#De lente in huis
Explore tagged Tumblr posts
seizoenenblog · 11 months ago
Text
De lente in huis met 5 bloembollen
De lente in huis: Wil je de lente in huis halen, zet dan een van deze bloembollen in de woonkamer.
De lente in huis: Wil je de lente in huis halen, zet dan een van deze bloembollen in de woonkamer. Ik ben een echte interieurfreak, zodra de lentetijd in aantocht is, is het tijd om mijn interieur een lenteachtige vibe te geven. Dat doe ik door de bollen die ook vaak in de tuin kunnen staan, naar binnen te halen. Zo ontstaat er een heerlijk voorjaarsgevoel in je interieur. Je woonstijl krijgt

Tumblr media
View On WordPress
0 notes
bisamwilson · 2 years ago
Text
mak’s 95th oscar picks
i have somehow managed to watch all 54 films nominated for an academy award this year (!!!), so here’s my #1 pick for each category and my runner up! this isn’t what i think the academy will choose, but what i think personally deserves it
(note: these don’t necessarily represent my favorite film in each category, for example my runner up in best picture is not what i enjoyed second most, but what i think is second most deserving of the oscar)
some categories will also have a “i will be actively angry if this wins” pick and also some major snubs (only of films i’ve seen though. for example, many agree danielle deadwyler was snubbed for Till but i have not seen it so that snub will not be listed)
to find my review out of 5 stars for all these films, and also a list of 2022 feature length films (non-documentaries) ranked in my personal favorite order, check out my letterboxd!
best picture:
winner: everything everywhere all at once
runner up: the banshees of inisherin
second runner up (bc this category is huge): all quiet on the western front
will be actively angry if it wins: tr*angle of sadness, t*r, avatar: the way of water
snubs: the woman king, NOPE
best director:
winner: steven spielberg, the fabelmans
runner up: the daniels, everything everywhere all at once
will be actively angry if they win: t*dd field, t*r; ruben ostl*nd, tr*angle of sadness
snubs: park chan-wook, decision to leave; jordan peele, NOPE; gina prince-bythewood, the woman king
best actor:
winner: colin farrell, the banshees of inisherin
runner up: austin butler, elvis
will be actively angry if he wins: br*ndan fr*ser, the wh*le (do NOT @ me for this if you haven’t actually seen the movie. i love him as a person and an actor too but that movie was a dehumanizing spectacle that shouldn’t have been nominated for anything, and his performance wasn’t great bc the script wasn’t anything that lent itself to a good performance)
best actress:
winner: michelle yeoh, everything everywhere all at once
runner up: cate blanchett, t*r (blocking this out bc i’m otherwise really negative about the movie)
will be actively angry if she wins: an* de arm*s, bl*nde
snub: viola davis, the woman king
extra note: whatever the FYC said, michelle williams was not a lead in fabelmans. her performance was fantastic, but she deserved a best supporting nom, bc the solo lead was gabriel labelle, but we don’t appreciate young actors enough to acknowledge that
best supporting actor:
winner: ke huy quan, everything everywhere all at once
runner up: barry keoghan, the banshees of inisherin (though a very close runner up race with brian tyree henry for causeway)
snub: paul dano, the fabelmans
best supporting actress:
winner: angela bassett, black panther: wakanda forever
runner up: stephanie hsu, everything everywhere all at once
will be actively angry if she wins: jam*e lee c*rtis, everything everywhere all at once (if she wins over both bassett and hsu i swear to GOD)
snubs: keke palmer, NOPE; lashana lynch, the woman king
best original screenplay:
winner: everything everywhere all at once
runner up: the banshees of inisherin
will be actively angry if it wins: tr*angle of sadness
best adapted screenplay:
winner: women talking
runner up: all quiet on the western front
best animated feature film:
winner: puss in boots: the last wish
runner up: marcel the shell with shoes on 
best international feature film:
winner: argentina, 1985
runner up: all quiet on the western front
snub: decision to leave (dir. park chan-wook)
best documentary feature:
winner: all the beauty and the bloodshed
runner up: fire of love
will be actively angry if it wins: nav*lny (which will most likely actually win)
best documentary short subject: 
winner: the elephant whisperers
runner up: haulout
will be actively angry if they win: stranger at the gate, how do you measure a year? (not bothering to block these out bc stranger is actively infuriating, and how do you measure barely anyone saw)
extra note: i didn’t super care for any of these, but i found the elephant whisperers cute and heartwarming, so it definitely gets my vote
best live action short film:
winner: the red suitcase
runner up: an irish goodbye
will be actively angry if it wins: night ride (please don’t watch this. the vast majority of the film is just a bunch of transphobia couched in a “happy” ending to make it apparently okay)
best animated short film:
winner: ice merchants
runner up: an ostrich told me the world was fake, and i think i believe it
will be actively angry if it wins: honestly anything in this category that isn’t ice merchants bc it deserves it that much, but particularly the flying sailor and the boy, the mole, the fox, and the horse
best original score:
winner: justin hurwitz, babylon
runner up: volker bertelmann, all quiet on the western front
snubs: michael giacchino, the batman; harold faltermeyer, hans zimmer, lady gaga, and lorne balfe, top gun: maverick
best original song:
winner: “naatu naatu,” RRR
runner up: “lift me up,” black panther: wakanda forever
will be actively angry if it wins: “applause,” tell it like a woman
snub: “i ain’t worried,” top gun: maverick
best sound:
winner: top gun: maverick
runner up: the batman
extra note: the academy needs to split this one back up into best sound mixing and best sound editing
best production design:
winner: elvis
runner up: all quiet on the western front
best cinematography:
winner: all quiet on the western front
runner up: bardo, false chronicle of a handful of truths
will be actively angry if it wins: t*r, emp*re of light (this category SUCKS this year)
snubs: decision to leave; NOPE; top gun: maverick; the batman (this category SUCKS this year!!!! the only one of the nominees that should be there is all quiet and these four should’ve gotten the other spots)
best makeup and hairstyling:
winner: all quiet on the western front
runner up: black panther: wakanda forever
will be actively angry if it wins: the wh*le
best costume design:
winner: black panther: wakanda forever
runner up: mrs. harris goes to paris
will be actively angry if it wins: babylon (those costumes are NOT period accurate!!!!)
