#Gerçek-Ötesi

[sessiz-sukut]

Huzur'umuz mahşerde, feryadımız gülşen'e kalsın inşallah.......

Acı ama gerçek, inancı gereği bir teslimiyettir bundan ötesi yok................. ...... Bu dünyada eremezsen murada huzur'i mahşerde (anam) divana kalsın demiş ....

Sair; Ahmet yaman...........

.

Sessiz adam...

[yolguncesi]

‘Ben’ illetine karşı tek bir gerçekle karşı durulur; Ölüm!

Ölüme övgü -I-

İnsan olmak bir gerçektir! Tıpkı bazı şeylerin gerçek olması gibi; biz inansak da inanmasak da. Bu hayatta çok mecnun dertleri olan bir insan olarak sanırım şunu söylemeye hakkım var; insan gibi ölüm de bir gerçektir. Ve ölen yalnızca daha ölmemiş olanın anılarında yaşar. Bu, ölen için cehennemden daha büyük bir azaptır. Zira ölen artık söz söyleme, konuşma hakkı elinden alınmış olandır. Artık onun için başkaları konuşacak, söylenmesi gerekenleri ya da daha vahim haliyle hiç söylenmemesi gerekenleri başkaları söyleyecek. Bence asıl ölüm budur! İnsanlar o kadar zorbadır ki ‘o hep hafızamızda yaşayacak’ ya da ‘hep kalbimde olacaksın’ diyebilecek kadar ileri gidebiliyor. Yani, ‘ben hiç ölmeyecek, sonsuza kadar yaşayacağım. Sen, ölü olan artık senin sahibin benim’ demek istiyorlar.

Ölen için bu kaosun varlığı, belki de yaşayanın en büyük sığınağı, tesellisidir. İnsanların çoktan ölmüş olmasına ya da bir gün gerçekten ölecek olmalarına rağmen, cenneti vaadeden tanrı gibi kendini aşan sözler vermesi bir zamanlar kimsenin kaldıramadığı sözün hafifliğinden doğmakta. Yazılmış olan ‘önce söz vardı’ diyebilir ya da ‘söz hayat ağacının köküdür’ de diyebilir, aslolan her zaman sözün değeri olmuştur. Kaç külçe ya da akçe ettiği değil, değer gerçeğin ne taşıdığıyla ilgilidir. Gerçeğin değeri taşıdığıyla ölçülür. Sevgi bir gerçekten öte, hakikate yakın bir anlamı barındırsa bile, değeri taşıyanın içtenliğiyle ölçülür. Say ki 2 bin altını bir katıra yüklemiş ve uzun bir yoldasın. Katır için altın da yüktür tunç da. Neyin ne olduğunun bilincinde olmadıktan sonra altının da tuncun da ne ederi olur katır için, katır gibi insan için...

Velhasıl-ı kelam, sözü taşımaya yeltenen insandır sorunun kendisi. İnsanın kendisiyle ilgili bir şeyden bahsediyorum ben; Marks’ın ‘kendinde şey’ dediği ya da romantiklerin ‘ben bir başkasıdır’ dediği şeyden!

Kimilerine göre gerçek ‘ben’dir ve algıladığımızdan da ötedir. Kimi ‘gerçek’lere göreyse ‘ben’ yalnızca bir yanılsamadır. Ve aslolan biz’dir. Ben gerçeği ne ben’de ne de biz’de buldum; gerçek başkada, başka olandadır; yani kendinde şey olabilendedir...

Kendinde şey olmayanın oluş hali, olura dönüşmüş olanıdır.

Belki de olmayan ve olura dönüşebilen tek şey insanın kendisidir. Ve bu kendilik; insan olmak kadar gerçektir!

Şimdi eskiden sahip olduğum bilinçten giderek uzaklaşıyor ve şunu söyleme cüretinde bulunuyorum; en büyük gerçeklik hala söylenmedi ve herhalde söylenemez de. Zira tek dediğimiz sezgilerin uzak anısıyla geliyor ve bu anıda ölmüş olanın sonsuza dek susturulmuş olması yatıyor. O sonsuza dek susturulmuşken, biz pervasızlığımızı onun adına konuşma cüretinde bulunarak dışa vuruyoruz.

Bu nedenle büyük bir öfkeyle şunu söylüyorum dinlemesini bilene ya da dinlediğini bildiğini bilene;

Ölümden ötesi yok ve bu yokluğu ölenler adına konuşarak süreklileştirme! Bunu bir sürek kılma; öleni, aslında ölerek özneleşmiş olanı hiçliğe gark eder. Bu hiçlik daha ölenin ilk an’larından itibaren çevresinde örülmeye başlanır. Misal mi? Cenaze törenlerine bakın! O törenler ölenler için değildir, biz yaşayanlar, daha doğrusu yaşadığını sananlar için yapılır. Hala yaşadığımızı göstermek, ölenin biz olmadığını ısrarla dile getirmek içindir tüm ayinler. Ve bu yolla yalnızca kendi egomuzu tatmin etmekle kalmaz, hiçliğe sürüklenme korkumuzu da yatıştırmış oluruz. Bilcümle kendimizi teselli etmek, bir yalana inandırmak dışında bir şey yapmayız...

O nedenle gerçekten sapış ölümden değil, yaşamın kendisinden doğmuştur. Çünkü ölüm belki de tek mutlak gerçektir. Ama yaşam, hala anlayamadığımız şu sefil yaşam kaypak ve bir o kadar düzlemsizdir...

