#Begijnhofkerk

[blogger-theo-herbots]

Fotoverslag van de Begijnhofkerk (Paterskerk) in Tienen

Op 15 april en 16 september 2023 was het mooi weer in Tienen, een stad in België. De stralende zon lokte me naar buiten om enkele foto’s te nemen van de indrukwekkende ruïne van de Begijnhofkerk (Paterskerk). De eerste Begijnhofkerk in België werd in 1240 gebouwd te Luik. Als tweede oudste begijnhof wordt vaak Tienen vermeld, waar in 1245 met de bouw van de vroeggotische Begijnhofkerk werd…

[red-cathedral]

In April 2020 I moved to a village near Tongeren in the south-east part beautiful Haspengouw. I was tired of being stuck in between the eternal traffic jams of Antwerp and BXL. I was sick of agitated city-people looking for arguments and besides: I wanted to live in a place with rolling hills, endless views and lots of nature. I found it all. Hiking trails start at 100m from my porch and the atmosphere in this tiny (yet ancient city) is very different from the big cities. Even while being a natural born outsider, I feel great down here. And even with my alien accent, total strangers still offered me food. Tongeren has proven to be so much more than the Basilica and the Gallo-Roman museum. After witnessing all seasons once I think I'll stay for while longer. #tongeren #haspengouw #limburg #visitlimburg #basilica #romantemple #outdoors #hiking #wanderlust #fortification #citywalls #ambiorix #blossom #snow #spring #winter #snow #begijnhofkerk #jeker #nightshot #kermis #mynewhome #coronawalks (bij Tongeren) https://www.instagram.com/p/COSU6VCDcxN/?igshid=1n94yq0agoqen

[asahiruyuban]

. 何があるかも知らなかったけど、なんとなく途中下車してみたtienen . #begijnhofkerk #stadtienen #tienen #ティーネン #Belgium #ベルギー

[johanbuts]

#diest #bynight #vlaamsbrabant #cultuur #culture #ccdiest #ezelsdijkmolen #begijnhof #opening #church #kerk #begijnhofkerk #cultureelseizoen (bij Begijnhof Diest)

[wimjee]

Kruisbeeld Begijnhofkerk. Bexoek Tongeren: stad en Gallo Romeins Museum. https://flic.kr/p/2nGzzhF August 18, 2022 at 12:40PM

[lucadescheemaeker-blog]

EXPO: Openmonumentendag in Brussel

Toen ik de e-mail van u over de open monumentendag in Brussel ontving, had ik al meteen zin om er met mijn vrienden op uit te trekken. Na veel gesukkel, zijn we erin geslaagd om met de trein tot in Brussel te geraken.

Omdat we allemaal niet zoveel in Brussel rondhangen, hadden we de hulp van Google Maps nodig om tot in de Sint-Gorikshallen te geraken. Daar pikten we nog een infoboekje mee, ook al hadden we deze eerder op het internet geraadpleegd. We konden daar dan ook even proeven van een kleine tentoonstelling over de geschiedenis van het skaten. Op het moment zelf verstonden we niet veel waarom ze ons uitleg gaven hoe skaten eraan toeging vroeger. Maar na achteraf de volgende link te raadplegen: http://sintgorikshallen.be/event/against-the-grain/. Weet ik dat deze expo speciaal georganiseerd was op de dag dat het autovrije zondag was in Brussel, want daar was het onderwerp rechtstreeks mee verbonden.

