#Kościół katolicki
Explore tagged Tumblr posts
qpsqoo · 11 months ago
Text
Tumblr media
4 notes · View notes
revelstein · 3 months ago
Text
Świeci z reguły walnięci
Natchnąłem się w tych dniach, no wiadomo jakich, na quiz o świętych, czyli co o nich wiem i czy w ogóle ich rozpoznaję, co mnie wprawiło w dość dobry humor, no i oczywiście rodzaj zdumienia, że z braku laku i lepszych tematów, niektóre publikatory o wiadomej proweniencji, takimi duperelami zawracają ludziom dupę. Ma to niby być okazja do – jak to nazwano – “pogłębienia swojej wiedzy religijnej i…
0 notes
godiswithus-isaiah41-10 · 7 months ago
Text
Chrystusowe Kapłaństwo nadal obecne w posłudze kapłańskiej cz. III
Jak przekazywał św. Franciszek: „O ile bowiem większa jest ich posługa wobec Najświętszego Ciała i Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa, które oni sami przyjmują i sami tylko innym udzielają” (Np. 26,1-3). Godność kapłańska jest zatem ogromna i niezmierzona, bo im Pan Bóg dał władzę trzymania Jego Najświętszego Ciała i Najdroższej Krwi, a także łaskę tak wielką, że na słowo kapłana na ołtarz zstępuje sam Syn Boży. Nie ma jej zaś nikt inny. Św. Faustyna miała objawienie Anioła. Podczas spotkania z nim, poprosiła Go o to, aby ją wyspowiadał. Otrzymała odpowiedź, za nikt nie ma władzy spowiadania i odpuszczania grzechów oprócz kapłanów. Jest to więc kolejna rzecz ukazująca moc kapłaństwa i jej godność wyniesioną bardzo wysoko. Jedynie kapłan otrzymał władzę, aby móc ratować dusze splamione grzechem pierworodnym oraz uczestniczyć w momencie, w którym małżonkowie stają się jednym i przyrzekają Bogu, że na mocy Jego łaski będą ze sobą przez całe życie i nie rozdzielą się aż do śmierci, będą ze sobą na dobre i złe, a także w chorobie (co jest również cudownym Bożym darem, który ukazuje, że Pan Bóg chce, abyśmy nie byli głęboko ranieni przez opuszczenie małżonka, który był z nami przez wiele lat, a nagle nas zostawił przez to, że pojawił się jakiś problem, np. choroba). Kapłani również pomagają w poradzeniu ze sobą po utracie dzieci poczętych, w przygotowaniu do zawarcia sakramentu małżeństwa i porodu. Z miłością służą Bogu i bliźnim, nie odmawiając udzielenia sakramentów nawet wtedy, gdy jest późno w nocy bądź sami ledwo co mają siły, aby wyruszyć na duchowy ratunek umierającemu człowiekowi, którego dusza jest nieśmiertelna, a więc i bezcenna. Z troską odpowiadają na pytania, również te dotyczące trudów życia, niejednokrotnie ogromnych, tych, z którymi ludzie sobie nie radzą, chociaż sami mają własne problemy. Nakierowują na naszego Pana i Zbawiciela, dodając otuchy, i wiary w Bożą Opatrzność oraz Pomoc, zachęcając do wytrwałości w uściskach oraz cierpieniach, a także wierności Bogu, przylgnięcia do Niego w trudnych chwilach, nawet kiedy wydaje się, że On nam nie pomaga.
Tumblr media
Tumblr media
0 notes
cypr24 · 8 months ago
Text
Nowy kościół katolicki w Limassol
Na obszarze Agios Sylas w gminie Ypsonas (Limassol) powstanie nowy kościół katolicki Grecko-Prawosławny Patriarchat Jerozolimy, Egzarcha Grobu Świętego, otrzymał zgodę środowiskową na budowę i eksploatację kościoła na obszarze Agios Sylas w gminie Ypsona. Proponowany projekt dotyczy wniosku o budowę kościoła świętego Agios Sylas wraz z budynkiem na rezydencję, dwoma mieszkaniami,…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
auslanderkawszwajcarii · 1 year ago
Text
Kościół, podatki i religia w Szwajcarii
Szwajcaria nie ma oficjalnej religii państwowej. Według spisu ludności z 2016 roku, dominującą religią, wyznawaną przez dwie trzecie ludności jest chrześcijaństwo. Ponad jedną piątą społeczeństwa stanowią niewierzący i nieokreśleni, a największą mniejszością religijną jest islam (5,2%). Podatek kościelny w Szwajcarii to podatek nakładany przez kościoły regionalne w celu sfinansowania swoich…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
mourky · 1 month ago
Text
Tumblr media
nie czytam fanfików ale to bym przeczytał
365 notes · View notes
witekspicsoldpostcards · 1 year ago
Text
Tumblr media
Catholic church, gothic, Lowenberg, now Lwówek Śląski, Poland.
