#Fenerbahçem benim | Explore Tumblr posts and blogs

dogumgunumesajlari · 8 years ago

Text

Fenerbahçe Sözleri

Mevsimler gelip geçse de, aşk beni benden etse de, dünya’da hayat bitse de, herşeyimsin Fenerbahçe!

Biz daha iyisini yapana kadar en iyisi bu!

Lacivert asildir, asaletin yeter.

Fenerli olduk. Dünyaya hakim olduk. Maçlarımızla coştuk, hatıralarımızla altın defterlerde imza olduk!

Sevdim seni bir kere, başkasını sevemem! Deli diyorlar bana; Desinler değişemem, desinler değişemem..

Sarıya bakar lacivert görürüz, fenerli doğduk sadece Fenerbahçeli ölürüz.

Sen SÜPERLİG’den düşsen bile ölümüne FENERBAHÇE..

Senin neyine vuruldum biliyor musun, o sahaya çıkarken taraftarı selamlarken herkesin sana hayranlıkla baktığına, kısacası senin asaletine vuruldum fenerbahçem!

Fenerbahçeyi çekemeyenler çatlasın! 6 kasımı ne çabuk unuttunuz! Biz unutmadık korkmayın sizede unutturmaycağız çünkü size bunu her zaman yaşattıracağız galatasaraylılar.

Fenerbahçe forması tutkulu bir aşk gibidir. Sevdiğini bırakmaz, sevmediğinin de yüzüne bakmaz.

Ne sinema, ne tiyatro, nede istanbul’da bir gece. En büyük eğlence fenerbahçe.

Fenerbahçe sen çok yaşa canım feda olsun sana. Hiç bir şeye değişilmez senin sevgin bu dünyada. Lalalaylaylay…

Canlar, yılmazlar, lefterler geldi, cemil, ziya, selçuk, alparslan, osman oğuz, aykut, rıdvan, engin ve niceleri! Bitmez fener efsaneleri! !

Maç yaparken sahada sarı kanaryalar, rakip takıma krampon toplatırlar! Sıkı dur karşı defans! Fener geliyor, süt ve goool ağları deliyor!

Güzeller içinden bir seni seçtim… Kalbimi sana… Ben sana verdim… Bu alemde kral sensin fenerbahçe. Şampiyonluk için saldır fenerbahçe!

Sarı lacivert rengimiz şampiyonluk hedefimiz hiç bir şeye değişmeyiz çünkü çünkü çünkü çünkü çünkü fenerbahçeliyiz.

Bir gün herkes galatasaraylı olacak kötü yola düşecek aklı başlına gelecek 364 gün fenerbahçe’ye geçecek.

6’dan fazla atmayın cimbomu ağlatmayın.

Kupa için değil.. A R M A için..

Hiç yüzümüz gülmese, hep ağlasak da olur. Bizim için fark etmez sevdan onurumuzdur.

Sevdamıza kimse engel olamaz, bazen vardır bazen mutluluk. Fener sevgisinin adı konamaz, ne kupa büyüklüğü ne şampiyonluk!

Fenerbahçe düşmanlarını yeneceğiz, sokakları cehenneme çevireceğiz.

Bu hayat bitecek elbet sonunda ölüm gelecek şu yaralı kalbim son nefesinde Fener diyecek.

Moda için değil.. F O R M A için..

Senin sevgin erişilmez, hiç bir şeye benzemez, hiçbir takım ölümüne desteklenmez. Tek sözcük herşeye değer ; fenerbahçe

Galatasaraylılar vakit kaybetmeden fenerbahçeye geçin yoksa son pişmanlık fayda etmez…

Sarının yanına lacivert koydum, yıllardır ben senin esirin oldum yağmurdada çamurdada yanında oldum, fenerbahçe sen bizim herşeyimizsin eğlenelim arkadaşlar fener geliyor, kadıköyde bu gece bayram oluyor, şampiyonluk bizimdir, alem geliyor, kaldırın bayrakları efsane dönüyor.

