#पहिले

[gautamkumarrajbhar]

[i-vijay-ippakayal-blog]

DAY 5746

Jalsa, Mumbai Nov 10/11, 2023 Fri/Sat 2:44 AM

Birthday - EF Sameer Chouhan .. Rochelle Goldman .. Sunil Sharma Rajoria .. and all our love and wishes for this special day in your lives .. from the Ef Family .. 🌹 Saturday, 11 November

It has ever been the confirmed fact that nothing brings the blessings of ethereal joy and bliss , than the celebratory overtones of music .. especially in the confines of the 7 'sur' ..

You sit and contemplate on the work on hand and suddenly a spark of creative force takes over and within the shortest period of time , out comes in pouring multitude, the echoes of the finest ever thought or planned .. !!

It is that which remains within for days and hours and years .. for it has ever spoken of the dust of the earth at birth .. those strains never fade .. never age .. never remain dormant .. they erupt at un given time and hours, pleasing the heart .. the heart .. for that is the most vulnerable element in the body that the human acquires ..

may the festivities of the season be in abundance among all .. and may all that have troubled to send me the wishes in a capacity of the personal be thanked with the gratitude that has been ever the intent .. ❤️

Amitabh Bachchan

[rebel-bulletin]

शाळेत पहिले पाऊल टाकणाऱ्या १५ लाख मुलांच्या पूर्वतयारीसाठी राज्यभरात ६५ हजारहून अधिक शाळांमध्ये मेळावे

मुंबई, दि.25 : शिक्षणाचा खरा पाया बालवयातच मजबूत केला गेला पाहिजे. यामुळे पुढच्या शिक्षणाची प्रक्रिया सहज आणि सोपी होते. शाळेत पहिल्यांदाच येणाऱ्या मुलांमध्ये शिक���्याची आवड निर्माण व्हावी, या विचाराने महाराष्ट्रात ‘पहिले पाऊल- शाळापूर्व तयारी अभियान’ हाती घेतले आहे. या अंतर्गत राज्यातील 65 हजार शासकीय शाळांमध्ये येत्या जूनमध्ये पहिलीच्या वर्गात पहिले पाऊल टाकणाऱ्या सुमारे 15 लाख मुलांची शाळापूर्व…

[sachindc]

# आदिगणेश_सर्वो_देवों_का_स्वामी

गणेश चतुर्थी पर अवश्य जानिए की गणेश जी के जन्म सें पहिले विद्यामान आदि गणेश कौन है ?

जिसका धर्मशास्त्रो मैं वर्णन है।

आधिक जानकारी कें लिए देखिए।

Watch Sant Rampal Ji YouTube Channel.

[capn-rikshu]

दु:ख दिने विचार: पहिले सन्स्त्रीकरको रङ रातो थियो उसको भाइ जस्तै तर पछिबेलामा पहेँलो फेरन गर्यो । दु:ख दिने विचार हो नि किनभने साइडस्वाइपले दाई देखेर रिस उठेको थियो । उसलाई दाईले रङ फेरेर मन पर्दिन रे । करा गर्यो त्यसपछि लडाई भयो ।

उसलाई रङ फेरेर मन पर्दिन किनभने सन्स्त्रीकरले भाइलाई परित्याग गर्नु जस्तो लागेको थियो त । तर लडाइँ अघि नै उहरूबीच तनाव पनि थियो।

[deepspaceclawstation]

आज 'स्पीक यॉर लैंगुएज' दिवसाच्या निमित्ताने मी पहिल्यांदा टम्बलर वर मराठीत पोस्ट लिहिणार आहे. थोडेफार विचित्र तर वाटतंय, पण तशीच उत्सुकता पण वाटतेय. मला माहित नाही की कोणी माझा हा प्रयोग वाचेल तरी का. तरी. माणसाने प्रयत्न करत जावे, फळ मिळो न मिळो.

पहिले तर मी शाळेत (किंवा इतर कुठेही) जास्त कधी मराठीत लिहीले नाही. त्यामुळे माझे लेखन येवढं चांगलं नाही. त्यावर हे किचकट मराठी कीबोर्ड! खरंतर, वा��्य आकलनीय आहेत तेवढेच पुष्कळ. व्याकरण तरी ठीक वाटतंय, शब्दलेखनात बर्याच चुका असतील. पण हा '[ते] दिसतं' की '[ते] दिसते' लिहायचं (की लिहायचे? हाश!) हा प्रकार काही मला समजला नाही. मी मला योग्य वाटतय तसं लिहित आहे पण ते बरोबर की नाही ते ठाऊक नाही.

