#Heilig Bloed

[andrevanvuuren]

hoe gaan jy die nuwe dag groet sal jy opreg dankbaar wees vir nuwe asem nuwe krag nuwe son elke dag oē toemaak dankie sê vir die Heilige Gees en die sagte oranje van die songloed hoe sal jy jou geliefdes môre sê met sagte drukkies en n liefdevolle soen gaan jy jou beste self wees alles gee wat jy het want jy is vas geplak met doringdraad se murg vlees en bloed spoeg uit die bitter-bessie gal proe die rivier heuning dit loop warm en soet hoe gaan jy jou lewe lei sal jy opreg antwoord sag en warm of gaan jy leuns en chaos versprei vanuit jou voorstoep sal jy opreg dankbaar wees vir nuwe asem nuwe krag nuwe son elke dag oē toemaak dankie sê vir die Heilige Gees hoe sal jy jou geliefdes môre sê met sagte drukkies en n liefdevolle Judas silverstukke soen gaan jy jou beste self wees alles gee wat jy het want jy is vas geplak met doringdraad se murg vlees en bloed passop eendag gaan jy permanent val dan is daar niemand om môre te sê en jou met n warm glimlag te groet gaan jy jou beste self wees alles gee wat jy het want jy is vas geplak met doringdraad se murg vlees en bloed (9-10/6/22 murgvleesenbloed-AvV)

[minarachelle]

Basiliek van het heilig bloed, Brugge, Belgium - 2022

[jeanschoonbroodt]

GOD tot de Israëlieten van deze eindtijd...

De Duif als symbool van de heilige Geest van GOD, die de Waarheid/realiteit/werkelijkhied van GOD en Zijn Gezalfde/Mashiach/Christus openbaart... alsook de mensheid overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel en het ware heil / reddingwerk van GOD's via Y.H.W.H.

Dit zegt GOD YHWH tot de Israëlieten van deze eindtijd :

"Ziet, IK ken U ... en ook uw overtredeingen en nalatigheid m.b.t. het betrachten van de Thora en de heilige schriften. Ik weet om uw zijn en uw opstaan, staan en wandel en handel en al uw openbare en verborgen gedachten en woorden en daden/werken, zowel hen die in het openbaar geschiedden en hen die in de duisternis geschiedden. IK BEN bekend met al uw wegen. Bedenkt dat IK heilig ben... en daarom ook gij lieden heilig behoort te zijn voor Mijn Aangezicht. Maar hoe kunt gij heilig zijn... indien gij Mij en Mijn ware Mashiach/Gezalfde/Christus verworpen hebt of verwerpt ? Bent U soms belangrijker en groter dan Mijn ware Mashiach, die reeds in het verre verleden in uw midden gbeoren werd als de Koning der Joden, geboren te Beth-Lechem Efratha te Judea in Israël ? Hij werd door de leidslieden van Israël en van de Joden verworpen en overgegeven in de handen van de heidenen, zodat deze hem zouden doden, vast-spijkeren op de martelpaal/kruis van Gogatha. De Onschuldige Volmaakte Mashiach voor de overtredingen van de Thora door het volk van God / Israël en de Joden en voor alle Goyim/onbesnedenen/heidenen. Ja, waarlijk, Mijn genadegave van de vergeving en verzoening door Mijn Mashiach en Zijn zoenbloed op Golgatha gevloeid... hetgeen vloeide via een scheur in de rostboden naar een grot waar de Ark van het Verbond, Mijn Troon op aarde van het Allerheiligste, verborgen stond... en stond te wachten tot besprenkeling met het bloed van het Lam van GOD, dat geslacht zou worden voor de zonden van het volk. Het Ware Eeuwige Pesach-Lam was aldaar geslacht op de plaats des doods/Golgatha, opdat allen die Mij en in hem geloven het eeuwige leven zouden ontvangen/hebben ... als genadegave/geschenk van uit Mijn schenkende liefdevolle goedheid en goddelijke eeuwige trouw, omdat IK wist dat allen zouden zondigen en gezondigd hebben en dus schuldig stonden/staan wegens al hun overtredingen en onvolmaakte levenswandel. IK wierp uw aller zonden en schuld en de straf/het oordeel erover op Hem en door Zijn lijden/striemen is u allen genezing geworden, daar gij uw Ware Mashiach en Zijn reddingswerk hebt erkend tot uw aller heil en zaligheid, zo gij in dit heilswerk... voltooid in perfectie... blijft. Want HIJ is de voleinding/vervulling van de Thora... en de Ware en Enige Eeuwig-durende Jomkippur, de Dag der Grote verzoening, voor alle eeuwen voor alle Joden en Israëlieten en heidenen... die door Onze genadegave van het geloof... in dit volmaakte reddingswerk... geloven. Wij stortten/storten onze heilige Geest uit in de harten van allen die deze boodschap hoorden/horen en/of lazen en hoorden/begrepen en geloofden/geloven. Wij zijn "IK BEN" die tot Mozes sprak en hem riepen en zonden om Israël uit de hand van Farao uit Egypte te verlossen... en naar het beloofde land te leiden. IK BEN. Gezegend zijn allen die deze woorden lezen, horen of voorlezen en ze erkennen als zijnde een heilige eeuwigdurende heilsboodschap voor allen die geloven ... en daarna met de Geest van GOD vervult de Ware Weg gaan in navolging van de Ware Mashiach/Gezalfde/Christus, het vleesgeworden Woord van GOD/ de Logos : Yeshua HaMashiach/ Jesous Christos/ Jezus de Christus, de Eniggeboren Zoon en Eerstgeboren Zoon en Erfgenaam van alle dingen, de Koning der Joden. Hij, die spoedig zal wederkeren naar de Olijfberg te Jeruzalem om Zijn heerschappij aan te treden als Mijn Zoon en Koning, die de heerschappij over de gehele aarde zal hebben gedurende 1000 jaren, waarbij Hij zichtbaar op de troon zal zitten te Jeruzalem in Israël... en dan zal Mijn Vrede/Shalom/Salem de gehele aarde vullen en de natiën zullen de oorlog niet meer leren/onderwijzen... noch zullen zij ooit oorlogvoeren gedurende deze Sabath ... duizend jaren vrede van Mij, YHWH-Elohim. En geheel Israël zal dan in vrede wonen. Want Mijn Heerschappij zal dan zichtbaar op Zijn / Mashiach's schouders rusten. IK BEN." ;

Spreekt de Almachtige/El Shaddai, de Koning der Eeuwen.

