#Herstellende haar

[moodhair]

Signs Your Flowy Friend Needs a Restorative Hair Mask

If your once-flowy hair shows signs of distress, it might be time to introduce a restorative hair mask (Herstellende haar masker) into your routine. Here are the tell-tale signs that your hair could benefit from this nourishing treatment. Read this article for more details!

[peterpijls1965]

Waarom Boeddha gekken en junks niet zo boeiend vond

Een van de kortste routes naar een psychose is te fanatiek mediteren. Ik mocht het zelf ervaren, velen kunnen het me nazeggen. Wie verlichting zoekt in het boeddhisme als panacee tegen psychisch ongerief, kan van een koude kermis thuiskomen. De Boeddha zelf had weinig te melden over de GGZ. Volgens hem kwamen alle vormen van verslaving en gekte voort uit de soort begeerte die Hij achter zich gelaten had door 30 dagen non-stop te mediteren.

Dat is uiteraard nooit letterlijk zo gebeurd. Ook het verwende nest dat de Boeddha bij pappa en mamma thuis in het paleis was, kan dat onmogelijk fysiek hebben volgehouden. Hij zou pas tot die op verlichting (van zichzelf) gerichte prestatie zijn gekomen nadat hij vrouw en kind in het ouderlijk paleis achterliet om onder de armen en verschoppelingen de asceet uit te hangen.

Ook boeddhisten snakken naar sprookjes. Sinds corona zijn meditatie of aberraties daarvan, zoals mindfullnes, een soort pleister tegen gekte en met name tegen verveling en innerlijke leegte, dachten velen. Ze stonken in de industrie die McMindfullnes heet. Nog altijd laten ook managers zich tegen betaling wijsmaken dat stil zitten en het hoofd leeg maken de kortste route is naar promotie en een vette bonus, liefst ten koste van hun ondergeschikten (slaven).

Het punt is dat maar weinig meditatiedocenten, yogaleraren en mindfullcoaches kunnen omgaan met verantwoordelijkheid en zogenaamd spiritueel leiderschap. Mijn eerste yogaleraar in Roermond liet zich eind jaren '80 fêteren door zijn vrouwelijke cursisten met asperges en flessen wijn. Hij nam de presentjes glimlachend aan. Ik hoop dat er verder in de privesfeer geen tegendiensten van de dames werden verwacht. Ik deed er geen navraag naar.

Ruim 15 jaar later mocht ik het in Amsterdam meemaken dat een zenleraar zich omringde met psychisch kwetsbare types, die speciale voorrechten genoten. Denk aan (herstellende) verslaafden en mensen die veel op mij leken, namelijk onbehandelde bipolairen en schizofrenen. Destijds wist ik weinig van misbruik binnen het (zen)boedhisme. Een jaar later was ik helemaal bijgespijkerd.

Persoonlijk ben ik door zenmeditatie niet speciaal gekker geworden, afgezien van randpsychotische aanvallen die ook getriggerd werden door mijn stemmingsgevoeligheid en verslavingen van destijds. Terugblikkend denk ik dat het me lukte door meditatie mijn psychosegevoeligheid en talent voor verslaving meestal min of meer te kanaliseren. Tot dat niet meer lukte en ik door een GGZ-psychiater aan de antipsychotica en benzo's werd geholpen, ongeveer 15 jaar lang.

In mijn huidige woonplaats Venray leerde ik vooral yogadocentes kennen die wel op een integere manier omgaan met labiele cursisten. Zenleraren, althans officiele, zijn hier niet. Dus is Ikkyu, het populaire stripfiguur uit Japan, nog steeds mijn favoriete zenmeester. Hij bestond echt. Ikkyu deugde naar verluidt voor geen meter. Hij was dol op sake en dames van lichte zeden, als hij tenminste niet in een berghutje zat te mediteren, poëzie schreef of tekende.

Het boeddhisme, ontstaan in India, kent de idee van caritas en naastenliefde niet zo. Shunryu Suzuki, de Japanse zenpriester die zenmeditatie naar San Francisko bracht, had een krankzinnig geworden dochter naar wie hij niet omkeek. Ze was in zijn Japanse tempel aangevallen door een man met een bijl. Zwaargewond werd zHe blijvend waanzinnig.

De dochter van Shunryu Suzuki werd levenslang opgesloten in een inrichting. Haar vader, in Amerika inmiddels populair onder hippies en beatniks, bezocht haar nooit. Het staat te lezen in Crooked Cucumber, de biografie over Shunryu Suzuki-roshi, geschreven door David Chatwick.

Hij was een leerling van Suzuki. Amerikaanse discipelen zoals hij bezochten na de dood van Shunryu Suzuki wel zijn weduwe in Japan, maar niet zijn dochter.

[rotterdamvanalles]

Interieur van de distilleerderij J.H. Henkes aan de Voorhaven, 1908-1912.

In 1824 kocht Johannes Hermanus Henkes samen met twee vennoten, Arie de Jong en Gerke d'Arnaud Gerkens, de reeds bestaande korenwijnbranderij aan de Voorhaven 27 te Delfshaven op en noemden deze: De Ooyevaar. Ook namen zij een aandeel in de moutmolen "De Distilleerketel", die zich op het Middelhoofd bevond. De ooievaar kan mogelijk in verband gebracht worden met de Haagse afkomst van Arie de Jong.