Öyleyse ne diyelim?

Yaşamın sahteliğine karşın ölümün hakikati mi savunulmalı? Yoksa ölümün gerçeğinden, yaşamın gerçek değerini taşıyan anlamını mı doğurtmalı? Ya da yaşam, kendinde şey’(l)e mi dön(üş)meli?!

Ne dersiniz, yaşam ne ki insan ne olsun...

Hele ölüm, o KİM?

(…)

[matmazelnoraliya]

"İyilik de kötülük de içimizde, bizimle beraber doğdu, bizimle birlikte yok olacak."

Yani dinlerin gerekli olduğunu mu söylüyorsun? Gerekli ya da değil Karen, ama biliyoruz ki varlar. Var olanı görmezden gelemezsin; bu, başını kuma gömmek olur. Ama bildiğim başka bir gerçek daha var ki, dinlerin hiçbiri perdenin arkasındaki vaat edilen o muhteşem yaşamı kanıtlayamıyor. Hepsi olmayan bir dünyayı vaat ediyor bize. Ama şuan yaşadığımız dünya gerçek; sadece zenginler değil, yoksullar da gerçek. Açlıktan ölen çocuklar gerçek, hastalıklar gerçek, savaşlar gerçek, giderek daha mutsuz olan insanlık gerçek. Yeryüzünün her sabahında insanlar gözlerini böyle bir hayata açarken, bunca acımasızlık, bunca yoksulluk, bunca umutsuzluk varken perdenin öteki tarafındaki cenneti düşünerek yaşamayı ben kendime yediremiyorum. Ben iyiliği sadece iyilik olsun diye yapmayı seviyorum, kötülükten kaçınmayı, kötü olmadığım için yapmayı istiyorum. İyi olduğumda birinin bana ödül vermesi ya da kötü olduğumda birinin beni cezalandırmasından korktuğumdan değil. İyi olmak için bir efendiye ihtiyacımız yok kızım. İyilik de kötülük de içimizde, bizimle beraber doğdu, bizimle birlikte yok olacak. Önemli olan yaşarken neyi seçtiğin hem de cennet ödülü veya cehennem cezası olmadan. Hem de ölüp ölüp gideceğini bile bile. Perdenin ötesi diye bir yer olmadığının farkında olarak. Üstelik senden sonra gelecekleri hiç kıskanmadan, üstelik biz görmesek de onlar daha mutlu olsun diyerek çabalayarak. Benim payıma düşen de buymuş, aynı zamanda bu kadar güzel, bu kadar heyecan verici. Bütün mesele sahiden alçakgönüllü olabilmekte.

Ahmet Ümit, Bab-ı Esrar

[huznefza]

Daha önce yazılarımda hiç duygularıma yer vermezdim sadece okuduklarımı ve öğrendiklerimi yaşadığım topluma bilgi ve bilinç aktarmak için yazardım. Ancak duygular köreldikçe hiçbir şey yapamadığımı fark ettim belki de motivasyonum sadece insanları bilinçlendirme ve toplumu anlamaya üzerineydi. Tek kaldığım sürece kendimi hep sorguya çektim, kendimi anlamaya çalıştım, sadece bu sefer kendimi dinledim. Berbat ötesi biri olduğumu gördüm. Gerçek hayatın içerisindeki ben ve yazmaya çalışan ben çok farklıymış. Ben hep susar kendimi korumayı bilmezmişim kendimi bulunduğum çevreden soyutlar bambaşka bir alana yöneltirmişim. Gerçek hayatta söylemeyemediğim ve içimde biriktirdiklerimi yazdıklarımla anlatmaya çalışırmışım. İçinde bulunduğum onlarca düzen ve ardımda bıraktığım yüzlerce hayat. Sürekli farklı insanlar ve ortamlar içerisinde yaşadım ve bu karmaşa artık midemi bulandırıyor. Sık sık düzen değiştirmek bünyemi mahvetti kendime gelmek için yaptıklarımın beni bu sorguya çekmeye yardım ettiğini fark ettim. Hayat bir oyun gibi bütün karakterlerle başa çıkmak çok zor.

[aynodndr]

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Sesini, nefesini,

Yaşadığı ülkesini

Gözlerinin bebeğini

Emeğini, rüyasını, dünyasını fethedersin..

Sağlığı da sen olursun, hastalığı da

Oğlu da sen olursun, babası da

Yaşama hevesi çabası da..

Bir kadının yüreğine girebilirsen

En büyük şairi

İnanılmaz mucizesi ve sihri olursun

Herşey yalan, sen zahiri

Herşey vesairse, sen cevahiri,

Herşeyden ötesi

Yüreğinin içinde ahiri olursun..

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Yaşaması da sen olursun, ölümü de

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Ya helalliği olursun

Ya veballiği

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Ya adamı olursun

Ya haramı..

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Ya kaybolursun

Ya da gerçek olan seni bulursun...!

İhsan TURHAN.

[kontvortex]

ANGELOPOULOS BELGESELİ

BERKAY TIĞLI ANLATIYOR: Angelopoulos’un sinema dilinde iki öge ön plana çıkıyor; sinemasal zamanla gerçek zamanın çakıştığı uzun plan-sekanslar ve geniş plan çekimler. … Plan-sekanslarla Angelopoulos şiirsel ve estetik bir sinemaya ulaşıyor. Geniş planlar -her zaman öyle olmasa da- izleyicinin karakterle özdeşleşmesini engelliyor. ..Aynı şekilde geleneksel film akımlarının tercih ettiği gibi zaman ve mekan birlikteliğine set çekerek işlev birlikteliğine daha çok rol veren yönetmen, mitoloji anlatım tarzını zaman geçişleri ile aynı sahne içinde verir.)

