#წიგნები

[dato-georgia-caucasus]

Books

[pitna]

ახალი წიგნები🦢

ეს ხე ძაან მიყვარს, 5-6 წლის ვიყავი პირველად რო მითხრა დედამ ტირიფი ჰქვიაო, ისეთი ეფექტური იყო მაგის მერე არ დამვიწყებია🌿

[gvirilagogo94]

იყო იყო, მართლა იყო. მართლა, უწინ ოდესღაც, ერთმანეთის მხოლოდ ერთი, გამოხედვით გვესმოდა. იყო იყო, ისიც იყო, ყაყაჩოთა მინდვრები, ისიც იყო , დილის პირას, ��ნება როგორც ჩიტები.. იყო იყო, ბევრი იყო კედლები და ფირები.. ისიც იყო .. უძინარზე ნაძინები ფილმები. იყო იყო , ისიც იყო, წრედები და კუბები, წიგნები და წერილები... კალმები და ფურცლები. იყო , იყო ბევრი იყო... ხედები და არსები.. იყო იყო ბევრი იყო... გატეხილი ნავსებიც. იყო გრძნობის ჭიდილი და იყო არსის რაობა.. ბევრი წელი როცა გავა.. ესეც პატარაობა? იყო იყო ბევრი იყო. მართლა იყო.. კვამლები.. იყო იყო მართლა იყო... დახატული სახლები. სკამები და კარებები, კარადები, სარკენი.. იყო იყო მართლა იყო...

გრძნობის თეთრი საკნები.. იყო , იყო მართლა იყო.. მიყვარდი და მჯეროდი. ახლა ისევ წერილები.. მოტანილი წეროთი. ისევ ვწეროთ წერტილებად.. ისევ მხოლოდ ფიქრებით.. იყო იყო მართლა იყო....

აწი აღარ ვიქნებით. არჩევანი სამყაროს და ცხოვრებების წიაღში. დარჩა, ისევ შენთან დარჩა.. პორტალებში ღიაში. მე გავედი. გზის დასასრულს, არ დამხვდება არც ერთი.. იყო იყო , მართლა იყო.. ქორონიკონს ქრისტეს აქეთ.. პაწაწინა გაზეთი.

[sheniekimi]

