#เมืองมนุษย์

[pisanuv]

(1)โลกุตรธรรม (เหนือโลก)

(สุข)- (ทุกข์) ตั้งแต่ เกิด(ทารก)จนตาย(เสียชีวิต

อิม-หิว

ดีใจ-เสียใจ

สรรเสริญ(ย่อ)-นินทา(เว้าพื้น)

เขาคิดดี-เขาคิดไม่ดี

เขาพูดดี-เขาพูดไม่ดี

เขาทำดี-เขาทำไม่ดี

อยากได้ก็ได้-อยากได้กับไม่ได้

สมหวัง() -ไม่สมหวัง()

รักกัน-เลิกกัน

ไม่ป่วย-ป่วย(เจ็บไข้

(ขั้นแม่นพิจารณา) (สุข-ทุกข์)

1.เมื่อได้ในสิ่งที่ตนปราณาก็เป็น(สุข)

2.เมื่อไม่ได้ในสิ่งที่ตนปราณาก็เป็น(ทุกข์)

(วันหนึ่งคนเราจะอยู่กับดีใจ(สุข)และเสียใจ(ทุกข์)ทั้งวันทั้งคืน)

ขั้นแม่นพิจารณาอย่างละเอียด

(สุข,ทุกข์)อยู่กับคนเราตั้งแต่เกิดจนตาย

ตั้งแต่(มนุษย์)คนเราอยู่ในท้องแม่เราก็เป็น(ทุกข์)ตั้งแต่จุติในท้อง(หิว)ดิ้นแม่ก็รู้บัดนีพอแม่กินข้าวไปลูกอยู่ท้องก็บ่ดิ้นเพราะได้กินข้าว(ทางสายลก)(อิ่ม)

(สุข-ทุกข์)

อิ่ม-หิว

ดีใจ-เสียใจ

สรรเสริญ(ย่อ)-นินทา(เว้าพื้น)

เขาคิดดี-เขาคิดไม่ดี

เขาพูดดี-เขาพูดไม่ดี

เขาทำดี-เขาทำไม่ดี

อยากได้ก็ได้-อยากได้กับไม่ได้

สมหวัง() -ไม่สมหวัง()

รักกัน-เลิกกัน

ไม่ป่วย-ป่วย(เจ็บไข้)

( บ่ว่าวัยใด )

ตั้งแต่จุติในท้อง

ทารก(1วัน-)

วัยเด็ก(1ปี-12ปี)

วัยรุ่น (13ปี-25ปี)

วัยกลางคน(26ปี-49ปี)

วัยทอง(50ปี-70ปี)

วัยชรา(80ปี-100ปี...)

กะมี(สุข,ทุกข์)คือกันทุกวัย

(เวลาเราตายไป)

(มนุษย์)

ที่ทำกุศล(ผลบุญ)

(เวลาตาย) ผลบุญที่เราทำไว้ก็จะไปเกิดที่สวรรค์ บัดที่นี้บุญกุศลที่เราทำไว้หมดเราก็จะมาใช้กรรม(ชั่ว)ที่ทำไวก็จะลงมาเมืองนรก

หลังจากนั้นเราใช้กรรมในเมืองนรกแล้ว

เราก็จะมาเกิดในเมืองมนุษย์บางคนกะไปเกิดเป็นสัตว์แล้วจังมาเป็นมนุษย์

(บัดที่นิบางคนบ่รู้จักพระนิพาน)

ก็จะวนเวียนในภพทั้ง3

สาเหตุที่พวกเราทั้งหลายจะวนเวียน

(เมืองสวรรค์)1วัน

(เมืองมนุษย์)100ปี

(เมืองนรก).....