HAKAN ÖZBEY ANLATIYOR:

Angelopoulos filmleri yalnızca tarihsel bir dış gerçeklikle de sınırlı değildir; yönetmenin dünyası o maddi gerçeklikle ötesi arasındaki bir gerilimde vucut bulur… İmge, bu gerilimin taşıyıcısı konumundadır; kendi başına konuşma ve anlam üretme gücüne sahiptir. Çoğu zaman bir metafor olarak işleyen imgeyi merkeze alarak uzun ve genel planlara dayanan bir dil kuran Angelopoulos, alışılagelmiş anlatı ve kurgu yapısını sarsar. Angelopoulos sinemasının gücü en çok buradan ileri gelir: imgenin kullanılış biçimi sayesinde mit, tarih ve miras sorunu antikiteden bugüne uzanan estetik ve politik bir bağlamda yeniden tartışılır. Böylelikle Angelopoulos, sürekli kendine referans yapan sinemasıyla miti her defasında yeni baştan kurar…)

OĞUZ ERDEN ANLATIYOR: ULYSSES GAZE filminde kameraya bakış:anı zamanın içinde dondurmaktır..akan anların toplamıdır film..anı zamanda sonsuz kılmaktır..zamanın acıya kaydolmasıdır.. bir harita sancısının kaydıdır..hayatın beyaz sayfasında sancı tutanağı dır bu…bakış sebeptir görmek sonuç…bakanla bakılan arasındaki mesafeyi hiçlemektir kadraja bakış..görmek ve görünmek lanettir..anı bakıştan görmeye evrilten lanet nedir ulis?nedir hüzne bakışı lanet kılan ? Angelopoulos filmde zulmü beyaza boyamıştır katliamı sislerin içine saklamış..renkleri beyazından ayırmış beyazı bağımsızlaştırmış sonsuzda …kendine ait kılmıştır.. yönetmen beyazdan renkleri çıkarınca geriye hüzün kalmıştır)

HARVEY KEİTEL ANLATIYOR ulysses gaze filmindeki savaş: kubbeli bazilika tipinde yapıdır.. kubbe geçişi KATLİAM tarihinde dönüm noktasıdırr…Bu çok eski binanın özelliği; yapımında kullanılan sütun, ve taşların tapınaktan getirilmiş olmasıdır….Milattan once balkandan kalma sislere açılır bu savaş..son sahnede sisin beyazına indikçe:korkunç ulumadan yapıldı ağlamak Yönetmen ulur gibi ağla dedi ..ulur gibi ağladım son sahnede

[otadam]

Yalnız Bir Gökyüzünün Altında: İşçi Kalmak

Günün ilk ışıklarıyla uyanırsın. Yorgun bedenin, bir gün daha mücadele etmek zorundadır. Her sabah aynı yüzleri görürsün; kimisi bir inşaatın tepesinde, kimisi bir fabrikanın gölgeliğinde, kimisi ise şehir trafiğinde direksiyon başında. Ellerinin nasırlarına bakarsın, tırnaklarının altındaki yağ ve kir hiçbir sabunla temizlenmez. Ne fark eder, doktor da olsan, öğretmen de, ya da bir madenin karanlığında soluyan bir işçi... Hepsi aynı yere varır, sınıfın demir kapılarının ardına. Ve bu kapılar, yıllardır kilitli. "İşçisin sen, işçi kal."

Bu kapının ardında hayaller bile sınırlıdır. Güneşin altında ter dökerken, bir yanda cebindeki kuru ekmek, diğer yanda çocukların geleceği için kaygılanırsın. "Belki bir gün daha iyi olur," dersin kendi kendine. Ama bilirsin ki o "bir gün" sadece bir rüya. Şehirler, binalar, yollar senin emeğinle yükselirken, adını bile bilmezler. Sen yoksun, senin gibi milyonlarca insan yok. Çünkü bu dünyanın kitabında adın bile geçmez.

Bir de aşk vardır, cinsiyetsiz bir yoksulluğun içinde. Gözlerin sevdalanır belki bir iş arkadaşına, ya da o asla ulaşamayacağın uzak yıldızlardan birine. Ama o yıldızlar, senin değirmen taşının dönmediği bir gökyüzünde parlar. Sevmek, bir işçi için lükstür, sevmek bile bazen hakkın değildir. Çünkü senin sevdiklerin, evin köşesinde bekleyen aç çocuklar, belki de onlara bir gün daha sıcak bir şeyler getirememenin acısıdır.

Kendi bedenini ya da zihnini tüketirken, oturup bir kez olsun düşünürsün: Bu dünya neden böyle? Cevap bulamazsın. Çünkü senin gibiler için cevaplar bile verilmez. Çekiç sallayan bir kol, tebeşir tutan bir el, ya da direksiyonun soğuk metalini kavrayan parmaklar... Hepsi, aynı adaletsiz terazide tartılır. Bir uçurumun kenarında yaşarsın; bir adım ötesi boşluk, bir adım gerisi, sonu gelmez bir tekrar.

