en kleinseuns gewys het hoe om hul vrouens en hul gesinne met liefde en respek te hanteer. Hier vaar hy weer môre, op 'n ouderdom van 87, mosambiek in om dié GROOT marlyn te gaan vang. Niks wat hom terug hou nie. Oupa, ons hoop dat ons lewens ook so 'n voorbeeld sal wees vir ons kinders, kleinkinders & agter-kleinkinders en dat ons ook op 87 nog soveel lewenslus sal hê! Oupa is ons HERO..." (at Inhassoro Beach)

[rausule]

Berg Ayliff (q.v.). Xinavane. Nedersetting in Mosambiek naby Lourenço Marques, en sentrum vir die Incomati Sugar Estates.

Xinavane tr. 'n jong man woon daar.

Lourenço Marques tr. Loure_co mare_quese.

sentrum vir die handel.

Ma_putu ma buig

Ayliff tr. slaan die duisternis

Monte Ayliff (q.v.). Xinavane. Res in Mozambique prope Lourenço Marques, et centrum ad Ordines Sugarorum Incomati.

Lourenço Marques tr. Loure_co mare_quese.

medius artis.

maputu. Tr. Ma_putu mom pondus

Xinavane, ibi vivit iuvenis.

Ayliff tr. verberat tenebris

[rausule]

Suid-Afrika Nywerheid, vervoer en kommunikasie.

Gedurende die afgelope twee dekades is die land se nywerheidsbasis verbreed en wel in die mate dat Suid-Afrika daartoe in staat is om in feitlik al sy behoeftes aan fabrieksgoedere te voorsien. Die fabrieks wese is verantwoordelik vir omtrent 'n kwart van die bruto binnelandse produk en verskaf werk aan meer mense sowar 1,5 miljoen as enige ander sektor van die ekonomie. In 1986 is die waarde van sy produksie beraam op ongeveer R856 biljoen. Ten grondslag van die snelle nywer heidsontwikkeling le die land se ryk na- tuurlike hulpbronne (veral sy minerale en metale), 'n groeiende bron van kundig heid en geskoolde mannekrag, en gerede- lik beskikbare arbeid, waarvan 'n groot deel trekarbeid is wat afkomstig is uit

die onafhanklike en semi-onafhanklike

selfregerende gebiede en uit buurlande soos Mosambiek, Zimbabwe, Malawi, Botswana, Swaziland en Lesotho. Vervaardigingsondernemings is meestal gevestig om die groot stedelike gebiede, veral in die Witwatersrandse stedelike agglome rasic, ten spyte van die regering se pogings om desentralisasie aan te moedig.

Die belangrikste vervaardigingsubsektore is tekstielstowwe en klerasie, verwerkte voedsel, chemikalice (insluitende kunsmis, nywerheidschemikaliee, verf, plofstof, plastiekgrondstowwe, kunsvesel, sintetiese rubber, steenkoolgebaseerde produkte onder andere olie, petroleum en nywerheidsgas-farmaseutiese produkte en chemiese stowwe vir kernenergie), metaalen nie-metaalmineraalprodukte, masjinerie (insluitende enjins,turbines, masjiengereedskap en rekenaars), vervoertoerusting (byvoorbeeldmotorvervaardiging- met 'n plaaslike inhoud van meer as 60 persenten dieselenjins), en basiese metale. Laasgenoemdebehels 'n hoogs produktiewe staalnywerheid wat grotendeels beheer word deur die Ysteren Staalkorporasie (Yskor), wie se drie aanlee jaarliks onder meer 6 miljoen ton vloeistaal lewer. Die hele ekonomie rus op 'n gesofisti- keerde infrastruktuur. Die padnetwerk bestaan uit amper 250 000 km paaie

waarvan sowat 'n derde deklaagpaaie is. 'n Selektiewe tolpadstelsel, waarmee be- oog word om nuwe deurpadontwikkeling te finansier, is in die middel-tagtigerjare ingestel.