Dünyada iki turlu insan topluluğu vardır. Biri fenerbahçeliler diğeri ise fenerbahçeli olduğunu bilmeyenler…

Hayatımdaki her şey yalan, tek gerçek sensin fenerbahçem …

Bir gün herkes fenerbahçeli olmasın! Bırakın da o şeref bize kalsın…

Bu bir cumhuriyet, fenerbahçe cumhuriyeti kardeşim…

Koydum sevinçleri önüme baktım hepsi FENERBAHÇE..

Bɑnɑ kɑrtɑlı veyɑ cimbomu tut cennete gireceksin? Deseler, ben bir fenerbɑhçeli olɑrɑk cehenneme girmeye rɑzıyım derim…!

Kalpleri fetheden renkler, yaşa fenerbahçe! Türk’ün kalbi senle atar, yaşa feenebahçe! Mazinde bir tarih yatar, yaşa fenerbahçe! Ne mutlu seni sevene, yaşa fenerbahçe!

Bir fenerbɑhçeli dünyaya bedeldir, o da atamızdır!

Ben herkesin içinde tekim çünkü ben fenerbahçeliyim!

Atam izindeyiz biz de fenerbahçeliyiz.

Cimbom sana kadıköy extra large…

Avrupa avrupa duy sesimizi işte bu fener’in ayak sesleri !

1907 de doğdu aşkımız, sarı-lacivert renkleri oldu şarkımız, sporun her dalında bizim sanımız, hiç bitmedi-bitmeyecek bizim aşkımız! Çatlayın cimbomlular bu yıl fener şampiyooonnnn!

Sensiz hayat bir işkence dilimdesin. Gündüz gece satır satır, hece hece şampiyonsun fe-ner-bah-çe.

Genç Fenerbahçeliler Besteleri, Fenerbahçe Yazıları, Gfb Yazıları, Fenerbahçe Marşları

Hayatta fenerbahçeden başka hiçbir şeyi olmayan ben, hayatta fenerbahçeden başka herşeyi olana acırım…

Fenerbahçe sen çok yaşa canım feda olsun sana. Hiç birşeye değişilmez senin sevgin bu dünyada. Lalalalaylaylay…

Ne laylay cim cıng cong, ne hamsi, ne de ala karga. Şampiyonsun bu sene şanlı kanarya!

Bu dünyada her şey yalan bir tek gerçek sensin inan yolun sonu ölüm olsa vazgeçemem ben bu sevdadan fenerbahçe.

Candan öte sevmedik mi seni kanarya, işsiz gecelerde gittik deplasmanlara, öl dedin de ölmedik mi senin uğruna, fenerbahçe bu can feda senin yoluna.

Burası kadıköy burdan çıkış yok…

Cimbomlulara müjde rüya yaz 4646, ya gönder şampiyonluğu rüyanda gör.

Çocuklar ölümüne kadar fenerbahçe şampiyonluk turları atalım hep birlikte…

Coşturuyor tüm milleti fenerbahçe cumhuriyeti.

Deliyiz meliyiz ama yürekliyiz nede olsa biz fenerbahçeliyiz…

Dilimdesin gündüz gece satır satır hece hece şampiyonsun fenerbahçe

Doğduğumda bütün doktorlar çok şaşırmış. çünkü bir kolumdan sarı diğerinden lacivert kan akıyormuş. fenerbahçeli kanından belli olur…

Fener bahçeli doğdum beni bu şekilde fener bahçeli şeklinde mezara gömecekler.mezar taşımın üstünde:bir zaman fener bahçeliydi ve yine fener bahçeli oldu diye yazacaklar…

Fenerbahçeye anlam veren kupalar, şampiyonluklar değil; kupalara,şampiyonluklara anlam veren fener bahçedir…

Fener şeni hiç bir şeye değişmem.

Fenerbahçe bayrağı sancaktır kadıköy de.

Fenerbahçe hep seninleydim ve daima seninle kalacağım.:)

Fenerbahçeli olmak bir duygudur,fenerbahçeli olmak bir görevdir…

Fenerbahçeli olmayanlar yaşamış sayılmaz çünkü fenerbahçe bir yaşam tarzıdır.