Profetie door Jean Schoonbroodt. NL. EU.

[jurjenkvanderhoek]

OP ADEM KOMEN IN VERGETEN ARCHITECTUUR BIJ DYNAMISCHE WERKRUIMTEN

Het verhaal dat Marijke Mink verbeeldt in haar werk bij Galerie Getekend is een overbekend gegeven voor de scheppende mens. In haar tekeningen heeft zij zichzelf geportretteerd in een kamer. Of deze kamer een werkruimte is, een slaapkamer of een zitkamer met uitzicht op de tuin, is niet klaarblijkelijk duidelijk. Dat is ook van geen belang. Het gaat niet om de ruimte zelf, maar om datgene wat zich fysiek en mentaal daarin afspeelt. Vooral het beelden van dat bovenzinnelijke aspect is gewichtig in de composities van Mink. Het kenmerkt de creator. Is het namelijk wel veelal wachten op inspiratie om een compositie te beginnen. De figuur in die kamer is daar in diverse houdingen en met verschillende bewegingen mee bezig, met het spontaan opwekken van een inval.

Maar inspiratie laat zich niet dwingen, het moet je overkomen wil er een doordacht kunstwerk ontstaan uit het niets. Het is de juiste klik krijgen met het materiaal. Het lege witte vel, het blank geprepareerde doek of de ruwe onaangetaste steen vormt een uitdaging. Het daagt uit in gesprek te gaan. Het gevecht te leveren om met potlood en penseel, met kwast en verf, met hamer en beitel een figuratie te maken. Het grafiet, het pigment, de koolstof en de kleurstof zijn dode gereedschappen, die tot leven komen wanneer ze gebruikt worden om lijnen te zetten en vlakken te maken. Maar dan moet er eerst een aanleiding zijn om aan het werk te gaan. Zomaar intuïtief aanvangen leidt zelden tot een uitgebalanceerd geheel. Wel kan ongedacht een gedachte in het brein toeslaan om de handen een reden tot serieus beelden te geven.

Dus zit de persoon in de kamer van Mink te piekeren, na te denken en te overwegen. De kamer heeft veel weg van een werkruimte, een atelier. Maar er wordt ook gerust om uitgerust te scheppen. De gedachten tekenen zich af op en aan de muren als bloemetjes behang of een soortgelijke wandbekleding. In de ruimte dwarrelen deze denkbeelden, fladderen met veelkleurige bewegingen om neer te dalen op de fantasierijke ingevingen. Ze komen echter in het proces van de vertelling binnen het enkele kader nauwelijks tot beeld op de getekende werktafel. Want niet de tekening is het doel, maar het maatwerk dat eraan vooraf gaat. Dat maatwerk vormt de compositie van Mink, die handeling om tot een resultaat te komen. In de serie tekeningen laat zij de confrontatie zien die de kunstenaar met het werk heeft. De krachtmeting die geleverd moet worden om tot een creatief product te komen. Het heilig moeten is een duel, een tweegevecht van mens en materiaal. Waarbij de inspiratie de reddende engel is.

Marijke Mink trekt mij door haar manier van werken de tekening in. Sluit ik mijn ogen dan waan ik mij in het atelier, stap ik over de drempel in het denk- en werkproces. Ervaar ik de emotie die los komt wanneer het scheppen lukt, de euforie van het klaarspelen. Voel het bloed, ruik het zweet en zie de tranen wanneer er niets op papier wil komen. Het zijn composities boordevol dynamiek. Hoewel de figuur naar het schijnt stil ligt te wachten voor de vlam is opgestookt tot een vuur om vol elan aan het werk te gaan, stormen zijn gedachten bruisend door de kamer. Met Mink zit ik op de golflengte dat die ingevingen zichtbaar zijn voordat deze tot figuratie in een creatie vorm krijgen.

Zit ik dan helemaal in het kleurige werk van Marijke Mink, word ik er als het ware door opgevreten, moet ik moeite doen me ervan los te maken. Dan lijkt daarnaast het werk van Heidi Linck een koude douche. Niets is echter minder waar. Hoewel elke kleur en alle dynamiek uit haar tekeningen lijkt verbannen is het werk contrastrijk en volop in beweging. Door de minimale uitdrukking houdt het werk de aandacht stevig vast. Ik weet nauwelijks wat ik zie, terwijl Mink mij alle hoeken van de kamer laat zien. Linck baseert zich op verlaten en vervallen panden. Tekent zichtbaar uit wat haar interpretatie van de ervaren vergeten werkelijkheid is. Spiegelt de waarheid, draait abstracte cirkels om de realiteit. Heidi Linck zet in haar werk vraagtekens zonder deze met uitroeptekens te beantwoorden. Vragen die bij mij opkomen om met antwoorden een vinger te krijgen achter de waarneming.