Verder gingen we dan nog naar de Sint-Jan-Baptist  ten Begijnhofkerk. Daar was een zeer actuele expo aan de gang over de slaven van het verleden en nu. De expo opende echt mijn ogen. Veel extra informatie over de expo, vond ik echter niet op het internet. In het infoboekje kregen we wel nog extra informatie over het gebouw, de Begijnhofkerk, maar meer niet. Als volgt de informatie gegeven door het programmaboekje: In het midden van de 17de eeuw besloten de Brusselse begijnen een nieuwe kerk te laten bouwen op de funderingen van het bestaande gotische gebedshuis dat aan Sint-Jan was toegewijd. De werkzaamheden begonnen in 1657. Eerst werd het oude koor vernieuwd, daarna het schip en de barokke gevel naar het model van de vlakbij gelegen jezuïetenkerk van de Augustijnen die omstreeks 1620 door Jacques Francart was gebouwd. In het begin van de 18de eeuw, toen het begijnhof niet minder dan 1.084 huizen telde op een oppervlakte van 7 hectare, werd de kerk met een sierlijke opengewerkte klokkentoren bekroond. Net als de voorgevel, die tot de rijkst gedecoreerde van België behoort, kreeg het interieur een zeer verzorgde afwerking. Aan de buitenkant vertolken de talrijke in- en uitzwenkingen, de superpositie van ordes, de frontons met voluten en de rijke ornamentering volop het vocabularium van de barok. Die barokke vormentaal keert terug in de aankleding van het interieur met zijn uitkragende kroonlijsten, de met voluten geflankeerde nissen en de vele gevleugelde putti met bolle wangen in stuc. Daarbij komt nog een rijk geheel van barokmeubilair bestaande uit de altaren, de biechtstoelen en de preekstoel. Want ik me goed herinner waren enkele artistieke, schrijnende beelden. Ze waren zeer actueel en gingen over de slaven van vroeger en nu, maar ook over vluchtelingen die tijdens hun vlucht op zee sterven.

Vervolgens gingen we ook nog naar het Martelaarsplein. Door de informatie van het organisatieboekje, kwamen te weten dat het typeerde van zijn neoclassicistische architectuur. Achteraf gezien als we de les zagen over de verschillende stijlen, en viel het mij inderdaad op dat we in de wereld van de Grieken en de Romeinen werden gezogen maar toch in een recente bebouwing zaten. Toen we rondliepen in de ondergrondse ruimte, konden we ook de informatie van een toevallig passerende gids meepikken, hij vertelde dat er duizenden mensen daaronder begraven waren. We hebben dan nog veel rondgedwaald en gekeken naar enkele namen van mensen die er begraven lagen. Er werd ook telkens een plaats bij vernoemd. Zo vonden we enkele mensen uit Halle en moesten we toegeven, dat dit ook een deel van onze voorgangers hun leven moet uitgemaakt hebben. Uit de informatie van het boekje is op te maken dat de naam van het plein meermaals is veranderd. Maar voorlopig heet het toch nog altijd het Martelaarsplein, dit is ter nagedachtenis naar de slachtoffers die vielen in 1830. Er staat ook een memoriaal in het midden van het plein dat typeert voor de onafhankelijkheidsstrijd van België.

Tenslotte liepen we ook nog door de koninklijke Sinthubertusgalerijen. Ik had er al vaak doorgelopen met mijn ouders, als we naar de kerstmarkt in Brussel gingen. Maar deze keer had ik extra informatie over het bouwwerk. De plannen voor de bouw werden ontworpen door de architect Jean-Pierre Cluysenaer. De bouw begon dan in 1846 en was dan klaar tegen de officiële opening op 20 juli 1847. Cluysenaer ontwierp een galerij van 210 meter lang, zoals er al bestonden in Parijs, en gaf ze een architecturale allure die kon wedijveren met de grote Europese steden. Door de onregelmatigheden van het terrein maakt de galerij halverwege, aan het centrale zuilenportaal, een lichte knik. De architectuur en de decoratie zijn bijzonder verzorgd en geïnspireerd op de Italiaanse palazzi uit de 16de eeuw. De gevel aan de Grasmarkt vertoont een superpositie van de Toscaanse, Ionische en Korinthische orde, die binnen in de galerij herhaald wordt. Aan de buitenkant is de bepleistering grijs en zet ze de architecturale versieringen in blauwe hardsteen luister bij; binnenin is de bepleistering dan weer roze. De vernuftige glazen overkapping op zelfdragende gebogen spanten, met ruiten die als visschubben over elkaar zijn geplaatst, is een buitengewoon voorbeeld van zenitale verlichting uit de tweede helft van de 19de eeuw. De koninklijke galerijen vormden een modieuze promenade die van meet af aan een ruim publiek lokte naar de luxewinkels, de elegante cafés en cultuurhuizen zoals het Théâtre royal des Galeries, het voormalige Théâtre du Vaudeville en de Taverne du Passage. Dat laatste heette tot 1892 Café des Arts heette en was een trefpunt voor de schilders en schrijvers van die tijd.