Fenerbahçeli olunmaz fenerbahçeli doğulur.

Fenerbahçe forması tutkulu bir aşk gibidir. Sevdiğini bırakmaz, sevmediğini de yüzüne bakmaz

Fenerbahçem benim biricik sevgilim şöyle senden başka kimim var benim tek aşkımsın

fenerbahçem asksiz olur ama sensiz asla…!

Fenerbahçem yağmur çamur demedik sana geldik, kadıköyde cimbomu yendik, şampiyonluğu cimboma men ettik!…

Fenerbahçeyi çekemeyenler çatlasın! 6 kasımı ne çabuk unuttunuz! Biz unutmadık korkmayın sizede unutturmaycağız çünkü size bunu her zaman yaşattıracağız galatasaraylılar.

Fenerbahçeyi tutmanın en sıkıcı tarafı hep kazanmak ve hep şampiyon olmaktır.

Fenere hasta olan bir daha bu hastalıktan kurtulamaz çünkü takımını seven insan bir daha başka takım tutamaz.

Yağmurlarda, çamurlarda, istanbul ‘da, deplasmanda. Senin için çektik cefa, hakkımız bu mu kanarya ?

Ne sinema, ne tiyatro, ne de istanbul’da bir gece. En büyük eğlence fenerbahçe.

Her insan fenerli doğar ama sonra yoldan çıkabilir.

Fenerbahçe forması tutkulu bir aşık gibidir. Sevdiğini bırakmaz, sevmediğinin de yüzüne bakmaz.

Kanaryasın sen bizim canımız sarı-lacivert akar kanımız seviyoruz seni canı gönülden kanaryasın sen bizim canımız.

Sarı lacivert rengimiz bizim!, gurur verir tarihin fenerbahçem atamız’ın sözünden belli değil mi, en büyük sensin fenerbahçem!

Gülersem sevincim, ağlarsam gözyaşım, ölürsem toprağım ol fenerbahçem.

İtina ile aslan terbiye edilir…başvuru: herhangi bir fenerbahçeli…

Senin sevginle geldik bu dünyaya konuşmayı öğrendik ilk sözümüz kanarya.

Büyüklük geçmişte gizlidir büyük takım mazisinden bellidir…

Ne okulu bitirmek, ne bir genç kızı sevmek, sen büyük dileğim seni campiyon görmek…

Yağmurlarda çamurlarda istanbul ‘da deplasmanda senin için çektik cefa hakkımız bu mu kanarya…

Fener dediniz söndünüz,aslan dediniz kaçtınız, hamsiydiniz yendiniz, kartal oldunuz, şampiyonsunuz!

#taraftar sözleri #fenerbahçe taraftar sözleri #fenerbahçe taraftar besteleri #Fenerbahçe Sözleri #fenerbahçe marşları #fenerbahçe besteleri

0 notes

lastcommenter · 8 years ago

Text

“ Dar ağacında olsak bile, Son sözümüz FENERBAHÇE ”

Ben kaç yaşından beri Fenerbahçeliyim hatırlamıyorum. Öyle ki kendimi bildiğimden, sesim çımaya başladığından beri Sarı - Lacivert diye bağırırım. Ta ki sesim kısılana kadar. Şimdi Babam bu yazdığımı okusa "Hadi oradan sen küçükken Cimbomluydun, Seni hep kandırırlardı sen de kanardın Cimbomlu olurdun" der. Lakin ben pek ihtimal vermiyorum bu duruma ama Fenerbahçeli olmayı Babamdan öğrendiğim doğrudur.

Herkes Fenerbahçelidir aslında ama bi yerde yoğun baskılara dayanamayıp veya başka bir sebeple başka bir takımı desteklerler, sorsanız doğuştan beri desteklediklerini söylerler orası ayrı tabi ama doğuştan Fenerbahçelidirler haberleri yoktur. Şaka bir yana herkesin tuttuğu kendinedir ama Fenerbahçeli olmak çok ayrıdır. Anlatılmaz yaşanır bir şeydir. Öyledir ki; Fenerbahçeli olunmaz Fenerbahçeli doğulur.