როდესაც ადამიანი დაავადებას ებრძვის, ფიზიკურ მკურნალობასთან ერთად, არანაკლებ მნიშვნელოვანია ემოციური მხარდაჭერაც. პაციენტის ფსიქოემოციური მდგომარეობა პირდაპირ აისახება მის ჯანმრთელობაზე, მკურნალობის ეფექტიანობასა და გამოჯანმრთელების პროცესზე. ამიტომ, ოჯახის წევრებსა და ახლობლებს განსაკუთრებული როლი აქვთ პაციენტის გვერდით დგომაში. რატომ არის მნიშვნელოვანი ემოციური მხარდაჭერა? - სტრესისა და შფოთვის შემცირება – დაავადების დიაგნოზი ხშირად პაციენტებში შფოთვასა და დეპრესიას იწვევს. როცა ისინი გრძნობენ მხარდაჭერას, ემოციური დაძაბულობა მცირდება. - მკურნალობის პროცესში მოტივაციის გაძლი��რება – პოზიტიური გარემო და ოჯახური თანადგომა პაციენტებს ეხმარ��ბა მკურნალობის პროცესში მეტი ძალისხმევის გამოჩენაში. - სოციალური იზოლაციის თავიდან აცილება – ხშირად პაციენტები გრძნობენ თავს მარტო და გარიყულად, რაც მათ ჯანმრთელობაზე უარყოფითად მოქმედებს. - ტკივილის აღქმის შემცირება – კვლევები აჩვენებს, რომ ემოციური მხარდაჭერა ტკივილის სუბიექტურ აღქმას ამცირებს. როგორ უნდა დაეხმარონ ოჯახის წევრები პაციენტებს? ✅ დაუთმეთ დრო და მოისმინეთ პაციენტებს სჭირდებათ ადამიანთან საუბარი, რომელიც მათ უსმენს. არ არის აუცილებელი მუდმივად რჩევების მიცემა – ხშირად მხოლოდ მოსმენაც საკმარისია, რომ პაციენტმა თავი უკეთ იგრძნოს. ✅ შექმენით პოზიტიური გარემო დაავადების დროს ადამიანი განსაკუთრებით მგრძნობიარე ხდება. ამიტომ, სახლში მშვიდი და დადებითი გარემოს შექმნა მნიშვნელოვანია. სასიამოვნო მუსიკა, საინტერესო წიგნები ან უბრალოდ მშვიდი საუბრები – ეს ყველაფერი პაციენტს ფსიქოლოგიურად ამშვიდებს. ✅ შეამსუბუქეთ მათი ყოველდღიური დატვირთვა თუ პაციენტი ფიზიკურად დასუსტებულია, შესთავაზეთ დახმარება ყოველდღიურ საქმეებში – იქნება ეს საკვების მომზადება, დასუფთავება თუ სხვა აქტივობები. ✅ შეუქმენით მხარდაჭერის გრძნობა დაამტკიცეთ, რომ პაციენტი მარტო არ არის. ხშირად უთხარით მას, რომ მისი მდგომარეობის მიუხედავად, ის ძვირფასია თქვენთვის. ✅ დაარწმუნეთ, რომ დახმარების თხოვნა სირცხვილი არ არის ბევრი პაციენტი ცდილობს თავისი ტკივილი ან პრობლემა დამალოს. დაარწმუნეთ, რომ დახმარების თხოვნა ბუნებრივია და ეს არ ნიშნავს სისუსტეს. ✅ დაუჭირეთ მხარი პროფესიონალურ ფსიქოლოგიურ დახმარებას ზოგიერთ შემთხვევაში, ოჯახის მხარდაჭერა საკმარისი არ არის. თუ პაციენტს აქვს დეპრესიის ან შფოთვის მძიმე ნიშნები, პროფესიონალი ფსიქოლოგის ან თერაპევტის ჩართულობა აუცილებელია. დასკვნა პაციენტისთვის ოჯახის ემოციური მხარდაჭერა ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც მედიკამენტები და სამედიცინო პროცედურები. სიყვარული, ყურადღება და თანადგომა – ეს ის სამი ფაქტორია, რომლებიც ადამიანს დაავადებასთან გამკლავებაში ეხმარება. პაციენტის გვერდით ყოფნა არა მხოლოდ მას, არამედ მთლიანად ოჯახსაც აძლიერებს, რადგან სიყვარული და თანაგრძნობა ჯანმრთელობის უმნიშვნელოვანესი შემადგენელი ნაწილია. #drpkhakadze #გიორგიფხაკაძე #აქხარისხია გაიგეთ მეტი ჩვენს ტელეგრამ არხზე: https://t.me/SheniEkimi Read the full article

[inthemidnightgardenn]

რუხი მწვანეს მიღმა

ოთახის კედლები მქრქალ კრემისფერ ფერშია შეღებილი. ეს ფერი, თითქოს ერთფეროვნების სიმბოლო, სინამდვილეში ჩუმად აგროვებს გოგოების ხმებს, სიცილს და ხანდახან სევდასა და ბრაზსაც.

ოთახში ოთხი ორსართულიანი საწოლია განლაგებული, თითო კუთხეში ორად-ორი საწოლი დგას. ოთხი ორსართულიანი საწოლი თითქოს სიმეტრიის პრინციპს იცავს, მა��რამ თითოეული საწოლი ინდივიდუალური სამყაროა.

ოთახს ორი სტანდარტული ფანჯარა აქვს, რომლებიც დღის შუქისა და გარე სამყაროს ჭვრეტისთვის ერთადერთი გასასვლელია. ერთი ფანჯარა კედელთანაა, სადაც ნინოს საწოლია, და ეს ფანჯარა თითქოს განსაკუთრებულად მას ეკუთვნის. მეორე მის გვერდით მდებარეობს ოდნავ მოშორებითაა და უფრო მცირე ყურადღებას იქცევს.

საწოლების თავზე ჩამოკიდებულია ან დაკეცილია სამხედრო ფორმები. აქვეა რამდენიმე რკინის კარადა. თითოეული გოგო საკუთარი წესრიგით ცხოვრობს: ზოგიერთი კარადა უნაკლოა – ტანსაცმელი ფერების და ფორმების მიხედვით ლამაზად დაკეცილი, ხოლო ზოგიერთი ქაოტურად სავსეა.

