#Brabantse identiteit

[geschiedenisish]

"Gij wor nooi 'ne èchte Braobaonder"

Hey, ik heb vanavond ff een rant over het concept van "d'n echte Brabander" geschreven. Het is iets waar ik mijn hele leven al over filosofeer. En ik had een opleiding Geschiedenis nog om dit hoofdstuk van mijn jeugd af te sluiten! Veel plezier met lezen!

Ik ben geboren in, volgens sommige, het mooiste dorpje ooit; Sint-Oedenrode. Toch heb ik mij nooit echt een Brabander gevoeld. Ik sprak het dialect niet en had ook geen diep verlangen mezelf coma te zuipen in een café. Ik heb inmiddels behoorlijk wat amateur-research achter de rug naar dat ene gebied waarin ik geboren en getogen ben, maar waarvan de bewoners zelf altijd zeiden dat ik er nooit…

[henriswinkels]

Acht Brabantse monumenten krijgen dit jaar in totaal bijna drie miljoen euro restauratiesubsidie van de provincie Noord-Brabant. Zaterdag overhandigde ik drie beschikkingen persoonlijk aan vertegenwoordigers van Kasteel d’Oultremont (het roze kasteel) in Drunen (400.000 euro), Landgoed Haanwijk in Sint-Michielsgestel (394.401 euro) en Soeterbeek in Nuenen (400.000 euro). Vijf andere monumenten ontvangen de beschikking per post.

De subsidie is bedoeld voor restauratie en instandhouding van rijksmonumenten. Gedeputeerde Henri Swinkels (Leefbaarheid en Cultuur): “De verbindings- en verbeeldingskracht van erfgoed is de basis voor ons erfgoedbeleid. Brabant is bezaaid met erfgoed, van oude kloosters en fabrieken tot forten en molens. Al dat erfgoed vertelt iets over onze identiteit, maakt ons verleden zichtbaar en verbindt ons er mee. Dat willen we zichtbaar maken en houden.”

Verhalen Daarbij ligt de focus van de provincie op vier verhaallijnen: Religieus Brabant, Bevochten Brabant, Bestuurlijk Brabant en Innovatief Brabant. “We investeren juist in erfgoed dat een belangrijke rol speelt in deze verhalen van Brabant. Deze restauratieregeling past daar in. Bij de tien monumenten die nu subsidie krijgen, zitten met de Sint-Jan in den Bosch (400.000 euro) en Kasteel Heeswijk (290.542 euro) ook twee van onze vier topmonumenten, alle vier absolute iconen van de Brabantse geschiedenis”, aldus Swinkels.  

De overige monumenten die een subsidie ontvingen zijn  stichting Nazareth in Gemert (240.110 euro), de Heilig Hartkerk in Breda (400.000 euro) en molen De Eendragt in Kaatsheuvel (400.000 euro).

Herstel en restauratie Bij alle monumenten wordt de subsidie gebruikt voor herstel en restauratie, zoals het vervangen of restaureren van zaken als daken, gevels en ramen.

[erikvanmerrienboer]

Een kloppend dorps- of stadshart, laat het niet aan de retail over!

Leegstaande winkelpanden. We hebben er veel teveel van in Brabant. Met name in de middelgrote steden steeg het aantal lege winkelmeters de afgelopen twee jaar schrikbarend. Aanleiding genoeg om zo’n anderhalf jaar geleden samen met vier ‘praktijken’ en Werkplaats De Gruyter de mouwen op te stropen voor het programma Samen Hart voor de Zaak. In Aalst, Boxtel, Loon op Zand en Oudenbosch sloegen gemeente, ondernemers, inwoners en vastgoedeigenaren, onder deskundige begeleiding, de handen ineen om van hun winkelcentrum weer een vitaal wijk-, dorps- of stadshart te maken.

Een grote groep belangstellenden uit de andere Brabantse steden en dorpen loerde over hun schouders mee, via het kennisprogramma van Samen Hart voor de Zaak, tijdens drukbezochte masterclasses, schouwbezoeken en werkconferenties, waarvan de laatste op 7 december jl. plaatsvond. 