Zelf dien ik mijn reactie die het werk bij mij oproept te formuleren. Linck geeft een voorzet, een hint. Maar ze spreekt zich niet uit, ze laat ruimte voor interpretatie. Door het weglaten van decoratie raakt zij de essentie van het aangetroffen beeld. In de enkele lijn en het meerdere vlak geeft zij een ongecompliceerde duidelijkheid, waar het lijkt alsof er nauwelijks duiding is in de simpele weergave. Door de eenvoud in beeltenis biologeert het werk eenduidig. Ik weet concreet wat ik zie, maar er is niet meteen herkenning in het onontwikkelde beeld. Maar juist dat rudimentaire aspect heeft weinig uitleg nodig om aan te spreken. Als een logo bij een enkele oogopslag weergeeft waar het kenmerk voor staat, wanneer althans de ontwerper zich weloverwogen in de opdrachtgever heeft ingeleefd, zo karakteriseert Linck's symboliek haar wereld. Deze linken als het ware aan haar universum, haar bubbel. In de constructies op blauwdrukken ontwerpt zij een persoonlijke architectuur als uitvloeisel van wat gezien is op verloren plekken, in verlaten vergetelheid.

Haar handschrift is abstract, de vorm is bij wijze van spreken in een bouwtekening gedwongen. Het zit gevangen in dit kader als de gestalte van een bouwwerk, een installatie. De verwaarlozing en het verval van een monumentale plek intrigeert Linck. Niet om het realistisch weer te geven, maar om er een versimpelde ervaring door te delen. De aanblik van menselijke architectuur die om een of andere reden is verlaten en vergeten wekt bij haar een mysterieuze emotie op. Het gevoel van onbehagen verdwijnt door de situatie te ontdoen van voor het treffende beeld overbodige elementen. De aftakeling is uitgegumd om de klare lijn van het bouwwerk te tonen.

Marijke Mink laat veel zien in haar werk, het is een genot ernaar te kijken – de blik erin te laten dwalen. De composities zijn zoekplaten, deze nopen serieus te beschouwen om elk aspect en ieder element te registreren. Heidi Linck geeft minder handvaten om haar werk te vatten. Een nauwkeurig beoordelen is daarentegen noodzakelijk. Anders kijken omdat de werkelijkheid is gestileerd. Hoewel de werken van beide kunstenaars met elkaar schijnen te vloeken, vullen deze mekaar daarentegen onmerkbaar aan. Er lijken alleen maar contrasten te bestaan, maar in sfeer zijn er relaties te ontdekken. Vanuit de dynamiek van het atelier is het op adem komen in de meditatieve ruimten. En ben ik dan opgeladen door de vereenzaming kan ik weer genieten van de bezieling.

Expositie werken van Marijke Mink & Heidi Linck bij Galerie Getekend, Stationsstraat 6 in Heerenveen. Te zien van 10 november 2024 tot en met 5 januari 2025.

[fritsmaasland]

Beeld Maria de Guadalupe Mexico 4 Kleuren €34.95 pst De kleine beeldjes zijn 15 cm en kosten 12.95 (deze staan morgen 19/9 online) #Maria #Mexico #MaagdMaria #MariadeGuadalupe #beeld #woondecoratie #shopindepijp @meltingpotamsterda.nl  www.meltingpotamsterdam.nl In Mexico regeert een koningin, al 125 jaar lang. De Virgen de Guadalupe, het beeld van de maagd Maria. Zij is de beschermheilige, beschermvrouwe en heilige moeder van de Mexicaanse natie, en een bron van troost voor alle Latijns-Amerikanen. Terwijl er in Mexico mensen zijn die niet religieus zijn of zelfs tegen religie, zijn er geen Mexicanen die anti-Guadalupe zijn. De liefde voor dit beeld zit in het bloed van hun voorouders verweven. Tegenwoordig worden de beelden niet langer gemaakt van gips, maar van epoxy, terwijl de beschildering nog steeds met de hand gebeurt. De Virgen is verkrijgbaar in vier kleuren: Wit, roze, groen en blauw. De hoogte van het beeld is 37 cm. De aura aan de achterzijde is makkelijk te verwijderen.

[joostjongepier]

Wat?   Fastnacht (2010) door Neo Rauch, Tabula Smaragdina (2023) door Michael Triegel, Hinter den sieben Bergen (19173) door Wolfgang Mattheuer en Chilenisches Requiem (1973) door Werner Tübke

Waar?   Tentoonstelling Bilderkosmos #2 Kunst aus Leipzig in Museum der bildenden Künste, Leipzig

Wanneer?   1 augustus 2024

De Leipziger Schule vindt zijn oorsprong in de Leipziger Kunstakademie, de huidige Hochschule für Grafik und Buchkunst Leipzig. Onder meer Wolfgang Mattheuer en Werner Thübke waren aanvankelijk student en later docent aan deze opleiding. Deze kunstenaars en hun leerlingen worden gerekend tot de Leipziger Schule. De kunstenaars bogen voor de staatsregels van de DDR, maar waren in hun werk wel degelijk kritisch. De derde generatie wordt gewoonlijk aangeduid als Neue Leipziger Schule. Hiertoe behoren onder meer Neo Rauch en Michael Triegel. In Nederland heeft met name Museum De Fundatie in Zwolle veel aandacht geschonken aan kunstenaars van de (Neue) Leipziger Schule.

Het eerste schilderij dat ik in het museum tegenkom, kan ik gelijk thuisbrengen. Het is ontegenzeggelijk een werk van Neo Rauch. Het is moeilijk zijn werk te beschrijven. Hij gaat vaak uit van droombeelden, maar ook de werkelijkheid van de vroegere DDR komt in zijn werk vaak terug. Zijn stijl is heel eigen en daardoor herken je een werk van Rauch direct.