दुसरं म्हणजे मी स्वतःसाठी लिंग काय वापरायचा हा एक प्रश्णच आहे. सध्या तर मी प्रयत्न करत आहे की वाक्यच असे रचायचे की याच्यावर विचार करायची वेळच येणार नाही. जसं 'करतो आहे' किंवा 'करते आहे' ऐवजी 'करत आहे' लिहायचं. मराठीत तिसरा लिंग तर आहे, पण त्या लिंगाला स्वायत्तता - ज्याला इंग्रजीत आपण 'एजन्सी' असे म्हणतो - मात्र नाही. तर मग आपल्यालाच आपले नविन व्याकरण बनवावे लागणार.

आत्ता साठी तरी येवढंच. आजुन काही विचार आहेत पण ते मी पुढच्या टिप्पणीत कळवेल.

[bhaktibharat]

🎋 छठ पूजा : चौथा दिन - उषा अर्घ्य - Chhath Puja 2023

दिल्ली में सूर्योदय का समय - 6:47 AM

पटना में सूर्योदय का समय - 6:10 AM

चौथे अर्थात अंतिम दिन, सुबह उदियमान सूर्य को अर्घ्य दिया जाता है। सूर्योदय से पहिले ही व्रती-जन घाट पर उगते सूर्यदेव की पूजा हेतु सभी परिजनो के साथ पहुँचते हैं।

छठ पूजा के बारे में विस्तार से जानने के लिए नीचे दिए लिंक पर क्लिक करें.. 👇🏻

📲 https://www.bhaktibharat.com/festival/chhath-puja

For Quick Access Download Bhakti Bharat APP:

📥 https://play.google.com/store/apps/details?id=com.bhakti.bharat.app

[romerona]

Chapter 10: The bazaar.

-In which the daughter of the Lord of Darkness who was born with the sole purpose of destroying the universe falls in love with Peter Parker.-

Masterlist.

----------------------------------

It was the end of Sharad and the start of Shishir, the coldest months of the year, well at least in Nepal, where the usual high temperature turns chillier, but at the moment Carina's robes were enough to cover her from the changing winds as she walks the streets of Kathmandu with Stephen Strange, who naturally likes to doubt Carina's sense of direction and knowledge.

"Are you sure we're not going to get lost?" He asked for the fifth time since they had left the sanctum.

Suppressing an eye roll, Carina yawned tiredly while nodding her head, again. "I've walked these streets my entire life, Stephen, have some trust."

"I'm just being cautious, I just happen to know some people around here are not the nicest." He told her, eyes observing the streets.

"Stephen, there are bad apples everywhere in the world," Carina said, as she stopped to give a praying old woman an apple and a few coins. "But we must not be afraid, instead we should have courage and be kind."

"Who told you that one? Let me guess, The Ancient One?"

Carina shook her head, grinning up at him. "Nope, Cinderella."

"... Right," Stephen scoffs a laugh.

Thankfully, they arrived quickly and without trouble at Asan, the historic bazaar, where you can buy anything from spices to textiles, bullions, electronics and food items. The market colours were vivid and bright, which was always enticing for Carina no matter how many times she walked about the same streets.

Stephen and Carina walk past a variety of merchandise and a diverse range of products through the mass of people, a familiar woman, Chaha, caught her eye, she's the one Carina usually goes to buy her paintings, but before she turns to Stephen whose eyes were roaming around the colourful streets.

"Okay, there's a place just down the street to buy your razor, and anything else if you need," She informed him, pointing at the one store on the kiosk. "Just tell him you're from the Kamar-Taj when you get everything you need."

Stephen nods, glancing at the little store before looking down at her. "Where are you going to be?"

"Just buying a few paintings, don't worry you'll be fine, I won't be gone long." She teased him before a yawn broke out of her making her cover her mouth.

"Alright, I'm leaving." Stephen rolled his eyes, before beginning to walk away without another word leaving Carina to walk towards the shop of paintings.

"Namaste, Chaha-ji," Carina greeted the woman with a smile who smiled back. "तपाईंलाईकस्तोछ?"

"म ठिक छु, तपाईंलाई कस्तो छ?" She said, greeting her back

Carina nodded. "म ठिक छु, I'm here to buy more paintings."

"Of course, what colours you want today?" said the woman, "I have new colours, see..."

Chaha showed her plenty of 'new colours', which were the same old colour but more pigmented, Carina ended up buying the same pallet of colours as always, a new brush and a brand new sketchbook, which was much needed.