Praktijken in actie Een ruim jaar later is bij de praktijken aan de ‘buitenkant’ misschien nog niet veel veranderd, maar achter de schermen is het zuurstof gaan stromen. Kleine obstakels en ergernissen die het goede gesprek verstoorden zijn uit de weg geruimd. Conflicterende standpunten zijn vertaald in gedeelde én gedragen belangen. Het uitpluizen van de vraag leidde soms zelfs tot een andere opdracht. Zo bleek in Boxtel  de kwaliteit van de aanloopstraten een veel existentiëler vraagstuk dan de kwaliteit van het winkelhart.

In Aalst, Boxtel, Loon op Zand en Oudenbosch liggen nu de kaarten op tafel, staan de neuzen dezelfde kant op, is de stip op de horizon gezet en liggen een aantal concrete plannen op tafel.  In alle praktijken ontstond het besef: ons centrum is niet een zaak van ondernemers alleen. We staan samen aan de lat voor een vitaal, kloppend dorps-, wijk-, of stadshart. “We hebben van een stenenkwestie een mensenkwestie gemaakt,” stelde een van de procesbegeleiders. En daarmee is  het grootste werk wellicht al gedaan!

Lessen van Samen Hart voor de Zaak De procesbegeleiders van Samen Hart voor de Zaak vertaalden – vooruitlopend op een compleet naslagwerk - hun belangrijkste ‘lessen’ uit de praktijken in zes I’s. Enkele belangrijke inzichten:  leegstand is eerder een symptoom dan een oorzaak. De energie moet dan ook gericht zijn op gebiedsontwikkeling – want daarvoor krijg je mensen in beweging - en niet alleen op het (tijdelijk) vullen van lege panden.

En: laat de kern van je dorp of stad niet (alleen) aan de retailers en de vastgoedeigenaren over! Ga voor een kloppend dorps- of stadshart op zoek naar diversiteit, en kies een melange van winkels, horeca, wonen, cultuur en maatschappelijke functies in het centrum.

Beleving heeft de toekomst! “Lang niet elke stad of dorp kan een shopwalhalla zijn. Dus ga op zoek naar je eigen identiteit en maak die sterker.  Beleving is het sleutelwoord!” luidt de boodschap van Frans Goenee, inspiratiemanager bij de Efteling. “De Efteling is niet groot geworden door achtbaanritjes en slushpuppies te verkopen, maar door onze gasten een herinnering mee te geven.” Van storytelling naar storyselling! Het kijkje in zijn wereld van door kabouters aangedreven muziekpaddenstoelen, de koninklijke ontvangst van jonge gasten en kromme paden met een verrassing in elke bocht, bracht bij velen de gedachten op hol, getuige de dromerige blikken in de zaal.

Ook voor de supermarkt van de toekomst is beleving het sleutelwoord, bevestigt John Terra, retaildeskundige bij Q&A. De razendsnelle ontwikkeling van het online boodschappen doen – ook in de foodsector – gaat onherroepelijk gevolgen hebben voor de ruimtelijke inrichting van je binnenstad, waar nu de supermarkt vaak nog een spilfunctie vervult.  Volgens Terra ligt de toekomst van de fysieke supermarkt in specialismen, beleving en niches. Met andere woorden: kies en je wordt gekozen!   

Kiezen Ook Roosendaal kiest heel bewust.  Voor de eigen inwoners als primaire doelgroep. En voor een compacte(re) binnenstad, waarbij ze gebruik maakt van big data en digitalisering.  Met het loyaltyprogramma als onderdeel van het Smart City Retail project, slaat Roosendaal een spannende nieuwe weg in, met volop kansen voor beleving!

Ook voelde ik mij persoonlijk aangesproken door de ‘Quintastics’, dat ons het potentieel liet zien van de enorme, maar bijna vergeten, doelgroep van de vijftigers. Aan ‘vijftigplus-marketing’ wordt nog zelden gedaan. Hoe kun je als binnenstad deze doelgroep omarmen?

