#Lulu Prost | Explore Tumblr posts and blogs

heckinhacker · 5 years ago

Text

Opowiadanie Lux Kosmosu na konkurs

licznik słów: 1891 czy jest z prośby: niet! ostrzeżenia: Moooocno off canon z uniwersum galaktycznych skinów. Oopsie! Pewnie będą jakieś literówki, czytaj raka na swoją odpowiedzialność!

A/N: Dosłownie to jest tytuł bo nie wymyśliłam prawidłowej nazwy na konkurs w którym brałam udział. Stawka szła o obydwie skórki Kosmicznej Lux i Lux Mrocznego Kosmosu! (nie wygrałam XD, niezbyt się zdziwiłam lmfao) ENG: This piece won’t be ever translated. I once wrote it for competition (which I lost rip) and I won’t be working on that again hahaa...

Przekonywanie Luxanny nie zajęło niszczycielowi galaktyk Threshowi tyle czasu ile myślał, że będzie musiał na to poświęcić. Parę przekonujących słówek, szeroki uśmiech kierownika, wiele obietnic i jedna z najsilniejszych tkaczek gwiazd jest w jego garści.

- Muszę ci przyznać, Lux, w mrocznych kolorach jest ci bardziej do twarzy. Witaj po może nie dobrej, ale tej lepszej stronie. Niszczyć jest łatwiej niż tworzyć, zapamiętaj to sobie. Pora zdecydować, kim chcesz się stać.

Głos Thresha odbijał się po najbliższych konstelacjach echem, oddając prawidłowe odczucie złowieszczości, które sobą reprezentuje. Inne mroczne gwiazdy siedzące w półkręgu podczas ceremonii przemiany zamiast oklaskiwać nową sojuszniczkę, śmiali się wniebogłosy. Przecież właśnie udało im się spaczyć samą w sobie prawą rękę”Królowej Ashe”, czy to nie komiczne? Jej zadaniem było pokonać Thresha, ale mimo że był tego świadom, zabrał ją ze sobą zamiast niszczyć i próbował łagodnie przekonywać. Jak się okazało - podjęcie decyzji z własnej woli było bardziej destrukcyjne niż wymuszenie jej.

------

Lulu spędzała czas po swojemu, tworząc, tańcząc, śmiejąc się i grając z jej najulubieńszym sprzymierzeńcem, Aurelionem Smolem. Sądziła że nic drastycznego nie będzie miało miejsca w najbliższym czasie, bo chyba nie ma większej tragedii niż tracenie innych kosmicznych istot z Dworu, prawda? Jak się okazało - była w błędzie. Gdy któreś z nich traciło blask i możliwie że odchodziło na zawsze, każde z nich to czuje, jednak Lulu jest tą pierwszą która odbiera stratę tuż obok Lux. Tyle że tym razem nie było nikogo poza Lulu by się dowiedzieć o następnych wieściach.

Zaklinaczka stawiła się u boku królowej jak najszybciej jak jej zdolności pozwoliły. Lulu jest istotą prowadzącą swoje istnienie w sposób pozytywny, zatem zmartwiony wyraz twarzy sprawił że Ashe zmarszczyła brwi.

- Co cię trapi, Lulu?

- Lux, jej światło...zgasło, tak jak Jhina i Mordekaisera.

- … - Ashe przemilczała tą wiadomość, wpatrując się w jeden punkt przed nią.

- Pani? Mogę w czymś pomóc? Musimy coś zrobić, skoro mają Lux po swojej stronie…

- Wezwij resztę, ale nie natychmiast, potrzebuję chwili na przemyślenia.

- ...Rozumiem. - Lulu wykazała moment zwątpienia, królowa nigdy wcześniej nie wykazywała potrzeb samotności do rozmyślań. Skinęła głową po czym zniknęła, zwołując resztę pobratymców.

Po zniknięciu małej zaklinaczki, Ashe pochyliła się do przodu, chwytając za głowę. Cóż ona może teraz począć? Lux nie była tylko jej prawą ręką, była jej bliska jako ona. Jeśli tylko wiedziałaby co poszło nie tak, gdyby tylko wiedziała że nie podołałaby jej zadaniu, wysłałaby kogokolwiek innego. Wiedziała, że jest najbardziej uzdolniona i najlepiej zna magię gwiazd, dlatego nie była w stanie pojąć dlaczego poległa.

