#Dodesukaden

[speakingparts]

Japanese poster for Dodes'ka-den (Akira Kurosawa, Japan) Art by Akira Kurosawa

[s-skiba-filmmaker]

Watched Kurosawa's movie, which later almost caused him to commit suicide. It also made a bad impression on me for some reason, perhaps because it reminds me of life. I love life, but that's not the point. Let's leave philosophical arguments about why movies are made in the first place, I just have my subjective guess that a movie shouldn't be like life if only because movies lie to us at 24 frames per second. Should they lie to us convincingly - absolutely! Should it reflect life experiences in a truthful balance - no.

I'll disclose that everything I've seen from Kurosawa up to this point, I've loved it unreservedly. So, in 1970 he made - Dodesukaden - his most troubled movie, not only from a marketing and earning standpoint, but from every other standpoint, though that didn't stop the film from being nominated for an Oscar. Kurosawa has traditionally been more beloved everywhere else, but not in Japan. I thought the problem with the movie was the combination of stories and balance - it has 5 or 6 stories and 3 of them ended badly and 3 ended well. In other words, it's about evenly matched. I guess that's what happens in life. You're left in a confused and depressed state from which there's no way out.

I liked a lot of the ideas in the movie that I wish I could apply somewhere. Most memorable were the arguments of the homeless man and his son about how a steak should be properly grilled and how meticulously they build their fictional dream house ("And the drainage problem. To drain a pool full of water, a small drainpipe won't do. But don't worry. We'll make it."). In his first color film, Kurosawa beautifully "screened" these dreams. Delightful.

But the film's box office was poor and at the time the studios in Japan were in crisis, so Kurosawa and his creative association were unfairly written off as talentless directors and refused to finance. This was compounded by the fact that Kurosawa was already depressed because he had been fired from a big Hollywood movie about Pearl Harbor before this project. At the time, if you weren't given money - you couldn't pick up the phone and make a movie cheaply or even for free. Although Kurosawa thought otherwise and with this movie he wanted to show young filmmakers that you don't have to spend a lot of money to make a movie.

You just can't do anything with it. But the unexpected life-saver of one of the greatest directors ever was in the Soviet Union! He was friends with the Soviet intelligentsia, and the next movie was already made there. It was a huge success and a large number of tickets sold.

I hope for activity with the article - likes, comments and reposts.

[frnndlcs]

Dodesukaden, Akira Kurosawa, 1970

[superdeluxeaverage]

They have dodesukaden on vhs and im like "...... eep." Hoping i can get it tho i have to wait til next monday if i cant its cool tho cause the box isnt v cool looking but its such a great perfect movie itd be neat to have on vhs

[ozu-teapot]

Dodes'ka-den | Akira Kurosawa | 1970

[cinemaforester]

[chashechki]

[dweemeister]

How tragic that man can never realize how beautiful life is until he is face to face with death.

Screenwriter Shinobu Hashimoto (April 18, 1918 -- July 19, 2018) was one of Akira Kurosawa’s least-known collaborators, if only because he was not part of the director’s photogenic actors. But Hashimoto was more than just a Kurosawa collaborator. The screenwriter was raised in the Japanese countryside and was discharged from military service in World War II because of tuberculosis -- forcing him to spend four years in a veterans’ hospital. A fellow patient one day handed Hashimoto a magazine on cinema and, poring through the contents, it was then Hashimoto decided to pursue a career in filmmaking. He sent a screenplay to Mansaku Itami (a major figure of 1930s Japanese cinema, but whose films have largely not been distributed to the West), who was so impressed that he became the young Hashimoto’s mentor until his death in 1946.

Rashômon was Hashimoto’s screenwriting debut (and what a hell of a debut). Over the next several decades, Hashimoto’s films -- regardless of the director or actors involved -- would explore humanity from its most altruistic to its most unconscionable moments of cruelty. Hashimoto retired in 1982, having been with Toho Company for almost the entirety of his career. He passed away at a hundred years old in July -- the last of Kurosawa’s regular screenwriters living, and arguably the dean of that entire group.