Op het ogenblik van koop was de branche herstellende van de crisis onder de Napoleontische tijd, toen bijna de helft van de Delfshavense destilleerderijen moest worden gesloten. In 1850 verving hij de rosmolen in de destilleerderij door een stoommachine en was daarmee de eerste in zijn branche die zulks deed. In de jaren 60 van de 19e eeuw werd het nog bestaande pand gebouwd, dat de hele wand Voorhaven 19-31 bestreek.

Het product van De Ooyevaar werd ook geëxporteerd en verwierf een medaille op de Wereldtentoonstelling van 1867 te Parijs.

De familie Henkes ondertussen spreidde haar activiteiten. Zo werd de Rotterdamsche Boek- en Kunstdrukkerij opgezet. Daarnaast werd een vennootschap aangegaan met de steenfabriek De Vlijt te Halsteren.

In 1887 werd, eveneens te Halsteren, de eerste conservenfabriek in Noord-Brabant opgezet, Het Klaverblad geheten, en in 1901 volgde de Henkes Jam-, Pulp-, Vruchten- en Groentefabriek te Breda.

Vrijwel onmiddellijk daarna kwamen er moeilijkheden. In 1902 volgde surseance van betaling en in 1904 werd Henkes in een naamloze vennootschap omgezet.

Van 1948 tot 1977 werden merken als Henkes Jonge Jenever, Henkes Vieux, Henkes Bessenjenever en vruchtendranken op de Nederlandse markt gebracht. In 1959 verkreeg Henkes het predicaat "Hofleverancier". In 1967 werd de productie verplaatst naar Hendrik-Ido-Ambacht. Henkes was nu in handen gekomen van de Suiker Unie. In 1970 werd de Henkes Verenigde Distilleerderijen (HVD) opgericht, waarin de distilleerderijen van de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek en die van de Zuid-Nederlandsche Melasse-Spiritusfabriek werden ondergebracht. Iets later werd Rynbende overgenomen.

In 1986 begon Bols, toen reeds marktleider op dit terrein, zijn positie te verstevigen en kocht Henkes op. Henkes werd daarmee een merk van Bols.

De foto komt uit de collectie WPK Originelen en bevindt zich in het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[charleshaddonspurgeon]

Nabij De Zon | Hoop voor Simson En het haar zijns hoofds begon weder te wassen, gelijk toen hij geschoren werd. Richteren 16:22 Menig mens heb ik zien terugkeren tot de dierbare Heiland ten gevolge van de verdrukking die hij te verduren had van zijn oude meester, de vorst der duisternis! Als hij goed behandeld zou zijn, zou hij misschien nooit tot Christus teruggekeerd zijn, maar de burgers van de wereld kunnen teruggekeerden niet goed behandelen; vroeg of laat laten zij hen van honger omkomen en onderdrukken zij hen, zodat zij weer snel naar huis rennen. Toen Simsons haar weer begon te groeien, wat profeteerde dat toen? Wel, in de eerste plaats betekende dat hoop voor Simson. Ik zou kunnen zeggen dat hij zijn hand op zijn hoofd legde en toen voelde dat er weer wat haar op stond en toen hij aan zijn kin voelde, merkte hij dat hij weer een baard kreeg. Ja, zijn haar begon weer te groeien en hij dacht bij zichzelf: ‘dat komt wel weer in orde, maar mijn ogen krijg ik niet meer terug. Die groeien niet meer. Door mijn zonde ben ik een verliezer, maar mijn kracht zal ik weer terugkrijgen, want mijn haar groeit weer aan. Ik zal toch weer in staat zijn om voor mijn volk en mijn God te strijden.’ Als iemand van u tekenen van herstellende genade in zijn hart kan ontdekken en u weer terugkeert naar uw God en Heiland, wees dan blij en dankbaar. Aarzel niet om uw hernieuwde toewijding aan God aan de mensen om u heen te laten zien. Als u door de Geest Gods geleid wordt, wees dan hoopvol en ga haastig tot Jezus. Ga tot Hem zoals u ook de eerste keer naar Hem toeging.

[betoverheks]

Krijg de hik! Heks krijgt een lekkere prik in haar mik! Uit onverwachte hoek komt er toch een vitale dosis mijn kant op. Misschien krijg ik dodelijke trombose, ik neem het risico op de koop toe. Je moet er eventjes voor op pad, Heks, maar dan heb je ook wat!

Krijg de hik! Heks krijgt een lekkere prik in haar mik! Uit onverwachte hoek komt er toch een vitale dosis mijn kant op. Misschien krijg ik dodelijke trombose, ik neem het risico op de koop toe. Je moet er eventjes voor op pad, Heks, maar dan heb je ook wat!

Schrijf, Heks, schrijf. En blijf. Vorige week zit ik met de Blonde allemaal financiële kutklusjes te doen. We hebben allebei een zelftest gedaan. Ondanks de uitslag houden we toch afstand. Zo betrouwbaar zijn die testen nu ook weer niet. Eerst serveer ik een lekkere lunch. ‘Kijk eens, wat ik van de slager heb gekregen?’ zwaai ik met een enorme rookworst. Zo uit de ketel gevist door mijn…

[brilmans]

Inleiding tot een zuur verhaal over ‘duivendieven’ In de zomer van 2020 kocht ik in Diever bij een oude dame die haar overtollige inboedel middels een garageverkoop aan het venten was een opgezette sperwer. Omdat het ding duidelijk bedaagd was, gezien de staat waar in hij verkeerde hoogst waarschijnlijk uit de DDT-tijd, kreeg ik het voor een prikkie mee. Leuk voor in de verzameling en prima voer voor een verhaal.