0 notes
naukikatolickie · 2 years ago
Text
Homilie Biskupa Leona Rednera - Zbiór Niesamowitych Kazań na konkretne Niedziele.
Niniejsza publikacja obejmuje wybór tekstów z pisma „Pielgrzym” z 1890 roku od pierwszej niedzieli po Nowym Roku do świąt Wielkiej Nocy. Czytelnik znajdzie tu przede wszystkim teksty Ewangelii oraz homilii, ale też list biskupa chełmińskiego do wiernych, do którego dołączone zostały ustawy postne dla diecezji. Wybór kończy opis obchodów Wielkiego Tygodnia w Rzymie Podług opisu z roku…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
sophiemariepl · 2 years ago
Text
Sorry, that was actually a mistake. They were officially registered, after functioning in Poland since late 2000s, in January 2020. Then, due to the intervention of our ✨wonderful✨ minister of national defense, Zbigniew Ziobro (I’m being sarcastic of course), the church was delegalised again.
In the end, they managed to register again, of course. But there is an interview with the community’s bishop, Father Tomasz Puchalski, done shortly after this delegalisation and before the second registration. In this interview, Father Puchalski openly admits that this is a political, homophobic action against the church’s open and tolerant rules towards its queer members.
Tumblr media
Well that is just fucking depressing.
Thank you for letting me know.
68 notes · View notes
myslodsiewniav · 2 years ago
Text
Dzień dobry poniedziałku!
:D :D :D
Ale mi fajnie!
Chociaż mi się diaaaaabelnie nie chciało wstałam o tej 6 rano (wystarczyłaby mi godzina dłużej snu, muszę chyba się wcześniej kłaść spać) i zabrałam psiecko na bieganko.
Słuchałam do tego tej pozycji:
Tumblr media
Fantastyczna okładka mnie zaciekawiła. Do tego treść jest spoko (póki przerobiłam 2 z 10 tematów jakie obiecuje we wstępie książka)! Niestety jakoś nie trafia do mnie sposób przekazywania wiedzy na instagranie/w reelsach Babki od Histy (nie mój rytm, nie mój sposób przetwarzania - drażni mnie po prostu, tracę uważność), ale gdy lektorka czyta mi audiobook to treści pani Agnieszki Jankowiak-Maik stają się dla mnie zupełnie zrozumiałe, przyjemne, ciekawe i wciągające. :D
Nawet zastanawiam się nad sprezentowaniem tej pozycji pod choinkę tacie i dziadkowi O.
Biegałam z małą przed 40 minut, wróciłam do domu, nakarmiłam ją (puszka z tartą marchewką i prebiotykiem) - zostawiłam jedzącego pieska w domu, a sama poszłam na rower <3 Godzina jazdy po centkowanym promieniami słońca parku - w uszach książka i śpiew ptaków. Zewsząd otaczała mnie wiosenna słota, brązowa, mokra ziemia, odbijające się błękitne niebo w licznych kałużach, soczysta zieleń powoli kiełkująca między szarawym welonem będącym konsekwencją przejścia zimy... I ten trel ptaków! I ci wszyscy parkowi biegacze.
Cisza, spokój.
To jest cudowne jaką przebywanie w naturze robi przestrzeń w głowie! Wyobrażałam sobie, jakbym mogła ten proces "czyszczenia" ze zbędnych myśli przedstawić graficznie. Jakby takie duszki wysypujące się z głowy, pozostawiane za mną z każdym ruchem nogami, z każdym obrotem pedałów.