Benim nasıl Fenerbahçeli olduğuma gelince, Her gerçek Fenerbahçeli gibi bende Fenerbahçeli doğanlardanım. Biz boşuna demiyoruz asıl Fenerbahçeliler sonradan olanlar değil Fenerbahçeli doğanlardır diye. 90'lı yılların henüz başları ben 4 bilemedin 5 yaşındayım o zamanlar Telsim'in sponsorluğunda hazırlanan efsane çubuklu formayla tanışmamla oldu. Babam artık gerçek Fenerbahçeli olmam gerektiğine karar vermiş olacak ki bana Fenerbahçe forması almış o zamanlar çocuğum tabi anlamıyorum bir şey ama şuan diyorum ki Babam çakmada olsa iyi ki o Sarı Laci çubukluyu almışta İyi ki Fenerbahçeli olmuşum.

O zamanlar böyle teknoloji nerde? Sporcu kartları vardı, Çıkartmalar vardı. Hatırlıyorum da şuan kalite bir telefona vereceğin parayı harcamıştım ben o kartlara. 90'lı yılların Fenerbahçesinin ilk 11'ini kurar rakip takımın futbolcularıyla kapıştırırdık. Herkes hayalinde bir futbolcu olurdu o zaman benim hayalimdeki futbolcu ise Rüştüydü, Revivo'ydu, Serhat Akın'dı. Engin'in Rıdvan'ın, Aykut'un, Oğuzun, Müjdat'ın, Şenol'un oynadığı dönemleri hatırlamıyorum ben ama unutulmaz hikayelerini dinlemişliğim vardır Babamdan. O zamanlar "Ali Şen Başkan, Fenerbahçe Şampiyon'du.

Herkesin Fenerbahçeyle ilgili bir unutulmazlar listesi vardır. E tabi ki benim de var. En unutulmazımı ilk önce anlatayım; Herkesinde tahmin edebileceği gibi Fenerbahçe'nin Galatasarayı Kadıköyde 6-0 yendiği o tarihi galibiyet. İlkokul 4. sınıftayım o zamanlar. Maçın olduğu günün ertesi günüde okulda yazılı sınavım var ona çalışıyorum, Babamda 4/12 vardiyasında çalışıyor. Yani o çocuk halimle beni maça götürecek kimse yok. Bir ara eve telefon gelmişti Metin'i maça götürelim diye ama ben "yarın yazılım var, olmaz" deyip kabul etmemiştim (şimdi olsa koşa koşa giderim :) ) Neyse maç saatine kadar yazılıma çalıştım. Aklımda da maç var he. Odaya geçtim tv izlemeye maç başlamış tvnin sağ üst köşesinde skor tabelası var. Daha yeni başlamış olacak ki aradan 10 dakika bile geçmeden Fener 1-0 öne geçti. İlk yarının bitmesine az kala Fener'im durumu 2-0 yaptı ve ilk yarı böyle bitti. Ben evde heyecandan kuduruyorum ama maça gidemediğim içinde üzülüyorum bir yandan ama belli etmiyorum tabi. Neyse 2. yarı başladı benim gözüm skor tabelasında 2. yarının ortalarına doğru maç bitene kadar 5'er dakika arayla tam 4 gol gelmiş ve Fenerbahçe'm adının bundan sonra 6alatasaray olarak anılacağı Galatasaray'ı 6-0'la ezmiş yerin dibine sokmuş ve evine göndermişti. Bittabi ben maça gidemediğim için kahrolmuştum. Sonradan öğrendim. Golleri: Tuncay, Ortega, Serhat (2) Ceyhun ve Ümit atmış.