She bid the woman goodbye before going to search for Stephen, smiling at a few people she knew from her previous visit here and there.

"I'm telling you, I'm with the Kamar-Taj." Carina heard him before she arrived. Stephen was annoyed.

"No, no you pay." said the owner of the shop.

Stephen sighs. "You're not listening to me– "

"शुभ - प्रभात," Carina entered the shop, Stephen did look indeed annoyed but a quick relief passed through his eyes when he saw her. "यो मान्छे मालिकहरूको भाग हो, उसले तपाईंलाई तिर्नु पर्दैन, सर."

The man made a noise in the back of his throat, "मैले उसलाई पहिले वरिपरि देखेको छैन."

"ऊ नयाँ छ, अब मलाई रेजर दिनुहोस्," She nudges her head at the things on the counter with a tight smile.

He sighs taking a plastic Bach from under the table and placing the stuff inside it. The man gave Stephen the plastic bag with a curious look, who took it with narrow eyes. "Thank you."

"धन्यवाद." Carina repeated, before leaving the store with Stephen following her.

"Talk about stubborn." Stephen rolled his eyes, huffing. "I told him five times that I was part of the students,"

"He said he hadn't seen you before, he was just cautious," Carina told him,

"How many people does he get wearing old robes and telling him they're from the sanctum?" He scoffs, a sarcastic end to his words.

Carina shrugged, "It's not a secret the temple pays a few stores for the exchange of goods, some people take advantage of that, not to mention that beard of yours didn't help."

"Funny." He deadpanned,  "And what was I supposed to do? Show him my certificate of the sanctum or something?"

"It's neither of your faults, but now he will remember your face if you ever go back..."

Carina's eyes travel through the shops, lighting when she smelled the familiar scent.

"That'll be a hard pass–"

She grabbed Stephen's sleeve and pushed through the crowd, avoiding a few bikes on the way ignoring the man's protest and questioning.

"This is the best Chana Chatpate, and you are going to try it," Carina said, doing a short line to buy two portions.

Stephen sighs in defeat and nods. "You could have just said you wanted to come here instead of dragging me all the way."

Carina yawned, rolling her eyes. "Stop complaining, I'm hungry."

There were another two people on the line when her eyes caught the pretties pink bag she had ever seen. She turns to Stephen muttering a quick. "Stay here, I'll be back soon."

Without waiting for his response, she made a beeline to the store, which was showcasing soft silks, pretty bangles, woollen garments, artefacts and a few other things, the list is truly endless. The shop was not part of the list the sanctum paid to, meaning she needed to use her emergency money.

She approached the owner and asked. "यो झोला कति हो?" Pointing at the pink flowery bag.

The man told her the total, adding that it was a good quality bag, and that it was fashionable for young girls. Carina doubt it was, as it looked quite old, but she liked it nonetheless. It was a bit pricey but she could get it if she abstain from buying her chatpate, which she had to pay for as street food was also not on the list.

Other than the paintings, Carina never buys anything for herself, when she visits with the ancient one it was usually a quick visit as the woman was a busy person, and when she comes with Wong, he's usually telling her that 'attachment from the material is detachment from the spiritual, so she doesn't even look at anything else, but now, she's with Stephen who she was sure couldn't care less if she does buy it or not.

"ठिकै छ."  She told the man, giving him the money.

When she had a hold of the pink bag, she felt a rush of excitement, a giddy feeling. It was definitely worth it, buying something for herself was so gratifying, that even her hunger went away.

Skipping back to where Stephen was making line, she got there just in time as the last person left with their food. She motions the worker for just one portion before paying, using the last of her emergency rupees.

"What about you?" Asked Stephen, once the worker gave him the food wrapped on a page of the newspaper.

Carina grinned and showed him her new pink bag, "It was this bag or food, and I felt it would feed me more if I bought the bag."

"That's an unhealthy logic," Stephen mumbled not looking impressed by her choice.

Carina brushes her fingers over the bag. "It's the first purchase I ever made for myself, Stephen, ever."

"Alright, alright." He hold his free hand up as they moved through the streets. "Good for you, then." 

"It's so pretty, isn't it?"

Stephen regarded the bag, "I supposed, not my favorite color thought."

"Well, It's my favourite colour."

"And that's what's important," Stephen said before looking down at his chatpate. "Now how do I eat this?"

Carina giggles, pointing at the small chopped cardboard, "With that,"

"That's not hygienic," Stephen said, making a face.

"Try it," Carina rolled her eyes.