… A jeśli wiedziałaby, kogo innego mogłaby wysłać?

----

Shaco skakał wokół Lux, śmiejąc się dźwięcznie, ale koszmarnie. Skorumpowana dziewczyna mruknęła z pogardą w stronę siedzącej obok Karmy.

- Możesz go zabrać? Zaczyna mnie porządnie wkurzać.

- Denerwować.

- Jeden pies! Z czego on się tak właściwie cieszy?!

- Z ciebie, Lux. Nie masz pojęcia ile razy staraliśmy się w końcu uwolnić twoją mroczną stronę. Przecież zawsze ją w sobie nosiłaś, doskonale wiesz. Wystarczyło doczekać momentu w którym się poddasz.

- Poddać. - powtórzyła z pogardą. - Ja to WYBRAŁAM. Chciałam tego.

- Oczywiście. - Karma pokręciła głową. Wystarczy że potaknie jej jak rozwydrzonemu dziecku co się upiera, że kupiło sobie samo zabawkę, mimo oczywistości, że to rodzic poświęcił część płacy.

W pomieszczeniu było słychać wiele rozmów, głosów, szeptów odbijających się echem, wybijający się nade wszystko śmiech mrocznego błazna, aż w końcu nie wrócił Thresh, przebijając się przez wszystkie inne dźwięki.

- Cisza! Cisza, mówię! Shaco, zaklej swoją pyłkową jadaczkę i dajże dojść do słowa. - I wtem dostał swoją upragnioną ciszę wraz z uwagą wszystkich mrocznych gwiazd. - Lux została wysłana tutaj by się pozyć mnie - co również znaczy by pozbyć się WAS. Ta cała ‘Królowa’ musi poznać co tak naprawdę stoi po drugiej stronie wszechświata. Jesteśmy znacznie potężniejsi niż ona, czy nie najlepszym sposobem będzie wyćwiczyć Lux, posłać ją na Dwór żeby osobiście dokonała egzekucji na Niebieskiej Pani. Co wy na to?

Thresh uniósł ręce, a wraz z nimi urosły wiwaty i okrzyki aprobaty.

Niszczenie przychodziło jej tak samo jak tworzenie - gładko, naturalnie, prosto. Gdy Jhin wskazał prostą linię gwiazd i pomniejszych planet, Lux wystrzeliła potężny laser, wyniszczający nawet najmniejsze promyczki na swojej drodze. Dziewczyna usłyszała podwójne klaskanie z dwóch par rąk należących do byłego bytu astralnego.

- Rozumiem, że miałeś mnie nauczać, Jhin, ale nie masz czego. Mam do ciebie pytanie.

- Słucham więc, droga Luxanno.

- Czy ty właśnie tego chciałeś? Byłeś w mojej sytuacji. Czy zostanie niszczycielem było twoim celem?

- Hmmm… - mruknął Jhin, zastanawiając się szczerze nad pytaniem Lux. - Wprawdzie...nie. Zostałem zmuszony do stania się tym czym właściwie jestem, ale będąc z tobą szczery...tak jest lepiej. Czuję się spełniony artystycznie.

- Ugh. - Jhin i jego biadolenie o sztuce. Kiedyś tak majaczył gdy jeszcze nosił niebieskawe odcienie, ale teraz jest z nim znacznie gorzej - jest lunatykiem. Tylko wywróciła oczami, po czym posłała to następne czarne dziury wciągające gwiazdki, to lasery zabijające wszelkie życie na większych lub mniejszych planetach.

----

Mimo, że to spotkanie było bardzo poważne i spowodowane wysokiego stopnia zagrożeniem, Rakan trzymając się za poliki wrzasnął “ALE JAK TO?!”, po czym mruknął “au.” gdy jego kobieta wyprostowała go uderzeniem w plecy z otwartej dłoni.

- Wybaczcie Rakanowi. - odchrząknęła Xayah. - Jest bardzo emocjonalny.

- To oczywiście zrozumiałe, jego wybuch również jest uzasadniony. Właśnie nasza Latarnia została zgaszona lub spaczona, jestem wytrącony z równowagi. - dodał Master Yi, rozglądając się niepewnie po hali gdzie wszyscy stali.

- Mogłem pójść za nią. - wtrącił Kassadin. - Przeżyłem tyle wydarzeń, że to nie miałoby miejsca.

- Doskonale wiesz, że Królowa nie wybrała Lux bez powodu! - przerwała Lulu.