Gdy o tym myślałam właśnie słuchałam fragmentu w którym jeden z kronikarzy wyjaśniał, że chrzest Polski miał polegać na (parafraza) uleczeniu ducha pogaństwa i zastąpienia go "czystym" duchem świętym. Gdybym była bardziej wierząca (tu: mnie wkurwiona na Kościół Katolicki, ich mizoginię, patriarchat, obłudę itp) to całkiem by mnie to chwyciło hehe. [Właśnie mi się przypomniało, że mam do przeczytania nowy artykuł Obirka na oko.press]
Wróciłam do domu z trzęsącymi się od zmęczenia mieśniami ud i łydek. Zajebiste uczucie. :D
Nastawiłam wodę, wrzuciłam do piekarnika (by je odgrzać) przyszykowane wczoraj babeczki śniadaniowe, wskoczyłam pod ZIMNY szybki prysznic (tak zimny, że aż pisnęłam), a potem się cała nakremowałam, użyłam balsamu, kremu do oczu (rozjaśniającego).
Zrobiłam sobie kawę i zjadłam śniadanie. Na balkonie. Wśród moich wszystkich odbijających truskawek (wszystkie krzaczki puściły już zielone liście). Z książką na uszach i z moim brykającym szczenięciem (co rano niestrudzenie wynosi na balkon 70% swoich zabawek, które muszę zbierać, bo nie zawsze jest tam dostatecznie sucho xD).
Ech.
Przypomniałam sobie co zamówiliśmy - przenośny palnik. Znowu sobie zwizualizzowałam obraz, który mój O. namalował mi przed oczami. Wyobraź sobie, że w WOLNY DZIEŃ budzisz się rano. Twoje ciało jest jeszcze ciepłe, wiotkie snem. Czujesz na twarzy zarówno chłód poranka, jak i ciepło w miejscach w które padają promienie słońca. Przeciągasz się i wtedy dociera do ciebie, że masz ograniczoną przestrzeń - rękami zahaczasz o sufit, nogami o okno. Śpisz w samochodzie, w śpiworze. Jesteś w podróży! I nagle sobie przypominasz gdzie jesteś, rośnie w tobie ekscytacja, dreszczyk przebiega w górę, wzdłóż kręgosłupa! Nie możesz się doczekać, by chłonąć to miejsce, więc rozwierasz powieki i pożerasz oczyma otoczenie. Widzisz ten parking, widzisz szczyty na horyzoncie i serce tobie bije jak szalone. Coś w tobie, coś pod skórą krzyczy, że musisz wyjść, więc wyskakujesz ze śpiwora, wsuwasz buty bez wiązania i wychodzisz na zroszoną trawę. Wokół Alpy, monumentalne szczyty pysznią się szarością grani i błękitem czap śniegu na tle nieba o wschodzie słońca, a na horyzoncie majaczą wieżyczki nieprawdopodobnych (i będących jawną fanaberią, symbolem arogancji i niedorzeczności) zamków oraz zwykłe, ale nie zwykłe (typowe dla tego regionu) zabudowana gospodarcze tutejszych górali, którzy po prostu: mieszkają tu i wiodą swoje życie z małymi i większymi problemami, radościami. Chłoniesz. To jest impresja! To jest obraz, to wrażenie, to muzyka. Chłoniesz i to wszytsko przepływa przez ciebie, delektujesz się nowym. Spełnianiem marzeń o podróżach. Wyciągasz z samochodu palnik, przykręcasz do kartridża, zapalasz zapałkami. Stawiasz na palniku kawiarkę i powoli, w tej ciszy, w tym nieprawdopodobnym, cichym, trochę surowym, a trochę baśniowym miejscu kontemplujesz chwilę, kolory, zapachy, wilgotność powietrza, surowość porannego wiatru... i zapach kawy. Mrrrrr... Jesteś czuciem... Zapadasz się. Przytulasz się do towarzysza i czujesz, i słuchasz, i smakujesz, i milczysz... i tyle wystarczy...
I to właśnie nas czeka za dwa tygodnie :D Nie mogę się doczekać!
A póki co rozpiera mnie radość! :D
Biorę się za prackę!
Miłego dnia!