Hesitantly, Stephen grabbed the rectangular cardboard, scooped some chatpate on it and shoved it into his mouth. Carina watches expectantly as he chews it, face not giving anything away.

"So?" She asks when he swallows.

He looked at her and grinned softly, nodding his head. "It's pretty good."

"I told you so," She laughs triumphantly, pushing him slightly. "Never doubt me, Strange."

"Hard not to but I'll try."

As they were walking back to the temple, Carina yawned once again, making Stephen turn to her. "Did you not sleep last night?."

"I... it was just a bad night." She told him, avoiding his eyes, taking her necklace in her hand.

"Are you sure?" He asks, eyes narrowing as he places a hand on her forehead. "You look a little sick, are you coming down with something?"

"I'm fine, just a little tired that's all " She rolled her eyes, pushing his hand away.

"Okay, fine," Stephen said, turning back to his food. "You want the rest? I'm full."

Carina nodded happily, taking the paper cone from him. "Thank you."

She was glad Stephen dropped the subject because in a way she was telling the truth but in a way she was also lying, it was a bad night of sleep but not just that. It started with soft murmurs, soft undecipherable whispers that woke her up at night, Carina just wrote it off as a figment of her imagination, a short-lived nightmare, maybe she's finally experiencing PTSD  after that night with the Zealots, they come every night and leave every morning. It was tiring but she'll rather keep it to herself, she'll only be a burden.

"So, there's a full moon party in a few nights, you should go," Carina said, not wanting to start thinking about the whispers. "You know, after you shave."

Stephen glanced at her, ignoring her last comment. "What's that?"

"A party we throw every other month to celebrate the completion, fertility, abundance, and transformation that the full moon brings, but in reality is just an excuse for the adults to abuse of all the Ale that the Kamar-Taj has stored and for the kids to eat all the sweets on the dessert table." She shrugged, taking a bite of the chatpate.

"I might make an appearance, do you often go to those parties?" He asked.

Carina nodded. "They always project a movie for the kids, this month is Atlantis: the lost empire, and I happen to like Disney movies."

"Yeah, I've noticed," Stephen told her, before scoffing and glancing down at her amusingly. "And who says Ale, anymore?"

"I do, it's more sophisticated."

"More like prehistoric."

A/N: Hope you enjoy the chapter. Please, tell me if you want to get tagged.

[madandas]

#कबीरपरमात्मा_के_जीवित_प्रमाण

Kabir Prakat Diwas 4 June

🔶 कबीर साहेब पूर्ण परमात्मा हुनुहुन्छ। 626 वर्ष पहिले जब उहाँ यस धरातलमा अवतरित हुनुभयो त्यतिबेला उहाँले गर्नुभएको अलौकिक लीलाको प्रमाणहरु आज पनि विद्यमान छन्।

जीवा र दत्ताको सुकेको रुखको हाँगालाई कबीर साहेबजीले हरियो बनाउनुभएको थियो आज पनि त्यो वट वृक्ष गुजरात प्रान्तको भरुच सहरमा निकै लामो क्षेत्रमा फैलिएको छ। त्यो वृक्षलाई "कबीर वट" नामले चिनिन्छ। यो पनि कबीर साहेबको समर्थताको एक प्रमाण हो।

[gautamkumarrajbhar]

[eccotarian]

#Life #Detox #Sadhna #free #aabhamandaltrust

11 Days #तपशून्य साधना: #एकांतवास द्वारा शून्य अवस्था प्राप्त करना

सभी #साधकों के लिए यह साधना पूर्णत: निःशुल्क है

हजारों साल से #योगी यह ध्‍यान विधि खुद को जानने के लिए करते आ रहे हैं यह आत्‍म निरीक्षण और आत्‍म शुद्धि की सबसे बेहतरीन पद्धति है, यह योग, ध्यान एवं एकांतवास पर आधारित है, इसके नियम एकांतवास, मौन, अहिंसा, बह्मचर्य, नशे से दूर रहना, टेक्नोलॉजी निषेध प्रक्रिया एवं अपने दैनिक कार्य ख़ुद एवं प्राकृतिक परिवेश व ख़ान-पान का पालन करना होता है।

यह साधना मन की शांति के लिए, तनाव से पूर्ण छुटकारे के लिए और हर तरह की मानसिक समस्‍या से निजात दिलाने के लिए की जाती है। दिमाग और मन को हेल्‍दी बनाए रखने के लिए यह अद्भुत प्रयास है इसके करने से मन में नकारात्‍मकता नहीं आती, मन में हमेशा शांति बनी रहती है जिससे शरीर भी निरोग रहता है।