De sperwer staat net als de havik en slechtvalk in de Lage Landen bekend als ‘duivendief’ en hoewel hij van die drie het minst aanspraak maakt op die titel leek mij dat een mooi uitgangspunt voor dit verhaal.

De roofvogelstand

Aan het eind van de DDT-tijd was de sperwer net als de meeste roofvogel een zeldzaamheid in ons land. Nu gelukkig niet meer. Het gaat namelijk steeds beter met onze roofvogels. Zowel het aantal individuen, het aantal broedparen als het aantal soorten is de afgelopen dertig jaar toegenomen. Van sommige soorten heeft de populatie ondertussen weer haar natuurlijke waarden. En dat is goed nieuws. Althans… voor de echte natuurliefhebber. Voor duivenmelkers bijvoorbeeld, zo heb ik mij laten informeren, niet!

De duivenmelker Duivenmelkers zijn mensen die op geheel onnatuurlijke wijze de huisduif Columba livia domestica aanpassen aan hun eigen wensen. Door een streng cohabitatie- en dito selectiebeleid wordt er gepoogd de ‘uberduif’ te creëren. Een super snelle of één om mee te showen. En geloof me, zo’n topduif kan een aardig zakcentje opleveren.

In de stad Het gaat niet alleen goed met de roofvogels in onze natuur. Ook in de stad doen ze het prima. Een toenemend aantal roofvogels lijkt zich steeds makkelijker aan te passen aan ‘de snel veranderende maatschappij’ ofwel de verstedelijking van ons land. Zo worden slechtvalk, havik en sperwer steeds vaker ik de stad gezien. Blijkbaar valt daar wat te halen. Wat dacht u van een sappige show- of sportduif?

Omgekeerde wereld Dat het niet leuk is om een fris gefokte topduif in de klauwen en vervolgens de maag van een roofvogel te zien verdwijnen, snap ik. Ik ben zelf ook niet weg van dat soort taferelen. Maar, het is wel de natuur. Vooral Havik, slechtvalk en sperwer zijn er door natuurlijke selectie in gespecialiseerd. Zo moest het zijn. Al moet ik daar voor de volledigheid wel bij vermelden dat het mannetje van de sperwer vanwege zijn formaat (een stuk kleiner dan het vrouwtje) zich liever op kleinere vogels richt.

Ook dat de duivenmelker zijn vliegende creaties wil behoedden voor zo’n tragische dood, al denk ik dat het hier eerder om de portemonnee gaat, snap ik. Zo’n iemand steekt daar toch zijn ziel en zaligheid in. Als ware het een echte dierenvriend. Maar de oplossing die de ‘duivenwereld’ hiervoor in gedachten heeft is de omgekeerde wereld.

Het duivenhouders collectief pleit ter verdediging van hun duiven, lees uberduiven, voor vogelvrijverklaring van de roofvogel. Volgens de duivenhouders is de hedendaagse roofvogelstand door toedoen van beschermingsmaatregelen onnatuurlijk hoog, waardoor er abnormaal veel duiven ten prooi vallen. Hun duiven! Op de vraag ‘willen jullie meer of minder roofvogels’ schalt er in duivenmelkerskringen dan ook steevast een repeterend ‘minder’. Kennelijk zijn de duivenhouders niet correct geïnformeerd, onwetend of blind voor wat echt ‘de natuur’ is. Hoe kun je anders menen dat het eigenhandige selecteren (u kunt vast raden wat er met de ‘unterduiven’ gebeurt) en het loslaten van deze doorgefokte huisdieren in het wild wel een natuurlijk gang van zaken is. En een zich op natuurlijke wijze herstellende roofvogelpopulatie niet.

De weidevogelbeschermers Maar goed, gelukkig zijn duivenhouders een uitstervend soort. Daar schuilt voor de roofvogels weinig gevaar in. Een groter gevaar schuilt in jagers die stiekem de ‘concurrentie’ uitschakelen én een gezelschap uit onverwachte hoek: vogelbeschermers nota bene!

Onder de weidevogelbeschermers, die uit Friesland in het bijzonder (kom niet aan de kievit), is een toenemende groep die er van overtuigd is dat roofvogels hun zorgenkindjes bedreigen. Onder het motto ‘weidevogels eerst’ pleiten zij voor roofvogelvervolging. En helaas blijft het daar niet bij. Steeds meer voegen de daad bij woord. Over de manier waarop zal ik niet uitweiden. Dat het zo is, is al erg genoeg.

Misschien weten die doorgedraaide weidevogelbeschermers niet dat er andere oorzaken aan de teloorgang van de weidevogels ten grondslag liggen. In dat geval zou ik zeggen: het is nooit te laat om te leren; volg hier de online cursus!

Een sperwer (mannetjes) op de loer. Foto: Dolf Siebert (dolfsiebert.nl)

[softrevolutionoflove]

WEBINAR WEES DE VONK VOOR JE BEDRIJF 💥  BE THE SPARK FOR YOUR BUSINESS!

Ons Webinar Wees de vonk voor je bedrijf zal plaatsvinden op dinsdag 14 juni van 13:00 u - 14.30 u.

Leer vier unieke methoden van vier ervaren specialisten om je gezondheid beter te beheersen en ondersteunen en geef je bedrijf een boost door deel te nemen aan dit webinar!