อยู่แบบนั้นจนว่าพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้

เราจังสิได้ออกจากภพ3

(2).พิจารณาเด้อว่าสรรพสิ่งในโลกใบนี้ล้วนเป็นสิ่งสมมุติพระพุทธองค์ก็เลยตัดว่าผู้ใดยึดติดผู้นั้นเป็นทุกข์เพราะมันบ่เที่ยงบ่แน่นอน

(เกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็สลายไปในที่สุด)

ทุกข์เกิดที่ใดให้ดับตรงนั้นแล้วทำนิโรธให้แจ้ง(การทำนิโรธให้แจ้งกะคือการปล่อยวาง)

(คือจังมือเฮาถือสิ่งของแล้วกะวางลง)

(3).การทำสมาธิจะมี3แบบ

1.(อยากลึก)ให้ดูลมหายใจเข้าอยู่ตรงสบือ(อย่างกลาง)จะอยู่ตรงลิ้นปี่ (อย่างละเอียด)เวลาลมหายใจออกถ้าเกิดลมหายใจยังตรงข้างฮูดัง(จมูก)นั้นยังบ่ละเอียด

2. อาปาณะสติ

หายใจเข้า(พุท)หายใจออก(โธ)

3.ให้คิด พุทโธ แบบกลาง แบบละเอียดให้ได้ตลอดจนว่าคนเราจะเสียชีวิต(วิธีละโลภโกรธหลง)

(ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค )

(4).(ภพทั้ง4)

(4.)พระนิพาน

(4.)พระอรหันต์ (บ่มีความโลภ,ความโกรธ,ความหลง)

.(พระอรหันต์มี4ประเภท)

(1.)สุกขวิปัสสโก พระอรหันต์ประเภทแรกนี้คือผู้ที่จิตหลุดพ้นจากกิเลสสิ้นเชิง แต่ไม่ประกอบด้วยฤทธิ์หรือมีอภิญญามีคุณวิเศษอย่างอื่น คือแม้จิตหลุดพ้นแล้ว แต่อาจไม่มีทิพจักขุ คือไม่มีตาทิพย์ ไม่เห็นนรกสวรรค์ ไม่เห็นภพภูมิอันลี้ลับที่ท่านพรรณนาไว้ แต่คุณธรรมภายในคือความบริสุทธิ์สะอาดภายในดวงจิตของท่านก็ไม่ด้อยกว่าพระอรหันต์ประเภทอื่นแต่อย่างใด

( ๒.)พระอรหันต์เตวิชโช พระอรหันต์ประเภทที่สองนี้ เป็นผู้มีคุณวิเศษประดับ คือนอกจากจะบรรลุธรรมชั้นสูงสุดแล้วยังประกอบด้วยวิชชาสามคือ ปุพเพนิวาสานุสติญาณ ความรู้ในการระลึกชาติก่อนได้ จุตูปปาตญาณ การรู้ว่าคนหรือสัตว์ตายแล้วไปไหน หรือรู้ว่าก่อนมาเกิดเป็นคนหรือสัตว์ในชาตินี้เคยเกิดเป็นอะไรมาก่อน และอาสวักขยญาณ ความรู้ในการสิ้นอาสวะกิเลส นี้คือพระอรหันต์เตวิชโช

( ๓.)พระอรหันต์ฉฬภิญโญ พระอรหันต์ผู้บรรลุอภิญญาหก พระอรหันต์ประเภทนี้ได้คุณวิเศษพิเศษยิ่งกว่าประเภทที่สองข้างต้น กล่าวคือ เมื่อบรรลุธรรมขั้นสูงสุด ดับกิเลสเป็นสมุจเฉทปหานแล้ว ยังได้คุณวิเศษอย่างอื่นด้วยดังนี้คือ

๑.อิทธิวิธี แสดงฤทธิ์ได้ ย่นระยะทางได้ เดินบนน้ำได้ หายตัวได้ หรือเนรมิตสิ่งต่างๆได้