SA Vervoerdienste is 'n staatsone derneming wat die land se spoorwee, ha wens en oliepypleidings en baie van die padvervoer- en passasiersvervoerfasilitei- te beheer. Die SA Vervoerdienste het omtrent 'n kwartmiljoen mense in diens en het kapitaalbates van bykans Rao biljoen.

Daar is meer as 36 000 km spoorlyn, waarvan net meer as 40 persent geelektri- fiseer is. Die meeste van die SA Vervoer- dienste se word plaaslik vervaardig. Daar word beplan om hoe snelheidtreine (aanvanklik 160 km/h en later 200 km/h) vir tussenstedelike dienste aan te wend.

Die SA Vervoerdienste beheer al die

hawens en hawe-installasies. Suid-Afrika

het ses groot hawens: Durban, Richards baai, Port Elizabeth, Oos-Londen, Kaapstad en Saldanhabaai, waarvan Durban die grootste is in terme van gehanteerde vrag. Kaapstad en Port Elizabeth, eens van die bedrywigste hawens in die suide like halfrond, hanteer nou heelwat min

der vrag as wat hulle kan omdat hulle

Onder: Hengelaars by die Blue Lagoon.

naby Durban an die Ooskais

[rausule]

Ander onderskeidende topografiese kenmerke is die Kaapse Plooiberge van Vrystaat. die suidelike kusstrook en, noord van hierdie berge, die breë droe kom van die Groot-Karoo, wat tienduisende vierkante kilometer beslaan.

Suid-Afrika is een van die droër lande van die wêreld. Die gemiddelde reënval is 464 mm per jaar, vergeleke met 'n wêreld- gemiddelde van 857 mm. Die weskus en Suidwes-Kaapland (rondom Kaapstad) is winterreënstreke en in goeie jare kry die suidelike kusstrook deur die hele jaar reen. Die reenval van die res van die land is meestal beperk tot die somermaande en gaan dikwels vergesel van dramatiese donderstorms. Die reënval is egter wis- selvallig (die land is onderhewig aan lang- durige droogtes) en daar is groot streek verskille in die neerslag: die oostelike kusgebiede kry sowat 1 000 mm per jaar en die weskus minder as 200 mm. Onge- veer 65 persent van die land kry minder as 500 mm per jaar, wat beskou word as die minimum vir suksesvolle droëlandge- wasverbouing.

fend prominente snoer van berge en heu- wels wat as die Groot Platorand (Groot Eskarp) staan. Die berge is op hulle grootste in die ooste, waar die Dra- kensberg hoër as 3 300 m word.

Suid-Afrika het geen mere nie en slegs 'n kwart van die het die voordeel van standhoudende riviere, waarvan die meeste is aan seisoenale riviere beloop ongeveer die helfte van dié die Zambezirivier, wat die gemeen- skaplike grens tussen Zambie en Zimbab- we vorm. Verreweg die grootste rivier is die Oranje, wat in die hoe Drakensberg in die ooste ontspring en oor 2 000 km wes waarts tot in die Atlantiese Oseaan vloei en algaande feitlik die hele sentrale plato, of 47 persent van die land se oppervlakte,

dreineer. Onder die ander groot riviere tel die Vaal, die grootste takrivier van die Oranje, die Limpopo, wat 'n deel van Suid-Afrika se noordgrens vorm, die Tu gela in Natal, die Letaba in Noord-Trans- vaal en die Caledon in die Oranje-

Oor die algemeen het die land 'n baie lekker klimaat: warm, gematig, sonnig (die gemiddelde sonskyn wissel van 7.5 tot 9,4 uur, afhangende van die gebied) en sonder groot temperatuuruiterstes. Van- weë die hoogte van die plato is die binne- land koeler as die meeste ander dele van die wêreld wat tussen dieselfde breedtes lė. (Temperature van 12 °C is egter al gemeet.) Die gemiddelde temperatuur van Pretoria is 17,5 °C, terwyl die van Kaapstad, wat 1 600 km verder suid lê, slegs 'n halfgraad minder is. Die tempera- ture van die oostelike kusgebiede is war- mer as dié van die westelike gebiede, van- wee die invloed van onderskeidelik die Mosambiek, Agulhas- en die Benguela- stroom. Durban en die landstreek noord en suid daarvan is warm en vogtig in die somer, terwyl Kaapstad 'n Mediterreense klimaat het met heersende, en soms baie sterk, suidoostewinde gedurende die so- mer. In die winter is daar soms sneeu op die hoër Kaapse berge, maar op die Drakensberg-platorand is dit 'n gereelde verskynsel.