- Proszę, nie siejmy chaosu. - zakończyła argumentację Ashe, spoglądając najspokojniejszym we wszechświecie wzrokiem na Xin Zhao, ich obrońcę. - Czy czujesz się dobrze, Xinie?

- Och. - otrząsnął się z transu. - Oczywiście, o Pani. Po prostu wiele myślałem.

- Rozumiem twoje poruszenie, często wymienialiście konwersacje z Luxanną, tak jak wielu z nas. Musimy się skupić, Thresh zabrał nam uzdolnioną jednostkę i musimy się uzbroić w ostrożność.

- Thresh teraz ma opcję zgaszenia Królowej, prawda? - spytał nagle Rakan, sprawiając, że na sali atmosfera stała się tak gęsta, że można by ją pociąć.

- Rakan… - zaczęła Xayah, przerywając ciszę. - Nie mów niedorzeczności. Królowa jest całkowicie bezpieczna. Prawda?

Nikt nie był tego zbyt mocno przekonany. Ashe pomachała dłonią uspokajająco, nie pokazując na ani chwili zawahania.

- Nie istotne co może stać się ze mną, musicie się upewnić że jeśli mroczne gwiazdy przypuszczą na nas atak nie będzie zbyt wielu straconych.

- Nie pozwolimy Ci umrzeć, królowo! - nacisnął Xin, wykazując w swoim tonie determinację.

- Błagam, zrozumcie. Nie chodzi o tron, nie chodzi o moją osobę, chodzi o to ilu z nas zostanie by dopilnować, że we wszechświecie nie zostanie sama destrukcja. Jeśli mnie się coś stanie, niech Kassadin będzie moim zastępstwem dopóty nie znajdziecie innych rozwiązań. Moją największą radą jest się nie oddalać się za daleko od Dworu, byśmy byli gotowi na bój.

Ashe mówiła brutalne rzeczy, jednak prawdziwe. Nie mogą zgasnąć wszyscy na raz.

---

Thresh czując się zbyt pewnie swojej wygranej posłał Lux na samotną misję pozbycia się królowej. Wykonanie wydawałoby się proste - Lux podlatuje pod Dwór, używa swojego super potężnego lasera niszczącego planety i po robocie, cały dwór i jego królowa wyleciały w powietrze, hurray! Każda mroczna gwiazda pewna pozytywnego zakończenia misji nie pomyślała dwukrotnie by pójść za nową niszczycielką.

Gdy Lux przemieszczała się między gwiezdnymi alejami, konstelacjami, galaktykami, czuła niezdrową melancholię. Powinna być wolna od poczucia, że podjęła złą decyzję, a jednak ciągle ta myśl za nią podąża - w dodatku wspomnienia zakłócające spokój jej ducha. Dosłownie tą małą aleję gwiazd stworzyła u boku protektora Xin Zhao. Dokładnie pamięta jak się śmiali podczas rozmowy, którą prowadzili. Byli siebie blisko.

Żeby otrząsnąć się z “negatywnych” myśli, zacisnęła mocno powieki i poruszyła swoim kosturem, uaktywniając potrząśnięciem tryb czarnej dziury.

Koniec dobrych wspomnień - czas się ich pozbyć. Bez dłuższego namysłu wciągnęła najmniejszy promyczek, pozostawiając pustkę po czymś, co kiedyś było piękne. Mimo, że powinna czuć radość, z tego co uczyniła, nie mogła pozbyć się tego nieprzyjemnego ucisku w żołądku. Nie chcąc marnować ani chwili dłużej, podążyła prosto w kierunek Dworu, jej celu.

Dostrzegłszy wszystkich zebranych w głównym holu, Lux nie mogła obyć się szoku jaki przeszedł jej ciało. Dlaczego? Nic nie zapowiadało się na jej ponowne odwiedziny, Królowa Ashe powinna być tutaj sama. Była gotowa na natychmiastowy atak jej przeszłych sojuszników, jednak na front stawił się nie kto inny jak Xin Zhao. Nikt nie atakował.

- Lux, co się z tobą stało? - zapytał nazbyt spokojnie, wcale nie adekwatnie do sytuacji.

- Nie widać, protektorze? Stałam się tym, czym zawsze byłam!

- Nie tą Lux miałem zaszczyt poznać. To nie jesteś prawdziwa ty. Pytam ponownie, co się stało? Co cię podkusiło?