Heel anders van stijl is Michael Triegel. Hij schildert op een uiterst precieze manier die middeleeuws aandoet. Zijn thema’s zijn vaak religieus.  Werk van Triegel is minstens zo raadselachtig als dat van Rauch. Neem zijn recente schilderij Tabula Smaragdina. Het werk heeft volop paassymboliek. We zien een vrouw die een geslacht en gevild lam in haar armen houdt. Een mogelijke, nogal gruwelijke, verwijzing naar het Lam Gods. Wellicht is de afgebeelde persoon de Heilige Agnus, die gewoonlijk wordt geportretteerd met een lam. Twee engelen hangen, als acrobaten, in de lucht. Eén van hen draagt een van het bloed druipend mes. Het bloed druipt langs zijn witte vleugel. Aan de voeten van de hoofdpersoon nestelt een distelvink, beter bekend als een puttertje. Volgens een christelijke legende plukte het vogeltje doornen van de doornenkroon van Christus en verlichte zo diens lijden. De opvallend rode kop heeft de distelvink te danken aan het feit dat een druppel bloed van het hoofd op zijn kopje terecht kwam. Onderin het werk zien we drie meisjes, waarvan er één foto’s van een man en een vrouw toont. Haar gestorven ouders? Evenmin als bij Neo Rauch biedt de schilder houvast bij de interpretatie van zijn werk.

Van Wolfgang Mattheuer, een schilder van de eerste generatie Leipziger Schule, hangen meerdere werken in het museum. Eén daarvan is Hinter den sieben Bergen. Boven een weg die door de bergen leidt, zweeft een vrouw met ontbloot bovenlijf aan gekleurde ballonnen door de lucht. In een tijd dat voor DDR-burgers reisbeperkingen golden, biedt dit werk een beeld van vrijheid.

Chilenisches Requiem van Werner Tübke gaat niet over de situatie in de DDR, maar richt het oog naar buiten. In 1973 vond in Chili een staatsgreep plaats waarbij legerleider Augusto Pinochet een staatsgreep pleegde en de burgerregering van Salvador Allende omver wierp. Tübkes werk toont een vrouw die gebogen is over het lijk van een naakte man. De afbeelding doet denken aan Maria die zich buigt over het lichaam van haar gekruisigde Zoon.

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Zing voor de HEERE een nieuw lied, want Hij heeft wonderen gedaan; Zijn rechterhand en Zijn heilige arm hebben Hem overwinning gebracht. (Psalm 98:1, EV) Lees verder Galaten 5:19—24. Wat is jou strijdkreet? Er was de afgelopen dagen veel goddeloosheid in Londen. Ik zie graag heilige vrolijkheid, en ik vind het mooi om te zien hoe mensen feestvieren. Ik hou van Kerst. Ik hou van de vrijgevigheid van hen die aan de armen geven. Ik zal niet ophouden met glimlachen. God verhoede mij! Maar kunnen mensen niet gelukkig zijn zonder dronkenschap? Kunnen ze niet vrolijk zijn zonder godslastering? Zijn er geen andere manieren te vinden om echt plezier te vinden zonder dat je je ziel aan de duivel moet verkopen? Oh vrienden! In deze grote stad gaan er duizenden over de straat met de kreet: “Zonde, en het plezier daarvan! Waar is de concertzaal? Waar is de casino? Waar is de kroeg? Waar is de balzaal? Zonde, en het plezier daarvan!” Oh Satan, je hebt veel soldaten en het zijn echt dappere soldaten. Ze zijn nooit bang voor jou zaak, ze schamen zich niet voor je naam en je onheilige werk. Ja, je wordt goed gediend, oh vorst van de hel! En rijk zal het loon zijn wanneer jou slaven het vuur krijgen waarvoor ze gewerkt hebben. Maar ik hoop en vertrouw erop dat er sommigen zullen zijn die hun toon zullen veranderen. Je heb je kleuren nog niet aan de mast gespijkerd, toch? Zelfs als je dat al gedaan hebt, door Gods genade zou ik alle spijkers eruit halen. Weet je zeker dat je wilt sterven? Wil je de duistere vorst voor eeuwig dienen en met hem vergaan? Jezus Immanuel, de Kapitein van onze verlossing, gebiedt me je toe te roepen: “Strijd onder Mijn banier.” Geloof in Hem, vertrouw op Hem en leef! Oh, vertrouw op de verdienste van het kruis, de waardigheid van het bloed, Zijn tranen en stervende kreunen. Dit is het om Christen te zijn, en telkens weer zal je strijdkreet zijn: “Heiligheid, en het kruis daarvan!” Ter overdenking De kreet “Wat heb ik met U te maken, Jezus?” (Lukas 8:28) kan snel vervangen worden door het verlangen om Jezus te volgen en van Hem te getuigen (Lukas 8:38—39). Onder de overtuiging van zonden was zelfs de kreet “Kruisig Hem!” (Lukas 23:21,23) binnen enkele weken verdrongen door de vraag “Wat moeten wij doen?” (Handelingen 2:36—37). Heb jij je toon veranderd en de Heere gebeden om je te redden (Handelingen 2:21)? Preek 496, 28 december 1862

[love-bertie1948]

