#Güncel

[kadriyealev]

Ey içim;

Bekleyeni bekleten de ALLAH` sabret!

[muhammetseyfullah]

“şimdi ölmek istemem, daha hiç gülmeden”

[sevvalyilmaz]

Herşeyimdin, herşeyimi alıp gittin.

[gundemce]

Gündemce

Haberleri sadece okumak yetmez. Olayları daha derinlemesine incelemek ve anlamak için farklı perspektiflerden bakmak gerekir. Gündemce bir olayın tek bir boyutunu göstermez, her yönünü ele alır. Bu yüzden haberlerin detaylarını kaçırmadan, anlamaya çalışmak önemlidir. Gündemce ise bu konuda sana yardımcı olabilir. Her haberi en tarafsız ve anlaşılır şekilde sunarak, seni bilgilendirir.

[muslumanbeyefendi571]

İmam Malik (r.a) anlatıyor:

"Ben küçükken ilim meclisine gitmeden önce annem sarığımı elleriyle sarar ve bana şöyle derdi:

Ey Malik, hocandan ilimden önce edep öğren."

[halimecan]

Hayatta herkes bir şey öğretir insana. Mesela bana, en çok ihtiyacım olduğu anda kimseye gerçekten ihtiyaç duymadığımı öğretti. Kimsenin senin yanında görünmesine güvenme; çünkü bir adım atması, karşına geçip düşman olması için bir lafın yeter

[solmayan1cicek]

Sabah erkenden kalktım. Telefonu elime aldığımda onunla mesajlaşma panomuza girdim. Elim haraket etmedi,kalbim konuştu

Ben ona 'günaydın' mesajı yazamayacak kadar kırgındım

[ruhunuz]

Sanırım burayı günlük gibi kullanmak hoş...

~Kayıp ruh~

[kadriyealev]

Zaten yoktur bir yenilgi sûresi;

Her sûre bir bakıma bir FETİH sûresi...

[muhammetseyfullah]

“İki insan birbirini seviyorsa, buna mutlu bir son yoktur.”

[karanlikkelebek]

Ya ben nasıl kabulleneyim bu dünya öyle bi giderken ağırıma? Ya biz yanıp da sönmeye, zamansız ölmeye mi geldik dünyaya?

[gundemce]

Gündemce

Haberler sadece bilgi vermekle kalmaz, toplumsal bilinç oluşturur. Gündemce sayesinde olaylara farklı açılardan bakabiliriz. Mesela bir siyasi gelişme sadece ülkeni değil, tüm dünyayı etkileyebilir. Bu yüzden haberlere uzak kalmak, dünyadan kopmak demektir. Gündemce gibi platformlar sayesinde her anı takip ederek, olaylara daha bilinçli yaklaşabiliriz.

[muslumanbeyefendi571]

Sen bir kusurumla beni yok ediyorsun. Rabbim bin kusuruma rağmen beni huzuruna kabul ediyor.

Sen Rabbimin bildiğini bir bilsen kim bilir ne yaparsın...

Çünkü insan menfaatçidir..

[aysekadinfasulyesi]

Hatırlıyor musunuz Gazze olayıyla gündem olan bir çocuk vardı şehit olmuştu ve dedesi o çocuğun gözlerini öpüyordu o dede şehit olmuş Allah rahmet eylesin...

[halimecan]

Dirisini Mutlu Etmediğiniz Bu Hayatta, Ölüsüne Ağlamayın

Bazen hayat, gözlerimizin önünde bir gölge gibi geçip giderken, sevdiklerimize yeterince vakit ayıramadığımızı fark ederiz. O an ne kadar kıymetli olduklarını, ne kadar çok sevgiyi hak ettiklerini... Ama işte o an, genellikle çok geçtir. Çünkü "dirisini mutlu etmediğiniz bu hayatta, ölüsüne ağlamayın." derken, aslında kaybettiğimizin acısıyla kendimizi cezalandırıyoruz.

Düşünün bir an, yanınızda biri var. Belki bir eş, belki bir dost, belki de bir aile büyüğünüz… O kadar yakınızdalar ki, onları hep yanınızda olacak sanırsınız. Ama bir sabah uyanıp da onların artık sizinle olmadığını fark ettiğinizde, kalbiniz sızlamaz mı? Sadece kaybetmekle kalmazsınız, bir de tüm o zamansızca harcanan fırsatlar, gösterilmeyen sevgiler ve söylenmeyen “seni seviyorum”lar da peşinizden gelir.

Hayat, bizlere sevdiklerimize değer vermek için ne kadar çok fırsat sunduğunun farkında bile değiliz. Ama bir gün bir bakarız, tüm o fırsatlar tükenmiştir. Geriye sadece bir mezar taşına yazılmış bir isim ve içimizdeki derin bir boşluk kalır. O boşluk, onları hayattayken mutlu edemediğimizin, onlara gereken sevgiyi veremediğimizin acısıyla büyür. İşte o zaman, “Keşke…” demek gelir içimizden. Keşke daha fazla zaman geçirseydim, keşke her anını değerli kılsaydım, keşke daha çok sevseydim.

Ama işte o keşkeler hiçbir işe yaramaz. Ölüm, bir kez geldiğinde geri dönüp düzeltebileceğimiz bir şey değildir. O yüzden sevdiklerimize değer vermek, onları hayatın her anında mutlu etmek, bugünün en büyük görevidir. Çünkü birinin arkasından ağlamak kolaydır; ama onun yanında iken ona göstereceğiniz ilgi, sevgiyi ve saygıyı kaybetmek, bir ömür boyu taşıyacağınız bir acıya dönüşür.

Bir cenazede ağlamak, kaybı kabul etmek, geriye sadece bir hüzün bırakır. Ama o kaybın öncesinde, hayatınızda o kişiyle geçirdiğiniz her anın kıymetini bilmek, ona olan sevgiyi her fırsatta ifade etmek, işte bu gerçek bir kayıp yaşamamaktır.

Sevdiğiniz insanlar hayattayken onları mutlulukla sarın. Birlikte gülün, birlikte ağlayın, birlikte yaşayın. Çünkü bir gün, gözlerinizin önünden kayıp gitmeden önce onları tam anlamıyla hissetmedikçe, onları kaybettikten sonra ağlamak sadece vicdan azabını büyütür. “Dirisini mutlu etmediğiniz bu hayatta, ölüsüne ağlamayın.”

Hayat ne kadar kısa ve değerli. Sevdiklerinize olan sevgiyi hayattayken hissettirin, onlara sarılın, her anı paylaşın. Çünkü kayıplar sonradan gelir, ama sevgiyi kaybetmek, belki de hayatın en acı gerçeğidir.