๒.ทิพพโสต ได้หูทิพย์

๓.เจโตปริยญาณ รู้ใจคนและสัตว์

๔.ปุเพนิวาสานุสติญาณ ระลึกชาติก่อนๆได้

๕.ทิพพจักขุ มีตาทิพย์

๖.อาสวักขยญาณ ญาณหรือความรู้ในการสิ้นอาสวะกิเลส

พระอรหันต์ฉฬภิญโญ คือบรรลุอภิญญาหกนี้ มีอานุภาพมากในการสร้างความเลื่อมใสศรัทธาให้แก่ผู้คน เรียกกันโดยทั่วไปว่า “พระผู้ทรงอภิญญา” พระอรหันต์ประเภทนี้ส่วนใหญ่ไม่ค่อยอยู่ปะปนคลุกคลีกับผู้คน เพราะปุถุชนจิตที่มืดมัวด้วยกิเลสอาจล่วงเกินท่านได้ง่าย จะเกิดบาปกรรมแก่พวกเขาโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เพราะจิตของท่านมักทรงอยู่ในฌานสมาบัติ ไม่ค่อยรับรู้สมมุติหรือกฎเกณฑ์ของสังคมชาวโลก คนจะไม่เข้าใจเพราะท่านมักทำอะไรแผลงๆ ท่านจึงมักหลีกเร้นอยู่ในป่า ในถ้ำ หลีกเร้นจากผู้คน เมื่อมีเหตุการณ์สำคัญในการจรรโลงพระศาสนา ท่านจึงจะออกมาช่วยเหลือศาสนาในมิติต่างๆ

( ๔.)พระอรหันต์ปฏิสัมภิทัปปัตโต พระอรหันต์ประเภทที่สี่นี้คือพระอรหันต์ชั้นยอด เป็นผู้บรรลุพระอรหันต์แล้ว มีความแตกฉานในอรรถในธรรม สามารถแสดงธรรมให้ผู้อื่นได้เข้าถึงธ���รมหรือบรรลุตามได้ เป็นการสืบทอดพระศาสนาอย่างแท้จริง พระพุทธองค์จึงทรงยกย่องว่าเป็นพระอรหันต์ที่ยอดเยี่ยมกว่าพระอรหันต์ทั้งปวง แต่ก็เป็นประเภทที่หาได้ยากและมีน้อยมากที่จะมีพระอรหันต์ประเภทปฏิสัมภิทัปปัตโต

(3.)พระอนาคา

(2.)สกินาคา

(1.)พระโสดา ยังมี โลภ โกรธ หลง

พระอินทร์เป็นผู้ปกครองโลกสวรรค์

(3.)พรมโลก(สวรรค์)ทำบุญอยู่วัดรักษาศิล8

พระพรมเป็นผู้ดูแลโลกมนุษย์

(2.)เทวโลก(มนุษย์)รักษาศิล5

พญายมราชผู้ปกครองขุมนรกต่างๆ

(1.)ยมโลก(นรก)ผิดศิล5

ไออีตนไดที่ประมาทมันจะมีอันเป็นไป

ตายไปกะบ่ได้ขึ้นจากขมนรกบ่ได้ผุดได้เกิดจะบ่ได้ไปเกิดใน โลก(มนุษย์ )(สวรรค์)

หลวงปู่ของหวาน(เล็ก)

(ของบูชาธรรม )

ต้องใช้(ญาณทัศณะ)ตาทิพดูถึงจะรู้ของ3อย่างคืออะไร

คนที่ดูถูกหรือประมาทให้นำของ3อย่างมาขอมา ต้องใช้(ญาณทัศณะ)ตาทิพดูถึงจะรู้ของ3อย่างคืออะไร

(ให้ใว้เพื่อคนรุ่นหลัง)

พิมหรือเขียนใส่อะไรไว้ก็ได้

จะเป็นการต่ออายุพระศาสนา

ก่อนหน้านี้ได้อธิฐานว่าท่าได้ตรัสรู้ กะขอให้เห็นเด้อตั้งแต่ มิ.ย พ.ศ2554

เห็นภพ4 เมื่อวันที่5กุมภาพันธ์2565

[mhee1412-blog]

เมืองมนุษย์แหละ ที่ดาวเราไม่มีแบบนี้ เอื้อออออออ #มนุษย์นี่มีกิจกรรมเยอะจริงๆ #มนุษย์โลก #bangkok #เมืองมนุษย์ #เจ้าพวกมนุษย์ #อยากกลับดาวแล้ว (ที่ Bangkok, Thailand)