#Ambassade Hotel

[keynewssuriname]

Amerikaanse hulp voor verbetering technologie voor bancair systeem

De Amerikaanse ambassade helpt Suriname om de economie te verbeteren. Hiervoor worden verschillende stappen genomen in samenwerking met het Surinaams bankwezen en andere belanghebbende actoren. De technologie zal ingezet worden om de infrastructuur voor het bancair en financieel systeem in Suriname beter in te richten. President van Amcham Suriname, Anuskha Sonai, vertelde dit bij de afsluiting van de American Chamber of Commerce Banking Seminar in hotel Torarica. Ze geeft aan dat tijdens de conferentie is gebleken dat vooral het internationale betalingsverkeer in Suriname stukken makkelijker gemaakt moet worden in deze moderne tijd. Sonai geeft verder aan dat de stakeholders die de conferentie hebben bijgewoond uitkijken naar de verdere stappen van de Surinaamse belanghebbende organisaties. De conferentie is in samenwerking met de Amerikaanse ambassade georganiseerd vanaf 26 september. Er zijn sindsdien twee round table discussieavonden gehouden met jonge ondernemers en mensen uit de financiële sector. Wat volgens de Amcham voorzitter ook belangrijk is voor Suriname, is dat er vanuit verschillende segmenten van de business community  inventarisaties gemaakt worden om te kijken welke kansen en uitdagingen er zijn en hoe daar antwoord op gegeven kan worden door financiële inclusie. Van belang is ook dat niet iedereen via het bancair systeem betalingen kan, maar ook via mobiele applicaties. Catherine Griffith, vertegenwoordiger van de Amerikaanse ambassade in Suriname, zegt dat de ambassade betrokken is bij het geheel, omdat ze de Surinaamse economie wil helpen groeien. Griffith zegt verder dat de investering van de Verenigde Staten in Suriname van belang is om de economie te stimuleren. Hierom moest de bankensector heel sterk gemaakt worden om in te spelen op de behoefte van de internationale markt. Dit alles met het doel dat het de Surinaamse samenleving het leven makkelijker gemaakt wordt en de samenleving mee kan gaan met de internationale financiële ontwikkelingen. Read the full article

[rusocialpod]

Ambassade Hotel, Amsterdam

[peterpijls1965]

In de Tharwoestijn

12-3-1995. New Delhi. Janpath Guest House, typisch trekkershotel op een steenworp afstand van het krankzinnig drukke Connaught Place. Min of meer heelhuids aangekomen in India, nadat ik 2 dagen geleden werd overvallen door de griep. Op weg naar de ambassade van India in Den Haag (visum) voelde ik mijn lichaam opspelen.

Aangekomen bij S. in Amsterdam werd ik overvallen door koude rillingen. S. zorgde voor me. Ze is zwanger, ik fotografeerde haar. Het lichamelijk ongerief maakte de vlucht naar Delhi pittig. Vertraging op Frankfurt, pas om 4.15 vanochtend landing op Gandhi International Airport. Gewacht tot zonsopgang. Met de bus naar het centrum.

Tijdens de rit gesprek met een Sikh uit Canada. We praatten vertrouwelijk en ontspannen. Hij was met vakantie, beklaagde zich over de uit hun voegen barstende steden in zijn geboorteland. Hij vertrouwde me toe dat zijn vader in 1982 was vermoord, in New Delhi.

De man drijft een benzinestation in Toronto. Hij roemde de economische groei in India. Mocht hij terugkeren, zei hij, dan alleen als hij een westers huis op het platteland kon krijgen.

Sikhs zijn denk ik de verfijndste mensen die ik ontmoette in India.

Toen de bus de eindhalte bereikte, en de Sikh al was uitgestapt, kwam een opgewekt joch van 6 of 7 jaar de bus in met een glas chai (thee) en een stuk bladerdeegbrood. Geld wou hij niet, en hij zei niet aan wie ik de traktatie te danken had. Maar zijn glimlach sprak boekedelen.

Ik moest overstappen op een bus naar Connaught Place. De kaartjesknipper verzuimde me te wijzen op de halte. Ergens in een buitenwijk joeg hij me duidelijk genegeerd de bus uit. Weer wachten op een bus naar Connaught Place. Daar in de buurt een redelijk hotel gevonden. Schreeuwend duur naar plaatselijke begrippen, dat wel.