Pretoria en Johannesburg het helder, wolklose winters met meestal warm dae vloed. Die gesamentlike afloop van al die en koue nagte.

Die inheemse plantegroei van Suid- Afrika is, in die breë gesien, die woestyn- en halfwoestynstruikgewas en -vetplante (waarvan talle met die kort reenseisoen in die lente dramaties blom) van die wes- kus en Karoo; die immergroen, botanies uiteenlopende struikgewas van Wes- Kaapland, gesamentlik bekend as fynbos; die digte doringsavanne van die noordeli ke en oostelike dele van die land (Bosveld); die gematigde en dikwels boomlose grasveld van die hoogliggende sentrale binneland; en die relatief klein kolle natuurlike woud in die suidelike en oostelike kusgebiede.

[rausule]

Republiek van Suid-Afrika Handels- en kommunikasieroetes. - Die handelsbalans is aktief danksy die uitvoer van goud, wat in waarde sowat die helfte van die totale uitvoer verteenwoordig. Benewens goud word ander mynbouprodukte, vervaardigingsindustrieprodukte, voedsel en veeprodukte uitgevoer. Invoer sien masjinerie en vervoermiddels in die eerste plek. Die Europese nywerheidslande is die voorkeurkliënte vir beide invoer en uitvoer, gevolg deur die Verenigde State en Japan. Handel met ander Afrikalande is minder as een twintigste van die totale waarde. Die binnelandse vervoernetwerk verbind die stedelike, mynbou- en nywerheidsgebiede van die binneplato baie goed met die hawens (Durban, Oos-Londen, Port Elizabeth en Kaapstad), maar baie van die seeverkeer van die Witwatersrand-gebied gebruik die hawe van Maputo in Mosambiek. Toerisme, wat uitstekende verblyfgeriewe, pragtige parke en natuurreservate, strande en son in die Europese winterseisoen bied, brei voortdurend uit (2 891 721 besoekers in 1992 Dr De Beer

[rausule]

Republiek van Suid-Afrika

12,9% van die aktiewe bevolking is werksaam in die landbou, 30,4% in die nywerheid, terwyl die tersiêre sektor meer as die helfte van die hele arbeidsmag opneem. Die vervaardigingsektor, gekonsentreer in die groot stedelike distrikte of naby die ou tuislande, word veral in die metallurgiese, ingenieurs- en vervoermiddelsektore ontwikkel: die ontwikkelingsfaktore word verteenwoordig deur die lae koste van die aanleg, grondstowwe en arbeidsmag, en deur maatskappyafmetings wat baie mededingende produksiekoste moontlik maak, veral in die vervaardiging van staal. Die voedselbedryf het in die twintiger- en dertigerjare 'n groot ontwikkeling gehad (32% van die netto waarde van die bedryf in 1925), en na 'n oomblik van agteruitgang (17% in 1963) is dit weer besig om te herstel. Die tekstielbedryf groei ook aansienlik. Die chemiese industrie het begin ontwikkel vir die vervaardiging van plofstof vir mynbou, maar het toe gediversifiseer met die skepping van die staatsbeheerde Suid-Afrikaanse steenkool-, olie- en gaskorporasie (SASOL), hoofsaaklik aktief in die petrochemikalieë en kunsmis. Die produksie en voorsiening van elektrisiteit word beheer deur die staat se Elektrisiteitsvoorsieningskommissie (ESCOM), wat elektrisiteit teen van die laagste koste ter wêreld verskaf; in 1991 was die geïnstalleerde kapasiteit 25 854 000 kW, met 22 steenkoolaangedrewe termo-elektriese aanlegte, 2 hidroëlektriese aanlegte, 3 gasaanlegte en 'n kernkragaanleg; die R.S. hy voer ook elektrisiteit in vanaf die Cabora Bassa-aanlegte in Mosambiek.