Günler geçer, yıllar geçer. Sen yaşlanırsın, çocukların büyür, ama değişmeyen bir şey vardır: O kilitli kapılar. Ve o kapıların arkasında bırakılmış hayaller, umutlar. Cem Karaca'nın sözleri gelir aklına; bir ağıt gibi yankılanır kulaklarında: "İşçisin sen, işçi kal." Çünkü bu düzen böyle kurulmuştur; kimse seni hatırlamaz, kimse senin mücadeleni bilmez. Ama sen bilirsin, her sabah o kapının önüne geldiğinde, ne kadar güçlü olduğunu, ne kadar direndiğini.

Belki bir gün o kapılar kırılır, belki bir gün her şey değişir. Ama o güne kadar, senin mücadelen, senin sessiz çığlığın, bu dünyanın temellerini sarsmaya devam eder. Çünkü sen, adını bilmedikleri kahramansın. Sen işçisin, ama aynı zamanda bu dünyanın gerçek yaratıcılarındansın. Ve bu mücadele, her nasırda, her ter damlasında devam edecek. Çünkü sen işçisin, işçi kal..

[kalemineiyibak]

Telli Kuş

Sen, sevgilim... Başka bir masalın mazgallarda beni yaktığı en hakiki gerçeği... Seni bana vermeyen cehennem kaderin acıyı el üstünde tuttuğu yalnızlık gecesindeyim.

Anlaşılmaz, görülmez, düşlerden öteye geçip gerçek olmaz 'biz' mümkünü. Bugün de acıyla pişirdim harflerimi; yirmi dokuzdan geriye kalan yirmi sekiz... Z ayrıldı önce, zor dememek için bir daha.

Şimdi onun yanındasın. Hep ama hep onun yanındasın. Kalbinin ışıklarıyla uyanmak bana nasip olmadı...

Kul, bugün de küle döndü. Kurtarılmayacağından o kadar emin ki, artık...

Ötemin ötesi yok sende. Bu açmazdan ötem yok.

Karaçalı, yeşil gözlerinden af diliyor. Çok ağlattı. Çimenlerin imdadına seslenir oldu gözlerim. Beni affetsinler, umarım.

Sevgilim, ben sana mutlu bir sevda bağışladım; kazana atılan ben oldum. Bu talihin bu aşkı güldürmez olduğu evvelinden belliydi. Acıyor.

Kalbimin odacıklarında katliamı var aşkın. Önce kendini mi, beni mi öldürecek? Karar veremiyor.

Soytarıyım. Kerhanede bozuk paraya satılmak üzere aşkım...

Üzgünüm, devasızım, sensizim, darmadağınım. Ne fark eder? Sensizlik, gecenin harflerini çalarak ona aşkını bağışladığın yerden beni öldürüyor. Onunlasın. Orası ne de mutlu şimdi...

Ben... Ben, hep mi Karaçalı? Buduyorum kendimi, gözlerimden sen dolu dallar kesiliyor. Ağacım da köksüz artık. Ben bu sevdanın sevda sızısıyım.

Kabul etmez mi kalbin, varlığımın her haddinden saklı olan bu hak dolu aşkı? Yenildim. Darmaduman. Satıldı, hayaller. İşportaya.

Kurban edildi, özgürce sevebilmek saadetim.

Ellerim yukarı! Tutukluyum bu aşka. Hücreler ceza ile beni kovalar, kefaretle dahi çıkarmaz beni kalbin. Bunca yıl yattım; mahkum mahkum. Yine yatarım bu aşkın acısına; paşalar gibi, enayi gibi, aptal gibi.

Hücremle baş başa, duvarlarıma yazılan sensizliğin yeni günde başa sarmak gerçeğiyim. Yine sana uyandırmayacak Tanrım, yine eller sevecek seni. Eller... Benim yabanım; telli kuşum, kalbime batan tellerinin kalbimin ötesinde ötüşünün beni uyutmaz sessizliği; Sen, hep sen sevgilim...

Sen gül diye, sen yanma diye; ben yandım. Varsın, saçlarımdan savursun aşk, ölsem kalbimden almana izin vermem seni... Bırak, bari o kalsın, kalbimdeki sen, benim olsun. Gücüm kalmadı sevdanın ayarsızlığında. Bir o kaldı bana...

Serçeler telli kuşumun kıymet bilmez atmosferi ama o yeminli; aşkla ötmeyecek benim için kalbi...

Dilara AKSOY

[yazan-kalem-siyah06]

Sana duyduğum neydi?

Aşk mı?

Daha fazlası…

Sevgi mi?

Tarifler ötesi…

... Hasret mi?

En çekilmezi…

Tarifler ötesi bir sevgi benimkisi,

Ne sen bunu anlayabildin

Ne de ben anlatabildim duygularımı…

Senle yaşar oldum, sensizliğimi…

Seni Umutsuzca,

Beklentisizce,

Hayallerce Sevdim Uzağından...