स्वयंभू भगवान आदिशिव ने ध्यान का ‌‌‌मार्ग अपना कर ख़ुद को शून्य कर लिया। हमने जब भी उनके जीवन से जुड़ी कथाएँ, कहानी या बातें सुनी तो उनमें अक्सर किसी एकान्तवास में भगवान #शिव के ध्यानअवस्था में होने का ज़िक्र सुना, संपूर्ण ब्रह्मांड के स्वामी शिव का यह मनुष्य जाति को संदेश है कि #ध्यान_मार्ग द्वारा हम जीवन में कुछ भी कर सकते हैं किसी भी स्तर पर जा सकते हैं। प्राचीन सभ्यताओं में सभी #धर्म के लोग जब अपने #ईश्वर का ध्यान करते थे तो वह एकांत मे रहना चाहते थे ताकि कोई दूसरा उन्हे परेशान न करे और भगवान से जुड़ने की प्रक्रिया में कोई अवरोध ना आये। कुछ समय के एकांत में हम अपने ध्यान और #चेतना को क़ाबू कर इस ब्रह्माँड में फैली #दिव्य #ऊर्जा से जुड़ पाते हैं और यह दिव्य ऊर्जा इस धरती पर उपस्थित प्रत्येक #जीवात्मा की संजीवनी है, हमारी वर्तमान जीवन शैली में #ब्रह्मांड की ऊर्जा प्राप्त करने में अवरोध उत्पन्न हो रहे हैं यही कारण है कि अधिकतर लोग किसी न किसी परेशानी में फँसे है और प्रतिपल विचलित रहते हैं और अपने आप के लिए भी नकारात्मक सोच बना लेते है।

इसका सबसे बडा कारण हमारा एकांत मे न रहना है जो एकांत मे रहता है वह अपने आप को संतुलित कर सकारात्मक भावनाओं से भर लेता है और जीवन में सफल हो जाता है।अपने जीवन को सुधारने के कार्यो को करने के लिए कभी-२ एकांत जरूरी है।

#आभामंडल में तपशून्य एकांतवास वह अवस्था है जिसमें साधक दूसरो के सम्पर्क में नही रहता है एवं #मौन अवस्था में ज़्यादा रहता है, जिसका उद्देश्य ख़ुद से संवाद करना और ख़ुद को पहचानना है। ग्यारह दिवसीय #आवासीय #शिविरों में यह साधना कराई जाती है। साधकों को अनुशासन संहिता का पालन करना होता है जिससे वे लाभान्वित हो सके। साधना शिविर में #गंभीरता, दृढता से काम करना होता है।

तपशून्य साधना विधि व्यापारीकरण से दूर है एवं प्रशिक्षण देने वाले योगियों को इससे कोई भी आर्थिक अथवा भौतिक लाभ नहीं मिलता है। साधना शिविर का संचालन स्वैच्छिक दान से होता है। रहने एवं खाने का भी शुल्क किसी से नहीं लिया जाता। शिविरों का पूरा खर्च उन साधकों के दान से चलता है जो पहिले किसी शिविर से लाभान्वित होकर दान देकर बाद में आने वाले साधकों को लाभान्वित करना चाहते हैं।

साधना के नियमों का पालन करने से मन इतना शांत हो जाता है कि इतनी असुविधा में भी हमें आनंद आने लगता है मन एकाग्र होता है अपने शरीर के भीतर संवेदनाओं के प्रति सजगता आ जाती है। यह साधना मन का योग है। जैसे शारीरिक व्यायाम से शरीर को स्वस्थ बनाया जाता है वैसे ही तपशून्य साधना से मन को स्वस्थ बनाया जाता है।

[vinodraja]

सन् 1964 पहिले नै भविष्य वक्ता फ्लोरेन्सको दृष्टि...सच्चा गुरु तत्त्वदर्शी सन्त रामपालजी महाराज

[sachindc]

# आदिगणेश_सर्वो_देवों_का_स्वामी

गणेश चतुर्थी पर अवश्य जानिए की गणेश जी के जन्म सें पहिले विद्यामान आदि गणेश कौन है ?

जिसका धर्मशास्त्रो मैं वर्णन है।

आधिक जानकारी कें लिए देखिए।

Watch Sant Rampal Ji YouTube Channel.