კარადებში სამხედრო აღჭურვილობის გარდა მოთავსებულია წიგნები, ყუთები, ფოტოები ან ჩანაწერების ბლოკნოტები, რაც ყველას ინდივიდუალურობას გამოკვეთს. ამ კარადებში არის ყველაფერი – რაც ფარულად გულისხმობენ იმ ცხოვრებას, რომელიც ამ ბაზას მიღმაა დარჩენილი და ასევე პატარა ცხოვრების ნიშნები ამ თითქოს უგრძნობ სივრცეში.

ეს ოთახი სამხედრო ბაზის ნაწილია, მაგრამ უფრო მეტიც – ეს ჩვენი პატარა სამყაროა. აქ ყველაფერი, რკინის საწოლებიდან დაწყებული და ფანჯრის რაფებით დამთავრებული, თითოეული ჩვენგანის ყოფნას, ოცნებებსა და ფიქრებს ინახავს.

[sosomikeladze]

ადამიანი, როგორც სახლიდან გაგდებული უპატრონო ძაღლი

ოდესღაც დიდი წნეხი იყო, რომ ადამიანს წერა-კითხვა ესწავლა; მერე წნეხი იყო, რომ წიგნები მასობრივად ეკითხა; მერე ადამიანებს ითრევდნენ კინოთეატრებში (ნუ როგორც წინა ათწლეულში სოც. ქსელებში – “უემე ფეისბუკი არ გაააქ? რას ლაპარაკობ?”); შემდეგ ამბობდნენ, რომ ძალიან უხერხულია თუ წიგნი მხოლოდ კინოს მიხედვით იცი; მერე შემობრძანდა პერსონალური კომპი და თან მოჰყვა მესენჯერები და უფრო გვიან სოც ქსელები; წიგნზე…

[2cold4]

I’m standing on your grave and reading a poem .

უშენოდ ყოფნა მარტივი არასდროს ყოფილა, თითქოს სახლი რომელშიც გავიზარდე არც უარსებია ისე გაქრა შენი კვალი. წაიშალა ჩემი სიმაღლის აღმნიშვნელი ფერადი ხაზები და ძვირფას შპალერზე მოხატული ჩემი მეგობარი ურჩხულები. გაქრა შენი სურათები, სუნი და ანაბეჭდები. აივნის მოაჯირზე ამოკაწრული წარწერა “ჩემი სახლი” სქელმა თეთრმა საღებავმა დაფარა. ერთადერთი რასაც ჩემი და შენი იერი დარჩენოდა, წიგნები იყო, ჩაკეცილი ფურცლებით. გადაშლა ვერ მოვახერხე, ნეტავ რომელ ლექსზე გავჩერდით…მენატრები.

ცისფერი ცაა, მზე თოვლს ვერ ადნობს. ვერც მე. მიუხედავად იმისა რომ არ გივიწყებ, და შენი სიტყვები მუდამ გონებაში მიტრიალებს მაინც ვიღლები. ენერგია მეცლება და პატარა ბავშვივით ტირილსა და ხელ-ფეხის ქნევას ვიწყებ.

შენ იცი, რას ვატარებ. და როგორც იტყოდი, მნიშვნელობა არ აქვს რამდენს ვატარებთ თუ ღირეულად ვერ ვუყურებთ ადამიანებს თვალებში. შენთვის მომინდია, მე პასუხები ისედაც ვიცი.

[sophio]

ერთ დროს აქ წიგნები იკითხებოდა...

ახლა კიი ....

გურია

სოფელი წიფნარი

უყურადღებობის ერთ მაგალითს ხედავთ სურათზე.

[xerks44]

აკა მორჩილაძე, „დაკარგული წიგნები“ - კორნელი ბოროზდინი „მოგონებანი, სამე...

[kargareteli]

"ყვავილი" 🤍

ჩემი ახალი წიგნი

[dato-georgia-caucasus]

Books

[dreamwaitinghope]

"რას იფიქრებდი, თბილ მდინარეს თუ ქვიშაც თან მოჰქონდა და სულში ლექავდა. შენ მდინარე კამკამა გეგონა. კამკამა მდინარე, რომელშიც საკუთარ გამოსახულებას ხედავ. ქვიშის ამბავი არ იცოდი."