8 notes · View notes
spiderlegeyelashes · 2 years ago
Text
kurwa kościół katolicki
4 notes · View notes
dzismis · 6 days ago
Text
Białe pończochy
 Henryk Brzozowski W wiejskim miasteczku, gdzie mieszkała moja Babka, były dwa wyznania – nowotestamentowe, czyli katolickie i starozakonne, żydowskie. Okazały późnobarokowy kościół widać było z��daleka i ze wszystkich stron; bóżnica przycupnęła na jednej z bocznych uliczek odchodzących od rynku. Dziś nie ma po niej śladu, a kościół doczekał się tytułu bazyliki mniejszej. Zabiegał o to miejscowy…
0 notes
revelstein · 6 months ago
Text
Gorszyć kołtuna
Thomas Jolly odpowiedzialny za część artystyczną otwarcia paryskiej olimpiady, powtarza nie wiadomo już po raz który, że nie zainspirował się wcale tak zwaną „Ostatnią Wieczerzą” (za którą nota bene do dziś nie wiadomo kto zapłacił, kto sponsorował popijawę Jezusa z kumplami), ale jest to rzucanie grochem o ścianę, bo nawiedzonych i zafiksowanych na jakimś punkcie katoli, nikt nie…
0 notes
godiswithus-isaiah41-10 · 7 months ago
Text
Chrystusowe Kapłaństwo nadal obecne w posłudze kapłańskiej cz. I
Nie od dzisiaj wiadomo, że miejsce mają szczególne ataki na wiarę katolicką, zwłaszcza na księży, choć w ostatnich latach pogłębiają się także ataki na siostry zakonne.
Kościół przeżywa coraz więcej ataków, ale nigdy nie zginie. Tak jak Pan Jezus powiedział, kiedy powoływał na papieża św. Piotra: „A bramy piekielne go nie przemogą”. Bramy nie atakują, ale służą do obrony. Zatem Chrystus pięknie wytłumaczył nam wagę Kościoła Katolickiego — Jego Kościoła, którego sakramenty zostały ustanowione podczas Ostatniej Wieczerzy oraz Jego konania na Krzyżu, kiedy z Jego Boku wypłynęła Krew i Woda. Woda oczyszczająca nas z grzechów, a Krew dająca nam życie wieczne. A więc czy te ataki mają w ogóle sens? Co prawda Kościół przetrwa i zwycięży razem z Chrystusem Zmartwychwstałym, Który powróci na świat, ale wiele dusz zginie. Zatem bardzo ważne jest przypominanie istoty kapłaństwa.
Dlaczego ono jest w ogóle ważne i dlaczego istnieje?
Powołał je do istnienia sam Jezus Chrystus, kiedy przemówił do św. Piotra: „Ty Jesteś Piotr, czyli Opoka, a na tej Opoce zbuduję Kościół Mój” (Mt 16:18). Wiemy dobrze, że Piotr pełnił posługę ówczesnego papieża, który jest przedstawicielem Chrystusa na ziemi. Wiele jest ataków na papieży, gdyż niezrozumiana jest kwestia tego, dlaczego ktoś jest papieżem. Papieżom i ogólnie duchownym w Kościele Katolickim odbierana jest ich godność kapłańska udzielana im przez sakrament kapłaństwa na wzór wybrania Jezusa Chrystusa na Odwiecznego Kapłana przez Boga Ojca.
Byle kto nie zostaje duchowną osobą. Jest to wiele lat posługi wiernej Kościołowi, aby stać się np. kardynałem. Zapominamy tak często, że to nie ludzie sami się wybierają, ale Bóg ich wybiera. Tak jak jest napisane w Ewangelii wg. św. Jana 15:16: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał — aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w Imię Moje”. Na mszy świętej słyszymy również: „I dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli”. Nie jest to: „Dziękujemy, że nas przyjąłeś”, lecz „Dziękujemy, że nas wybrałeś”, bo to sam Bóg powołuje i wybiera tych, których pragnie.