Diğer bir unutulmazım ise 2001 Şampiyonlar Ligi 1. Turu Fenerbahçe Barcelona maçıdır. Maç 1-0 Fenerbahçe kendi sahasında yeniliyor Barcelonaya, Bir kontra atakla Fenerim hücüma geçer ve golü bulur lakin ofsayt gerekçesiyle gol iptal edilir. Barcelona maçı 3-0 kazanır ve ben hüngür hüngür ağlarım. Hüngür hüngür ağladığım tek maç bu değil tabi ki de Denizli Maçı'nı nasıl unuturum. Maç 1-0 biz yeniyoruz yenersek Şampiyonuz zaten. Tam maç bitecek ortalık karıştı sahada Tribünlerden molotof yağıyor ve bu olayların sonucunda Maç 9 dakika uzadı ve Fener bu 9 dakikaya yenik düştü maç 1-1 bitti. Şampiyon olamadık ve ben ağladığımla kaldım perişan olmuştum o gün. Önümde oturan ismini bilmediğim ama Galatasaraylı olduğunu çok iyi bildiğim bir adamın sandalyesini tekmeleyip adamı oturduğu yerden kaldırdığımı da hala unutmam, 2007 Şampiyonlar Ligi Maçlarını, Zico'yu ve Avrupadan men edilmeden önceki son Avrupa Maceramız ve Beşiktaşlı Pancu'nun kaleye geçip Kadıköy Panteri olduğu o maçta unutulmazlarım arasındadır.

Az kalsın unutuyordum yıl 2001 Gaziantep Fenerbahçe maçı var ve ben yine her ne hikmetse o maçı izleyemiyorum ama içim içimi yiyor. Babaannemlere gitmiştim diye hatırlıyorum. Dedem haber izliyor bende sağ üst köşedeki skor tabelasına gözü dikmiş bakıyorum, bir yandan da heyecanlıyım. Her neyse ilk yarıyı 3-0 mağlup kapatmıştık. O yüzden 2. yarıyı takip edemedim . Şimdilerde "totem" dedikleri şeyi ben o zamanlar yapıyormuşum da haberim yokmuş. 2. yarı başladı ben başka odadayım. Dedem içerden bağırdı. 3-1, 3-2, ve 3-3 eşitlik sağlanmıştı bendeki coşkuyu ve heyecanı görmeniz lazım "gol" diye bağırmaktan sesim kısılmıştı. Ve olmaz denilen olmuş biz maçı 4-3 kazanmıştık emin olun sahadaki topçular kadar ter dökmüştüm o akşam izlemediğim için pişman olduğum 2. maçtır.

Olmaz denilip olan sadece bu değildir elbette ki yukarıda yazdıklarım sadece bir kaçı. Onlardan biride Manchester United Fenerbahçe maçı yıl 1996 Elvir Boliç'in muhteşem füzesiyle 1-0 kazanmıştık o maçı. O zaman büyük ses getirmişti gerçi şimdi olsa yine aynı sesi getirir orası ayrı tabi ama bu maçta unutulmazlarımdan sadece bir tanesidir.

Bizim, Galatasaray'ı 6-0 yendiğimiz maçı unutmadığım gibi. Türkiye Kupasında 5-1 yenildiğimiz maçı da unutmadım tabi. O zamanlar Ortaokul son sınıftayım ve okulda göze batan tek Fenerbahçeliyim. Ders ortalarında ve teneffüsler de sınıf arkadaşlarım ve yan sınıftan çok sevdiğim bir öğretmenim maçı Galatasarayın kazanacağını söyleyip sürekli beni kızdırıyorlardı, tabi ki de beni sevdikleri ve değer verdikleri için bunu yaptıklarını biliyor ve kızıyormuş gibi yapıp gülüyordum, sonra hep birlikte gülüyorduk. O günleri unutmak mümkün mü? Hazır yazıyorum beni 6-0'lık maça götürmek isteyen, okulda sürekli benimle şakalaşıp kızdırmaya çalışan Şenol öğretmenime selam olsun.

O gün yine her zaman olduğu gibi derbi hazırlıkları okulda başlamıştı. Daha sabahın köründe "bitse de gitsek" moduna girmiştim okulda. Ve nihayet okul bitmiş eve gelmiştim. Artık her şey hazırdı ve maç başlayabilirdi artık. İlk yarı maç 3-0 olunca bütün heyecanım kaçmıştı arkasından 1 gol bulup umutlansam da ertesi gün okul olduğu için erken yatmıştım. Ertesi gün maçın 5-1 bittiğini öğrendim tabi. Bu maç da üzüntü, şanssızlık ve hayal kırıklıklarıyla unutulmazlarım arasına girmeyi başarmıştır.