Vrede Wat moet je zeggen als je het ziet Als de wereld in vlammen opgaat, als we de wereld in één nacht kunnen vernietigen En als een volk geen land meer heeft Wanneer machteloosheid woede wordt, dan is er nog maar één droom over: vrede is de hoop die ons rest, is de wil die ons drijft, als de hele wereld in puin ligt. Vrede is de roep om eenheid In een met bloed doordrenkte tijd, Waarin alleen de hel wint. Wat heilig is, is niet altijd rechtvaardig En je kunt er niets tegen doen. Want het vreet aan je geweten En laat je nauwelijks meer slapen het zijn de moordenaars die niet rusten. Vrede is de illusie van de mensheid Al miljoenen jaren lang ,Is dit de zegen die we missen. Vrede is de laatste reddingsboot In de grote vloed van ellende, het Is de moed die je op de been houdt. Als we erin geloven, met heel ons hart Dan zullen we steeds meer worden. en als we ons verenigen, als druppels op een gloeiende plaat Dan zijn we zo één grote zee Vrede is de boodschap die dat met zich meebrengt Vrede wordt niet tot stand gebracht door het sterkste leger. Maar door liefde en verstand, en vergiffenis Laten we niet vervloekt blijven, en elkaar afmaken maar in vrede proberen te leven, anders is het te laat

BERTIE

[rausule]

Benedictio Remissionis

1. Quis solus potest peccata dimittere? "Ego sum dele iniquitates tuas" (Esai. XLIII, 25).

2. Quomodo Dominus volens misereri peccatori?

Et cum Dominus transiret ab eo, clamavit: Domine, Domine, misericors et clemens Deus, qui custodis misericordiam in millia, qui dimittis iniquitatem et praevaricationem et peccatum (Exod. XXXIV, 6, 7);

3. Quia Deus sanctus est, in quo solo misereri potest

demonstrabo? Sine sanguinis effusione non fit remissio.

4. Quis conditionibus veniae occurrit? Notum ergo sit vobis, fratres, quia per ipsum

peccatorum annuntietur vobis.

5. Quomodo Iesus indulgentiam fecit fieri? In ipso habemus salutem per sanguinem eius, remissionem peccatorum

divitias gratiae eius. Eph. 1, 7: sanguis Iesu Christi, filii eius, emundat nos ab omni peccato. 1 John 1:7.

Non satis est gratia Dei in communi fidere; oportet aedificare in gratia Dei in sanguine Jesu.-- Count Zinzendorf.

6. Quid velit Deus facere pro peccatoribus per Christi expiationem?

Canit coram populo, et dicit: Peccavi, et perversa recta. XXVIII.

7. Quomodo Deus totaliter reatum peccati auferre voluerit?

128

Parabola filii prodigi designat amorem Patris caelestis, qui peccatores laborantes exspectat ut redeant. Magna est omnium peccatorum venia. Vide Luc. Carolus Zingaro, Artist;

Die Seëninge van Vergifnis

1. Wie alleen kan sondes vergewe? Ek, Ek is dit wat jou ongeregtighede uitdelg." Jes. 43:25.

2. Hoe gewillig is die Here om genade te bewys aan die sondaar?

En toe die Here by hom verbygaan, het Hy geroep: Here, Here, barmhartige en genadige God... wat die goedertierenheid bewaar vir duisende, wat ongeregtig- heid en oortreding en sonde vergewe." Exod. 34:6, 7.

3. Omdat God heilig is, onder watter omstandighede alleen kan Hy genade

betoon? ...Sonder bloedvergieting vind daar geen vergifnis plaas nie." Heb. 9:22.

4. Wie het voldoen aan die voorwaardes van vergifnis? ..Laat dit dan aan julle bekend wees, broeders, dat deur Hom [Jesus] vergifnis

van sondes aan julle verkondig word." Hand. 13:38.

5. Hoe het Jesus vergifnis moontlik gemaak? ..In Hom het ons die verlossing deur sy bloed, die vergifnis van die misdade na

die rykdom van sy genade." Efe. 1:7.,,Die bloed van Jesus Christus, sy Seun, reinig ons van alle sonde." 1 Joh. 1:7.

OPMERKING.-,,Dit is nie genoeg om op 'n algemene wyse op Gods genade staat te maak nie; ons moet bou op die genade van God in die bloed van Jesus."-Graaf Zinzendorf.

6. Wat is God gewillig om vir sondaars te doen kragtens die soenoffer van Christus?

Hy sing voor die mense en sê: Ek het gesondig en verdraai wat reg is.... Hy her my siel verlos, dat dit nie in die kuil ingegaan het nie, en my lewe mag hom verlustig in die lig." Job. 33:27, 28.

7. Hoe volkome is God gewillig om die skuld van die sonde weg te neem?

Die gelykenis van die verlore seun beeld die liefde uit van die hemelse Vader wat wag vir boervaardige sondaars om terug te keer. Daar is ruim vergifnis vir elke sonde. Kyk Lukas 15:11-32. Charles Zingaro, Kunstenaar.

[the-harvest-field]

The Eye of a Needle

Die Heilige Beker Om so beker te kry is om die DNA van sondeloosheid te vind in die gesprek van die inner gees met die vlies van die ewige lewe. Sekerlik sal die nuwe lewe saam Jesus so beker bring in die bloed van elke gelowige. Ons in kindertyd leer altyd van die mees beste wonders in die bybel, soos Noag se ark en die Moses se groot trek deur Egypte. Tog is daar nog meer as die tradisionele…

[tumbletumula]

Die geheim van die Suid-Afrikaanse Revolusie is om te weet hoe om minderhede te ontplooi en gepas op minderhede te fokus.