[bittusirswal]

मत्ती 1:18-23

[18]अब यीशु मसीह का जन्म इस प्रकार से हुआ, कि जब उस की माता मरियम की मंगनी यूसुफ के साथ हो गई, तो उन के इकट्ठे होने के पहिले से वह पवित्र आत्मा की ओर से गर्भवती पाई गई।

[19]सो उसके पति यूसुफ ने जो धर्मी था और उसे बदनाम करना नहीं चाहता था, उसे चुपके से त्याग देने की मनसा की।

[20]जब वह इन बातों के सोच ही में था तो प्रभु का स्वर्गदूत उसे स्वप्न में दिखाई देकर कहने लगा; हे यूसुफ दाऊद की सन्तान, तू अपनी पत्नी मरियम को अपने यहां ले आने से मत डर; क्योंकि जो उसके गर्भ में है, वह पवित्र आत्मा की ओर से है।

[21]वह पुत्र जनेगी और तू उसका नाम यीशु रखना; क्योंकि वह अपने लोगों का उन के पापों से उद्धार करेगा।

[22]यह सब कुछ इसलिये हुआ कि जो वचन प्रभु ने भविष्यद्वक्ता के द्वारा कहा था; वह प���रा हो।

[23]कि, देखो एक कुंवारी गर्भवती होगी और एक पुत्र जनेगी और उसका नाम इम्मानुएल रखा जाएगा जिस का अर्थ यह है “ परमेश्वर हमारे साथ”।

#𝐏𝐚𝐬𝐭𝐨𝐫𝐁𝐢𝐭𝐭𝐮𝐬𝐢𝐫𝐬𝐰𝐚𝐥 #𝐌𝐞𝐫𝐫𝐲𝐂𝐡𝐫𝐢𝐬𝐭𝐦𝐚𝐬 #𝐋𝐨𝐫𝐝𝐉𝐞𝐬𝐮𝐬 #𝐊𝐨𝐚𝐦𝐥𝐒𝐢𝐫𝐬𝐰𝐚𝐥 #thespiritofjesusministries #𝐉𝐞𝐬𝐮𝐬 #25𝐃𝐞𝐜𝐦𝐛𝐞𝐫𝐂𝐡𝐫𝐢𝐬𝐭𝐦𝐚𝐬 #𝐄𝐝𝐰𝐚𝐫𝐝𝐒𝐢𝐫𝐬𝐰𝐚𝐥

[bhaktibharat]

🐚 वामन जयन्ती - Vamana Jayanti

❀ त्रेता युग में भगवान विष्णु के पाँचवें अवतार भगवान वामन के अवतरण दिवस को वामन जयंती के रूप मे मनाया जाता है।

❀ भगवान वामन का अवतरण भाद्रपद शुक्ल द्वादशी तिथि को हुआ, अतः इस उत्सव को वामन द्वादशी के नाम से भी जाना जाता है।

❀ वामन भगवान त्रेता युग में अवतरित प्रथम श्री विष्णु अवतार थे। इससे पहिले भगवान विष्णु के चार अवतार सतयुग में ही हुए थे।

❀ वामन भगवान प्रथम पूर्ण मानव अवतार भी हैं।

❀ भगवान वामन का अवतार माता अदिति एवं ऋषि कश्यप के पुत्र रूप इस पृथ्वी लोक में हुआ था।

📲 https://www.bhaktibharat.com/festival/vamana-jayanti

🖼️ Whatsapp, Instagram, Facebook and Twitter Wishes, Images and Messages

📥 https://www.bhaktibharat.com/wishes-quotes

🐚 वामन अवतार पौराणिक कथा - Vamana Avatar Pauranik Katha

📲 https://www.bhaktibharat.com/katha/vamana-avatar-pauranik-katha

🐚 श्री दशावतार स्तोत्र - Dashavtar Stotram

📲 https://www.bhaktibharat.com/mantra/dashavtar-stotram-pralay-payodhi-jale

🐚 पार्श्व / परिवर्तिनी एकादशी व्रत कथा - Parshva / Parivartani Ekadashi Vrat Katha

📲 https://www.bhaktibharat.com/katha/parshva-ekadashi-vrat-katha

[seo-3024]

आईपण भारी देवा... नवीन_आईपण_पेलताना...

इंस्टाग्राम आणि फेसबुक च्या आजच्या काळात गरोदरपण आणि त्यातले सारे सोहळे साजरे करताना जोडपी किती सुंदर आणि छान दिसतात नाही आणि बाळाच्या आगमनाने तर फेसबुक आणि इंस्टाग्राम , प्रत्येकाच�� व्हॉटसअप चे स्टेटस अपडेट्स सार काही आनंदाने ओसंडून वाहत असते...नवजात बाळाचे वेगवेगळे पोझ मधले फोटो, बाळाच्या पहिल्या पावलांचे ठसे फ्रेम करणे, नवजात बाळाला दागिने, प्रॉप्स, पानाफुलांनी सजवून फोटो काढणे , नव्या आईची खोली डेकोरेट करणे,सगळ्यांचे फोन,व्हिडिओ कॉल सगळच अगदी मनभावन छान आणि आनंदी..