Nine of his films are pictured above (left-right, descending):

Rashômon (1950) -- directed by Akira Kurosawa; also starring Toshirô Mifune, Machiko Kyô, Masayuki Mori, Takashi Shimura, and Minoru Chiaki

Ikiru (1952) -- directed by Akira Kurosawa; also starring Takashi Shimura, Shin’ichi Himori, Haruo Tanaka, Minoru Chiaki, Miki Odagiri, and Bokuzen Hidari

Seven Samurai (1954) -- directed by Akira Kurosawa; also starring Toshirô Mifune, Takashi Shimura, Yoshio Inaba, Daisuke Katô, Seiji Miyaguchi, Minoru Chiaki, Isao Kimura, Yoshio Tsuchiya, and Bokuzen Hidari

I Live in Fear (1955) -- directed by Akira Kurosawa; also starring Toshirô Mifune, Takashi Shimura, and Minoru Chiaki

Throne of Blood (1957) -- directed by Akira Kurosawa; also starring Toshirô Mifune, Isuzu Yamada, Takashi Shimura, Akira Kubo, Hiroshi Tachikawa, and Minoru Chiaki

Harakiri (1963) -- directed by Masaki Kobayashi; also starring Tatsuya Nakadai, Rentarô Mikuni, Shima Iwashita, Akira Ishihama, and Yoshio Inaba

The Sword of Doom (1966) -- directed by Kihachi Okamoto; also starring Tatsuya Nakadai, Yûzô Kayama, Michiyo Aratama, and Toshirô Mifune

Dodes’ka-den (1970) -- directed by Akira Kurosawa; also starring Yoshitaka Zushi, Kin Sugai, Toshiyuki Tonomura, Shinsuke Minami, and Yûkô Kusunoki

Hakkodasan (1977) -- directed by Shirô Moritani; also starring Shôgo Shimada, Ken Takakura, Hideji Ôtaki, Kin'ya Kitaôji, Tetsurô Tanba, Rentarô Mikuni, Komaki Kurihara, Akira Hamada, Mariko Kaga, and  Yûzô Kayama

[fieldcinema]

Dodesukaden, 1970 Dir. Akira Kurosawa

[speakingparts]

DODES'KA-DEN どですかでん Akira Kurosawa, 1970

[maxmaggr]

Ακίρα Κουροσάβα: Ο Κορυφαίος Ιάπωνας Σκηνοθέτης

Ο Ακίρα Κουροσάβα ήταν ένας χαρισματικός σκηνοθέτης που επηρέασε πολλούς συναδέλφους του σκηνοθέτες του δυτικού κόσμου, όπως τον Σέρτζιο Λεόνε και τον Τζορτζ Λούκας. Κινηματογράφησε πάνω από 30 ταινίες και τιμήθηκε με διαφορά βραβεία κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Το Ξεκίνημα Ο Ακίρα Κουροσάβα γεννήθηκε στο Τόκιο στις 23 Μαρτίου του 1910. Ήταν ο βενιαμίν της οικογένειας του, το όγδοο παιδί του Ισαμού και της Σίμα Κουροσάβα. Όταν ήταν ακόμη νεαρός, θέλησε να ασχοληθεί με τη ζωγραφική, αλλά δεν τα κατάφερε στην Ακαδημία Τεχνών. Η σκηνοθετική του πορεία ξεκίνησε το 1936, όταν εργάστηκε ως βοηθός του σκηνοθέτη Γιαμαμότο Κατζίρο. Το 1943 ο Ακίρα Κουροσάβα γύρισε την πρώτη προσωπική του ταινία με τίτλο "Σουγκάντα Σανσίρο", η οποία πραγματεύεται την ιστορία του τζούντο με διασκεδαστικό τρόπο. Στη συνέχεια της πορείας του κινηματογραφεί κυρίως εμπορικές ταινίες, υπό την επίβλεψη της στρατιωτικής κυβέρνησης που λογοκρίνει κάθε καλλιτεχνικό δημιούργημα και ευνοεί την παραγωγή έργων με πατριωτικό περιεχόμενο. Γι' αυτόν το λόγο η κυβέρνηση πίεσε τον Ακίρα Κουροσάβα να γυρίσει τη συνέχεια του "Σουγκάντα Σανσίρο", με σκοπό να δείξει στο κοινό την υπεροχή της ιαπωνικής πολεμικής τέχνης του τζούντο έναντι αυτής των Αμερικανών, το μποξ. Ο σκηνοθέτης είχε αριστερές πεποιθήσεις και η καταπίεση που δεχόταν από την κυβέρνηση περιόριζε το έργο του.