Gelelim Mabet'e nasıl kavuştuğuma. Aylardan yine Kasım bir kaç gün sonra yıldönümü muhtemelen. Fenerbahçe'nin Milanla Şampiyonlar Ligi maçı var. Babama; "bu maça gitsek çok güzel olur" dediğimi hatırlıyorum. Bir kaç gün sonra hazırlan maça gidiyoruz demişti Babam bu sefer vardiyasını ayarlamıştı ve ben hayatımda ilk defa Kadıköy'e maça gidecektim. Benim için paha biçilemez bir şeydi bu Servet değerindeydi. Düşünsene hayatımda ilk defa Şükrü Saraçoğlu'nda maç izleyecektim. Her ne kadar Fenerbahçe'yi izlemeye gitmiş olsak da Andriy Shevchenko'yu izleyip geri dönmüştük Milan 4-0 yenmişti Fenerbahçeyi. Ama dediğim gibi skor önemli değildi o atmosferi o heyecanı yaşadım ya o bana yetti. Bu yüzden Babama ne kadar teşekkür etsem az gelir.

Milan maçından sonra 2 sefer daha gittim Saraçoğlu'na 2 Trabzon maçı birinde berabere kalmıştık birinde de yine son dakikada Şampiyonluğu kaybetmiştik ama olsun İçimdeki Fenerbahçe aşkı her şeye değerdi Önemli olan Fenerbahçe'ydi. En önemlisi de Babamdan mirastı bana Fenerbahçe. Evladıma mirasım olduğu gibi.

Aziz Yıldırım Fenerbahçeyi Fenerbahçe yapan adamdır. Tabi Ali Şen den sonra tabi (daha öncesini Babama soracaksınız). O yüzdendir ki 2011 den bu yana Aziz Yıldırım'a benim Fenerbahçeme yapılanların hepsini haksız buluyorum ve kasıtlı olduğunu düşünüyorum. İşte bu yüzden Aziz Yıldırım'ın sonuna kadar arkasındayım ve Ne yapıyorsa Fenerbahçe için yapıyordur kanısındayım. Fenerbahçemi bitirmeye çalışanlar bugün Türk futbolunu bitirmişlerdir, Milli ruhu, Milli Mücadeleyi, Milli Takımı öldürmüşlerdir.

Şimdi size bunları niye anlattım yazı 2. sayfasını bitiriyor ama benim anlatacaklarım daha bitmedi. Merak etmeyin bu arada son cümlelerimi yazıyorum. Velhasıl diye başlıyorum son cümleme; Bizler Fenerbahçeliyiz, sonradan Fenerbahçeli olanlardan değil Fenerbahçeli doğanlardanız. İşte bu yüzden Sevincimizde de üzüntümüzde de Fenerbahçe vardır her zaman. Aç kalırız maça gideriz, Akşamdan bilet kuyruğuna girer Tribünlerde sabahlarız. O ayazlarda kıçımız donar, Fenerbahçe diye ağlar Fenerbahçe diye güleriz. Ve gerekirse Fenerbahçe için mahpusluğu bile göze alırız. Niye mi? Çünkü Fenerbahçe son kaledir! Yılmadan, Yıkılmadan, Eğilmeden, Ödün vermeden dimdik durabilen tek Spor Kulübüdür. İşte bu yüzdendir ki; "Dar Ağacında olsak bile son sözümüzdür FENERBAHÇE! Unutmadan bir Fenerbahçeli asla yalnız yürümez!

Not: Bu kadar uzun bir yazıyı zahmet edip okuduğunuz için teşekkür ederim.

0 notes

ozgur-ce · 2 years ago

Text

Tarafımız belli olsun 😍💛💙🇹🇷♥️

#Fenerbahçem benim #Biricik sevdiğim #Söyle senden başka #Kimim var benim 💛💙#FB aşktır gerisi heyecan #FB 💛💙#Cumhuriyet Bayramı 🇹🇷#Spotify

155 notes · View notes