best film editing:
winner: everything everywhere all at once
runner up: elvis
will be actively angry if it wins: t*r, the banshees of inisherin, top gun: maverick
extra notes: literally the other three don’t come anywhere near fucking close to the top two. i switched back and forth between my winner and runner up a decent amount tbh, they’re both fantastic editing wise)
best visual effects:
winner: avatar: the way of water
runner up: top gun: maverick
will be actively angry if it wins: anything but avatar. the movie sucked but it’s the obvious winner here. the special effects are insane
7 notes · View notes
devosopmaandag · 1 year ago
Text
“Mijn verleden is een reis van een domme vlinder aan zee”
Alles is heel eenvoudig en ingewikkeld tegelijk, of misschien is het andersom. Het is zondagochtend vroeg, buiten koert een duif, wolken jagen voort, mussen zoeken naar hun dagelijkse voer, de rambler is zijn glorie kwijt, mestgeur komt van de boerderij. Ik ben in Friesland, mijn land van herkomst. We zitten twee weken in het huis van vriendin Froukje in het dorp L. Iedereen kan zich een voorstelling van bovenstaande maken, maar de vragen stapelen zich op. Hoezo krijgen de mussen voer in de zomer? Wat is een 'rambler'? Land van herkomst, maar je bent toch in Indonesië geboren? Of is het Indië? Waarom iets wat eenvoudig is meteen weer ingewikkeld maken?!
Het antwoord op de laatste vraag is: ik lees 'Geboortegrond'* van de Poolse schrijver Czeslaw Milosz (1911-2004), wiens gedichten heel veel voor mij betekenen en die ik vaak herlees. Zo'n beetje alles van hem is vertaald door Gerard Rasch; ik moet dus ook zeggen: de vertalingen van Rasch betekenen heel veel voor mij. Dat dikke boek ligt thuis, en ik mis het, omdat ik nu een heel andere Milosz lees.
Toen ik tweedehands zijn autobiografie vond, verwachtte ik, een beetje naĂŻef, meer te weten te komen over de dichter, maar ik ontmoette de socioloog-historicus-denker. Hij schetst de 20e-eeuwse geschiedenis van het noordelijke Oost-Europa, het gebied dat Rusland, de Baltische staten, Polen en Wit-Rusland beslaat. Zelf is hij in Litouwen geboren, alsof dat zo simpel ligt. Er zijn weinig gebieden op aarde waar grenzen zich zo verschoven als kronkelende rivierbeddingen, waar bevolkingsgroepen en talen zich als olie en water scheidden en of mengden. In die duizelingwekkende tijd en wereld is hij wisselend speelbal, speler en buitenstaander. Het lezen vraagt grote concentratie en is even duizelingwekkend en soms bijna abstract. Milosz' leven valt samen met het Europa in de twintigste eeuw. Maar heel af en toe komt de dichter te voorschijn. Als hij tijdens een bombardement op de grond ligt, boort zijn blik in een steen en twee grassprieten en openbaart zich 'de diepte van de materie' aan hem.
In veel van zijn gedichten voel ik hoe het leven op hem inbeukt, en als hij veel ouder is wat dat leven hem heeft geschonken, geleerd en opgedrongen. In een brief aan vriend A schreef ik hoe lucide en mannelijk 'Geboortegrond' is, en dat zijn gedichten de destillaten van zijn leven zijn. Dat laatste is maar deels waar, bedacht ik, toen ik hier op internet het volgende gedicht van hem vond, weer vertaald door Gerard Rasch. Bedenk dat hij het schreef in 1944, midden in de Tweede Wereldoorlog. Naast die koelbloedige analyse van zijn leven juist dit gedicht ontdekken!
Luchtig gesprek
‘Mijn verleden is een reis van een domme vlinder aan zee.
Mijn toekomst is een tuin waar een kokkin een haan slacht.
Wat heb ik nog, met mijn pijn en mijn oproer?’
‘Neem een ogenblik, Ă©Ă©n, en wanneer die mooie schelp
Openbuigt, als twee gevouwen handen, wat
Zie je daar dan?’
‘Een parel, een seconde.’
‘Op de bodem van die seconde, parel, een roze straal,
Op de bodem van die seconde, parel, wat zie je daar, goudsmid?
Houdt de weerschijn van een brand je ogen gekluisterd? Of is het de herinnering?’
‘Nee, een ster, een flits.’
‘In Ă©Ă©n flits, in die ster die de tijd is ontnomen,
Wat zie je wanneer de storm van verandering luwt?’
‘Aarde, hemel en zee, en rijk beladen schepen,
Lentes nat van dauw, en overzeese landen,
Daarnaar, naar deze wonderen in rustige schijn,
Kijk ik en verlang niet meer, want ik ben gelukkig.’
'Geboortegrond' | Czeslaw Milosz | vertaling Gerard Rasch | Uitgeverij De Arbeiderspers 1982 | oorspronkelijke uitgave1959
3 notes · View notes
gewoonkarin · 11 days ago
Text
Zorgmijder naar de zorg. Geen zorgen. Schildklier goed en bloeddruk en cholesterol aan de hoge kant maar hopelijk vermindering van stress na afronden tandentoestanden en dan goed. Over een half jaar nog een keer meten is weten.
Gisteravond had ik het met mijn lief over het nu. Mijn angst dat ik zo beperkt blijf door tanden en wat dan. Ik weet hoe goed ik het heb en ben ook graag thuis maar mis ook mezelf. Dat ik kan gaan en staan waar ik wil zonder nadenken. Dat ik weer gewoon kan eten. Uit eten. Gewoon gewoon. Ik zei ook dat als het niet lukt met mijn tanden ik liever de nieuwe bank had gehad. Had ik in ieder geval lekker op de bank kunnen hangen thuis. Het sarcasme doet het altijd goed. Daar heb ik genoeg van in huis, sarcasme knop gaat vaak aan.