[dirklagast]

Mensen zonder papieren: voor een menselijke en pragmatische aanpak!

Mensen zonder papieren: voor een menselijke en pragmatische aanpak!

Sans-papiers : Osons une approche humaine et pragmatique ! “Mensen zonder papieren” komen de afgelopen dagen voortdurend in het nieuws omwille van de hardnekkige hongerstaking door een groep mensen in de Begijnhofkerk en op de campussen van de VUB en de ULB. 40 dagen na het begin van hun actie is hun gezondheidstoestand zeer zorgwekkend.“Mensen zonder papieren” zijn in de eerste plaats mannen,…

[whileiamdying]

Tribute to Jóhann Jóhannsson. The innovative and prolific Icelandic composer Jóhann Jóhannsson (1969-2018) would have turned fifty years old this year, on September 19. Honoring him and his legacy, Deutsche Grammophon is set to release an outstanding new studio album featuring the world premiere recording of his piece 12 Conversations with Thilo Heinzmann The Echo Collective plays "12 Conversations with Thilo Heinzmann" by Jóhann Jóhannsson (1969 – 2018). 18.09.2019 – Germany, Hamburg, Yellow Lounge - Reeperbahn Festival, Bahnhof Pauli 20.09.2019 – Germany, Berlin, Funkhaus 21.09.2019 – Denmark, Copenhagen, Vega 25.09.2019 – Belgium, Brussel, Ancienne Belgique @ Begijnhofkerk 24.10.2019 – Belgium, Hasselt, Nordic Night(s) 26.10.2019 – The Netherlands, Amsterdam, Paradiso @ Zonnehuis 02.11.2019 – UK, London, private show for Richard Thomas foundation 03.11.2019 – UK, London, Milton Court 18.04.2020 – Finland, Helsinki, Savoy Theatre Discover the album: https://dg.lnk.to/johannsson_conversations Find Deutsche Grammophon Online Homepage: http://deutschegrammophon.com Facebook: http://fb.com/deutschegrammophon Twitter: http://twitter.com/dgclassics Instagram: http://instagram.com/dgclassics Newsletter: http://deutschegrammophon.com/gpp/index/newsletter _______________ 最高のクラシック音楽―登録はこちら: http://bit.ly/Subscribe_DG 最优质古典音乐 – 此处订阅: http://bit.ly/Subscribe_DG Лучшая Классическая Музыка - Подписаться: http://bit.ly/Subscribe_DG La mejor música clásica - Suscríbase aquí: http://bit.ly/Subscribe_DG Le meilleur de la musique classique. Pour vous abonner cliquez ici: http://bit.ly/Subscribe_DG #ClassicalMusic#YellowLounge#JÓHANNJÓHANNSON

[siebevandenbosch-blog]