Die primêre sektor is in verval in vergelyking met die ander ekonomiese sektore as gevolg van die klimaatsonstabiliteit wat in die 1980's geaksentueer het en die voortdurende variasies in die prys van landbouprodukte op wêreldmarkte. Die rampspoedige droogte van 1983-84 het die produksie van mielies, wat voorheen uitvoer aangevuur het, in 'n krisis geplaas. Beter vooruitsigte bestaan ​​vir suikerriet, grondboontjies, tabak, sitrusvrugte en vrugte, wat in die winterseisoen op die Europese mark geplaas kan word. Die produksie van wol (48 500 t in 1992), van uitstekende gehalte, bly konstant hoewel teelkoste toenemend minder mededingend is as in ander streke van die wêreld. Vleisproduksie is ook in die moeilikheid aangesien slegs 'n paar beestelingsmaatskappye ekonomies lewensvatbaar is: die meeste van die produksie word aan klein, swak georganiseerde familieondernemings toevertrou.

[rausule]

PEULDRAENDE FAMILIE (Leguminosae)

Pierocarpus angolensis DC.

KIAAT

'n Mediumgrootte, bladwisselende, spreidende boom met donkergrys tot byna swart, growwe, kurkagtige bas. Blare hangende, saamgestel met 15-25 pamflette, gewoonlik afwisselend op die steel, spits bo-op, afgerond aan die basis. Blomme omtrent in lang, ertjieagtige, geel tot geel-oranje, in kort bespuitings in die oksels van blare. Peule amper sirkelvormig met 'n effens verdikte, lang borselagtige area omring deur 'n taamlik vliesagtige vlerk, met 'n diep kerf langs die aanhegting van die steel: die peule maak nie oop om die sade vry te laat nie.

Beskrywing. Bome dikwels 30-45 voet hoog, maar soms kleiner of groter, dikwels met 'n stam 12-24 in deursnee. Blaf op die takke

is bruingrys, taamlik glad, maar met prominente blaarletsels; takke harig. Blare tot 15 in lank, blaartjies eers fyn goudharig, later blink met opvallende are, 1-2 in lank, -13 in breed. Blomme soetgeurig, geproduseer van September tot November en hou net sowat 2 weke. Peule ongeveer 3 in deursnee, dikwels vasgehou op blaarlose bome; bevat gewoonlik 2 klein harde pitte.

Verhoudings. Slegs twee spesies Pterocarpus word in Suid-Afrika aangetref. P. rotundifolius kan soos volg van P. angolensis onderskei word: dit het amper ronde pamflette, 3-7 in getal en soms tot 6-7 lank, met altyd breed geronde toppe: die blomme word geproduseer in groter bespuitings, in groot oorvloed: die peule is ovaal, slegs ongeveer 1 in lank, breed, en het geen sentrale borselarea nie.

Waar gevind. (Sien kaart). Kom ook voor in Betsjoeanaland, Mosambiek, Rhodesië en Zambië.

Gewoonlik in bosveld of oop bosveld in dieptes. sanderige grond, of soms in grasveld, op heuwels- hange of rante, en soms in vleie, op hoogtes vanaf 2 000 4 000 vt. Op hoër hoogtes kom struikelbome voor in grasveld tussen rotse.

verbouing. Die boom kan uit saad grootgemaak word

wat egter nie goed ontkiem nie en meganies van die harde vrugte verwyder moet word voor plant; of van knope wat die beste in Oktober geplant word wanneer die sap styg. Die boom word selde gekweek, maar sal 'n aantreklike koelteboom in 'n groot tuin in warm gebiede maak. Dit sal nie ryp verdra nie en groei redelik stadig. Dit verkies diep sanderige grond.

