#Lake Tarawera

[quo-usque-tandem]

Lake Tarawera, New Zealand

[atarahderek]

Edutainment shows I would love to make/see made

A reboot of the Storykeepers that includes live action segments highlighting Christians–especially children–in restricted nations.

An adventure series about Bible smuggling. Think Travel the Road meets survival shows like Man, Woman, Wild and Dual Survival.

A documentary series similar to Drive Thru History about the first 11 chapters of Genesis, showing how nature and anthropology have both preserved the records God revealed to Moses. Season 1 will be the creation week. Season 2 will be about the flood. Season 3 will explore the Tower of Babel and the division of languages. This series will incorporate animated segments similar to Kratts’ Creatures/Zoboomafoo.

A historical fiction movie or series about Walter Harper, with the ending emphasizing the need to carry on the legacy Hudson Stuck helped him begin in the interior of Alaska. (Someone help me come up with a title for this one. So far, all my ideas attempt to incorporate a reference to both Ireland and the Koyukon, and none of them work.)

A movie about the eruption of Mt. Tarawera. Peter Jackson really has no excuse to not have done this one by now, so let's light a fire under his butt.

[polwarth]

Kōtukutuku Bay in Lake Tarawera

[pinguhub]

loves a silly little mental health walk to my fave spot

[52paddlesblog]

PADDLE #13

21.04.24

Lake Tarawera, Rotorua

Log: Launched with all my camping gear from The Landing boat ramp on the west coast of the lake. Hugged the coast out of Kōtukutuku bay and then attempted to cut across from the opening of Hawaiki bay to Mourā bay, which turned out to be a struggle without my rudder! After a bit of a slog, finally turned the corner of the peninsula and into the southernmost section of the lake. Hugged the coast some more until I could see Hot Water Beach opposite, when I paddled across open water to the campsite there.

Highlight: setting up camp on Hot Water Beach - after ferrying all my gear for over 13km!

Rating: 9/10 tough but worth it!

[baddestvenus-in-virgo]

Over 100 years ago, we had beautiful terraces like this here in New Zealand. They were known as the Pink and White Terraces. They were very popular among locals and settlers. One night, locals saw a ghost Māori waka on the lake which was seen as a bad omen. The next day, Mt Tarawera would erupt and unfortunately cover both terraces. There has been attempt recently to recover them but they still lie under the lake and under the new landscape the eruption caused. Just makes me wonder how beautiful they must have been in real time.

Sacred Waters ✨️ Pamukkale’s Limestone Basins

[picturespoetry-n-prayers]

January 2024

[deadvolcanologist]

Tarawera!

[gettinglostisnotawasteoftime]

Lake Tarawera, New Zealand

[dame-de-pique]

Josiah Martin

The Hot Water Cups on the White Terrace at Rotomahana

The Giant Buttress - a feature of the White Terrace at Lake Rotomahana before it was destroyed when Mount Tarawera erupted in 1886

[holliano]

I was given a complimentary room upgrade and a lake view!

Frying Pan Lake, Waimangu Volcanic Valley

^Inferno Crater ^Warbrick Terrace

^Lake Rotomahana ^ Mt Tarawera

^Where the White Terraces used to be.

^Parts of the Pink Terraces have been located intact 60m below the lake's surface

^The Pink Terrace Geyser

^Lake Rotomahana

The closest I will ever get to the Pink & White Terraces, the eighth wonder of the world. Lost in the 1886 eruption or Mt Tarawera.

23.02.2025

[quo-usque-tandem]

Lake Tarawera, New Zealand

[nasze-zd]

Tarawera Trail

to 15-kilometrowy szlak przez busz, prowadzący południowym skrajem Jeziora Tarawera. Zaczyna się przy Zasypanej Wiosce Te Wairoa (patrz poprzedni wpis) i podprowadza nas niemal pod samo podnóże groźnej Mount Tarawera, na przesmyk między Lake Tarawera a Lake Rotomahana — w pobliże miejsca, w którym XIX-wieczni podróżnicy odwiedzający Pink and White Terraces zmieniali łodzie.

Ryolitowa kopuła Mount Tarawera

Mieliśmy wielką ochotę wejść na sam wulkan, Mount Tarawera, zamiast oglądać go z daleka. Niestety leży on na ziemi plemiennej, a dla lokalnego szczepu Maori jest to tapu, świętość. "Świętość" nie oznacza bynajmniej "nie na sprzedaż" — za jej zbrukanie należy uiścić opłatę w wysokości 220 NZD od osoby za czterogodzinną wycieczkę. Odpuściliśmy. Nie dość, że spore pieniądze się z tego robią na kilka osób, to jeszcze płacenie za poruszanie się po naturze wydaje mi się z gruntu niegodziwe. Przyzwyczajony, że w Europie od zasady: "gdzie stoi las, tam może stać twoja noga" nie ma prawie wyjątków, ciężko znoszę tutejsze ograniczenia.