Museum: Sint-Jan-Baptist ten Begijnhofkerk

In het midden van de 17de eeuw besloten de Brusselse begijnen een nieuwe kerk te laten bouwen op de funderingen van het bestaande gotische gebedshuis dat aan Sint-Jan was toegewijd. De werkzaamheden begonnen in 1657. Eerst werd het oude koor vernieuwd, daarna het schip en de barokke gevel naar het model van de vlakbij gelegen jezuïetenkerk van de Augustijnen die omstreeks 1620 door Jacques Francart was gebouwd. In het begin van de 18de eeuw, toen het begijnhof niet minder dan 1.084 huizen telde op een oppervlakte van 7 hectare, werd de kerk met een sierlijke opengewerkte klokkentoren bekroond. Net als de voorgevel, die tot de rijkst gedecoreerde van België behoort, kreeg het interieur een zeer verzorgde afwerking. Aan de buitenkant vertolken de talrijke in- en uitzwenkingen, de superpositie van ordes, de frontons met voluten en de rijke ornamentering volop het vocabularium van de barok. Die barokke vormentaal keert terug in de aankleding van het interieur met zijn uitkragende kroonlijsten, de met voluten geflankeerde nissen en de vele gevleugelde putti met bolle wangen in stuc. Daarbij komt nog een rijk geheel van barokmeubilair bestaande uit de altaren, de biechtstoelen en de preekstoel.

Bron: https://visit.brussels 

Ik ben deze kerk met 2 vrienden  gaan bezoeken tijdens autoloze zondag in Brussel. In de kerk zelf was er een kleine tentoonstelling van hoe de kerk is onstaan. 

[blogger-theo-herbots]

Geschiedenis en foto’s Oud Begijnhof en Begijnhofkerk Tienen

Geschiedenis en foto’s Oud Begijnhof en Begijnhofkerk Tienen Het Oud Begijnhof en de Begijnhofkerk in Tienen zijn historische schatten die teruggaan tot lang vervlogen tijden. Het Oud Begijnhof, oorspronkelijk gesticht in de 13e eeuw, was ooit de thuisbasis van begijnen – vrome vrouwen die in gemeenschap leefden zonder de geloften van het kloosterleven af te leggen. De pittoreske huisjes en…

[charlotteverhelst]

Open Monumentendag 2018

Op 16 september ben ik met enkele vrienden naar de Open Monumentendag in Brussel geweest. We zijn er samen met de trein naar toe gegaan en hebben daar de Sint-Jan-Baptist Ten Begijnhofkerk, het Martelaarsplein en de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen bezocht.

Eerst zijn we naar het infopunt in de Sint-Gorikshallen geweest. Daar was er in de kelder een tentoonstelling over skaten en konden we een infogids vinden. Daarna vertrokken we te voet naar de Sint-Jan-Baptist Ten Begijnhofkerk.

1. Sint-Jan-Baptist Ten Begijnhofkerk: Deze kerk werd tussen 1657 en 1676 gebouwd door Brusselse begijnen. De kerk heeft een gotisch plan op basis van de Latijnse kruisvorm en decoratie volgens de Vlaamse barokstijl. Binnen vinden we meerdere kunstwerken gemaakt door de Brusselse schilder Theodoor Van Loon. De gewelven bestaan uit volle rondbogen en de gangpaden zijn erg breed. Boven de booggewelven bevindt zich een dekstuk versierd met uitgeholde cartouches onder een uitspringende kroonlijst. In de apsis staat een beeld van Johannes de Doper, aan wie de kerk is gewijd.

De kerk is zeer indrukwekkend, zowel langs de buitenkant als binnenin. Er werd een uniek concert gespeeld door Matthieu Ha, Maïa Aboueleze, Emiko Ota, Nori Kajio, Cayo Scheyven en Étienne Gilbert. Het bestond uit een samenspel van orgel, accordeon, fluit, Japanse trommel en zang. Er stond ook een tentoonstelling over slavernij opgesteld. Het was een grote tegenstelling met de majestueuze kerk en begreep niet goed waarom ze de tentoonstelling exact daar hadden geplaatst. We hebben niet alle panelen kunnen lezen, maar hebben toch bijgeleerd en genoten van het uitzicht van de kerk.