Gebruike. Die hout wissel in kleur van ligbruin tot rooibruin of koperbruin met donkerder, soms perserige strepe; die variasie is nie net van boom tot boom nie, maar binne dieselfde stam; die spinthout is liggeel en baie vatbaar vir aanval deur houtboorder, en as hout saam met die spinthout gebruik gaan word, moet dit

geweek in warm 10%, sinkchloried oplossing onmiddellik na saag. Die hout is medium hard, swaar, vars gesaag 67 lb per cu ft, lugdroog 34-48 lb per cu ft, met merkwaardig lae gemiddelde lineêre krimping; die kernhout is duursaam, vat 'n goeie poetsmiddel, is bestand teen witmieraanval en saag maklik. Die hout is baie gewild vir meubels, deure en deur- en vensterrame, parketvloere en panele. Dit is eerder moeiliker om te werk as regte teak, en nie so reguit nie. Wanneer lewende bome afgekap word, straal hulle 'n bloedrooi sap uit, wat as kleurstof deur inboorlinge gebruik is. Die bas en wortels word medisinaal deur inboorlinge gebruik.

Afleiding van name. Die naam Pterocarpus is

afgelei van die Griekse woorde vir "vlerk" en "vrug", alle spesies het gevleuelde peule. Die spesifieke naam beteken "van Angola". Die volksnaam is afgelei van die woord "kajate/n".

Ander algemene name. Bloodwood, Transvaal

Teak, Seëlwasboom, Roeihout, Rhodes- an Teak: Dolfhout, Kehatenhout, Keyjaten-hout, Greinhout, Lakboom: umVangazi, u-mBilo (Zoeloe); um Vangati, in Dlandlova (Swazi): morôtô, (N. Sotho); mutondo, (Venda): mugru-wa (Diriko, S.W.A.); uguwa (Kuangali, S.W.A.): omuwa (Ovambo).

Beperkings. Dit is nie.

[rausule]

Ekonomie: Di Angolese ekonomie, wat gedurende die oorlog.

In Latynse ons _hoek_ die wording van ons mannetjies om dan mens te wees moet ons groei: dit word gedefinieer deur die woord: angola. word en groei en homself. Eocono. Angola; van 1975 tot 1976 byna incengestort het, het uiters stadig herstel weem gebrek aan beplanning en organisasie, 'n groot gebrek aan peskoolde arbeiders en die probleme met die herstel en Instandhouding van die vervoerstelsel, Ru-olic is die hoofbron sun nasionale inkomite, met waardevolle

neerslae van petroleum in die see naby Luanda en Cabinda.

Diamante word op groot skaal ontgin en maak een van die land se

belangrikste bronne van uitvoer uit.

Sowat 85 persent van die bevolking is werksaam in die landbou, maar slegs sowat 3.5 persent van die land word bewerk. Seden onafhanklikheid is die landbou gereorganiseer deur die skepping van groot staatsplase en kleiner koöperatiewe boerderye. Die vernaamste uitvoer-oeste is koffie en sisal. Katoen, mielies, suiker en piesangs word ook verbou en beeste, skape en varke word geteel Angola het ruim bronne vir die opwekking van hidroelektrisiteit, en verskeie belangrike aanlegte is reeds in werking

Mosambiek

o Maputo, die eertyde Lourenço Mar

ANGOLA EN MOSAMBIEK

Nadar Portugese seesaarders en ontdekkingsreisigers in die 15de eeu die onbekende van Afrika oopgestel het, is oral handelsposte gestig Toe Portugal se invloed as handsismoondheid later gekwyn het, het baie van hierdie poste verlore gegaan, maar op drie plekke het die Portugest hul invloed geleidelik dieper die binneland in uitgebrei, en beheer verkry oor Angola en Mosambiek en ook oor 'n klein gebied aan die Guinee-kus van Wes Afrika. Toc byna al die Europese kolonies in Afrika in die sestigerjare onafhanklik geword het, het Portugal aan sy Afrika-besittings vasgeklou en hardnekkige militie weerstand gebied teen guerrilla-bewegings wat 'n einde aan sy bewind in al drie die gehiede wou maak. In April 1974 is die Portugese regering egter in 'n staatsgreep vergewerp en deur 'nnuwe bewind vervang. Daarna het die land sy koloniale beleid heeltemal verander en hom kort daarna aan al drie sy Afrika- gehede onttrek Veral Angola is daardeur in groot chaos gedompel