Ontspannen zegt men dan. Dingen doen waar je blij van wordt. Ik word blij van opruimen en poetsen. Maar dan wel alleen. Dat lukt de laatste jaren niet echt goed. Het huis verven, zelfde verhaal. Mijn lief zei dat ik nou eenmaal met nog drie mensen in een huis woon. Klopt. Maar die drie kunnen wel doen waar ze blij van worden. Waarom lukt mij dat dan niet. Ik gaf aan dat ik dit gesprek al zo vaak had gevoerd en dat er niets verandert. Dat ik me nu flexibel opstel maar daar niet blij van wordt. Een snelle poets omdat het even niet anders kan. Ik baal daarvan. De moestuin is fijn, daar word ik meestal wel blij van mits geen gezeur van mensen aan mijn hoofd. Dat wordt volgend jaar beter want uit het bestuur.
Mijn blij soms kwijt. Soms waar de blij moet zijn. Tevreden maar niet met tandengedoe. Dat beheerst. Overheerst. Stom.
Met het miezerige weer wordt het humeur niet beter. Ik haat de kou. Kou is dood. Ik haat grauw. Ook dood. Nog even wachten en dan is het lente. Ik hoop dat het dan zonniger is in hart en hoofd.
Dan mis ik ons ma. Effe mauwen. Mijn lief zei dat ik het een ander goed kan vertellen, wat te doen. Waarom niet voor mezelf. Ik had ons ma. Zij kon dat. Ik doe een poging en dat houdt me recht maar niet krachtig. Dat moet ik nog leren.
Ons pa zou dinsdag jarig zijn geweest. Ik lijk op hem met m’n onrust. Hij had ook ons ma. We deelden het gemis, mede door haar altijd luisterend oor. Ik probeerde dat te zijn voor hem maar zo goed als ons ma daarin was was ik toen al niet.
Ik hoop dat ze geproost hebben samen. ♄
1 note · View note
koekjelanguage · 13 days ago
Text
woorden voor grammatica
meervoud (het) // plural, meervoudsvorm (de) // lidwoord (het) // article (zoals, de, het(bepaalde), een(onbepaald))
** use the combinations with de/het for some situations; shops, transport, seasons etc. * Ik ga met de auto. (met de train, met de bus, met de fiets) * in de winter (ik ben in de lente jarig.) * Ik ga naar de winkel. (naar de supermarkt, naar de keuken)
** use no lidwoorden for some situations ; * ik ga naar huis. * het glas staat op tafel. * ze zitten op school.
--------
The rule are very simple and logical, but I frequently make mistakes. Maybe I could not memorise which are het woorden?
lijst van het woorden https://www.dutchgrammar.com/nl/?n=NounsAndArticles.04 https://thedutchonlineacademy.com/grammar/lijst-met-het-woorden
1 note · View note
christophe76460 · 2 months ago
Text
Tumblr media
Hébreux, 5:5 - Et Christ ne s`est pas non plus attribué la gloire de devenir souverain sacrificateur, mais il la tient de celui qui lui a dit: Tu es mon Fils, Je t`ai engendré aujourd`hui!
Hébreux, 5:6 - Comme il dit encore ailleurs: Tu es sacrificateur pour toujours, Selon l`ordre de Melchisédek.
Hébreux, 5:7 - C`est lui qui, dans les jours de sa chair, ayant présenté avec de grands cris et avec larmes des priÚres et des supplications à celui qui pouvait le sauver de la mort, et ayant été exaucé à cause de sa piété,
Hébreux, 5:8 - a appris, bien qu`il fût Fils, l`obéissance par les choses qu`il a souffertes,
Hébreux, 5:9 - et qui, aprÚs avoir été élevé à la perfection, est devenu pour tous ceux qui lui obéissent l`auteur d`un salut éternel,
Hébreux, 5:10 - Dieu l`ayant déclaré souverain sacrificateur selon l`ordre de Melchisédek.
HĂ©breux, 5:11 - Nous avons beaucoup Ă  dire lĂ -dessus, et des choses difficiles Ă  expliquer, parce que vous ĂȘtes devenus lents Ă  comprendre.
HĂ©breux, 5:12 - Vous, en effet, qui depuis longtemps devriez ĂȘtre des maĂźtres, vous avez encore besoin qu`on vous enseigne les premiers rudiments des oracles de Dieu, vous en ĂȘtes venus Ă  avoir besoin de lait et non d`une nourriture solide.
Hébreux, 5:13 - Or, quiconque en est au lait n`a pas l`expérience de la parole de justice; car il est un enfant.