Goed gegeten. Chinese groentesoep, rijst en kip. Nu bekaf. Morgen een treinkaartje reserveren voor de reis naar Jaipur.

13-3 Hersteld van de jetlag en de griep. Was het gisteren koel, vandaag lijkt de Indiase lente doorgebroken met zalig warm weer. Geniet in een mondaine tent aan Connaught Place van een fles Kingfisher-bier. Westerse popmuziek. De ambiance een beetje surrealistisch. Combinatie van materieel geslaagde Indiërs en mooie hippiemeiden. Ze dansten loom, de ogen van mannen op zich gericht.

Riksja-chauffeurs afpoeieren, benevens pooiers en parafernalia-handelaars. Er zijn bekwame amateur-psychologen bij. Ze negeren of onmiddellijk nee schudden sorteert het meeste effect. Dat mag onbeleefd lijken, maar het schept duidelijkheid voor verkoper en de nukkige klant die ik ben.

Het bier stijgt me naar het hoofd. Loom en intens tevreden. De vervuiling in New Delhi neemt monumentale vormen aan. De lucht is onwaarschijnlijk smerig. Uitlaatgassen, industrie in de stad. Delhi is volledig verstopt en hopeloos overbevolkt.

14-3 Tegenslag. Domme dingen gedaan. Gisteravond op Connaught Place inferieure hasj gekocht. Niet ongevaarlijk, er staat 10 jaar cel op. Viel er niet van in slaap. Vanochtend bovendien op het verkeerde station (New Delhi in plaats van Oud Delhi) de verkeerde trein naar Jaipur genomen.

Na anderhalf uur slaap stapte ik slaapdronken in een luxe coachtrein. Moest 30 gulden bijbetalen voor kaartje plus boete.

15-3 Jaipur. Geweldig om na 4 jaar terug te zijn in deze betoverend mooie woestijnstad. Vertoef in een prettig low budget-hotel met veel Europese reizigers. Veel types die 4 of 5 maanden in India rondhangen. De kamer kost 5 gulden per nacht. Warm eten op het dakterras doet 2 gulden.

Het oude centrum van Jaipur is nog mooier dan in mijn herinnering. Roodstenen paleizen en forten. De antieke stadspoorten en -muren zijn overweldigend. Voor 5 rupee (een kwartje) een dik stuk zeep gekocht. In de douche doe ik er de was mee. Op straat veel edelstenen te koop, ik hap niet.

Morgen met de bus naar Jodhpur, 400 kilometer ten westen van Jaipur. Lees ademloos In Cold Blood van Truman Capote. In een ouderwets, mild koloniaal Coffee House goede koffie gedronken. Ik ben tienduizend kilometer van huis. Een sociaal probleemgeval, in een rode woestijn.

[annaporterartist]

Strolling Along The Canals Amsterdam, Netherlands October 9 & 10, 2022 If ever there was a city to be enjoyed walking, bicycling and boating, Amsterdam is it! Such a beautiful city. Tons of old world charm! I loved walking along the canals just absorbing the sights and sounds of the city on a lovely autumn afternoon. The first image in this series of 10 photos taken in the Canal District is the view from our room at the Hotel Ambassade, a charming, old world style hotel but with all the modern conveniences, and lovely rooms that overlook the Herengracht. #amsterdam #netherlands🇳🇱 #amsterdamcanals #herengracht #visitamsterdam #travelamsterdam #loves_amsterdam #loves_netherlands #oldworldcharm #oldworldarchitecture #canalboat #europetrip #europedestinations #superb_travelpics #splendid_view #splendid_transport #rebels_united #rebel_scapes #citybestpics #royalsnappingartists #rsa_streetview #rsa_water #rsa_architecture #architecturelovers #ig_captures_city #ig_captures_landscape #travelphotography (at Herengracht Canal, Amsterdam) https://www.instagram.com/p/CnklqkSPjaR/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[westcoastsupermart]

Ambassade Hotel, Amsterdam

[nyretailoutlet]

Ambassade Hotel, Amsterdam

[alisaineurope]

 The Ambassade Hotel, Amsterdam | by Julien Capmeil |

[citronsdor]