Młody busz z dominującą kanuka (Kunzea ericoides)

Tarawera trail prowadzi nas przez świat odradzającego się buszu. Odrastanie pierwotnego lasu trwa dopiero od wielkiego wybuchu Mount Tarawera w 1886 roku, o którym była mowa w relacji o zasypanej wiosce. W tym czasie zdążyły się tu już zadomowić drzewiaste paprocie i niewysokie drzewa kanuka, brak natomiast wysokich, wynoszących się ponad zwarty baldachim lasu podokarpów i araukariowatych, jak rimu, tōtara, czy kauri — nie zdążyły jeszcze podrosnąć.

Spomiędzy gałęzi co jakiś czas przeziera tafla Lake Tarawera, ujawniając drugi obejmujący naś świat: rozległych, spłaszczonych ryolitowych kopuł dawnych wulkanów. Magma ryolitowa tutaj historycznie wydostająca się na powierzchnię ma dużą zawartość krzemionki i jest przez to bardzo lepka. Stawia tym samym duży opór wypierającym je ku górze siłom, prowadząc do wytwarzania się potężnych ciśnień i gwałtownych erupcji, gdy w końcu zostanie uwolniona. Wyrzucany jest wtedy przede wszystkim lotny materiał, a relatywnie niewiele samej lawy — ta zaś, jako gęsta, nie płynie prawie wcale, lecz tworzy szerokie pokrywy, strome na brzegach, płaskie na środku. Widzimy je dzisiaj w krajobrazie jako platformy, płaskowyże.

Zanim doszliśmy do końca, przyszło nam się kilkukrotnie wspiąć na owe ryolitowe wzniesienia, same w sobie niewysokie, ale ich liczba spowolniła nieco tempo marszu. Musieliśmy przyspieszyć i odwołać przerwy. Nie wspomniałem jeszcze, że o 15:00 na końcu trasy czekał nas odbiór wcześniej zamówioną motorówką, zwaną popularnie water taxi. Szlak wchodzi głęboko w zupełnie bezdrożne tereny, nie ma z niego innego powrotu jak tylko tą samą drogą, lub właśnie wynajętym transportem, przez jezioro.

W jakim zatem celu wałęsać się godzinami po buszu, tylko po to, by na końcu znaleźć się na brzegu jeziora i jeszcze cały dzień śpieszyć się na transport? Kto by chciał chodzić szlakiem bez szczytu do zdobycia, kończącym się nigdzie? Po co go było wytyczać?

Dla kąpieli w gorącej wodzie. Niewielka plaża, do której docieramy nosi nazwę Hot Water Beach i znajduje się przy skale, spod której wylewa się przez liczne pęknięcia, a także wysącza spod piasku, woda o temperaturze ponad 80°C. W ów dość ciepły, letni dzień nie była to może wielce pożądana atrakcja, jednak sam widok naturalnie podgrzanej wody, do której można wejść zupełnie za darmo i na publicznym terenie był dla nas czymś nowym i ciekawym.

Skoro mowa o wchodzeniu w taki ukrop, oczywiście byłoby to niemożliwe, gdyby nie to, że wypływy źródeł znajdują się bezpośrednio przy na brzegu jeziora, które samo w sobie ma temperaturę normalną. Lake Tarawera schładza te niewielkie ilości wrzątku dość szybko, tak że jakieś 15 metrów od brzegu woda jest już zupełnie chłodna.

Pragnąc własnego komfortu oczekiwalibyśmy, że jest gdzieś jednorodnie nagrzane miejsce, w którym można zatrzymać się i rozkoszować ciepełkiem. Takowe niestety nie istnieje, woda uparcie zachowuje się zgodnie z fizyką: gorąca jest lżejsza od zimnej i przez to rozlewa się szeroko po powierzchni, nie wnikając w głąb. Dodatkowo, gorący przesięk istnieje też pod piaskiem dna. Choć nie jest tak intensywny, jak wypływy powierzchniowe, to nie da się zatrzymać w jednym miejscu na dłużej — stopy zaczynają parzyć i trzeba je raz po raz nieco podnosić i schładzać w zimnej wodzie między dnem a cienką gorącą warstwą wierzchnią. Stojąc zatem blisko źródeł jest nam gorąco w stopy, zimno w kolana i znowu gorąco w... no, dokąd się kto zanurzy.

Mały kemping DOC przy Hot Water Beach jest bardzo popularny, choć nie można się tu dostać inaczej, niż na piechotę lub z wody, a jego jedynym udogodnieniem jest latryna. Nie przeszkadza to krajanom, którzy przecież powszechnie dysponują motorówkami i przyczepami — po prostu wodują się na drugim końcu jeziora i cały sprzęt, wodę pitną i zapasy przywożą tędy.