Angola

Angola, in die suidwestelike deel van Afrika, het 'n Atlantiese kuslyn van 1 650 km en 'n totale oppervlakte van 1346 700 km, wat die Cabinda-enklave (2270 km) insluit. Cabinda noord van die Kongo (Zaire) rivier en word begrens deur die Volksrepublick van die Kongo in die noorde en Zaire in die ooste en suide. Suid van die Kongorivier strek Angola tot by die Kunene-rivier en word begrens deur Zaire in die noorde en ooste, Zambit in die suidooste en Namibie die suide, Fisiografie: Angola kan verdeel word in die kusvlakte en die binnelandse tafellande of

plato's Die hoofplato is die planalto central, wat tussen 100 en 1 400 m bokant seevlak it en 60 persent van Angola se totale oppervlakte uitmaak Die belangrikste riviere sluit in die Kwanza, wat naby die hoofstad Luanda in die Atlantiese Oseaan vloei, die Kwando en die Kubango, wat suidwaarts in die Okavango- moeras in Botswana vloei, en die Kunene, wat suidwaarts vloei tot by die Ruacana- waterval, waar dit wes draai en die grens met Namibie vorm voordat dit die Atlantiese Oseaan bereik. Die Kasai, een van die grootste takriviere van die Kongo, en die Zambezi

intspring op die sentrale plato en vloei noordwaarts en suidwaarts onderskeidelik. Angola se tropiese klimaat het twee duidelike seisoene 'n warm, nat somer en 'n gematigde winter. Die is laag, veral in die suide waar die uitwerking van die koue Bengurla-seestroom gevoel word. Hier kan jaarliks so min as 50 mm gemeet word. In die suide is die Kunene die enigste standhoudende rivier. gebied met die hoogste eval is die Mayombe-woud in Cabinda, met ongeveer 1800 mm jaarliks.

In die noorde bestaan die plantegroei uit digte woude wat Angolese mahonie in- slait, suidwaarts tot by Benguela word wortelbome en oliepalms langs die kus aangetret, en verder suidwaarts is daar gebiede met digte doringruigtes en -bome kom algemeen voor en katoen en koffie is inheems.

Stede: Luanda (bevolking 500 000, metropolitaanse gebied 1 200 000) is die hoofstad an Angola en die land se tweede bedrywigste hawe. Dit is in 1576 deur die destydse goewerneur, Paulo Dias de Novais, gestig. Die staatsbeheerde Universiteit van Angola is in Luanda, terwyl die stad ook 's internasionale lughawe het en per spoor met Quela in die binneland verbind is.

Mosambiek, 'n langwerpige land met 'n oppervlakte van 799 380 km, is geleë aan die suidooskus van Afrika, en het 'n kuslyn van 2470 km aan die Indiese Oseaan. In die ooste skei die Mosambiek- kanaal dit van die eiland Madagaskar. Die land word in die noorde deur Tanzanie begrens, in die weste deur Malawi. Zambie, Zimbabwe en Suid-Afrika (Transvaal) en in die suide deur Swaziland en Suid-Afrika (Natal).

Fisiografie: 'n Groot deel van Mosambiek is 'n kusvlakte, en byna die helfte le laer as 230 m. In die sentrale en noordelike dele styg die land tot so hoog as 600 m, en verder weswaarts nog hoer tot tussen 1750 en 2207 m.