Seni Göremeyen Gözlere İnat,

Seni Hissedemeyen Ellere İnat,

Seni Bir Türlü Bana Getirmeyen Zamana İnat,

Seni Sevmekten Vazgeçmeyeceğim.. 💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕BİTANEM

Gönlünüz sevinçlerle dolsun

Sağlığınız tam olsun

Neşeniz bol olsun

Gerçek sevenleriniz olsun

Herşey gönlünüzce olsun

Mutlu hafta sonları

🍀🌼Günaydın🌼🍀

[gamzeles-blog]

Ölüm mü daha çok şaşırtır sizi yoksa doğum mu? Duyar duymaz beni afallattı bu soru. Gerçekten en ilginç olan hangisiydi? Kulağımı tırmalayandan başlayalım üzerine düşünmeye. “Ölüm”. Var oluşun bir parçası. Her canlının bir gün yaşayacağı gerçek . Ölüm gerçekleştiğinde bedenin dünyada bir eşya gibi kalakalması çok tuhaf. Can yok, ruh yok, hareket yok. Ölen kişi kim olursa olsun en fazla 72 saat sonra çürümeye başlayıp kötü kokacağı için, istenilmeyen bir an önce dünyadan yok edilmeye çalışılan bir eşya. Demek ki can olmayınca bedenin dünyada yeri yok.

Şimdi gel gelelim duyduğumda ağzımı kulaklarıma vardıran kelimeye. “Doğum” tam anlamıyla bir mucize. Bu mucizeye bir anne olarak olabilecek en yakın şekilde şahit olmak hayattaki en güzel şansım. Kadın bedeninin hacmi, gücü, dayanıklılığı, bilgeliği, işlevselliği, adaptasyonu ve toparlanması hayret ve gurur verici. Her şeyden daha çok size ihtiyacı olan bir canlıya uzun bir süre duygularınız, yediğiniz, içtiğiniz, dinlediğiniz, izlediğiniz, okuduğunuz, yaptığınız, canınız, kanınız her şey ile yaşam alanı olduğunuzu idrak ettiğinizde yavaş yavaş yükleniyor annelik. Zor ve sancılı bir yolculuğun ardından gelen vuslat sonucunda ilk nefes, ilk ağlayış, ilk bakış, ilk besleme ve ilk ten teması arayışı ile taçlanıyor. Velhasıl doğumun en can alıcı ve şaşırtıcı tarafı bence kadının anne olmayı, bebeğin ise o minik hali ve acizliğine rağmen ne yapması gerektiğini zihin ötesi sezgisel bir yerden çok iyi bilmesi. Hayal ettiği gibi bir doğum süreci yaşamış bir kadın olarak bu konuda tavsiyem zihni mümkün mertebe susturup, bedenine ve bebeğine sezgisel bir yerden güvenmek. Onlar ne yapacaklarını bizim anlamlandıramadığımız bir şekilde iyi biliyorlar.

Bu bakış açısıyla bakıp yarıştırdığım tuhaflık müsabakasında aralarında seçim yapamıyorum. Çocukken kendini bilmez yetişkinlerin sorduğu “Anneni mi çok seviyorsun, babanı mı?” sorusu karşısındaki zihinsel ve duygusal çıkmazda buluyorum kendimi. Bence ikisi de berabere.

[gridirhayat]

Bi müzik listesi yapıyorum, sevdiğiniz şarkıları ekleyin sizde.