2. Het Martelaarsplein: Dit plein herdenkt de Belgische Revolutie. Meer dan duizend van de slachtoffers ervan liggen er begraven. In het midden van het plein vinden we een crypte met in het midden een groot standbeeld in neoclassicistische stijl genaamd Pro Patria. Het bestaat uit een vrouw die vrijheid representeert en een leeuw aan haar voeten.

Beneden in de crypte werd er een rondleiding gehouden. We wisten niet dat je hiervoor gereserveerd moest hebben en het was in het Frans, maar we hebben toch wat meegeluisterd. Er werd uitleg gegeven over de slachtoffers die er begraven liggen. Op de muren staan hun namen geschreven. Ik vond het griezelig te denken dat je op zo veel mensen hun graf staat terwijl je hun naam leest. We hebben niet alles verstaan van de rondleiding, maar ik vond het hoe dan ook interessant.

3. Sint-Hubertusgalerijen: Jean-Pierre Cluysenaar ontwierp een 210 meter langen prachtige galerij die uitkomt op de Grasmarkt. De Sint-Hubertusgalerijen bestaan uit de Koningsgalerij, Koninginnegalerij en de Prinsengalerij. Er zijn verschillende winkels, cafés en eetgelegenheden in gevestigd, evenals het museum voor brieven en manuscripten.

We waren allemaal natuurlijk al meerder keren door deze galerijen gelopen, maar de architectuur en decoraties blijven prachtig. We hebben deze keer dan ook onze tijd genomen om even stil te staan en alles te bekijken. We hadden graag het Théarte Royal des Galeries bezocht, maar dat was enkel open op zaterdag.

We hebben nog een omweg gemaakt langs de woning van Maurice Béjart. Ik wou deze heel graag bezoeken, maar je kon er enkel binnen als je de rondleiding die 2 uur duurde volgde en daarvoor hadden we helaas geen tijd meer. Volgend jaar wil ik hier zeker eens binnen.

Alles bij elkaar vond ik het een geweldige dag. De kans om dingen te bezoeken waar je normaal niet binnen kan of waar je normaal ook niet naar toe zou gaan in combinatie met het gezellig in groep ronddwalen door Brussel was fantastisch.

[arthurlots01-blog]

Openmonumentendag 2018

Martelaarsplein

Tentoonstelling in Sint-Gorikshallen

Sint-Jan-Baptist Ten Begijnhofkerk

Tentoonstelling over slavernij in Sint-Jan-Baptist Ten Begijnhofkerk

Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen 

Vorige zondag ben ik met enkele vrienden naar de Openmonumentendag in Brussel geweest. Dit was op aanraden van onze leerkracht esthetica meneer De Greef. We zijn allen tesamen dus met de trein naar Brussel gegaan. We hebben hier drie monumenten bezocht: De Sint-Jan-Baptist Ten Begijnhofkerk, het Martelaarsplein en de Koninklijke Sinthubertusgalerijen. Ik zal telkens een woordje uitleg geven over de verschillende monumenten en daarna mijn eigen mening.

1: SINT-JAN-BAPTIST TEN BEGIJNHOFKERK: In het midden van de 17de eeuw besloten de Brusselse begijnen een nieuwe kerk te laten bouwen op de funderingen van het bestaande gotische gebedshuis dat aan Sint-Jan was toegewijd. De werkzaamheden begonnen in 1657. Eerst werd het oude koor vernieuwd, daarna het schip en de barokke gevel naar het model van de vlakbij gelegen jezuïetenkerk van de Augustijnen die omstreeks 1620 door Jacques Francart was gebouwd. In het begin van de 18de eeuw, toen het begijnhof niet minder dan 1.084 huizen telde op een oppervlakte van 7 hectare, werd de kerk met een sierlijke opengewerkte klokkentoren bekroond. Net als de voorgevel, die tot de rijkst gedecoreerde van België behoort, kreeg het interieur een zeer verzorgde afwerking. Aan de buitenkant vertolken de talrijke in- en uitzwenkingen, de superpositie van ordes, de frontons met voluten en de rijke ornamentering volop het vocabularium van de barok. Die barokke vormentaal keert terug in de aankleding van het interieur met zijn uitkragende kroonlijsten, de met voluten geflankeerde nissen en de vele gevleugelde putti met bolle wangen in stuc. Daarbij komt nog een rijk geheel van barokmeubilair bestaande uit de altaren, de biechtstoelen en de preekstoel.