0 notes
alexlacquemanne · 3 months ago
Text
Septembre MMXXIV
Films
L'Homme au pistolet d'or (The Man with the Golden Gun) (1974) de Guy Hamilton avec Roger Moore, Christopher Lee, Britt Ekland, Maud Adams, Hervé Villechaize, Clifton James, Richard Loo et Soon-Tek Oh
La PanthĂšre rose (The Pink Panther) (1963) de Blake Edwards avec Claudia Cardinale, David Niven, Peter Sellers, Robert Wagner, Capucine, Brenda De Banzie et Fran Jeffries
Le Masque de Zorro (The Mask of Zorro) (1998) de Martin Campbell avec Antonio Banderas, Anthony Hopkins, Catherine Zeta-Jones, Stuart Wilson, Matt Letscher, Victor Rivers et Tony Amendola
La Classe américaine : Le Grand Détournement (1993) de Michel Hazanavicius et Dominique Mézerette avec Christine Delaroche, Evelyne Grandjean, Marc Cassot, Patrick Guillemin, Raymond Loyer, Joël Martineau, Jean-Claude Montalban et Roger Rudel
Les Sept Mercenaires (The Magnificent Seven) (1960) de John Sturges avec Yul Brynner, Steve McQueen, Charles Bronson, James Coburn, Robert Vaughn, Brad Dexter, Horst Buchholz, Eli Wallach, Jorge MartĂ­nez Hoyos, Vladimir Sokoloff et Rosenda Monteros
Un homme est mort (1972) de Jacques Deray avec Jean-Louis Trintignant, Ann-Margret, Roy Scheider, Angie Dickinson, Umberto Orsini, Ted de Corsia, Alex Rocco, Felice Orlandi et Michel Constantin
Le Grand Pardon (1982) d'Alexandre Arcady avec Roger Hanin, Richard Berry, Bernard Giraudeau, Jean-Pierre Bacri, GĂ©rard Darmon, Jean-Louis Trintignant, Clio Goldsmith, Richard Bohringer, Lucien Layani et Anny Duperey
Luke la main froide (Cool Hand Luke) (1967) de Stuart Rosenberg avec Paul Newman, George Kennedy, Strother Martin, J. D. Cannon, Lou Antonio, Jo Van Fleet, Clifton James et Morgan Woodward
Everything Everywhere All at Once (2022) de Daniel Kwan et Daniel Scheinert avec Michelle Yeoh, Stephanie Hsu, Ke Huy Quan, James Hong, Jamie Lee Curtis, Tallie Medel, Jenny Slate et Harry Shum Jr
Le Tonnerre de Dieu (1965) de Denys de La PatelliĂšre avec Jean Gabin, MichĂšle Mercier, Lilli Palmer, Robert Hossein, Georges GĂ©ret, Paul Frankeur, Ellen Schwiers, Nino Vingelli, Louis Arbessier et Daniel Ceccaldi
La Pomme de son oeil (1970) de François Villiers avec Jean Pierre Aumont, Elisabeth Wiener, Sophie Desmarets, Carol Lixon, Jean Marc Thibault, Gabrielle Doulcet, Pierre Bertin, Gérard Depardieu et Edith Ker
Baiser mortel (A Kiss Before Dying) (1956) de Gerd Oswald avec Robert Wagner, Jeffrey Hunter, Virginia Leith, Joanne Woodward, Mary Astor, George Macready et Robert Quarry
Arabesque (1966) de Stanley Donen avec Gregory Peck, Sophia Loren, Alan Badel, Kieron Moore, Carl Duering, John Merivale, Duncan Lamont et George Coulouris
SĂ©ries
Nestor Burma Saison 5, 6
DrĂŽle d'Ă©preuve pour Nestor Burma - La Plus noble conquĂȘte de Nestor - PoupĂ©e russe - Les Affaires reprennent - En garde, Burma ! - Mise Ă  prix pour Nestor Burma - Burma et la Belle de Paris - N’appelez pas la police
Castle Saison 7, 8
PlanĂšte hostile - Le Flic de Hong Kong - Dans la ligne de mire - L'Attaque du pitbull - En sommeil - Y a-t-il un enquĂȘteur dans l'avion - La mort n'est pas une blague - Dans les bois - Disparition - Conspiration - Cinquante Nuances de vengeance - De pieux mensonges - Le Nez - Une vieille connaissance - Un homme Ă  femmes
Affaires sensibles
Le tortueux destin des Inconnus - Le Parrain, les recettes d'un chef-d'Ɠuvre - Lolo Ferrari, la chute de l'icĂŽne de silicone - Rocky : l'AmĂ©rique les poings levĂ©s - La chute de la IVĂšme RĂ©publique en mai 1958 - Landru et le chemin des dames - Les rĂ©voltĂ©s du France - The Golden State killer, le plus froid des cold case - Rue des Rosiers : le lent chemin vers la vĂ©ritĂ© ?
Maguy Saison 8
Les dĂ©linquants sont Ă©ternels - Ennuis et hĂ©ros - Tx-trol de drame - Crocodile Maguy - Tous les kalaniens, toutes les kalaniennes - FunĂ©railles aĂŻe aĂŻe - Nomade's land - Sauce grand vanneur - L'entremĂȘleur - Maguy, Georges, Pierre, Rose et les autres - Traitement de chic - AllĂŽ Maguy ici bĂ©bĂ© - Roman Ă  l'eau de rose - Le fiscopathe - OlĂ© beaux jours - Cet obscur objet de DĂ©sirĂ© - Hoquet sur place - FenĂȘtre sans cour - La guerre des canulars - DĂ©sastres et des astres - Legs Ă  deux tĂȘtes - Une souris et des homme - CoĂ»t de peau - La bourse ou Maguy - N'oubliez pas le service - C'est pas sorcier - DrĂŽle de squatt - L'espion qui venait d'en face - BĂ©bĂ© Ă©prouvant - Crises de mĂšres
Le Coffre Ă  Catch
#183 : Bataille Royale + Hommage à Sid - #184 : Santino Show + Dusty supporte Uva - #185 : Le futur s'appelle Ezekiel Jackson - #186 : La ECW : c'est annulé !! - #187 : Yoshi Tatsu et Goldust champions pour la derniÚre?