Marigold Katsande zal je helpen om je potentiële ‘gezondheidsschuldgebieden’ vast te stellen. Zij biedt jou adviezen over Natuurlijke Voeding en Gezonde Levensstijl om deze schulden terug te betalen en nieuwe schulden te vermijden. De gezondheid van je darmen begint met schoonmaken, zodat je je voedsel efficiënt kan verteren en een goed dieet zal je immuun systeem versterken.

Joel Stewart zal een herstellende ‘Vloeiende Rust’ bewegingssessie met je doen, die ondermeer bestaat uit rustige rekoefeningen en een korte begeleide visualisatie. Dit is een effectieve manier om je stressniveaus te verlagen en je zult energiek en toch ontspannen zijn na Joel’s sessie.

Mir Schouten zal je een unieke methode om je Zelf te helen laten opstarten: Mentale en Intuïtieve Reset. Na haar sessie zal je een verhoogd niveau van endorfine’s hebben en gelukkiger zijn. Mir zal ook wetenschappelijke feiten met je delen over het belang van genoeg slaap voor je mentale en fysieke gezondheid.

 Velma Williams-Ward zal  effectieve gewoonten om jezelf te verzorgen introduceren, die je helpen om je meer in controle en levendig te voelen. Zo blijf je actief, productief, mobiel én je zal je zelfbewustzijn boosten. Haar natuurlijke, holistische benadering zal je de kracht van op-maat-gemaakte gewoonten om voor je Zelf te zorgen brengen en je zal beter in staat zijn de gewenste resultaten te bereiken en ze ook beter kunnen behouden.

Wees de gezonde en gelukkige VONK voor je bedrijf! Vervulling, Ontspanning, Natuurlijk, Kennis. Als jij gezonder en gelukkiger bent zijn je personeel en klanten dat ook!

 Kosten: $ 7.50 / € 7,00 / £ 5.96 You may buy your tickets here:

#holistichealth #healthpurpose #bethesparkforyourbusiness #holistischegezondheid #gezondheidsdoelen #weesdevonkvoorjebedrijf

[brievenuitinnsbruck]

First bikepacking trip of 2022

Vrijdag, midden april. Weer van wacht. Chaotische dag. Patiënten bleken helemaal niet te lekken uit hun neus. Eer dat iedereen akkoord was om niet over te gaan tot een operatie, was er veel tijd verstreken En moesten er wel 10 telefoons worden gepleegd. 24h-wachten kunnen chaotisch beginnen, maar sommige zijn zoals een tropische storm, die uiteindelijk wel minder schade aanrichte als gedacht en die een lagere climax bereikte als waar dat iedereen voor vreesde. We opereerden die nacht tot half één. Daarna werd het rustig. Tot de ochtend zich aankondigde. Dan het klassieke stramien van de patiënten te gaan bekijken van de dag ervoor. Hoe ze hun eerste nacht in de kliniek doorstaan hebben. In de ochtend lijkt altijd alles beter te gaan als de dag ervoor. Dat is ook in de neurochirurgie zo. De overdracht moest snel, niemand heeft zin in palaveren. En ik moest mijn trein naar München halen.

In München maak ik lunch voor mijn neef (pasta), Terwijl hij uitdoktert hoe hij zijn zadeltassen moet hangen zonder dat zijn hielen hiertegen stoten tijdens het fietsen. Zijn plan is München-Treviso, ik join op de eerste twee etappes, tot aan Innsbruck.

We sluiten af met koffie en aardbeien en vertrekken naar het start-punt: het appartement van één van de drie Fransen.

Fred trekt de underdog-kaart. Hij is ‘herstellende’ van COVID. Teleurgesteld in zijn eigen lichaam omdat hij er echt ziek van is geweest. Hij zegt dat zijn dijspieren niet goed aanvoelen. Ondertussen steekt hij nog pasta-pesto binnen en laat de nieuwste versie van actimel proeven. Het chemische goedje blijkt kurkuma te bevatten. Het smaakt nog altijd naar aardbeien maar ziet nu geel. Als bio-ingenieur bij Danone, is zijn frigo gevuld met Alpro Soya potten die plantaardige proteïnen aanprijzen. Zijn vriendin, is vriendelijk en gastvrij maar nerveus. Nerveus dat er iets met hem zou gebeuren, nerveus om een week alleen te zijn, nerveus omdat we met teveel in haar kleine, gezellige (zo uit een magazine) geplukte keuken staan.

Ze stelt wel voor de vertrek-foto te nemen. Die wordt uiteindelijk genomen een half uur over tijd. We reizen met Fransen.

De gesprekken vliegen heen en weer. In het Duits, gebroken Engels en Frans. München uitrijden per fiets, in groep, is lastiger als gedacht. De Fransen blijven vaker staan voor het rood dan dat ik mij herinnerde. Het duurt meer als een uur voor we het gevoel hebben dat we de stad uit zijn. Dat vond ik in Antwerpen al frusterend en dat heb je in de miljoenenstad van München natuurlijk ook. We volgen de Isar naar het zuiden. Door de dam/stuwmeer waar we die avond zullen slapen, zijn er stukken land drooggevallen. Deze hebben het schone uitzicht dat doet denken aan steppe/toendra.

De eerste muesli bars worden opengetrokken. Volgen op een mountainbike blijkt lastiger als gedacht. Het is niet koud, tot de zon vroeger als gedacht achter de verspreide wolken verdwijnt. Aachensee halen we niet meer. Die avond slapen we bij een vrijgevochten koppel aan Sylvensteinsee. Hij is Bergführer en boomchirurg, zij geeft les op het lokale schooltje.