L’orientalisme a la mode de l’hôtel de Beauharnais #botschaft #ambassade #embassy #paris #parisien #parisian #hotelparticulier #hotel #egyptomanie #egyptien #egyptian #egypt #beauharnais #empire #napoleon #style #elegance #orient #architecture #architecturelovers #archilovers #facade #decor #bathroom #visit #secret #histoire #patrimoine (à Ambassade d'Allemagne) https://www.instagram.com/p/Bw_Z7QMAArg/?igshid=8o47yvhuspef

[etallou]

Vierde en laatste opdracht na het boek

Hallo beste lezers,

Voor deze laatste opdracht moet ik een alternatieve openingsscène verzinnen. Hier is dan de laatste opdracht.

Drie december, tien uur ’s avonds in Antwerpen. Een buschauffeur moet 6 Britse toeristen bij de luchthaven gaan halen. Hij heet Bruno Deloovere. Hij is een vijftigjarige man, hij heeft 5 jaar bij de politie gewerkt en werd ervan ontslagen door zijn addictie voor pillen. Hij sport veel en drinkt zelfgemaakte fruitsap in zijn herbruikbare plastic flesjes. Hij is een man dat een nieuw leven begint. Zijn verleden heeft hij begraven om een nieuwe toekomst voor zichzelf en zijn vriendin te bouwen.

Op hetzelfde moment wacht een vrouw en haar vrienden, waarvan vier mannen en een vrouw, op een taxi. Ze is een Brit maar is afkomstig uit Tsjetsjenië. Ze nam vaak deel aan protestacties voor de Russische ambassade in Londen. Ze denkt, zoals veel Tsjetsjeense bewoners, dat het autonome republiek van Rusland, Tsjetsjenië onafhankelijk moet worden. Deze mening heeft al tot oorlog geleid in Tsjetsjenië.

Op hetzelfde moment kijkt een vrouw door het raam van haar appartement naar de zoo die in de straat tegenover haar ligt. Ze heet Liese Meerhout en is commissaris bij de cel Moord van Antwerpen. Ze denkt bij zichzelf aan een nieuwe woning. De zoo bouwt een grote muur waardoor ze haar giraffen niet meer zal zien. Verhuizen zal niet zo moeilijk zijn. De ijsbloemen op het raam en de ijzige kou die in de woning dagelijks aanwezig zijn houden haar zeker niet tegen.

De chauffeur heeft de Britse toeristen in zijn bus genomen en moet ze nu naar hun hotel brengen. De monotone route dat door het felle licht van zijn koplampen verlicht wordt doorrijdend. De Britse toeristen praten met elkaar in een Engels dat Bruno niet begrijpt. Een van de vrouwen probeert met hem een conversatie te beginnen maar hij wil zijn bed zo snel mogelijk inkruipen.

De vrouw staat naast de chauffeur met haar vrienden achteraan. Sommigen hebben iets te veel gedronken en moeten zo snel mogelijk hun bed winnen. Ze probeert de chauffeur te versieren. Het is lang geleden dat ze een man in haar bed had.

Liese kijkt nog steeds door haar raam en denkt nu aan haar sentimenteel leven. Kerstmis zal eenvoudig zijn dit jaar. Haar sociaal leven is ook extreem gelimiteerd. Gelukkig heeft ze haar collega’s om mee te lachen en praten maar hun banden gaan niet verder. Hun relaties zijn uiterst professioneel. Ze is maar een commissaris van Antwerpen zoals vele andere.

Plots begint de chauffeur te veel te draaien in een bocht. Het busje begint zich om te draaien en glijdt in een wolk van vonken op de straat verder. Het busje glijdt met volle snelheid verder totdat het de stap van de stoep ontmoet. Het busje draait op zichzelf en rijdt zich te pletter in de gevel van de Duitse bank van Antwerpen.

De vrouw ziet hoe de chauffeur te veel draait en voelt dat ze in die bocht veel te snel gaan. Ze probeert nog het stuur te draaien, de andere kant naartoe. Maar het is te laat. De bus botst zichzelf tegen de Deutsche bank na een paar rollen in de leegte. De wielen draaien nog in de lucht door. Totdat ze verbranden. Met de vlammen van het vuur die het busje roosten en aan de lijken likken. We horen in de verte de sirenes loeien en dichterbij komen.