Tema: Die geheim van die Suid-Afrikaanse Revolusie is om te weet hoe om minderhede te ontplooi en gepas op minderhede te fokus. Thomo: die eerlike radikale DA is meer werd as die mooiste toespraak.; Liberté, Égalité, Fraternité. Brant. Wat dink jy van die ervaring van die Suid-Afrikaanse "Waarheid en Versoening"-kommissie? Chris: Dit was die pad vorentoe, alhoewel ek daarmee bedoel dat alles wat gedoen moet word gedoen is en moet voortgaan. Suid-Afrika moes egter van swart setlaars en wit setlaars bevry word van die knypers van die Anglo-Saksiese, Afrikaaner, skelm mentaliteit, so kenmerkend van Angel-Saksiese rassisme in die algemeen dat dit beide Boere en Katare as konsentrasiekampkulture beskou. Die hoeksteen van die kommissie "ryk aan die Boere en die Anglo-Saksiese en Kathare" word gevind in die idee van bevryding van die koloniale slawerny haat van homself die rede vir die Keiserlike kolonie en die twee Anglo-Boere-oorloë vanaf 1810- 1910. Wat ses eeue van godsdienstige Suid-Afrika gedoen het, is om almal na die drumpel van 'n multikulturele samelewing te bring, protestantse godsdienstige Katare-protestante en radikale Gereformeerde Protestante wat uit die Franse inkwisisie gevlug het. Maar nadat jy naby laasgenoemde gestop het, moes mens weer gaan lewe. Chris: Wat die Suid-Afrikaanse ervaring ons leer, is dat die oprigting van die goue kalf die feit dat hy 'n "gediskrimineer was vir ses eeue" in die geskiedenis van die wêreld dikwels die een wat die voorwerp van so 'n ongeluk was verplig om te wil afskud bloed, dit maak nie saak wie se bloed nie, ongelukkig amper nooit dié van sy laksmanne nie, amper altyd dié van 'n derde party, dit maak nie saak wie nie. Trouens, die goue kalf het voortdurende opofferings nodig om te funksioneer en dus nuwe slagoffers , wat hul kele afsny met die doel om die offergod goed te hou. Binne die opofferende ekonomie neem die wil tot versoening, in die wet wat deur antieke monoteïsme gegenereer is, die vorm aan van die wet van vergelding en die gees van wraak-anargie EFF- en SEB-wette. In die mate dat 'n mens nooit die transendente op jou eie dood fundeer nie, vind die vestiging van die heilige plaas met die opoffering van iemand anders Suid-Afrikaanse ekonomie. Wat Suid-Afrika deur die "Waarheid en Versoening"-kommissie wou vermy, is wat die Suid-Afrikaanse ervaring van dié van 'n land soos Israel onderskei. Trouens, state wat hulself primêr as opofferende onderdane definieer, verskyn ook dikwels as onderdane vol haat, onderdane, dit wil sê, wat nooit kan ophou om offerdood na te boots en derde partye die som van wreedhede toe te dwing waarvan hulle eens die versoenende slagoffers was. .

Daar is 'n eienaardigheid wat die ANC-bourgeoisie spesifiek van al die vorige heersende klasse in Afrika onderskei: in sy ontwikkeling is daar 'n kritieke punt waarbuite enige verdere toename van die middele van sy mag, en dus bowenal sy kapitaal, slegs bydra tot maak dit toenemend onbekwaam om politieke mag uit te oefen. "Agter die groot bourgeois ANC is die proletariese EFF."

[andrevanvuuren]

ek sluk die son wat jy vir my gee huil n kosbare traan vir elke sukkel in die wankel treë wat ek sleep en gee plak n pleister aan snye n diep oop wond maar as jy lag gee jou oë sprankel reënboog soene maak my dag gee my sonskyn glinster krag dan word alles in my binneste n asemrowende dag n asem vir jou n lag wat klou aan n druppel heuning dou wat kom van jou ek sluk die maan 🌝 wat jy vir my gee huil n kosbare traan vir elke sukkel in die wankel treë wat ek sleep en gee plak n pleister aan snye n diep oop wond maar as jy lag gee jou oë sprankel melkweg soene maak my dag gee my sonskyn strale glinster krag dan word alles in my binneste n heilige dag n nuwe asem vir jou n lag wat klou aan n druppel lelie dou wat kom van jou gee vir my jou son en maan en ek sluk hulle altwee saam gee vir my jou vuur 🔥 en soen wys vir jou wat ek alles vir jou sal doen gee vir my jou asem en bloed 🩸 en ek skenk aan jou my nuwe son-gloed ek sluk die son wat jy vir my gee huil n kosbare traan vir elke sukkel in die wankel treë wat ek sleep en gee plak n pleister aan snye n diep oop wond maar as jy lag gee jou oë sprankel reënboog soene maak my dag (6/4/23 Son-gloed-AvV vir PEN)

[minarachelle]

Basiliek van het Heilig Bloed, Brugge, Belgium - 2022

[jeanschoonbroodt]

GOD tot de volkerenwerelden ...

Dit zegt GOD tot de volkeren-werelden, die GOD niet meer erkennen :

"Gij hebt Mij verlaten en daarmede uw eigen onheil over u afgeroepen... en daarom zucht en steunt en kreunt u onder al het lijden dat u ondergaat. Mijn Geest is bedroefd over uw afkerigheid en ongeloof en ongehoorzaam jegens Mijn Stem tot uw hart en geweten. IK BEN. Mijn Geest is zelfs vertoornd geweest in de afgelopen 100 jaar, dat gij niet bereidt was uw goddeloze zelfgekozen ambitieuze zondige wegen te verlaten. IK BEN. Mijn heilige woede heb IK u allen doen voelen, ondanks het feit dat u dit hebt verloochend. U denkt met uw pharmakeia Mijn Geest te kunnen doven en dempen en uw clienten te drogeren ... en met uw leugens hen levenslang te kunnen blijven drogereren en met uw therapiën te blijven nalopen om er zelf veel geld uit te slaan om uw luxueze appartementen of huizen of villa's etc te kunnen blijven handhaven. Maar zie, IK zal U doen wankelen op uw benen gelijk een beschonken persoon. IK BEN. Mijn Geest doet de sterkste benen wankelen en zelfs beven wanneer IK Mijn heilige woede en wraak en vergelding over u goddelozen en wettelozen en weerspannigen breng. IK BEN. Mijn Geest wordt veelvuldig gedempt, verloochend, bestreden, ... en ja, zelfs in kerken en Gemeenten van GOD in deze Laodicea-eindtijd. IK BEN. Mijn Geest sprak en spreekt duidelijk tot een ieder die nog oren heeft om te horen hetgeen de Geest spreekt tot de heilige gemeenschappen IN Christus' Geest levend gemaakt ... door genade en liefde en waarheid ... op grond van de verlossing en verzoening IN Christus Jezus en Zijn bloed. Amen. IK BEN." ;

Spreekt de Almachtige, de Heilige GOD en Vader van Israël en de gehele schepping.