Die belangrikste rivier is die Zambezi, Suid daarvandaan is die land hoofsaaklik vlakte met 'n sanderige en moerasagtige kus noordwaarts is dit hoër en ruwer met rotsagtige klowe en landpunte langs kus. Onder die ander belangrike riviere wat almal van wes na oos vloei, is die Rovuma, Save en Limpopo. Delagoabaai in die verre suide en Nacala in die noorde is die beste natuurlike hawes aan die kus van Oos-Afrika.

Die klimaat is oorwegend hoëvelds. Droogtes en lae reënval kom algemeen voor, veral in die suide, en baie vog gaan verlore deur verdamping. Mosambiek het warm, betreklik nat somers en droë. gematigde winters (laasgenoemde gedeeltelik veroorsaak deur die

warm Mosambiek-scestroom). Die plantegroei is meestal tropiese woude en savanne. Langs die kus word kokos- en dadelpalms gevind, en verder binnelands ebbe hout-, mopanie- en kremetartbome. Wortelboommoerasse kom

langs die kus voor. Stede: Maputo (bevolking 760 000) in Delagoabaai is die hoof-

Cabinda

ZAMBIE

Md

Huambo (61 885) is in 1912 gratig en is 'n vervoersentrum met een van Afrika se grote spoorwegwerkplase Lobito (59 528), 'n natuurlike hawe, is in 1843 aangel. Dit Angola se besigte hawe en word deur die Benguela-spoorweg met Zaire verbind skepe ss boumateriaal word hier vervaardig

LUV

Nove

Redon

Lobito

NAMIBIE

[rausule]

Piesangs groei nie aan bome nie:

Habbana: Bybels verwys dit na ons gemeenskaplike voorouer wat die van al ons kinders is, "banna" Habbana en vir ons toekoms in meervoud piesang. Gaan kry kinders. En bowenal, voer hulle.

Piesangs groei nie aan bome, soos so baie mense dink nie. Alhoewel die piesangplant tot 6 meter hoog kan word, is dit glad nie 'n boom soos die avokado- of die lemoenboom nie, maar familie van die kanna en die strelitzia. (Laasgenoemde, een van ons allermooiste inheemse blomplante, word in Afrikaans dikwels ,,geelpiesang" genoem.) Die lang, swak ontwikkelde bogrondse ,,stam" van die piesangplant bestaan ​​​​uit 85 per- sent water, en dit is dus verstaanbaar waarom hulle so maklik omval. PIESANGS

Suid-Afrika tans jaarliks ​​meer as 50 000 ton van hier- die vrug

Dit word algemeen aanvaar dat die piesang se oorspronklike tuiste die vogtige, tropiese streke van was, waar dit reeds in die vroegste tyd vir miljoene as stapelvoedsel gedien het. Toe Alexander die Grote en sy leër in 327 v.C. Indie bereik, is piesangs reed op groot skaal daar gekweek, en dit is dus 'n van die oudste vrugsoorte wat deur die mens verbou word. Uit die Verre Ooste is die piesan-na die Ooskus van Afrika en die Mediterreense gebied gebring, terwyl Arabiese handelaars dit ook na die Guineekus van Wes-Afrika geneem het. Hiervandaan is dit deur die Portugese na die Kanariese Eilande geneem, wat vandag die aksiesanguitvoerder in die Westelike Halfrond is. In 1516 het Rooms-Katolieke sendelinge piesangs geplant op Santa Domingo, 'n van die Wes-Indiese Eilande, en die nuwe gewas het so goed hier geaard dat dit weldra na alle gebiede in die Nuwe Wêreld met 'n geskikte klimaat en bodemgesteldheid versprei het. Vandag lewer Midde-Amerika en die Wes-Indiese Eilande deur 70 persent van die totale wêreldproduksie vir die handel. Piesangs is trouens die vernaamste uitvoerproduk van Ecuador, Honduras en Panama, en die tweede deel van Colombia, Costa Rica, Guatemala en Jamaika.