Πηγή φωτογραφίας: www.mixanitouxronou.gr Η Συνέχεια της Καριέρας και η Καταξίωση Μετά τη λήξη του πολέμου, κινηματογραφεί το 1946 την ταινία "Δεν Λυπόμαστε Τη Νεολαία Μας". Η ταινία βασίστηκε σε ένα γεγονός γνωστό ως "Πτώση του Τακικάβα", το οποίο συνέβη το 1933, όταν ένας καθηγητής, εξαναγκασμένος από την κυβέρνηση, παραιτήθηκε λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων, οι οποίες ήταν αριστερές.  Το 1948 ο Κουροσάβα σκηνοθετεί ένα από τα αριστουργήματά του με τίτλο "Μεθυσμένος Άγγελος" και δύο χρόνια μετά κινηματογραφεί το έργο που του έδωσε την ευρωπαϊκή αναγνώριση, το "Ρασομόν", που απέσπασε Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας.

Από το 1950 ως το 1965 κινηματογραφεί αδιάκοπα και ξεχωρίζουν ορισμένες ταινίες του, οι οποίες συγκαταλέγονται στα αριστουργήματά του: "Ikiru" το 1952, το πασίγνωστο "Επτά Σαμουράι" το 1954 και "Yojimbo" το 1961. Το 1980 ο Κουροσάβα γυρίζει το κινηματογραφικό έπος "Kagemusha", με το οποίο κατέκτησε Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών. Το 1985 γυρίζει το "Ran", το οποίο έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως το τελευταίο αριστούργημά του. Το 1993 σκηνοθετεί την τελευταία του ταινία με τίτλο "Madadayo". Ο σκηνοθέτης μελέτησε πολύ συγγραφείς της Ευρ��πης, όπως ο Σαίξπηρ και ο Ντοστογέφσκι. Χρησιμοποίησε τα φώτα του ευρωπαϊκού πολιτισμού για να δημιουργήσει ένα προσωπικό στυλ και να τα προσαρμόσει στην ιαπωνική πραγματικότητα. Με αποτέλεσμα να εμπνεύσει πολλούς σκηνοθέτες της Ευρώπης, αλλά και της Αμερικής, καθώς τους έδωσε φιλτραρισμένα τα έργα με τα οποία τον εφοδίασαν. Ο Ακίρα Κουροσάβα πέθανε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1998 και η αιτία του θανάτου ήταν εγκεφαλικό επεισόδιο. Αναλυτική Φιλμογραφία 1943 - Sugata Sanshirô (Ο Θρύλος του Τζούντο) 1944 - Ichiban utsukushiku (Ο πιο ωραίος) 1945 - Tora no o wo fumu otokotachi (Αυτοί που πάτησαν την ουρά της τίγρης) 1945 - Zoku Sugata Sanshirô (Ο Θρύλος του Τζούντο 2) 1946 - Asu o tsukuru hitobito (Αυτοί που κτίζουν το αύριο) 1946 - Waga seishun ni kuinashi (Οι νέοι δεν χρειάζονται λύπηση) 1947 - Subarashiki nichiyôbi (Μία υπέροχη Κυριακή) 1948 - Yoidore tenshi (Ο μεθυσμένος άγγελος) 1949 - Nora inu (Αδέσποτος σκύλος) 1949 - Shizukanaru kettô (Σιωπηλή μονομαχία) 1950 - Shûbun (Σκάνδαλο) 1950 - Rashômon (Η Γκέισα και ο Σαμουράι) 1951 - Hakuchi (Ο Ηλίθιος) 1952 - Ikiru (Ο καταδικασμένος) 1954 - Shichinin no samurai (Οι Επτά Σαμουράι) 1955 - Ikimono no kiroku (Ζω με το φόβο) 1957 - Donzoko (Ο βυθός) 1957 - Kumonosu-jô (Ο Θρόνος του Αίματος) 1958 - Kakushi-toride no san-akunin (Το κρυμμένο φρούριο) 1960 - Warui yatsu hodo yoku nemuru (Οι κακοί κοιμούνται ήσυχα) 1961 - Yojimbo (Γιοζίμπο) 1962 - Tsubaki Sanjûrô (Σανζούρο) 1963 - Tengoku to jigoku (Ο δολοφόνος του Τόκυο) 1965 - Akahige (Ο Κοκκινογένης) 1970 - Dodesukaden (Η γειτονιά των καταφρονεμένων) 1975 - Dersu Uzala (Ντερσού Ουζαλά) 1980 - Kagemusha (Καγκεμούσα, ο ίσκιος του πολεμιστή) 1985 - Ran (Ραν) 1990 - Dreams (Όνειρα) 1991 - Rhapsody in August (Ραψωδία τον Αύγουστο) 1993 - Madadayo (Μανταντάγιο, ο δάσκαλος)