ქარჩხაძე

[sxva-planeta]

გამბედაობა იყო ბედნიერი

ცხოვრებას ადამიანები განსხვავებულად აღიქვამენ, განხვავებულ წესებს ემორჩიელბიან და თავის ცხოვრებას ყველა სხვადასხვანაირად ცხოვრობს. ეს წიგნი ეფუძნება ადლერის ფილოსოფიას. ყველას შეუძლია იყოს ბედნიერი დღესვე, ამბობს ავტორი, თუმცა ადამიანები თავად ირჩევენ იყვნენ წარუმატებლები. რამდენიმე მოსაზრება წიგნიდან:

ხალხი, ვინც ამბობს, რომ ვიღაცამ შეუშალა ხელი რამის მიღწევაში, ან რამემ, უბრალოდ ეძებს თავისი მოუხე��ხებლობა არა თავის უნარების ნაკლებობას, არამედ რამე სხვას დააბრალოს.

მშობლები, რომლებიც შვილებს ეუბნებიან “შენთვის გეუბნები შვილო”-ს, სინამდვილეში შვილების მანიპულაციას ახორციელებენ თავისი ინტერესების შესაბამისად.

წიგნის ყოველი თავი ასეთი მოსაზრებით იწყება. მას შემდეგ მოსდევს განმარტება და არგუმენტაცია."გამბედაობა არ მოსწონდე ვინმეს” ფილოსოფოსსა და სტუდენტს შორის დიალოგის სახითაა დაწერილი. თავიდან, ფილოსოფოსი თავის მოსაზრებას რომ უზიარებს სტუდენტს, ის საკმაოდ დაუჯერებელი და წარმოუდგენელი ჩანს, თუმცა, როცა ფილოსოფოსი განმარტავს მოსაზრებას, უკვე ფიქრობ, რომ მართლაც ასეა. 

როგორც ჩანს, ადლერის მოსაზრებები ეწინააღმდეგება ფროიდის მიზეზ-შედეგობრივ მიდგომას. ერთი რამ ცხადია, რომ ადამიანებს ცხოვრებაზე სხვადასხვა შეხედულება გვაქვს და სხვადასხვა თარგით ვცხოვრობთ. შესაძლებლობები უსასრულოა. იმისათვის, რომ სწორი არჩევანი გავაკეთოთ, ჯერ ყველა შესაძლებლობას და აზრებს უნდა ვიცნობდეთ. ამ წიგნის გაცნობა ამ მხრივ საინტერესო უნდა იყოს.

საბოლოო ჯამში, "გამბედაობა არ მოსწონდე ვინმეს” დაგეხმარებათ თქვენი საქციელი მეტად გაიაზროთ და გააკეთოთ თქვენი არჩევანი, თუ როგორ გინდათ რომ იცხოვროთ და გინდათ თუ არა იყოთ ბედნიერი დღესვე.

[sheniekimi]