Na eerst naar het infopunt in de Sint-Gorikshallen te zijn geweest, waar op dat moment ook een fototentoonstelling gaande was over skaten in het verleden, vertrekken we te voet naar de Sint-Jan-Baptist Ten Begijnhofkerk. Met zijn majestueuze voorgevel vol decoraties en ornamenten spreekt de kerk meteen tot de verbeelding. Door zijn typische barokstijl word je terug gekatapulteerd naar het oude Begijnhof. Wanneer we de kerk binnengaan, wordt dit gevoel alleen maar versterkt, hoewel er door de tentoonstelling over slavernij die aan de gang is ook wel een stukje verloren gaat. De hoge plafonds en het reusachtige orgel geven je een echt Calimero-effect. Op dat moment zijn Matthieu Ha en Maïa Aboueleze er samen met hun gasten Cayo Scheyven, Étienne Gilbert, Emiko Ota en Nori Kajio een uniek concert aan het spelen, in een samenspel tussen orgel, Japanse trommel, fluit, zang en accordeon. De krachtige ritmes van de oosterse instrumenten nemen het op tegen het orgel, de bewaker van de kerk. De Begijnhofkerk en haar akoestiek worden partners in dat spel. Zoals voorheen gezegd is er ook een expositie over slavernij, vroeger en nu, bezig. Ik snap niet helemaal de link tussen de Begijnhofkerk en slavernij, waardoor ik niet echt de moeite deed om te begrijpen wat de kunstenaars en schrijvers probeerden uit te leggen. Toch is het altijd interessant om iets bij te leren over het verleden.

2: MARTELAARSPLEIN: Het Martelaarsplein is de eerste belangrijke verwezenlijking van neoclassicistische architectuur in Brussel. Het plein heette eerst Sint- Michielsplein en werd ook place de la Blanchisserie genoemd naar de blekerij waar de lakens werden gedroogd. De nieuwe naam moest de slachtoffers herdenken die vielen tijdens de bloedige septemberdagen van 1830. Het initiatief voor de bouw van een homogeen architecturaal geheel van woningen kwam van privéontwikkelaars, maar werd nadien overgenomen door de Stad Brussel, die de realisatie ervan toevertrouwde aan ingenieur-architect Claude Fisco. De gevelfronten van het plein worden gekenmerkt door een benedenverdieping met schijnvoegen bekroond door een bovenbouw in kolossale orde, geritmeerd door pilasters. Het volledige complex werd gebouwd tussen 1774 en 1776. Centraal op het plein trekt het memoriaal van de Martelaren de aandacht. Het geheel is opgevat als een vierkante, overdekte galerij met rondboogarcades die uitgeven op een binnenplein waar het nationaal monument staat.

Na de Sint-Jan-Baptist Ten Begijnhofkerk te bezoeken, vertrokken we naar het Martelaarsplein. Op het plein trekt het monument van Guillaume Geefs (1838) meteen de aandacht. Met zijn neoclassictische stijl beeldt het de vrijheid af met aan haar voeten de Belgische leeuw. Dit staat symbool voor de Belgische onafhankelijkheid in 1830. Ook de huizen rond het monument zijn allemaal in neoclassicistische stijl gerenoveerd, een prachtig staaltje werk van Claude Fisco. Voor de rondleiding moet je blijkbaar op voorhand gereserveerd hebben, wat we niet wisten en deze is uitsluitend in het Frans, dus die hebben we niet gedaan. Wel hebben we enkele woorden opgevangen waaronder dat op dit plein vele soldaten, die in de oorlog van 1830 gesneuveld zijn, op dit plein begraven zijn geweest en dat we momenteel dus op hun graf stonden. Een lugubere gedachte. Op de muren van de crypte onder het monument stonden de namen van alle soldaten die hier overleden en begraven zijn, al bij al een paar duizenden. Al bij al is het plein een plek van rust en stilte, zoals het hoort op een herdenkingsplaats die eigenlijk een begraafplaats is.