Les Nouvelles Brigades du Tigre Saison 5
S.O.S. tour Eiffel - Le Temps des garçonnes - Le Vampire des Carpates - Made in U.S.A. - Le Réseau Brutus - Le Complot
Nautilus Saison 1
Évasion - Tic Tac Boum - La force du peuple - Sur une pente glissante - Hallucinations - L'Atlantide - Guerre froide - Le Point de bascule - La ChevauchĂ©e des Walkyries - Bouquet final
The Grand Tour Saison 6
Un dernier pour la route
MacGyver Saison 1
Pris au piĂšge - Le Casse du casino - Cauchemars - La Taupe - Mission Afghanistan
Brokenwood Saison 9
Brokenwood: Le Musical - On ne choisit pas sa famille - Les Petites Soeurs de Sainte-Monica
Commissaire Dupin
Les secrets de Brocéliande
Brocéliande
Episode 1 - Episode 2 - Episode 3 - Episode 4 - Episode 5 - Episode 6
Friends Saison 1
Celui qui dĂ©mĂ©nage - Celui qui est perdu - Celui qui a un rĂŽle - Celui avec George - Celui qui lave plus blanc - Celui qui est verni - Celui qui a du jus - Celui qui hallucine - Celui qui parle au ventre de sa femme - Celui qui singeait - Celui qui Ă©tait comme les autres - Celui qui aimait les lasagnes - Celui qui fait des descentes dans les douches - Celui qui avait un cƓur d'artichaut - Celui qui pĂšte les plombs - Celui qui devient papa : premiĂšre partie - Celui qui devient papa : deuxiĂšme partie - Celui qui gagnait au poker - Celui qui a perdu son singe - Celui qui a un dentiste cariĂ©
Spectacles
Gary Moore : Live at Montreux (2010)
Laurent Gerra flingue la télé (2006)
La Sainte famille (1976) de Georges Vitaly avec Dominique Paturel, Nelly Vignon, Frank Baugin, Erik Colin, Rodolphe Marin, Jose Luccioni, Jacques Balutin, MichÚle Grellier, Max Desrau, Monique Delaroche, Madeleine Cheminat, Odile Mallet, Robert Party Frédérique Cernay, André Lambert, Xavier Renoult et Bertrand Gohaud
The Police : Certifiable: Live In Buenos Aires (2008)
The Doors : Live at the Hollywood Bowl (1968)
Livres
Zazie dans le métro de Raymond Queneau
Le boucher d'Alina Reyes
Effroyables jardins de Michel Quint
Kaamelott, tome 8 : L'antre du Basilic d'Alexandre Astier et Steven Dupré
Kaamelott, tome 9 : Les renforts maléfiques d'Alexandre Astier et Steven Dupré
Les secrets de Brocéliande de Jean-Luc Bannalec
Friends l'intégrale : Le livre officiel des dix ans ! de David Wild
Astérix, tome 16 : Astérix chez les HelvÚtes de René Goscinny et Albert Uderzo
0 notes
transportgram · 5 months ago
Text
📾 Verken Betoverend Brugge! 🇧đŸ‡Ș✹
Laat u betoveren door de tijdloze schoonheid van Brugge, BelgiĂ«! đŸ˜đŸŒ· Verscholen langs pittoreske grachten biedt deze sprookjesachtige stad een glimp van vervlogen tijden. 🏰✹
✹De Charme van Brugge✹ Dompel jezelf onder in de geplaveide straatjes en middeleeuwse architectuur die van Brugge een echt pareltje maken. 🏰 Verdwaal in het doolhof van smalle steegjes, versierd met pittoreske huisjes, levendige bloemenmarkten en gezellige cafeetjes. â˜•ïžđŸŒ·
💩 Grachten en Bruggen 💩 Brugge wordt vaak het "VenetiĂ« van het noorden" genoemd vanwege het netwerk van kanalen en pittoreske bruggen. 🌉 Maak een dromerige boottocht en bewonder de prachtige weerspiegeling van de charmante gebouwen in het water. đŸš€âœš
đŸ«Chocolade verleidingenđŸ« Verwen je zoetekauw met de hemelse Belgische chocolade waar Brugge zo bekend om staat! đŸ«â€ïž Verken de charmante chocoladewinkels en trakteer jezelf op een scala aan heerlijke smaken. Vergeet niet wat mee naar huis te nemen als souvenir! 😋🎁
đŸŒč Grote Markt en Belfort đŸŒč Ga naar het hart van Brugge en ontdek het levendige marktplein. 🌆 Bewonder de indrukwekkende Belforttoren, die een panoramisch uitzicht over de stad biedt, en geniet van de levendige sfeer van de bruisende markt. đŸŽȘ✹
🌾 Lentepracht 🌾 Een bezoek aan Brugge in de lente is alsof je een bloemenparadijs binnenstapt. đŸŒ·đŸŒŒ Zie de stad bloeien in levendige kleuren en voel de vreugde van het seizoen terwijl je door de rustige parken en tuinen wandelt. 🌳đŸŒș
0 notes
zielsvlucht · 8 months ago
Text
Pasen 2024
De lente bracht ons weer de vogels, de vlinders en de bijen. Ook de mensen keerden terug naar ons oude huis. Zelfs Moeke's rolstoel kwam binnen door onze voordeur.
We zetten haar en Vake op het einde van de tafel. Waar ze de rest van de dag stil glimlachend zitten te kijken naar hun kinderen, en hun kinderen. En de nieuwe gezichten van nieuwe veroverde harten. En dan weer hun kinderen. Ze glimlachten zo want dat is al dat je kan doen. Je kan alleen maar lachen als je ziet dat je zoveel liefde gezaaid hebt, dat het nu een hele kamer kan overwoekeren.
Een prachtige puinhoop. Het is een enorm lawaai van wel honderden gesprekken kris kras door mekaar. De constante beweging van blije mensen die elkaar proberen te kruisen al pendelend tussen een dessertenbuffet en meerdere tafels. Het verkennen van nostalgie in oude kamers uit onze jeugd. Gezelschapspelen waarbij iedereen even vergeet dat er maar Ă©Ă©n winnaar kan zijn.
Ik zat ook op het einde van een tafel en ik glimlachte ook. Af en toe keek ik door de menigte heen en zag ik Moeke's ogen schitteren. Maar ze zei niets en ik wist zelf ook niet goed wat zeggen vandaag. Ik denk dat we beiden wouden spreken, maar niet wisten hoe. Ik even niet, en zij al een tijdje niet meer. Maar toch moeten we, leeftijd terzijde, beiden voor hetzelfde probleem gestaan hebben;
Wat kan ik ooit zeggen? Hoe kan ik ooit tonen aan een kamer vol mensen, dat ik zo veel van ze hou?
0 notes
philomon · 8 months ago
Text
Hartslag van een gewone marathonloper
Tumblr media
In het halletje achter de voordeur hangt de vertrouwde geur. Snel de schoenen aan en dan nog even rekken en strekken. Of misschien doe ik dat onderweg wel. Pas buiten merk ik of ik wegwaai, of het miezert of regent, of het koud of warm is. Nog even een paar huizenblokken, uitkijken voor auto’s en fietsers, en dan lonkt de vrijheid. Langs de rivier, in het park, op de hei. Door de duinen, over het strand, in het bos. Onder een weg door, tegen een helling op, achter die boerderij langs. Soms in de winter het krakende zand onder je voeten, in de lente het gezang van ontelbare vogeltjes, de zinderende hitte in de zomer en de geur van al die rottende bladeren in de herfst. 