Op zijn website, citeert hij: Jedes Mal, wenn ich wo anders war, habe ich mich wieder nach Hause gesehnt... Ich bin immer groß weggegangen und wieder klein zurückgekommen. Ich habe den anderen immer erzählt, wie großartig es woanders ist und verschwiegen, daß es nirgendwo besser ist..." Reinhard Karl.

https://bergundbaum.jimdo.com

Samen met hun 2 andere koppels wonen ze in een soort community waar ze duidelijk helemaal in aarden. Ze beschrijven, zoals enkel bergmensen dat kunnen hoe ze genieten van elk vrij momentje om de natuur in te trekken.

Die avond maken we rijst en linsentopfen en wordt er vrij snel bier en wijn opengetrokken. We slapen buiten. Mijn slaapzak is te dun.

We ontbijten allemaal samen. Genoeg koffie. Dan al ons materiaal installeren en there we go. Op weg naar Innsbruck. De rit is zonder grote issues. Het plan om door te rijden, sterft een vroege dood in mijn kamertje in Innsbruck. Ze besluiten te kamperen bij mij en we slapen allemaal samen. 1 iemand in de zetel, twee man in bed en de rest op de grond.

Ik ben al enkele uren in de kliniek als zij hun toch verderzetten.

[adriaanmeij]

Zilveren draden

De oudjes zaten op de houten bank van Staatsbosbeheer, turend naar de zonovergoten, rimpelloze, donkerblauwe oppervlakte van het Staphorster ven aan de Kievitshaarweg. Ze hadden allebei wit haar, wat deed denken aan de zilveren draden die Kees Pruis in 1918 zong en later Max van Praag in 1953. Waar was het goud?

Uit de verte kwam een ander oud stelletje aanlopen, beteuterd kijkend omdat hún bankje bezet was. Ze gingen met lichte tegenzin op de zware ronde boomstam zitten die de boswachter aan de waterkant had neergelegd; hij met de stam tussen zijn benen, zij met haar blote benen naar de zonzij: verschillend, anders.

Het was pas 25 maart, warm en er hing al een lome, vochtige stilte, waarin het pollen van berken en katjes en het bijbehorende snotteren gedijt. De mannelijke sporen deden zich alom gelden en de vrouwelijke openden zich. Een geile bedoening, eigenlijk. In de verte woei een windvlaag rimpelingen over het ven. Diep in het bos hamerde de specht de vorm van zijn nestholte, hoog in de eik, de diep donkere roffel van een tenor. Dichterbij concerteerde een roodborstje, floot een nachtegaaltje, vinkte een vink angstig zijn toontjes. In het moeras kwaakten de groene mannetjeskikkers dat het een hete lust was: om vrouwtjes te lokken voor de paring. Mountainbikers raceten voorbij zonder iets te zien of horen. Het was onmiskenbaar volop voorjaar.

“Gaan jullie maar hier zitten”, wenkte de vrouw van de witte twee, moeizaam opstaand om met haar partner een tafeltje en kampeerstoelen uit de dichtbij staande auto te slepen. Haar volle buik hing diep over haar doos heen en ging vloeiend over in benen gebouwd om de Mount Everest te tillen. Wat vriendelijk om ons ons bankje te gunnen, zei zij van het stelletje vanaf de boomstam, “mooie mensen”. De landverhuizing ging door. Ze genoten met zijn vieren in stilte een tijdje van de middagloomte en raakten bij het afscheid in gesprek.

Bron:metro

Er gierden die dag nog geen peperdure straaljagers uit Leeuwarden over de heide, maar het zou niet lang meer duren voordat het janken de stilte zou verscheuren en de oorlog oorverdovend hoorbaar zou worden op de Drentse hei. Het vliegveld in Leeuwarden wierp zich op als verzamelplaats voor 45 F-35 en F-16 straaljagers die vooralsnog schijngevechten gingen houden om voorbereid te zijn op de full scale oorlog met het Rusland van Putin die dreigde. De vier oudjes vielen door de verschrikkingen van de oorlog in Oekraïne tachtig jaar terug in hun tijd. Het idyllische tafereeltje aan het ven stond haaks op de oorlogsdreiging in hun hoofden en harten. Zij hadden Hitlers oorlog meegemaakt en ”dat nooit meer” geleefd. Nu was het er weer.

“Jullie zijn nog jong”, lachte de witharige heer uit zijn stoeltje. Het compliment beviel. Hij was, zo bleek, herstellend van een herseninfarct dat zijn linker lichaamshelft had verlamd. Dat is lastig als je een te zacht gekookt eitje tussen je fijn-motorisch disfunctionerende duim en wijsvinger per ongeluk fijnknijpt. Zij had een nieuwe heup. Toch hadden ze moeizaam en moedig het vennetje om gekuierd, een mooiere wandeling bestond niet in Drenthe en bewegen was het panacee voor alle kwalen en de dood. De meneer van het andere stel, die wat sleepte met zijn linkerbeen wegens kramp in zijn kuiten, schatte in dat hij met 82 de oudste was. Maar nee, Buikje met haar vriendelijke gezichtje was al 84 en de intellectueel Withaar telde al 95 jaren, wat je hem niet aanzag. Het meisje met de blote benen was de jongste.