Hâlâ aynı bankta - Rope

Küfür mü iltifat mı - Canozan

deniyorum, ama - Mavi

Bıçakları sırtımda hayatın - Doruk Erester

Dibe iniyorum - Rei 6

Boşver be - Skapova

Ben senden vazgeçtim - Skapova

Ben hâlâ vazgeçmedim - Skapova

Son Arzum - Skapova

Loş, karanlık, hoş bi' şarkı - Hemsaye

Kötüsünü kendime yaptım - kendimden Hallice

Yaratılışın ikinci günü - Hemsaye, çağan Şengül

Bilemedim yorulduğunu - Alp Can zeybek

Küçüğüm - çağan Şengül

Sarılınca geçmiyor - Kaldı 8

Boş çekmeceler - Ahmet Hatipoğlu

Menerit - Kanove

Mumdan kayık - Beycan dağcı

Bu yüzden - Güncel Gürsel Artıktay

Benim Olmayanım - yıldızlardan Düştük

Sakince Yoruldum - Kendimden Hallice

Kanıyorduk - Redd

Binalar Dar - Can Koç

Fafnir - Kanove

Fafnir 2 - Kanove

Kalp Atışları Ve Çelenk - Şiir

Gökyüzünü Tutamam - Can Koç

ama hâlâ - Mavi

Zift - Revios

Tırnak İzleri - Revios

Protez - Revios

Antagonist - Revios

Sarılsana Bana - Vesaire

Şehir - Vesaire

Alışırım Gözlerimi Kapamaya - Manga

1826 Gün - Rota

Vahlar Ağacı - Rekkostal

Seneca'nın Mezarına Yolculuk - Kanove

Üvey - Revios

Kaplumbağa - karambol

Sarhoş Rüyalar Ve Taksimetre - Şiir

Şair Baktığında Dolunaya - Kanove

Konsomatrisin Ninnisi - Şiir

Ay Işığı Ve Bektaşi Üzümleri - Kanove

Dijital Yalnızlık Ve Mavi Saçların - Şiir

Aşk Bir Mezar Kuşu - Kanove

Gidenler Anısına On Yıllık Saygı Duruşu - Revios

Toz - jakuzi

Gökdeniz Abi - şiir

Babam Ve Kırık Oyuncaklar - Kayra

Kendine Rağmen - Jakuzi

İpucumu Buldum - Rinxlaya

Gökyüzüne Bak - Morphia

Duyar Mısın - Morphia

Saklandım - Morphia

Sana Göre Bir Şey Yok - Jakuzi

Sen Bilirsin - Elyas & Taha

İncinmesin Kanatların - Elyas & Taha

Ölü İhtimal - Baturalp

Anla Artık Çocuk - Yıldızlardan Düştük

Sadece - kerem

Unuttum - İmpala

Hatıralar. - İnsanlar gerçek olsa

Seninle Manyak Güzel Olabilirdik - Bazen Uçmak İsterim

Bir Adam - Suzan Hacigarip

Özledim işte - karamel Makiyato

Rol - Lia Shine

Bizden Olsun İsterdim - Boramess

İz - Femrez

Yarın Bugün Gibiyse? - Boramess

Sanki Hevesim Hiç Kırılmamış Gibi - Berkay Altunyay

Dönemedim O Gün Evime - Boramess

Sarhoşum - yedinci Ev

İyi Uykular Peder - Rota

Ah Aman Aman - Kirli

Nereye Kadar - yedinci Ev

Gezegen - yedinci Ev

Zaman Yok - Son Feci Bisiklet

Eksik - Batu Akdeniz

Hiç İyi Değilim - Dolu Kadehi Ters Tut

Sanırım ölüyorum - Agoni

Rahatımı Bozamam - Ravend

Beni Hatırladın Mı - Cem Adrian

Hayatım Leş - Mavi Gri

Anlatamıyorum - mor ve ötesi

Kayıp Şehir - Soner Avcu

Yoksun - Naz ölçal

Bazen - mor ve ötesi

Ah Canım Sevgilim - Rei 6

Kediler Ve Şarkılar - yaşlı amca

Bir Bilsem - Berkay Altunyay

Sevilmemişim - nasıl derler bilirsin

Senden, Benden, Bizden - Athena

Bana Kendimi Ver - Sancak

Seninle , Mavi - Yüksek sadakat

Araf - mor ve ötesi

Aden P2 - Lia Shine

Eskimiş Senelere - Aspova

Aşk Nereden Nereye - Gripin

Kalbimden Tenime - canozan

Son Kez - Rota

Öleceksek ölürüz - Emre Fel

Zor - Erdem Öner

Bu Yağmurlar - Emre aydın

Öyle kolay aşık olmam - Canozan

Dediler Ki - üç nokta bir

İstanbul - Pamela

Nasıl Güzel - sufle

Forsa - mor ve ötesi

Kanıyorduk - redd

Sen de saçmala - redd

Kendimi Buldum - sufle

Hiç bırakma - Anıl Bektaş

Allah'ına Kurban - Pera

Küsme bana - Atakan ata

Hiç kimsenin günahı yok - sufle

Kendimden mi kaçsam - bazen uçmak isterim

Hiçbir yere gitmedim - Hemsaye

Köprüaltı - duman

Hissettin mı - sufle

Yıldızlara bak - yaşlı amca

Ankana kül oldum - Görkemiroğlu

Senden önce senden sonra - sufle

Kayboldum - sufle

Kapkaranlık her günüm - sena şener

Senin marşın - duman

Hayatı yaşa - duman

Arsız Gönül - Athena

Kafama göre - Athena

Kördüğüm - başka

Pus - sufle

Ay karanlık - cem karaca

Bir varmış bir yokmuş - Fatma Turgut

Boşver - nüans

Aşk yok olmaktır - Mabel Matiz

Hep yaşın 19 - MFÖ

Portekiz yağmuru - Boramess

Bende bir çare yok - Boramess

Yıldızların ötesinde - izah

Mayıs 6 - Rope

Beni yordular - Rope

Bunun adı yalnızlık - Rope

Kupa kızı ve sinek valesi - Teoman

Sorgu - rehber

Söndülerse - anıl Piyancı

Dönme - Batuhan kordel

Belki de - tuğkan

Sar bu şehri - canozan

Gitme - dolu Kadehi Ters Tut

Şu an - son feci bisiklet

Bana öyle bakma - Teoman

Bakma bana öyle - Nova norda

Derine indik - adamlar

Toprak yağmura - canozan

Gökyüzü - perdenin ardındakiler

Madem - dolu Kadehi Ters Tut

İstasyon - son feci bisiklet

Yorgunum ve ağrılar - Kaan Boşnak

Hallice Halim - konuya Fransız

Ressamın şarkısı - Bekir karahan

Ütopya - son Feci Bisiklet

Benimle kayboldun - Kaan Boşnak

Rüyalarda buruşmuşum - adamlar

Acının ilacı - adamlar

Seni kendime sakladım - duman

Sarılırım birine - adamlar

Bikinisinde Astronomi - son Feci Bisiklet

Ve ben - yaşlı amca

Siktiret boşver - redd

Bulunmam gerek - Can Bonomo

Derbeder - gece

Kötü şeyler - son feci bisiklet

Yaşıyorum sil baştan - ari barokas

Kırık - neyse

Melekler ölmez - mor ve ötesi

Bul beni - canozan

İtiraf - redd

Kelepçe - yirmi7

Yorma - seksendört

Siyah - neyse

22 - gece

Geçmişin yükü - Pentagram

Yeniden doğarsa - canozan

Işıkları söndürseler bile - manga

Ay düşmüş elektrik tellerine - yirmi7

Yağmur - Suzan Hacigarip

Halledebilirdik - birileri

Yarım kaldım - çağan Şengül

Anlar ona - yedinci Ev

[ahgelgorbeniaskneyledi]

Türkiye sınır ötesi operasyon yaparken

Bir tek sivil ölmemesi için gerekirse askerini şehit verdi.

