#Kazimiera Zawistowska

[balladynae]

Akord harfy, tłumiony westchnieniem fontanny.

Kazimiera Zawistowska, Biała królewna: II; Poezye, 1909

[marctyr]

kazimiera zawistowska – herodiada

[famousharmonyluminary]

"Lilijne Ręce ..."

“Lilijne Ręce …”

Gabriel sprawuje władzę nad rajem. On decyduje, kogo wpuscić. I chociaż ostatnie słowo należy zawsze do Boga, On jest wykonawca Jego woli. Bottega del Garofalo, 1520-30 Gabriel, czyli Mąż Boży w słodkich woni podzięce przed Maryją i w Jej lilijne ręce oddaje decyzję Kazimiera Zawistowska Przenajświętsza O wizjo! Biała wizjo! O białe konwoje Archaniołów, niosących w słodkiej kantylenie, Swojej…

[madbay]

Kazimiera Zawistowska, 

“Herodiada”

Pójdź! ja rozkoszą śćmię tobie Jehowę…

Zapomnisz, twarzą padłszy na me łono,

Pijąc źrenice me błyskawicowe…

Lecz pójdź — bo czasem w oczach mi czerwono,

I z piekielnymi zmagam się widmami,

Czując, że dłonie krew mi twoja splami!

[polish-poets-blog]

Herodiada

Czy wiesz, co rozkosz?… Czy cię nie poruszy Szept bladych kwiatów w takie noce parne? Pójdź! Ja ci włosy swe rozplotę czarne, Wężem pożądań wejdę do twej duszy!

Płomiennym szeptem odemknę twe uszy, Podam ci usta, drżące i ofiarne, I ust tych ogniem ciało twe ogarnę, Aż pieszczot moich fala cię ogłuszy.

Pójdź! ja rozkoszą śćmię tobie Jehowę… Zapomnisz, twarzą padłszy na me łono, Pijąc źrenice me błyskawicowe…

Lecz pójdź — bo czasem w oczach mi czerwono, I z piekielnymi zmagam się widmami, Czując, że dłonie krew mi twoja splami!

Kazimiera Zawistowska

[balladynae]

Lecz nocą, gdy miesiąca zejdzie sierp z opali, I wonieją wiśniowe rozkwiecone sady. Śnisz pod oknem nucone miłosne balady,

Kazimiera Zawistowska, Dla M.J.; Poezye, 1909

[balladynae]

O sny zwiędłe! O kwiaty otrząśnięte z rosy, Jak tłumnie z rozespanych wstajecie cmentarzy!...

Kazimiera Zawistowska, O powrotna łez falo; Poezye, 1909

[balladynae]

Kazimiera Zawistowska, Moja Dusza; Poezye, 1909

[balladynae]

Czerń skrzydeł Twoich rzucasz mi na lica A przez Twych skrzydeł okiennicę czarną, Miast patrzeć w słońca ulewę pożarną, Ja w chłodne srebro, patrzę, fal księżyca.

Kazimiera Zawistowska, Czerń skrzydeł Twoich; Poezye, 1909

[balladynae]

Pójdź!... ja Ci włosy me rozplotę czarne, Wężem pożądań wejdę do Twej duszy!

Kazimiera Zawistowska, Herodiada; Poezye, 1909

[balladynae]

Kazimiera Zawistowska, Spadłe liście; Poezye, 1909

[balladynae]

O minionym śnie byłeś dla mnie tylko śnieniem,

Kazimiera Zawistowska, Cieniem byłeś Ty dla mnie; Poezye, 1909

[balladynae]

Kazimiera Zawistowska, Moja Dusza; Poezye, 1909

[balladynae]

Czy Cię nie poruszy Szept bladych kwiatów w takie noce parne?

Kazimiera Zawistowska, Herodiada; Poezye, 1909

[balladynae]

Pójdź!... ja rozkoszą śćmię Tobie Jehowę... Zapomnisz, twarzą padłszy na me łono, Pijąc źrenice me błyskawicowe...

Kazimiera Zawistowska, Herodiada;  Poezye, 1909