როდესაც ადამიანი დაავადებას ებრძვის, ფიზიკურ მკურნალობასთან ერთად, არანაკლებ მნიშვნელოვანია ემოციური მხარდაჭერაც. პაციენტის ფსიქოემოციური მდგომარეობა პირდაპირ აისახება მის ჯანმრთელობაზე, მკურნალობის ეფექტიანობასა და გამოჯანმრთელების პროცესზე. ამიტომ, ოჯახის წევრებსა და ახლობლებს განსაკუთრებული როლი აქვთ პაციენტის გვერდით დგომაში. რატომ არის მნიშვნელოვანი ემოციური მხარდაჭერა? - სტრესისა და შფოთვის შემცირება – დაავადების დიაგნოზი ხშირად პაციენტებში შფოთვასა და დეპრესიას იწვევს. როცა ისინი გრძნობენ მხარდაჭერას, ემოციური დაძაბულობა მცირდება. - მკურნალობის პროცესში მოტივაციის გაძლიერება – პოზიტიური გარემო და ოჯახური თანადგომა პაციენტებს ეხმარება მკურნალობის პროცესში მეტი ძალისხმევის გამოჩენაში. - სოციალური იზოლაციის თავიდან აცილება – ხშირად პაციენტები გრძნობენ თავს მარტო და გარიყულად, რაც მათ ჯანმრთელობაზე უარყოფითად მოქმედებს. - ტკივილის აღქმის შემცირება – კვლევები აჩვენებს, რომ ემოციური მხარდაჭერა ტკივილის სუბიექტურ აღქმას ამცირებს. როგორ უნდა დაეხმარონ ოჯახის წევრები პაციენტებს? ✅ დაუთმეთ დრო და მოისმინეთ პაციენტებს სჭირდებათ ადამიანთან საუბარი, რომელიც მათ უსმენს. არ არის აუცილებელი მუდმივად რჩევების მიცემა – ხშირად მხოლოდ მოსმენაც საკმარისია, რომ პაციენტმა თავი უკეთ იგრძნოს. ✅ შექმენით პოზიტიური გარემო დაავადების დროს ადამიანი განსაკუთრებით მგრძნობიარე ხდება. ამიტომ, სახლში მშვიდი და დადებითი გარემოს შექმნა მნიშვნელოვანია. სასიამოვნო მუსიკა, საინტერესო წიგნები ან უბრალოდ მშვიდი საუბრები – ეს ყველაფერი პაციენტს ფსიქოლოგიურად ამშვიდებს. ✅ შეამსუბუქეთ მათი ყოველდღიური დატვირთვა თუ პაციენტი ფიზიკურად დასუსტებულია, შესთავაზეთ დახმარება ყოველდღიურ საქმეებში – იქნება ეს საკვების მომზადება, დასუფთავება თუ სხვა აქტივობები. ✅ შეუქმენით მხარდაჭერის გრძნობა დაამტკიცეთ, რომ პაციენტი მარტო არ არის. ხშირად უთხარით მას, რომ მისი მდგომარეობის მიუხედავად, ის ძვირფასია თქვენთვის. ✅ დაარწმუნეთ, რომ დახმარების თხოვნა სირცხვილი არ არის ბევრი პაციენტი ცდილობს თავისი ტკივილი ან პრობლემა დამალოს. დაარწმუნეთ, რომ დახმარების თხოვნა ბუნებრივია და ეს არ ნიშნავს სისუსტეს. ✅ დაუჭირეთ მხარი პროფესიონალურ ფსიქოლოგიურ დახმარებას ზოგიერთ შემთხვევაში, ოჯახის მხარდაჭერა საკმარისი არ არის. თუ პაციენტს აქვს დეპრესიის ან შფოთვის მძიმე ნიშნები, პროფესიონალი ფსიქოლოგის ან თერაპევტის ჩართულობა აუცილებელია. დასკვნა პაციენტისთვის ოჯახის ემოციური მხარდაჭერა ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც მედიკამენტები და სამედიცინო პროცედურები. სიყვარული, ყურადღება და თანადგომა – ეს ის სამი ფაქტორია, რომლებიც ადამიანს დაავადებასთან გამკლავებაში ეხმარება. პაციენტის გვერდით ყოფნა არა მხოლოდ მას, არამედ მთლიანად ოჯახსაც აძლიერებს, რადგან სიყვარული და თანაგრძნობა ჯანმრთელობის უმნიშვნელოვანესი შემადგენელი ნაწილია. #drpkhakadze #გიორგიფხაკაძე #აქხარისხია გაიგეთ მეტი ჩვენს ტელეგრამ არხზე: https://t.me/SheniEkimi Read the full article

[sheneuli]

[silkyod]

The perks of Summer holidays.✨

მთელი წელი ველოდი ზაფხულის არდადეგებს. და ჰა, აქ არის მთელი თავისი ბრწყინვალებით. ხოდა, იწყება დღეების არევა, წიგნებში ჩაფლობა, სოციალურ ცხოვრებას მოწყვეტა და უბრალოდ, ყველაფრისგან კარგა დიდი ხნით დასვენება. დილით მაშინ დგები, როცა გინდა. ეს შეიძლება ხან დილის რვა საათი იყოს, ხან შეიძლება გაგიკვირდეთ და, საღამოს რვა საათი. განწყობას გააჩნია. 😄 როცა გინდა დაიძინებ, როცა გინდა გაიღვიძებ. მოკლედ, შენ ნებაზე ხარ რა, ხან ფეხს გაშლი, ხან ხელს. მიხარია და გიხაროდენ თქვენც.