या सगळ्या ऑनलाइन आभासी दुनियेमध्ये स्वतःला बाळंतपणा नंतर अप टू डेट ठेवताना नवीन आईची नकळत दमछाक होत असते परंतु तिला या सगळ्याची इतकी आवड किंवा सवय झालेली असते की ते केल्याशिवाय करमत नाही... घरातील मोठे लोक कधी कधी या नवीन 'आई बाबांना' सूचना ही देत असतात परंतु त्याच्याकडेही बरेच वेळा कानाडोळा केला जातो. हे सगळं करत असणाऱ्या नविन आईबाबांना हॉस्पिटल मधून डिस्चार्ज मिळाल्यावर आणि नव्याचे नऊ दिवस संपल्यावर जेव्हा वास्तवाची जाणीव होते त्या वेळेला लक्षात येते की हे नवीन आईपण आणि बाबापण निभावण इतकं सोपं नाही आणि या साठी लागणाऱ्या कष्टांबद्दल आणि द्याव्या लागणाऱ्या वेळेबद्दल आपल्याला कोणीही जागं केलेलं नाही आतापर्यंत डिलिव्हरी होऊन बाळ येणार म्हटल्यावर त्यांनी फक्त आणि फक्त आनंदी बाजूच एकलेली असते

प्रत्यक्षात मात्र बाळाच्या रुटिन बरोबर ताळमेळ साधताना या नवीन आई बाबांची तारांबळ उडायला लागते मग सुरु होते चिडचिड वैताग आणि एक संघर्ष....कधी कधी तर डिप्रेशन आण��� त्यामुळे होणारी आई आणि बाळा ची ओढाताण ! आजकाल याच प्रमाण जरा जास्तच वाढलय म्हणून हा लेखन प्रपंच...

नवीन होणारे आई-बाबांसाठी काही महत्त्वाच्या गोष्टी त्यांनी लक्षात घेणे महत्त्वाचे आहे याची जाणीव घरातील मोठ्यांनी त्यांना करून द्यायला हवी कधी कधी मोठे जाणीव करून देतही असतात परंतु हे नवीन होणारे आई-बाबा या गोष्टी इतक्या मनावर घेत नाहीत. आज यातील काही वास्तववादी गोष्टी इथे मांडते

1. नॉर्मल डिलिव्हरी ही एक नैसर्गिक गोष्ट आहे यामध्ये होणारा त्रास हा प्रत्येकीला कमी जास्त प्रमाणात होत असतो त्याची ठराविक अशी मोजपट्टी नसते काही जणींना डिलिव्हरीच्या कळा सहन होतात तर काहीजणांना याचा खूप त्रास होतो आज-काल वेदना रहित प्रसूती ची सोय आहे तरीही काही ठराविक वेळ तरी या कळा सहन कराव्या लागतात. प्रत्येक मुलीने आपली क्षमता ओळखून डिलिव्हरीच्या कळा काही काळ तरी आपल्याला सहन कराव्या लागणार आहेत याची मानसिक तयारी करायला हवी आणि या सगळ्या गोष्टीची जर मानसिक तयारी नसेल तर तुमच्या डॉक्टरांना तसे स्पष्ट सांगायला हवे.

2. डिलिव्हरी नॉर्मल असो किंवा सिझेरियन त्यावेळी पडणाऱ्या टाके दुखतात आणि त्यावर वेदनाशामक गोळ्या घ्याव्या लागतात. डिलिव्हरी नॉर्मल असो किंवा सिझेरियन त्यावेळी पडणाऱ्या टाके दुखतात आणि त्यावर वेदनाशामक गोळ्या घ्याव्या लागतात.

3. नवीन बाळाचे काहीही रुटीन नसते सहसा बाळ दिवस भर झोपतात आणि पूर्ण रात्र जागी असतात त्यामुळे सहाजिकच नवीन आई-बाबांचे जवळपास रोजच जागरण होते या जागरणाची नवीन आईला सवय नसल्यामुळे तिची चिडचिड ओढाताण होते तसेच झोप नीट न झाल्यामुळे डोकेदुखी आणि पित्ताचा त्रास होणे या गोष्टीही नवीन आईच्या बाबतीत अगदी कॉमन असतात.