22.09.2024.

Ontvangen door J.M.P.Schoonbroodt. NL. EU. / The Candle 7.

[jurjenkvanderhoek]

TEKENWERK IN TOTAALBEELD BIJ GALERIE GETEKEND

De kunstenaars nu in Galerie Getekend zijn jagers en verzamelaars. Met het schetsboek in de aanslag en het potlood op scherp ogen zij en sparen beelden rondom. Dat doen kunstenaars, dat zit in hun genen. Aldoor beelden verzamelen om er uitdrukkingen mee te maken wanneer de tijd daar rijp voor is. Wanneer de gedachte bezieling heeft en wordt gevoed door geschetste noteringen. Bij de galerie zie ik de resultaten van het ontdekken en registreren. Marisa Rappard, Clément Fourment en Rob Miles, hun werk is in combinatie te zien tot 3 november, maken echter van velerlei indrukken een totaalbeeld. Een groter geheel met een verscheidenheid aan losse onderdelen en details. De expositie heeft dan ook een verzamelnaam om de lading te dekken: La vue de l'ensemble. Het geeft een overzicht van de verzameling in delen van dit trio kunstenaars. Zij maken geen enkelvoudig beeld, zoals een landschap, een stilleven of een portret dat zijn. Wat zij doen is meerdere inspiraties in een veelvoudige tekening zetten. Er ontstaat als gevolg daarvan een complexe beeltenis om zoveel mogelijk onderdelen op eenzelfde moment te kunnen laten zien.

Atelier, Quai de la Gironde 1, 2024, crayon/ink/paper mosaic, 80 x 80 cm

Rob Miles toont kamers van meerdere kanten, vanuit verschillend perspectief. Een soort van uitgevouwen kubussen die dubbel driedimensionaal in ogenschouw kunnen worden genomen. De ruimte is erin plat geslagen om een totaalbeeld te kunnen weergeven van de inhoud van de kamer. In een cartoonachtige stijl bewegen figuren en materialen zich in het platte vlak door de ruimte. Het zijn veelkleurige impressies om een beweeglijk leven expressief uit te drukken. Verbeelde herinneringen aan wat er zoal is voorgevallen in die ruimte. Een samenraapsel van momenten en handelingen om de lopende tijd in het vertrek vast te leggen, te bewaren als souvenir van wat geweest is. Dat doet de kunstenaar, dat zit in zijn bloed.

Chaekgeori 1, 2022, pastel/black stone/graphite/ink/collage on paper, 143 x 175 cm

De verzameling aan indrukken heeft Clément Fourment in een denkbeeldige boekenkast geborgen of op een mededelingenbord geprikt. In het raamwerk is welhaast ieder vak gevuld met snuisterijen en hebbedingen, memorabilia in de tijd. Symbolen en metaforen voor een overvloed aan bezit. Of een gebrek daaraan wanneer het schap leeg is gebleven. Op het prikbord zijn foto's en afbeeldingen geplakt die zijn interesse in de sterrenkunde verbeelden, zijn aandacht voor geschiedenis. Zonder kleuren in zwart en wit tekent hij heel gedetailleerd een wereld aan beelden, een heelal aan indrukken. Hij plakt ook wel delen in, zodat als het ware een dimensie meer in het platte vlak gebracht is. Dus niet enkel geeft hij zelf beeld, maar gebruikt ook bestaande afbeeldingen om de verbeelding te versterken. Dat doen kunstenaars, jagen en verzamelen om het heilig moeten te bevredigen.

White Light, Broad horizon, 2022, (kleur)potlood/acryl op papier, 240 x 270 cm.

Op haar beurt verwerkt Marisa Rappard structuren in haar composities. Ordeningen die de samenstelling opbouwen. Schijnbaar aan elkaar tegengestelde vormen willekeurig gerangschikt. Echter is het een vertaling van wat de moderne mens dagelijks aan informatie via beeldschermen tot zich krijgt. Om de veelheid te kunnen verwerken wordt deze gefragmenteerd, in delen opgeslagen. De collage aan beeldelementen lijkt in het werk van Rappard als zijn deze op de computer gemaakt. Of althans het voorgeschreven beeld als resultaat na AI de ins en outs te hebben voorgelegd en ondervraagd. Uit dat verhoor komen antwoorden waarmee de kunstenaar verder kan. Dat doet de kunstenaar, zijn of haar omgeving bevragen om de inspiratie te voeden.

Rappard heeft Miles en Fourment bij elkaar gebracht en aan zich verbonden in deze kunstzinnige samenstelling. Hoewel ieders werk aan elkaar verschillend is zag men overeenkomsten in ontroering en verwerking. Het totaalbeeld van de expositie geeft een overzicht van wat kunstenaars zoal mentaal najagen en verzamelen en fysiek speuren en bewaren. Met die collectie aan geestelijke en lichamelijke beelden, die als herinneringen kunnen worden opgeroepen, doet de kunstenaar zijn ding. En dat ding is in dit geval een tekening, die is samen gesteld en opgebouwd in een beeldbank. Een raamwerk of het frame waarbinnen ieder element om aandacht vraagt, waardoor de blik zich niet kan hechten. Wat de voorkeur heeft daar trekken de ogen naartoe, dat is voor iedere toeschouwer persoonlijk anders. Zo blijft de kunst een individuele ervaring, een subjectieve sensatie.