Schatkist Het programma Samen Hart voor de Zaak heeft ons en de deelnemende Brabantse binnensteden en dorpsharten – heel veel geleerd. De buitgemaakte schatkist aan inzichten en inspiratie brengen wij voorjaar 2018 voor u bij elkaar in een overzichtelijk naslagwerk. Maar wat mij betreft is het daarmee niet ‘klaar’. Met het programma zijn we ook voor onze rol als provincie het experiment aangegaan: waar moet je als middenbestuur,  op een terrein waar gemeenten als eerste overheid aan de lat staan, een rol willen spelen? En waar moet je dat vooral niet doen? Hoe kun je op een slimme manier beweging stimuleren, mogelijk maken, kennis delen? Begin 2018 maken we hiervan de balans op en maken ook wij nieuwe keuzes.

Voor nu wens ik uw dorps- of stadshart een bruisende decembermaand, en ook in 2018 een kloppend vitaal hart!

[vinnyvisual]

MUSEUM TOUR

We zijn met meerdere klassen naar het Noord Brabantse museum in centrum Den Bosch geweest. Hier waren meerdere tentoonstellingen en we moesten als groep twee van deze bezoeken.

De eerste kunst die wij gingen zien was een collectie van ornamenten en vazen gecreëerd door de architect en interieur vormgever, Ettore Sottsass. Ik vond de rondleidster erg leuk, want ze probeerde het een interactieve rondleiding te maken. Voor de rest sprak deze kunst mij persoonlijk niet aan. Ook was de rondleiding erg gericht op kinderen tot een bepaalde leeftijd.

De 2e expositie was een verzameling van originele objecten en 1 unieke installatie van de schilder/ruimtelijk kunstenares, Chiharu Shiota. Met tien assistenten werkt Chiharu Shiota twaalf dagen aan de gigantische web-installatie. Eerst wordt de tentoonstellingsruimte van ongeveer 130 m² overspannen met een op maat gemaakt net. Daarna worden met ongeveer 10.000 nietjes de draden van zo’n 2.000 bollen wol vastgezet. De installaties van Chiharu Shiota maken wereldwijd een diepe indruk op bezoekers doordat ze universele begrippen zoals identiteit en herinnering op een verbluffend mooie manier vormgeeft.

Ik vond haar collectie erg gaaf en indrukwekkend. De rode kleur die zij voor bijna alles gebruikt was een verwijzing naar haar bloedbanden naar familie en geloof. Ik vond het wat luguber, en dit spreekt mij altijd aan. De gigantische installatie zelf in de hal ernaast, was erg indrukwekkend. De installatie moest het gevoel geven van zielen die een reis aangaan met elkaar. Daar stonden de boten voor. Misschien benadrukt dit het afterlife. Het was bijna magisch om hier door heen te lopen, ik had persoonlijk nog nooit zo iets gezien.

Al om al vond ik het een erg leuke en leerzame ochtend. Ik houd ervan om de deur uit te gaan en om in het echt tastbare voorwerpen te zien.

[luukwiersema-blog]

WEEK 5: We gaan voor groen

We zijn deze week begonnen met het kijken naar een nieuw concept. Doordat we ervoor hebben gekozen om ons te focussen op alleen de interne communicatie binnen Werkplaats de Gruyter moest er weer flink gebrainstormd worden over de manier waarop we dat zouden gaan doen. Zoals ik al zei, we focussen ons op de interne communicatie, met als doel het verhaal van De Gruyter zo te versterken dat de externe communicatie er ook beter van zal worden. 

We hebben individueel snel een aantal ideeën bedacht die de interne communicatie zouden kunnen verbeteren. Mijn ideeën gingen vooral over het ontmoeten en het leggen van connecties tussen de verschillende werknemers van De Gruyter. Lijst van snelle ideeën die ik hierbij had bedacht: 

- Stuur wekelijks een bericht rond met daarin een voucher voor een lunch binnen De Gruyter. Het idee dat is dat je deze voucher alleen kunt verzilveren als je deze deelt met enkele personen. Deze personen wordt telkens random gekozen, om zo ontmoetingen te creëren in een leuke, ongedwongen setting. 