O sırada tüm Avrupa ve ABD lobileri

"Türkiye sivil katliamı yapıyor" diye

Kara propaganda yaptı.

Fakat aynı güçler İsrail'in sivil katliamına kör.

Siz Türk askerine kurban olun.

İşte "medeni dünya"nın gerçek yüzü.

Dünya'ya insan hakları ve demokrasi pazarlayan ABD, İsrail'in katliama devam etmesini istedi.

Gazze'ye insani yardımların ulaşması için

teklif edilen geçici ateş kes kararını

BM Güvenlik kurulunda ABD veto etti.

İsrail'in katliamına kısa bir süre ara vermesine bile razı olmadı ABD devleti.

İşin en acı yanı da ABD adına ateşkesi veto eden Afrika kökenli bir köle çocuğu olan siyahi bir kadın. Mazlumun ahı karşılıksız kalmaz.

Dünyayı sömürmek için

Milyonlarca insanın kanına girdiler,

halkları açlığa mahküm ettiler,

Zenginliklerini gasp ettiler.

[aydinserdarkuru]

OKUDUĞUNU ANLAMANIN 5 YOLU

Sevgili dostlar,

Gezip tozmaktan son zamanlarda bir şeyler yazamıyordum. Baktım köreleceğim yazayım dedim. Ele almak istediğim konu son derece önemlidir efendim. Genel olarak baktığımızda insanlarımızın çoğunun ya hiç okumadığını okuyanların da okuduklarını anlamadığını fark ettim. 

Sosyal medyaya bir şey yazıyorum örneğin "hayatının kontrolünü eline al" diyorum ama okuyan arkadaş "Hocam neden pazardan bir kilo armut al yazdın ?" diye bana mesaj gönderiyor.

Demek ki Galaktik uhrevi imparatorluğumuzun eğitim sistemi bu işi gözden kaçırmış. 

Okumayı öğretmiş ama anlamasını öğretmemiş (bilerek mi acaba ?)

O zaman ailenizin ve mahallenizin Algı Yönetimi uzmanı olarak bu işe bir pençe atmamın zamanı gelmiştir. Şimdi size etkili okumanın beş bilimsel tekniğini vereceğim.

1) Aktif Okuma : Dostum okuma sadece gözlerini harfler üzerinden geçirmek değildir. Yani gözlerini harfler üzerinden geçirerek koca bir kitabı okursun ama ne anlatıyor diye sana sorduklarında kem de küm edersin. Aktif okuma şudur. 

Okurken eline güzel renkli kalemler alırsın. Karşına çıkan anahtar kelimeleri, hoşuna giden düşüncelerin ve fikirlerin altını güzel güzel çizersin. Kitabın boşluklarına, içine koyacağın postitlere veya özel olarak tuttuğun deftere bunların en önemlilerini yazarsın hatta o cümlenin sana düşündürdüklerini de yazarsın. Böylece o kitabı daha derinden anlamaya başlarsın. Yani dostum eline kitabı alıp haldır huldur okumak çözüm değil. Önemli kitaplar ciddiyetle okunur en azından  o yazarın emeğine saygı duy, elindeki kitabı yazar beş senede yazmış sen yatakta uzanıp okumaya çalışıyorsun. Ayıp ayıp.

2) Çift Kodlama Tekniği : Şimdi nedir bu teknik hocam dersen hem görsel hem sözel bilgileri bir arada kullanmaktır. Bak şöyle yapacaksın. Örneğin bir tarih kitabı okuyorsun ama olayları kafanda oturtamıyorsun. Alacaksın bir kağıt önüne ve olayları zaman çizelgesi şeklinde çizmeye başlayacaksın. Ya da bir tablo yapacaksın. Böyle yaparsan bir anda sihirli bir şekilde olaylar kafanda canlanmaya başlar. Ya da felsefi bir kitap okuyorsun ama fikirler kafanda canlanmıyor, gene alacaksın bir kağıt soyut fikirleri şemalarla veya şekillerle kendi anlayacağın şekilde çizeceksin. Böyle yaptığın zaman o fikirler bir anda daha anlaşılır hale gelecektir. 

3) SQ3R Yöntemi :  Bu yöntem İngilizce (Survey, Question, Read, Recite, Review) kelimelerinden oluşturulmuştur. Yani şudur. Bir kitabı eline aldın böyle yepyeni mis gibi kokuyor. Önce Survey yani genel bir inceleme yapacaksın. Kitabı şöyle haşır huşur karıştıracaksın genel bir göz gezdireceksin. Sonra bu göz gezdirme sırasında kafanda bir takım sorular oluşacak yani Question kısmına geleceksin ve bu soruları yazacaksın. Yani acaba kitap senin bu sorularına cevap vermiş mi bakalım diye düşüneceksin. Sonra başlayacaksın bismillah diye okumaya bu da reading kısmı. Okurken aralarda durup kendine kendine anladıklarını özetleyeceksin bu özetleri yazarak yaparsan harika ötesi olur yani recite edeceksin. En sonunda kitap bittiğinde en başta yazdığın sorular ve çıkardığın özetleri gene gözden geçireceksin. Bak bunu yaparsan o okuduğun kitabı on sekiz sene sonra sordukları zaman bile hatırlarsın. Bunu yapmaz hım hım hım diye okuyup geçersen bir gün sonra bile o kitabı hatırlayamazsın.