Opvallend levensgroot en manshoog komen de werken in de ruimte op mij toe. Daar tegenover hangen en liggen ter compensatie tekeningen intiem op klein formaat. Zijn de van Frankrijk gekomen Miles en Fourmént vooral in realistische zin aanwezig met herkenbare vormen, evenwel meerdere malen in een immateriële vormgeving gevat. De Nederlandse Rappard uit zich in abstracte composities. De relatie en overeenkomst in de diversiteit kan gelegd worden in de verzameling aan meervoudige indrukken die zijn vastgelegd in een enkelvoudige uitdrukking. Zo maakt de galerie een totaalbeeld van mogelijkheden binnen de kunstvorm tekenen. Dat het lang geleden is dat het tekenen alleen maar werd gezien als schets voor een resultaat. Dat dit tekenen het resultaat is. Dat werken met potlood het beeld kan verfijnen en detailleren. De kunstenaar zit dicht op het werk, de hand vertaald in een vloeiende beweging wat het hoofd bedacht. Dat is wat de kunstenaar doet, denken met de handen.

La vue de l’ensemble. Expositie werk op papier van Marisa Rappard, Clément Fourment en Rob Miles. Bij Galerie Getekend, Stationsstraat 6 in Heerenveen. Tot en met 3 november 2024. [foto's expositie Petra van der Tuin]

[joostjongepier]

Wat?   De barmhartige Samaritaan (2e helft 16e eeuw) door een anonieme kunstenaar, Zicht op de westgevels van de ziekenzalen (eind 17e eeuw) door een anonieme kunstenaar, Zicht in de ziekenzalen van het Sint-Janshospitaal (1778) door Jan Baptiste Beerblock, De heilige Ursula (begin 16e eeuw) en De heilige Barbara (eind 15e/begin 16e eeuw) beide door anonieme kunstenaars, Reliekschrijn van de heilige Ursula (1859), Portret van zuster Anna-Thérèse Useel (1738) toegeschreven aan Matthias de Visch en Portret van een hospitaalzuster (2e helft 18e eeuw) door een anonieme kunstenaar

Waar?   Museum Sint-Janshospitaal, Brugge

Wanneer?   9 januari 2024

In de middeleeuwen was het St. Janshospitaal in Brugge de belangrijkste stedelijke instelling voor zieken en behoeftigen. Het complex werd regelmatig uitgebreid, verbouwd en gerenoveerd. De kerk dateert uit de vijftiende eeuw. In 1977 verhuisden de ziekenhuisdiensten naar het nieuw gebouwde AZ Sint-Jan in Sint-Pieters. Kerk en Corneliuskapel zijn dienst gaan doen als museum, dat onder meer een plek bood aan een aantal werken van Hans Memling. Het staat daarom ook bekend als Hans Memling Museum. In die hoedanigheid bezocht ik het vele jaren geleden. Onlangs is het museum na een grondige renovatie heropend. Het hospitaal, dat er meer uitziet als een kerk, is gewijd aan de geschiedenis van het pand, de er beoefende geneeskundige praktijken, de zusters die de zorg voor hun rekening namen en kunst. Het hoogtepunt wat dit laatste betreft is een zaal die is gewijd aan Hans Memling. De wereldberoemde Sint Ursula-schrijn is te vinden in de kerk.

De expositie begint met het feit dat het woord hospitaal en het Engelse woord hospitality (gastvrijheid) alles met elkaar te maken hebben. We zien een aantal Bijbelse scènes die dit illustreren. Zo is er een anoniem werk met de gelijkenis  van de barmhartige Samaritaan (Lucas 10:25-37) . Een joodse man wordt overvallen en halfdood achtergelaten aan de kant van de weg. Er komen een priester en Leviet (een lid van de stam van Levi)  voorbij, maar zij passeren aan de overkant van de weg zonder te helpen. Dan komt er een Samaritaan langs. Hij stopt, ondanks de vete tussen Samaritanen en joden, helpt en verzorgt de man.

Vanaf ca. 1150 kwamen vooral kansarme Bruggelingen en passanten naar het Sint-Janshospitaal. Het complex was grotendeels zelfvoorzienend, met een moestuin, boomgaard, bakkerij, kerkhof en brouwerij. Zielzorg was minstens zo belangrijk in de middeleeuwen als het verlenen van medische hulp. De grote ziekenzaal sloot aan bij de kerk, zodat de zieken vanaf hun bed de mis konden meemaken. Als de medische wereld machteloos staat, en dat gebeurde nogal snel in de middeleeuwen, rest slechts hoop op bovennatuurlijke bijstand. Die kon geboden worden door zogenaamde geneesheiligen, zoals Cornelius (stuipen) of Rochus (de pest). De heiligen Ursula en Barbara zorgden ervoor dat je niet plots stierf, zodat je je kon voorbereiden op het leven na de dood. Relieken (stoffelijke resten van heiligen) speelden ook een belangrijke rol in het geven van hoop. Deze werden bewaard in, vaak rijk versierde, reliekhouders. Door deze aan te raken, te kussen of erbij te bidden, hoopte men op een gunst van de betreffende heilige.

Voor zorgverleners in een middeleeuws ziekenhuis was gevaar voor eigen leven een dagelijkse realiteit. Ze werkten tussen bloed, braaksel en urine in een tijd dat niemand nog weet had van virussen en bacteriën. De zusters deden hun werk vanuit roeping. De mortaliteit was hoog. Zestien procent van de zusters stierf binnen vijf jaar.