- Skończ! To nie czas na to. Wiecie, po co tutaj przybyłam, nie przeszkadzajcie mi!

- Luxanno, cokolwiek ci obiecali, to nie jest warte tego co teraz czynisz! - krzyknęła zaniepokojona Lulu, stojąc w bezpiecznej odległości od Lux i Xina.

- Obiecali mi wolność i upust moim ambicjom, czego mogę chcieć więcej? Nie mam teraz na sobie kajdan!

- Ależ Lux...zapomniałaś, czego cię nauczałam? - wtrąciła się Ashe, kładąc dłoń na ramieniu Xina, który z opuszczoną głową zrobił parę kroków w tył. - Destrukcja nigdy nie jest tą dominującą siłą, tylko moc kreacji. Łatwiej jest niszczyć, niż tworzyć…

- To samo powiedział mi Thresh! - wtrąciła Lux.

- Oczywiście, że to jest coś co by ci powiedział. Pozwól, że zaznaczę ci najważniejsze słowo... - zrobiła parę kroków w stronę jej - kiedyś - prawej ręki. - ...którym cię omamił. Najłatwiej nie oznacza najsilniej, Lux. To jest pójście drogą na skróty. Droga kreacji wymaga dużo cierpliwości, zdolności i czasu, który pozwoli ci wszystko utworzyć. Nie pamiętasz jaką przyjemność czerpałaś z tworzenia świateł gwiazd, planet? Na pewno to nie jest to samo, co towarzyszy ci przy destrukcji. Proszę, zajrzyj w głąb swojego serca.

- Nie czuję...takiej potrzeby. Zaprzestań!

- Lux. - wtrącił Xin, ściągając swój hełm i kurczowo trzymając go w dłoniach. - Proszę, pozwól do siebie dotrzeć, dopóki jeszcze mrok kompletnie cię nie pochłonął.

Lux usiłowała trzymać się swoich przekonań, nie dopuszczać do siebie słów żadnego z tworów astralnych, Gdy w jej głowie toczyła się bitwa sprzecznych myśli, Ashe stanęła przed nią, blisko, trzymając jej dłonie.

- Ufam ci, Lux. Ufałam i ufać będę. Posłałam cię na tą misję w pełni zaufania i w żadnym wypadku nie jestem tobą zawiedziona. Po prostu wróć już do nas, proszę. Wszystko będzie dobrze.

- Ja…

Bohaterka po raz ostatni rozejrzała się po dworze, widząc zmartwione twarze jej towarzyszy. Tak jak Ashe mówiła, nikt nie czuł obrzydzenia czy nienawiści - tylko i wyłącznie troskę. Przez napływ emocji pod nią ugięły się nogi, a gdy ona upadła na kolana, to samo zrobiła królowa, powoli otulając swoje ręce wokół mniejszej dziewczyny.

Teraz była szansa by ją wykończyć, spodziewa się tego najmniej.

...Czy jednak na pewno to jest to, czego ona chce? Ten ciepły uścisk był bardziej przyjemny niż cokolwiek co się działo w ostatnim czasie.

Osłabiona zamknęła oczy, dając swojej królowej ją naprawić - o ile było to jeszcze możliwe.

Ashe powolnie zabrała ręce, odsłaniając spod szat ponownie niebieską Lux, stając na nogach i uśmiechając się do podwładnych - udało im się bez tragicznych strat.

----

Lux szybowała między gwiazdami z towarzystwem Xina. Gdy przebywali obok kiedyś ich “alei”, dziewczyna westchnęła smutno.

- Domyślam się co się stało. - przyznał od razu Xin, śmiejąc się słabo. - Nie przejmuj się tym, Lux. Wszystko da się naprawić jeśli naprawdę tego zechcesz.

- Tak...coś w tym jest. Xin? Może nie masz pojęcia jak tworzyć gwiazdy, jednak czy nie mógłbyś mi sprawić zaszczytu i po prostu zostać u mego boku, kiedy tworzę je ponownie?

- A myślałem, że nigdy nie spytasz.

Tak jak obiecał - tak zrobił. Dotrzymywał jej towarzystwa do samego końca, urozmaicając ich czas żarcikami i przeróżnymi tematami rozmów.

#hacker writes #league of legends #league of legends opowiadanie #league of legends polish #PL #cóż #odradzam czytania lol XD

1 note · View note