Ze waren weer geworden als een kind, zoals Okke Jager had bedoeld. Buikje en Withaar hadden na jaren alleen leven elkaar zes jaar geleden leren kennen op de lange galerij van een grote flat. Ze waren op slag tot over hun oren verliefd geraakt met toefjes goud op hun wangen. “Ik heb er een paar nachten niet van kunnen slapen”, zei hij, nog opgewonden van de herinnering. “Zie je! Het kan!”, lachte de jongste. De meneer: “ja en ze hebben vast nog seks, dat zie je zo“. Zij, corrigerend: “dat noem je romantiek!” Het eerdere gesprek aan het ven tussen de vier ging daar over. Hoe vaak zij zich 18 jaar jong voelden. Hoeveel goud er tussen het zilver schuilging en de levenslach niet verdween. Nietwaar, Lien van het Joodse winkeltje, Charlie Chaplin zei het al: “een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.”

[moodhair]

Mastering Your Look: The Power of Hair Styling Products

In the world of beauty and self-expression, hair styling products have become essential tools for individuals seeking to create unique and stunning looks. These versatile products have the ability to transform hair texture, shape, and style, offering endless possibilities for self-expression. Read this article for more details!

[peterpijls1965]

Vloeibaar voedsel en Liebfraumilch

(2016)

Een vriendin met kanker liet gisteren een doos vloeibaar voedsel bezorgen. Omdat ik depressief ben, heb ik stress. Die slaat op de maag. Ik heb weinig eetlust, maar flesjes dikke Nutridrink krijg ik wel naar binnen.

Het astronautenvoedsel is niet lekker, maar ik moet voedingsstoffen absorberen. Anders val ik te veel af en word ik weer een skelet van 48 kilo. Zoals vorig jaar, na de laatste reeks amputaties.

De afgelopen maanden fotografeerde ik regelmatig mijn lichaam. Nu oogt het acceptabel, maar het verval is ophanden. Ik ben 51. Ik ben serieus van middelbare leeftijd. Mentaal bleef ik achter: 22 jaar gebleven, zeker niet ouder.

Ik werd beslist volwassener, door mijn echtscheiding en de dood van mijn vader. Maar ik ben er nog niet. Diplomatieker worden. Geduldiger. Meer vertrouwen hebben; de paranoia elimineren.

Was ik maar niet zo psychosegevoelig. Ik slik een olifantendosis van 20 milligram Olanzapine. Vergif met nare bijwerkingen: potentie verlagend en cholesterol bevorderend. Mijn bloedvaten zijn al zo slecht. Mogelijk zit ik levenslang vast aan die pil. Ook daarom slik ik een bloedverdunner en een cholesterolkiller.

Ik belde mijn moeder. Ik bedankte haar voor de laptop die ze me schonk. Ik zei niets over m’n depressieve klachten. Zij had ze ook. We kunnen dat niet met elkaar bespreken. Ik schiet tekort als zoon, zij als moeder. Beyond reparabel.

Vanmiddag zat ik in de zon met een vriendin, bij wijze van lichttherapie tegen de neerslachtigheid. Zij lust een wijntje, en soms een lijntje. Maar ze functioneert prima in het onderwijs. De overgang ervaart ze als een zegen: van die menstruatie af.

Een kwart eeuw geleden hadden we een relatie. We waren jong en onbezonnen, en ik legde deels met haar de basis voor een alcoholverslaving. Ik lustte hem toen ook al. Zij nog meer, maar ze is veel minder verslavingsgevoelig dan ik. Ze is de dans ontsprongen. Daar feliciteerde ik haar mee.

Ze kocht een pakje shag voor me, en twee gram wiet tegen de pijn. Het effect van marihuana vind ik niet zo prettig, maar de huisarts geeft me geen morfine meer. Ze vindt me te verslavingsgevoelig. Waar ze gelijk in heeft. Alleen helpt het me niet verder.

Ik luister op You Tube steeds naar hetzelfde liedje van Buffalo Tom. Ik voel dat ik uit de depressie kruip. Ik beleef weer plezier aan dingen. Deed mijn lichaam maar niet zo’n pijn. Het is een permanente wake up call.

Pijn vergezelt me ieder wakker moment. Dat ik zes jaar geen tandarts zag, meen ik te voelen in mijn rechter onderkaak, die zeurt en mauwt. In de linker stomp steeds spierspasmen. Links en rechts vrijwel constant hevige fantoompijn. Mijn geamputeerde rechterwijsvinger voel ik ook steeds. Een optelsom, plus het psychische ongerief.

Ik ben een soort topsporter, een vrijwel ascetische monnik. Ik moet hard voor mezelf zijn, in m’n structuur blijven. Anders kan ik imploderen. Ik moet behoedzaam zijn. Gisteren had ik zucht. Naar Liebfraumilch, god betere, goedkope Duitse witte wijn. Een paar weken geleden zag ik een alcoholist dat bocht afrekenen in de supermarkt.

Dat triggerde de zucht van gisteren. Nu ben ik weer een gewaarschuwd man. Ik sta vijf jaar droog, alleen maar een leuk begin voor een herstellende alcoholist.

Wie komt er op bezoek? Ik luister geduldig en bezorg niemand een energielek. Bezoek is een beter antidepressivum dan Prozac.

Ik tel 25 flesjes astronautenvoeding in mijn keuken, gekregen van de lieve Jolanda den Haan, die kanker heeft. Genoeg voor een week. Ik drink het met dichtgeknepen neus, zo vies, maar te verkiezen boven 25 flessen Liebfraumilch.

[rotterdamvanalles]

Interieur van de distilleerderij J.H. Henkes aan de Voorhaven, 1908-1912.