4. नवीन आईने आपला सारावेळा फक्त बाळासाठी आणि स्वतःसाठी राखून ठेवायला हवा आणि बाळ ज्यावेळी झोपेल त्यावेळी स्वतः विश्रांती घ्यायला हवी

5. नवीन आई आणि बाळ यांचे एकमेकांशी जुळून येण्यासाठी वेळ लागतो साधारण सव्वा महिना हळूहळू बाळाचे रुटीन आईला समजायला लागते आणि मग इतर गोष्टी त्याप्रमाणे ऍडजेस्ट करणे सोपे जाते परंतु पहिले सहा महिने अवघडच असतात आणि जागरणाची तयारी या वेळेला ठेवावी लागते.

6. बाळ जर पूर्ण 'ब्रेस्ट फीडिंग' वर असेल तर पहिले सहा महिने आईला बाळापासून अजिबात वेगळे राहणे शक्य होत नाही कारण बाळ भुकेसाठी पूर्णपणे आईवर अवलंबून असते. सतत बाळाचे बरोबर राहणे आणि स्वतःसाठी काहीही करायला न मिळणे यामुळे नवीन आईची चिडचिड होते.

7. कित्येक वेळा आई जेवायला बसले की बाळाचे रडणे आणि शू शी करणे इत्यादीमुळे अर्ध्या जेवणातून आईला उठावे लागते याचीही पहिल्यांदाच आई झालेल्या मुलींना कल्पना नसते

8. डिलिव्हरी नंतर वाढलेले वजन आणि स्वतःच्या दिसण्यात झालेला बदल पूर्ववत होण्यासाठी वेळ लागतो.डिलिव्हरी नंतर करायचे व्यायाम अनेक ठिकाणी शिकवतात पण खर सांगू का पहिले काही दिवस आईची नीट विश्रांती च होत नाही तर ती व्यायाम करायला शक्ती आणि वेळ कुठून आणणार?

सगळ्यात महत्वाचे आहे तुमचे मानसिक आरोग्य, नीट खाणे आणि विश्रांती ...काही वेळानंतर तुम्ही व्यायाम चालू केला तरी चालेल..

9. वरील सर्व तर रूटीन मध्ये होणारे बदल झाले...या खेरीज बाळ आजारी पडले तर होणारा मानसिक आणि शाररिक त्रास वेगळाच असतो.

10. या सगळ्यातून तरून जाण्यासाठी महत्त्वाची ठरते ती 'सपोर्ट सिस्टीम '..तुम्हाला मदतीसाठी घरातील सदस्य किंवा जर घरातील सदस्यां��ा शक्य नसेल तर बाहेरुन योग्य मोबदला देऊन अश्या सपोर्ट सिस्टीम' ची सोय करणे गरजेचे आहे.हल्ली डिलिव्हरी नंतर येणाऱ्या डिप्रेशन चे प्रमाण वाढत आहे ते नवीन आईला नसणाऱ्या पूर्वी सारख्या सपोर्ट मुळे..

11. पूर्वीच्या काही पद्धती या सायन्स ला अनुसरून च होत्या...सव्वा महिना बाळंपणानंतर घरा बाहेर न पडणे हे या साठी च पाळत असत की आई आणि बाळाला एकमेकांशी ऍडजस्ट व्हायला पुरेसा वेळ मिळावा...

गार पाण्यात हात घालू न देणे हे देखील या साठी च की नवीन आई घरकाम करण्यात अडकून पडू नये तिने बाळाला आणि स्वतः ला वेळ द्यावा.

आईपण पेलण आणि निभावणं ही तारेवरची कसरत आहे जशी योग्य आहार आणि वेळोवेळी तपासण्या करून तुम्ही सुदृढ बाळाची तयारी करता तशीच डिलिव्हरी नंतरच्या सहा महिन्या साठी कणखर मानसिक तयारीची ही गरज असते. जागरण आणि अपुरी झोप हे पक्के मनात ठसवून पुढे चालत राहावे लागते म्हणजे मग नवीन आईची ओढाताण आणि चिडचिड होत नाही.

तुम्ही हे नवीन आईपण कस पेलल हे आठवतंय का?नक्की तुमचे अनुभव लिहा .इतरांना ही त्याचा उपयोग होईल.

©डॉ. अर्चना बेळवी.

स्त्री रोग तज्ञ नंदिनी क्लिनिक

नंदिनी क्लिनिक हडपसर

नंदिनी क्लिनिक वानवडी

फोन 8421119264