- Groot digitaal ‘’whiteboard’’ waarop mensen oproepen kunnen plaatsen over wat er binnen De Gruyter speelt. Wellicht zijn er voor een initiatief wel nieuwe mensen nodig, dan kan zo’n mededing op dat bord komen te staan. Ook zullen er tekstueel verschillende initiatieven op staan, met de vraag of mensen in het kort hun ideeën over dat onderwerp erbij willen zetten. Zo zullen er grote woordwebben ontstaan waar vervolgens weer veel nieuwe inspiratie uit te halen is.

- Connect me: Geef mensen met verschillende specialisaties een verschillende kleur. Maak vervolgens een groot projectbord met pinnetjes erop. En ga op een analoge manier mensen verbinden en mensen zodoende koppelen aan projecten. 

 Abstracte visuele manier om mensen te koppelen, zet wellicht aan tot gesprekken als mensen naar het bord toelopen. Ik zal er te zien zijn welke personen er voor welke projecten worden ingezet, en welke personen wellicht tijd hebben om mee te denken aan nieuwe initiatieven.  Een voorbeeld van hoe het er ongeveer uit zou kunnen gaan zien: 

Na wat overleg en afwegingen hebben we ervoor gekozen om een groot, interactief scherm te bouwen waarin medewerkers een hoop informatie kunnen vinden over de personen, projecten en de werkplaats zelf. Een soort uitgebreide variant, van zoals ik het beschreef een digitaal whiteboard. 

We voegden onze ideeën bij elkaar en kwamen uit op een ronde touch screen paal wat wij een soort Gruyter wereld noemde. Hierin zouden de medewerkers een hoop informatie kunnen vinden over de verschillende personen, projecten en de werkplaats zelf.

We besloten een lijst te maken met functionaliteiten die in de paal moesten komen. We wilden namelijk niet te veel functies in de paal stoppen, omdat we het zo laagdrempelig mogelijk wilden houden.

- Een karakter om jezelf mee te kunnen identificeren - Verschillende projecten van De Gruyter tonen - Je kunt zien of je aan of afwezig bent - Plaats voor vragen en/of opmerkingen.                                                           - Een karakter om jezelf mee te kunnen identificeren 

Samen met Anne en Elke ben ik vervolgens aan de slag gegaan met het formuleren van de criteria die gelinkt zijn aan het concept. Het lijstje van criteria:

Identiteit versterken - Show don’t tell - Laagdrempelig - Richten op interne communicatie - Moet een trigger zijn om samen te komen - Informatief op een speelse manier - Toegankelijk - Saamhorigheid creëren 

Aangezien het groenlichtmoment al snel dichterbij kwam zijn we aan de slag te gaan met de visualisatie van het concept. We hebben de functionaliteiten iets specifieker genoemd, zodat het tijdens het ontworpen meteen duidelijk was wat we wilden gaan maken. 

Karakter zelf:

Notitieblokje erbij → hiermee vraag stellen, opmerking

Vraagteken (?) bij het poppetje in de wereld

Linken met Facebook/Linkedin:

Erop klikken:

naam

functie

skills

currently working on

Rondloopt:

Vraagteken/uitroepteken

Projecten van de Gruyter:

Aanwezig in Gruyter World

Progressbal

Combinatie foto/getekend

Erop klikken:

Karakters die eraan gewerkt hebben

Video/fotogalerij

Met Elke ben ik verder gaan brainstormen om het concept te verduidelijken voor een leek. De conceptnaam ‘’Ons kent ons’’ was ontstaan. Een Brabantse uitdrukking die volgens ons perfect de lading dekt van het verhaal. Het project gaat voor De Gruyter namelijk echt over het kennen van elkaars kunnen en het kennen van elkaar an sich. We waren klaar voor de presentatie van het groenlicht moment!

GROEN! geweldig. De feedback die we kregen van Tim en Bertus was enorm positief. Het was fijn om te weten dat we goed op weg zijn, uiteraard kregen we verbeterpunten mee voor de toekomst. Fijn dat we nu eindelijk aan de bak kunnen met ons concept. Om deze in de komende weken echt vorm te gaan geven. Stiekem ben ik een beetje trots op het team dat we het gezamenlijk na alle onduidelijkheden met de opdrachtgever, zo positief hebben opgepakt.