In 1824 kocht Johannes Hermanus Henkes samen met twee vennoten, Arie de Jong en Gerke d'Arnaud Gerkens, de reeds bestaande korenwijnbranderij aan de Voorhaven 27 te Delfshaven op en noemden deze: De Ooyevaar. Ook namen zij een aandeel in de moutmolen "De Distilleerketel", die zich op het Middelhoofd bevond. De ooievaar kan mogelijk in verband gebracht worden met de Haagse afkomst van Arie de Jong.

Op het ogenblik van koop was de branche herstellende van de crisis onder de Napoleontische tijd, toen bijna de helft van de Delfshavense destilleerderijen moest worden gesloten. In 1850 verving hij de rosmolen in de destilleerderij door een stoommachine en was daarmee de eerste in zijn branche die zulks deed. In de jaren 60 van de 19e eeuw werd het nog bestaande pand gebouwd, dat de hele wand Voorhaven 19-31 bestreek.

Het product van De Ooyevaar werd ook geëxporteerd en verwierf een medaille op de Wereldtentoonstelling van 1867 te Parijs.

De familie Henkes ondertussen spreidde haar activiteiten. Zo werd de Rotterdamsche Boek- en Kunstdrukkerij opgezet. Daarnaast werd een vennootschap aangegaan met de steenfabriek De Vlijt te Halsteren.

In 1887 werd, eveneens te Halsteren, de eerste conservenfabriek in Noord-Brabant opgezet, Het Klaverblad geheten, en in 1901 volgde de Henkes Jam-, Pulp-, Vruchten- en Groentefabriek te Breda.

Vrijwel onmiddellijk daarna kwamen er moeilijkheden. In 1902 volgde surseance van betaling en in 1904 werd Henkes in een naamloze vennootschap omgezet.

Van 1948 tot 1977 werden merken als Henkes Jonge Jenever, Henkes Vieux, Henkes Bessenjenever en vruchtendranken op de Nederlandse markt gebracht. In 1959 verkreeg Henkes het predicaat "Hofleverancier". In 1967 werd de productie verplaatst naar Hendrik-Ido-Ambacht. Henkes was nu in handen gekomen van de Suiker Unie. In 1970 werd de Henkes Verenigde Distilleerderijen (HVD) opgericht, waarin de distilleerderijen van de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek en die van de Zuid-Nederlandsche Melasse-Spiritusfabriek werden ondergebracht. Iets later werd Rynbende overgenomen.

In 1986 begon Bols, toen reeds marktleider op dit terrein, zijn positie te verstevigen en kocht Henkes op. Henkes werd daarmee een merk van Bols.

De foto komt uit de collectie WPK Originelen en bevindt zich in het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Morgen Word gesterkt in de genade Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon  "Voor Iedere Morgen" Word gesterkt in de genade die in Christus Jezus is. 2 Tim. 2 vers 1 Christus heeft eindeloze genade in Zich, maar Hij houdt deze genade niet voor Zichzelf. Zoals een waterbak zich leegt via allerlei pijpen, zo stort Christus Zijn genade over Zijn volk uit. ‘Uit Zijn volheid hebben wij allen ontvangen, en wel genade op genade.’ Het lijkt wel of Hij de genade alleen maar bezit om haar aan ons uit te delen. Hij is als een altijd stromende fontein, maar Hij stroomt alleen maar om lege kruiken te vullen en om de dorst van zoekende zielen te lessen. Hij draagt de heerlijkste vruchten, zoals een boom, maar deze vruchten zijn er niet om aan de takken te blijven hangen, maar om verzameld te worden door hen die ze nodig hebben. De genade, of het nu reinigende, bewarende, versterkende, verlichtende, verlevendigende of herstellende genade is, ontvangen wij van Hem zonder geld en zonder prijs. Het bloed van ons lichaam stroomt uit ons hart, maar hoort bij elk lichaamsdeel. Christus is het Hoofd waarop de olie het eerst werd uitgestort, maar dezelfde olie stroomt tot aan de zomen van Zijn kleding, en de eenvoudigste gelovigen zijn gezalfd met dezelfde olie. De stam van een boom wordt in leven gehouden door hetzelfde sap als wat door de takken stroomt. Door elke dag te leven van de genade van de Heere Jezus, zullen we steeds opnieuw de gemeenschap met Hem ervaren. Dat zal ons oneindig veel vreugde geven. Laten we dagelijks gebruik maken van onze rijkdom en steeds naar onze Verbondsgod gaan, om van Hem de vervulling van al onze behoeften te verwachten. Laten wij dit met evenveel vrijmoedigheid doen als waarmee wij geld uit onze eigen portemonnee gebruiken.

[equine-motion]