„«Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, nad kim się lituję». [Wybranie] więc nie zależy od tego, kto go chce lub o nie się ubiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie. Albowiem mówi Pismo do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie Moją potęgę i żeby rozsławiło się Moje Imię po całej ziemi. A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym” (Rz 9:15-18). (Należy także wytłumaczyć, co oznacza, że czyni zatwardziałym, kogo chce: kiedy człowiek ciągle od Niego ucieka, po jakimś czasie Bóg pozwala mu odejść i wejść tam, gdzie sam chce być, gdyż szanuje jego wolną wolę. Nie oznacza to jednak, że zablokował dla tego człowieka Swoje łaski, lecz nadal pozostawia dla niego otwarte Serce przebite włócznią na Krzyżu, aby mógł on do Niego wrócić wtedy, kiedy będzie tego pragnął. To czy tego zechce, zależy od człowieka, gdyż Bóg nadal go szuka i wybiega mu na przeciw tak jak ojciec miłosierny względem swego syna marnotrawnego).
Tumblr media
Tumblr media
0 notes
cypr24 · 11 months ago
Text
Po raz pierwszy od 1571 roku
Po raz pierwszy od 1571 roku, w najbliższą sobotę, na Cyprze przyjmie święcenia nowy biskup Nowo mianowany biskup pomocniczy Łacińskiego Patriarchatu Jerozolimy na Cyprze, Bruno Varriano, zostanie wyświęcony w sobotę w Nikozji. Wyświęcenie następuje dwa miesiące po mianowaniu przez papieża Franciszka Varriano, brata mniejszego z Kustodii Ziemi Świętej, na biskupa pomocniczego Łacińskiego…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
ppiotrr · 23 days ago
Text
Tradycje i Zwyczaje Witania Nowego Roku w Polsce
Tumblr media
Tradycje i Zwyczaje Witania Nowego Roku w Polsce
Od Słowian do Współczesności Gdy zbliża się koniec roku, każdy z nas zaczyna myśleć o tym, jak spędzić Sylwestra i powitać Nowy Rok. Wydarzenia te są pełne radości, nadziei na lepszą przyszłość oraz chęci pozostawienia za sobą wszelkich trosk minionego roku. Ale czy kiedykolwiek zastanawialiście się, jakie były początki tych tradycji? W mojej opowieści chciałbym zabrać Was w podróż przez wieki, aby odkryć, jak nasi przodkowie obchodzili powitanie Nowego Roku od czasów słowiańskich, przez pierwszych chrześcijan, aż po współczesne obchody na terenie Polski. Okres Słowiański Tradycje i Zwyczaje Witania Nowego Roku w Polsce - pierwsze wzmianki o obchodach Nowego Roku na ziemiach polskich pochodzą z czasów, gdy tereny te zamieszkiwali Słowianie. Nowy Rok był dla nich czasem magicznym, pełnym rytuałów i wierzeń mających na celu zapewnienie pomyślności na nadchodzący rok. Obchody te były nierozerwalnie związane z cyklem agrarnym i zmianami pór roku. Film autorstwa "Tajemnice Mitologii" >> ZASUBSKRYBUJ! Tradycje i Zwyczaje Witania Nowego Roku w Polsce Święto Szczodrych Godów Szczodre Gody były jednym z najważniejszych świąt Słowian. Przypadały na przełom grudnia i stycznia, kiedy to noc była najdłuższa, a dzień najkrótszy. Był to czas, gdy zmarli przodkowie mieli szczególną moc, a granice między światem żywych a zaświatami były najcieńsze. Wierzono, że duchy przodków odwiedzają swoje rodziny, aby przynieść im błogosławieństwo. Podczas Szczodrych Godów palono ogniska, które miały symbolizować odrodzenie słońca i zwycięstwo światła nad ciemnością. Na stole nie mogło zabraknąć obfitości potraw, które miały zapewnić urodzaj i dostatek w nadchodzącym roku. Charakterystycznym elementem tych obchodów były również kolędnicy, którzy odwiedzali domy, śpiewając pieśni i składając życzenia pomyślności. Wróżby i Rytuały Noworoczne Słowianie wierzyli, że sposób, w jaki spędzą ostatni dzień starego roku i pierwszy dzień nowego roku, wpłynie na cały nadchodzący rok. Dlatego