4) Kritik Okuma: Şimdi bu teknik tabi öyle aşk kitapları ya da on saniyede beyninize format adın gibi kitaplarda uygulanmaz. Bu teknik ciddiyetli felsefi, psikolojik eserlerde uygulanır. Buna göre metni okurken her fikirde durup eleştiri yapmaya başlayacaksın. Sanki yazar karşındaymış gibi fikirleri sorgulayacaksın hayalinde onu eleştireceksin. Hadi oradan, nereden biliyorsun hani bakalım kaynağın diyeceksin. Yani kitapla güreşmeye başlayacaksın. Yazarın argümanları mantıklı mı yoksa deli deli konuşup durmuş mu ? Fikirlerinin kaynağı nedir yoksa işkembeden mi sallamış ? Bu yazarın söyledikleri senin hayat tecrübenle uyuşuyor mu yoksa gerçek hayatla ilgisi olmayan laflar mı sallıyor ? Bu şekilde kitap okumak hem çok zevklidir hem de bir ton sahtekarın beyninin ırzına geçmesini de engellemiş olursun.

5) Metakognitif Farkındalık : Bu da bir şeyi okurken kendi düşünce süreçlerinin ve iç sesinin farkında olmak demektir. Örneğin bir kitabı okuyorsun ama bir yere geldin oku oku anlamıyorsun (Örneğin Kant babanın tüm eserleri benim için öyle oluyor adam bir laf ediyor anla bakalım anlauyabilirsen tabi çevirmenlerin de büyük etkisi Türkçe çevirisini anlamadığım bir eseri İngilizcesinden okuduğum zaman şip şap anlıyorum) Anlamadığın zaman öff püff diye hemen sayfayı çevirme düşün bakalım neden anlamıyorsun düşünce zincirin nerede kopuyor ? Bazen kelime bilgisinden kaynaklı olabilir o zaman oturup o kelimeyi anlamaya çalışacaksın. Bazen ek kaynaklara ihtiyaç duyarsın örneğin yazar sana bir olaydan örnek verir ama sen o olayı bilmiyorsan anlayamazsın. O zaman oturup o olayı ya da fikri de öğreneceksin. Yani temel olmadan binayı çıkamazsın.

Yaa işte böyle. Bak okumak ne kadar ciddi bir işmiş değil mi ? Unutma bilgi her zaman yaşamında atılım yapman için gereken sermayedir.

Hadi bir iyilik daha yapayım seni geliştirecek onlarca video dolu You Tube kanalımın linkini de buraya bırakıyorum. Bence kendine bir iyilik yap ve gir bir incele derim.

https://www.youtube.com/AydinSerdarKuru

Sevgilerimle

Aydın Serdar Kuru

[elfin-blogg]

Erkek milletine ne kadar yüz verirsen. Başının tepesine çıkar ağzına s...çr kızım !!

Sana yapmasına izin vermeyince. , Sen yapınca, başında ki tacı, prensesi oluyorsun..

Ha şuda var ki? Mış lı gibi li tipler de var?

Bi gider bi gelir yine gider.. Bunlar rüzgar gülü 😂

Gidiyomu arkasından su dök ! Geldimi inanma, Sözleriyle davranışı bir olmayana inanma kızım!!

ÖTESİ BERİSİ YOK!!

SEVGİ NETTİR KIZLAR!! Bi beklentiye sokan adamdan da hayır gelmez..

Sevgi "" Sevgiyle gerçekleşen davranış ve fiilen gerçekleştirilmiş" Gerçek duygu kalıplarıdır ""

[aynodndr]

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Sesini, nefesini,

Yaşadığı ülkesini

Gözlerinin bebeğini

Emeğini, rüyasını, dünyasını fethedersin

Sağlığı da sen olursun, hastalığı da

Oğlu da sen olursun, babası da

Yaşama hevesi çabası da

Bir kadının yüreğine girebilirsen

En büyük şairi

İnanılmaz mucizesi ve sihri olursun

Herşey yalan, sen zahiri

Herşey vesairse, sen cevahiri,

Herşeyden ötesi

Yüreğinin içinde ahiri olursun

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Yaşaması da sen olursun, ölümü de

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Ya helalliği olursun

Ya veballiği

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Ya adamı olursun

Ya haramı

Bir kadının yüreğine girebilirsen

Ya kaybolursun

Ya da gerçek olan seni bulursun.!

İhsan TURHAN

Görsel alıntı

[alperen1emre]

Artık ağır konuşacam gerçekten. Emre dostum bu sana yazan anonim veletler nasıl bir ergenlik yaşıyor . Saçma istatistiki değerlerinizi kendinize saklayın iki tarafı da zan altında bırakıp durmayın az zeka kullanın canolar . Ve şunu unutmayın örümcek kafalar bir kız ve bir erkek konuşunca flört etmiyor siz her karşı cinse o gözle bakıyor olabilirsiniz ama bu bir gerçek bazen insanlar çılgınlık yapıp espiriler yapabiliyor Allah'ın hikmeti işte kdksnxskkxsksk . Sen de bu mallar yüzünden sıkma canını civciv zaten minnak canın var

- çok sevgili mükemmel harika ötesi dostun mükemmel olduğumuz yazmış mıyım 🐼

i am spiderman derdine derman spiderman ebdnsnsdn