#Her şeyin başı önce iman sonra da sağlık

[fikret-i]

Parmağıma diken batsa, bütün bedenim o acıda takılı kalıyor. O acıdan daha büyük bir acı yokmuş hissine kapılıyorum. Ya iki aydır çektiğim bel ağrısı! beni bir kaç sene erken yaşlandırdı sanki. Doktorlar da beni ilaç şirketlerinin kobayı gibi kullanıyorlar. Kortizondan, kas gevşeticilerden, morfine kadar envai çeşit ilaç verdiler. Şu yarı yıl tatili gelsin de neticeye ulaşana kadar doktor doktor gezeceğim bakalım. Dualarımda bile sağlığımı, diğer taleplerimden önceye koydum. Zaten Şafi'dendir muradım, maddi müracatlar tevekkül babından. Canım rahat olmayınca düşüncelerimi dahi kontrol edemiyorum. Geleceğe dönük planlar desen, yarınımı planlayamıyorum. Kalbimdeki muhabbetlere ise hiç mi hiç odaklanamıyorum. Bir arkadaş vardı. "Seni severim, nefsimi de severim, nefsimi senden daha çok severim" derdi. Onu şimdi daha iyi anlıyorum. İnsan, başıderdine düşüyor; kendi derdinden başka şeyi düşünemiyor. Öyle ki ağırlık yapan her şeyi atmak istiyorum üstümden. Bana göre, 'aşkından ölüyorum' muhabbetleri, diş ağrıyana kadar geçerli. İlla her halükârda sevdiğini düşünen vardır. Benim canım bir parça tatlı. Ben bencilim arkadaş. İyi günde diyelim, kötü günler için garanti veremem kimseye. Hele bir iyileşeyim ulvi duygulara ondan sonra bakarız

.