Liese slaapt vredig in haar bed terwijl het buiten sneeuwt. Ze hoort de sirenes niet en droomt rustig. Ze weet niet dat ze morgen weer een drukke dag zal hebben. Drukker dan waaraan ze gewend is…

[trekwithtaylor]

Country #71 - Netherlands Day 2

The Art

I had a fantastic night’s sleep before getting ready and having an equally fantastic breakfast! My mom and I had breakfast at our hotel, Ambassade Hotel, and had a view right out the window of the canals. I had a tasty omelette, warm chocolate crepe, and lots of other foods from the buffet. It was a great start to our full day in the Netherlands! After eating we headed to the lobby to meet Eelco, the reservations manager of the hotel. We had such a great conversation and learned so much about both the Ambassade Hotel and its history as well as Amsterdam. I am so glad to have been able to stay in such an interesting and historic hotel - if you want to learn more about my stay head over to the Ambassade Hotel page of my site.

After our meeting, we set out for the day! Our first stop was a hidden courtyard near our hotel, and then we headed to see the Nine Streets in the daylight. They were beautiful last night but are far more picturesque once the sun is up. We saw tons of cute shops before making our way towards Museumplein, the area of Amsterdam filled with, you guessed it, museums! My mom did the Van Gogh museum on her own since I just did it last year, and while she did that I made my way to one of the most beautiful spots in Amsterdam, Vondelpark. Vondelpark is a giant, relaxing, and beautiful park in the heart of Amsterdam, and I really enjoy just taking time to walk through and enjoy it. After an hour I made my way back to meet up with my mom.

Our next stop was a new one for me in Amsterdam - the Moco Museum. The Moco Museum features art by two artists only, Banksy and Roy Liechtenstein. It was definitely a change of pace as far as museums go and I absolutely loved it. It was so interesting to see so much of Banksy's art in one place as you don’t even normally see it in museums. It was also a very informative museum as far as learning about the inspiration behind many of Banksy's iconic works which I really appreciated. After finishing Moco Museum relatively quickly (it’s really small) we made our way to Stedelijk, Amsterdam’s modern art museum.

Stedelijk was one of my favorite museums on my last visit, but what was so incredible about my visit this time was that the entire museum was completely different than last time, and it had only been a year! It was still a great museum, though, and we saw lots of interesting pieces before heading back outside to Museumplein, where we walked to take a picture of the infamous I Amsterdam sign. From here we took the tram over to Albert Cuyp Market, which was another new experience for me.

Albert Cuyp Market was a great street with tons of vendors. We had two of the best stroopwafels ever (definitely visit just for the stroopwafels) and some very tasty fries. We walked through the market pretty quickly before heading back towards the Nine Streets to buy a small print that was in a store that had been closed earlier in the day. We then stopped by the flower market (Bloemenmarkt) where we got a few tulip bulbs to take home. Our next stop was then back by Van Stapele Koekmakerij to stock up on more cookies before leaving Amsterdam. If my last post didn’t convince you maybe this one will - they are literally the best cookies in the world and there is no argument and you have to go if you ever visit Amsterdam. The lady at the register even remembered us from the day before! We then headed back to our hotel to warm up for a bit.

We decided to do a night cruise to see the Amsterdam Light Festival, giving us only a little time to grab a small bite to eat beforehand. We decided to try The Lebanese Sajeria, a small spot that was right outside of our hotel and smelled amazing every time we walked by. It was a great decision because the food tasted as good as it smelled! We split a really yummy Manouse flatbread before catching our boat around the canals.

The light tour was so cool! I highly recommend visiting Amsterdam during The Amsterdam Light Festival because it was so cool to see an art exhibition based on light from the water. After about an hour and a half on the water, we arrived back and made our way back to Ambassade Hotel to get a good night’s sleep before an early morning heading to Helsinki, Finland tomorrow!

71 countries down, 126 to go.

For more information on the Netherlands click here to read my guide.

To learn more about Ambassade Hotel click here.