3: KONINKLIJKE SINT-HUBERTUSGALERIJEN: Het ambitieuze project van de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen werd in de jaren 1830 aangevat door architect Jean-Pierre Cluysenaer. De werkzaamheden begonnen in 1846 en waren bijna voltooid bij de officiële opening op 20 juni 1847. Cluysenaer ontwierp een galerij van 210 meter lang en gaf ze een architecturale allure die kon wedijveren met de grote Europese steden. Door de onregelmatigheden van het terrein maakt de galerij halverwege, aan het centrale zuilenportaal, een lichte knik. De gevel aan de Grasmarkt vertoont een superpositie van de Toscaanse, Ionische en Korinthische orde, die binnen in de galerij herhaald wordt. Aan de buitenkant is de bepleistering grijs en zet ze de architecturale versieringen in blauwe hardsteen luister bij; binnenin is de bepleistering dan weer roze. De vernuftige glazen overkapping op zelfdragende gebogen spanten, met ruiten die als visschubben over elkaar zijn geplaatst, is een buitengewoon voorbeeld van zenitale verlichting uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Wie kent ze niet, de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen. Hoewel ik er al enkele keren ben geweest, blijft de vernuftigheid en schoonheid van de galerijen mij verbazen. Ze behoren tot de oudste overdekte passages in Europa. Van meet af aan bestemd voor hoogstaande cultuur en luxueuze handelszaken, werden ze opgedragen aan de eerste koninklijke familie van het nog jonge België dat pas enkele jaren eerder, in 1830, zoals we weten van hierboven, zijn onafhankelijkheid had verworven. Men vindt er een bioscoop, een hoedenwinkel, beroemde chocolatiers en zelfs een messenwinkel of men kan er iets drinken op een terrasje met zicht op de flanerende voorbijgangers en toeristen. Het glazen dak is perfect voor zowel zonnige als regenachtige dagen. Met zijn 210 meter lengte doet hij een beetje denken aan de winkelstraten van Parijs. Je merkt de inspiratie van Italiaanse palazzi in de decoraties van de grote zuilenpoorten van de galerij. We waren van plan om hierna ook nog het théâtre royal des galeries in de galerij te gaan bezoeken, maar dat was enkel geopend op zaterdag.

Het komt erop neer dat voorbij zondag een heel leuke dag was. Perfect om te ontspannen en de kans te krijgen om dingen te gaan bekijken die je anders niet kunt zien. Tussen de bezoeken aan de monumenten in een beetje ronddwalen door Brussel is iets wat ik aan iedereen zou aanraden. Vooral als je dit kan doen met enkele goede vrienden.

[100procentbrussels]

Straf artistiek werk in vier Brusselse wijken: ENTER festival palmt Brussel in

Van 26 tot en met 29 april 2018 overrompelt het nomadische kunstenfestival ENTER Brussel, na eerdere edities in Brugge, Gent en Antwerpen. Het festival strijkt neer in vier erg verschillende Brusselse wijken in Haren, Laken, Sint-Pieters-Woluwe en de Begijnhofwijk. De voorbereidingen zijn volop bezig.

De vier wijken krijgen tijdelijk een ‘openbaar kunstenhuis’. Daar toont een kunstenaar het eindresultaat van een lange participatieve residentie in de wijk. Maar er staat ook straf artistiek werk op de planken, geselecteerd door de bewoners uit de wijken. 100% Brussels sprak met Bie Vancraeynest, projectcoördinator van het festival.