De Equine-Motion® Kruidenmixen worden veelvuldig ingezet in combinatie met therapie. Therapeut Petroesjka Bruning zal hieronder uitleggen waarom? Petroesjka Bruning is gepassioneerd therapeut van Gezondzijn-HeelHetPaard. 'Terugkerende klachten? Vage klachten? Ander gedrag? Herkenbaar?' Hoe werkt de therapie? Alle functies in het paardenlijf verbruiken energie en energie moet dus overal in voldoende mate beschikbaar zijn. Als de energie niet meer normaal stroomt dan ontstaan klachten. Met het systeem van Heel Het Paard kan deze energieverdeling snel en precies gemeten en verbeterd of gestimuleerd worden. Afwijkingen van de normale energie-niveau’s komen voor bij klachten als pijn, verminderde prestaties en alertheid, problemen van het bewegingsapparaat, rugklachten, eczeem, vermoeidheid en spierspanningen. Als de energie langere tijd abnormaal is dan ontstaan chronische klachten, veranderend gedrag of steeds terugkerende blessures. Om het lijf van je paard of pony optimaal te ondersteunen bij herstel adviseer ik daarnaast gevarieerde en natuurlijke, onbewerkte voeding en de ondersteunende en herstellende kruidenmixen van Equine-Motion® zijn daar perfect geschikt voor. Kan je hulp gebruiken voor je paard of pony om goed in z’n vel te zitten. Petroesjka haar passie is om paarden en pony’s te helpen gezond te zijn en te blijven. Meer informatie: Kijk snel bij onderstaande links, om te zien hoe anderen Gezondzijn-HeelHetPaard hebben ervaren. www.gezondzijn.nu facebook.com/gezondzijn  Instagram.com/gezondzijn.nu Meer informatie kruidenmixen: www.equine-motion.nl #equinemotionnl #gezondzijn.nu #zelfherstellendvermogen #paard #pony #horsetherapy #paardenkruiden #gezondheidpaard #paardenliefde #paardensport #paardenliefhebber #paardentherapie #dressuur #paardenbedrijf #gezondepaarden #paarden #gezondpaardenvoer https://www.instagram.com/equinemotionnl/p/CYV2iT7IZOo/?utm_medium=tumblr

[lifecarecalina]

Goudsbloem bodycrème

Goudsbloem bodycrème Goudsbloemen zijn ideaal voor de verzorging van een gevoelige, droge en vermoeide huid, met kalmerende en herstellende eigenschappen. >> https://bit.ly/38cWDQf 💛 Probeer Body Cream, met BIO goudsbloemen, Life Care® met verzachtend effect. 😊 Helpt de huid haar natuurlijke soepelheid terug te krijgen, waardoor ze een fluweelzachte en gezonde uitstraling krijgt. Je kunt het tot…

[ludwigxittellaghe]

Idee voor deel drie

Grr, Madeleine toch! Helemaal gestoord is ze.    Als ik niet met mijn lieve Agnes ben, dan straal ik doodsangst uit dat haar elk moment iets ernstigs kan overkomen. Ze vertelde me gister dat ze een briefje in haar tas had gevonden. Of nou, geen briefje, het was een tekening op een afgescheurd papiertje - een tekening van een mes en druppels aan het uiteinde, die waren ingekleurd met echt bloed. Hoe haalt ze het in haar hoofd, die Madeleine. Dit kan toch niet! Waarom laat ze haar niet gewoon met rust! 

Nou, lief dagboek, ik heb nog zo’n twee maanden nodig om de eerste versie van mijn boek af te schrijven. Wie had dat gedacht! Dat ik, iemand die altijd moeite heeft gehad met doorzetten en afronden, een boek zou kunnen schrijven? Ik. Nee, grapje. Elke dag sta ik er wel eventjes bij stil: ik heb nog steeds niet opgegeven. Best wel een beetje trots op wat ik tot dusverre heb bereikt. Maar ik heb nog een lange weg af te leggen. 

Goed, ik was op zoek naar iets om deel drie wat levendiger te maken. Iets meer spanning. Anders zou het alleen maar gaan over Ludwig en zijn poging om de ervaringen die hij tijdens zijn psychose had opgedaan te begrijpen, tot hun oorsprong terug te voeren. Op zich heel boeiend, maar niet echt een verhaal? Ja, oké, en ook de relatie tot zijn ouders en andere figuren. Maar er miste gewoon iets. 

Toen dacht ik aan Madeleine, die in deel 2 een rol heeft maar in deel drie niet voorkomt. Zij heeft ook in de inrichting gezeten, samen met Ludwig, en van haar weten we eigenlijk niet zo veel. Ze is in elk geval mentaal instabiel. Daar heb ik nog wat aan toegevoegd: ze stalkt. Hem. Ze gaat hem stalken. 

Ludwig besloot tegen het einde van deel 2, toen hij haar te hulp schoot nadat ze een lichte overdosis aan drugs had genomen, dat het beter was voor hem om het contact met Madeleine te verbreken. (Hij wist niet dat die overdosis door haar bedacht was om zijn aandacht te krijgen.) Daarna blijft ze hem maar appen en bellen. Probeert hem schuldgevoel aan te praten. Maar hij reageert niet. Denkt aan zichzelf. Heeft al genoeg aan zichzelf - hij krijgt een terugval. Kan haar problemen er niet bij hebben. 

In deel drie ontmoet hij Agnes, een onschuldige, ijverige studente die ook het een en ander heeft meegemaakt, met wie hij een fijne relatie opbouwt. Madeleine krijgt er hoogte van en gaat haar (ook) stalken. Nou.... Ik weet niet zo goed waar dit toe leidt. Ik wil niet dat het tot een moord leidt of zo. Dat vind ik wat cliché. Maar het heeft wel wat? Het heeft wel iets boekigs, iets romannerigs. De herstellende Ludwig die worstelt met zichzelf, zijn opleiding, identiteit, zingeving, schuld en schaamte, familierelaties, et cetera, en dan is er ook nog Madeleine die hem het leven moeilijk maakt. Hmmm! 

Dit dus. Dit is toch fantastisch. Ik doe dit zo graag. Verbeelding is werelden scheppen. Wereldjes scheppen. Eigenlijk doe ik dat altijd al, onwillekeurig, alleen is het dan beperkt tot mijn eigen gedachtewereld en onuitgewerkt. Maar zo leuk dit. Zou dit altijd kunnen blijven doen.