Meestal zijn de looproutes wel vertrouwd, maar soms neem ik toch een onbekend zijpad. Met nieuwe ontdekkingen. Zoals tijdens vakanties of vanuit een logeeradres waar je dan ook vaak verdwaalt. Echt nieuw zijn je eerste georganiseerde afstanden. Een 10k loop, een halve marathon, en natuurlijk die onvergetelijke eerste marathon in NY. Al die mensen die je daar toeschreeuwen: “looking great”, “you can do it”, hang in there”, “one more mile”. Dat maakt je blij. En met je 4.19 ben je wel teleurgesteld, maar ook een beetje trots. Je hebt het toch maar even gedaan! Het aantal loopjes kan ik inmiddels niet meer tellen. De marathons nog wel: 17.
En onderweg? Dat gaat op de automatische piloot. Je denkt meestal nergens aan. Of het zou het eindeloze tellen moeten zijn. Het aantal kilometers, de minuten, de snelheid, de resterende afstand. Op enig moment loop je als een soort zombie. Dat geldt voor alle loopjes: wedstrijdlopen, met een groepje vrienden of gewoon alleen vlak bij je huis. Blessures zijn superirritant, maar ik had ze gelukkig sporadisch. Je voelt de wind, je voelt je lijf, je voelt je vrij. De cadans van de herhaling. Het is een verslaving. En dan op een dag word je ouder, je lijf wil dit niet meer. Ik ga nu iedere week naar de golfbaan, speel wat tennis vanaf de baselijn of fiets rustig een eindje. Maar vandaag is het de Marathon van Rotterdam, ‘de mooiste’.  Lee Towers zingt “You’ll never walk alone”. Ik ga even kijken naar mijn vrienden die wel lopen. Ik weet wat ze doormaken en ik leef met ze mee. Wat een heerlijke gekte!
Rotterdam, 14 april 2024
0 notes
peterpijls1965 · 8 months ago
Text
Tumblr media
Lente op het Henseniusplein. Op de Grote Markt werd veel ijs gegeten. In het Monseigneur Goumanspark zag ik hoe een vechtpartij voorkomen werd door een halveliterfles bier stuk te slaan. Dat wil zeggen: toen ging ik naar huis. In de Anno '67 aan de Raadhuisstraat was een massale dansles gaande.
0 notes
leblogdemarinaetjeanmarie · 9 months ago
Text
youtube
MARDI 9 AVRIL 2024 (Billet 1 / 3)
« ET PLUS SI AFFINITÉS » (1h 20min)
Un film d’Olivier Ducray et Wilfried MĂ©ance, avec Isabelle CarrĂ©, Bernard Campan, Julia Faure et Pablo Pauly.
PrĂ©sentĂ© en avant-premiĂšre au Festival de l’Alpe d’Huez, les 2 acteurs principaux obtiennent les rĂ©compenses de meilleurs acteurs et le film, le Prix SpĂ©cial du jury et le Prix du Public.
La critique du Figaro ci-dessous dit trÚs bien tout ce que nous en avons pensé.
_______________________
Dans cette comédie trÚs bien interprétée, un couple coincé reçoit ses voisins entreprenants.
« L’amour, enfant de bohĂšme, n’a jamais connu de loi... » La rengaine est prĂ©monitoire mais Xavier (Bernard Campan) ne le sait pas encore. Alors qu’une Ă©lĂšve massacre avec application Carmen à la flĂ»te Ă  bec, ce professeur de musique blasĂ© l’écoute Ă  peine, ne cherchant mĂȘme pas Ă  lutter contre la somnolence qui le gagne. Il aurait sĂ»rement Ă©tĂ© moins pressĂ© de voir le cours se terminer s’il avait su ce qui l’attendait chez lui. Sophie, sa femme (Isabelle CarrĂ©), a invitĂ© Ă  dĂźner AdĂšle et Alban (Julia Faure et Pablo Pauly), leurs voisins du dessus dont l’intensitĂ© sonore des Ă©bats nocturnes ne fait pas dĂ©bat.
À peine sont-ils arrivĂ©s que les premiĂšres piques fusent entre ces deux couples que tout oppose, l’un bourgeois et coincĂ©, l’autre bien plus jeune et moins conventionnel. D’autant que la cuisson lente d’un gigot de sept heures va laisser du temps pour des prĂ©liminaires savoureux, avant que cette soirĂ©e explosive ne parte en vrille, de rĂ©vĂ©lations en rebondissements. AdaptĂ© de « Sentimental », un film espagnol lui-mĂȘme tirĂ© d’une piĂšce de thĂ©Ăątre, « Et plus si affinitĂ©s » est une belle surprise. Anatomie de la vie conjugale Ă  la mode partagĂ©e, ce vaudeville filmĂ© Ă  huis clos sur les dĂ©sirs enfouis et l’usure amoureuse ne mĂ©nage pas ses effets, aussi drĂŽles qu’efficaces.
Il faut dĂ©jĂ  saluer la durĂ©e du film, rare aujourd’hui, d’une heure vingt seulement, qui exploite jusqu’à l’os (du gigot) son thĂšme, sans s’éparpiller dans des digressions inutiles. La mĂ©canique est implacable, les rĂ©pliques s’enchaĂźnent et le rythme ne faiblit pas. À l’apĂ©ritif, on se jauge et on se provoque, avant de passer Ă  table, au sens propre comme au sens figurĂ©. En amuse-bouche devant les verrines, face Ă  leurs hĂŽtes bouche bĂ©e, Alban et AdĂšle confient pratiquer le « sexe en groupe », terme qu’ils prĂ©fĂšrent à « partouze ». « C’est plus joli comme expression » prĂ©cisent-ils. « En langage militaire, exaction, c’est plus joli que massacre mais ça reste quand mĂȘme une boucherie », leur rĂ©torque Xavier. Avec les entrĂ©es, une nouvelle rĂ©vĂ©lation va faire grimper la folie. Personne ne sera Ă©pargnĂ©.
Bernard Campan est formidable en mari aigri, sarcastique et ronchon, Isabelle CarrĂ©, tout aussi Ă©patante dans le rĂŽle de la maĂźtresse de maison empathique et bien Ă©levĂ©e qui va se rĂ©vĂ©ler bien plus surprenante, prĂȘte aussi Ă  interroger leur couple usĂ© par vingt-cinq ans de vie commune. À leurs cĂŽtĂ©s, Julia Faure en psychologue comportementaliste pour animaux domestiques et Pablo Pauly en pilote fanfaron et arrogant sont des partenaires de taille.