Πηγή φωτογραφίας: www.mixanitouxronou.gr Η Αποτυχημένη Προσπάθεια στο Χόλιγουντ Το 1968 η 20th Century Fox προσέλαβε τον Ακίρα Κουροσάβα προκειμένου να σκηνοθετήσει το ιαπωνικό κομμάτι της πολεμικής ταινίας "Tora! Tora! Tora!". Μετά την ταινία αυτή ο Ακίρα Κουροσάβα θα καθιέρωνε το όνομά του παγκοσμίως και θα ξεκινούσε μια καριέρα στο Χόλιγουντ. Η συμπεριφορά του όμως τον εμπόδισε. Η πληρωμή του θα ήταν το 10% των καθαρών κερδών. Η συμπεριφορά του κατά κύριο λόγο χαρακτηρίστηκε παράλογη και κατέληξε ως και επιθετική.

Πηγή φωτογραφίας: www.mixanitouxronou.gr Έδωσε τους βασικούς ρόλους σε 15 Ιάπωνες επιχειρηματίες, ο οποίοι δεν είχαν καμιά σχέση με την υποκριτική. Ο Κουροσάβα κινήθηκε έτσι, διότι ήθελε να εξασφαλίσει από τους επιχειρηματίες μελλοντικές χρηματοδοτήσεις για ταινίες του. Επέβαλε στο προσωπικό να φοράει ειδικά σακάκια και ναυτικά πηλήκια, καθώς επίσης και να απευθύνουν στρατιωτικό χαιρετισμό στους ηθοποιούς, όταν περνούσαν. Κάποια στιγμή επιτέθηκε στον χειριστή της κλακέτας. Την ίδια τύχη είχε κι ο βοηθός σκηνοθέτη, όταν επενέβη για να βοηθήσει τον χειριστή. Στη συνέχεια ο Κουροσάβα διέταξε τον βοηθό του να δώσει σφαλιάρες σε όλο το συνεργείο, αλλά όταν αυτός αρνήθηκε, τον απέλυσε. Ο Κουροσάβα βυθίστηκε στην παράνοια, ήθελε η ασφάλεια να τον ακολουθεί σε κάθε του βήμα, αλεξίσφαιρα τζάμια στη λιμουζίνα του και όταν βρισκόταν καθ' οδόν στο αυτοκίνητο έσκυβε για να αποφύγει τους επίδοξους δολοφόνους του. Η 20th Century Fox προσέλαβε νευρολόγο για την κατάστασή του και του χορηγήθηκαν μεγάλες δόσεις ηρεμιστικών. Όταν ο σκηνοθέτης ζήτησε να απολυθεί όλο το συνεργείο, η εταιρεία δεν ανέχτηκε άλλο την συμπεριφορά του και προχώρησε στην απόλυσή με μια ανακοίνωση, όπου δήλωνε πως ο σκηνοθέτης αποσυρόταν λόγω κόπωσης. Έτσι, έληξε η πορεία του στο Χόλιγουντ. Παρακάτω ακολουθεί το top 10 των ταινιών του Ακίρα Κουροσάβα. Πηγές https://www.mixanitouxronou.gr/ta-christougenna-pou-katastrafike-i-choligountiani-kariera-tou-kourosava-dietaxe-ton-voitho-tou-na-dosi-karpazies-se-olo-to-sinergio-ke-i-paragogi-tou-sintagografisan-terasties-dosis-iremistikon-met/ https://el.m.wikipedia.org/wiki/Ακίρα_Κουροσάβα Read the full article

[referencespredip]

example of program

the following might be not so clear, though

View the movie on the website in the case of restaurant+ by Gordon Matta Clark

in the case of office+, a scene of Brazil, by Terence Vance Gilliam

in the case of housings+/tram, a scene of Dodesukaden (around 1:04:10), by Kurosawa

[sztukaplakatu-blog]

Dodesukaden (1970).

[ozu-teapot]

Dodes'ka-den | Akira Kurosawa | 1970

[yeralinti]

Bu bir amme hizmetidir, yok efendim ben daha iyisini yaparım diyorsan buyur aha kervan.