Wat maakt ENTER BRUSSEL zo bijzonder?

Dat de bewoners het voor het zeggen hebben. Zij beslissen welk theaterstuk, welke artiest, welke film zij laten zien. Om te garanderen dat we niet de ‘usual suspects’ aanspreken voor dat burgerteam, zijn we de straat op getrokken. We vatten post op interessante plekken en vroegen heel eenvoudig aan voorbijgangers: ‘doe je mee?’. En veel mensen wilden dat. Mee iets maken, programmeren of gewoon een handje toesteken.

Het festival landt dus niet als een UFO in de wijken. Het is eerder een bundeling van de krachten. Iets van de buurt, voor de buurt, dankzij een tijdelijke coalitie van artistieke professionals en niet-artistieke partners, meestal gewone burgers. Dat is heel verbindend. Het festival leeft in de harten en hoofden van honderden Brusselaars.

Wat staat er zoal op het programma?

Vier burgerprogrammatiegroepen zijn dat nu aan het vastleggen. Ze kiezen uit een catalogus van een honderdtal projecten. We hebben op voorhand immers wat huiswerk gemaakt. Voor de zomer 2017 deden we een oproep in drie talen, op zoek naar jong divers Brussels talent, naar participatieve producties en straffe concepten. Ruim 200 projecten dienden zich aan. Een honderdtal haalde de selectie. Met grote toppers en bekende spelers zoals Ultima Vez en Stap maar ook prille producties (o.a. Zinnema, Transfo Collect en Citylab).

Een paar dingen weten we al: Karlien Torfs van de Koekelbergse alliantie van Knutselaars gaat een tijdelijke fictieve winkel openen met bewoners in de Verdunstraat in Haren. Regisseur en acteur Jovial Mbenga broedt op een massaspektakel in de het cultuurcentrum Mooibos in Woluwe. In de Begijnhofkerk werkt Kito Sino aan een boekensculptuur met buurtbewoners.

Jij werkt al méér dan een jaar de voorbereiding. Wat valt je op?

De ontmoetingen met gewone mensen raken mij het meest. Er zijn zo veel mensen die langs komen, zelfs al is het maar voor één bijeenkomst. Zoveel mensen die houden van kunst en cultuur. Toch vinden ze hun weg niet in het gigantische Brusselse aanbod. We willen die drempels wegwerken.  

Het gaan vier bijzondere dagen worden. Elke zone zal in een unieke sfeer baden, met een eigen inrichting en thema en een eigen ‘authentiek’ onthaal. Je kan gewoon komen kijken, maar ook een heel aantal dingen zelf doen, spelen of knutselen. Ook de catering gaat per locatie anders zijn en verrassend. Je kunt er dus zelfs een foodsafari van maken.

Het nomadisch en multidisciplinair kunstenfestival ENTER krijgt voor de Brusseleditie middelen van minister Pascal Smet via het stedenfonds van de Vlaamse Gemeenschapscommissie, van ‘coördinatie Brussel’ van de Vlaamse Overheid, van cultuurminister Sven Gatz en Lottomiddelen. Ook de Stad Brussel en de gemeente Sint-Pieters-Woluwe financieren mee. Aan Franstalige kant lopen nog gesprekken.

Enterfestival.be

Enter bxl vind je ook op facebook

Foto: ©pttl.be

[beyt-al-tapes]

18.05.17 — BEYT AL TAPES | JANKER | RAZEN | ASTOR — Begijnhofkerk (bxl)

More info

[lydiaisrad]

An outdoor wall at the #Begijnhof, a walled-in kind of convent church thing with a lovely garden in the middle of bustling #Amsterdam. Some of the buildings date to the 1500s. #old #europe #ams #travel #church #englishreform #city #convent #nuns #Begijnhofkerk #tourist #urbanexploring

[tselentis-arch-blog]

Begijnhofkerk, Brussels, Belgium [+]

Photo: MadScientist

Doors