Aucune raison de bouder son plaisir !
____________________________
Ayant vu la bande-annonce (voir ci-dessus... surtout, ne la ratez pas !), au dĂ©but, nous avons Ă©tĂ© surpris car nous pensions que c’était un film comique. Or, ça n’est pas du tout le cas. Pour vous donner une idĂ©e de l’humour TRES particulier de « Et plus si affinitĂ©s », disons qu’il se situe entre « Cuisine et dĂ©pendances », « le PrĂ©nom » et « Le dieu du carnage »  Si vous avez vu l’un de ses trois excellents films, vous saurez de quoi nous parlons.
Nous lui avons donnĂ© tous les deux ❀❀❀,5 sur 5.
Et si cela peut vous rassurer et peut-ĂȘtre vous inciter Ă  aller le voir, sachez que les spectateurs l’ont notĂ© 3,8 et tous les critiques « Pro » l’ont bien apprĂ©ciĂ©, Ă  l’exception du Monde et de TĂ©lĂ©rama
 ce qui est pour nous un gage de qualitĂ© (đŸ€Ș).
0 notes
janelher · 9 months ago
Text
Ailes
Je tombe; je ne serai tout Ă  l’heure qu’un paradis de peurs, et de routes atomiques. Mais jamais ne serai ton amie. Avant, j’étais si jolie avec des mots bibliques aux lĂšvres, toute la journĂ©e. LĂ , sous mon tablier, du sang sur ma peau blanche, des Ă©clats sur mes deux genoux. Il n’est plus rien qui danse; il n’est plus rien du tout. Ton Ăąme se dĂ©nude, ta peau jazze et me prĂ©lude. Le sable annule l’eau et le sel que les vagues des ocĂ©ans cyclonent. Tes soupirs se cannabissent et je les trempe dans de denses couplets. Ils me trompent avec des danses qui s’éloignent de mes rĂȘves. Mon chant se veut violon, comme l’amour brĂ»le les spores de la vie. Les champs en friche s’impermĂ©ablent aux dĂ©tours de peurs et d’ennui.
Je susurre des sons, des dĂ©sirs Ă  l’envers. Sous l’encolure de mon manteau, se cache un petit diamant vert. La paix est un Sahara, le rĂȘve une Grande Ourse. Mais une main tient la bride et je crĂšve
 Doucement, mon cri porte vers Dieu, et la pluie est une thĂ©iĂšre qui chante comme si ses larmes tressaient des nƓuds, qu’on ne dĂ©noue que de mort lente. Je n’éternue qu’aux lendemains de nuits Ă  venir, et ne bois qu’un petit shot de terreurs en bouquet. Mes amis admirent ma descente. Si je cache avec un drap les lumiĂšres que phosphorent tes pas, c’est que je vois des strass tout autour de moi. Dans mes priĂšres, j’imagine des nuits qui se calment mais au milieu du rĂȘve, je ne suis plus vierge de malheurs. Ce plaisir fĂ©brile fait naĂźtre une joie chrysalide: celle de cueillir une fleur et de rincer de son suc les actes manquĂ©s, celle de parler sans pourrir ma parole avec des mots qui roulent par terre. Les heures n’ont plus ce goĂ»t de miel et grincent des dents comme des grains de sel pendant que s’enraye l’engrenage des sourires, ou de tout ce qui pourrait me faire oublier que je dois vivre.
J’avais des rĂȘves pourtant, moi. Tu mets entre mes bras des valises et des cartes, des photos tout contre mon cƓur. Je n’aurai tout Ă  l’heure que des enfants qui partent, des groupes d’amis qui se cachent, ou iront jouer les Apaches. Et dans les yeux scintillants de mon passĂ©, la souffrance comme un tourbillon a creusĂ© un sillon d’Histoire en dĂ©ferlante. Je n’ai plus dans mes poches que des champs de blĂ© en friche
 Oh, et pourtant. Je me sens coupable de sourire sans laisser de traces dans ce tribunal Ă  huis clos. Ces dĂ©sirs me coupent des autres et dĂ©fient mon reflet dans la glace. Plus je hurle et plus je vois s’éloigner l’indulgence dans les regards. Je chevauche les vagues, je fulmine des rires qui dĂ©rangent. Ma peau gĂ©mit parce qu’elle se croit aimĂ©e. Par ici, viens la nourrir de ce frisson, lumiĂšre de la lune. Toi qui fais vibrer ma voix, entoure mon regard de ta lueur ardente. Tel un volatile nocturne surgissant des tĂ©nĂšbres, laisse mes idĂ©es s'envoler sur des membranes translucides. Dans la pĂ©nombre, elles se meurent, effleurĂ©es par des Ă©clats argentĂ©s, voguant dans le bleu des rĂȘveries encore vierges. Que mon essence s'Ă©panouisse, membrures Ă©tendues en quĂȘte d'Ă©vasion, frĂŽlant les vallons des Ă©mois, effleurant les cours d'eau de tristesse.
Permet-moi de m'Ă©lancer du nid de mes doutes, glissant sur les alizĂ©s de l'espoir. Chaque pulsation, une propulsion face aux tempĂȘtes du sort; chaque respiration, une barbe vibrante hissant haut mes ambitions. Tel le passereau, ma pensĂ©e s'Ă©lĂšve vers des confins lointains, lĂ  oĂč l'azur se confond avec l'absolu, lĂ  oĂč la voĂ»te cĂ©leste s'illumine d'astres tels des vƓux Ă©tincelants. Que cette odyssĂ©e Ă©thĂ©rĂ©e tisse la connexion entre le concret et le vaste, entre le tangible et l'imaginaire. Mon essence, aĂ©rienne, se livre Ă  cette Ă©lĂ©vation majestueuse, oĂč chaque spirale est une Ă©treinte, chaque mouvement ascendant un engagement vers la transcendance. Dans cette chorĂ©graphie des airs, que mon esprit dĂ©couvre la trajectoire bienveillante qui le portera vers les lueurs de l'aube, surgissant de l'obscuritĂ© comme le volatile retrouve son abri au lever du jour, enrichi de mĂ©lodies inĂ©dites et de visions Ă  peine esquissĂ©es. Si je t’aime ainsi
 Si jamais je t’aime ainsi
 Fais-moi taire. Je te vois tourner la tĂȘte, et dilapider les ronces qui saignent ta peau. Au moindre univers, Ă  tout cosmos, Ă  toute planĂšte
 Je jure de t’aimer les yeux ouverts.