[polwarth]

Lake Tarawera

[kenovele]

Bogs Blog 53

Chasing the sunrise

Last weekend was a much-needed escape into the embrace of nature and friendship. The Crocpot Crew, as we fondly call ourselves, reunited for an unforgettable getaway at Lake Tarawera. From the crack of dawn to the twilight hours, our time together was filled with laughter, adventure, and cherished memories.

There's something magical about watching the world awaken with the first rays of the sun. As the weekend kicked off, we gathered on the shores of Lake Tarawera for morning viewings of the sunrise. Wrapped in blankets and anticipation, we marveled at the kaleidoscope of colors painting the sky, a gentle reminder of the beauty that surrounds us.

With the dawn of a new day came the comforting aroma of freshly brewed coffee and the promise of leisurely moments spent in good company. Nestled on bean bags overlooking the tranquil waters of the lake, we savored each sip, savoring not just the rich flavor of the coffee, but also the warmth of friendship that enveloped us.

From leisurely strolls to adrenaline-fueled escapades, our weekend was a testament to the joy of exploration. We dusted off our tennis rackets for friendly matches on the courts, the sound of laughter echoing with each swing. And when the call of the wild beckoned, we traded pavement for forest trails, embarking on exhilarating biking adventures amidst the towering redwoods.

As the weekend drew to a close, I couldn't help but feel a profound sense of gratitude for the moments we shared. In a world filled with chaos and uncertainty, there's solace to be found in the simple pleasures of friendship and the beauty of the great outdoors. And as we bid farewell to Lake Tarawera, I carry with me not just memories, but also the promise of future adventures with the Crocpot Crew by my side.

Building Bonds: Crafting Memories at the Bach

In the backdrop of our weekend retreat at Lake Tarawera, another tale of camaraderie and craftsmanship unfolded. My brother Floyd, with sleeves rolled up and determination in his eyes, embarked on a mission to breathe new life into the bach with a series of ambitious deck-building projects. With each swing of the hammer and every nail driven into place, he transformed visions into reality, one plank at a time.

But Floyd was not alone in his endeavor. Throughout the week, he was joined by his trusted friend and fellow craftsman, Benoit. Together, they formed a formidable duo, their synergy evident in the seamless execution of each project. With Benoit's enthusiasm and Floyd's unwavering determination, the decks flourished under their capable hands, each plank a testament to the power of collaboration.

As the week unfolded, I couldn't help but admire the fruits of their labor. The decks, once mere blueprints on paper, now stood as symbols of resilience and craftsmanship. And as we gathered to admire their handiwork, I couldn't help but feel a sense of pride, not just in the decks themselves, but also in the bonds of friendship and brotherhood that had brought them to life.

Navigating Work-Life Balance: Weathering the Storms of Commute

Amidst the tranquility of our lakeside retreat, the hustle and bustle of everyday life loomed on the horizon. While our weekend offered a reprieve from the demands of work, the reality of commuting woes cast a shadow over the tranquility of our getaway.

For me, the return to the daily grind brought with it the familiar rhythm of work life. From early morning meetings to late-night deadlines, the demands remained unchanged. Yet, amidst the routine, there lingered a sense of unrest—a reminder of the challenges that awaited us beyond the sanctuary of our weekend retreat.

At the moment thoughts of the impending commute weigh heavily on my minds. In recent weeks, strikes had plagued the train lines, transforming my daily journey into a logistical nightmare. Delays, cancellations, and overcrowded platforms became the norm, testing my patience and resolve with each passing day.

Crafting Magic: Making Jellyfish Costumes with Lauren and Cathy

In a burst of creativity, Lauren, Benoit Cathy, and I embarked on a whimsical weekend adventure, transforming our living room into a workshop of wonder. Armed with colorful fabrics and boundless imagination, we set out to create the ultimate jellyfish costumes.

With laughter as our soundtrack and creativity as our guide, we stitched and sewed, bringing our fantastical vision to life. As the costumes took shape, so did our bond, strengthened by shared laughter and a love for the extraordinary.

Donning our shimmering creations, we plan to take to the streets of Ohakune in a few weeks’ time for Mardi Gras, radiating joy and wonder with every glowing tentacle. In a world often overshadowed by chaos, our weekend of creativity served as a reminder of the magic that surrounds us.

[52paddlesblog]

PADDLE #18

23.04.24

Lake Tarawera, Rotorua

Log: said goodbye to Hot Water Beach campsite and headed out across the open water to the peninsula. Hugged the coast around to the wide bay on the other side - decided not to try and cut across this side but kept in close to the shore instead. Stopped about an hour in at one of the beaches to stretch my legs before continuing back along the shore to The Landing (where my car was still safe and sound!).

Highlight: stunning views of the volcano, including the crater in its side.

Rating: 9/10 lovely vistas, beautiful weather