przykładano dużą wagę do wróżb i rytuałów, które miały zapewnić pomyślność, zdrowie i urodzaj. Jednym z popularnych zwyczajów było wróżenie z wosku lub ołowiu. Roztopiony wosk wlewano do zimnej wody, a kształty, jakie przybierał, miały wskazywać, co przyniesie przyszłość. Innym obrzędem było okadzanie domów ziołami, aby odpędzić złe duchy i zapewnić ochronę domostwu. Okres Chrześcijański Z czasem, wraz z przyjęciem chrześcijaństwa, wiele słowiańskich tradycji zaczęło się mieszać z nowymi zwyczajami religijnymi. Kościół katolicki starał się dostosować istniejące obrzędy do nowej religii, nadając im chrześcijańskie znaczenie. Wprowadzenie Święta Sylwestra Święty Sylwester, patron ostatniego dnia roku, zyskał na znaczeniu w tradycji chrześcijańskiej. Wierzono, że w nocy z 31 grudnia na 1 stycznia można prosić o wstawiennictwo św. Sylwestra, aby nadchodzący rok był pomyślny. W tym dniu odprawiano msze święte, modlono się i dziękowano za miniony rok. Właśnie w tym okresie zaczęły się rozwijać pierwsze noworoczne bale i zabawy. Były one organizowane głównie na dworach szlacheckich i w miastach, gdzie zamożniejsi mieszkańcy mogli pozwolić sobie na huczne obchody. W całej Polsce rozbrzmiewały d��więki muzyki, a stoły uginały się pod ciężarem potraw. Wciąż Obecne Wróżby i Zabawy Mimo chrystianizacji, wiele dawnych zwyczajów przetrwało do naszych czasów, choć często zmieniły swoje znaczenie lub formę. Wróżby stały się integralną częścią sylwestrowych zabaw. Wciąż popularne jest wróżenie z wosku, ale także inne formy przewidywania przyszłości, jak np. czytanie horoskopów. Współczesne Obchody Nowego Roku Obecnie Sylwester i Nowy Rok to czas radości, zabawy i celebrowania w gronie rodziny i przyjaciół. Tradycje i zwyczaje związane z tym okresem ewoluowały, ale wciąż mają na celu jedno: pożegnanie starego roku z nadzieją na lepszą przyszłość. Bale i Imprezy Noworoczne Dziś Sylwester to przede wszystkim czas hucznych zabaw i imprez. W miastach organizowane są liczne bale, koncerty i pokazy sztucznych ogni. Warszawa, Kraków, Wrocław i wiele innych polskich miast co roku przyciągają tysiące ludzi na plenerowe imprezy, gdzie można wspólnie świętować przy dźwiękach muzyki i świetlnych widowiskach. Noworoczne Postanowienia Jednym z najnowszych zwyczajów, który zyskał na popularności, są noworoczne postanowienia. W ostatni dzień roku wiele osób zastanawia się, co chciałoby zmienić w swoim życiu i jakie cele osiągnąć w przyszłym roku. Często dotyczą one zdrowia, kariery, relacji czy samorozwoju. Symboliczne Gesty i Tradycje Mimo nowoczesnego charakteru obchodów, wciąż można zauważyć pewne symboliczne gesty i tradycje, które mają swoje korzenie w dawnych wierzeniach. Przykładem może być noszenie czerwonej bielizny na szczęście, przygotowywanie specjalnych dań na noworoczny stół czy składanie życzeń pomyślności o północy. Podsumowanie Tradycje i zwyczaje witania Nowego Roku w Polsce przeszły długą drogę od czasów słowiańskich po współczesność. Mimo wielu zmian, jakie zaszły na przestrzeni wieków, jedno pozostało niezmienne: Nowy Rok to czas nadziei, radości i nowych początków. To moment, kiedy możemy zostawić za sobą troski i z optymizmem spojrzeć w przyszłość. Bibliografia - Jan Bystroń, "Dzieje obyczajów w dawnej Polsce", Wydawnictwo Iskry, 1985. - Barbara Ogrodowska, "Polskie obrzędy i zwyczaje doroczne", Wydawnictwo Muza, 2001. - Ewa Ferenc, "Rytuały i obrzędy słowiańskie", Wydawnictwo AVALON, 2018. - Strony internetowe poświęcone tradycjom i zwyczajom noworocznym, dostęp 2024.
Jestem PpiotrR serdecznie dziękuję, ze doczytałaś, doczytałeś ten wpis aż do tego miejsca ❤️
Read the full article
0 notes