[keynewssuriname]

Amerikaanse hulp voor verbetering technologie voor bancair systeem

De Amerikaanse ambassade helpt Suriname om de economie te verbeteren. Hiervoor worden verschillende stappen genomen in samenwerking met het Surinaams bankwezen en andere belanghebbende actoren. De technologie zal ingezet worden om de infrastructuur voor het bancair en financieel systeem in Suriname beter in te richten. President van Amcham Suriname, Anuskha Sonai, vertelde dit bij de afsluiting van de American Chamber of Commerce Banking Seminar in hotel Torarica. Ze geeft aan dat tijdens de conferentie is gebleken dat vooral het internationale betalingsverkeer in Suriname stukken makkelijker gemaakt moet worden in deze moderne tijd. Sonai geeft verder aan dat de stakeholders die de conferentie hebben bijgewoond uitkijken naar de verdere stappen van de Surinaamse belanghebbende organisaties. De conferentie is in samenwerking met de Amerikaanse ambassade georganiseerd vanaf 26 september. Er zijn sindsdien twee round table discussieavonden gehouden met jonge ondernemers en mensen uit de financiële sector. Wat volgens de Amcham voorzitter ook belangrijk is voor Suriname, is dat er vanuit verschillende segmenten van de business community  inventarisaties gemaakt worden om te kijken welke kansen en uitdagingen er zijn en hoe daar antwoord op gegeven kan worden door financiële inclusie. Van belang is ook dat niet iedereen via het bancair systeem betalingen kan, maar ook via mobiele applicaties. Catherine Griffith, vertegenwoordiger van de Amerikaanse ambassade in Suriname, zegt dat de ambassade betrokken is bij het geheel, omdat ze de Surinaamse economie wil helpen groeien. Griffith zegt verder dat de investering van de Verenigde Staten in Suriname van belang is om de economie te stimuleren. Hierom moest de bankensector heel sterk gemaakt worden om in te spelen op de behoefte van de internationale markt. Dit alles met het doel dat het de Surinaamse samenleving het leven makkelijker gemaakt wordt en de samenleving mee kan gaan met de internationale financiële ontwikkelingen. Read the full article

[peterpijls1965]

Tussen de Eufraat en de Tigris

In Jaisalmer douchte ik het stof van de Tharwoestijn van me af, met een lichte zonnesteek. Ik had een zware Engelse fiets gehuurd en trok kilometers de woestijn in, met een tweeliterfles water. Dat bleek te weinig.

Ik begon al een fata morgana van een omgekeerde olieraffenaderij te zien, trillend van de hitte in de verte. Het kwik liep op tot 50 graden. De lucht was droog, het waaidde verrraderlijk. Binnen geen tijd droogde ik uit, want het water was op.

Na het douchen ging ik met hoofdpijn naar ben. Ik dronk water en thee. De volgende dag voelde ik me kiplekker, misschien had mijn queeste de woestijn in, op de zware fiets, me ergens van gelouterd. De Thar-woestijn was rood, mijn ziel voelde gepurificeerd.

´s Avonds op het dakterras van mijn Middeleeuwse hotel, de facto onderdeel van de stadswallen, kletste ik onder een sterrenhemel met een Fransman, die ontslag had genomen als kok van de ambassade in London. Hij keek belangstellend rond in de zwartgeblakerde, vettige hotelkeuken en noemde het 10-jarige jongetje dat daar omeletten stond te bakken en thee serveerde consequent ´chef´.

De doucherat voelde vertrouwd, de kamer van 50 eurocent was een cel met een brits en een stromatras. Maar de lakens waren schoon.

Mijn belangstelling voor de woestijn was gewekt door de Britse ontdekkingsreizer Wilfred Thesiger (1915-2003). Zijn Arabian Sands verslond ik. Ik wou ook kamelen en dragers huren om de Rub al Khali te doorkruisen, Het Lege Gebied van Arabie.

Tevens doorkruiste Thesiger met een karavaan de Grindwoestijn van Oman, en leefde hij 8 jaar te midden van de Moerasarabieren in Irak, tussen de Eufraat en de Tigris. De bedoeienen van Arabie sloeg hij niet over. Als een antropoloog met een zwak voor de plaatselijke knapen, werd hij een van hen.

Foto: De stadsmuren van Jaisalmer.

[4savingly]

Ambassade Hotel, Amsterdam

[sewordsuperstore]

Ambassade Hotel, Amsterdam

[davisboutiques]

Ambassade Hotel, Amsterdam