0 notes
aieaiemeimei · 10 months ago
Text
Tumblr media
Parmi les habitants du rivage, le chiton. Le chiton se plait sur les sols durs, et est un habituĂ© des rivages rocheux de Peng Chau (et de Hong Kong). CrĂ©ature Ă©trange au premier regard : on ne sait si elle est fossile, pierre, ou ĂȘtre vivant. Vue Ă  sec, elle semble littĂ©ralement pĂ©trifiĂ©e, totalement immobile, dans l’attente. Sous l’eau, une goutte de souplesse semble s’immiscer sous cette armature en aragonite. Pour qui aime Ă  se promener sur les rochers de l’üle, le chiton est un normal, mystĂšre quotidien. On se penche, on l’observe, on distingue 8 plaques articulĂ©es, aux couleurs sombres (dans les tons gris-marron-noirs) et aux motifs simili-taillĂ©s. On tente de gratter autour, mais le chiton semble ancrĂ©, vissĂ© au sol, inamovible. Le chiton possĂšde un pouvoir de succion qui le maintient attachĂ© aux rochers sur lesquels il vit et le rend inattaquable—des humains et de leurs outils mĂ©caniques. Le chiton, ou polyplacophore (liolophura japonica), nous explique Tommy Hui (Lingnan University), est un mollusque brouteur qui racle des algues microscopiques tapissant les rochers grĂące Ă  ses dents enduites de magnĂ©tites qui les rendent plus dures que de l’acier. Le chiton, nous explique Tommy (1), nous revient du Cambrien infĂ©rieur. 500 millions d’annĂ©es de vie et d’évolution, qui ont conservĂ© la carapace (alors que la pieuvre l’a perdue), mais segmentĂ© en 8 plaques articulĂ©es, magnifiquement dĂ©corĂ©es Ă  ce moment donnĂ©, lors de notre rencontre —qui sait comment il Ă©voluera au cours des prochains X millions d’annĂ©es— , d’yeux d’aragonite (2) face Ă  nos yeux d’enfants. Cette expĂ©rience de mise en face Ă  face avec un ĂȘtre venu du temps profond (Baptiste Morizot) nous force Ă  l’humilitĂ©. Que sommes-nous, sinon un embryon d’ĂȘtre (si on se rapporte Ă  cette Ă©chelle de temps) ? Quelle est notre forme vivante en tant qu’ĂȘtre humain ? La mise en contact avec une autre Ă©chelle de temps, nous aide Ă  sortir de nos prĂ©occupations anxieuses du capitalocĂšne. Comme le dit Baptiste Morizot, “beaucoup des problĂšmes qui nous obnubilent aujourd’hui et qui nous aveuglent se dĂ©nouent quand on accepte que le monde est trĂšs vieux et que la vie sur terre est trĂšs ancienne et que nous hĂ©ritons d’une diversification, d’une richesse qui devient intelligible Ă  la lumiĂšre du temps profond.” (3). Le chiton qui, quand il se sent attaquĂ©, se roule en boule —grĂące Ă  ces 8 plaques articulĂ©es— dans un mouvement, lent, trĂšs lent, nous dit Tommy; et cette lenteur nous projette Ă  l’échelle de temps long sur laquelle il vit—contraste Ă  notre vie Ă  toute vitesse. Que nous apprend le chiton, sinon d’apprendre Ă  vivre tranquillement, de cultiver notre petit jardin, apprendre Ă  brouter l’herbe qui nous entoure et ne pas dĂ©ranger les autres ? Bien ancrĂ© dans le dur, capable de respirer sous l’eau, de bio-synthĂ©tiser des Ă©lĂ©ments ferreux, ou de survivre Ă  des Ă©vĂ©nements climatiques extrĂȘmes; tout cela ne s’acquiert pas en 2 millions d’annĂ©es—et surtout pas en dĂ©truisant tout ce qui nous entoure.
(1) Visite de site sur Peng Chau avec Tommy Hui, chercheur Ă  Lingnan University, dans le cadre de l’Inter-Island Festival 2023. (2) Yong, Ed. ‘Chitons See with Eyes Made of Rock’. National Geographic, 14 April 2011. https://www.nationalgeographic.com/science/article/chitons-see-with-eyes-made-of-rock (3) Adler, Laure. ‘Baptiste Morizot : “L’inexplorĂ©â€â€™. L’heure Bleue, n.d. https://www.radiofrance.fr/franceinter/podcasts/l-heure-bleue/l-heure-bleue-du-mardi-09-mai-2023-7124867
0 notes
vakmensen · 10 months ago
Link
De lente komt eraan. Ik voel de voorjaarskriebels al, met bijpassende behoefte om een voorjaarsschoonmaak te houden. En ik blijk niet de enige. Een groot deel van de bevolking heeft in deze periode van het jaar last van een bepaalde vorm van opruimwoede. Ik besluit een belrondje...
0 notes
noordje · 10 months ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
En hier de resultaten! Zo mooi, de familie Senoz komt uit Turkije, de islam is belangrijk en de koran, de familie Mormon komt uit Suriname, daar is het heerlijk warm en kleurrijk en wordt heerlijke gekookt. Rechtsonder zie je een rood huis dat verwijst naar de slavernij, en rechts boven een symbool van keti koti. Mooi bedacht en verwerkt Cha-ista! De familie van Lent komt uit Nederland, haar vader is schoenmaker en ze houden van mooi weer en wandelen. 
Nou dat was weer een fantastisch interessant en een bijzonder Noordje naar het Museum. 
En dan dankt Noordje wederom de vrijwilligers Miek, Martine en Tatjana voor hun begeleiding. Zonder hen lukt het niet om zo’n dag voor elkaar te krijgen.
0 notes