Oor die vraag hoe piesangs Suid-Afrika bereik het, bestaan ​​​​daar meningsverskil. Piesangplante is in elk geval riete in 1543 in Mosambiek aangeplant. Vroeg in 1890 het die sending Alfred Eyles deur die teenswoordige Southbroom in Natal piesangs wat hy uit die omgewing van die Umzimkulurivier gekry het. Van wie Eyles sy plant het, is nie seker nie, maar daar bestaan ​​geen twyfel dat die piesangplant oorspronklik deur Indiër-immigrante na Natal saamgebring is nie. Deur die verstryking van hul dienstermyn op die suikerplantasies het sommige van die Indiërs wat in Natal aangebly het, begin piesangs op klein skaal aanplant. Met verloop van tyd, in die twintiger- en die dertigerjare, het die verbouing van piesangs verder versprei, eers na die Oos-Transvaalse Laeveld en later ook na dele van Noord-Transvaal.

[rebrandtdebibls]

Mosambiek, en deels ook na die onstabiliteit in die land.

Hoe is dit moontlik dat daar binne dieselfde land 'n soortgelyke kulturele gaping tussen een gebied en 'n ander is? Alles kan teruggevoer word na die etniese en politieke geskiedenis van Mosambiek, en deels ook na die onstabiliteit in die land. Tussen 1976 en 1992 was daar burgeroorlog, wat hervat is tussen 2013 en 2018. Die opeenvolgende regerings ná onafhanklikheid was despoties en outoritêr, maar die etniese vraagstuk is altyd verborge gehou. Sedert 2014, met die koms van Nyusi, word die Mosambiekse etniese mosaïek egter nie meer in ag geneem nie. Nyusi het haar eie etniese groep bevoordeel en oop beleide van uitsluiting en skending van menseregte teen ander groepe geïmplementeer. Die Makonde is dus net 2% van die bevolking en is aan bewind. Die ander Mosambiekers sal nie juis tevrede wees met hierdie toedrag van sake nie… As ons die saamgestelde werklikheid van Mosambiek met ons parameters lees, loop ons die risiko om mislei te word. Natuurlik is dit 'n duidelike minderheid, in vergelyking met byvoorbeeld die Makhuwa-etniese groep, die mees teenwoordige in die land, veral geleë in die noordelike streke wat ons genoem het weens die ontploffing van jihadistiese aanvalle. Alhoewel daar vooroordele tussen etniese groepe en taalkundige of godsdienstige verskille is, is dit nie hierdie verskille wat spanning en oorloë aanwakker nie. In die jare onmiddellik na onafhanklikheid het die sosialisme van die Frelimo-party selfs probeer om hierdie besonderhede uit te wis, en om 'n proses van versnelde nasionalisering van die massas te bedryf wat slegs gedeeltelik suksesvol was. Konflikte en etniese sluitings ontstaan ​​om ekonomiese redes, om toegang tot hulpbronne te verkry. Die Staat was nog altyd eksklusief, met hierdie President nog meer. Wat my bekommer is dat jihadistiese groepe – en ek gaan voort om te sê dat godsdiens die instrument is, nie die rede agter die voortslepende guerrilla-oorlogvoering nie – werf sonder om met geweld te dwing: mens nader die terroriste uit eie vrye wil.

Mense sterf in Mosambiek, terwyl die politieke leiers dink oor hoe om die Grondwet te wysig om die perk van twee opeenvolgende presidensiële mandate te omseil en president Filipe Nyusi toe te laat om stewig aan bewind te bly. Suster Maria De Coppi, 'n Comboni-sendeling van Venesiese oorsprong, is onder die slagoffers van 'n geweld wat die land kort-kort skud, veral in sy noordelike deel en suidelike Tanzanië. Kom ons kyk na die geskiedenis van hierdie groot Afrika-land saam met professor Luca Bussotti, universiteitsprofessor aan die Federale Universiteit van Pernambuco, Brasilië, en aan die Tegniese Universiteit van Mosambiek, navorser in Afrikastudies en fynproewer van Mosambiek en Lusitaanse Afrika, d.w.s. van die Afrikalande. voormalige kolonies van Portugal wat die Portugese taal in gebruik hou.